Kod genetyczny
Wszystkie cechy organizmu zapisane są w cząsteczce DNA za pomocą szyfru składającego się z czterech znaków. Znaki te powtarzają się w DNA miliardy razy i decydują o budowie i funkcjonowaniu wszystkich organizmów.

budowę DNA;
funkcję kwasów nukleinowych;
znaczenie genu.
Wyjaśnisz, czym jest kod genetyczny.
Rozróżnisz pojęcia „kod genetyczny” i „informacja genetyczna”.
Przedstawisz sposób zapisu informacji genetycznej w DNA.
Wyjaśnisz, co oznacza, że kod genetyczny jest uniwersalny.
Wyjaśnisz, jak na bazie DNA powstają białka.
1. Sposób zapisu informacji genetycznej
Cechy organizmu zależą od rodzajów jego białek. Informacja o kolejności aminokwasów w białku jest zakodowana w sekwencji nukleotydówsekwencji nukleotydów DNA. Zapisana w DNA informacja genetycznainformacja genetyczna mówi zatem pośrednio o cechach organizmu.
Cząsteczka kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA) zbudowana jest z miliardów par nukleotydów. Kolejność, czyli sekwencja nukleotydów, nie jest przypadkowa. Stanowi ona specyficzny szyfr. Alfabet tego szyfru składa się zaledwie z czterech liter, oznaczających cztery zasady azotowe, które budują cztery rodzaje nukleotydów:
adeninowy (zawierający adeninę, oznaczany literą A),
tyminowy (zawierający tyminę, oznaczany literą T),
cytozynowy (zawierający cytozynę, oznaczany literą C),
guaninowy (zawierający guaninę, oznaczany literą G).
Sposób zapisu informacji genetycznej w materiale genetycznym (w DNA) nosi nazwę kodu genetycznegokodu genetycznego. Kod genetyczny jest stały i niezmienny, w przeciwieństwie do informacji genetycznej, która może ulegać zmianom (np. w wyniku mutacji czy na skutek inżynierii genetycznejinżynierii genetycznej). Niepowtarzalna informacja genetyczna, czyli dane na temat kolejności aminokwasów w białkach, jest zapisana w każdej komórce organizmu.
2. Wytwarzanie białek w komórce
W DNA człowieka znajduje się przeszło 20 tys. genów odpowiedzialnych za wytworzenie białek, które:
budują struktury organizmu,
są enzymami umożliwiającymi przebieg różnych reakcji chemicznych w komórkach,
są hormonami regulującymi pracę tkanek i narządów oraz odpowiadających za wzrost i rozwój.
Podstawowym elementem budującym białka są aminokwasy. Każde białko charakteryzuje się określoną liczbą aminokwasów i kolejnością ich ułożenia. Od składu aminokwasowego zależy funkcja białka w organizmie.
Rodzaj i kolejność aminokwasów są wyznaczane przez sekwencję nukleotydów w DNA, na podstawie którego syntetyzowana jest nić RNARNA. Synteza RNA odbywa się na zasadzie komplementarnościzasadzie komplementarności: cytozyna (C) jest komplementarna do guaniny (G), a adenina (A) do uracylu (U). Następnie na podstawie RNA syntetyzowane jest białko.

3. Tabela kodu genetycznego
Nukleotydy odczytywane są trójkami. Jedna trójka nukleotydów odpowiada jednemu aminokwasowi. Trójka nukleotydów nazywana jest kodonemkodonem.
W RNA występują cztery rodzaje nukleotydów, które różnią się od siebie rodzajem zasady azotowej (adenina, uracyl, guanina lub cytozyna). Z czterech rodzajów nukleotydów może powstać 64 różnych kodonów, ponieważ każdy aminokwas kodują trzy nukleotydy (zatem 4Indeks górny 33 daje 64). 61 to kodony kodujące 20 aminokwasów występujących w białkach. Jeden z tych kodonów, AUG, wyznacza aminokwas o nazwie metionina, od którego rozpoczyna się synteza każdego białka. Jest więc tzw. kodonem START. Trzy pozostałe kodony to tzw. kodony STOP: UAA, UAG i UGA, które nie odpowiadają żadnemu aminokwasowi. Ich obecność jest sygnałem do zakończenia produkcji białka. Taki sygnał w postaci kodonu jest niezbędny, ponieważ kod genetyczny nie zawiera żadnych przerw ani znaków oddzielających. Gdyby kodony STOP nie istniały, synteza białek mogłaby trwać w nieskończoność. Pomiędzy kodonem START a kodonem STOP znajdują się liczne kodony, których określona kolejność odpowiada kolejności aminokwasów w danym białku.
Kod genetyczny został rozszyfrowany przez amerykańskich naukowców Marshalla Warrena Nirenberga [wym. Marszala Łarena Nirenberga], Roberta Williama Holleya [wym. Roberta Łiliama Holeja] i Hara Gobinda Khoranę. Umożliwiło to stworzenie tabeli kodu genetycznego, dzięki której możliwe jest odczytanie sekwencji białka powstającego na podstawie RNA.
1 nukleotyd | 2 nukleotyd | 3 nukleotyd | |||||||
U | C | A | G | ||||||
U | UUU | Fenyloalanina | UCU | Seryna | UAU | Tyrozyna | UGU | Cysteina | U |
UUC | UCC | UAC | UGC | C | |||||
UUA | Leucyna | UCA | UAA | STOP | UGA | STOP | A | ||
UUG | UCG | UAG | STOP | UGG | Tryptofan | G | |||
C | CUU | CCU | Prolina | CAU | Histydyna | CGU | Arginina | U | |
CUC | CCC | CAC | CGC | C | |||||
CUA | CCA | CAA | Glutamina | CGA | A | ||||
CUG | CCG | CAG | CGG | G | |||||
A | AUU | Izoleucyna | ACU | Treonina | AAU | Asparagina | AGU | Seryna | U |
AUC | ACC | AAC | AGC | C | |||||
AUA | ACA | AAA | Lizyna | AGA | Arginina | A | |||
AUG | Metionina | ACG | AAG | AGG | G | ||||
G | GUU | Walina | GCU | Alanina | GAU | Kwas asparaginowy | GGU | Glicyna | U |
GUC | GCC | GAC | GGC | C | |||||
GUA | GCA | GAA | Kwas glutaminowy | GGA | A | ||||
GUG | GCG | GAG | GGG | G | |||||
Zwróć uwagę, że ten sam aminokwas może być kodowany przez różne kodony.
Amerykanin John Craig VenterJohn Craig Venter [wym. dżon kreg wenter] dokonał syntezy cząsteczki DNA złożonej z 520 genów niezbędnych do życia najmniejszej komórki bakteryjnej. Dołączał nukleotyd po nukleotydzie i syntetyzował kolejne kodony. Gdy w 2010 r. sztuczny DNA był gotowy, wprowadził go do komórki bakterii. Bakteria podjęła funkcjonowanie i zaczęła się dzielić, przekazując sztucznie otrzymane geny komórkom potomnym.
4. Uniwersalność kodu genetycznego
Kod genetyczny jest uniwersalny (powszechny), czyli niemal taki sam u wszystkich organizmów oraz wirusów, z nielicznymi wyjątkami. Oznacza to, że u większości organizmów i wirusów kodony kodują te same aminokwasy.
Odstępstwa od reguły uniwersalności kodu genetycznego dotyczą m.in. syntezy aminokwasów w mitochondriachmitochondriach. Na przykład kodony AGA i AGG kodują w jądrze komórkowym argininę, a w mitochondriach są kodonami STOP, zaś kodon UGA jest w jądrze komórkowym kodonem STOP, a w mitochondriach koduje tryptofan.
Wykorzystując uniwersalność kodu genetycznego, można wstawić do DNA bakterii m.in. ludzki gen insuliny i zapoczątkować w ten sposób wytwarzanie tego białka przez bakterie w identycznej postaci, w jakiej występuje ono w organizmie człowieka. Insulina jest hormonem obniżającym stężenie glukozy we krwi, u chorych na cukrzycę typu 1 występującym w niewystarczającej ilości. Modyfikowane w podobny sposób mikroorganizmy wykorzystuje się także do produkcji innych potrzebnych białek, np. hormonu wzrostu i czynników krzepliwości krwi.
Organizmy, których materiał genetyczny został zmieniony w wyniku wprowadzenia do niego obcego DNA, nazywamy organizmami modyfikowanymi genetycznie. Często używa się skrótu angielskiej nazwy GMOGMO.

Podsumowanie
Kod genetyczny to sposób zapisu informacji genetycznej za pomocą sekwencji nukleotydów w cząsteczce RNA.
Kod genetyczny jest stały i niezmienny, natomiast informacja genetyczna, czyli dane na temat kolejności aminokwasów w białkach, zakodowane w sekwencji nukleotydów DNA, może ulegać zmianom np. pod wpływem mutacji.
Jeden aminokwas kodowany jest przez trójkę nukleotydów w sekwencji RNA zwaną kodonem.
Kolejność kodonów wyznacza kolejność aminokwasów w białku.
Kod genetyczny jest uniwersalny. Informacja genetyczna jest zapisana u niemal wszystkich organizmów i wirusów w taki sam sposób.
Na podstawie sekwencji DNA syntezowane jest RNA, które zawiera informacje o kolejności aminokwasów w białku.
Praca domowa
Słownik
(z ang. genetically modified organisms [wym. dżenetikli modifaid organyzms]) organizmy modyfikowane genetycznie np. w wyniku zwielokrotnienia własnych genów lub wprowadzenia do nich fragmentu DNA pochodzącego z innego organizmu
informacja o kolejności aminokwasów w białkach zakodowana w sekwencji nukleotydów DNA, mówiąca pośrednio o cechach organizmu; nośnikiem informacji genetycznej jest DNA
manipulacje dokonywane w celu uzyskania organizmów o nowych cechach, funkcjach i właściwościach
[wym. dżon kreg wenter] amerykański biochemik, genetyk i przedsiębiorca; jako pierwszy skonstruował sztuczną cząsteczkę DNA bakterii i z powodzeniem umieścił ją w pozbawionej oryginalnego DNA komórce bakteryjnej, która podjęła z sukcesem wszystkie funkcje życiowe; kierowany przez niego zespół ustalił także sekwencję nukleotydów w genomie człowieka
sposób zapisu informacji genetycznej w materiale genetycznym (DNA)
trójka kolejnych nukleotydów w sekwencji RNA, kodująca jeden aminokwas
organella w cytoplazmie komórek eukariotycznych, w której zachodzi m.in. oddychanie komórkowe
kwas rybonukleinowy; jeden z rodzajów RNA uczestniczy w syntezie białek na podstawie informacji genetycznej zapisanej w DNA
kolejność ułożenia nukleotydów w cząsteczce DNA
reguła mówiąca, że pary zasad azotowych występujące w kwasach nukleinowych są do siebie dopasowane: adenina z tyminą w DNA lub uracylem w RNA i guanina z cytozyną
Zadania
Połącz w pary terminy i ich definicje.
kodon, informacja genetyczna, kod genetyczny
| informacja o budowie i funkcjonowaniu organizmu, zakodowana w nici DNA | |
| trójka kolejnych nukleotydów budujących nić DNA, kodująca jeden aminokwas | |
| sposób zapisu informacji genetycznej za pomocą sekwencji nukleotydów w łańcuchu DNA |
Oceń prawdziwość zdań i zaznacz odpowiedź Prawda lub Fałsz.
| Prawda | Fałsz | |
| Człowiek i bakteria mają ten sam kod genetyczny. | □ | □ |
| Genotyp człowieka składa się z takich samych genów, co genotyp kota, ponieważ kod genetyczny jest uniwersalny. | □ | □ |
| Do wytworzenia białka potrzebne są pojedyncze aminokwasy i pojedyncze nukleotydy. | □ | □ |
Oceń prawdziwość zdań i zaznacz odpowiedź Prawda lub Fałsz.
| Prawda | Fałsz | |
| Do utworzenia 8 aminokwasów potrzebne są 32 nukleotydy | □ | □ |
| Do utworzenia fragmentu białka składającego się z 20 aminokwasów potrzeba 60 kodonów. | □ | □ |
| U wszystkich organizmów te same kodony oznaczają te same aminokwasy. | □ | □ |
| Kod genetyczny koduje 30 różnych aminokwasów. | □ | □ |
| Do syntezy każdego białka potrzebna jest ta sama liczba kodonów. | □ | □ |
Korzystając z tabeli kodonów, wybierz z list kodony odpowiedzialne za syntezę wymienionych aminokwasów i znaku STOP.
GTC, TGA, CCC, TGA, CAC, CCC, CAC, GTC, GTC, TGA, TGC, GTC, TGC, CCC, TGC, CCC, GTC, TGA, CAC, TGC, TGA, TGC, CAC, CAC, CCC
histydyna ............
prolina ............
walina ............
STOP ............
cysteina ............
Korzystając z ilustracji 1., połącz w pary aminokwasy i odpowiadające im kodony.
fenyloalanina, kwas asparginowy, izoleucyna, walina, START
| GAT | |
| TTT | |
| ATT | |
| GTT | |
| ATG |
Korzystając z ilustracji 1., wskaż sekwencję DNA, która może kodować fragment białka o następującej kolejności aminokwasów: metionina, tryptofan, walina.
- ATGTGGGTC
- AATGAATAA
- ACTTATATG
- CAACCCATG