Kolory i ich symbolika

1. Cele lekcji

a) Wiadomości

Uczeń:

- poznaje nazwy kolorów, materiałów,

- poznaje nowe przymiotniki, określenia,

- poszerza wiedzę o kulturze.

b) Umiejętności

Uczeń:

- potrafi rozmawiać o kolorach, opisywać kolory,

- posługuje się wyrażeniami idiomatycznymi z nazwami kolorów,

- potrafi opisać przedmioty, miejsca.

2. Metoda i forma pracy

Praca w parach, praca indywidualna, czytanie, mówienie, pisanie.

3. Środki dydaktyczne

- tablica,

- minimum 2 słowniki: polsko‑francuski i francusko polski,

- podręcznik Campus 1, Unité 6.2.,

- kserokopie fiszki 11 Les couleurs, activités lexicales 1,

- kserokopia fiszki 42 Les couleurs, activités lexicales 2,

- kredki (duża ilość),

- kserokopie flag różnych państw, ewentualnie mini‑flagi do pokazywania,

- kserokopie ćwiczeń 4, 5, 6, Unité 2, leçon 4, Le nouveau Sans frontières 1 - Cahier d’exercices.,

Wariant: kserokopia kolorowanek dla dzieci.

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

Nauczyciel wita się z klasą, sprawdza obecność i podaje temat lekcji. Zadaje pytanie: Quels noms de couleurs connaissez‑vous? Wypisuje wraz z rodzajnikiem nazwy kolorów, które podali uczniowie. Dla zobrazowania wskazuje na nazwę koloru i kredkę (przedmiot) danego koloru.

b) Faza realizacyjna

1. Nauczyciel rozdaje kserokopię wybranych flag państwowych (lub mini flagi) (około dziesięciu sztuk) z podanym opisem koloru, np.: bleu‑blanc‑rouge, noir‑rouge‑jaune. Należy dopasować kolory do flagi i odgadnąć, jakiego państwa jest dana flaga. Przykład: Bleu‑blanc‑rouge – C’est le drapeau de La France. Noir‑rouge‑jaune – C’est le drapeau de l’Allemagne.

2. Po wykonaniu ćwiczenia można powrócić do koloru flagi francuskiej i wytłumaczyć, z jakiego pochodzi okresu. Podać datę Rewolucji Francuskiej (1789) i wspomnieć, co symbolizowały wówczas te kolory: le blanc - couleur du roi (couleur du lys, de la royauté),le bleu - le rouge – couleurs de la ville de Paris. Lud francuski niejako „odebrał” królowi władzę, a zatem i wyłączność na biały kolor i dodał do kolorów miasta Paryż. Noszono wówczas trójbarwne kotyliony symbolizujące poparcie dla Rewolucji. W niedługim okresie ten zestaw kolorów został uznany za kolor symbolizujący cały naród, a tym samym za flagę państwową.

3. Nauczyciel zadaje pytanie, co symbolizują niektóre kolory. Wypisuje na tablicy nazwy kolorów wraz z rodzajnikiem (le blanc, le rouge, le vert, le noir, le bleu). Ważne, by nauczyciel zwrócił uwagę na fakt, iż słowo „couleur” jest rodzaju żeńskiego, natomiast nazwy kolorów są rodzaju męskiego. Gdy mówimy: dodaj żółtego, powiemy ajoute du jaune, ale spytamy quelle couleur aimes‑tu?. Burza mózgów.

4. Nauczyciel zadaje pytania klasie. Uczniowie podają możliwe odpowiedzi.

   1. Le blanc – c’est le symbole de...?

   2. Le rouge, c’est le symbole de....?

   3. Le vert - c'est le symbole de...?

   4. Le noir, c’est le symbole de...

   5. Le bleu - c'est la couleur de...?

5. Następnie nauczyciel wypisuje skojarzenia (poszerzenie słownictwa, wskazana praca ze słownikiem):

   6. Le blanc: pureté, mariage, première communion, etc.

   7. Le rouge: danger, passion, sang, Noël, etc.

   8. Le vert: espérance, nature, croissance, joie, Pâques, etc.

   9. Le noir: funérailles, deuil, couleur du clergé, tristesse, etc.

   10. Le bleu: ciel, liberté, espace, bébé garçon, etc.

6. Krótka wymiana zdań dotycząca kolorów. Jakie kolory lubisz? Jakich nie lubisz? Dlaczego? Praca w parach.

7. Nauczyciel rozdaje kopie ćwiczenia 5. (Sans Frontières) lub kolorowanki i kredki. Prosi o pokolorowanie „według instrukcji”. W każdej ławce powinno się znaleźć kilka kolorów kredek. Jeśli uczniowie mają swoje mazaki i kredki, nauczyciel prosi, by użyczyli kolegom. Następnie uczniowie wydają sobie nawzajem polecenia, jakim kolorem pomalować każdy element. *P.ex.: Pour la maison, prends du bleu, pour la fenêtre, prends du vert, pour le ciel, prends du bleu...*etc. Oglądamy kolorowanki.

8. Nauczyciel pyta o doświadczenia uczniów. Czy są kolory, które coś oznaczają w naszym życiu codziennym? Kolor świateł na przejściu. Zielone światło – można iść, można działać. Czerwona kartka dla piłkarza - wykluczenie z gry. Pomarańczowy - Uwaga - prace drogowe. Tabliczki instytucji państwowych, itp. Czy uczniowie wiedzą, jakie kolory są obecne w codziennym życiu we Francji? Nauczyciel podaje przykłady:

   11. - la carte bleue – carte bancaire

   12. - la carte verte - attestation d'assurance

   13. - la carte grise – document de proprieté d’une voiture

   14. - la carte orange – abonnement au métro parisien.

c) Faza podsumowująca

1. Nauczyciel pyta, jakie uczniowie znają w języku polskim wyrażenia z kolorami. Podaje przykład: pobladł ze strachu, spogląda na życie przez różowe okulary, itd... Wyrażenia idiomatyczne z kolorami w języku francuskim, przykłady:

1. Elle voit la vie en rose - optimisme.

2. Il a des idées noires –pessimisme.

3. Elle voit rouge - colère.

4. Il rit jaune - rire forcé, ironique.

2. Les expressions imagées. Ćwiczenie 2 z fiszki nr 42 Les couleurs, Complétez les phrases avec des couleurs. Praca na forum klasy: uczniowie czytają zdanie i wstawiają odpowiedni kolor do wyrażenia. Przykład: Je n’ai pas dormi, j’ai passé une nuit............... (Blanche).

3. Nauczyciel podaje zadanie domowe.

5. Bibliografia

1. Jacky Girardet, Jacques Pécheur, Campus 1, Clé International, Paris, 2002.

2. Michèle Verdelhan, Michel Verdelhan, Philippe Dominique, Jacky Girardet, Le nouveau Sans frontières 1 - Cahier d’exercices, CLE International, Paris 1998.

3. Électre Vincent, activités lexicales 1, Pierre Bordas & Fils, Eli, 2002.

4. Électre Vincent, activités lexicales 2, Pierre Bordas & Fils, Eli, 2003.

6. Załączniki

Zadanie domowe

Wykonać ćwiczenie 1. i 3. z fiszki 42. Les couleurs, activités lexicales 2

7. Czas trwania lekcji

45 minut

8. Uwagi do scenariusza

W ramach rozgrzewki na lekcję następną można przewidzieć ćwiczenia 1, 2, 3 z fiszki 11 Les couleurs, activités lexicales 1.