Kompozycja

Wprowadzenie

Patrząc na dzieło sztuki, zwłaszcza na obraz, odbiorca czasem staje przed trudnym zadaniem odczytania treści. Oprócz osadzonego w konkretnym kontekście tematu, istotną rolę w przekazie pełnią artystyczne środki wyrazu. Jednym z nich jest kompozycja.

Kompozycja_czyli

Kompozycja, czyli...

Kompozycja to rozmieszczenie elementów względem siebie, czy na płaszczyźnie, czy przestrzeni.

Kompozycja pełni nadrzędną rolę w wyrazie i formalnej analizie dzieła, ponieważ obejmuje znacznie szerszy zakres pojęć, niż terminy odnoszące się do elementów formy plastycznej. Kompozycja jest kategorią formy, odnoszącą się do wszystkich dyscyplin sztuki.

Plama, linia, kolor, walor, faktura, oprócz własnych cech, są składnikami kompozycji.

RMuVvOVBnE6tm

Ilustracja przedstawia mapę myśli składającą się z centralnego pomarańczowo‑żółtego okręgu z napisem „Kompozycja” oraz czterech mniejszych niebieskich okręgów, które się z nim łączą. Pierwszy okrąg znajduje się z lewej strony okręgu centralnego i widnieje na nim napis: „Uporządkowanie części składowych dzieła”. Drugi okrąg położony jest u dołu okręgu centralnego z opisem: „Organizacja płaszczyzny lub przestrzeni dzieła”. Trzeci okrąg znajduje się z prawej strony okręgu centralnego z tekstem: „Porządek wszystkich elementów dzieła”. Ostatni z okręgów znajduje się u góry okręgu centralnego z tekstem: „Ułożenie poszczególnych elementów dzieła”. Tło jest białe.

Kompozycja_na_plaszczyznie

Kompozycja na płaszczyźnie

Format dzieła określa kształt pola obrazowego. Dzieła malarskie, graficzne czy reliefowe zamknięte są w ramach kompozycyjnych, które określa ich kształt. Można mówić np. o kształcie prostokątnym, ułożonym w poziomie lub w pionie, kwadracie, kole (tondo).

R1D6B6KEMsaJa

Brice Marden, „Studia dla muz (wersja Hydra)”. Dzieło, wykonane na beżowej, lnianej tkaninie, przedstawia kompozycję długich, cienkich oraz zawiłych linii w kolorze jasnoczerwonym, żółtym, pomarańczowym, szarym, jasnoniebieskim, ciemnoniebieskim oraz zielonym. Miejscami ich powierzchnie są mniej intensywne, a szerokość zmienna. Stanowią one jednocześnie obramowanie dzieła, jak i jego wypełnienie. Falując, linie łączą się i przecinają, tworząc nieregularną mozaikę. Nie wypełniają całej tkaniny, pozwalając na wyłonienie się fragmentów beżowego tła.

R3DLZNidIQ9eU

Roman Opałka, „Alfabet grecki”. Obraz przedstawia brązowo‑szarą powierzchnię o nieregularnej fakturze, na której wykonano poprzeczne pociągnięcia pędzlem, tworzące główny wzór. Obramowanie stanowi płaska powierzchnia koloru, natomiast w środku dzieła obecny jest długi prostokąt, stworzony z licznych horyzontalnych linii o rożnej grubości i krawędziach sprawiających wrażenie wypukłych, przez co odróżniają się od pozostałej części obrazu.

RQiItZ5mQs0pX

Stanisław Fijałkowski, „12.v.61”. W kwadratowym, brązowym obramowaniu namalowano pomarańczowo‑brązowe, niejednolite tło, podzielone na pół przez horyzontalną, przerywaną białą linię. W dolnej części dzieła, po prawej stronie, obecny jest okrągły, szary kształt o chłodnym odcieniu z sześcioma jaśniejszymi plamami koloru. Pod nim obecny jest ciemnoniebieski kształt przypominający odwróconą kroplę wody, z jaśniejszym detalem z przodu, jak gdyby odbijał światło. W górnej części dzieła, nad wspomnianymi kształtami, obecny jest większy, okrągły kremowy element z wystającym u góry trójkątnym fragmentem. Cały element wykazuje swoim kształtem podobieństwo do niebieskiego elementu, lecz w odwróconej i znacznie szerszej oraz większej formie. Lewa strona obrazu zawiera sześć nieregularnych czerwonych kształtów, z których większość jest podłużna. Najmniejszy z nich znajduje się na dolnej połowie dzieła, a największy – w dużej mierze, również, a jedynie jego górna część znajduje się na górnej połowie. Wszystkie czerwone kształty zostały namalowane jednolitą płaską plamą barwną. Obraz jest podpisany w lewym dolnym rogu.

Rsg39HVpSbWZS

Wols, „Ptak”. Obraz wykonano na niejednolitym tle o chłodnych odcieniach z przewagą zieleni oraz koloru niebieskiego. W centrum namalowano biało‑czarno‑niebiesko‑czerwony kształt przypominający ptaka z głową odwróconą w bok. Sylwetka ptaka nie posiada wyraźnych konturów, obecne są nieregularne oraz różnej długości wielokierunkowe pociągnięcia pędzlem. Centralna część dzieła pokryta jest wieloma warstwami koloru, co nadaje jej struktury oraz wielowymiarowości.

Na kompozycję wpływa sposób uporządkowania poszczególnych elementów. Jeśli w dziele przeważają układy diagonalne (ukośne) linii, łuków lub innych elementów, a także są one ułożone w różnych kierunkach i sprawiają wrażenie ruchu, kompozycję określa się jako dynamiczną. W przypadku dynamiki należy określić kierunek ruchu:

• odśrodkowy,

• dośrodkowy,

• wielokierunkowy.

W kompozycji statycznej przeważać będą układy pionowe i poziome, sprawiające wrażenie spokoju i równowagi.

RRrS3IF02D4Q8

Jerzy Duda‑Gracz, „Józefowi Chełmońskiemu. Replika”. W ciemnym, kwadratowym obramowaniu, u dołu obrazu przedstawiono leżącą kobietę na tle zachmurzonego, szarego nieba oraz przestrzeni, na której pasą się krowy. Kobieta, ubrana w biały podkoszulek, szarą, obcisłą, krótką spódniczkę oraz sięgające kolan czarne buty, leży bokiem. Jej ręce umieszczone są za głową, a kolana są zgięte. Jej włosy są rude. Sylwetka postaci jest masywna, z obecnymi fałdami widocznymi pod opinającymi ciało ubraniami. Za głową kobiety namalowano czarno‑szary odbiornik radiowy. Kobieta zajmuje całą długość obrazu, a jej stopy oraz włosy nachodzą na obramowanie.

Gdy układ elementów w dziele wskazuje na pionowość – kompozycja obrazu jest wertykalna. Natomiast kompozycja horyzontalna to taka kompozycja, w której przeważają elementy w układzie poziomom.

R1bkfy9HUqlOX

Obraz przedstawia nocne, ciemne niebo, miejski budynek oraz fragment ulicy, oświetlonej przez umieszczoną z prawej strony latarnię. Masywny, ceglany budynek, w którym drzwi, okna i witryny są zadaszone zielonym materiałem. U góry obecny jest szyld z nieczytelnym napisem, a z boku umieszczono znak z napisem „GIFTS”. Na chodniku, obok budynku stoi ciemnowłosa kobieta w białej, średniej długości zwiewnej sukience. Kobieta w dłoniach trzyma smycz i spogląda na dużego czarnego psa siedzącego przy jej nodze.

R1YeOutGx4IYy

Obraz o kształcie poziomego prostokąta przedstawia powierzchnię rzeki, rosnące wzdłuż brzegu drzewa oraz niebo. Rzeka, zacieniona odbiciami drzew, jest ciemna, z jaśniejszymi odcieniami pośrodku obrazu. Ciemnozielone korony drzew, których pnie są niewidoczne, umiejscowione są na nieregularnej linii brzegu, zdając się łączyć z taflą niewzburzonej wody. U góry znajduje się najjaśniejszy element dzieła – zachmurzone niebo.

Przeciwieństwem kompozycji wielopostaciowej jest jednopostaciowa lub jednofiguralna.

R1P8bbZAzUd6F

Edward Dwurnik, „Inwazja” z cyklu „Namiętności”. Kwadratowy obraz przedstawia nierównomiernie rozmieszczone budynki, usytuowane głównie w centralnej oraz górnej części obrazu oraz jasne podłoże, niemal w całości zasłonięte przez tłum ciemnych, walczących ze sobą postaci z bronią, drabinami oraz wozami. Mężczyźni, w długim odzieniu, ukazani są bardzo blisko siebie - stojący na wozach, na ziemi, wchodzący na budynki oraz stojący na ich dachach. Na obrazie ukazano kilku poległych, z wbitą w ciało bronią. Na jednym z dachów stoi niewielki, szary pies.

RAJDINvjpCBVq

Dzieło przedstawia postać na tle pomarańczowego muru budynku oraz zielonego trawnika, nad którym przedstawiono szare niebo. Postać, mająca na sobie niebieską bluzkę lub sukienkę z golfem, rozpięty niebieski sweter oraz żółty kapelusz z szerokim rondem, ukazana jest na wprost, patrząc w bok spod lekko przymrużonych powiek. Jej skóra jest w chłodnym, jasnoniebieskim odcieniu koloru niebieskiego, a przygryzione usta – różowo‑pomarańczowe. Białka oczu również są niebieskie. Włosy postaci są niewidoczne. W tle, na murze, z lewej strony postaci została przedstawiona ciemnopomarańczowa mrówka. Całość obrazu namalowana została delikatnymi kolorami, płasko nakładanymi na powierzchnię obrazu.

Warto zwrócić także uwagę, czy w dziele wyodrębnione jest centrum lub dominanta, w czym się one objawiają. Centrum kompozycyjnie nie zawsze musi się znajdować w środku dzieła – jego położenie także należy wskazać.

R1B6fOOaBHJqg

Dzieło, przedstawione w czarnej ramce wokół której umieszczono czarne kropki białym tle. Wewnątrz ramki znajdują się dwie postacie oraz serce. Postacie ukazano na podłożu składającym się z grubych i krótkich czarnych linii umieszczonych w podobnych odstępach. Zdają się one być w ruchu, o czym świadczą uniesione ręce, zgięte w kolanach nogi oraz czarne linie umieszczone obok nich. Postacie są białe, z czarnymi konturami, pozbawione detali. Nad nimi znajduje się duże, czerwone serce, które zostało wypełnione płaskim kolorem z czarnym obramowaniem. Wzdłuż jego krawędzi ukazano odchodzące od serca czarne kreski.

Ze względu na rozplanowanie poszczególnych elementów, można mówić o kompozycji jedno lub wieloplanowej.

R18OrNa0aju1V

Józef Czapski, „Niebieskie wazony”. Obraz przedstawia dwa niebieskie wazony oraz biały materiał umieszczone na niewielkiej drewnianej szafce z okrągłą gałką i ozdobnymi nóżkami. Tło stanowi mebel o podobnym, brązowym odcieniu drewna. Wazon ukazany z przodu jest szeroki, a jego koniec zwęża się. Jest intensywnie niebieski, delikatnie odbija światło. Za nim stoi drugi niebieski wazon, nieco jaśniejszy. Zwęża się w okolicy środka swojej wysokości, a następnie znów rozszerza, tworząc kształt łuku. Za nim, zwisając w stronę podłogi, znajduje się biały materiał. W prawym dolnym rogu umieszczono czarny podpis „J. CZAPSKI. 83.”.

R16OrP0AL2Vwr

Zdzisław Beksiński, „Postać”. Dzieło przedstawia postać na tle pokrytej śniegiem ziemi w odcieniach koloru brązowego, której powierzchnia gdzieniegdzie porośnięta jest ciemnozieloną trawą. W oddali obecne są liczne budynki miejskie oraz zasnute gęstymi chmurami lub dymem niebo. Postać przypomina kobietę o bardzo długich oraz szczupłych kończynach. Jest bosa, ma krótki tors, dużą głowę oraz krótkie, czarne włosy. Jest bardzo blada, a jej skóra ma zimny, niebieskawy odcień. Cienie pod wielkimi, okrągłymi oczami postaci są intensywnie niebieskie. Nos jest długi, a usta wąskie. W lewej dłoni trzyma niewielką torebkę, z prawą przytrzymuje lekką, czarną narzutę, jak gdyby chroniła się przed zimnem.

Kompozycja może być uporządkowana lub nieuporządkowana (sprawiająca wrażenie chaotycznej) , zwarta, luźna, rozczłonkowana, symetryczna lub asymetryczna, rytmiczna (w której powtarzają się układy lub elementy).

RjEVeX1QE2ElR

Ilustracja przedstawia dwie ubrane na biało postacie na tle jasnoszarej ściany. Z przodu znajduje się ciemny blat lub stół, na którym znajduje się rząd pionowych biało‑czarnych przedmiotów o walcowym kształcie. Po obu jego stronach stoi patrząca w dół postać w obszernym białym ubraniu przypominającym fartuch oraz z białym nakryciem głowy, zasłaniającym włosy. Postacie wyciągają dłonie w stronę blatu, zdając się na nim pracować.

RtdxASNmKFPIU

Prostokątny kolaż na którym znajdują się fragmenty wycinków z gazet, kolorowe kartki oraz różnorakie struktury. W centrum kolażu ułożono cienkie, podłużne wycinki biało‑czarnych gazet, umieszczone obok faktury jasnego drewna, a także fotografii przedstawiającej strukturę skalną. Elementy połączone są fragmentami przypominającymi kawałki czarnej taśmy. U góry umieszczono zieloną oraz fioletową kartkę, a fioletowy kolor staje się półprzezroczysty i nachodzi na szare oraz zielone elementy. U dołu kolażu znajduje się biały napis na niebieskim tle.

RvCfW6E5haSCX

Obraz przedstawia symetryczne, prostokątne plamy koloru, ułożone równolegle oraz prostopadle do siebie. Większą jego część zajmują trzy pionowe pasy – szeroki zgniłozielony, wąski – ciemnopomarańczowy oraz szeroki – niebiesko‑zielony. Następnie pod spodem umieszczono poziome pasy – wąski kremowy, nieco szerszy – pomarańczowy, wąski – różowy oraz najszerszy z nich – turkusowy.

Rz9Qq9XyFQk62

Obraz przedstawia kompozycję składająca się z asymetrycznych, nieregularnych linii tworzących kontury oraz wypełnienie. Tło stanowią szare, niebieskie, zielone oraz czarne linie przypominające zachmurzone niebo oraz drzewa, natomiast z przodu ukazano kontury siedzącej kobiecej postaci z widocznymi krągłościami oraz o blond włosach. Jej sylwetka pozbawiona jest szczegółów. Z lewej strony umieszczono szary kontur przypominający inną pionową postać. Dominuje kolor niebieski oraz szary, a użyte linie są różnej grubości oraz długości.

Warto zwrócić uwagę na obecność perspektywy i związanego z nią sposobu kształtowania przestrzeni lub tez płaskiej kompozycji dzieła, a także na horyzont – czy jest wyraźny oraz miejsce jego usytuowania (obniżony, podwyższony).

R1Adpw5CsI15o

Obraz przedstawia miasto ukazane z perspektywy zbieżnej o podwyższonej linii horyzontu. W centrum znajduje się szeroka droga i jasne chodniki, a po obu stronach – rzędy kremowych budynków o ciemniejszych oknach oraz dachach. Po lewej stronie ukazano wysoki, kilkupiętrowy budynek, ciągnący się wzdłuż drogi. Naprzeciwko, po drugiej stronie, przedstawiono niższe budynki, z których jeden otoczony jest murem. Tło stanowi jasne niebo oraz zielone elementy przypominające drzewa, widoczne w oddali.

RKK81fLyW465i

Obraz przedstawia szary, składający się z kilku warstw linii okrąg przypominający wir, w którym przedstawiono żółty okrąg dominujący pracę, nieregularne tło z niewielkimi plamami (szarości i czerwieni) oraz czarno‑czerwony, mały element po prawej stronie. U góry kolor szarości jest znacznie bardziej intensywny, a użyte linie są grubsze i bardziej wyraziste.

R1QwIlCNR5FYT

Obraz przedstawia krajobraz z natury. Na pierwszym planie ukazano jasnoszarą ziemię oraz rosnące gdzieniegdzie niskie, zielone rośliny. Za nimi obecny jest pas przypominający rozmyte, oddalone góry. Następnie ukazano jasne, szaro‑niebieskie niebo, zajmujące większą część dzieła. Na obrazie dominują chłodne odcienie szarości oraz koloru niebieskiego.

Kompozycja_rzezby

Kompozycja rzeźby

Rzeźba jest trójwymiarowym dziełem sztuki, chociaż są prace przeznaczone do oglądania wyłącznie z jednej strony. Możemy mówić o rzeźbie frontalnej lub o odejściu od tej zasady.

R1YUCsKwdPyd8

Umieszczona na niewielkim podwyższeniu rzeźba składa się z kilku elementów. Jej podstawę stanowią trzy pionowe elementy, których górne części są zakrzywione do zewnątrz. U dołu podstawy umieszczono w pozycji horyzontalnej okrąg, na którym postawiono pionowy element łączący się z dwoma zewnętrznymi za pomocą cienkich elementów przypominających ludzkie żebra. Na górze znajduje się jest owalny fragment przypominający głowę. Rzeźba jest ciemna, jednolita. Tło stanowi jasna ściana.

Istotny jest sposób ukazania postaci – całą, stojącą sylwetkę określa się jako en piedEn pieden pied, jeśli przedstawiona jest frontalnie, w stronę widza, mówi się, że jest ustawiona en faceEn faceen face. Należy także wziąć pod uwagę pozę figury, która może być stojąca, leżąca, siedząca, klęcząca itp., a także opisać gestykulację.

REIEVdIQHSW3D

Fotografia przedstawia rzeźbę znajdującą się w obszernym pomieszczeniu, w którym umieszczone są również inne dzieła. Rzeźba ma kolor jasnożółty i jest jednolita kolorystycznie, znajduje się w centrum, na prostopadłościennym podwyższeniu. Ukazuje młodego, szczupłego mężczyznę z wyciągniętymi w bok rękami oraz z podniesioną piętą prawej stopy, jak gdyby balansował na krawędzi podwyższenia. Ma na sobie sandały oraz podwinięte spodnie sięgające poniżej kolan. Jego twarz jest szczupła, patrzy w stronę swojej lewej ręki, znajdującej się na wysokości kości biodrowej.

RP2ezXrHmdkzp

Fotografia przedstawia rzeźbę znajdującą się w pomieszczeniu o drewnianym parkiecie oraz jasnych ścianach. Z lewej strony znajduje się kremowa kolumna. Rzeźba ukazuje sylwetki kilkunastu postaci, ukazane bardzo blisko siebie, stojąc prosto z opuszczonymi wzdłuż ciała rękami. Struktura postaci jest niejednolita, z licznymi pęknięciami oraz ciemniejszymi elementami na kremowo‑szarej podstawie. Sylwetki pozbawione są głów i szyi, niektóre z nich są wysokie, a inne – niższe, przypominające dziecięce. Umieszczono je w trzech rzędach, od najwyższych do najniższych.

Rzeźba może także ukazywać przedmioty, figury geometryczne czy kształty abstrakcyjne. Ze względu na układ poszczególnych elementów można określić kompozycję otwartą (luźną, rozczłonkowaną, ażurową, w której poszczególne elementy są od siebie oddzielone) lub zamkniętą (zwartą), jedno lub wielopostaciową (dla rzeźb figuralnych) lub jedno czy wieloelementową (dla niefiguralnych).

R13TBBDOQdZaP

Fotografia przedstawia instalację umieszczoną w jasnym pomieszczeniu o wysokim suficie. Dzieło składa się z połączonych ze sobą metalowych elementów, przypominających miedziane bądź pokryte rdzą. Elementy przypominają grube blaszki, połączone zawiasami. Znajdują się części pionowe i poziome, wspierające konstrukcję. Przeważają figury geometryczne – prostopadłościany i półokręgi. U góry umieszczono kilka elementów łukowych, swoim kształtem przypominające sierpy.

W kompozycji rzeźby określa się także dynamikę lub statykę, diagonalizm, wertykalizm lub horyzontalizm oraz układ piramidalny, figura serpentinataFigura serpentinatafigura serpentinata.

Ri0vLuGmNUQCh

Fotografia przedstawia dzieło na tle szarej ściany. Podstawę stanowi nierówna drewniana bryła, na której umieszczono postać stojącą na jednej nodze. Jej druga noga wyciągnięta jest do tyłu oraz ku górze, co sprawia wrażenie, że jest baletnicą. Długie ręce postaci wyciągnięte są przed siebie, jej tułów jest więc prostopadły do podłoża, a plecy wygięte w łuk. Włosy postaci wykonano z beżowo‑żółtego materiału, podobny element został użyty jako spódniczka. Jej kończyny są długie oraz smukłe, a ciało wykonane z ciemnego metalu.

R1YpqfI1WMAjn

Fotografia przedstawia rzeźbę umieszczoną na szczycie wzgórza Dzieło jest bardzo duże, wykonane z brązowej stali. Swoim kształtem przypomina pozbawioną rąk ludzką postać z szerokimi prostokątnymi elementami przypominającymi skrzydła. Pod rzeźbą stoi człowiek, ledwie widoczny ze względu na jego rozmiary. Z przodu fotografii znajdują się wysokie oraz niskie trawy, oświetlone światłem dziennym. Niebo jest zachmurzone. Fotografia rzeźby została wykonana na tle jasnego nieba.

RRLYhf8hznrqz

Fotografia przedstawia jasną, kamienną rzeźbę na tle granatowego materiału. Rzeźba przedstawia siedzącą kobietę, obróconą w prawo. Jest naga, dłońmi przytrzymuje się prostopadłościennej podstawy. Jej sylwetka jest szczupła. Uwagę zwraca zastosowanie nieoszlifowanego kamienia, który został umieszczony zamiast głowy. Kamień posiada liczne rysy i wypukłości, co kontrastuje z gładką powierzchnią rzeźby kobiety.

Kompozycja_architektoniczna

Kompozycja architektoniczna

Podczas opisu kompozycji architektury należy uwzględnić wzajemne powiązania poszczególnych elementów budowli – relacji przestrzennych, linii, płaszczyzn brył, akcentów plastycznych, elementów podziału elewacji.

O kompozycji zamkniętej powiemy, gdy poszczególne elementy tworzą jasny, przejrzysty, logiczny i skończony układ, a główny element będzie umieszczony w centrum i wszystkie części tworzą harmonijną całość.

R1PtWutySc4gb

Fotografia przedstawia budynek o jasnoszarych ścianach, uchwycony z boku. Jego podstawa ma plan prostokąta, a do wnętrza budynku prowadzą schody. Pomiędzy parterem a piętrem ustawiono niebieskie smukłe filary przytrzymujące konstrukcję. Górna część budynku szerokością oraz planem pasuje do podstawy, znajduje się na niej rząd kwadratowych okien, ułożonych tuż obok siebie - jest to tak zwany układ wstęgowy. Z boku budynku znajduje się jedno podwójne okno pośrodku ściany. Górna, przednia krawędź jest najwyższym punktem budynku. W tle widać jasnożółty budynek z kominem, fragment trawnika, drzewa oraz niebieskie niebo.

O dynamice będą decydować wystające poza główną bryłę elementy budowli, często usytuowane na różnych poziomach, powodujące zaburzenie harmonii i ładu. W opisie kompozycji planu istotne są informacje na temat kształtu geometrycznego, dodatkowych elementów niemieszczących się w jego obrębie (wystających poza główny kształt geometryczny) . W opisie bryły warto rozpoznać jej kształt, formę, usytuowanie. W analizie kompozycji elewacji określa się wszelkie podziały poziome i pionowe, wskazuje rolę detali architektonicznych, mających wpływ na daną cechę. W analizie wnętrza opisujemy artykulację wnętrza, czyli jego rozczłonkowanie, układy okien.

RfFewNIDyTogg

Fotografia przedstawia budynek położony nad rzeką, na tle ciemniejącego nieba oraz innych budynków. Ściana z wejściem do budynku jest wykonana z połyskującego metalu. Przy wejściu do budynku znajduje się gruby, kremowy filar. Podtrzymuje on konstrukcję wysuniętego dachu, którego fragmenty przypominają srebrne kadłuby łodzi. Ściany również pozbawione są kątów prostych, a ich kształt także przywodzi na myśl długie łodzie. Przed budynkiem uchwycony jest brukowany plac, na którym umieszczono rzeźbę – dużego pająka na cienkich, wysokich nogach.

Aplikacja

Aplikacja on‑line

Aplikacja pozwala na wykonywanie ćwiczeń dotyczących kompozycji. Umożliwia stworzenie pracy z wykorzystaniem różnych rodzajów narzędzi np. ołówkiem, pędzlem, mazakiem z możliwością zastosowania efektów np. rozmycia rozmazania.

Alternatywa aplikacji on‑line

Poniżej przedstawiono alternatywę aplikacji.

RB9RdQK1gQWgY

Materiał filmowy do lekcji zatytułowany: Kompozycja - „Krok po kroku”.

Materiał filmowy do lekcji zatytułowany: Kompozycja - „Krok po kroku”.

RI8jCZVbOENnQ

Obraz, na którym dominują odcienie zieleni, żółci, czerwieni oraz czarnego. Za pomocą nakładających się na siebie, nieregularnych kształtów przedstawiono miasto. Jasne budynki posiadają czerwone dachy oraz żółte akcenty. Teren wokół budowli wydaje się być górzysty i zalesiony. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1. Kompozycja otwarta.

Obraz, na którym dominują odcienie zieleni, żółci, czerwieni oraz czarnego. Za pomocą nakładających się na siebie, nieregularnych kształtów przedstawiono miasto. Jasne budynki posiadają czerwone dachy oraz żółte akcenty. Teren wokół budowli wydaje się być górzysty i zalesiony. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1. Kompozycja otwarta.

R12Y0M09LZXFv

Prostokątna ilustracja ukazuje zielony wózek z podłużnym uchwytem. Wózek porusza się za pomocą czarnych kółek. Na pojeździe ułożone są poniszczone, kolorowe, prostokątne arkusze. Przedmioty przedstawione są na beżowym tle, które jedynie w prawym górnym rogu jest granatowe. Wózek rzuca fioletowy cień na podłoże, na którym się znajduje. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1. Kompozycja zamknięta.

Prostokątna ilustracja ukazuje zielony wózek z podłużnym uchwytem. Wózek porusza się za pomocą czarnych kółek. Na pojeździe ułożone są poniszczone, kolorowe, prostokątne arkusze. Przedmioty przedstawione są na beżowym tle, które jedynie w prawym górnym rogu jest granatowe. Wózek rzuca fioletowy cień na podłoże, na którym się znajduje. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1. Kompozycja zamknięta.

RzD2wbHTSnHZY

Prostokątna ilustracja, na pierwszym planie znajduje się mężczyzna stojący bokiem do odbiorcy oraz kobieta, których oddziela stos ułożonych przedmiotów. Mężczyzna o krótkich, brązowych włosach ubrany jest w białą koszulę, czarny krawat i garnitur. Nosi okulary. Kobieta o krótkich, siwych włosach ubrana jest w długą, różową sukienkę. Prawą dłoń trzyma na lewym łokciu. Pomiędzy postaciami ustawiony jest brązowy karton, na nim zielony karton. Na samej górze ułożony został zielony, zaokrąglony pakunek. Para stoi na beżowym chodniku wykonanym z dużych, prostokątnych płyt. Z prawej strony, w okrągłej, drewnianej doniczce zasadzono zielone drzewko. Tło stanowi jasnozielony budynek wraz z szarymi przeszkleniami. Środek ściany frontalnej oddzielony jest drewnianymi belkami, pomiędzy którymi ustawiono zielony posąg. Przedstawia on łysą postać w długiej szacie. Postać siedzi układając swoje ręce na kolanach. Za budynkiem rośnie wysoka trawa. Wzdłuż prawej krawędzi ekranu ustawiony został kolorowy totem indiański. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1. Kompozycja statyczna.

Prostokątna ilustracja, na pierwszym planie znajduje się mężczyzna stojący bokiem do odbiorcy oraz kobieta, których oddziela stos ułożonych przedmiotów. Mężczyzna o krótkich, brązowych włosach ubrany jest w białą koszulę, czarny krawat i garnitur. Nosi okulary. Kobieta o krótkich, siwych włosach ubrana jest w długą, różową sukienkę. Prawą dłoń trzyma na lewym łokciu. Pomiędzy postaciami ustawiony jest brązowy karton, na nim zielony karton. Na samej górze ułożony został zielony, zaokrąglony pakunek. Para stoi na beżowym chodniku wykonanym z dużych, prostokątnych płyt. Z prawej strony, w okrągłej, drewnianej doniczce zasadzono zielone drzewko. Tło stanowi jasnozielony budynek wraz z szarymi przeszkleniami. Środek ściany frontalnej oddzielony jest drewnianymi belkami, pomiędzy którymi ustawiono zielony posąg. Przedstawia on łysą postać w długiej szacie. Postać siedzi układając swoje ręce na kolanach. Za budynkiem rośnie wysoka trawa. Wzdłuż prawej krawędzi ekranu ustawiony został kolorowy totem indiański. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1. Kompozycja statyczna.

ReCKrPqjIvtA1

Ilustracja w kształcie prostokąta wykonana została w wielu odcieniach szarości, czerni, żółtego oraz pomarańczowego. Przedstawia nieregularne chlapnięcia farb na płótnie. Kolory nakładają się na siebie. Dzieło składa się z wielu warstw farby. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1. Kompozycja dynamiczna.

Ilustracja w kształcie prostokąta wykonana została w wielu odcieniach szarości, czerni, żółtego oraz pomarańczowego. Przedstawia nieregularne chlapnięcia farb na płótnie. Kolory nakładają się na siebie. Dzieło składa się z wielu warstw farby. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1. Kompozycja dynamiczna.

RpcuCb34eni1w

Zdjęcie przedstawia kompozycję z materiału na tle beżowej ściany. Ustawione jest na drewnianej podłodze. Dzieło jest duże i czerwone. Kształtem przypomina myszkę komputerową. Faktura dzieła jest nierównomierna. Na środku znajduje się fragment sprawiający wrażenie, jakby był pokryty długim włosiem. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1. Kompozycja symetryczna.

Zdjęcie przedstawia kompozycję z materiału na tle beżowej ściany. Ustawione jest na drewnianej podłodze. Dzieło jest duże i czerwone. Kształtem przypomina myszkę komputerową. Faktura dzieła jest nierównomierna. Na środku znajduje się fragment sprawiający wrażenie, jakby był pokryty długim włosiem. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1. Kompozycja symetryczna.

RGilt77UVbYz0

Obraz na pomarańczowym tle. Składa się z trzech kolorowych, poziomych pasów. Na samym dole znajduje się czerwony pas, pozostałe dwa wykonane zostały w różnych odcieniach żółtego. Faktura dzieła ukazuje gdzieniegdzie pociągnięcia pędzlem. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1. Kompozycja jednoosiowa.

Obraz na pomarańczowym tle. Składa się z trzech kolorowych, poziomych pasów. Na samym dole znajduje się czerwony pas, pozostałe dwa wykonane zostały w różnych odcieniach żółtego. Faktura dzieła ukazuje gdzieniegdzie pociągnięcia pędzlem. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1. Kompozycja jednoosiowa.

RT3H9Q627I4vi

Ilustracja przedstawia niebiesko-żółtą tarczę na pomarańczowym tle. Kolory w tarczy występują naprzemiennie. Najmniejszy oraz największy okrąg są niebieskie. Całość składa się jednak z pięciu okręgów. Faktura dzieła jest nierówna, w niektórych miejscach ukazują się jaśniejsze elementy. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1. Kompozycja wieloosiowa.

Ilustracja przedstawia niebiesko-żółtą tarczę na pomarańczowym tle. Kolory w tarczy występują naprzemiennie. Najmniejszy oraz największy okrąg są niebieskie. Całość składa się jednak z pięciu okręgów. Faktura dzieła jest nierówna, w niektórych miejscach ukazują się jaśniejsze elementy. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1. Kompozycja wieloosiowa.

RKCcnlL0MOmNS

Przedstawiona zostaje prostokątna, pionowa ilustracja. Tło dzieła jest beżowe. Przeważają odcienie czerni i szarości, przełamane delikatną czerwienią oraz zielenią. Dzieło wykonane jest z nieregularnych, nałożonych na siebie kształtów. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1.Kompozycja asymetryczna.

Przedstawiona zostaje prostokątna, pionowa ilustracja. Tło dzieła jest beżowe. Przeważają odcienie czerni i szarości, przełamane delikatną czerwienią oraz zielenią. Dzieło wykonane jest z nieregularnych, nałożonych na siebie kształtów. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1.Kompozycja asymetryczna.

R1XgNsSzwuPRj

Ilustracja przedstawia obraz, na którym znajduje się szesnaście butelek ułożonych w siedmiu rzędach. Wszystkie butelki są zielone, ale o innym natężeniu koloru. Na każdej jest etykietka z napisem „Coca-Cola”. Pod butelkami jest czerwony napis „Coca-Cola”. Dodatkowo na ilustracji znajduje się punkt interaktywny: 1. Kompozycja rytmiczna.

Ilustracja przedstawia obraz, na którym znajduje się szesnaście butelek ułożonych w siedmiu rzędach. Wszystkie butelki są zielone, ale o innym natężeniu koloru. Na każdej jest etykietka z napisem „Coca-Cola”. Pod butelkami jest czerwony napis „Coca-Cola”. Dodatkowo na ilustracji znajduje się punkt interaktywny: 1. Kompozycja rytmiczna.

RjlvnbxWhLEJr

Ilustracja ma niebieskie tło. W centrum znajduje się nieregularny, zaokrąglony kształt w kolorze czerwonym. Otoczony jest białą obwódką. W prawym górnym rogu znajduje się szara linia oraz czarna kropka, które również otoczone są białymi obwódkami. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1. Kompozycja z akcentem.

Ilustracja ma niebieskie tło. W centrum znajduje się nieregularny, zaokrąglony kształt w kolorze czerwonym. Otoczony jest białą obwódką. W prawym górnym rogu znajduje się szara linia oraz czarna kropka, które również otoczone są białymi obwódkami. Dodatkowo, na ilustracji znajduję się punkt interaktywny: 1. Kompozycja z akcentem.

Artysta plastyk

Artysta plastyk zajmuje się tworzeniem dzieł sztuki wizualnej, takich jak malarstwo, rzeźba, rysunek czy grafika. Wiedza na temat kompozycji plastycznej jest kluczowa dla stworzenia harmonijnego obrazu lub rzeźby, gdzie układ kształtów, kolorów i linii odgrywa kluczową rolę w planowaniu dzieła. Kompozycja jest podstawowym elementem budowy każdego dzieła sztuki, a rozplanowanie poszczególnych elementów wpływa na jego odbiór, ekspresję.

R1GL2PIgsyo3J

Fotografia przedstawia osobę malującą obraz olejny. Zbliżenie ustawiono na pędzel i strukturę materiału, tak, że widoczna jest tylko ręka artysty, a elementy znajdujące się dalej są zamazane. Materiał jest chropowaty, pełen wgłębień i nierówności. Dominujące kolory farby na nim to czerwony i niebieski. Pędzel jest drewniany, średniej grubości. Znajdują się na nim ślady farby. Ręka artysty również jest pokryta farbą.

Projektant graficzny

Projektanci graficzni tworzą różnego rodzaju projekty graficzne, takie jak plakaty, ulotki, strony internetowe, logo danej firmy. Wiedza na temat kompozycji plastycznej pozwala im na świadome użycie kolorów, typografii i układów, aby przyciągnąć uwagę odbiorcy i skutecznie przekazać przekaz reklamowy lub informacyjny.

RMYbki3zbU0AQ

Zdjęcie przedstawia mężczyznę siedzącego przy komputerze. Komputer stoi na biurku, na którym znajdują się zeszyty, długopisy oraz klawiatura. Na ekranie komputera znajduje się program ze zdjęciami trójkątów, które szkicuje mężczyzna. W tle znajduje się zielony kwiat.

Architekt

Architekci projektują i planują budynki i tworzą plany zagospodarowania przestrzeni. Układy projektowanych budynków, mostów czy dróg wymagają wiedzy na temat kompozycji plastycznej ze względu nie tylko na konstrukcję, dobór odpowiednich proporcji i kształtów budynków, ale także na estetykę projektu, który powinien tworzyć harmonijną i estetyczną całość.

R1Sirgx2Fk9ap

Zdjęcie przedstawia rozłożony plan architektoniczny. Po prawej stronie znajdują się cztery zwinięte plany. Po lewej stronie znajduje się próbnik kolorów składający się z wielu kolorowych prostokątnych karteczek.

Projektant wnętrz

Projektanci wnętrz zajmują się projektowaniem i aranżacją przestrzeni wewnątrz budynków. Wiedza na temat kompozycji plastycznej pomaga w urządzeniu wnętrza - doborze mebli, dekoracji, organizacji wszystkich innych elementów wnętrza. Dobrze zaprojektowane wnętrze jest bowiem funkcjonalne i przyjazne dla zdrowia i samopoczucia.

R1Tfv54M2967B

Zdjęcie przedstawia projektanta wnętrz podczas pracy. Mężczyzna ma na sobie niebieskie jeansy oraz jasną, szarą bluzę z długim rękawem. Znajduje się w pomieszczeniu, stoi przy brązowym, drewnianym, okrągłym stole, na którym znajduje się mnóstwo próbek materiałów. Projektant w lewej dłoni trzyma tablet, a w prawej długopis.

Fotograf

Fotograf wykonuje swoją pracę, wykorzystując aparat fotograficzny. Kompozycja pełni główną rolę w kadrowaniu zdjęć, dobieraniu perspektyw, ustawieniu obiektów i kolorów, umożliwiających uzyskanie ciekawych w odbiorze i właściwych ze względu na sztukę fotografowania prac - pozwalają fotografom wyrazić swoje artystyczne wizje i przekazywać określone emocje, historie czy przekazy dotyczące fotografowanego tematu.

Ruw0cXSa1X2L5

Ilustracja przedstawia porównanie dwóch fotografii - przed i po obróbce cyfrowej. Fotografia przedstawia dwóch chłopców siedzących przy drzewie, bawiących się z małymi kurczakami. Chłopcy mają na sobie jeansowe spodnie oraz koszule w kratę. Pora roku widoczna na fotografii to jesień, widoczne są więc także opadnięte z drzew liście. Zdjęcie u góry przedstawia fotografię przed obróbką. Światło jest ciemne, nic na fotografii nie wyróżnia się. Kolory są raczej ciemne i chłodne. Zdjęcie na dole, które przedstawia fotografię po obróbce posiada zdecydowanie cieplejsze tony świetlne. Liście są bardziej złote, niż brązowe/zielone. Jasne odcienie żółci dodają blasku i świetlistości kompozycji.

Projektant mody

Projektant mody to osoba odpowiedzialna za tworzenie i projektowanie ubrań oraz akcesoriów, które znajdą się w kolekcjach różnych marek, domów mody lub będą przedstawiane podczas pokazów mody. Jest to zawód wymagający kreatywności, wyczucia estetyki, umiejętności rysunkowych i znajomości zasad kompozycji. Projektowanie wzorów wymaga dbałości o równowagę, harmonię kompozycyjną dobieranych kolorów, staranności w dopasowaniu fasonów, w których ważne są układy linii, przeszyć, załamań, fałd itp. Kompozycja ważna jest także w doborze poszczególnych elementów garderoby.

RlOn6ctYxzoDG

Fotografia przedstawia młodą kobietę o krótkich, czarnych włosach. Na tyle włosów znajduje się pojedynczy, długi i cienki warkoczyk. Kobieta ubrana jest w kolorową koszulkę. Projektantka stoi tyłem. Przed nią zawieszona jest biała tablica, a na niej kartki z projektami wielu stylizacji. Część z nich jest wielokolorowa, część bardziej stonowana. W centrum znajduje się projekt składający się z czarnej, wyciętej koszulki oraz szerokich, jeansowych spodni z wysokim stanem. Przy kartce z tym projektem kobieta przykłada prostokątny fragment niebiesko‑zielonego, kwiecistego materiału.

Reżyser filmowy

Reżyserzy filmowi odpowiadają za proces twórczy filmu, a więc także za jego kompozycję wizualną. Wiedza na temat kompozycji pozwala na ustawianie ujęć, ułatwia dobór odpowiednich kadrów, komponowanie scen i dobór elementów wizualnych. Do zadań reżysera należy także tworzenie storyboardów, w których realizuje on swoją wizję opartą na kompozycji kadru lub zlecenie ich innej osobie, a następnie czuwanie nad ich realizacją przy produkcji filmowej, wprowadzeniem zmian ujęć.

RlXcRUWJwjnco

Fotografia przedstawia wnętrze pomieszczenia, w którym nagrywana jest scena bliżej nieokreślonego widowiska. Na krześle z napisem DIRECTOR (reżyser) siedzi młoda kobieta o długich ciemnych włosach spiętych w kucyk. Ubrana jest w koszulę w kratę. W dłoniach trzyma dokumenty. Obok niej stoi inna młoda kobieta ze słuchawkami na uszach. Wskazuje palcem na scenę wyświetlaną na ekranie - na uśmiechającą się kobietę i stojącego obok niej mężczyznę. Scena dzieje się na zielonym tle. W tle fotografii widoczny jest mikrofon na długim pałąku oraz pracujący ludzie.

Web designer

Web designer projektuje interfejsy stron internetowych. Wiedza na temat kompozycji i jej wpływu na odbiór wizualny pomaga właściwie dobrać wszystkie elementy graficzne i rozmieścić je w taki sposób, by zaprojektowana strona była komunikatywna. Głównie od kompozycji strony i jej interfejsu graficznego zależy komunikatywność.

R1Wn6H5tIIycS

Zdjęcie prezentuje mężczyznę o czarnych włosach oraz zaroście i kobietę o czarnych włosach. Para siedzi przy drewnianym biurku, na którym ustawione są dwa komputery oraz klawiatury. Sprzęt mężczyzny jest biały, kobiety zaś czarny. Mężczyzna ubrany jest w szary sweter, a kobieta w czerwoną koszulę. Mężczyzna wskazuje na ekran, na którym pojawiają się małe, białe napisy. Na biurku ustawiona jest również mała roślinka. Na białym ekranie naklejone są dwie żółte karteczki. Zza monitorów ukazuje się kolejna para ludzi o ciemnych włosach. Mężczyzna posiada zarost i okulary. Ubrany jest w granatową koszulkę. Rozmawiająca z nim kobieta ubrana jest w białą koszulkę. Jedna ze ścian pomieszczenia, w którym się znajdują jest szara, druga, na której znajdują się duże, czarne okna pokryta jest cegłą. Pomieszczenie oświetlone jest za pomocą światła słonecznego, które wpada przez okna.

Scenograf

Scenograf zajmuje się projektowaniem i tworzeniem scenografii dla spektakli teatralnych, filmów, opery, produkcji telewizyjnych, ale także spotów reklamowych. Jego zadaniem jest stworzenie odpowiedniego wizualnego środowiska, które wspiera i wzbogaca fabułę i przekaz artystyczny dzieła, dlatego kompozycja jest szczególnie istotna w jego pracy. Scenograf musi umiejętnie zadbać o ułożenie poszczególnych elementów scenografii w przestrzeni scenicznej lub wykorzystywanej w filmie. Kompozycja nie dotyczy wyłącznie rozłożenia elementów, ale także ich doboru kolorystycznego, ułożenia tekstur i zachowania odpowiednich proporcji. Wiedza o kompozycji pomaga mu stworzyć odpowiednią atmosferę, zachować wizualną harmonię i dostosować wystrój do warunków, w jakich istnieje scenografia.

Rfg3tslqX6mvE

Zdjęcie prezentuje grupę ludzi znajdujących się na ciemnej scenie, oświetlonej białym oraz fioletowym światłem. Na środku znajduje się biała ławka, na której siedzi mężczyzna w biało‑niebieskim garniturze oraz czarnych, przeciwsłonecznych okularach. Obok niego znajduje się kobieta w pomarańczowej koszulce oraz fioletowej spódnicy. Para trzyma drewnianą, ozdobną ramkę przy swoich twarzach. Przed nimi ustawiony jest żółty karton ozdobiony kolorowymi chlapaniami farby. Po obu stronach paczki stoją ludzie. Po prawej stronie kobieta o czarnych, spiętych w kucyk włosach. Ubrana jest w zieloną koszulkę, czerwoną chustkę na szyi, różową spódniczkę oraz białe buty. Po lewej stronie stoi mężczyzna o czarnych włosach, ubrany w biało‑niebieski krawat, białą koszulę, żółtą kamizelkę i spodnie oraz czarne buty. Para trzyma w dłoniach kolorowe pakunki, które unoszą ku górze. Po prawej stronie ustawiona została okrągła lampa uliczna. W tle, na niewielkim podeście znajduje się orkiestra, która oświetlona jest fioletowym światłem.

Architekt krajobrazu

Architekt krajobrazu projektuje i planuje przestrzeń - parki, ogrody, place, tereny rekreacyjne, a także tereny wokół budynków czy kompleksów mieszkalnych. Jego celem jest tworzenie funkcjonalnych, estetycznych i zrównoważonych miejsc, które łączą naturę i architekturę. Znajomość zasad kompozycji pomaga tworzyć je w sposób atrakcyjny i funkcjonalny. Architekt musi tak planować rozmieszczenie roślinności, elementów małej architektury (np. ławek, fontann, ścieżek czy skwerów, aby stworzyć spójną i estetyczną całość. Zrozumienie zasad kompozycji pomaga mu zarówno w tworzeniu przestrzeni o odpowiednim układzie i proporcjach, jak i miejsc funkcjonalnych i ekologicznych.

RkYP7U7xj76oU

Przedstawiona fotografia ukazuje trójkę ludzi stojących przy makiecie miasta. Kobieta o długich, kręconych, blond włosach ubrana jest w czerwoną koszulę w czarną kratkę oraz niebieskie spodnie. Obok niej stoi mężczyzna o krótkich, kręconych, brązowych włosach oraz zaroście. Ubrany jest w różową koszulę, granatową marynarkę oraz brązowe spodnie. Na końcu znajduje się mężczyzna o czarnych włosach oraz zaroście, który trzyma białą kartkę. Ubrany jest w koszulę w czerwono‑granatowo‑białą kratę oraz ciemne spodnie. Makieta składa się z dwóch pięter. Pokryta jest licznymi budynkami oraz roślinnością. Pomieszczenie, w którym znajdują się ludzie zapełnione jest drewnianymi materiałami, kolorowymi papierami oraz drewnianymi półkami i szafką. Ściana pomieszczenia jest jasnozielona, pokryta drewnianymi oknami.

Polecenie 2

Na podstawie wiedzy zdobytej z mediów znajdujących się w aplikacji, krótko scharakteryzuj pojęcie kompozycji otwartej. Podaj przynajmniej jedno przykładowe dzieło, w którym można znaleźć tego typu kompozycję. Swoją odpowiedź zapisz poniżej.

R1PndMxlnEGBP

Uzupełnij.

Polecenie 3

Na podstawie wiedzy zdobytej z materiałów znajdujących się w aplikacji, wymień elementy, które cechują kompozycję dynamiczną. Swoją odpowiedź zapisz poniżej.

RFnJzWyECG13W

Uzupełnij.

Polecenie 4

Na podstawie wiedzy zdobytej z treści aplikacji, wytłumacz, dlaczego wiedza na temat kompozycji jest ważna w pracy projektanta wnętrz? Swoją odpowiedź zapisz poniżej.

RePnES9TcJG98

Uzupełnij.

RWf8gzwjs4Sqc

Aplikacja „Kompozycja” jest programem komputerowym pozwalającym na stworzenie kompozycji. Aplikacja zawiera animację przedstawiającą „krok po kroku” zjawiska dotyczące kompozycji jako środka artystycznego wyrazu oraz interaktywne ilustracje dzieł najwybitniejszych artystów. W programie umieszczona jest baza zawodów związanych z wiedzą i umiejętnościami na temat kompozycji.

Aplikacja „Kompozycja” jest programem komputerowym pozwalającym na stworzenie kompozycji. Aplikacja zawiera animację przedstawiającą „krok po kroku” zjawiska dotyczące kompozycji jako środka artystycznego wyrazu oraz interaktywne ilustracje dzieł najwybitniejszych artystów. W programie umieszczona jest baza zawodów związanych z wiedzą i umiejętnościami na temat kompozycji.

Ćwiczenie 1

Zapoznaj się z animacją znajdującą się w aplikacji, a następnie przy pomocy aplikacji stwórz pracę o kompozycji otwartej.

RVPxPXxHpsVch

Uzupełnij.

Pokaż podpowiedź

Dzieła o kompozycji otwartej sprawiają wrażenie wykraczania poza płaszczyznę obrazu, tak, że ukazują one tylko fragment widzianej rzeczywistości.

Pokaż odpowiedź

Przykładowa praca:

R47D1H7up2VDO

Praca przedstawia połowę pomarańczy, a dalsza jej część ukryta jest za krawędziami pracy. Tło jest granatowe.

Ćwiczenie 2

Zapoznaj się z animacją znajdującą się w aplikacji, a następnie przy pomocy aplikacji stwórz pracę o kompozycji asymetrycznej i z akcentem.

Rz08ulg2Bndgj

Uzupełnij.

Pokaż podpowiedź

Kompozycja z akcentem zawiera element wyraźnie wyróżniający się w pracy np.: wielkością, kolorem, kształtem.

Pokaż odpowiedź

Przykładowa praca:

RhKbnVBZCKNQz

Praca przedstawia asymetryczne drzewa. Praca jest rozmazana.

Polecenie 2

Na podstawie wiedzy zdobytej z mediów znajdujących się w aplikacji, krótko scharakteryzuj pojęcie kompozycji otwartej. Podaj przynajmniej jedno przykładowe dzieło, w którym można znaleźć tego typu kompozycję. Swoją odpowiedź zapisz poniżej.

RSC56FPmhtgGl

(Uzupełnij).

Polecenie 3

Na podstawie wiedzy zdobytej z materiałów znajdujących się w aplikacji, wymień elementy, które cechują kompozycję dynamiczną. Swoją odpowiedź zapisz poniżej.

R1LR9Wczilz2M

(Uzupełnij).

Polecenie 4

Na podstawie wiedzy zdobytej z treści aplikacji, wytłumacz, dlaczego wiedza na temat kompozycji jest ważna w pracy projektanta wnętrz? Swoją odpowiedź zapisz poniżej.

RnUVHKfBI1I9C

(Uzupełnij).

Cwiczenia

Ćwiczenia

3

Ćwiczenie 9

Dokonaj analizy kompozycji instalacji rzeźbiarskiej Magdaleny Abakanowicz pod tytułem „Plecy”.

RZzkCnqaKqlqA

(Uzupełnij).

Pokaż podpowiedź

Pamiętaj, że jest to opis kompozycji, zwróć więc uwagę na sposób rozmieszczenia rzeźb w instalacji, ale także rozmieszczenie pojedynczych rzeźb. Warto przyjrzeć się kształtom i odpowiedzieć , na jakie cechy kompozycyjne wpływają.

Pokaż odpowiedź

• Instalacja składa się z wielu rzeźb, jest więc wieloelementowa/wielofigurowa.

• Kompozycja całej instalacji jest luźna, rzeźby są swobodnie rozłożone w przestrzeni wystawowej.

• Rzeźby skierowane są w jednym kierunku.

• Kompozycja instalacji jest otwarta.

• kompozycja instalacji jest rytmiczna – powtarzają się podobne układy poszczególnych figur.

• Pojedyncze rzeźby są zwarte, masywne.

3

Ćwiczenie 9

Dokonaj analizy kompozycji poniższej instalacji rzeźbiarskiej Magdaleny Abakanowicz.

RljnUVkdTSqlR

Fotografia przedstawia rzeźbę umieszczoną w pomieszczeniu o jasnych ścianach oraz jasnych panelach, składającą się z piętnastu oddzielnych elementów. Każdy z nich swoim kształtem przypomina nieco zgarbione ludzkie plecy z fragmentem rąk. Z przodu fotografii umieszczono jedną część, następnie dwie, w bliższej odległości, a im dalej, tym bliżej siebie ustawione są kolejne elementy. Są one prawie identyczne, różnią się pofałdowaniem brązowoszarego materiału, przypominającego glinę.

R1eya40FL3Mez

(Uzupełnij).

Pokaż podpowiedź

Pamiętaj, że jest to opis kompozycji, zwróć więc uwagę na sposób rozmieszczenia rzeźb w instalacji, ale także rozmieszczenie pojedynczych rzeźb. Warto przyjrzeć się kształtom i odpowiedzieć, na jakie cechy kompozycyjne wpływają.

Pokaż odpowiedź

• Instalacja składa się z wielu rzeźb, jest więc wieloelementowa/wielofigurowa.

• Kompozycja całej instalacji jest luźna, rzeźby są swobodnie rozłożone w przestrzeni wystawowej.

• Rzeźby skierowane są w jednym kierunku.

• Kompozycja instalacji jest otwarta.

• kompozycja instalacji jest rytmiczna – powtarzają się podobne układy poszczególnych figur.

• Pojedyncze rzeźby są zwarte, masywne.

Ćwiczenie 10

Opisz budowlę Muzeum Vitra, określając kompozycje planu i bryły.

RojLKSBQmphuH

(Uzupełnij).

Pokaż podpowiedź

Zwróć uwagę na główna bryłę budowli oraz jej plany – wskaż podstawowy kształt. Określ, co wpływa na zaburzenie harmonii głównej brył.

Pokaż odpowiedź

• Budynek ma kształt prostokąta, którego jedno z naroży zostało zaokrąglone – zaburzenie klasycznego planu prostokąta.

• Budynek jest asymetryczny.

• Wystające poza bryłę elementy architektoniczne mają różne kształty – ich krawędzie są kanciaste, ostre lub okrągłe – taki efekt burzy harmonię głównej bryły (prostokąt).

• Wystające elementy elementy bryły architektonicznej znajdują się na różnych wysokościach.

• Dekonstrukcja bryły i planu.

3

Ćwiczenie 10

Opisz poniższą budowlę, określając kompozycje planu i bryły.

R1Odog1tMqJxG

Fotografia przedstawia budynek na tle jasnozielonego trawnika oraz niebieskiego nieba. Budynek jest biały z szarymi elementami dachu oraz pojedynczym, szarym oknem. Jego ściany są niesymetryczne, z wychodzącymi z nich elementami oraz łukowymi krawędziami. Z lewej strony obecny jest prostokątny fragment, a następnie główny fragment budynku przypominający odwrócony trapez z łukową górną krawędzią. Od dołu po jego lewej stronie zbudowana jest spiralna część muru, przypominająca schody biegnące do wewnątrz. Z prawej strony umieszczono trójkątną bryłę w odcieniu zadaszenia, a z lewej – wystający, trapezowy element budynku z oknem.

R1W3UprtipJgj

Ilustracja przedstawia plan budynku składający się z dwóch fragmentów. Pod pierwszym planem obecny jest napis „Ground plan upper floor”, a pod drugim – „Ground floor plan. Scale 1:400.” Pod nim umieszczono 9 linijek tekstu opisującego budynek z numerami od 1 do 17, obecnych również na planach. Pierwszy plan tworzą czarne, grube linie zewnętrzne oraz cieńsze, ciągłe i przerywane linie w środku budynku. Wewnątrz obecna jest łamana, czerwona linia, przebiegająca prze pomieszczenia. U góry, po obu jej stronach umieszczono czerwone napisy „L‑Series” oraz „S‑Series”. Oprócz głównej bryły budynku, z lewej strony umieszczono spiralne schody zewnętrzne, a także elementy wystające z przodu oraz z prawej strony. Kolejny plan przedstawia następną część budynku, a linie górne, które poprzednio były jasne, zaznaczono ciemną kreską linii zewnętrznych. Łamana linia czerwona przechodzi prosto przez większą część budynku, załamując się u dołu. Z prawej strony, pod spodem, umieszczono okrąg o czarnych krawędziach, którego fragment pomalowano na czarno. Tło stanowi jasna kartka, pożółkła z lewej strony.

R1bjE2gOKHudz

(Uzupełnij).

Pokaż podpowiedź

Zwróć uwagę na główną bryłę budowli oraz jej plany – wskaż podstawowy kształt oraz elementy architektoniczne. Określ, co wpływa na zaburzenie harmonii głównej bryły.

Pokaż odpowiedź

• Budynek ma kształt prostokąta, którego jedno z naroży zostało zaokrąglone – zaburzenie klasycznego planu prostokąta.

• Budynek jest asymetryczny.

• Wystające poza bryłę elementy architektoniczne mają różne kształty – ich krawędzie są kanciaste, ostre lub okrągłe – taki efekt burzy harmonię głównej bryły (prostokąt).

• Wystające elementy elementy bryły architektonicznej znajdują się na różnych wysokościach.

• Dekonstrukcja bryły i planu.

Slownik

Słownik pojęć

• Kubalska‑Sulkiewicz K., Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa 2002.

Notatki ucznia

Galeria

Galeria

R1D6B6KEMsaJa

Brice Marden, „Studia dla muz (wersja Hydra)”. Dzieło, wykonane na beżowej, lnianej tkaninie, przedstawia kompozycję długich, cienkich oraz zawiłych linii w kolorze jasnoczerwonym, żółtym, pomarańczowym, szarym, jasnoniebieskim, ciemnoniebieskim oraz zielonym. Miejscami ich powierzchnie są mniej intensywne, a szerokość zmienna. Stanowią one jednocześnie obramowanie dzieła, jak i jego wypełnienie. Falując, linie łączą się i przecinają, tworząc nieregularną mozaikę. Nie wypełniają całej tkaniny, pozwalając na wyłonienie się fragmentów beżowego tła.

R3DLZNidIQ9eU

Roman Opałka, „Alfabet grecki”. Obraz przedstawia brązowo‑szarą powierzchnię o nieregularnej fakturze, na której wykonano poprzeczne pociągnięcia pędzlem, tworzące główny wzór. Obramowanie stanowi płaska powierzchnia koloru, natomiast w środku dzieła obecny jest długi prostokąt, stworzony z licznych horyzontalnych linii o rożnej grubości i krawędziach sprawiających wrażenie wypukłych, przez co odróżniają się od pozostałej części obrazu.

RQiItZ5mQs0pX

Stanisław Fijałkowski, „12.v.61”. W kwadratowym, brązowym obramowaniu namalowano pomarańczowo‑brązowe, niejednolite tło, podzielone na pół przez horyzontalną, przerywaną białą linię. W dolnej części dzieła, po prawej stronie, obecny jest okrągły, szary kształt o chłodnym odcieniu z sześcioma jaśniejszymi plamami koloru. Pod nim obecny jest ciemnoniebieski kształt przypominający odwróconą kroplę wody, z jaśniejszym detalem z przodu, jak gdyby odbijał światło. W górnej części dzieła, nad wspomnianymi kształtami, obecny jest większy, okrągły kremowy element z wystającym u góry trójkątnym fragmentem. Cały element wykazuje swoim kształtem podobieństwo do niebieskiego elementu, lecz w odwróconej i znacznie szerszej oraz większej formie. Lewa strona obrazu zawiera sześć nieregularnych czerwonych kształtów, z których większość jest podłużna. Najmniejszy z nich znajduje się na dolnej połowie dzieła, a największy – w dużej mierze, również, a jedynie jego górna część znajduje się na górnej połowie. Wszystkie czerwone kształty zostały namalowane jednolitą płaską plamą barwną. Obraz jest podpisany w lewym dolnym rogu.

RFWiJ2FSv9PKI

Ilya Bolotowsky, „Żółte tondo”. Dzieło przedstawia żółte koło na jednolitym, jasnym tle. Koło składa się z różnych, nierównomiernie rozłożonych elementów geometrycznych. Obecne są pionowe oraz poziome białe oraz czarne linie i prostokąty w jasnożółtych odcieniach. Kształty te stanowią również obrzeża koła, przez którego środek biegnie czarna linia, która urywa się, nie dochodząc do jego krawędzi z prawej strony.

Rsg39HVpSbWZS

Wols, „Ptak”. Obraz wykonano na niejednolitym tle o chłodnych odcieniach z przewagą zieleni oraz koloru niebieskiego. W centrum namalowano biało‑czarno‑niebiesko‑czerwony kształt przypominający ptaka z głową odwróconą w bok. Sylwetka ptaka nie posiada wyraźnych konturów, obecne są nieregularne oraz różnej długości wielokierunkowe pociągnięcia pędzlem. Centralna część dzieła pokryta jest wieloma warstwami koloru, co nadaje jej struktury oraz wielowymiarowości.

RRrS3IF02D4Q8

Jerzy Duda‑Gracz, „Józefowi Chełmońskiemu. Replika”. W ciemnym, kwadratowym obramowaniu, u dołu obrazu przedstawiono leżącą kobietę na tle zachmurzonego, szarego nieba oraz przestrzeni, na której pasą się krowy. Kobieta, ubrana w biały podkoszulek, szarą, obcisłą, krótką spódniczkę oraz sięgające kolan czarne buty, leży bokiem. Jej ręce umieszczone są za głową, a kolana są zgięte. Jej włosy są rude. Sylwetka postaci jest masywna, z obecnymi fałdami widocznymi pod opinającymi ciało ubraniami. Za głową kobiety namalowano czarno‑szary odbiornik radiowy. Kobieta zajmuje całą długość obrazu, a jej stopy oraz włosy nachodzą na obramowanie.

R1bkfy9HUqlOX

Obraz przedstawia nocne, ciemne niebo, miejski budynek oraz fragment ulicy, oświetlonej przez umieszczoną z prawej strony latarnię. Masywny, ceglany budynek, w którym drzwi, okna i witryny są zadaszone zielonym materiałem. U góry obecny jest szyld z nieczytelnym napisem, a z boku umieszczono znak z napisem „GIFTS”. Na chodniku, obok budynku stoi ciemnowłosa kobieta w białej, średniej długości zwiewnej sukience. Kobieta w dłoniach trzyma smycz i spogląda na dużego czarnego psa siedzącego przy jej nodze.

R1YeOutGx4IYy

Obraz o kształcie poziomego prostokąta przedstawia powierzchnię rzeki, rosnące wzdłuż brzegu drzewa oraz niebo. Rzeka, zacieniona odbiciami drzew, jest ciemna, z jaśniejszymi odcieniami pośrodku obrazu. Ciemnozielone korony drzew, których pnie są niewidoczne, umiejscowione są na nieregularnej linii brzegu, zdając się łączyć z taflą niewzburzonej wody. U góry znajduje się najjaśniejszy element dzieła – zachmurzone niebo.

Ru5YhdIJT0HKS

Obraz o kształcie pionowego prostokąta posiadający jasnoszarą ramkę oraz czarno‑szare wypełnienie na jaśniejszym tle. Kompozycję stanowią różnej długości i grubości skośne linie, tworzące kształt przypominający ciemne łóżko oraz jaśniejszą sylwetkę postaci, umieszczoną nieco wyżej niż środek obrazu. Twarz postaci jest ciemna, niewyrażająca emocji, a lewy kącik ust opadnięty. W centrum obrazu znajduje się niewielka ilość linii, swoim ułożeniem przypominają narzutę lub koc, którym okryta jest postać.

R1P8bbZAzUd6F

Edward Dwurnik, „Inwazja” z cyklu „Namiętności”. Kwadratowy obraz przedstawia nierównomiernie rozmieszczone budynki, usytuowane głównie w centralnej oraz górnej części obrazu oraz jasne podłoże, niemal w całości zasłonięte przez tłum ciemnych, walczących ze sobą postaci z bronią, drabinami oraz wozami. Mężczyźni, w długim odzieniu, ukazani są bardzo blisko siebie - stojący na wozach, na ziemi, wchodzący na budynki oraz stojący na ich dachach. Na obrazie ukazano kilku poległych, z wbitą w ciało bronią. Na jednym z dachów stoi niewielki, szary pies.

RCtHFMBowVe5j

Rafał Olbiński, „Ostatnia wieczerza”. Dzieło przedstawia jedenaście postaci, z których osiem ukazano przy dalszej krawędzi stołu, dwie – przy jego bokach, a jedną - stojącą w oddali, z prawej strony dzieła. Postaci pochodzą z różnych epok, przedstawicieli różnych dziedzin życia. Na obrazie widoczni są władcy, naukowcy, malarze, muzycy, aktorzy. Izokefalizm dotyczy postaci siedzących, których głowy namalowane zostały w jednej linii. Przy większości z siedzących obecne są lampki do wina z czerwoną zawartością. Od lewej ukazano: Elżbietę I Tudor, która została przedstawiona jako postawna kobieta o różowych policzkach w bogato zdobionej sukni z obszernym kołnierzem, o upiętych, ozdobionych białymi elementami włosach; Drugą osobą jest Albert Einstein, który przedstawiony został jako szczupły mężczyzna w czarnym stroju o średniej długości siwych włosach oraz wąsach; Trzecią osobą jest Kleopatra Wielka, która została przedstawiona jako młoda kobieta o krótkich czarnych włosach w niebieskiej sukni na ramiączkach odsłaniającej dekolt oraz w złotej biżuterii; Czwartą postacią jest William Shakespeare, który został przedstawiony jako mężczyzna w średnim wieku o łysiejącej głowie, odzianego w fioletowy frak z obszernym kołnierzem; Piątą osobą jest Dama z łasiczką (z gronostajem), słynna postać z obrazu Leonardo da Vinci. Kobieta została przedstawiona w ciemnej delikatnej biżuterii oraz niebiesko‑bordowej sukni trzymającą w dłoniach łasiczkę lub gronostaja; Szóstą osobą jest Ludwig van Beethoven, który został przedstawiony jako mężczyzna o średniej długości siwych włosach, ubranego w białą koszulę, czarną marynarkę i czerwony szal przewiązany przez szyję; Siódmą postacią jest Marilyn Monroe. Została przedstawiona jako kobieta o krótkich blond włosach w czerwonej sukni bez rękawów; Ósmą postacią jest Pablo Picasso, który przedstawiony został jako stojący przy stole mężczyzna o krótkich ciemnych włosach w koszuli z dekoltem w serek; Dziewiątą osobą jest Mikołaj Kopernik przedstawiony jako gestykulujący mężczyzna o średniej długości czarnych włosach z grzywką, mającego na sobie czarną bluzkę oraz czerwony bezrękawnik; Dziesiątą postacią jest Napoleon Bonaparte, który przedstawiony został jako mężczyzna w ozdobnym nakryciu głowy oraz w mundurze, a także stojącego w oddali mężczyznę – Rene Magritte ubrany we frak i kapelusz, w dłoniach trzyma jasną laskę. Tło stanowi ciemna trawa z rosnącymi zazielenionymi drzewami, a jego większą część – jasne, zachmurzone niebo, na powierzchni którego ukazano element przypominający trzyczęściowe łukowe przejście z dwoma kolumnami, ukazujące ciemne, rozgwieżdżone, pochmurne niebo, cienki księżyc oraz, pomiędzy kolumnami, wierzchołek wieży budynku z zegarem.

RAJDINvjpCBVq

Dzieło przedstawia postać na tle pomarańczowego muru budynku oraz zielonego trawnika, nad którym przedstawiono szare niebo. Postać, mająca na sobie niebieską bluzkę lub sukienkę z golfem, rozpięty niebieski sweter oraz żółty kapelusz z szerokim rondem, ukazana jest na wprost, patrząc w bok spod lekko przymrużonych powiek. Jej skóra jest w chłodnym, jasnoniebieskim odcieniu koloru niebieskiego, a przygryzione usta – różowo‑pomarańczowe. Białka oczu również są niebieskie. Włosy postaci są niewidoczne. W tle, na murze, z lewej strony postaci została przedstawiona ciemnopomarańczowa mrówka. Całość obrazu namalowana została delikatnymi kolorami, płasko nakładanymi na powierzchnię obrazu.

R1B6fOOaBHJqg

Dzieło, przedstawione w czarnej ramce wokół której umieszczono czarne kropki białym tle. Wewnątrz ramki znajdują się dwie postacie oraz serce. Postacie ukazano na podłożu składającym się z grubych i krótkich czarnych linii umieszczonych w podobnych odstępach. Zdają się one być w ruchu, o czym świadczą uniesione ręce, zgięte w kolanach nogi oraz czarne linie umieszczone obok nich. Postacie są białe, z czarnymi konturami, pozbawione detali. Nad nimi znajduje się duże, czerwone serce, które zostało wypełnione płaskim kolorem z czarnym obramowaniem. Wzdłuż jego krawędzi ukazano odchodzące od serca czarne kreski.

R18OrNa0aju1V

Józef Czapski, „Niebieskie wazony”. Obraz przedstawia dwa niebieskie wazony oraz biały materiał umieszczone na niewielkiej drewnianej szafce z okrągłą gałką i ozdobnymi nóżkami. Tło stanowi mebel o podobnym, brązowym odcieniu drewna. Wazon ukazany z przodu jest szeroki, a jego koniec zwęża się. Jest intensywnie niebieski, delikatnie odbija światło. Za nim stoi drugi niebieski wazon, nieco jaśniejszy. Zwęża się w okolicy środka swojej wysokości, a następnie znów rozszerza, tworząc kształt łuku. Za nim, zwisając w stronę podłogi, znajduje się biały materiał. W prawym dolnym rogu umieszczono czarny podpis „J. CZAPSKI. 83.”.

R16OrP0AL2Vwr

Zdzisław Beksiński, „Postać”. Dzieło przedstawia postać na tle pokrytej śniegiem ziemi w odcieniach koloru brązowego, której powierzchnia gdzieniegdzie porośnięta jest ciemnozieloną trawą. W oddali obecne są liczne budynki miejskie oraz zasnute gęstymi chmurami lub dymem niebo. Postać przypomina kobietę o bardzo długich oraz szczupłych kończynach. Jest bosa, ma krótki tors, dużą głowę oraz krótkie, czarne włosy. Jest bardzo blada, a jej skóra ma zimny, niebieskawy odcień. Cienie pod wielkimi, okrągłymi oczami postaci są intensywnie niebieskie. Nos jest długi, a usta wąskie. W lewej dłoni trzyma niewielką torebkę, z prawą przytrzymuje lekką, czarną narzutę, jak gdyby chroniła się przed zimnem.

RjEVeX1QE2ElR

Ilustracja przedstawia dwie ubrane na biało postacie na tle jasnoszarej ściany. Z przodu znajduje się ciemny blat lub stół, na którym znajduje się rząd pionowych biało‑czarnych przedmiotów o walcowym kształcie. Po obu jego stronach stoi patrząca w dół postać w obszernym białym ubraniu przypominającym fartuch oraz z białym nakryciem głowy, zasłaniającym włosy. Postacie wyciągają dłonie w stronę blatu, zdając się na nim pracować.

RtdxASNmKFPIU

Prostokątny kolaż na którym znajdują się fragmenty wycinków z gazet, kolorowe kartki oraz różnorakie struktury. W centrum kolażu ułożono cienkie, podłużne wycinki biało‑czarnych gazet, umieszczone obok faktury jasnego drewna, a także fotografii przedstawiającej strukturę skalną. Elementy połączone są fragmentami przypominającymi kawałki czarnej taśmy. U góry umieszczono zieloną oraz fioletową kartkę, a fioletowy kolor staje się półprzezroczysty i nachodzi na szare oraz zielone elementy. U dołu kolażu znajduje się biały napis na niebieskim tle.

RvCfW6E5haSCX

Obraz przedstawia symetryczne, prostokątne plamy koloru, ułożone równolegle oraz prostopadle do siebie. Większą jego część zajmują trzy pionowe pasy – szeroki zgniłozielony, wąski – ciemnopomarańczowy oraz szeroki – niebiesko‑zielony. Następnie pod spodem umieszczono poziome pasy – wąski kremowy, nieco szerszy – pomarańczowy, wąski – różowy oraz najszerszy z nich – turkusowy.

Rz9Qq9XyFQk62

Obraz przedstawia kompozycję składająca się z asymetrycznych, nieregularnych linii tworzących kontury oraz wypełnienie. Tło stanowią szare, niebieskie, zielone oraz czarne linie przypominające zachmurzone niebo oraz drzewa, natomiast z przodu ukazano kontury siedzącej kobiecej postaci z widocznymi krągłościami oraz o blond włosach. Jej sylwetka pozbawiona jest szczegółów. Z lewej strony umieszczono szary kontur przypominający inną pionową postać. Dominuje kolor niebieski oraz szary, a użyte linie są różnej grubości oraz długości.

R16jIxcma9mpS

Obraz w kształcie poziomego prostokąta ukazuje trzy sztalugi malarskie na tle szarej podłogi oraz ciemnej ściany. Podstawy sztalug zdają się być w kolorze ciemnego drewna, natomiast środkowe oraz przednie deski są jaśniejsze, szare. Od lewej, sztalugi podpisano u góry różowym kolorem: N2, N1, N3. Na powierzchni ściany obecne są rysy, której swoim kształtem przypominają wyryte napisy lub symbole.

R1Adpw5CsI15o

Obraz przedstawia miasto ukazane z perspektywy zbieżnej o podwyższonej linii horyzontu. W centrum znajduje się szeroka droga i jasne chodniki, a po obu stronach – rzędy kremowych budynków o ciemniejszych oknach oraz dachach. Po lewej stronie ukazano wysoki, kilkupiętrowy budynek, ciągnący się wzdłuż drogi. Naprzeciwko, po drugiej stronie, przedstawiono niższe budynki, z których jeden otoczony jest murem. Tło stanowi jasne niebo oraz zielone elementy przypominające drzewa, widoczne w oddali.

RKK81fLyW465i

Obraz przedstawia szary, składający się z kilku warstw linii okrąg przypominający wir, w którym przedstawiono żółty okrąg dominujący pracę, nieregularne tło z niewielkimi plamami (szarości i czerwieni) oraz czarno‑czerwony, mały element po prawej stronie. U góry kolor szarości jest znacznie bardziej intensywny, a użyte linie są grubsze i bardziej wyraziste.

R1QwIlCNR5FYT

Obraz przedstawia krajobraz z natury. Na pierwszym planie ukazano jasnoszarą ziemię oraz rosnące gdzieniegdzie niskie, zielone rośliny. Za nimi obecny jest pas przypominający rozmyte, oddalone góry. Następnie ukazano jasne, szaro‑niebieskie niebo, zajmujące większą część dzieła. Na obrazie dominują chłodne odcienie szarości oraz koloru niebieskiego.

R1YUCsKwdPyd8

Umieszczona na niewielkim podwyższeniu rzeźba składa się z kilku elementów. Jej podstawę stanowią trzy pionowe elementy, których górne części są zakrzywione do zewnątrz. U dołu podstawy umieszczono w pozycji horyzontalnej okrąg, na którym postawiono pionowy element łączący się z dwoma zewnętrznymi za pomocą cienkich elementów przypominających ludzkie żebra. Na górze znajduje się jest owalny fragment przypominający głowę. Rzeźba jest ciemna, jednolita. Tło stanowi jasna ściana.

REIEVdIQHSW3D

Fotografia przedstawia rzeźbę znajdującą się w obszernym pomieszczeniu, w którym umieszczone są również inne dzieła. Rzeźba ma kolor jasnożółty i jest jednolita kolorystycznie, znajduje się w centrum, na prostopadłościennym podwyższeniu. Ukazuje młodego, szczupłego mężczyznę z wyciągniętymi w bok rękami oraz z podniesioną piętą prawej stopy, jak gdyby balansował na krawędzi podwyższenia. Ma na sobie sandały oraz podwinięte spodnie sięgające poniżej kolan. Jego twarz jest szczupła, patrzy w stronę swojej lewej ręki, znajdującej się na wysokości kości biodrowej.

RP2ezXrHmdkzp

Fotografia przedstawia rzeźbę znajdującą się w pomieszczeniu o drewnianym parkiecie oraz jasnych ścianach. Z lewej strony znajduje się kremowa kolumna. Rzeźba ukazuje sylwetki kilkunastu postaci, ukazane bardzo blisko siebie, stojąc prosto z opuszczonymi wzdłuż ciała rękami. Struktura postaci jest niejednolita, z licznymi pęknięciami oraz ciemniejszymi elementami na kremowo‑szarej podstawie. Sylwetki pozbawione są głów i szyi, niektóre z nich są wysokie, a inne – niższe, przypominające dziecięce. Umieszczono je w trzech rzędach, od najwyższych do najniższych.

R1UzMjEjkjMo2

Fotografia przedstawia rzeźbę na tle jasnego podłoża, intensywnie niebieskiej powierzchni morza oraz niebieskiego nieba. Rzeźba składa się z dwóch elementów – sylwetek mężczyzn. Figury mężczyzn są niepełne, częściowo puste. Każdy z nich stoi w lekkim rozkroku, ma na sobie buty, długie spodnie oraz koszulę z podwiniętymi rękawami. W lewych dłoniach postaci trzymają duże, zapinane torby. Mają krótki zarost oraz pociągłą twarz, a ich linia włosów jest nieco cofnięta. Obie części rzeźby ukazują sylwetki do kolan, a następnie od klatki piersiowej w górę, co jest możliwe dzięki przedstawionym torbom, łączącym dolne i górne elementy. Dzięki temu sylwetki zdają się znikać i pozwalają na podziwianie widoku na morze oraz znajdującą się z lewej strony wyspę.

RX216Wu3iam0c

Ciemna rzeźba przedstawia kobiecą sylwetkę na tle jasnej ściany. Stopy kobiety są złączone, a lewe kolano jest lekko zgięte. Kobieta przechyla tors w prawo, trzymając prawą ręką za lewy łokieć, jak gdyby się rozciągała. Jest naga, a lewą ręką zasłania swoje piersi. Jej twarz ukazana jest bokiem i odchylona do tyłu, a jej włosy upięte są w kok.

R8bod5byIbY3j

Fotografia przedstawia rzeźbę - psa, na tle niebieskiego budynku stojącego z lewej strony, jasnego budynku z oszklonym frontem z prawej strony, a także bezchmurnego, niebieskiego nieba. Rzeźba jest wielkości około 3 pięter budynku. Pies stoi w ogrodzonym fragmencie jasnego placu, na którym stoi dwójka małych dzieci. Rzeźba została wykonana na stelażu ze stali nierdzewnej, na której umieszczono doniczki z kwiatami. Przeważają kolory żółty, zielony oraz fioletowy, przypominające łaty na umaszczeniu zwierzęcia. Pies jest w pozycji siedzącej, z niewielkimi uszami oraz masywnym pyskiem. Rzeźba psa została uchwycona na fotografii z boku.

RWBOLrST4Fbhd

Fotografia przedstawia rzeźbę o nieregularnym kształcie na tle szarej ściany. Czarno‑brązowe dzieło składa się z prostokątnej podstawy, która następnie rozszerza się, tworząc półokrągły kształt o nieregularnych krawędziach, a następnie znów się zwęża. W jej centralnej części znajdują się trzy wgłębienia przypominające swoim kształtem prostokąty, a także jedna wypukłość, przypominająca trójkąt.

R13TBBDOQdZaP

Fotografia przedstawia instalację umieszczoną w jasnym pomieszczeniu o wysokim suficie. Dzieło składa się z połączonych ze sobą metalowych elementów, przypominających miedziane bądź pokryte rdzą. Elementy przypominają grube blaszki, połączone zawiasami. Znajdują się części pionowe i poziome, wspierające konstrukcję. Przeważają figury geometryczne – prostopadłościany i półokręgi. U góry umieszczono kilka elementów łukowych, swoim kształtem przypominające sierpy.

Ri0vLuGmNUQCh

Fotografia przedstawia dzieło na tle szarej ściany. Podstawę stanowi nierówna drewniana bryła, na której umieszczono postać stojącą na jednej nodze. Jej druga noga wyciągnięta jest do tyłu oraz ku górze, co sprawia wrażenie, że jest baletnicą. Długie ręce postaci wyciągnięte są przed siebie, jej tułów jest więc prostopadły do podłoża, a plecy wygięte w łuk. Włosy postaci wykonano z beżowo‑żółtego materiału, podobny element został użyty jako spódniczka. Jej kończyny są długie oraz smukłe, a ciało wykonane z ciemnego metalu.

R1YpqfI1WMAjn

Fotografia przedstawia rzeźbę umieszczoną na szczycie wzgórza Dzieło jest bardzo duże, wykonane z brązowej stali. Swoim kształtem przypomina pozbawioną rąk ludzką postać z szerokimi prostokątnymi elementami przypominającymi skrzydła. Pod rzeźbą stoi człowiek, ledwie widoczny ze względu na jego rozmiary. Z przodu fotografii znajdują się wysokie oraz niskie trawy, oświetlone światłem dziennym. Niebo jest zachmurzone. Fotografia rzeźby została wykonana na tle jasnego nieba.

RRLYhf8hznrqz

Fotografia przedstawia jasną, kamienną rzeźbę na tle granatowego materiału. Rzeźba przedstawia siedzącą kobietę, obróconą w prawo. Jest naga, dłońmi przytrzymuje się prostopadłościennej podstawy. Jej sylwetka jest szczupła. Uwagę zwraca zastosowanie nieoszlifowanego kamienia, który został umieszczony zamiast głowy. Kamień posiada liczne rysy i wypukłości, co kontrastuje z gładką powierzchnią rzeźby kobiety.

R1PtWutySc4gb

Fotografia przedstawia budynek o jasnoszarych ścianach, uchwycony z boku. Jego podstawa ma plan prostokąta, a do wnętrza budynku prowadzą schody. Pomiędzy parterem a piętrem ustawiono niebieskie smukłe filary przytrzymujące konstrukcję. Górna część budynku szerokością oraz planem pasuje do podstawy, znajduje się na niej rząd kwadratowych okien, ułożonych tuż obok siebie - jest to tak zwany układ wstęgowy. Z boku budynku znajduje się jedno podwójne okno pośrodku ściany. Górna, przednia krawędź jest najwyższym punktem budynku. W tle widać jasnożółty budynek z kominem, fragment trawnika, drzewa oraz niebieskie niebo.

RfFewNIDyTogg

Fotografia przedstawia budynek położony nad rzeką, na tle ciemniejącego nieba oraz innych budynków. Ściana z wejściem do budynku jest wykonana z połyskującego metalu. Przy wejściu do budynku znajduje się gruby, kremowy filar. Podtrzymuje on konstrukcję wysuniętego dachu, którego fragmenty przypominają srebrne kadłuby łodzi. Ściany również pozbawione są kątów prostych, a ich kształt także przywodzi na myśl długie łodzie. Przed budynkiem uchwycony jest brukowany plac, na którym umieszczono rzeźbę – dużego pająka na cienkich, wysokich nogach.

RPP9FZFkYCuCX

Fotografia przedstawia katedrę na tle intensywnie niebieskiego nieba, częściowo zasnutego białymi chmurami. Podstawa budynku oparta jest na planie koła, następnie jednak jego ściany znacznie się zwężają, by znów nieco rozszerzyć się w górnej części. Ściany są niebieskie, przypominają mozaikę elementów odbijających światło, znajdują się na nich także symetryczne białe fragmenty, biegnące przez całą wysokość katedry. U góry umieszczono krzyż. Przed budynkiem uchwycono ziemię wraz z rzędami zielonych roślin, a za nim budynki miejskie.

Rpkd73tzAMSbb

Fotografia przedstawia wnętrze katedry, której ściany składają się z witraży – mozaiki półprzezroczystych oraz niebiesko‑zielonych elementów oraz pionowych, symetrycznych białych fragmentów. Na środku obecny jest długi czerwony dywan, a po jego obu stronach rzędy drewnianych ławek. Na jednej z nich siedzi mężczyzna w zielonej koszulce oraz czapce na głowie. Na końcu dywanu obecny jest jasny mebel, na którym umieszczono duży, złoty krzyż z wizerunkiem wiszącego na nim mężczyzny. Z sufitu zwisają rzeźby – dwie ludzkie postacie ze skrzydłami.

R192jCwPhORUJ

Ilustracja interaktywna przedstawia budowlę na tle niebieskiego nieba, niższych miejskich budynków oraz ludzi przebywających na placu. Budowla składa się ze szkieletowej fasady, jest wsparta na srebrnych podporach, które ją tworzą oraz układają się w kształt prostopadłościanów. Po przekątnej widoczne są cieńsze podpory, wspierające konstrukcję. Przez całą długość budowli, od lewego dolnego wierzchołka, do prawej górnej części biegną schody, wykonane ze srebrnego materiału, które posiadają czerwone elementy widoczne od spodu. Schody nie przechodzą płynnie do góry, ukośne fragmenty przeplatane są krótszymi, płaskimi, tworząc łamaną linię. Na placu przed budowlą obecni są siedzący oraz stojący ludzie, przebywający w grupach oraz samotnie. Większość z nich patrzy w stronę budynku. Dodatkowo, na ilustracji umieszczono interaktywny punkt. 1. Od frontu budynek ma horyzontalny układ;fasada szkieletowa, wsparta na podporach; umieszczone, po przekątnej znajdują się schody;ukośne pręty umieszczone krzyżowo wzmacniają główną konstrukcję;podkreślone podziały pionowe i poziome.

Ilustracja interaktywna przedstawia budowlę na tle niebieskiego nieba, niższych miejskich budynków oraz ludzi przebywających na placu. Budowla składa się ze szkieletowej fasady, jest wsparta na srebrnych podporach, które ją tworzą oraz układają się w kształt prostopadłościanów. Po przekątnej widoczne są cieńsze podpory, wspierające konstrukcję. Przez całą długość budowli, od lewego dolnego wierzchołka, do prawej górnej części biegną schody, wykonane ze srebrnego materiału, które posiadają czerwone elementy widoczne od spodu. Schody nie przechodzą płynnie do góry, ukośne fragmenty przeplatane są krótszymi, płaskimi, tworząc łamaną linię. Na placu przed budowlą obecni są siedzący oraz stojący ludzie, przebywający w grupach oraz samotnie. Większość z nich patrzy w stronę budynku. Dodatkowo, na ilustracji umieszczono interaktywny punkt. 1. Od frontu budynek ma horyzontalny układ;fasada szkieletowa, wsparta na podporach; umieszczone, po przekątnej znajdują się schody;ukośne pręty umieszczone krzyżowo wzmacniają główną konstrukcję;podkreślone podziały pionowe i poziome.

RpstJHrcQ0PSB

Fotografia przedstawia rzeźbę ustawioną na dwóch niewielkich podwyższeniach, na tle drewnianej podłogi oraz białej ściany z czarnym pasem u dołu. Na podwyższeniach umieszczono dwa koła, połączone ze sobą podłużnym fragmentem. Na nim umieszczono płaski, prostokątny fragment, na którym ukazana została postać o bardzo długiej sylwetce. Nieproporcjonalnie długie nogi zdają się zlewać w jedną kończynę, bardzo szczupłą, o dużej stopie. Następnie figura rozszerza się w okolicy bioder. Talia postaci jest bardzo wąska, a ręce długie oraz chude, zgięte w łokciach. Rzeźba została wykonana z materiału przypominającego glinę.

RMfQH05pxDV4E

Fotografia przedstawia rzeźbę wykonaną z materiału przypominającego glinę, uchwyconą na białym tle. Obecna jest prostokątna podstawa oraz umieszczona na niej figura o nieproporcjonalnie długich i szczupłych nogach oraz rękach, a także dużych stopach. Nogi postaci są w rozkroku, jak gdyby się poruszała. Jej ręce są opuszczone wzdłuż ciała, którego tors jest lekko pochylony. Plecy są proste, a twarz skierowana do przodu.

R1Odog1tMqJxG

Fotografia przedstawia budynek na tle jasnozielonego trawnika oraz niebieskiego nieba. Budynek jest biały z szarymi elementami dachu oraz pojedynczym, szarym oknem. Jego ściany są niesymetryczne, z wychodzącymi z nich elementami oraz łukowymi krawędziami. Z lewej strony obecny jest prostokątny fragment, a następnie główny fragment budynku przypominający odwrócony trapez z łukową górną krawędzią. Od dołu po jego lewej stronie zbudowana jest spiralna część muru, przypominająca schody biegnące do wewnątrz. Z prawej strony umieszczono trójkątną bryłę w odcieniu zadaszenia, a z lewej – wystający, trapezowy element budynku z oknem.

R1W3UprtipJgj

Ilustracja przedstawia plan budynku składający się z dwóch fragmentów. Pod pierwszym planem obecny jest napis „Ground plan upper floor”, a pod drugim – „Ground floor plan. Scale 1:400.” Pod nim umieszczono 9 linijek tekstu opisującego budynek z numerami od 1 do 17, obecnych również na planach. Pierwszy plan tworzą czarne, grube linie zewnętrzne oraz cieńsze, ciągłe i przerywane linie w środku budynku. Wewnątrz obecna jest łamana, czerwona linia, przebiegająca prze pomieszczenia. U góry, po obu jej stronach umieszczono czerwone napisy „L‑Series” oraz „S‑Series”. Oprócz głównej bryły budynku, z lewej strony umieszczono spiralne schody zewnętrzne, a także elementy wystające z przodu oraz z prawej strony. Kolejny plan przedstawia następną część budynku, a linie górne, które poprzednio były jasne, zaznaczono ciemną kreską linii zewnętrznych. Łamana linia czerwona przechodzi prosto przez większą część budynku, załamując się u dołu. Z prawej strony, pod spodem, umieszczono okrąg o czarnych krawędziach, którego fragment pomalowano na czarno. Tło stanowi jasna kartka, pożółkła z lewej strony.

Bibliografia

• Bandtke K., Czajka S., Problemy metodyczne wychowania plastycznego, Warszawa 1973.

• Hohensee‑Ciszewska H., Podstawy wiedzy o sztukach plastycznych, Warszawa 1982.

• Tietz J., Historia architektury XX wieku, Kolonia 2001.

• Kubalska‑Sulkiewicz K., Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa 2002, s. 192‑193.