E-materiały do kształcenia zawodowego

Sporządzanie kosztorysów robót budowlanych

BUD.14. Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów - Technik budownictwa 311204

bg‑green

Kosztorys budowlany

MAPA MYŚLI

11
Instrukcja obsługi mapy myśli

Poniżej zamieszczono instrukcję obsługi menu mapy myśli

RX424tyCFjZg4
1
Polecenie 1

Uzupełnij szablon mapy myśli.

Możesz skorzystać z bazy wiedzy zamieszczonej poniżej.

R3vS9TKVS8rru
Przykładowa mapa myśli przedstawia informacje o kosztorysach budowlanych. Informacje na ten temat zostały podzielone na następujące kategorie: podział kosztorysów ze względu na, podstawy sporządzania kosztorysów, metody sporządzania kosztorysów, rodzaje kosztorysów, programy do sporządzania kosztorysów, rodzaje norm katalogów cenników, części składowe kosztorysów, metody ustalania cen czynników produkcji, rodzaje katalogów norm, oznaczenia jednostek dla norm pracy i ludzi oraz przykładowej jednostki oraz ich oznaczenia dla norm materiałowych. 1. Pierwsza kategoria zawiera podział kosztorysów ze względu na: • stopień dokładności – są to kosztorysy wstępne (orientacyjne), generalne (ZZK), szczegółowe, a wśród nich: ślepe, nakładcze, inwestorskie, powykonawcze, dodatkowe i ofertowe; • zakres rzeczowy – są to kosztorysy inwestycji, obiektów i rodzaju robót. 2. Druga kategoria przedstawia podstawy sporządzania kosztorysów. Do każdego rodzaju kosztorysu przyporządkowano podstawę jego sporządzenia. • Kosztorys ofertowy poza zamówieniami publicznymi powstaje w oparciu o: projekt budowlany, projekty wykonawcze, plany, rysunki, ekspertyzę techniczną, protokół typowania robót, przedmiar robót, specyfikację techniczną wykonywania i odbioru robót budowlanych (o ile dysponuje nią inwestor). • Kosztorys ofertowy w zamówieniach publicznych jest sporządzany na podstawie: dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznej wykonania i odbioru dóbr budowlanych, danych wyjściowych do kosztorysowania lub opisu sposobu obliczania ceny na roboty budowlane, cen jednostkowych robót podstawowych w przypadku kalkulacji uproszczonej, jednostkowych nakładów rzeczowych. • Kosztorys inwestorski w zamówieniach publicznych powstaje w oparciu o: dokumentację projektową, specyfikację techniczną wykonania robót budowlanych, założenia wyjściowe do kosztorysowania, ceny jednostkowe robót podstawowych. • Kosztorys inwestorski poza zamówieniami publicznymi jest sporządzany na podstawie: Projektu budowlanego, projektów wykonawczych, planów, rysunków, ekspertyzy technicznej, protokołu typowania robót, specyfikacji technicznej wykonywania i odbioru robót budowlanych (o ile dysponuje nią inwestor), przedmiaru robót, założeń wyjściowych do kosztorysowania, cen jednostkowych robót podstawowych, jednostkowych nakładów rzeczowych. 3. Kolejna kategoria ukazuje metody sporządzania kosztorysów. Do każdej metody przyporządkowano podstawę wykorzystywaną podczas sporządzania kosztorysu. • Metodą uproszczoną sporządza się kosztorys na podstawie cen jednostkowych (Cj). W tej metodzie ceny ustalane są na podstawie: kalkulacji własnych, danych rynkowych, dwustronnych negocjacji. • Metodą szczegółową sporządza się kosztorys na podstawie cen czynników produkcji Cr, Cm, Cs (ceny robocizny, materiałów i sprzętów). Ceny ustalane są na podstawie: kalkulacji własnych, danych rynkowych, dwustronnych negocjacji. • Metoda wskaźnikowa bazuje na wskaźnikach ustalonych przez przedsiębiorstwo. 4. Czwarta kategoria przedstawia programy do sporządzania kosztorysów. Są to: • NORMA PRO; • RODOS; • ZUZIA; • WINBUD PROF; • KOMA. 5. W kolejnej kategorii ukazano rodzaje norm. Są to normy jakościowe i ilościowe. • W obrębie norm jakościowych znajdują się: Normy klasyfikacyjne – zawierają ustalenia dotyczące słownictwa, a także nazewnictwa jednostek technicznych, symboli graficznych wyrobów oraz definicje pojęć technicznych (np. norma oznaczeń graficznych stosowana na rysunkach budowlanych). Normy znaczeniowe – zawierają ustalenia dotyczące słownictwa, a także nazewnictwa jednostek technicznych, symboli graficznych wyrobów oraz definicję pojęć technicznych (np. norma oznaczeń graficznych stosowana na rysunkach). Normy przedmiotowe – określają cechy i wymagania techniczne dotyczące materiałów i wyrobów: wymiary, gatunki, sposób wykonania itp. W jakościowej normie określone są typy, klasy i gatunki cegieł, klasy i gatunki stali zbrojeniowej czy rodzaje i klasy cementu. Normy przedmiotowe opisują też sposoby wykonania i projektowania elementów budowli, np. ścian, słupów, belek, stropów a także obliczeń statycznych. Normy czynnościowe – ustalają jednolite metody prowadzenia badań kontroli jakości materiałów, a także wyrobów masowych produkowanych metodą przemysłową. W budownictwie określają m.in. miejsca, sposoby pobierania próbek betonu, innych materiałów budowlanych czy sposoby badania gruntów budowlanych. Wyznaczają też liczbę próbek niezbędnych przy badaniu produkcji masowych oraz sposób interpretacji wyników. • Normy ilościowe – to normy nakładów rzeczowych, jakie trzeba ponieść na wytworzenie jednostki produkcji na stanowisku roboczym. Normy nakładów dotyczą nakładów robocizny, materiałów budowlanych i pracy sprzętu. Każdemu z nich odpowiada oddzielna norma nakładów. W obrębie tej kategorii znajdują się: normy zużycia materiałów w jednostkach technicznych, dla każdego rodzaju materiału oddzielnie; normy pracy sprzętu i maszyn, dla każdego z nich oddzielnie w maszynogodzinach; normy pracy robotników wyrażone w roboczogodzinach. 6. W kolejnej kategorii przedstawiono części składowe kosztorysów. Są to: strona tytułowa, tabela wartości i elementów scalonych, ogólna charakterystyka obiektu, tabela przedmiaru robót, kalkulacja kosztorysowa sporządzona według wybranej metody i formuły, załączniki. 7. Następną kategorię stanowią metody ustalania cen czynników produkcji. W obrębie tej kategorii znajdują się dane rynkowe, które prowadzą do baz cenowych. Z kolei w kategorii baz cenowych mieszczą się dwie kolejne: baza cen czynników RMS – do kosztorysowania metodą szczegółową, „Błyskawica” wydawana w cyklu kwartalnym; cenniki do kosztorysowania metodą uproszczoną: „Biuletyn cen robót ziemnych i inżynieryjnych BRZ” „Biuletyn cen robót budowlanych inwestycyjnych BRB” „Biuletyn cen robót instalacyjnych BRI” „Biuletyn cen robót remontowo‑budowlanych oraz zabytkowych BRR”. 8. W kolejnej kategorii przedstawiono rodzaje katalogów norm. Są to: • Katalog norm projektowych KNR (Katalog norm projektowych); • Katalog norm technicznych KNR (Katalog norm technicznych); • Katalog norm ochrony środowiska KNR (Katalog norm ochrony środowiska); • Katalog norm jakości KNR (Katalog norm jakości); • Katalog norm bezpieczeństwa KNR (Katalog norm bezpieczeństwa); • Katalog norm wydajności KNR (Katalog norm wydajności); • Katalog norm wytrzymałości KNR (Katalog norm wytrzymałości); • Katalog norm zgodności KNR (Katalog norm zgodności); • Katalog norm procedur KNR (Katalog norm procedur); • Katalog norm zużycia energii KNR (Katalog norm zużycia energii). 9. W ostatniej kategorii mapy myśli przedstawiono oznaczenia jednostek dla norm pracy i ludzi oraz przykładowe jednostki oraz ich oznaczenia dla norm materiałowych. Są to: • norma pracy ludzi: roboczogodzina [r‑g]; • norma pracy maszyn: maszynogodzina [m‑g]; • normy zużycia: jednostki miary; • normy odzysku: jednostki miary.

1.    Pierwsza kategoria zawiera podział kosztorysów ze względu na:

·      stopień dokładności – są to kosztorysy wstępne (orientacyjne), generalne (ZZK), szczegółowe, a wśród nich: ślepe, nakładcze, inwestorskie, powykonawcze, dodatkowe, ofertowe i zamienne;

·      zakres rzeczowy – są to kosztorysy inwestycji, obiektów i rodzaju robót budowlanych.

2.    Druga kategoria przedstawia podstawy sporządzania kosztorysów. Do każdego rodzaju kosztorysu przyporządkowano podstawę jego sporządzenia.

·      Podstawę do sporządzania kosztorysu inwestorskiego stanowią (w zamówieniach publicznych lub poza zamówieniami publicznymi):

  1. dokumentacja projektowa,

  2. specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych,

  3. założenia wyjściowe do kosztorysowania,

  4. ceny jednostkowe czynników produkcji,

  5. przedmiar robót.

·      Podstawę do sporządzania kosztorysu ofertowego stanowią (w zamówieniach publicznych lub poza zamówieniami publicznymi):

  1. dane wykonawcy i inwestora;

  2. dokumentacja projektowa;

  3. tabela elementów scalonych, czyli informacje o tym, jakie prace zostaną wykonane;

  4. kalkulacja cen materiałów, jakie zostaną wykorzystane do prac budowlanych;

  5. kalkulacja cen etapów robót;

  6. zestawienie sprzętu, jaki zostanie wykorzystany do prac;

  7. czas, w jakim wykonawca zobowiązuje się wykonać zaplanowane prace;

  8. termin ważności złożonej oferty,

  9. przedmiar robót.

·      Podstawę do sporządzania kosztorysu zamiennego stanowią: 

  1. dokumentacja budowy (dziennik budowy, książka obmiaru robót), 

  2. ceny jednostkowe robót,

  3. ceny jednostkowych czynników produkcji,

  4. narzuty kosztów pośrednich, narzuty kosztów zakupu i stawki zysku.

·      Podstawę do sporządzania kosztorysu powykonawczego stanowią:  

  1. dokumentacja techniczna,

  2. obmiar robót,

  3. książka obmiaru robót potwierdzonych przez inspektora nadzoru,  

  4. dziennik budowy,  

  5. protokoły odbioru częściowego i końcowego, 

  6. protokoły danych wyjściowych do kosztorysowania,  

  7. ceny jednostkowe robót – w metodzie uproszczonej,  

  8. ceny jednostkowych czynników produkcji,  

  9. narzuty kosztów pośrednich, narzuty kosztów zakupu stawki zysku,

  10. obowiązujące zasady obliczenia podatku VAT. 

·  Podstawę do sporządzania kosztorysu robót dodatkowych stanowią:

  1. Zapis inspektora nadzoru inwestorskiego w dzienniku budowy, który stwierdza potrzebę wykonania robót dodatkowych wraz z ustaleniem technologii i zakresu ich wykonania, 

  2. Protokół konieczności, zaakceptowany przez Zamawiającego, 

  3. Dokumentacja projektowa opracowana na roboty dodatkowe.  

3.    Kolejna kategoria ukazuje metody sporządzania kosztorysów. Do każdej metody przyporządkowano podstawę wykorzystywaną podczas sporządzania kosztorysu.

·      Metodą uproszczoną sporządza się kosztorys na podstawie cen jednostkowych (Cj). W tej metodzie ceny ustalane są na podstawie: kalkulacji własnych, danych rynkowych, dwustronnych negocjacji.

·      Metodą szczegółową  sporządza się kosztorys na podstawie cen czynników produkcji Cr, Cm, Cs (ceny robocizny, materiałów i sprzętów). Ceny ustalane są na podstawie: kalkulacji własnych, danych rynkowych, dwustronnych negocjacji. Metoda szczegółowa dzieli się na Formułę 1 i Formułę 2.

·      Metoda wskaźnikowa bazuje na wskaźnikach ustalonych przez przedsiębiorstwo.

4.    Czwarta kategoria przedstawia programy do sporządzania kosztorysów. Są to:

·      Norma PRO;

·      Norma EXPERT;

·      RODOS;

·      ZUZIA;

·      WINBUD PROF;

·      KOMA.

5.    W kolejnej kategorii ukazano rodzaje norm. Są to normy jakościowe i ilościowe.

·      W obrębie norm jakościowych znajdują się:

- Normy klasyfikacyjne – zawierają ustalenia dotyczące słownictwa, a także nazewnictwa jednostek technicznych, symboli graficznych wyrobów oraz definicje pojęć technicznych (np. norma oznaczeń graficznych stosowana na rysunkach budowlanych).

- Normy znaczeniowe – zawierają ustalenia dotyczące słownictwa, a także nazewnictwa jednostek technicznych, symboli graficznych wyrobów oraz definicję pojęć technicznych (np. norma oznaczeń graficznych stosowana na rysunkach).

- Normy przedmiotowe – określają cechy i wymagania techniczne dotyczące materiałów i wyrobów: wymiary, gatunki, sposób wykonania itp. W jakościowej normie określone są typy, klasy i gatunki cegieł, klasy i gatunki stali zbrojeniowej czy rodzaje i klasy cementu. Normy przedmiotowe opisują też sposoby wykonania i projektowania elementów budowli, np. ścian, słupów, belek, stropów a także obliczeń statycznych.

- Normy czynnościowe –  ustalają jednolite metody prowadzenia badań kontroli jakości materiałów, a także wyrobów masowych produkowanych metodą przemysłową. W budownictwie określają m.in. miejsca, sposoby pobierania próbek betonu, innych materiałów budowlanych czy sposoby badania gruntów budowlanych. Wyznaczają też liczbę próbek niezbędnych przy badaniu produkcji masowych oraz sposób interpretacji wyników.

·      Normy ilościowe – to normy nakładów rzeczowych, jakie trzeba ponieść na wytworzenie jednostki produkcji na stanowisku roboczym. Normy nakładów dotyczą nakładów robocizny, materiałów budowlanych i pracy sprzętu. Każdemu z nich odpowiada oddzielna norma nakładów. W obrębie tej kategorii znajdują się:

- normy zużycia materiałów w jednostkach technicznych, dla każdego rodzaju materiału oddzielnie;

- normy pracy sprzętu i maszyn, dla każdego z nich oddzielnie w maszynogodzinach;

- normy pracy robotników wyrażone w roboczogodzinach.

6.   W kolejnej kategorii przedstawiono części składowe kosztorysów. Są to: strona tytułowa, tabela wartości i elementów scalonych, ogólna charakterystyka obiektu, tabela przedmiaru robót, kalkulacja kosztorysowa sporządzona według wybranej metody i formuły, załączniki.

7.    Następną kategorię stanowią metody ustalania cen czynników produkcji. W obrębie tej kategorii znajdują się dane rynkowe, które prowadzą do baz cenowych. Z kolei w kategorii baz cenowych mieszczą się dwie kolejne:

- baza cen czynników RMS – do kosztorysowania metodą szczegółową, „Błyskawica” wydawana w cyklu kwartalnym;

- cenniki do kosztorysowania metodą uproszczoną: „Biuletyn cen robót ziemnych i inżynieryjnych BRZ” „Biuletyn cen robót budowlanych inwestycyjnych BRB” „Biuletyn cen robót instalacyjnych BRI” „Biuletyn cen robót remontowo‑budowlanych oraz zabytkowych BRR”.

8.    W kolejnej kategorii przedstawiono rodzaje katalogów norm. Są to:

1. Katalog norm projektowych KNR (Katalog norm projektowych)

2. Katalog norm technicznych KNR (Katalog norm technicznych)

3. Katalog norm ochrony środowiska KNR (Katalog norm ochrony środowiska)

4. Katalog norm jakości KNR (Katalog norm jakości)

5. Katalog norm bezpieczeństwa KNR (Katalog norm bezpieczeństwa)

6. Katalog norm wydajności KNR (Katalog norm wydajności)

7. Katalog norm wytrzymałości KNR (Katalog norm wytrzymałości)

8. Katalog norm zgodności KNR (Katalog norm zgodności)

9. Katalog norm procedur KNR (Katalog norm procedur)

10. Katalog norm zużycia energii KNR (Katalog norm zużycia energii)

1
Przykładowo wypełniona mapa myśli1bluewhite

Przykładowo wypełniona mapa myśli – alternatywa opisowa

Przykładowa mapa myśli przedstawia informacje o kosztorysach budowlanych. Informacje na ten temat zostały podzielone na następujące kategorie: podział kosztorysów ze względu na, podstawy sporządzania kosztorysów, metody sporządzania kosztorysów, rodzaje kosztorysów, programy do sporządzania kosztorysów, rodzaje norm katalogów cenników, części składowe kosztorysów, metody ustalania cen czynników produkcji, rodzaje katalogów norm, oznaczenia jednostek dla norm pracy i ludzi oraz przykładowej jednostki oraz ich oznaczenia dla norm materiałowych.

1.    Pierwsza kategoria zawiera podział kosztorysów ze względu na:

·      stopień dokładności – są to kosztorysy wstępne (orientacyjne), generalne (ZZK), szczegółowe, a wśród nich: ślepe, nakładcze, inwestorskie, powykonawcze, dodatkowe, ofertowe i zamienne;

·      zakres rzeczowy – są to kosztorysy inwestycji, obiektów i rodzaju robót budowlanych.

2.    Druga kategoria przedstawia podstawy sporządzania kosztorysów. Do każdego rodzaju kosztorysu przyporządkowano podstawę jego sporządzenia.

·      Podstawę do sporządzania kosztorysu inwestorskiego stanowią (w zamówieniach publicznych lub poza zamówieniami publicznymi):

  1. dokumentacja projektowa,

  2. specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych,

  3. założenia wyjściowe do kosztorysowania,

  4. ceny jednostkowe czynników produkcji,

  5. przedmiar robót.

·      Podstawę do sporządzania kosztorysu ofertowego stanowią (w zamówieniach publicznych lub poza zamówieniami publicznymi):

  1. dane wykonawcy i inwestora;

  2. dokumentacja projektowa;

  3. tabela elementów scalonych, czyli informacje o tym, jakie prace zostaną wykonane;

  4. kalkulacja cen materiałów, jakie zostaną wykorzystane do prac budowlanych;

  5. kalkulacja cen etapów robót;

  6. zestawienie sprzętu, jaki zostanie wykorzystany do prac;

  7. czas, w jakim wykonawca zobowiązuje się wykonać zaplanowane prace;

  8. termin ważności złożonej oferty,

  9. przedmiar robót.

·      Podstawę do sporządzania kosztorysu zamiennego stanowią: 

  1. dokumentacja budowy (dziennik budowy, książka obmiaru robót), 

  2. ceny jednostkowe robót,

  3. ceny jednostkowych czynników produkcji,

  4. narzuty kosztów pośrednich, narzuty kosztów zakupu i stawki zysku.

·      Podstawę do sporządzania kosztorysu powykonawczego stanowią:  

  1. dokumentacja techniczna,

  2. obmiar robót,

  3. książka obmiaru robót potwierdzonych przez inspektora nadzoru,  

  4. dziennik budowy,  

  5. protokoły odbioru częściowego i końcowego, 

  6. protokoły danych wyjściowych do kosztorysowania,  

  7. ceny jednostkowe robót – w metodzie uproszczonej,  

  8. ceny jednostkowych czynników produkcji,  

  9. narzuty kosztów pośrednich, narzuty kosztów zakupu stawki zysku,

  10. obowiązujące zasady obliczenia podatku VAT. 

·  Podstawę do sporządzania kosztorysu robót dodatkowych stanowią:

  1. Zapis inspektora nadzoru inwestorskiego w dzienniku budowy, który stwierdza potrzebę wykonania robót dodatkowych wraz z ustaleniem technologii i zakresu ich wykonania, 

  2. Protokół konieczności, zaakceptowany przez Zamawiającego, 

  3. Dokumentacja projektowa opracowana na roboty dodatkowe.  

3.    Kolejna kategoria ukazuje metody sporządzania kosztorysów. Do każdej metody przyporządkowano podstawę wykorzystywaną podczas sporządzania kosztorysu.

·      Metodą uproszczoną sporządza się kosztorys na podstawie cen jednostkowych (Cj). W tej metodzie ceny ustalane są na podstawie: kalkulacji własnych, danych rynkowych, dwustronnych negocjacji.

·      Metodą szczegółową  sporządza się kosztorys na podstawie cen czynników produkcji Cr, Cm, Cs (ceny robocizny, materiałów i sprzętów). Ceny ustalane są na podstawie: kalkulacji własnych, danych rynkowych, dwustronnych negocjacji. Metoda szczegółowa dzieli się na Formułę 1 i Formułę 2.

·      Metoda wskaźnikowa bazuje na wskaźnikach ustalonych przez przedsiębiorstwo.

4.    Czwarta kategoria przedstawia programy do sporządzania kosztorysów. Są to:

·      Norma PRO;

·      Norma EXPERT;

·      RODOS;

·      ZUZIA;

·      WINBUD PROF;

·      KOMA.

5.    W kolejnej kategorii ukazano rodzaje norm. Są to normy jakościowe i ilościowe.

·      W obrębie norm jakościowych znajdują się:

- Normy klasyfikacyjne – zawierają ustalenia dotyczące słownictwa, a także nazewnictwa jednostek technicznych, symboli graficznych wyrobów oraz definicje pojęć technicznych (np. norma oznaczeń graficznych stosowana na rysunkach budowlanych).

- Normy znaczeniowe – zawierają ustalenia dotyczące słownictwa, a także nazewnictwa jednostek technicznych, symboli graficznych wyrobów oraz definicję pojęć technicznych (np. norma oznaczeń graficznych stosowana na rysunkach).

- Normy przedmiotowe – określają cechy i wymagania techniczne dotyczące materiałów i wyrobów: wymiary, gatunki, sposób wykonania itp. W jakościowej normie określone są typy, klasy i gatunki cegieł, klasy i gatunki stali zbrojeniowej czy rodzaje i klasy cementu. Normy przedmiotowe opisują też sposoby wykonania i projektowania elementów budowli, np. ścian, słupów, belek, stropów a także obliczeń statycznych.

- Normy czynnościowe –  ustalają jednolite metody prowadzenia badań kontroli jakości materiałów, a także wyrobów masowych produkowanych metodą przemysłową. W budownictwie określają m.in. miejsca, sposoby pobierania próbek betonu, innych materiałów budowlanych czy sposoby badania gruntów budowlanych. Wyznaczają też liczbę próbek niezbędnych przy badaniu produkcji masowych oraz sposób interpretacji wyników.

·      Normy ilościowe – to normy nakładów rzeczowych, jakie trzeba ponieść na wytworzenie jednostki produkcji na stanowisku roboczym. Normy nakładów dotyczą nakładów robocizny, materiałów budowlanych i pracy sprzętu. Każdemu z nich odpowiada oddzielna norma nakładów. W obrębie tej kategorii znajdują się:

- normy zużycia materiałów w jednostkach technicznych, dla każdego rodzaju materiału oddzielnie;

- normy pracy sprzętu i maszyn, dla każdego z nich oddzielnie w maszynogodzinach;

- normy pracy robotników wyrażone w roboczogodzinach.

6.   W kolejnej kategorii przedstawiono części składowe kosztorysów. Są to: strona tytułowa, tabela wartości i elementów scalonych, ogólna charakterystyka obiektu, tabela przedmiaru robót, kalkulacja kosztorysowa sporządzona według wybranej metody i formuły, załączniki.

7.    Następną kategorię stanowią metody ustalania cen czynników produkcji. W obrębie tej kategorii znajdują się dane rynkowe, które prowadzą do baz cenowych. Z kolei w kategorii baz cenowych mieszczą się dwie kolejne:

- baza cen czynników RMS – do kosztorysowania metodą szczegółową, „Błyskawica” wydawana w cyklu kwartalnym;

- cenniki do kosztorysowania metodą uproszczoną: „Biuletyn cen robót ziemnych i inżynieryjnych BRZ” „Biuletyn cen robót budowlanych inwestycyjnych BRB” „Biuletyn cen robót instalacyjnych BRI” „Biuletyn cen robót remontowo‑budowlanych oraz zabytkowych BRR”.

8.    W kolejnej kategorii przedstawiono rodzaje katalogów norm. Są to:

1. Katalog norm projektowych KNR (Katalog norm projektowych)

2. Katalog norm technicznych KNR (Katalog norm technicznych)

3. Katalog norm ochrony środowiska KNR (Katalog norm ochrony środowiska)

4. Katalog norm jakości KNR (Katalog norm jakości)

5. Katalog norm bezpieczeństwa KNR (Katalog norm bezpieczeństwa)

6. Katalog norm wydajności KNR (Katalog norm wydajności)

7. Katalog norm wytrzymałości KNR (Katalog norm wytrzymałości)

8. Katalog norm zgodności KNR (Katalog norm zgodności)

9. Katalog norm procedur KNR (Katalog norm procedur)

10. Katalog norm zużycia energii KNR (Katalog norm zużycia energii)

R14Bc6FIcaHpz1
Przykładowa mapa myśli przedstawia informacje o kosztorysach budowlanych. Informacje na ten temat zostały podzielone na następujące kategorie: podział kosztorysów ze względu na, podstawy sporządzania kosztorysów, metody sporządzania kosztorysów, rodzaje kosztorysów, programy do sporządzania kosztorysów, rodzaje norm katalogów cenników, części składowe kosztorysów, metody ustalania cen czynników produkcji, rodzaje katalogów norm, oznaczenia jednostek dla norm pracy i ludzi oraz przykładowej jednostki oraz ich oznaczenia dla norm materiałowych. 1. Pierwsza kategoria zawiera podział kosztorysów ze względu na: • stopień dokładności – są to kosztorysy wstępne (orientacyjne), generalne (ZZK), szczegółowe, a wśród nich: ślepe, nakładcze, inwestorskie, powykonawcze, dodatkowe i ofertowe; • zakres rzeczowy – są to kosztorysy inwestycji, obiektów i rodzaju robót. 2. Druga kategoria przedstawia podstawy sporządzania kosztorysów. Do każdego rodzaju kosztorysu przyporządkowano podstawę jego sporządzenia. • Kosztorys ofertowy poza zamówieniami publicznymi powstaje w oparciu o: projekt budowlany, projekty wykonawcze, plany, rysunki, ekspertyzę techniczną, protokół typowania robót, przedmiar robót, specyfikację techniczną wykonywania i odbioru robót budowlanych (o ile dysponuje nią inwestor). • Kosztorys ofertowy w zamówieniach publicznych jest sporządzany na podstawie: dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznej wykonania i odbioru dóbr budowlanych, danych wyjściowych do kosztorysowania lub opisu sposobu obliczania ceny na roboty budowlane, cen jednostkowych robót podstawowych w przypadku kalkulacji uproszczonej, jednostkowych nakładów rzeczowych. • Kosztorys inwestorski w zamówieniach publicznych powstaje w oparciu o: dokumentację projektową, specyfikację techniczną wykonania robót budowlanych, założenia wyjściowe do kosztorysowania, ceny jednostkowe robót podstawowych. • Kosztorys inwestorski poza zamówieniami publicznymi jest sporządzany na podstawie: Projektu budowlanego, projektów wykonawczych, planów, rysunków, ekspertyzy technicznej, protokołu typowania robót, specyfikacji technicznej wykonywania i odbioru robót budowlanych (o ile dysponuje nią inwestor), przedmiaru robót, założeń wyjściowych do kosztorysowania, cen jednostkowych robót podstawowych, jednostkowych nakładów rzeczowych. 3. Kolejna kategoria ukazuje metody sporządzania kosztorysów. Do każdej metody przyporządkowano podstawę wykorzystywaną podczas sporządzania kosztorysu. • Metodą uproszczoną sporządza się kosztorys na podstawie cen jednostkowych (Cj). W tej metodzie ceny ustalane są na podstawie: kalkulacji własnych, danych rynkowych, dwustronnych negocjacji. • Metodą szczegółową sporządza się kosztorys na podstawie cen czynników produkcji Cr, Cm, Cs (ceny robocizny, materiałów i sprzętów). Ceny ustalane są na podstawie: kalkulacji własnych, danych rynkowych, dwustronnych negocjacji. • Metoda wskaźnikowa bazuje na wskaźnikach ustalonych przez przedsiębiorstwo. 4. Czwarta kategoria przedstawia programy do sporządzania kosztorysów. Są to: • NORMA PRO; • RODOS; • ZUZIA; • WINBUD PROF; • KOMA. 5. W kolejnej kategorii ukazano rodzaje norm. Są to normy jakościowe i ilościowe. • W obrębie norm jakościowych znajdują się: Normy klasyfikacyjne – zawierają ustalenia dotyczące słownictwa, a także nazewnictwa jednostek technicznych, symboli graficznych wyrobów oraz definicje pojęć technicznych (np. norma oznaczeń graficznych stosowana na rysunkach budowlanych). Normy znaczeniowe – zawierają ustalenia dotyczące słownictwa, a także nazewnictwa jednostek technicznych, symboli graficznych wyrobów oraz definicję pojęć technicznych (np. norma oznaczeń graficznych stosowana na rysunkach). Normy przedmiotowe – określają cechy i wymagania techniczne dotyczące materiałów i wyrobów: wymiary, gatunki, sposób wykonania itp. W jakościowej normie określone są typy, klasy i gatunki cegieł, klasy i gatunki stali zbrojeniowej czy rodzaje i klasy cementu. Normy przedmiotowe opisują też sposoby wykonania i projektowania elementów budowli, np. ścian, słupów, belek, stropów a także obliczeń statycznych. Normy czynnościowe – ustalają jednolite metody prowadzenia badań kontroli jakości materiałów, a także wyrobów masowych produkowanych metodą przemysłową. W budownictwie określają m.in. miejsca, sposoby pobierania próbek betonu, innych materiałów budowlanych czy sposoby badania gruntów budowlanych. Wyznaczają też liczbę próbek niezbędnych przy badaniu produkcji masowych oraz sposób interpretacji wyników. • Normy ilościowe – to normy nakładów rzeczowych, jakie trzeba ponieść na wytworzenie jednostki produkcji na stanowisku roboczym. Normy nakładów dotyczą nakładów robocizny, materiałów budowlanych i pracy sprzętu. Każdemu z nich odpowiada oddzielna norma nakładów. W obrębie tej kategorii znajdują się: normy zużycia materiałów w jednostkach technicznych, dla każdego rodzaju materiału oddzielnie; normy pracy sprzętu i maszyn, dla każdego z nich oddzielnie w maszynogodzinach; normy pracy robotników wyrażone w roboczogodzinach. 6. W kolejnej kategorii przedstawiono części składowe kosztorysów. Są to: strona tytułowa, tabela wartości i elementów scalonych, ogólna charakterystyka obiektu, tabela przedmiaru robót, kalkulacja kosztorysowa sporządzona według wybranej metody i formuły, załączniki. 7. Następną kategorię stanowią metody ustalania cen czynników produkcji. W obrębie tej kategorii znajdują się dane rynkowe, które prowadzą do baz cenowych. Z kolei w kategorii baz cenowych mieszczą się dwie kolejne: baza cen czynników RMS – do kosztorysowania metodą szczegółową, „Błyskawica” wydawana w cyklu kwartalnym; cenniki do kosztorysowania metodą uproszczoną: „Biuletyn cen robót ziemnych i inżynieryjnych BRZ” „Biuletyn cen robót budowlanych inwestycyjnych BRB” „Biuletyn cen robót instalacyjnych BRI” „Biuletyn cen robót remontowo-budowlanych oraz zabytkowych BRR”. 8. W kolejnej kategorii przedstawiono rodzaje katalogów norm. Są to: • Katalog norm projektowych KNR (Katalog norm projektowych); • Katalog norm technicznych KNR (Katalog norm technicznych); • Katalog norm ochrony środowiska KNR (Katalog norm ochrony środowiska); • Katalog norm jakości KNR (Katalog norm jakości); • Katalog norm bezpieczeństwa KNR (Katalog norm bezpieczeństwa); • Katalog norm wydajności KNR (Katalog norm wydajności); • Katalog norm wytrzymałości KNR (Katalog norm wytrzymałości); • Katalog norm zgodności KNR (Katalog norm zgodności); • Katalog norm procedur KNR (Katalog norm procedur); • Katalog norm zużycia energii KNR (Katalog norm zużycia energii). 9. W ostatniej kategorii mapy myśli przedstawiono oznaczenia jednostek dla norm pracy i ludzi oraz przykładowe jednostki oraz ich oznaczenia dla norm materiałowych. Są to: • norma pracy ludzi: roboczogodzina [r-g]; • norma pracy maszyn: maszynogodzina [m-g]; • normy zużycia: jednostki miary; • normy odzysku: jednostki miary.

Baza wiedzy

11
Rodzaje norm

Podstawą prawna funkcjonowania normalizacji w Polsce jest ustawa z dnia 12 września 2002r. o normalizacji (Dz.U. z 2015 poz.1483) – norma to dokument przyjęty na zasadzie konsensusu i zatwierdzony przez upoważniona jednostkę organizacyjną, ustalający – do powszechnego i wielokrotnego stosowania- zasady, wytyczne lub charakterysyuki odnoszące sie do różnych rodzjów działalności lub ich wyników i zmierzający do uzyskania optymalnego stopnia uporządkowania w określonym zakresie.

W budownictwie normy dzielimy na:

  • ilościowe,

    • normy zużycia materiałów (określają rodzaj i ilość materiałów niezbędnych do wykonania jednostki produkcji; przy produkcji mamy do czynienia z nakładami materiałowymi; przy robotach rozbiórkowych powstają odzyski);

    • normy pracy sprzętu i maszyn (mają formę norm czasu i norm wydajności; określają wielkość nakładów czasu pracy sprzętu bądź maszyny na wykonanie jednostki produkcji lub usługi);

    • normy pracy robotników (określają nakład pracy zespołu robotników lub pojedynczego robotnika o przeciętnych umiejętnościach przy normalnym wysiłku, potrzebny do wykonania określonego zadania, w przeciętnych warunkach, według ustalonej metody pracy i zgodnie z określonymi wymogami jakościowymi);

  • jakościowe,

    • czynnościowe - ustalają jednolite metody prowadzenia badań kontroli jakości materiałów, a także wyrobów masowych produkowanych metodą przemysłową. W budownictwie określają m.in. miejsca, sposoby pobierania próbek betonu, innych materiałów budowlanych czy sposoby badania gruntów budowlanych; wyznaczają też liczbę próbek niezbędnych przy badaniu produkcji masowych oraz sposób interpretacji wyników;

    • przedmiotowe - określają cechy i wymagania techniczne dotyczące materiałów i wyrobów: wymiary, gatunki, sposób wykonania itp. W jakościowej normie określone są typy, klasy i gatunki cegieł, klasy i gatunki stali zbrojeniowej czy rodzaje i klasy cementu. Normy przedmiotowe opisują też sposoby wykonania i projektowania elementów budowli, np. ścian, słupów, belek, stropów a także obliczeń statycznych;

    • znaczeniowe - zawierają ustalenia dotyczące słownictwa, a także nazewnictwa jednostek technicznych, symboli graficznych wyrobów oraz definicje pojęć technicznych (np. norma oznaczeń graficznych stosowana na rysunkach budowlanych);

    • klasyfikacyjne - zawierają ustalenia dotyczące słownictwa, a także nazewnictwa jednostek technicznych, symboli graficznych wyrobów oraz definicje pojęć technicznych (np. norma oznaczeń graficznych stosowana na rysunkach budowlanych).

Oznaczenia jednostek dla norm pracy i ludzi oraz przykładowe jednostki oraz ich oznaczenia dla norm materiałowych

Oznaczenia jednostek dla norm pracy i ludzi oraz przykładowe jednostki oraz ich oznaczenia dla norm materiałowych:

  • Norma pracy ludzi: Jednostka – roboczogodzina (r‑g);

  • Normy pracy maszyny: Jednostka – maszynogodzina (m‑g);

  • Normy materiałów:

Parametr

Jednostka

Długość

Metr (m), milimetr (mm), decymetr (dm)

Powierzchnia

Metr kwadratowy (mIndeks górny 2)

Objętość

Metr sześcienny (mIndeks górny 3)

Ilość

Sztuka (szt.)

Ciężar

Kilogram (kg), Tona (t)

Rodzaje katalogów norm

W kosztorysowaniu posługujemy się głownie katalogami, w których normy pracy, normy zużycia materiałów i normy pracy sprzętu połączone są w jedną pozycję. Takie katalogi to:

  • Katalogi Nakładów Rzeczowych (KNR) - stosowane do kosztorysowania wszelkiego rodzaju robót budowlanych,

  • Kosztorysowe Normy Nakładów Rzeczowych (KNNR) - powinny być stosowane do kosztorysowania robót budowlanych w zamówieniach publizcnych,

  • Katalogi Scalonych Nakładów Rzeczowych (KSNR) - do sporządzania kosztorysów metodą uproszczoną

Przykładowe rodzaje katalogów nakładów rzeczowych:

  • KNR 2‑01 - Budowle i roboty ziemne

  • KNR 2‑02 - Konstrukcje budowlane (tom I i tom II)

  • KNR 2‑05 - Konstrukcje metalowe

  • KNR 2‑15 - instalacje wewnętrzne wod.-kan., gazowe i centralnego ogrzewania.

  • KNR 2‑16 - izolacje termiczne

Podział kosztorysów

Kosztorys to dokument określający całkowite wynagrodznie wykonawcy w ofercie, ustalone na podstawie przedmiaru robót z podaniem cen szczególnych odniesionych do poszczególnych pozycji przedmiaru (PN‑ISO 6707‑2 Budownictwo – Terminologia - Terminy stosowane w umowach).

Podział kosztorysów ze względu na:

  • zakres rzeczowy,

    • rodzaju robót budowlanych;

    • obiektów;

    • inwestycji;

  • stopień dokładności,

    • wstępne (orientacyjne; pozwalają na zoptymalizowanie kosztów budowy; dają wstępne informacje o tym, jaka będzie cena robót budowlanych);

    • generalne (ZKK; nazywane zbiorczym zestawieniem kosztów; sporządzane metodą wskaźnikową w fazie założeń techniczno‑ekonomicznych);

    • szczegółowe (sporządzane w fazie tworzenia dokumentacji technicznej lub w trakcie realizacji robót; dokładnie określają koszt obiektów i robót);

    1. ślepe (zawierające opis robót, szczegółowy przedmiar oraz podstawy do ustalania nakładów rzeczowych);

    2. nakładcze (zawierające zestawienie nakładów rzeczowych, tj. robocizny, pracy sprzętu w układzie jednostkowym i scalonym, i materiałów, ale niezawierające ich wyceny; służą do sporządzania kosztorysu inwestorskiego oraz kosztorysu ofertowego);

    3. inwestorskie (sporządzane przez Zamawiającego; stanowiące podstawę określenia wartości zamówienia na roboty budowlane);

    4. powykonawcze (sporządzane przez Wykonawcę po zrealizowaniu robót; w umowie uzgadniane są podstawy kosztorysowe, ceny czynników produkcji oraz koszty pośrednie i zysk);

    5. zamienne (opracowywane w sytuacji, gdy inwestor dokonał zmian w trakcie wykonywania robót określonych projektem i kosztorysem np. zastosował inne materiały lub wprowadził nowe rozwiązania techniczne);

    6. dodatkowe (stanowiące podstawę do ustalenia zmiany ceny ustalonej w umowie; przygotowywane przez Wykonawcę przed wykonaniem robót jako propozycja zmian kosztorysu ofertowego z uwagi na konieczność osiągnięcia efektu (gotowego do użytkowania lub eksploatacji dzieła), gdy dokumentacja projektowa i przedmiar robót nie zawierały danych prac lub jeśli Zamawiający rozszerzył zakres rzeczowy robót; w trakcie wykonywania robót okazuje się niekiedy, że konieczne jest wykonanie robót dodatkowych niewyszczególnionych w dokumentacji projektowej).

Części składowe kosztorysów

Kosztorys ma określoną kolejność opracowania jego części składowych. Prawidłowo sporządzony i skompletowany kosztorys szczegółowy zawiera:

Części składowe kosztorysów:

  1. strona tytułowa kosztorysu, która zawiera: określenie rodzaju kosztorysu, nazwę nadaną zamówieniu przez Zamawiającego, lokalizację obiektu budowlanego lub robót budowlanych, nazwę i adres Zamawiającego, imię i nazwisko osoby opracowującej kosztorys oraz nazwę i adres podmiotu opracowującego kosztorys, datę opracowania kosztorysu;

  2. ogólna charakterystyka obiektu lub robót;

  3. przedmiar lub obmiar robót wraz z opisem technologicznym;

  4. kalkulacje – kosztorys właściwy;

  5. tabela wartości elementów scalonych;

  6. załączniki: w kosztorysie inwestorskim – protokół ustalenia danych wyjściowych do kosztorysowania, w kosztorysie powykonawczym – książka obmiarów wykonanych robót, w kosztorysie dodatkowym lub zmiennym – protokół konieczności wykonania robót dodatkowych lub zmiennych, analizy i kalkulacje indywidualne dla robót nie występujących w KNR.

Metody sporządzania kosztorysów

Metody sporządzania kosztorysów:

  • metoda uproszczona (służy do oszacowania przybliżonych kosztów planowanej inwestycji; kalkulacja polega na obliczeniu wartości kosztorysowej robót objętych przedmiarem robót jako sumy iloczynów liczby jednostek przedmiarowych robót podstawowych i cen jednostkowych robót podstawowych bez podatku od towarów i usług, według wzoru:

    w którym poszczególne symbole oznaczają: Wk – wartość kosztorysową robót; Lj – liczbę jednostek przedmiarowych robót podstawowych; Cj – cenę jednostkową roboty podstawowej;

  • metoda szczegółowa (polega na określeniu wartości poszczególnych jednostkowych nakładów rzeczowych (kosztów bezpośrednich) oraz doliczeniu narzutów kosztów pośrednich i zysku. Wartość kosztorysową robót można obliczać za pomocą dwóch formuł – dwóch sposobów obliczeń: Formuła 1- narzuty liczone na końcu kosztorysu lub liczone działami;  ustalenie wartości kosztorysowej robót (Ck) polega na obliczeniu kosztów bezpośrednich, a następnie dodaniu do nich kosztów pośrednich, zysku i podatku VAT, wg wzoru:

    Formuła 2 - narzuty liczone pozycjami od kosztów jednostkowych;  w odniesieniu do każdej pozycji z przedmiaru robót oblicza się cenę jednostkową, obejmującą koszty bezpośrednie (Kb), koszty pośrednie (Kp) i zysk (Z); następnie tak wyliczoną cenę mnoży się przez ilość robót; po zsumowaniu wartości wszystkich robót dolicza się podatek VAT, wg wzoru:

w którym poszczególne symbole oznaczają: Ck – cenę kosztorysową robót budowlanych; L - liczba ustalonych jednostek przedmiarowych dla przyjętego poziomu agregacji; PIndeks dolny v  Indeks dolny koniec- podatek od towaru i usług VATIndeks dolny ;KIndeks dolny p  Indeks dolny koniec- koszty pośrednie; Z - zysk kalkulacyjny; n - jednostkowe nakłady rzeczowe robocizny; c - ceny jednostkowe czynników produkcji;Kpj - koszty pośrednie na jednostkę przedmiarową; Zj - zysk kalkulacyjny na jednostkę przedmiarową.

Sposób kosztorysowania według Formuły II prowadzi do utworzenia bazy cen jednostkowych i może być stosowany w postępowaniu zleceniowym przy sporządzaniu kosztorysów ofertowych; daje on zamawiającemu możliwość porównania cen jednostkowych robót w założonych przez wykonawców ofertach, co ułatwia ich ocenę i wybór oferty najkorzystniejszej.

  • metoda wskaźnikowa (służy do obliczenia planowanych kosztów robót budowlanych, jako sumy iloczynów wskaźnika cenowego i liczby jednostek odniesienia, według wzoru:

    w którym poszczególne symbole oznaczają: WRB – wartość planowanych kosztów robót budowlanych; WCi – wskaźnik cenowy i‑tego składnika kosztów; ni – liczbę jednostek odniesienia dla i‑tego składnika kosztów; podstawę obliczenia planowanych kosztów robót budowlanych stanowią: program funkcjonalno‑użytkowy oraz wskaźniki cenowe).

Podstawy sporządzania kosztorysów

Kosztorysy sporządzamy na podstawie Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 20 grudnia 2021 r. w sprawie określenia metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego, obliczania planowanych kosztów prac projektowych oraz planowanych kosztów robót budowlanych określonych w programie funkcjonalno‑użytkowym ( Dz. U. 2021 poz. 2458)

  1. Kosztorys inwestorski - podstawą do jego sporządzenia jest:

  • dokumentacja projektowa - projekt architektoniczno‑budowlany robót lub obiektu; w przypadku robót remontowych może być zastąpiony inwentaryzacją i protokołem typowania robót,

  • przedmiar robót,

  • specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót, jeżeli została opracowana,

  • założenia wyjściowe do kosztorysowania,

  • jednostkowe nakłady rzeczowe robocizny, materiałów i pracy sprzętu zawarte w katalo¬gach lub normach zakładowych albo ustalone przez kalkulacje indywidualne,

  • ceny czynników produkcji (robocizny, materiałów, pracy sprzętu) oraz wskaźniki narzu¬tu kosztów pośrednich i zysku kalkulacyjnego.

  1. Kosztorys ofertowy - podstawą do jego sporządzenia jest:

  • dokumentacja projektowa lub przy robotach remontowych protokół typowania robót,

  • przedmiar robót,

  • specyfikacje techniczne wykonania i odbioru robót, jeżeli są opracowane,

  • założenia lub protokół danych wyjściowych do kosztorysowania,

  • jednostkowe nakłady rzeczowe robocizny, materiałów i pracy sprzętu zawarte w katalogach lub normach zakładowych (w przypadku ich braku ustalone przez kalkulację indywidualną),

  • ceny jednostkowe czynników produkcji - robocizny, materiałów i pracy sprzętu ustalone na podstawie indywidualnej kalkulacji wykonawcy,

  • koszty pośrednie i zysk - wskaźniki ustalone przez wykonawcę na podstawie własnej kalkulacji,

  • podatek od towarów i usług VAT przyjęty na podstawie obowiązujących przepisów.

  1. Kosztorys powykonawczy- podstawą do jego sporządzenia jest:

  • dokumentacja projektowa budowy, a w przypadku robót remontowych - inwentaryzacja i protokół typowania robót,

  • książka obmiarów robót i zapisy w dzienniku budowy potwierdzone przez przedsta¬wiciela inwestora (najczęściej inspektora nadzoru inwestorskiego),

  • protokół danych wyjściowych do kosztorysowania,

  • jednostkowe nakłady rzeczowe przyjęte w kosztorysie ofertowym,

  • ceny czynników produkcji, wskaźniki kosztów pośrednich i zysku w wysokościach ustalonych między wykonawcą a inwestorem w przyjętej ofercie lub wynegocjowanych w trakcie robót,

  • przepisy obowiązujące przy ustalaniu podatku od towarów i usług VAT.

  1. Kosztorys robót dodatkowych lub kosztorys zamienny - podstawą do jego sporządzenia jest:

  • protokół konieczności wykonania robót dodatkowych lub zamiennych,

  • książka obmiarów i dziennik budowy,

  • kosztorys ofertowy w zakresie jednostkowych nakładów rzeczowych, cen jednostko¬wych czynników produkcji i wskaźników kosztów pośrednich oraz zysku kalkulacyjnego,

  • obowiązujące przepisy o podatku od towarów i usług VAT.

Metody ustalania cen czynników produkcji

Metody ustalania cen czynników produkcji:

  • dane rynkowe;

  • bazy cenowe:

cenniki do kosztorysowania metodą uproszczoną:

  • „Biuletyn cen robót ziemnych i inżynieryjnych BRZ”

  • „Biuletyn cen robót budowlanych inwestycyjnych BRB”

  • „Biuletyn cen robót instalacyjnych BRI”

  • „Biuletyn cen robót remontowo‑budowlanych oraz zabytkowych BRR”

Kalkulacja własna ceny jednostkowej roboty, sporządzana przez wykonawcę prac, polega na szczegółowym obliczeniu kosztów robocizny, materiałów wraz z kosztami zakupu, pracy sprzętu i środków transportu technologicznego, niezbędnych do wykonania robót objętych daną jednostką przedmiarową (obmiarową), oraz na dodaniu kosztów pośrednich i zysku. Ceny jednostkowe robót przyjmowane do kalkulacji uproszczonej nie uwzględniają podatku od towarów i usług (VAT). Podatek ten należy doliczyć dopiero na końcu kosztorysu.

Cenę jednostkową dla określonej roboty wykonawca robót może obliczyć według formuły:

Cj = Rj + Mnj + Sj + Kpj + Zj

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Rj - wartość kosztorysową robocizny na jednostkę przedmiarową (obmiarową) robót,

Mnj - wartość kosztorysową materiałów na jednostkę przedmiarową (obmiarową) robót, obliczoną w cenach nabycia materiałów robót, tzn. łącznie z kosztami ich zakupu,

Sj - wartość kosztorysową pracy sprzętu i środków transportu technologicznego na jednostkę przedmiarową (obmiarową) robót, zawierającą koszty jednorazowe, tzn. transport sprzętu na/z budowy, oraz ewentualne koszty jego montażu i demontażu,

Kpj - koszty pośrednie na jednostkę przedmiarową (obmiarową) robót,

Zj - zysk kalkulacyjny na jednostkę przedmiarową (obmiarową) robót.

Drugi sposób ustalania cen jednostkowych w kalkulacji uproszczonej polega na korzystaniu z danych rynkowych, w tym danych z zawartych wcześniej umów lub ogólnodostępnych, publikowanych informacji o cenach jednostkowych robót.

Ceny jednostkowe robót na potrzeby sporządzania kosztorysu mogą być ustalane także w drodze dwustronnych negocjacji pomiędzy zamawiającym a wykonawcą. Ta forma ustalania cen jednostkowych jest możliwa w przypadku bezprzetargowego (bezpośredniego) trybu zlecania prac.

Programy do sporządzania kosztorysów

Norma PRO

Norma EXPERT

RODOS

ZUZIA

WINBUD

PROF KOMA

Powiązane ćwiczenia:

Powiązane materiały