Koszykówka – nauka rzutu jednorącz z miejsca
Koszykówka – nauka rzutu jednorącz z miejsca
1. Cele lekcji
a) Wiadomości
Uczeń zna:
przepisy dotyczące rzutu jednorącz z miejsca,
sposoby porozumiewania się za pomocą znaków umownych.
b) Umiejętności
Uczeń:
potrafi wykonać rzut jednorącz z miejsca,
doskonali dokładność chwytów i podań.
c) Postawy
Uczeń:
potrafi współpracować w zespole w celu osiągnięciu jak najlepszego wyniku,
nie poddaje się przy niepowodzeniach,
przewiduje skutki swoich działań.
c) Sprawność motoryczna
Uczeń:
rozwija szybkość i wytrzymałość,
wzmacnia siłę mięśni obręczy barkowej,
rozwija koordynację wzrokowo‑ruchową.
2. Metoda i forma pracy
Frontalna, praca w zespołach dwójkowych, strumieniowa, metoda realizacji zadań ruchowych: zabawowa, naśladowcza, zadaniowa; metoda nauczania ruchu: kompleksowa, syntetyczna.
3. Środki dydaktyczne
Piłki do koszykówki
Kosze
Pachołki
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Zbiórka klasy, podanie zadań lekcji.
Zabawa ożywiająca. „Berek z kozłowaniem”. Dwóch uczniów, którzy najlepiej w klasie radzą sobie z kozłowaniem, jest „berkami”. Gonią pozostałe dzieci, cały czas kozłując piłkę. Osoba, którą „berek” złapie może się „wybawić” przez zrobienie dwóch pompek lub pięciu przysiadów.
Nauczyciel prosi uczniów o dobranie się w pary. Każda para zabiera jedną piłkę.
Rozgrzewka. Ćwiczenia ramion. W biegu uczniowie podają sobie piłkę kozłem, oburącz sprzed klatki piersiowej.
Ćwiczenia w płaszczyźnie strzałkowej. Dzieci stają parami na liniach bocznych boiska. Uczeń z piłką staje tyłem do partnera. Na sygnał nauczyciela wykonuje mocny skłon w przód i wyrzut piłki między nogami do kolegi. Ćwiczący starają się, by piłka nie upadała na podłogę. Po złapaniu piłki partner przyjmuje pozycję wyjściową i czeka na sygnał nauczyciela (10 powtórzeń).
Ćwiczenia nóg. Ćwiczący z piłką wykonuje kozłowanie ósemką między nogami. W tym czasie drugi uczeń biegnie jak najszybciej do partnera, obiega go, wraca na miejsce i daje sygnał gotowości do otrzymania podania. Zadanie kończy się, gdy para wykona w sumie 8 podań.
Ćwiczenia w płaszczyźnie czołowej. Stojąc bokiem do siebie, uczniowie podają sobie piłkę łukiem nad głową ze skłonem bocznym („hakiem”). Każdy ćwiczący wykonuje po 4 podania na prawą i lewą stronę.
Ćwiczenia mięśni brzucha i nóg. Dzieci w parach podchodzą do siebie, wykonują siad ugięty przodem do siebie, ramiona opierają z tyłu na podłodze, trzymają piłkę stopami (oboje). Na sygnał nauczyciela równocześnie unoszą nogami piłkę w górę, aż do wyprostu nóg w stawach kolanowych. W tej pozycji wytrzymują 5 sekund i opuszczają piłkę (15 powtórzeń).
Ćwiczenia mięśni grzbietu. Pierwszy ćwiczący (z piłką) kładzie się przodem, drugi staje w odległości 1‑2 m za stopami kolegi. Wykonując mocny skłon w tył, uczeń, który leży, wyrzuca piłkę w górę, w tył do współćwiczącego. Po 10 powtórzeniach zamieniają się rolami.
Ćwiczenia w płaszczyźnie złożonej. Pary ponownie stają na liniach bocznych boiska. Osoba z piłką staje tyłem do partnera. Wykonując mocny skręt tułowia w tył, sprzed klatki piersiowej podaje piłkę do kolegi. Po 5 powtórzeniach wykonuje skrętoskłon w tył i podanie kozłem.
Podskoki. Ćwiczący stają bokiem do siebie. Jeden z nich mocno odbija piłkę o podłogę, po czym obydwoje starają się chwycić piłkę w powietrzu podczas wyskoku w górę.
b) Faza realizacyjna
Zabawy z wykorzystaniem poznanych elementów. Uczniowie dzielą się na trzy drużyny, które ustawiają się w rzędach na linii rzutów wolnych. Pierwsze dziecko z każdej grupy ma piłkę. Na sygnał nauczyciela dzieci biegną slalomem między pachołkami kozłując piłkę. Po minięciu ostatniego pachołka zawodnik może podać piłkę kozłem lub sprzed klatki piersiowej do następnego członka zespołu. Zawodnik, który posiada piłkę, może od razu rozpoczynać bieg (nie musi czekać na powrót kolegi).
Sztafeta wahadłowa z podaniem piłki i zmianą miejsca za piłką. Każda drużyna dzieli się na połowę. Na sygnał nauczyciela zawodnik podaje piłkę sprzed klatki piersiowej i zaraz po tym biegnie na koniec rzędu przeciwnego. Zawodnik, który posiada piłkę, może od razu rozpoczynać podanie. Wygrywa drużyna, która jako pierwsza zamieni się miejscami.
Ćwiczenie podobne jak w punkcie drugim, lecz teraz wykonujemy podanie kozłem.
Ćwiczenia techniki. Uczniowie ustawiają się trójkami na linii końcowej boiska. Dziecko stojące w środku posiada za piłkę. Na sygnał nauczyciela zawodnicy biegną na przeciwległą stronę boiska, środkowy wykonuje podania sprzed klatki piersiowej do skrzydłowych. Kończy ćwiczenie rzutem do kosza z biegu (po podaniu przez jednego ze skrzydłowych). Zadanie powtarzamy trzykrotnie, za każdym razem zmieniając ustawienie (lewy skrzydłowy zajmuje miejsce środkowego, prawy skrzydłowy – lewego, środkowy ustawia się na prawym skrzydle).
Nauka rzutu jednorącz z miejsca. Nauczyciel pokazuje i objaśnia prawidłowe wykonanie rzutu wolnego. Tłumaczy przepisy dotyczące tego rzutu (kiedy jest stosowany, ile wynosi punktacja, jaka jest sygnalizacja rzutu wolnego, jakie błędy popełniają zawodnicy).
Dzieci ustawiają się dwójkami naprzeciw siebie, jeden ćwiczący trzyma piłkę, drugi wyciąga ramiona w górę. Na sygnał nauczyciela uczeń z piłką wykonuje rzut do kolegi, zwracając uwagę na prawidłową technikę. Nauczyciel koryguje błędy. Szczególną uwagę zwraca na „miękki nadgarstek”.
Osoba bez piłki ustawia się w odległości 5 m od ściany (tyłem do ściany, ramiona w górze), drugi ćwiczący stoi z piłką naprzeciw kolegi w odległości 1 m. Zawodnik z piłką stara się wykonać prawidłowy technicznie rzut ponad wyciągniętymi w górę ramionami partnera tak, by piłka odbiła się od ściany. Po 6‑8 powtórzeniach zmieniają się rolami.
Uczniowie ustawiają się na wprost kosza w bliskiej odległości. Starają się wykonać poprawny technicznie i celny rzut do kosza. Po 10 powtórzeniach zwiększają odległość, ustawiając się na linii rzutów wolnych i wykonują pełną formę rzutu pozycyjnego.
Dzieci dzielą się na dwie grupy, które ustawiają się na linii rzutów wolnych. Zawodnicy wykonują rzuty wolne. Uczeń, który nie trafi do kosza, po zebraniu piłki kozłuje ją w biegu do przeciwległej ściany, dotyka ściany piłką i wraca do swojej grupy. Drużyna, która jako pierwsza pięć razy celnie rzuci do kosza, wygrywa.
Gra uproszczona.
c) Faza podsumowująca
Ćwiczenia uspokajające. Dzieci wykonują dowolne rzuty do kosza.
Ćwiczenia korektywne. Pozycja wyjściowa: siad klęczny naprzeciw siebie. Z tej pozycji przetaczamy piłkę do partnera z przejściem do „ukłonu japońskiego”.
Zbiórka w siadzie. Wyróżnienie uczniów, którzy najładniej wykonywali rzuty oraz najlepszych snajperów (tych, którzy zebrali najwięcej punktów). Przypomnienie sygnalizacji sędziowskiej (nauczyciel mówi, jaki błąd, uczniowie pokazują jego sygnalizację). Wyróżnienie uczniów, którzy najlepiej rozgrywali piłkę w czasie gry oraz tych, którzy walczyli, „dając z siebie wszystko” podczas zabaw.
Zbiórka w dwuszeregu, pożegnanie.
5. Bibliografia
Dudziński, T., Przewodnik do zajęć z koszykówki, Oficyna Skrypty nr 89, AWF Poznań 1990.
Metodyka wychowania fizycznego w zreformowanej szkole, pod red. M. Bronikowski, Oficyna Edukacyjna Wydawnictwa eMPi s.c., Poznań 2002.
Oszast H., Kasperzec M., Koszykówka, AWF Kraków, Kraków 1998.
6. Załączniki
brak
7. Czas trwania lekcji
45 minut
8. Uwagi do scenariusza
Lekcja przeznaczona jest dla uczniów klas: IV i V szkoły podstawowej.