Lekkoatletyka – nauka skoku w dal z rozbiegu techniką naturalną
Lekkoatletyka – nauka skoku w dal z rozbiegu techniką naturalną
1. Cele lekcji
a) Wiadomości
Uczeń zna:
sposób mierzenia odległości w skoku w dal,
różne rodzaje techniki skoku w dal,
aktualne rekordy Polski i świata w skoku w dal,
sposób odmierzania rozbiegu do skoku w dal.
b) Umiejętności
Uczeń:
potrafi wykonać skok w dal z rozbiegu,
doskonali technikę biegu.
c) Postawy
Uczeń:
przejawia troskę o własny rozwój fizyczny,
pomaga innym w wykonaniu zadań.
c) Sprawność motoryczna
Uczeń:
rozwija szybkość,
wzmacnia siłę mięśni kończyn dolnych.
2. Metoda i forma pracy
Frontalna, zajęć w zespołach z zadaniami dodatkowymi, strumieniowa, metoda realizacji zadań ruchowych: zabawowa, naśladowcza, zadaniowa, metoda nauczania całości ruchu.
3. Środki dydaktyczne
Piłki tenisowe
Piłki palantowe
Stopery
Taśma miernicza
Pierwsza część skrzyni
Skocznia do skoku w dal
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Zbiórka klasy, podanie zadań lekcji.
Rozruch. Biegniemy wolnym truchtem na dystansie600‑800 m. Po zakończeniu biegu każdy uczeń zabiera 1 piłkę tenisową.
Rozgrzewka. Ćwiczenia ramion. Uczniowie podrzucają piłkę tenisową w górę najwyżej, jak potrafią. W czasie lotu piłki starają się wykonać krążenia ramion możliwie najwięcej razy.
Ćwiczenia w płaszczyźnie strzałkowej. Z postawy dowolnym sposobem wyrzucamy piłkę w górę, w czasie jej lotu wykonujemy skłon tułowia w przód i chwytamy piłkę.
Ćwiczenia nóg. Zadanie jak wyżej, jednak teraz w czasie lotu piłki zamiast skłonu wykonujemy siad prosty.
Ćwiczenia w płaszczyźnie czołowej. Z postawy w bardzo dużym rozkroku toczymy piłkę wzdłuż linii bocznej uda jak najniżej raz z prawej, raz z lewej strony.
Ćwiczenia mięśni brzucha. Siad prosty, piłka leży na złączonych nogach w okolicach kostek. Z tej postawy wznosimy proste nogi (siad równoważny) i staramy się, by piłka stoczyła się po nich w dół. Wykonując skłon tułowia w przód, ponownie układamy piłkę przy kostkach.
Ćwiczenia mięśni grzbietu. W postawie w rozkroku trzymamy piłkę oburącz przed sobą. Wykonujemy kilka niewielkich zamachów z resorowaniem i przez szybki wyprost nóg i skłon tułowia w tył, wyrzucamy piłkę oburącz jak najdalej za siebie.
Ćwiczenia w płaszczyźnie złożonej. W siadzie prostym rozkrocznym skręcamy tułów w tył, zostawiamy piłeczkę za plecami, wykonujemy skręt tułowia w przeciwną stronę i zabieramy piłkę.
Podskoki. Podrzucamy piłkę w górę i staramy się ją złapać w wyskoku.
b) Faza realizacyjna
Ustawienie w szeregu. Na sygnał nauczyciela dzieci wykonują wieloskoki jednonóż, następnie biegną bardzo długimi krokami (skokami), a potem przechodzą do szybkiego biegu, co trzy kroki wykonując wyskok dosiężny.
Nauczyciel pokazuje i objaśnia skok w dal techniką naturalną. Dzieci dzielą się na trzy grupy, które będą się zamieniać stanowiskami w przebiegu lekcji.
Zastęp I. Wykonuje bieg na dystansie 50 m ze startu wysokiego i 60 m ze startu niskiego. Uczniowie ze stoperami (minimum 3 stopery) mierzą czas biegu kolegów.
Zastęp II. Rzuca piłkami palantowymi na odległość. Po każdym rzucie mierzymy odległość i zapisujemy wyniki każdego ucznia.
Zastęp III. Z krótkiego rozbiegu dzieci wykonują skok w dal. Następnie wspólnie z nauczycielem stawiają na belce pierwszą część skrzyni. Po rozbiegu (5‑6 kroków) wykonują odbicie ze skrzyni i skok do piaskownicy. Po wykonaniu zadania odsuwają skrzynię i z rozbiegu wykonują skok w dal ponad trzymaną przez nauczyciela przeszkodą (kijkiem, drążkiem). Zwracamy uwagę na odbicie w górę w przód i skrócenie ostatniego kroku rozbiegu. Następnie uczniowie wykonują pełną formę skoku w dal z mierzeniem odległości. Stopniowo zwiększamy długość rozbiegu (z 5‑7 kroków, 9‑13 kroków, 20‑22 kroków). W przypadku grupy, która ma trudności w opanowaniu poszczególnych faz skoku, dodajemy następujące ćwiczenia dodatkowe:
Nauka odbicia. W marszu co 3 kroki imitujemy odbicie. W biegu odbijamy się co 3 kroki i lądujemy na nodze wymachowej.
Nauka lądowania. Skaczemy w dal z miejsca, z odbicia jednonóż z lądowaniem do przysiadu, a następnie do siadu na boku (ze skrętem tułowia). Z 3‑5 kroków rozbiegu odbijamy się i lądujemy w siadzie.
c) Faza podsumowująca
Ćwiczenia uspokajające. Swobodny trucht przeplatany marszem i ćwiczeniami rozciągającymi.
Zbiórka w dwuszeregu. Wspólnie z uczniami podsumowujemy wyniki zajęć, prosimy o opinie, które zadanie było najtrudniejsze, które fragmenty lekcji podobały się najbardziej. Zastanawiamy się, dlaczego podczas pomiaru biegów stopery wskazywały różne czasy. Ustalamy rekord klasy w rzucie piłką palantową oraz w skoku w dal, przedstawiamy dzieciom aktualne rekordy Polski i świata w skoku w dal.
Pożegnanie.
5. Bibliografia
Iskra J., Walczak A., Szade B., Lekkoatletyka w szkole podstawowej, AWF Katowice, Katowice 2002.
Stawczyk Z., Gry i zabawy lekkoatletyczne, AWF Poznań, Poznań 1998.
Zarys lekkoatletyki, pod red. Z. Stawczyk, AWF Poznań, Poznań 1999.
6. Załączniki
brak
7. Czas trwania lekcji
45 minut
8. Uwagi do scenariusza
brak