RTkE5ov5rmgLj
Ilustracja przedstawia ścianę z jasnego kamienia, na której wyryto łacińskie wyrazy. Pośrodku znajduje się pole tekstowe z tytułem lekcji: Leksyka.

Leksyka

Łacińskie inskrypcje na ścianie budynku, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Łacińskie inskrypcje na ścianie budynku, fotografia, licencja: CC BY 3.0.
Nauczysz się
  • opowiadać o pochodzeniu języka łacińskiego w kontekście jego znaczenia dla kształtowania się nowożytnych języków w Europie;

  • wymieniać przykłady obecnych w języku polskim zapożyczeń, w tym: nomina agentis, nomina actionis, nomina instrumenti, deverbativa, denominativa itd.;

  • wskazywać najczęściej występujące w łacinie homonimy;

  • dostrzegać znaczenie języka łacińskiego dla kultury polskiej, europejskiej i światowej;

  • wypowiadać na temat antycznych korzeni kultury polskiej, europejskiej i światowej.

Skąd pochodzi łacina?

Skąd pochodzi język, który przed wiekami opanował Europę i miał trwały wpływ na jej kulturę? Liczne ślady mowy mieszkańców środkowej Italii do dziś odnajdujemy wszędzie wokół nas, w nowożytnym słownictwie, również w naszym języku ojczystym. Łacina stanowiła początkowo jeden z licznych italskich dialektów. W drugim tysiącleciu przed Chrystusem posługiwali się nią mieszkańcy LacjumLacjumLacjum - była więc językiem dawnego Rzymu. Wraz z rozwojem rzymskiego państwa dialekt Latynów zaczął ogarniać Półwysep Apeniński, z czasem stając się językiem całego imperium. Nawet po upadku cesarstwa w zachodniej części Europy, łacina utrzymała się, stanowiąc język wykształconych warstw średniowiecznych społeczeństw. Używano jej w dyplomacji, nauce, prawie, nadal tworzono w niej literaturę piękną. Rzymianie zaadaptowali do swoich potrzeb grecki alfabet. Litery łacińskie, powszechnie używane na Zachodzie, stały się podstawą alfabetów narodowych, w tym polskiego.

R2bTz1hx5gEnE
Epitafium zapisane alfabetem łacińskim, I w., Muzeum Saint‑Raymond, Touluse, Francja, wikimedia.org, domena publiczna, fotografia: BastienM
Źródło: BastienM, Epitafium zapisane alfabetem łacińskim, fotografia, Saint-Raymond, Touluse, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Inscription_fun%C3%A9raire-Arrien-en-bethmale.jpg [dostęp 14.06.2023], domena publiczna.

Łacina stosowana obecnie jest określana jako tzw. język martwy. Oznacza to, że nie jest ona używana w codziennej komunikacji przez żadną grupę etniczną. Język łaciński w swojej wersji literackiej bywa używany w specjalistycznych publikacjach z zakresu nauk humanistycznych. Łacina obecna jest również w nauce, prawie oraz dokumentach kościelnych. Istnieją także liczne społeczności pasjonatów, którzy podejmują próby komunikowania się po łacinie lub tworzenia w tym języku utworów literackich. Inicjatywy takie, określane często mianem „żywej łaciny”, rozwijają się obecnie dzięki rozwojowi Internetu. Nie zmienia to faktu, że język łaciński poznajemy dziś przede wszystkim z zabytków dawnej literatury. Klasyczna łacina, której najczęściej uczymy się w szkole, nawiązuje do najważniejszego okresu rozwoju języka i literatury łacińskiej - czasów CyceronaCyceronCycerona i cesarza Augusta(Oktawian) AugustAugusta (I w. p.n.e. - I w. n.e.). Są to również czasy działalności najwybitniejszych rzymskich poetów: WergiliuszaWergiliuszWergiliusza, HoracegoHoracyHoracego oraz OwidiuszaOwidiuszOwidiusza.

R1KMt2WOtoTvJ
Słynne słowa Horacego „Carpe diem” (pol. Chwytaj dzień) na zegarze słonecznym, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin, wikimedia.org, domena publiczna, fotografia: Kapitel
Źródło: Kapitel, Słynne słowa Horacego „Carpe diem” (pol. Chwytaj dzień) na zegarze słonecznym, fotografia, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Szczecin_Zamek_Ksiazat_Pomorskich_zegar_sloneczny_I.jpg [dostęp 14.06.2023], domena publiczna.

Łacina w językach nowożytnych

Używana na terenach rzymskiego imperium ludowa wersja łaciny (łac. sermo vulgaris - mowa pospolita) z czasem przekształciła się w osobne języki, które nazywamy dziś romańskimi. Są to przede wszystkim: francuski, włoski, portugalski, hiszpański oraz rumuński. Rozwijały się one od upadku zachodniego cesarstwa. Należy zwrócić uwagę, że bogate słownictwo pochodzące z łaciny posiadają również języki germańskie (w tym niemiecki i angielski), a w mniejszym stopniu także słowiańskie.

P1FFwrDDw
RUAhQkbKwGU5s
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Transkrypcjablackwhite
P4WmTx5Kd

Pochodzenie języków romańskich

RT59zmbXQbxEG
Źródło: online-skills, ilustracja, licencja: CC BY 3.0.

Języki romańskie są współczesnymi językami, które wyewoluowały w okresie średniowiecza z łaciny ludowej. W dużym stopniu opierają się na słownictwie łacińskim.

Transkrypcjablackwhite
P1Hagvcs2

Język hiszpański

R1DdfrQmSvybq
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.

Język hiszpański jest najczęściej używanym spośród języków romańskich. Około 75% słownictwa hiszpańskiego ma korzenie w języku łacińskim. Jest on uznawany za drugi najpowszechniej używany język na świecie.

Transkrypcjablackwhite
PKjYOnb5g

Język portugalski

R9ZSiJTVf0q9G
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.

Język portugalski jest głównie używany w Portugalii i Brazylii. Wykazuje liczne podobieństwa do języka hiszpańskiego.

Transkrypcjablackwhite
P12msgcP5

Język francuski

R1RUTIdlru0Vq
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.

Francuski jest trzecim najczęściej używanym językiem wśród języków romańskich. Jest to język ojczysty nie tylko dla Francuzów, lecz także dla części Belgów i Szwajcarów.

Słownictwo francuskie wywodzi się głównie z łaciny, jednakże na rozwój języka wpływ miały również starożytne języki galijski i germański. Około 45% słownictwa angielskiego pochodzi z języka francuskiego.

Transkrypcjablackwhite
PQV9q8RqK

Język włoski

RiEkQ7D8n3nOP
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.

Z powodu podobieństw w słownictwie i wymowie, język włoski jest uznawany za najbardziej zbliżony do języka łacińskiego.

Transkrypcjablackwhite
PvQCXA06d

Język rumuński

R1MvsjgR0gX1D
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.

Język rumuński jest używany przez około 22 miliony osób głównie w Rumunii i Mołdawii. Należy do podgrupy języków wschodnioromańskich, do których zalicza się także arumuński, meglenorumuński i istrorumuński. Jest to tzw. bałkańska grupa języków wschodnioromańskich.

Transkrypcjablackwhite
PuiyxYjC1

Inne języki romańskie

Przedstawione języki są tylko najbardziej popularnymi przykładami języków romańskich. W ramach języków romańskich istnieje również wiele innych języków włoskich, używanych historycznie w różnych regionach Włoch (takich jak wenecki czy lombardzki), a także na przykład język kataloński.

Transkrypcjablackwhite
Głośność lektora
Głośność muzyki
Polecenie 1

Odpowiedz na pytanie. Którym z języków romańskich posługuje się najwięcej ludzi na świecie? Swoją odpowiedź zapisz poniżej.

R1HB4yksXiRAc
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 2

Odpowiedz na pytanie. W którym roku litery K, W, Y pojawiły się w języku portugalskim? Swoją odpowiedź zapisz poniżej.

R15YpdjLv1kVx
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 3

Odpowiedz na pytanie. Ile procentowo słownictwa w języku angielskim pochodzi z języka francuskiego? Swoją odpowiedź zapisz poniżej.

RNeQQhRZsAdKw
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.

W języku polskim posiadamy bardzo wiele latynizmów, czyli zapożyczeń z łaciny. Nie chodzi tu jedynie o pojedyncze wyrazy, ale o całe frazy bądź konstrukcje składniowe, będące kalkami z języka Rzymian. Wskazuje się na kilka przyczyn dużej obecności latynizmów w polszczyźnie. Łacina była powszechnie używana w Polsce jako język dyplomacji i nauki od początku istnienia naszego państwa. Stąd naturalnie słownictwo przenikało do mowy ludowej. Początkowo była to przede wszystkim terminologia kościelna i naukowa. Następnie pojawiło się coraz więcej terminów dotyczących prawa i kwestii ustroju państwa. Wreszcie w XVII wieku, pod wpływem coraz bardziej rozpowszechnionej edukacji w kręgach szlacheckich, ogromna ilość zapożyczeń przeniknęła do języka polskiego. Polska szlachta znana była w całej Europie ze znajomości łaciny. Popularne powiedzenie „Eques Polonus sum, Latine loquor” (pol. „Jestem polskim szlachcicem, mówię po łacinie”) jednoznacznie wskazuje na przynależność do cywilizacji Zachodu. W XVIII wieku pisarz Daniel Defoe napisał: „Człowiek, który potrafi mówić po łacinie, może odbyć podróż z jednego końca Polski na drugi z taką łatwością, jak gdyby urodził się w tym kraju. Mój Boże! Cóż by uczynił dżentelmen, któremu by przyszło podróżować po Anglii, a który nie znałby żadnego języka prócz łaciny (…). Nie mogę się nie użalić nad kondycją takowego podróżnika.” Do dziś w języku polskim używamy również całych fraz pochodzących z łaciny („notabene”, „et cetera”, „sine qua non”). Z kolei zdanie: „To wydaje się być wielkim błędem” przypomina łacińskie „nominativus cum infinitivo”. Jest to przykład tworzenia całych konstrukcji składniowych pod wpływem języka Rzymian.

R1HGPn9Ui6GFm
Przykład XVII‑wiecznego portretu trumiennego polskiego szlachcica. Pod herbem widoczny łaciński napis: „W wieku lat 60 odszedł dnia 17 czerwca 1668 roku”., Muzeum Narodowe, Kraków, wikimedia.org, domena publiczna, fotografia: Multichill
Źródło: Multichill, Przykład XVII-wiecznego portretu trumiennego polskiego szlachcica. Pod herbem widoczny łaciński napis: „W wieku lat 60 odszedł dnia 17 czerwca 1668 roku”., fotografia, Muzeum Narodowe, Kraków, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Unknown_-_Coffin_Portrait_of_Adam_W%C4%99%C5%BCyk_(1608%E2%80%931668)_-_MNK_I-14_-_National_Museum_Krak%C3%B3w.jpg?uselang=pl [dostęp 14.06.2023], domena publiczna.

Słowotwórstwo łacińskie a język polski

Rozważając kwestię słowotwórstwa, w łacińskich wyrazach możemy wyróżnić rdzeńrdzeńrdzeń, do którego dodawane są przedrostki (prefiksyprzedrostek (prefiks)prefiksy) lub przyrostki (sufiksyprzyrostek (sufiks)sufiksy). Wskazać można również pewne grupy słów, wykorzystujących ten sam sufiks. Warto zwrócić uwagę, że funkcjonujące w języku polskim zapożyczenia zachowują często przyrostki słów łacińskich.

  1. Wśród rzeczowników wyróżniamy m.in. określenia osób działających (łac. nomina agentis) z charakterystycznym sufiksem -tor (dla rodzaju męskiego). Przykładami takich rzeczowników są: actor (pol. aktor), orator (pol. orator), praetor (pol. pretor), cunctator (pol. kunktator) itp.

  2. Wśród nazw czynności lub wyniku tych czynności (łac. nomina actionis) do języka polskiego przeszły słowa z przyrostkiem -ium oraz -entum. Przykładami takich rzeczowników są: studium (pol. studium), colloquium (pol. kolokwium) oraz ornamentum (pol. ornament), argumentum (pol. argument), monumentum (pol. monument).

  3. W polszczyźnie odnajdziemy wiele odczasownikowych rzeczowników, które wyrażają pojęcia abstrakcyjne. Przykład mogą stanowić następujące słowa: usus (pol. uzus), actus (pol. akt), cultura (pol. kultura), regio (pol. region), libido (pol. libido).

  4. W języku łacińskim obecne są zdrobnienia (łac. deminutiva), zwykle z sufiksami -ulus, -ula, -ulum lub -culus, -cula, -culum. Niektóre z takich wyrazów zdrobniałych odnajdujemy również w naszym języku, np. particula (zdrobnienie słowa pars, pol. partykuła), formula (zdrobnienie słowa forma, pol. fomuła).

Inną kategorię stanowią złożone wyrazy łacińskie. Niektóre zrosty również odnajdujemy w języku polskim: respublica (pol. republika), triumvir (łac. triumwir).

Popularne łacińskie i greckie przedrostki

W języku polskim, szczególnie naukowym, funkcjonuje duża ilość słów pochodzenia łacińskiego i greckiego z przedrostkami. Oto przykłady często spotykanych przedrostków oraz ich znaczenia (przedrostki greckie zostały podane w łacińskiej transkrypcji):

Przedrostek łaciński

Przykład wyrazu

Przedrostek grecki o tym samym znaczeniu

Przykład wyrazu polskiego

in-, im- (zaprzeczenie, brak czegoś)

impotent (łac. impotens)

a-, an-

agnostyk, analfabeta

de- (zaburzenie, brak, niemożliwość)

deformacja, definicja

dys-

dysharmonia

ex- (wyłączenie, wykluczenie, wyjście na zewnątrz)

ekstrakcja, ekspresja

ek-, egzo-

egzoszkielet

in- (miejsce w, na)

inhalacja, indywidualny

en-

energia

intro- (umiejscowienie wewnątrz)

introwertyk

endo-

endoskopia

sub- (niedomiar, umiejscowinie poniżej)

subskrypcja

hypo-

hipotermia, hipoteza

multi- (wielość, liczebność, wielokrotność)

multimedialny

poli-

poliglota, poligamia

pro-, prae- (umiejscowienie przed, skierowanie do przodu)

promocja, premedytacja, proweniencja

pro-

prognoza

co(m)- (wspólnota, jednoczesność)

kompresja, kompozycja

syn-, sym-

symbioza, sympatia

Przykłady łacińskich czasowników z przedrostkami

Czasowniki z przedrostkami przyimkowymi

Przyimek

Przykład czasownika

a, ab, abs = od

ab‑sum - jestem z dala, jestem nieobecny
ab‑solvo - odwiązuję
abs‑traho - odciągam

ad = do, przy

ad‑do — dodaję
ac‑curro - dobiegam
ap‑porto - przynoszę

ante = przed (kimś, czym ś)

ante‑cedo - idę przed kimś, wyprzedzam
ante‑pono - przenoszę nad coś

circum = dookoła, naokoło

circum‑duco - oprowadzam
circum‑scribo - opisuję
circum‑venio - obchodzę

com, con, со (= cum) = z (kim, czym)

com‑porto - znoszę, zwożę
сon‑venio - schodzę się
co‑erceo - powstrzymuję
col‑ligo -zbieram

e, ex = z (kogo, czego)

e‑ligo - wybieram
ex‑porto - wywożę
ef‑fero - wynoszę

in = w, do, na)

in‑duco - wprowadzam
im‑porto - wnoszę
il‑lustro - oświecam
ir‑rumpo - włamuję się, wpadam

Czasowniki występujące z przedrostkami, które nie występują jako samodzielne wyrazy.

Przedrostki

Przykłady

dis, di, dir = na dwie strony, od, roz

dis‑cedo - rozchodzę się
di‑vido - rozdzielam
dir‑imo - oddzielam, przerywam

in (jako alpha privativum = ne, пес) = nie

i‑gnoro - nie znam
ne‑scio - nie wiem
neg‑lego - zaniedbuję

red, re = z powrotem, powtórnie

red‑eo - idę z powrotem, wracam
re‑novo - odnawiam
re‑peto - idę z powrotem, wracam

se (klas.) = osobno, na bok, na dwie strony

se‑paro - przygotowuję na dwie strony, oddzielam
se‑iungo - odłączam

Trudności w rozpoznawaniu łacińskich homonimów

W języku łacińskim powszechne jest występowanie homonimówhomonimhomonimów, czyli wyrazów zapisywanych w ten sam sposób (niejednokrotnie również tak samo wymawianych), jednak mających różne znaczenia. Ich mnogość często stanowi trudność dla osób rozpoczynających naukę języka łacińskiego. Rozpoznanie właściwej formy słowa bez znajomości kontekstu bywa trudne. Na przykład:

Tu sedes inter amicos. - Ty siedzisz między przyjaciółmi.

Media inter deos sedes. - Miejsce pośród bogów.

Nawet w obrębie jednej deklinacji rzeczownika zdarzają się formy przypadków zapisywane w ten sam sposób, np.

Multi aves (Nom.) in caelo volant. - Wiele ptaków lata na niebie.

Multas aves (Acc.) in caelo videmus. - Na niebie widzimy wiele ptaków.

Rzadziej zdarza się, że dwa słowa o różnym zapisie reprezentują ten sam wyraz gramatyczny (mają to samo znaczenie gramatyczne). Np.

  • amaveruntamavere to dwa warianty wyrażenia formy trzeciej osoby liczby pojedynczej czasu przeszłego dokonanego w stronie czynnej (od czasownika amare);

  • capieris oraz capiere jako dwie formy drugiej osoby liczby pojedynczej czasu teraźniejszego w stronie biernej (od czasownika capiere);

  • vestri oraz vestrum reprezentują dopełniacz liczby mnogiej zaimka vos (pol. wy).

RIhKMflKc8Zif
Materiał filmowy do lekcji zatytułowany „Homonimy w łacińskich formach gramatycznych”.
Polecenie 4

Na podstawie wiedzy zdobytej z filmu, przetłumacz zdanie „Tu flores virtute militari” oraz podaj dosłowne tłumaczenie wyrazu flores. Swoją odpowiedź zapisz poniżej.

R1cheqznQR3Kj
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 5

Wyjaśnij czym jest wyraz Oras w zdaniach:

  1. Cotidie oras.

  2. Oras pulchras admiramur.

Rc2QNTUAT7XzF
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 6

Przetłumacz zdanie: Amicis nostris dona damus, a następnie określ przypadek i deklinację rzeczownika.

RidhexKL9RfTV
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
R1bBI01NOn64L
Materiał filmowy do lekcji zatytułowany: „Wymowa języka łacińskiego”.
Polecenie 7

Wyjaśnij jak inaczej nazywana jest wymowa restytuowana i czym się charakteryzuje. Swoją odpowiedź zapisz poniżej.

R1TmDR7sI68zR
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 8
R2JTIorN0EKpp
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 8

Przeczytaj poniższe wyrazy i wyrażenia na sposób tradycyjny oraz restytuowany:

  • poena, caelum, vicit, caecus, in saecula saeculorum ;

  • qualis artifex pereo ;

  • amicus certus in re incerta cernitur ;

  • caelatura;

  • hetaeria;

  • quare;

  • requiescat in pace;

  • quo vadis, Domine?;

  • si vis pacem, para bellum;

  • hic vivi tacent, hic mortui loquuntur.

Polecenie 9

Przeczytaj w sposób restytuowany fragment tekstu z filmu „Pasja”:

„Me interficere te volunt. Cur? Quid fecisti? Rex es tu? - Regnum meum non est de hoc mundo.- Ego ad hoc natus sum. Ut testimoniam veritati perhibeam. Omnes qui veritatem audiunt, vocem meam audiunt. - Veritas? Quid est veritas?”

Rjk4e4cfkYUuy
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 9

W obejrzanych fragmentach filmów: “Pasja” oraz “Imperator” wskaż nieścisłości w wymowie restytuowanej. Swoją odpowiedź zapisz poniżej.

A) Pasja: „Me interficere te volunt. Cur? Quid fecisti? Rex es tu? - Regnum meum non est de hoc mundo.- Ego ad hoc natus sum. Ut testimoniam veritati perhibeam. Omnes qui veritatem audiunt, vocem meam audiunt. - Veritas? Quid est veritas?

B) Imperator: „Casi! - Caesar! - In Germaniam proficisceris. Deduces Romam legatum Marcum Ottonem. Remunerari eum adiumento, quod mihi praebuit volo. - Capio. - Festina. Gravia consilia circum eum habeo.

R17Vu1Bvb3iz9
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.

Interaktywne teksty łacińskie

J. Wolsza
J. Wolsza Rudimenta Lingae Latinae

In schola Romana

In schola Romana discipulidiscipulus, -i (m.)discipuli legerelego, -ere, -i, lectumlegere et scriberescribo, -ere, scripsi, scriptumscribere discuntdisco, -ere, didicidiscunt. Magister discipulos legere et scribere docetdoceo, -ere, -ui, -tumdocet. Pueri in tabulistabula, -ae (f.)tabulis eas sententias scribunt, quas magister e libroliber, libri (m.)libro recitatrecito, -are, -avi, -atumrecitat. Magister discipulis imperatimpero, -are, -avi, -atumimperat: “tabulas et stilosstilus, -i (m.)stilos sumitesumo, -ere, sumpsi, sumptumsumite et sententiam scribite: Non scholae, sed vitaevita, -ae (f.)vitae discimus.” DeindedeindeDeinde pueri aliamalius, -a, -udaliam sententiam scribunt: Quidquid discis, tibitibi (dat.)tibi discis. TunctuncTunc magister dicitdico, -ere, -xi, -tumdicit: “Tabulas vestrasvester, vestra, vestrumvestras mihimihi (dat.)mihi redditereddo, -ere, -idi, -itumreddite!” Pueri magistro tabulas reddunt. Magister sententias legit, mendamendum, -i (n.)menda corrigitcorrigo, -ere, -exi, -ectumcorrigit, pueros ignavosignavus, -a, -umignavos reprehenditreprehendo, -ere, -i, reprehensumreprehendit, pueros bonos – laudatlaudo, laudare, laudavi, laudatum 1.laudat.

cyt1 Źródło: J. Wolsza, Rudimenta Lingae Latinae, Gliwice 2013, s. 21.

Tłumaczenie

W rzymskiej szkole uczniowie uczą się czytać i pisać. Nauczyciel uczy uczniów czytać i pisać. Uczniowie zapisują na tabliczkach te zdania, które nauczyciel im odczytuje. Nauczyciel nakazuje uczniom: „Weźcie tabliczki i rylce i  zapiszcie zdanie: Nie uczymy się dla szkoły, lecz dla życia.” Potem chłopcy piszą inne zdanie: „Czegokolwiek się uczysz, uczysz się dla siebie.” Wtedy nauczyciel mówi: „Oddajcie mi wasze tabliczki!” Chłopcy oddają tabliczki nauczycielowi. Nauczyciel czyta zdania, poprawia błędy, opieszałych chłopców upomina, dobrych chłopców - chwali.
Autor tłumaczenia: Piotr Slowroński

J. Wolsza
J. Wolsza Rudimenta Lingae Latinae

De leone et vulpe

Leoleo, leonis (m.)Leo, bestiarumbestia, -ae (f.)bestiarum rex, senectutesenectus, -utis (f.)senectute confectusconfectus, -a, -umconfectus in speluncaspelunca, -ae (f.)spelunca iacetiaceo, -ere, -uiiacet. Multae bestiae ad regem aegrotum adveniuntadvenio, -ire, -i, -tumadveniunt. Leo omnes bestias capitcapio, capere, cepi, captum 3.capit et devoratdevoro, -are, -avi, -atumdevorat. Speluncae leonis etiametiametiam vulpesvulpes, -is (f.)vulpes appropinquat et regem salutat, sed cautacautus, -a, -umcauta proculproculprocul stat. “Veni ad me - leo dicit – veni”. “Non possum – vulpes respondetrespondeo, -ere, -i, responsumrespondetvestigiavestigium, -i (n.)vestigia me terrentterreo, -ere, -ui, -itumterrent. Video enimenimenim vestigia intrantium, vestigia excedentium non video”.

cyt2 Źródło: J. Wolsza, Rudimenta Lingae Latinae, Gliwice 2013, s. 28.

Tłumaczenie

Lew, król zwierząt, wyczerpany starością, leży w jaskini. Wiele zwierząt przybywa do chorego króla. Lew wszystkie zwierzęta chwyta i pożera. Do jaskini lwa zbliża się również lis i pozdrawia króla, lecz ostrożny stoi z dala. „Przyjdź do mnie - mówi lew - przyjdź.” „Nie mogę - odpowiada lis - ślady mnie odstraszają. Widzę bowiem ślady wchodzących [zwierząt], śladów wychodzących [zwierząt] nie widzę.”
Autor tłumaczenia: Piotr Slowroński

Ćwiczenia

1
Ćwiczenie 1

Przetłumacz na język polski poniższe zwroty, pochodzące z języka łacińskiego.

  • ad acta

  • ad hoc

  • ad rem

  • alma mater

  • de facto

  • lege artis

  • deus ex machina

  • ex cathedra

  • i.e. = id est

  • nota bene

  • post scriptum

  • sic

  • scilicet

  • status quo

  • qui pro quo

  • pro publico bono

  • sensu stricto

R13r6wdnpsMXu
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
1
Ćwiczenie 2

Wyjaśnij, co wyrażają poniższe zwroty oraz w jakich sytuacjach można ich użyć.

  • ad acta

  • ad hoc

  • ad rem

  • alma mater

  • de facto

  • lege artis

  • deus ex machina

  • ex cathedra

  • i.e. = id est

  • nota bene

  •  post scriptum

  • sic

  • scilicet

  • status quo

  • qui pro quo

  • pro publico bono

  • sensu stricto

R15WkGdMPKwA7
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
RqqBTyxoz9Cd41
Ćwiczenie 3
Umieść słowa łacińskie w odpowiedniej rubryce. Nomina agentis Możliwe odpowiedzi: 1. actor, 2. orator, 3. colloquium, 4. praetor, 5. monumentum, 6. ornamentum, 7. studium Nomina actionis Możliwe odpowiedzi: 1. actor, 2. orator, 3. colloquium, 4. praetor, 5. monumentum, 6. ornamentum, 7. studium
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
R1YPWYcAyRgqz11
Ćwiczenie 4
Odpowiedz na pytania lub uzupełnij tekst. 1. Fragment szczątków osoby świętej lub przedmiot z nią związany, będące obiektem kultu religijnego., 2. Motyw zdobniczy lub zespół takich motywów stosowanych w architekturze, sztukach plastycznych, rzemiośle artystycznym itp., 3. Zbiór przepisów określających strukturę, zadania i sposób działania instytucji lub organizacji., 4. Sprawdzian wiedzy studentów lub sympozjum naukowe, sesja poświęcone określonemu tematowi., 5. Brak podstawowej wiedzy, nieznajomość czegoś., 6. Człowiek skupiający się na własnych przeżyciach, mało zainteresowany światem zewnętrznym., 7. Osoba umyślnie z czymś zwlekająca lub przeciągająca coś., 8. Fakt lub twierdzenie przytaczane dla uzasadnienia lub obalenia jakichś tez lub decyzji.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 5
RP63kayCbNhSZ
Odpowiedz na pytania lub uzupełnij tekst. 1. Pro ... bono., 2. Lege ... ., 3. Deus ex ... ., 4. Nota ... ., 5. Sensu ... ., 6. Qui ... quo.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
R1qMMHULxxOwB2
Ćwiczenie 6
Oznacz poniższe zdania jako PRAWDA lub FAŁSZ. PRAWDA Możliwe odpowiedzi: 1. Wyrazy „republika” oraz „Rzeczpospolita” pochodzą od tego samego słowa łacińskiego., 2. Wyrazy „endoskopia”, „hipotermia” oraz „poligamia” pochodzą z języka łacińskiego., 3. Łacińskie słowa „absolvo”, „exporto” oraz „induco” są czasownikami z przedrostkami przyimkowymi., 4. Łacina wywodzi się od ludów zamieszkujących w starożytności Sycylię., 5. Z łaciny wywodzą się tzw. języki romańskie. FAŁSZ Możliwe odpowiedzi: 1. Wyrazy „republika” oraz „Rzeczpospolita” pochodzą od tego samego słowa łacińskiego., 2. Wyrazy „endoskopia”, „hipotermia” oraz „poligamia” pochodzą z języka łacińskiego., 3. Łacińskie słowa „absolvo”, „exporto” oraz „induco” są czasownikami z przedrostkami przyimkowymi., 4. Łacina wywodzi się od ludów zamieszkujących w starożytności Sycylię., 5. Z łaciny wywodzą się tzw. języki romańskie.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
RiaxYV5GFw2gt2
Ćwiczenie 7
Sprawdź, od jakich czasowników łacińskich pochodzą poniższe polskie słowa. Wpisz znalezione czasowniki w formie ze słownika (1 os. l.p. czasu teraźniejszego w stronie czynnej). importuję – Tu uzupełnij ignoruję – Tu uzupełnij indukuję – Tu uzupełnij ekstrahuję – Tu uzupełnij ilustruję – Tu uzupełnij separuję – Tu uzupełnij
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
R4w0vJWEKgtQZ2
Ćwiczenie 8
Zaznacz języki zaliczające się do grona języków romańskich. Możliwe odpowiedzi: 1. Język hiszpański, 2. Język francuski, 3. Język włoski, 4. Język rumuński, 5. Język portugalski, 6. Język angielski, 7. Język niemiecki, 8. Język polski, 9. Język czeski
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Test sprawdzający wiedzę z zakresu leksyki51080Brawo! Udało ci się zaliczyć test.Niestety, nie zaliczyłeś testu. Spróbuj ponownie.
Test

Test sprawdzający wiedzę z zakresu leksyki

Liczba pytań:
5
Limit czasu:
10 min
Twój ostatni wynik:
-

Słownik łacińsko‑polski

actor, -oris (m.)
actor, -oris (m.)
RKaXKMFjckAPo1
Nagranie przedstawia wymowę słowa actor i jego form podstawowych w języku łacińskim.

sprawca, wykonawca, aktor

actus, -us (m.)
actus, -us (m.)
RMG9hiYSSZeF71
Nagranie przedstawia wymowę słowa actus i jego form podstawowych w języku łacińskim.

pęd, pędzenie, ruch

advenio, -ire, -i, -tum
advenio, -ire, -i, -tum
RiHfERl7bckxq1
Nagranie przedstawia wymowę słowa advenio i jego form podstawowych w języku łacińskim.

przybyć

alius, -a, -ud
alius, -a, -ud
RuqqHNvqdmGmI1
Nagranie przedstawia wymowę słowa alius i jego form podstawowych w języku łacińskim.

inny

R1GXO3Kr2I94Z
Czarna owca w otoczeniu białych, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Czarna owca w otoczeniu białych, Ilustracja, licencja: CC BY 3.0.
argumentum, -i (n.)
argumentum, -i (n.)
R1Upa51DTK06O1
Nagranie przedstawia wymowę słowa argumentum i jego form podstawowych w języku łacińskim.

temat, założenie, dowód

bestia, -ae (f.)
bestia, -ae (f.)
Rfm2UaNl95wyT1
Nagranie przedstawia wymowę słowa bestia i jego form podstawowych w języku łacińskim.

dzikie zwierzę

RzxqFAAYjKMMH
Dzikie zwierzęta na sawannie, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Dzikie zwierzęta na sawannie, Ilustracja, licencja: CC BY 2.5.
capio, capere, cepi, captum 3.
capio, capere, cepi, captum 3.
RlaUuw08bqxG21
Nagranie przedstawia wymowę słowa capio i jego form podstawowych w języku łacińskim.

złapać, pochwycić, zdobyć, zajmować

RQRvlc5czqal0
Pies łapiący piłkę, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Pies łapiący piłkę, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
cautus, -a, -um
cautus, -a, -um
RzW8CK901fJnn1
Nagranie przedstawia wymowę słowa cautus i jego form podstawowych w języku łacińskim.

ostrożny

R1cK91ZbljwyX
Jajko ułożone ostrożnie na dłoni, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Jajko ułożone ostrożnie na dłoni, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
confectus, -a, -um
confectus, -a, -um
RlbTlvSamVlRy1
Nagranie przedstawia wymowę słowa confectus i jego form podstawowych w języku łacińskim.

wyczerpany (dosłownie: wykończony)

RC2KkoJUhj09p
Kobieta ocierająca pot z czoła po wysiłku fizycznym, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Kobieta ocierająca pot z czoła po wysiłku fizycznym, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
corrigo, -ere, -exi, -ectum
corrigo, -ere, -exi, -ectum
R1cfGqdNfrSNx1
Nagranie przedstawia wymowę słowa corrigo i jego form podstawowych w języku łacińskim.

poprawiać

colloquium, -i (n.)
colloquium, -i (n.)
Rd2nbrHm9CVYz1
Nagranie przedstawia wymowę słowa colloquium i jego form podstawowych w języku łacińskim.

rozmowa

cultura, - ae (f.)
cultura, - ae (f.)
RdZwEPh7YV3XO1
Nagranie przedstawia wymowę słowa cultura i jego form podstawowych w języku łacińskim.

uprawa, pielęgnowanie, kultura

cunctator, -oris (m.)
cunctator, -oris (m.)
Rwan350yJ0LDd1
Nagranie przedstawia wymowę słowa cunctator i jego form podstawowych w języku łacińskim.

skłonny do ociągania

deinde
deinde
Ry7dsJQHgv5Qn1
Nagranie przedstawia wymowę słowa deinde w języku łacińskim.

następnie, potem

devoro, -are, -avi, -atum
devoro, -are, -avi, -atum
R1TXjOCKixriL1
Nagranie przedstawia wymowę słowa devoro i jego form podstawowych w języku łacińskim.

pożerać

RLtEQJU3xr26u
Żerujący lew, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Żerujący lew, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
doceo, -ere, -ui, -tum
doceo, -ere, -ui, -tum
R45I9M8pU55CM1
Nagranie przedstawia wymowę słowa doceo i jego form podstawowych w języku łacińskim.

uczyć (kogoś)

R1bhtKqgOW7ok
Nauczycielka z dziećmi, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Nauczycielka z dziećmi, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
dico, -ere, -xi, -tum
dico, -ere, -xi, -tum
R3WrnsF89OZDw1
Nagranie przedstawia wymowę słowa dico i jego form podstawowych w języku łacińskim.

mówić

R1dD4BYuTOxoN
Kobieta na wystąpieniu, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Kobieta na wystąpieniu, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
discipulus, -i (m.)
discipulus, -i (m.)
RnN3C21U2gjay1
Nagranie przedstawia wymowę słowa discipulus i jego form podstawowych w języku łacińskim.

uczeń

RgjUrcUOUq0uf
Uczeń trzymający książki, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Uczeń trzymający książki, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
disco, -ere, didici
disco, -ere, didici
RbbTRLH2KqrKM1
Nagranie przedstawia wymowę słowa disco i jego form podstawowych w języku łacińskim.

uczyć się

RCXCKTwtHoU4H
Uczący się mężczyzna, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Uczący się mężczyzna, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
enim
enim
R1aKiAM85g1T01
Nagranie przedstawia wymowę słowa enim w języku łacińskim.

bowiem

etiam
etiam
R13HC1uE9In0D1
Nagranie przedstawia wymowę słowa etiam w języku łacińskim.

także

formula, -ae (f.)
formula, -ae (f.)
R1Cune4dx3N2R1
Nagranie przedstawia wymowę słowa formula i jego form podstawowych w języku łacińskim.

reguła, przepis

iaceo, -ere, -ui
iaceo, -ere, -ui
RYsvw0OBwAJMR1
Nagranie przedstawia wymowę słowa iaceo i jego form podstawowych w języku łacińskim.

leżeć

RqkoXMfSWqyFe
Pies leżący na trawie w parku, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Pies leżący na trawie w parku, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
ignavus, -a, -um
ignavus, -a, -um
R8w5gCwf3zs1w1
Nagranie przedstawia wymowę słowa ignavus i jego form podstawowych w języku łacińskim.

leniwy

R1V0MCiEvLz1c
Chłopiec śpiący z książką na twarzy, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Chłopiec śpiący z książką na twarzy, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
impero, -are, -avi, -atum
impero, -are, -avi, -atum
R3WlSTFp5g9TP1
Nagranie przedstawia wymowę słowa impero i jego form podstawowych w języku łacińskim.

rozkazywać

laudo, laudare, laudavi, laudatum 1.
laudo, laudare, laudavi, laudatum 1.
R1KxHhOl8ofMN1
Nagranie przedstawia wymowę słowa laudo i jego form podstawowych w języku łacińskim.

chwalić

Ryqc3JRJGteXi
Mama i córka przybijające sobie piątkę, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Mama i córka przybijające sobie piątkę, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
lego, -ere, -i, lectum
lego, -ere, -i, lectum
RMI1EFLLyBuPi1
Nagranie przedstawia wymowę słowa lego i jego form podstawowych w języku łacińskim.

czytać

R1UYfiqEz6zF6
Kobieta czytająca książkę, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Kobieta czytająca książkę, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
leo, leonis (m.)
leo, leonis (m.)
R160T9JG2HSql1
Nagranie przedstawia wymowę słowa leo i jego form podstawowych w języku łacińskim.

lew

Rras8no7Cr9N1
Głowa lwa, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Głowa lwa, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
liber, libri (m.)
liber, libri (m.)
Rqtnutg1qbmUM1
Nagranie przedstawia wymowę słowa liber i jego form podstawowych w języku łacińskim.

książka

R1J1pIozcI6ta
Otwarta książka, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Otwarta książka, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
libido, -inis
libido, -inis
R1My9IyRVmGNX1
Nagranie przedstawia wymowę słowa libido i jego form podstawowych w języku łacińskim.

żądza, upodobanie, rozpusta

mendum, -i (n.)
mendum, -i (n.)
RXk1O20aEmH8Y1
Nagranie przedstawia wymowę słowa mendum i jego form podstawowych w języku łacińskim.

błąd

mihi (dat.)
mihi (dat.)
R13MaSuiEC0G21
Nagranie przedstawia wymowę słowa mihi w języku łacińskim.

mi, mnie

monumentum, -i (n.)
monumentum, -i (n.)
RXkgayOc9jtX61
Nagranie przedstawia wymowę słowa monumentum i jego form podstawowych w języku łacińskim.

znak pamięci, pomnik

orator, -oris (m.)
orator, -oris (m.)
Rz1FgAHWv3fRW1
Nagranie przedstawia wymowę form podstawowych łacińskiego rzeczownika orator

mówca

ornamentum, -i (n.)
ornamentum, -i (n.)
R1a99jImW8Vgo1
Nagranie przedstawia wymowę słowa ornamentum i jego form podstawowych w języku łacińskim.

zdobienie, ozdoba

pars, -tis (f.)
pars, -tis (f.)
RocAXt9Te9thb1
Nagranie przedstawia wymowę słowa pars i jego form podstawowych w języku łacińskim.

część

particula, -ae (f.)
particula, -ae (f.)
R1O7PYRUEH7Jh1
Nagranie przedstawia wymowę słowa particula i jego form podstawowych w języku łacińskim.

cząstka, kawałek, drobina

praetor, -oris (m.)
praetor, -oris (m.)
R1YZ3Kyv5ZVHC1
Nagranie przedstawia wymowę słowa praetor i jego form podstawowych w języku łacińskim.

pretor

procul
procul
R1C8NHchpsXxJ1
Nagranie przedstawia wymowę słowa procul w języku łacińskim.

z daleka

RiodyXAlK8K9I
Statek na horyzoncie na morzu, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Statek na horyzoncie na morzu, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
recito, -are, -avi, -atum
recito, -are, -avi, -atum
RbwIhnTubRHUy1
Nagranie przedstawia wymowę słowa recito i jego form podstawowych w języku łacińskim.

czytać głośno

RtFHbYQACsvTz
Dziewczynka recytująca wiersz, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Dziewczynka recytująca wiersz, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
reddo, -ere, -idi, -itum
reddo, -ere, -idi, -itum
R1A19xbzNeF1g1
Nagranie przedstawia wymowę słowa reddo i jego form podstawowych w języku łacińskim.

oddać

R1ZxbYDuACtD8
Oddawanie pieniędzy, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Oddawanie pieniędzy, Ilustracja, licencja: CC BY 3.0.
regio, -onis (f.)
regio, -onis (f.)
RZn9o6p1vBrzv1
Nagranie przedstawia wymowę słowa regio i jego form podstawowych w języku łacińskim.

kierunek, położenie, region

reprehendo, -ere, -i, reprehensum
reprehendo, -ere, -i, reprehensum
RrhgJs1FdVMFd1
Nagranie przedstawia wymowę słowa reprehendo i jego form podstawowych w języku łacińskim.

ganić

RUIhiBACiTSpm
Mama ganiąca córkę, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Mama ganiąca córkę, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
respondeo, -ere, -i, responsum
respondeo, -ere, -i, responsum
R1IMBx3cYTUY81
Nagranie przedstawia wymowę słowa respondeo i jego form podstawowych w języku łacińskim.

odpowiadać

RrAMdiWETnHwP
Dzieci zgłaszające się do odpowiedzi, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Dzieci zgłaszające się do odpowiedzi, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
res publica (f.)
res publica (f.)
RWhojRcyDeZ0g1
Nagranie przedstawia wymowę słowa res publica i jego form podstawowych w języku łacińskim.

rzecz publiczna, rzeczpospolita, republika

senectus, -utis (f.)
senectus, -utis (f.)
R18tX16kuQTA61
Nagranie przedstawia wymowę słowa senectus i jego form podstawowych w języku łacińskim.

starość

R7ra7Ov4rqghl
Starsza kobieta śmiejąca się, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Starsza pani śmiejąca się, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
scribo, -ere, scripsi, scriptum
scribo, -ere, scripsi, scriptum
R13bdTY8lEE2L1
Nagranie przedstawia wymowę słowa scribo i jego form podstawowych w języku łacińskim.

pisać

R85KHAksl6dGn
Kobieta pisząca w zeszycie, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Kobieta pisząca w zeszycie, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
spelunca, -ae (f.)
spelunca, -ae (f.)
R1MHVWdLCZvyf1
Nagranie przedstawia wymowę słowa spelunca i jego form podstawowych w języku łacińskim.

jaskinia

R18PitqOZBnyC
Wnętrze jaskini, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Wnętrze jaskini, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
stilus, -i (m.)
stilus, -i (m.)
R1TUrISPVVyeR1
Nagranie przedstawia wymowę słowa stilus i jego form podstawowych w języku łacińskim.

rylec

RW4UKk4EKJcg4
Rylce z okresu wczesnego średniowiecza i okresu rzymskiego, wikimedia.org, CC BY‑SA 3.0, Peter van der Sluijs (fot.)
Źródło: Peter van der Sluijs (fot.), Rylce z okresu wczesnego średniowiecza i okresu rzymskiego, Fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Stylussen_early_middle_ages_and_Roman_period.jpg#/media/File:Stylussen_early_middle_ages_and_Roman_period.jpg [dostęp 18.09.2023], licencja: CC BY-SA 3.0.
studium, -i (n.)
studium, -i (n.)
R1ddM4HjQzuH21
Nagranie przedstawia wymowę słowa studium i jego form podstawowych w języku łacińskim.

gorliwość, ochota, zajęcie

sumo, -ere, sumpsi, sumptum
sumo, -ere, sumpsi, sumptum
R1PYBaH3CnJVm1
Nagranie przedstawia wymowę słowa sumo i jego form podstawowych w języku łacińskim.

wziąć

tabula, -ae (f.)
tabula, -ae (f.)
RyCmLmxxxHqOT1
Nagranie przedstawia wymowę słowa tabula i jego form podstawowych w języku łacińskim.

tablica, tabliczka

R1BFtqMklXMcX
Rzymska tabula (tabliczka woskowa) z rysikiem, wikimedia.org, CC BY‑SA 3.0, Sippel2707 (fot.)
Źródło: Sippel2707 (fot.), Rzymska tabula (tabliczka woskowa) z rysikiem, Fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Wachstafel.jpg#/media/File:Wachstafel.jpg [dostęp 18.09.2023], licencja: CC BY-SA 3.0.
terreo, -ere, -ui, -itum
terreo, -ere, -ui, -itum
R1ODjNjYFQ6wR1
Nagranie przedstawia wymowę słowa terreo i jego form podstawowych w języku łacińskim.

straszyć, odstraszać

RzDM6LsgOPEDF
Jadowity wąż, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Jadowity wąż, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
tibi (dat.)
tibi (dat.)
RWBEy72Kh5ZGo1
Nagranie przedstawia wymowę słowa tibi w języku łacińskim.

tobie

triumvir, -i (m.)
triumvir, -i (m.)
R1PgtEID0Tjd41
Nagranie przedstawia wymowę słowa triumvir i jego form podstawowych w języku łacińskim.

triumwir (członek triumwiratu)

tunc
tunc
Rj9Fs0W0VmOvf1
Nagranie przedstawia wymowę słowa tunc w języku łacińskim.

wtedy, potem

usus, -us (m.)
usus, -us (m.)
RJXN7Bg2hSbQ11
Nagranie przedstawia wymowę słowa usus i jego form podstawowych w języku łacińskim.

użycie

vester, vestra, vestrum
vester, vestra, vestrum
R1MzI4j0JqLD91
Nagranie przedstawia wymowę słowa vester i jego form podstawowych w języku łacińskim.

wasz

vestigium, -i (n.)
vestigium, -i (n.)
R1VvHREDwPjLm1
Nagranie przedstawia wymowę słowa vestigium i jego form podstawowych w języku łacińskim.

ślad

RmIYAxZGUdaeM
Ślady na śniegu, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Ślady na śniegu, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.
vita, -ae (f.)
vita, -ae (f.)
RdSJPRHrk7XAi1
Nagranie przedstawia wymowę słowa vita i jego form podstawowych w języku łacińskim.

życie

vulpes, -is (f.)
vulpes, -is (f.)
R16iy8Ld3DYf91
Nagranie przedstawia wymowę słowa vulpes i jego form podstawowych w języku łacińskim.

lis

RrbJQb75K9o2k
Lis, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Lis, Fotografia, licencja: CC BY 3.0.

Słownik pojęć

(Oktawian) August
(Oktawian) August

wnuk siostry Juliusza Cezara, wyznaczony przez niego na następcę. Członek drugiego triumwiratu, następnie pierwszy rzymski cesarz. Nosił tytuł princepsa (pierwszego senatora) i zachowywał pozory republiki. Stąd pierwszy okres istnienia cesarstwa Rzymskiego nazywamy „pryncypatem”.

RdCYltHkp7PnS
Rzeźba przedstawiająca Oktawiana Augusta w pozie zwycięzcy, I w., Muzea Watykańskie, Watykan, wikimedia.org, domena publiczna, fotografia: Till Niermann
Źródło: Till Niermann, Rzeźba przedstawiająca Oktawiana Augusta w pozie zwycięzcy, fotografia, Muzea Watykańskie, Watykan, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Statue-Augustus.jpg [dostęp 14.06.2023], domena publiczna.
Cyceron
Cyceron

(106 - 43 r. p.n.e.) wybitny mówca, polityk i pisarz rzymski. Autor mów, traktatów politycznych i filozoficznych. Cyceron zapisał się w historii jako zagorzały obrońca ustroju republikańskiego.

RG1dH33oQlBuY
Popiersie Cycerona, 2016 r. (rok wykonania fotografii), Muzea Kapitolińskie, Rzym, Włochy, wikimedia.org, CC BY‑SA 4.0, fotografia: José Luiz Bernandez Ribeiro
Źródło: José Luiz Bernandez Ribeiro, Popiersie Cycerona, fresk, Muzea Kapitolińskie, Rzym, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Bust_of_Cicero_(1st-cent._BC)_-_Palazzo_Nuovo_-_Musei_Capitolini_-_Rome_2016.jpg [dostęp 14.06.2023], licencja: CC BY-SA 4.0.
homonim
homonim

wyraz mający jednakowe brzmienie z innym wyrazem, ale posiadający inne znaczenie, często również pochodzenie.

Horacy
Horacy

(65 - 8 r. p.n.e.) rzymski poeta, określany najwybitniejszym rzymskim lirykiem. Twórca „Pieśni”, „Satyr” oraz listów poetyckich. Był przyjacielem poety Wergiliusza, należał do kręgu Mecenasa, który był przyjacielem cesarza Oktawiana Augusta. Twórczość Horacego stanowiła wzór dla poetów lirycznych w późniejszych wiekach.

RDTSujlb37ijg
Płaskorzeźba przedstawiająca domniemany portret Horacego, ok. 50 r., Muzeum Sztuk Pięknych, Boston, Stany Zjednoczone, wikimedia.org, domena publiczna, fotografia: Augurmm
Źródło: Augurmm, Płaskorzeźba przedstawiająca domniemany portret Horacego, relief, Muzeum Sztuk Pięknych, Boston, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Horacy_-_domniemany_portret.jpg [dostęp 14.06.2023], domena publiczna.
Lacjum
Lacjum

kraina geograficzna w antycznej Italii, znajdująca się w środkowej części Półwyspu Apenińskiego. Głównym miastem Lacjum jest Rzym, obecna stolica regionu administracyjnego Lazio.

Owidiusz
Owidiusz

(43 p.n.e. - 18 r. n.e.) słynny poeta epoki augustowskiej. Twórca elegii miłosnej, poematów dydaktycznych i listów poetyckich. Popadł w niełaskę cesarza i udał się na wygnanie, z którego już nigdy nie wrócił. Uznawany za jednego z najwybitniejszych rzymskich poetów.

RMuqfbJKWbUeT
Ettore Ferrari, Pomnik przedstawiający domniemany portret Owidiusza, 1887 r., Konstanca, Rumunia, wikimedia.org, CC BY 3.0, fotografia: Kurt Wichmann
Źródło: Ettore Ferrari, Kurt Wichmann, Pomnik przedstawiający domniemany portret Owidiusza, rzeźba, marmur, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Statue_of_Roman_poet_Ovid_in_Constan%C5%A3a,_Romania.jpg [dostęp 14.06.2023], licencja: CC BY 3.0.
przedrostek (prefiks)
przedrostek (prefiks)

fragment wyrazu dodawany na początku słowa podstawowego lub rdzenia. Dodawanie przedrostka ma na celu stworzenie wyrazu pochodnego.

przyrostek (sufiks)
przyrostek (sufiks)

fragment wyrazu dodany po jego rdzeniu. Dodawanie sufiksu ma na celu stworzenie wyrazu pochodnego.

rdzeń
rdzeń

określenie podstawy słowotwórczej wyrazu.

Wergiliusz
Wergiliusz

(70 - 19 r. p.n.e.) rzymski poeta, autor „Bukolik”, „Georgik” oraz „Eneidy” - najbardziej znanego współcześnie rzymskiego eposu bohaterskiego. Wergiliusz należał do kręgu Mecenasa, który był przyjacielem cesarza Oktawiana Augusta. Przyjaźnił się z poetą Horacym. Pisząc „Eneidę” pragnął dać Rzymianom epos na miarę wielkich dzieł Homera.

RppmEiCFXBf5E
Popiersie przedstawiające domniemany portret Wergiliusza, I w., Parco della Grotta di Posillipo, Neapol, Włochy, wikimedia.org, domena publiczna, fotografia: Armando Mancini
Źródło: Armando Mancini, Popiersie przedstawiające domniemany portret Wergiliusza, popiersie, marmur, Parco della Grotta di Posillipo, Neapol, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Parco_della_Grotta_di_Posillipo5_(crop).jpg [dostęp 14.06.2023], domena publiczna.

Notatki ucznia

RhzED8hxQcmYI
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.

Galeria

Bibliografia

  • Amarantidou W., Nauczanie słownictwa i słowotwórstwa języka łacińskiego na podstawie artykułów Adama Trybusa opublikowanych w czasopiśmie Języki obce w szkole [w:] Collectanea Philologica 5, 2003, str. 231‑245.

  • Ekes K., Popiołek M., Serwicka‑Kapała A., Niezbędnik humanisty, Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa, Warszawa‑Białystok 2023.

  • Wolanin H., Gramatyka opisowa klasycznej łaciny w ujęciu strukturalnym, Księgarnia Akademicka, Kraków 2012.

  • Wikarjak J., Gramatyka opisowa języka łacińskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2019.