Leksyka
opowiadać o pochodzeniu języka łacińskiego w kontekście jego znaczenia dla kształtowania się nowożytnych języków w Europie;
wymieniać przykłady obecnych w języku polskim zapożyczeń, w tym: nomina agentis, nomina actionis, nomina instrumenti, deverbativa, denominativa itd.;
wskazywać najczęściej występujące w łacinie homonimy;
dostrzegać znaczenie języka łacińskiego dla kultury polskiej, europejskiej i światowej;
wypowiadać na temat antycznych korzeni kultury polskiej, europejskiej i światowej.
Skąd pochodzi łacina?
Skąd pochodzi język, który przed wiekami opanował Europę i miał trwały wpływ na jej kulturę? Liczne ślady mowy mieszkańców środkowej Italii do dziś odnajdujemy wszędzie wokół nas, w nowożytnym słownictwie, również w naszym języku ojczystym. Łacina stanowiła początkowo jeden z licznych italskich dialektów. W drugim tysiącleciu przed Chrystusem posługiwali się nią mieszkańcy LacjumLacjum - była więc językiem dawnego Rzymu. Wraz z rozwojem rzymskiego państwa dialekt Latynów zaczął ogarniać Półwysep Apeniński, z czasem stając się językiem całego imperium. Nawet po upadku cesarstwa w zachodniej części Europy, łacina utrzymała się, stanowiąc język wykształconych warstw średniowiecznych społeczeństw. Używano jej w dyplomacji, nauce, prawie, nadal tworzono w niej literaturę piękną. Rzymianie zaadaptowali do swoich potrzeb grecki alfabet. Litery łacińskie, powszechnie używane na Zachodzie, stały się podstawą alfabetów narodowych, w tym polskiego.

Łacina stosowana obecnie jest określana jako tzw. język martwy. Oznacza to, że nie jest ona używana w codziennej komunikacji przez żadną grupę etniczną. Język łaciński w swojej wersji literackiej bywa używany w specjalistycznych publikacjach z zakresu nauk humanistycznych. Łacina obecna jest również w nauce, prawie oraz dokumentach kościelnych. Istnieją także liczne społeczności pasjonatów, którzy podejmują próby komunikowania się po łacinie lub tworzenia w tym języku utworów literackich. Inicjatywy takie, określane często mianem „żywej łaciny”, rozwijają się obecnie dzięki rozwojowi Internetu. Nie zmienia to faktu, że język łaciński poznajemy dziś przede wszystkim z zabytków dawnej literatury. Klasyczna łacina, której najczęściej uczymy się w szkole, nawiązuje do najważniejszego okresu rozwoju języka i literatury łacińskiej - czasów CyceronaCycerona i cesarza AugustaAugusta (I w. p.n.e. - I w. n.e.). Są to również czasy działalności najwybitniejszych rzymskich poetów: WergiliuszaWergiliusza, HoracegoHoracego oraz OwidiuszaOwidiusza.

Łacina w językach nowożytnych
Używana na terenach rzymskiego imperium ludowa wersja łaciny (łac. sermo vulgaris - mowa pospolita) z czasem przekształciła się w osobne języki, które nazywamy dziś romańskimi. Są to przede wszystkim: francuski, włoski, portugalski, hiszpański oraz rumuński. Rozwijały się one od upadku zachodniego cesarstwa. Należy zwrócić uwagę, że bogate słownictwo pochodzące z łaciny posiadają również języki germańskie (w tym niemiecki i angielski), a w mniejszym stopniu także słowiańskie.
Odpowiedz na pytanie. Którym z języków romańskich posługuje się najwięcej ludzi na świecie? Swoją odpowiedź zapisz poniżej.
Odpowiedz na pytanie. W którym roku litery K, W, Y pojawiły się w języku portugalskim? Swoją odpowiedź zapisz poniżej.
Odpowiedz na pytanie. Ile procentowo słownictwa w języku angielskim pochodzi z języka francuskiego? Swoją odpowiedź zapisz poniżej.
W języku polskim posiadamy bardzo wiele latynizmów, czyli zapożyczeń z łaciny. Nie chodzi tu jedynie o pojedyncze wyrazy, ale o całe frazy bądź konstrukcje składniowe, będące kalkami z języka Rzymian. Wskazuje się na kilka przyczyn dużej obecności latynizmów w polszczyźnie. Łacina była powszechnie używana w Polsce jako język dyplomacji i nauki od początku istnienia naszego państwa. Stąd naturalnie słownictwo przenikało do mowy ludowej. Początkowo była to przede wszystkim terminologia kościelna i naukowa. Następnie pojawiło się coraz więcej terminów dotyczących prawa i kwestii ustroju państwa. Wreszcie w XVII wieku, pod wpływem coraz bardziej rozpowszechnionej edukacji w kręgach szlacheckich, ogromna ilość zapożyczeń przeniknęła do języka polskiego. Polska szlachta znana była w całej Europie ze znajomości łaciny. Popularne powiedzenie „Eques Polonus sum, Latine loquor” (pol. „Jestem polskim szlachcicem, mówię po łacinie”) jednoznacznie wskazuje na przynależność do cywilizacji Zachodu. W XVIII wieku pisarz Daniel Defoe napisał: „Człowiek, który potrafi mówić po łacinie, może odbyć podróż z jednego końca Polski na drugi z taką łatwością, jak gdyby urodził się w tym kraju. Mój Boże! Cóż by uczynił dżentelmen, któremu by przyszło podróżować po Anglii, a który nie znałby żadnego języka prócz łaciny (…). Nie mogę się nie użalić nad kondycją takowego podróżnika.” Do dziś w języku polskim używamy również całych fraz pochodzących z łaciny („notabene”, „et cetera”, „sine qua non”). Z kolei zdanie: „To wydaje się być wielkim błędem” przypomina łacińskie „nominativus cum infinitivo”. Jest to przykład tworzenia całych konstrukcji składniowych pod wpływem języka Rzymian.

Słowotwórstwo łacińskie a język polski
Rozważając kwestię słowotwórstwa, w łacińskich wyrazach możemy wyróżnić rdzeńrdzeń, do którego dodawane są przedrostki (prefiksyprefiksy) lub przyrostki (sufiksysufiksy). Wskazać można również pewne grupy słów, wykorzystujących ten sam sufiks. Warto zwrócić uwagę, że funkcjonujące w języku polskim zapożyczenia zachowują często przyrostki słów łacińskich.
Wśród rzeczowników wyróżniamy m.in. określenia osób działających (łac. nomina agentis) z charakterystycznym sufiksem -tor (dla rodzaju męskiego). Przykładami takich rzeczowników są: actor (pol. aktor), orator (pol. orator), praetor (pol. pretor), cunctator (pol. kunktator) itp.
Wśród nazw czynności lub wyniku tych czynności (łac. nomina actionis) do języka polskiego przeszły słowa z przyrostkiem -ium oraz -entum. Przykładami takich rzeczowników są: studium (pol. studium), colloquium (pol. kolokwium) oraz ornamentum (pol. ornament), argumentum (pol. argument), monumentum (pol. monument).
W polszczyźnie odnajdziemy wiele odczasownikowych rzeczowników, które wyrażają pojęcia abstrakcyjne. Przykład mogą stanowić następujące słowa: usus (pol. uzus), actus (pol. akt), cultura (pol. kultura), regio (pol. region), libido (pol. libido).
W języku łacińskim obecne są zdrobnienia (łac. deminutiva), zwykle z sufiksami -ulus, -ula, -ulum lub -culus, -cula, -culum. Niektóre z takich wyrazów zdrobniałych odnajdujemy również w naszym języku, np. particula (zdrobnienie słowa pars, pol. partykuła), formula (zdrobnienie słowa forma, pol. fomuła).
Inną kategorię stanowią złożone wyrazy łacińskie. Niektóre zrosty również odnajdujemy w języku polskim: respublica (pol. republika), triumvir (łac. triumwir).
Popularne łacińskie i greckie przedrostki
W języku polskim, szczególnie naukowym, funkcjonuje duża ilość słów pochodzenia łacińskiego i greckiego z przedrostkami. Oto przykłady często spotykanych przedrostków oraz ich znaczenia (przedrostki greckie zostały podane w łacińskiej transkrypcji):
Przedrostek łaciński | Przykład wyrazu | Przedrostek grecki o tym samym znaczeniu | Przykład wyrazu polskiego |
|---|---|---|---|
in-, im- (zaprzeczenie, brak czegoś) | impotent (łac. impotens) | a-, an- | agnostyk, analfabeta |
de- (zaburzenie, brak, niemożliwość) | deformacja, definicja | dys- | dysharmonia |
ex- (wyłączenie, wykluczenie, wyjście na zewnątrz) | ekstrakcja, ekspresja | ek-, egzo- | egzoszkielet |
in- (miejsce w, na) | inhalacja, indywidualny | en- | energia |
intro- (umiejscowienie wewnątrz) | introwertyk | endo- | endoskopia |
sub- (niedomiar, umiejscowinie poniżej) | subskrypcja | hypo- | hipotermia, hipoteza |
multi- (wielość, liczebność, wielokrotność) | multimedialny | poli- | poliglota, poligamia |
pro-, prae- (umiejscowienie przed, skierowanie do przodu) | promocja, premedytacja, proweniencja | pro- | prognoza |
co(m)- (wspólnota, jednoczesność) | kompresja, kompozycja | syn-, sym- | symbioza, sympatia |
Przykłady łacińskich czasowników z przedrostkami
Czasowniki z przedrostkami przyimkowymi
Przyimek | Przykład czasownika |
|---|---|
a, ab, abs = od | ab‑sum - jestem z dala, jestem nieobecny |
ad = do, przy | ad‑do — dodaję |
ante = przed (kimś, czym ś) | ante‑cedo - idę przed kimś, wyprzedzam |
circum = dookoła, naokoło | circum‑duco - oprowadzam |
com, con, со (= cum) = z (kim, czym) | com‑porto - znoszę, zwożę |
e, ex = z (kogo, czego) | e‑ligo - wybieram |
in = w, do, na) | in‑duco - wprowadzam |
Czasowniki występujące z przedrostkami, które nie występują jako samodzielne wyrazy.
Przedrostki | Przykłady |
|---|---|
dis, di, dir = na dwie strony, od, roz | dis‑cedo - rozchodzę się |
in (jako alpha privativum = ne, пес) = nie | i‑gnoro - nie znam |
red, re = z powrotem, powtórnie | red‑eo - idę z powrotem, wracam |
se (klas.) = osobno, na bok, na dwie strony | se‑paro - przygotowuję na dwie strony, oddzielam |
Trudności w rozpoznawaniu łacińskich homonimów
W języku łacińskim powszechne jest występowanie homonimówhomonimów, czyli wyrazów zapisywanych w ten sam sposób (niejednokrotnie również tak samo wymawianych), jednak mających różne znaczenia. Ich mnogość często stanowi trudność dla osób rozpoczynających naukę języka łacińskiego. Rozpoznanie właściwej formy słowa bez znajomości kontekstu bywa trudne. Na przykład:
Tu sedes inter amicos. - Ty siedzisz między przyjaciółmi.
Media inter deos sedes. - Miejsce pośród bogów.
Nawet w obrębie jednej deklinacji rzeczownika zdarzają się formy przypadków zapisywane w ten sam sposób, np.
Multi aves (Nom.) in caelo volant. - Wiele ptaków lata na niebie.
Multas aves (Acc.) in caelo videmus. - Na niebie widzimy wiele ptaków.
Rzadziej zdarza się, że dwa słowa o różnym zapisie reprezentują ten sam wyraz gramatyczny (mają to samo znaczenie gramatyczne). Np.
amaverunt i amavere to dwa warianty wyrażenia formy trzeciej osoby liczby pojedynczej czasu przeszłego dokonanego w stronie czynnej (od czasownika amare);
capieris oraz capiere jako dwie formy drugiej osoby liczby pojedynczej czasu teraźniejszego w stronie biernej (od czasownika capiere);
vestri oraz vestrum reprezentują dopełniacz liczby mnogiej zaimka vos (pol. wy).
Na podstawie wiedzy zdobytej z filmu, przetłumacz zdanie „Tu flores virtute militari” oraz podaj dosłowne tłumaczenie wyrazu flores. Swoją odpowiedź zapisz poniżej.
Wyjaśnij czym jest wyraz Oras w zdaniach:
Cotidie oras.
Oras pulchras admiramur.
Przetłumacz zdanie: Amicis nostris dona damus, a następnie określ przypadek i deklinację rzeczownika.
Wyjaśnij jak inaczej nazywana jest wymowa restytuowana i czym się charakteryzuje. Swoją odpowiedź zapisz poniżej.
Przeczytaj poniższe wyrazy i wyrażenia na sposób tradycyjny oraz restytuowany:
poena, caelum, vicit, caecus, in saecula saeculorum ;
qualis artifex pereo ;
amicus certus in re incerta cernitur ;
caelatura;
hetaeria;
quare;
requiescat in pace;
quo vadis, Domine?;
si vis pacem, para bellum;
hic vivi tacent, hic mortui loquuntur.
Przeczytaj w sposób restytuowany fragment tekstu z filmu „Pasja”:
„Me interficere te volunt. Cur? Quid fecisti? Rex es tu? - Regnum meum non est de hoc mundo.- Ego ad hoc natus sum. Ut testimoniam veritati perhibeam. Omnes qui veritatem audiunt, vocem meam audiunt. - Veritas? Quid est veritas?”
W obejrzanych fragmentach filmów: “Pasja” oraz “Imperator” wskaż nieścisłości w wymowie restytuowanej. Swoją odpowiedź zapisz poniżej.
A) Pasja: „Me interficere te volunt. Cur? Quid fecisti? Rex es tu? - Regnum meum non est de hoc mundo.- Ego ad hoc natus sum. Ut testimoniam veritati perhibeam. Omnes qui veritatem audiunt, vocem meam audiunt. - Veritas? Quid est veritas?”
B) Imperator: „Casi! - Caesar! - In Germaniam proficisceris. Deduces Romam legatum Marcum Ottonem. Remunerari eum adiumento, quod mihi praebuit volo. - Capio. - Festina. Gravia consilia circum eum habeo.”
Interaktywne teksty łacińskie
Rudimenta Lingae LatinaeIn schola Romana
In schola Romana discipulidiscipuli legerelegere et scriberescribere discuntdiscunt. Magister discipulos legere et scribere docetdocet. Pueri in tabulistabulis eas sententias scribunt, quas magister e librolibro recitatrecitat. Magister discipulis imperatimperat: “tabulas et stilosstilos sumitesumite et sententiam scribite: Non scholae, sed vitaevitae discimus.” DeindeDeinde pueri aliamaliam sententiam scribunt: Quidquid discis, tibitibi discis. TuncTunc magister dicitdicit: “Tabulas vestrasvestras mihimihi redditereddite!” Pueri magistro tabulas reddunt. Magister sententias legit, mendamenda corrigitcorrigit, pueros ignavosignavos reprehenditreprehendit, pueros bonos – laudatlaudat.
Źródło: J. Wolsza, Rudimenta Lingae Latinae, Gliwice 2013, s. 21.
Tłumaczenie
W rzymskiej szkole uczniowie uczą się czytać i pisać. Nauczyciel uczy uczniów czytać i pisać. Uczniowie zapisują na tabliczkach te zdania, które nauczyciel im odczytuje. Nauczyciel nakazuje uczniom: „Weźcie tabliczki i rylce i zapiszcie zdanie: Nie uczymy się dla szkoły, lecz dla życia.” Potem chłopcy piszą inne zdanie: „Czegokolwiek się uczysz, uczysz się dla siebie.” Wtedy nauczyciel mówi: „Oddajcie mi wasze tabliczki!” Chłopcy oddają tabliczki nauczycielowi. Nauczyciel czyta zdania, poprawia błędy, opieszałych chłopców upomina, dobrych chłopców - chwali.
Autor tłumaczenia: Piotr Slowroński
Rudimenta Lingae LatinaeDe leone et vulpe
LeoLeo, bestiarumbestiarum rex, senectutesenectute confectusconfectus in speluncaspelunca iacetiacet. Multae bestiae ad regem aegrotum adveniuntadveniunt. Leo omnes bestias capitcapit et devoratdevorat. Speluncae leonis etiametiam vulpesvulpes appropinquat et regem salutat, sed cautacauta proculprocul stat. “Veni ad me - leo dicit – veni”. “Non possum – vulpes respondetrespondet – vestigiavestigia me terrentterrent. Video enimenim vestigia intrantium, vestigia excedentium non video”.
Źródło: J. Wolsza, Rudimenta Lingae Latinae, Gliwice 2013, s. 28.
Tłumaczenie
Lew, król zwierząt, wyczerpany starością, leży w jaskini. Wiele zwierząt przybywa do chorego króla. Lew wszystkie zwierzęta chwyta i pożera. Do jaskini lwa zbliża się również lis i pozdrawia króla, lecz ostrożny stoi z dala. „Przyjdź do mnie - mówi lew - przyjdź.” „Nie mogę - odpowiada lis - ślady mnie odstraszają. Widzę bowiem ślady wchodzących [zwierząt], śladów wychodzących [zwierząt] nie widzę.”
Autor tłumaczenia: Piotr Slowroński
Ćwiczenia
Przetłumacz na język polski poniższe zwroty, pochodzące z języka łacińskiego.
ad acta
ad hoc
ad rem
alma mater
de facto
lege artis
deus ex machina
ex cathedra
i.e. = id est
nota bene
post scriptum
sic
scilicet
status quo
qui pro quo
pro publico bono
sensu stricto
Wyjaśnij, co wyrażają poniższe zwroty oraz w jakich sytuacjach można ich użyć.
ad acta
ad hoc
ad rem
alma mater
de facto
lege artis
deus ex machina
ex cathedra
i.e. = id est
nota bene
post scriptum
sic
scilicet
status quo
qui pro quo
pro publico bono
sensu stricto
Test sprawdzający wiedzę z zakresu leksyki
Słownik łacińsko‑polski
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa actor i jego form podstawowych w języku łacińskim.
sprawca, wykonawca, aktor
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa actus i jego form podstawowych w języku łacińskim.
pęd, pędzenie, ruch
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa advenio i jego form podstawowych w języku łacińskim.
przybyć
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa alius i jego form podstawowych w języku łacińskim.
inny

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa argumentum i jego form podstawowych w języku łacińskim.
temat, założenie, dowód
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa bestia i jego form podstawowych w języku łacińskim.
dzikie zwierzę

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa capio i jego form podstawowych w języku łacińskim.
złapać, pochwycić, zdobyć, zajmować

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa cautus i jego form podstawowych w języku łacińskim.
ostrożny

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa confectus i jego form podstawowych w języku łacińskim.
wyczerpany (dosłownie: wykończony)

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa corrigo i jego form podstawowych w języku łacińskim.
poprawiać
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa colloquium i jego form podstawowych w języku łacińskim.
rozmowa
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa cultura i jego form podstawowych w języku łacińskim.
uprawa, pielęgnowanie, kultura
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa cunctator i jego form podstawowych w języku łacińskim.
skłonny do ociągania
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa deinde w języku łacińskim.
następnie, potem
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa devoro i jego form podstawowych w języku łacińskim.
pożerać

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa doceo i jego form podstawowych w języku łacińskim.
uczyć (kogoś)

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa dico i jego form podstawowych w języku łacińskim.
mówić

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa discipulus i jego form podstawowych w języku łacińskim.
uczeń

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa disco i jego form podstawowych w języku łacińskim.
uczyć się

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa enim w języku łacińskim.
bowiem
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa etiam w języku łacińskim.
także
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa formula i jego form podstawowych w języku łacińskim.
reguła, przepis
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa iaceo i jego form podstawowych w języku łacińskim.
leżeć

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa ignavus i jego form podstawowych w języku łacińskim.
leniwy

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa impero i jego form podstawowych w języku łacińskim.
rozkazywać
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa laudo i jego form podstawowych w języku łacińskim.
chwalić

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa lego i jego form podstawowych w języku łacińskim.
czytać

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa leo i jego form podstawowych w języku łacińskim.
lew

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa liber i jego form podstawowych w języku łacińskim.
książka

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa libido i jego form podstawowych w języku łacińskim.
żądza, upodobanie, rozpusta
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa mendum i jego form podstawowych w języku łacińskim.
błąd
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa mihi w języku łacińskim.
mi, mnie
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa monumentum i jego form podstawowych w języku łacińskim.
znak pamięci, pomnik
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę form podstawowych łacińskiego rzeczownika orator
mówca
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa ornamentum i jego form podstawowych w języku łacińskim.
zdobienie, ozdoba
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa pars i jego form podstawowych w języku łacińskim.
część
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa particula i jego form podstawowych w języku łacińskim.
cząstka, kawałek, drobina
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa praetor i jego form podstawowych w języku łacińskim.
pretor
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa procul w języku łacińskim.
z daleka

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa recito i jego form podstawowych w języku łacińskim.
czytać głośno

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa reddo i jego form podstawowych w języku łacińskim.
oddać

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa regio i jego form podstawowych w języku łacińskim.
kierunek, położenie, region
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa reprehendo i jego form podstawowych w języku łacińskim.
ganić

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa respondeo i jego form podstawowych w języku łacińskim.
odpowiadać

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa res publica i jego form podstawowych w języku łacińskim.
rzecz publiczna, rzeczpospolita, republika
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa senectus i jego form podstawowych w języku łacińskim.
starość

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa scribo i jego form podstawowych w języku łacińskim.
pisać

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa spelunca i jego form podstawowych w języku łacińskim.
jaskinia

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa stilus i jego form podstawowych w języku łacińskim.
rylec

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa studium i jego form podstawowych w języku łacińskim.
gorliwość, ochota, zajęcie
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa sumo i jego form podstawowych w języku łacińskim.
wziąć
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa tabula i jego form podstawowych w języku łacińskim.
tablica, tabliczka

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa terreo i jego form podstawowych w języku łacińskim.
straszyć, odstraszać

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa tibi w języku łacińskim.
tobie
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa triumvir i jego form podstawowych w języku łacińskim.
triumwir (członek triumwiratu)
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa tunc w języku łacińskim.
wtedy, potem
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa usus i jego form podstawowych w języku łacińskim.
użycie
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa vester i jego form podstawowych w języku łacińskim.
wasz
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa vestigium i jego form podstawowych w języku łacińskim.
ślad

Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa vita i jego form podstawowych w języku łacińskim.
życie
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D1FKGjJm4
Nagranie przedstawia wymowę słowa vulpes i jego form podstawowych w języku łacińskim.
lis

Słownik pojęć
wnuk siostry Juliusza Cezara, wyznaczony przez niego na następcę. Członek drugiego triumwiratu, następnie pierwszy rzymski cesarz. Nosił tytuł princepsa (pierwszego senatora) i zachowywał pozory republiki. Stąd pierwszy okres istnienia cesarstwa Rzymskiego nazywamy „pryncypatem”.

(106 - 43 r. p.n.e.) wybitny mówca, polityk i pisarz rzymski. Autor mów, traktatów politycznych i filozoficznych. Cyceron zapisał się w historii jako zagorzały obrońca ustroju republikańskiego.

wyraz mający jednakowe brzmienie z innym wyrazem, ale posiadający inne znaczenie, często również pochodzenie.
(65 - 8 r. p.n.e.) rzymski poeta, określany najwybitniejszym rzymskim lirykiem. Twórca „Pieśni”, „Satyr” oraz listów poetyckich. Był przyjacielem poety Wergiliusza, należał do kręgu Mecenasa, który był przyjacielem cesarza Oktawiana Augusta. Twórczość Horacego stanowiła wzór dla poetów lirycznych w późniejszych wiekach.

kraina geograficzna w antycznej Italii, znajdująca się w środkowej części Półwyspu Apenińskiego. Głównym miastem Lacjum jest Rzym, obecna stolica regionu administracyjnego Lazio.
(43 p.n.e. - 18 r. n.e.) słynny poeta epoki augustowskiej. Twórca elegii miłosnej, poematów dydaktycznych i listów poetyckich. Popadł w niełaskę cesarza i udał się na wygnanie, z którego już nigdy nie wrócił. Uznawany za jednego z najwybitniejszych rzymskich poetów.

fragment wyrazu dodawany na początku słowa podstawowego lub rdzenia. Dodawanie przedrostka ma na celu stworzenie wyrazu pochodnego.
fragment wyrazu dodany po jego rdzeniu. Dodawanie sufiksu ma na celu stworzenie wyrazu pochodnego.
określenie podstawy słowotwórczej wyrazu.
(70 - 19 r. p.n.e.) rzymski poeta, autor „Bukolik”, „Georgik” oraz „Eneidy” - najbardziej znanego współcześnie rzymskiego eposu bohaterskiego. Wergiliusz należał do kręgu Mecenasa, który był przyjacielem cesarza Oktawiana Augusta. Przyjaźnił się z poetą Horacym. Pisząc „Eneidę” pragnął dać Rzymianom epos na miarę wielkich dzieł Homera.

Notatki ucznia
Galeria
Bibliografia
Amarantidou W., Nauczanie słownictwa i słowotwórstwa języka łacińskiego na podstawie artykułów Adama Trybusa opublikowanych w czasopiśmie Języki obce w szkole [w:] Collectanea Philologica 5, 2003, str. 231‑245.
Ekes K., Popiołek M., Serwicka‑Kapała A., Niezbędnik humanisty, Wydawnictwo Naukowe Sub Lupa, Warszawa‑Białystok 2023.
Wolanin H., Gramatyka opisowa klasycznej łaciny w ujęciu strukturalnym, Księgarnia Akademicka, Kraków 2012.
Wikarjak J., Gramatyka opisowa języka łacińskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2019.






