Lesson plan (Polish)
Tytuł: Neoklasycyzm
Opracowanie scenariusza: Katarzyna Maciejak
Temat zajęć:
O sztuce neoklasycyzmu.
Grupa docelowa:
Uczniowie klasy II liceum lub technikum.
Podstawa programowa
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:
5) rozpoznaje i charakteryzuje główne style w architekturze i sztuce; ZR
6) odczytuje pozaliterackie teksty kultury, stosując kod właściwy w danej dziedzinie sztuki;
III. Tworzenie wypowiedzi.
1. Elementy retoryki. Uczeń:
8) rozróżnia pragmatyczny i etyczny wymiar obietnic składanych w tekstach reklamy;
2. Mówienie i pisanie. Uczeń:
2) buduje wypowiedź w sposób świadomy, ze znajomością jej funkcji językowej, z uwzględnieniem celu i adresata, z zachowaniem zasad retoryki;
IV. Samokształcenie.
1. rozwija umiejętność pracy samodzielnej między innymi przez przygotowanie różnorodnych form prezentacji własnego stanowiska;
2. porządkuje informacje w problemowe całości poprzez ich wartościowanie; syntetyzuje poznawane treści wokół problemu, tematu, zagadnienia oraz wykorzystuje je w swoich wypowiedziach;
3. korzysta z literatury naukowej lub popularnonaukowej;
9. wykorzystuje multimedialne źródła informacji oraz dokonuje ich krytycznej oceny;
11. korzysta z zasobów multimedialnych, np. z: bibliotek, słowników on‑line, wydawnictw e‑book, autorskich stron internetowych; dokonuje wyboru źródeł internetowych, uwzględniając kryterium poprawności rzeczowej oraz krytycznie ocenia ich zawartość.
Ogólny cel kształcenia
Uczniowie poznają cechy sztuki klasycystycznej i przykłady jej zabytków w Polsce.
Kompetencje kluczowe
porozumiewanie się w językach obcych;
kompetencje informatyczne;
umiejętność uczenia się.
Cele operacyjne
Uczeń:
charakteryzuje sztukę klasycystyczną i rokokową, odwołując się do wiedzy histryczno‑literackiej;
opowiada o społecznych i historycznych uwarunkowaniach pracy artysty, w tym wyjaśnia znaczenie mecenatu;
buduje wypowiedź pisemną i ustną z uwzględnieniem celu i adresata;
wykorzystuje multimedialne źródła do prezentacji polskich zabytków sztuki klasycystycznej.
Metody/techniki kształcenia
podające
pogadanka.
programowane
z użyciem komputera;
z użyciem e‑podręcznika.
praktyczne
ćwiczeń przedmiotowych;
metoda tekstu przewodniego.
Formy pracy
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne
e‑podręcznik;
tablica interaktywna, tablety/komputery.
Przebieg lekcji
Przed lekcją
Uczniowie poszukają w dowolnym źródle informacji na temat styku rokokowego, a następnie zredagują krótką notatkę dotyczącą cech tego stylu, zwłaszcza w malarstwie.
Faza wstępna
Nauczyciel określa cel zajęć: uczniowie porozmawiają o sztuce oświeceniowej.
Prowadzący lekcję wspólnie z uczniami ustala kryteria sukcesu.
Omówienie treści zadania domowego. Wybrani uczniowie prezentują informacje na temat stylu rokokowego w sztuce.
Faza realizacyjna
Ustalenie kontekstu historycznego epoki. Nauczyciel pisze na tablicy: połowa XVIII w. Uczniowie tworzą mapę mentalną: dodają informacje dotyczące wydarzeń historycznych epoki oraz tła społecznego (powinny się na niej znaleźć m.in. Wielka Rewolucja Francuska, Wielka Encyklopedia, upadek monarchii absolutnej, etc.).
Uczniowie wykonują zadanie interaktywne nr 1 – dopasowują definicje do pojęć klasyczny i klasycystyczny. Następnie czytają fragment rozprawy Johanna Winckelmanna i wypisują z niej postulaty, które legły u podstaw XVIII‑wiecznego klasycyzmu.
Praca w grupach. Nauczyciel dzieli klasę na trzy zespoły. Każdy opracowuje galerię dzieł neoklasycyzmu (linki podane w abstrakcie). Na podstawie tekstu Winckelmanna oraz informacji przygotowanych w ramach zadania domowego mają udowodnić, że przedstawione w galerii dzieła należą do stylu neoklasycystycznego. Po wyznaczonym czasie następuje prezentacja wyników pracy wszystkich grup.
Uczniowie oglądają galerię obrazów Canaletta, a następnie wyszukują w internecie informacji na temat autora i jego dzieł.
Uczniowie, pracując w grupach, opracowują plan wycieczki śladami Canaletta (korzystają z map Google). Każda grupa tworzy także listę zabytków wartych obejrzenia i tekst zachęcający do wzięcia udziału w spacerze.
Na koniec uczniowie wykonują zadanie interaktywne nr 7 – przyporządkowują cechy do poszczególnych stylów w sztuce (neoklasycyzm i rokoko).
Faza podsumowująca
Nauczyciel zadaje uczniom pytania podsumowujące, np.
- Jakie źródła ma nurt neoklasycystyczny w sztuce?
- Czym charakteryzował się styl rokokowy?
- Podaj cechy architektury neoklasycystycznej.
Praca domowa
Obejrzyj w internecie na stronie pałacu w Wilanowie film o Izabeli Lubomirskiej, miłośniczce mody i sztuki, i udowodnij w formie pisemnej, że Izabela Czartoryska była mecenasem sztuki w oświeceniu.
W tej lekcji zostaną użyte m.in. następujące pojęcia oraz nagrania
Pojęcia
klasycyzm
neoklasycyzm
klasyczny
klasycystyczny
rokoko
mecenat
mecenas
finezja
wdzięk
przepych
wyrafinowanie
powściągliwość
weduta
Teksty i nagrania
Neoclassicism
Search a source of your choice for information on rococo and make a short note concerning features of that style, especially in painting.
The new style derived from fascination with classical antiquity. Its formation in the middle of the 18th century was influenced both by major archeological discoveries in Rome, Pompei and Herculaneum and the Enlightenment ideas spread by French encyclopedists, preaching the postulates of moral and social mission of the art. It coincided with the period of deep social and political changes initiated by the Great French Revolution. The fall of the absolute monarchy and the change of the status of power from „the one vested in by the God” to the civic opened the age of modernity.
Johann Joachim Winckelmann (1717–1768) – German researcher of ancient art, coauthor and main theoretician of Neoclassicism, librarian and curator of collections of cardinals of Rome. Promoted knowledge on heritage objects discovered in Pompei and Herculaneum. Author of the first scientific study on ancient art entitled „Geschichte der Kunst des Alterthums” and published in 1764. Admirer of the Greek culture, father of history of art, who introduced the concept of style, and the method and language of the description of a piece of art.