Lesson plan (Polish)
Tytuł: Nie po to się żyje, żeby jeść...
Opracowanie scenariusza: Magdalena Trysińska
Temat zajęć
Nie po to się żyje, żeby jeść…O podstawowych potrzebach człowieka i komedii Moliera.
Grupa docelowa
Uczniowie klasy VI ośmioletniej szkoły podstawowej.
Podstawa programowa
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:
11) wskazuje w utworze bohaterów głównych i drugoplanowych oraz określa ich cechy;
12) określa tematykę oraz problematykę utworu;
14) nazywa wrażenia, jakie wzbudza w nim czytany tekst;
16) określa doświadczenia bohaterów literackich i porównuje je z własnymi;
17) przedstawia własne rozumienie utworu i je uzasadnia;
18) wykorzystuje w interpretacji tekstów doświadczenia własne oraz elementy wiedzy o kulturze;
19) wyraża własny sąd o postaciach i zdarzeniach;
20) wskazuje wartości w utworze oraz określa wartości ważne dla bohatera.
2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:
2) wyszukuje w tekście informacje wyrażone wprost i pośrednio;
3) określa temat i główną myśl tekstu;
8) rozumie swoistość tekstów kultury przynależnych do: literatury, teatru, filmu, muzyki, sztuk plastycznych i audiowizualnych).
II. Kształcenie językowe.
2. Zróżnicowanie języka. Uczeń:
6) rozpoznaje słownictwo neutralne i wartościujące, rozumie ich funkcje w tekście;
8) rozróżnia synonimy, antonimy, rozumie ich funkcje w tekście i stosuje we własnych wypowiedziach;
III. Tworzenie wypowiedzi.
1. Elementy retoryki. Uczeń:
1) uczestniczy rozmowie na zadany temat, wydziela jej części, sygnały konstrukcyjne wzmacniające więź między uczestnikami dialogu, tłumaczące sens;
2. Mówienie i pisanie. Uczeń:
4) redaguje notatki;
5) opowiada o przeczytanym tekście;
9) wykorzystuje wiedzę o języku w tworzonych wypowiedziach.
IV. Samokształcenie. Uczeń:
1) doskonali ciche i głośne czytanie;
2) doskonali różne formy zapisywania pozyskanych informacji.
Ogólny cel kształcenia
Uczniowie poznają komedię charakterów jako jeden z typów komedii.
Kształtowane kompetencje kluczowe
porozumiewanie się w języku ojczystym;
porozumiewanie się w językach obcych;
kompetencje społeczne i obywatelskie;
świadomość i ekspresja kulturalna.
Cele operacyjne
Uczeń:
planuje kartę dań;
odczytuje przesłanie fragmentu komedii Moliera „Skąpiec”;
interpretuje sentencję;
określa bohaterów sztuki;
opowiada, na czym polega komizm w komedii.
Metody/techniki kształcenia
problemowa: rozmowa kierowana, dyskusja;
programowane: z użyciem komputera i e‑podręcznika;
praktyczna: ćwiczeń przedmiotowych, pracy z tekstem literackim.
Formy pracy
aktywność indywidualna jednolita;
aktywność zbiorowa jednolita;
aktywność w parach i grupach.
Przebieg zajęć
Faza wprowadzająca
1. Określenie celu zajęć oraz podanie kryteriów sukcesu.
2. Krótka rozgrzewka – pogadanka wprowadzająca w temat. Nauczyciel pyta uczniów:
Co lubicie jeść?
Czy lubicie przygotowywać posiłki i jeśli tak, to jakie?
Co jest ważne podczas spożywania posiłków? (miejsce, towarzystwo itp.)
Faza realizacyjna
1. Praca w grupach: planowanie karty dań, którą można by zaproponować gościom restauracji (ćw. 1). W razie konieczności nauczyciel wyjaśnia, czym są przystawki, kiedy się je podaje. Do wykonania zadania można wykorzystać formularz w abstrakcie lub przygotować dla uczniów kartki przypominające menu w restauracji.
2. Refleksja i dyskusja nad znaczeniem sentencji: „Nie po to się żyje, żeby jeść, ale po to się je, żeby żyć”. Można także wyświetlić łacińską wersję: „Edimus, ut vivamus, non vivimus ut edamus”. Warto poinformować uczniów, że są to słowa greckiego filozofa, Sokratesa. Uczniowie analizują sentencję, dyskutują nad jej znaczeniem. Podają przykłady.
3. Analiza i interpretacja obrazu Tadeusza Makowieckiego “Skąpiec” (ćw. 3 i 4). W ćwiczeniu leksykalnym można odwołać się do wiedzy uczniów dotyczącej relacji semantycznych: synonimii i antonimii oraz definicji omawianych słów.
4. Druga część lekcji poświęcona jest analizie i interpretacji fragmentu komedii Moliera „Skąpiec”. Uczniowie czytają tekst, np. z podziałem na role. Następnie wykonują ćw. 6, 7 i 8.
5. Ocena Harpagona – wyszukanie w tekście przykładów potwierdzających jego skąpstwo oraz reinterpretacja sentencji (plansza interaktywna, ćw. 9 i 10).
6. Nauczyciel zwraca uwagę, że tekst Moliera jest komedią. Pyta uczniów, czy ich śmieszy – uczniowie uzasadniają swoje zdanie, szukają przykładów komizmu w zamieszczonym w abstrakcie fragmencie.
Faza podsumowująca
Nauczyciel zadaje uczniom pytania skłaniające do oceny pracy własnej i stopnia zrozumienia materiału, np.
Co było dla mnie na tej lekcji najważniejsze?
Co było zrozumiałe, a co nie?
Jakie chciałbym/chciałabym zadać pytanie na ten temat?
Czego chciałbym/chciałabym jeszcze nauczyć się na ten temat?
Co mi pomagało mi się uczyć, a co przeszkadzało?
Praca domowa
Praca w grupach: przygotujcie przedstawienia na podstawie tekstu „Skąpiec wydaje kolację”. W tym celu:
podzielcie się na pięcioosobowe grupy,
skróćcie tekst, dostosujcie go do swoich możliwości, możecie uwspółcześnić dialogi,
nadajcie tytuł swojej sztuce,
uważnie przeczytajcie didaskalia i przygotujcie elementy scenografii (kostiumy, rekwizyty, dekoracje),
przydzielcie sobie role: reżysera, scenografa, aktorów,
zaprojektujcie afisz teatralny,
pokażcie swoje przedstawienie klasowej widowni.
W tej lekcji zostaną użyte m.in. następujące pojęcia oraz nagrania
Pojęcia
skąpiec
sknera, inne określenie skąpca
dusigrosz, inne określenie skąpca
hojny
rozrzutny
stangret, służący powożący końmi w bryczce, powozie, karecie itp.; woźnica
liberia, ubiór, uniform noszony np. przez służbę
rządca
przystawka, danie, od którego zaczyna się jedzenie, zwykle ma pobudzić apetyt
przejeść się, zjeść za dużo
kolacja, wieczerza, w lekcji także: dinner
kasztany
potrawka barania, danie z mięsa baraniego
sztuka teatralna
komedia, ale również: komizm
oszczędny
zaradny, przedsiębiorczy, obrotny
Teksty i nagrania
One should eat to live, not live to eat