Tytuł: Poznajmy się

Opracowanie scenariusza: Monika Spławska‑Murmyło

Temat zajęć

Poznajmy się. Zasady przedstawiania się w języku polskim i angielskim

Grupa docelowa

Uczniowie klasy IV szkoły podstawowej

Podstawa programowa

I. Kształcenie literackie i kulturowe.

2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:

1) identyfikuje wypowiedź jako tekst informacyjny, publicystyczny lub reklamowy;

3) określa temat i główną myśl tekstu;

5) odróżnia zawarte w tekście informacje ważne od drugorzędnych;

11) odnosi treści tekstów kultury do własnego doświadczenia;

II. Kształcenie językowe.

2. Zróżnicowanie języka. Uczeń:

2) posługuje się oficjalną i nieoficjalną odmianą polszczyzny;

3) używa stylu stosownego do sytuacji komunikacyjnej;

3. Komunikacja językowa i kultura języka. Uczeń:

4) rozpoznaje znaczenie niewerbalnych środków komunikacji (np. gest, mimika, postawa ciała);

7) rozumie, na czym polega etykieta językowa i stosuje jej zasady.

III. Tworzenie wypowiedzi.

2. Mówienie i pisanie. Uczeń:

4) redaguje notatki;

IV. Samokształcenie. Uczeń:

1) doskonali ciche i głośne czytanie.

Ogólny cel kształcenia

Uczeń poznaje zasady przedstawiania się w języku polskim i angielskim.

Kształtowane kompetencje kluczowe

• porozumiewanie się w języku ojczystym;

• porozumiewanie się w językach obcych;

• umiejętność uczenia się;

• kompetencje społeczne i obywatelskie.

Cele operacyjne

Uczeń:

• przygotowuje krótką autoprezentację;

• przedstawia się w odpowiedniej formie w zależności od sytuacji i zamierzonego celu;

• wyjaśnia pojęcia związane z danymi osobowymi.

Metody/techniki kształcenia

• problemowe: rozmowa kierowana, dyskusja dydaktyczna;

• eksponujące: film, ekspozycja;

• programowane: z użyciem komputera, z użyciem e‑podręcznika;

• praktyczna: ćwiczenia przedmiotowe.

Formy pracy

• praca zbiorowa;

• praca w grupie;

• praca w parach;

• praca indywidualna.

Przebieg zajęć

Faza wprowadzająca

1. Nauczyciel określa cel zajęć, którym jest poznanie zasad przedstawiania się w języku polskim i angielskim.

2. Nauczyciel pyta uczniów, czy wiedzą, jak się przedstawiać innym. Pyta, czy sposób przedstawiania się zależy od sytuacji. Jak uczniowie przedstawiają się osobom dorosłym, a jak rówieśnikom? (rozmowa kierowana)

3. Nauczyciel pyta, czy uczniowie wiedzą, w jaki sposób przedstawić się w języku angielskim.

Faza realizacyjna

1. Nauczyciel uruchamia lekcję “Let’s get to know each other” (komputery stacjonarne, tablety, komputer z rzutnikiem lub tablica interaktywna). Uczniowie uruchamiają nagranie i zapoznają się ze wstępem do lekcji.

2. Nauczyciel pyta uczniów, jak sądzą, w jaki sposób powstały nazwiska. Uczniowie wykonują zadanie 1 oraz 2 w parach. Po ukończeniu zadań nauczyciel wybiórczo sprawdza ich realizację, pytając o wnioski z pracy.

3. Uczniowie wykonują zadanie 3, sporządzając notatkę w języku angielskim (lub polskim) w zeszycie.

4. Następnie nauczyciel omawia zadanie 4 do samodzielnej realizacji. Uczniowie w określonym przez nauczyciela czasie zastanawiają się nad odpowiedziami na pytania zawarte w zadaniu. Następnie nauczyciel prosi kilkoro uczniów o podzielenie się z klasą swoimi odpowiedziami.

5. Kolejną część lekcji, zatytułowaną “How surnames came into existence”, w której znajduje się streszczenie wywiadu z prof. Janem Miodkiem, nauczyciel realizuje dostosowując jej trudność do poziomu językowego uczniów. Grupy bardziej zaawansowane mogą rozpocząć od głośnej lektury tekstu streszczenia, grupy mniej zaawansowane - od obejrzenia filmu z wywiadem w języku polskim w lekcji .

6. Po wysłuchaniu wywiadu i przeczytaniu tekstu nauczyciel upewnia się, czy uczniowie zrozumieli termin „przydomek”. W tej części lekcji można wprowadzić również terminy „przezwisko” i „pseudonim”, które są współczesnymi odpowiednikami “przydomka”. Uczniowie mogą również znać angielskie określenie “nick”.

7. Uczniowie wykonują zadania 5 i 6 w abstrakcie.

8. Nauczyciel przechodzi do kolejnej części lekcji: “What is a visiting card?”. Pyta uczniów, czy wiedzą, co to jest wizytówka i jakie informacje się na niej znajdują. Następnie uczniowie uruchamiają animację, z której dowiadują się, jak powinna być skomponowana wizytówka.

9. Nauczyciel analizuje wspólnie z uczniami przykład wizytówki przygotowanej w języku angielskim. Zwraca uczniom uwagę na słownictwo oraz na kompozycję wizytówki.

10. Uczniowie wykonują zadanie nr 7, po czym chętni lub wybrani przez nauczyciela prezentują swoje scenki całej klasie.

11. Nauczyciel omawia scenki, pytając uczniów, jak sądzą, które z nich były udane i poprawne pod względem etykiety językowej. Zwraca uwagę na różnice w sposobie przedstawiania się osobom dorosłym i rówieśnikom.

Faza podsumowująca

1. Nauczyciel wykorzystuje zawartą w lekcji ciekawostkę, by podsumować wiadomości zdobyte przez uczniów podczas zajęć. Prowadzi z uczniami krótką rozmowę na temat obyczajów w dawnych czasach i współcześnie.

2. Nauczyciel prosi uczniów o ocenę ich pracy na lekcji oraz stopnia zrozumienia omawianego materiału. Może do tego wykorzystać system kolorowych karteczek (np. zielony: zrozumiałem, żółty: jeszcze potrzebuję pomocy, czerwony: miałem duże trudności) lub planszę interaktywną zawartą w abstrakcie.

Praca domowa

Zadanie 8 z abstraktu: przygotuj w domu własną wizytówkę.

W tej lekcji zostaną użyte m.in. następujące pojęcia oraz nagrania

Pojęcia

Teksty i nagrania

Let's get to know each other

Do you know how to introduce yourself? Should you start with your given name or your surname? What do you think, how did surnames come to be?

Surnames, also known as last names or family names, were invented to distinguish between people who had the same given name. Given names are also known as first names or forenames.

What do you call a person who has the same given name as you? That person is your namesake.

Watch the video from the “Poznajmy się” lesson at epodreczniki.pl. Professor Jan Miodek explains in it how surnames came into existence. He gives examples of Polish kings: two Bolesławs, Władysław and Kazimierz.

It took some time for people to come up with nicknames for them: Chrobry (or the Brave), Krzywousty (or the Wrymouth), Łokietek (or the Elbow‑high) and Wielki (or the Great). The first surnames that helped distinguish between people with the same given names were linked to the places where those people lived: Mikołaj of Wola became Mikołaj Wolski, and Jan of Potok became Jan Potocki.

Other surnames reflected the physical features, character traits or occupation of their bearers, e.g. Jan with a large nose was dubbed Jan Nosal and beekeeper Kazimierz became Kazimierz Miodek. Surnames also give us hints on the origins of our ancestors. This is why many Poles have foreign‑sounding surnames.

Professor Jan Miodek advises to always keep to the following order when introducing oneself: first given name, then surname.

The same goes for introducing yourself in English. Start with your given name, and then say your surname: Hello, my name is Joanna Kowalska.

The Brave, the Wrymouth (one with a distorted mouth), the Elbow‑high (short) and the Great (due to height or outstanding merit) are all bynames. They refer to a given person’s character quality. Can you recall Thumbelina, Little Red Riding Hood, Snow White and Tom Thumb? These characters are also known by their bynames.

Do you know what a visiting card is for? Who uses visiting cards? When are visiting cards used? Watch the video and learn how to prepare one.