Scenariusz lekcji dla nauczyciela:
I. Opanowanie zagadnień z zakresu języka i funkcji plastyki; podejmowanie działań twórczych, w których wykorzystane są wiadomości dotyczące formy i struktury dzieła. Uczeń:
1) wykazuje się znajomością dziedzin sztuk plastycznych: malarstwa, rzeźby, grafiki, architektury (łącznie z architekturą wnętrz), rysunku, scenografii, sztuki użytkowej dawnej i współczesnej (w tym rzemiosła artystycznego); rozumie funkcje tych dziedzin i charakteryzuje ich język; rozróżnia sposoby i style wypowiedzi w obrębie dyscyplin; zna współczesne formy wypowiedzi artystycznej, wymykające się tradycyjnym klasyfikacjom, jak: happening, performance, asamblaż; sztuka nowych mediów;
2) rozróżnia cechy i rodzaje kompozycji w naturze oraz w sztukach plastycznych (odnajduje je w dziełach mistrzów, a także w tworach i zjawiskach przyrody); tworzy różnorodne układy kompozycyjne na płaszczyźnie i w przestrzeni (kompozycje otwarte i zamknięte, rytmiczne, symetryczne, statyczne i dynamiczne); ustala właściwe proporcje poszczególnych elementów kompozycyjnych, umiejętnie równoważy kompozycję, wykorzystując kształt i kontrast form;
4) charakteryzuje i rozróżnia sposoby uzyskania iluzji przestrzeni w kompozycjach płaskich; rozpoznaje rodzaje perspektyw (w tym m.in.: rzędowa, kulisowa, aksonometryczna, barwna, powietrzna, zbieżna); rozpoznaje i świadomie stosuje światłocień, jako sposób uzyskania iluzji przestrzeni; podejmuje działania kreatywne z wyobraźni i z natury, skoncentrowane wokół problematyki iluzji przestrzeni;
5) charakteryzuje pozostałe środki wyrazu artystycznego, takie jak: linialinia, plama, faktura; wykorzystuje wskazane środki w działaniach plastycznych (kompozycjach z wyobraźni i transpozycji natury);
II. Doskonalenie umiejętności plastycznych – ekspresja twórcza przejawiająca się w działaniach indywidualnych i zespołowych. Uczeń:
1) w zadaniach plastycznych interpretuje obserwowane przedmioty, motywy i zjawiska, stosując środki wyrazu zgodnie z własnym odczuciem; w wyższych klasach podejmuje również próby rysunkowego studium z natury;
2) wyraża w pracach plastycznych uczucia i emocje wobec rzeczywistości, a także płynące z inspiracji muzycznych czy literackich (impresja i ekspresja); rysuje, maluje, ilustruje zjawiska i wydarzenia realne i wyobrażone (także w korelacji z innymi przedmiotami);
6) stosuje różnorodne techniki plastyczne (proste techniki graficzne, rzeźbiarskie, malarskie, elementy obrazowania cyfrowego fotograficznego i z wykorzystaniem wybranych graficznych programów komputerowych);
III. Opanowanie podstawowych wiadomości z zakresu kultury plastycznej, jej narodowego i ogólnoludzkiego dziedzictwa kulturowego.
5) rozpoznaje wybrane, najbardziej istotne dzieła z dorobku innych narodów.
stosować perspektywę linearną oraz jej odmiany;
wyjaśniać pojęcie perspektywy, oraz wymieniać jej rodzaje;
rozpoznawać przykłady poznanych perspektyw i umiejscawiać je na osi czasu historii sztuki;
definiować pojęcia: linia horyzontulinia horyzontu, punkt zbiegu.
Przestrzeń i iluzja przestrzeni w naszym życiu - przykłady zdjęć
Rodzaje linii a perspektywa zbieżna
Zadania
Zapoznaj się z fotografiami renesansowego miasta Zamość. Następnie wykonaj fotografię swojej miejscowości - charakterystycznego punktu, obiektu, budowli lub pomnika, aby uwzględnić przykłady perspektywy:
- centralnej
- dolnej - żabiej
- lotu ptaka.
W narzędziu poniżej narysuj prostopadłościan we wskazanych perspektywach:
perspektywa frontalnaperspektywa frontalna, perspektywa bocznaperspektywa boczna, perspektywa żabiaperspektywa żabia,perspektywa linearnaperspektywa linearna, perspektywa z lotu ptakaperspektywa z lotu ptaka
Przyporządkuj opisy do definicji.
Podstawowy ślad narzędzia plastycznego. Linie mogą być różne - grube i wyraźne, cienkie i łamane, mają różne kierunki, zmieniają się w zależności od siły nacisku i zastosowanego narzędzia., Punkt na linii horyzontu, do którego zbiegają się poziome krawędzie rysowanych przedmiotów., Sposób ukazania przestrzeni zależny od punktu widzenia., Miejsce pozornego zetknięcia się nieba z ziemią, bądź morzem, linia oddzielająca ziemię od sklepienia niebieskiego, znajduje się na wysokości oczu patrzącego.
Linia | |
Linia horyzontu | |
Perspektywa | |
Punkt zbiegu |
Słownik Pojęć
Podstawowy ślad narzędzia plastycznego. Linie mogą być różne - grube i wyraźne, cienkie i łamane, mają różne kierunki, zmieniają się w zależności od siły nacisku i zastosowanego narzędzia.
Miejsce pozornego zetknięcia się nieba z ziemią, bądź morzem, linia oddzielająca ziemię od sklepienia niebieskiego, znajduje się na wysokości oczu patrzącego.
Sposób ukazania przestrzeni, zależny od punktu widzenia.
Punkt na linii horyzontu, do którego zbiegają się poziome krawędzie rysowanych przedmiotów.
Sposób ukazania głębi oraz trójwymiaru.
Przedmiot ukazany z boku, linie zbiegu i punkt zbiegu ustawiony z boku. Pionowe krawędzie przedmiotu są do siebie równoległe.
Przedstawienie przedmiotu od przodu, linie zbiegu przecinają się pośrodku.
Widok ukazany z góry, linia horyzontu przesunięta ponad linię wzroku.
Widok ukazany z dołu, linia horyzontu poniżej linii wzroku.
Słownik pojęć został opracowany na podstawie:
1. sjp.pwn.pl
Galeria dzieł sztuki
Bibliografia
Helena Hohensee‑Ciszewska, Podstawy wiedzy o sztukach plastycznych, WSiP, Warszawa 1982.
J.M. Parramon, Jak rysować w perspektywie: zarys historyczny, perspektywa podstawowa, studium form podstawowych, podział głębi przestrzeni, plany pochylone, schody, odbicie, ciało ludzkie i perpektywa cieni, Galaktyka, Łódź 2000.
Kazimierz Bartel, Perspektywa malarska, t. 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1960.
Myriam Ferrón, Perspektywa, Klub dla Ciebie Bauer‑Weltbild Media, Warszawa 2006.