Mam kolegów i koleżanki

1. Cele lekcji

a) Wiadomości

Uczeń:

• zna cechy dobrego kolegi i prawdziwego przyjaciela,

• wie, jakie są różnice między koleżeństwem a przyjaźnią,

• zna wiersz Juliana Tuwima Zosia Samosia.

b) Umiejętności

Uczeń:

• okazuje kolegom i koleżankom szacunek,

• okazuje przyjacielowi uczucia.

2. Metoda i forma pracy

Metoda pracy: burza mózgów, dyskusja, praktyczne działanie, zdania niedokończone, łańcuch skojarzeń.

Forma pracy: indywidualna, grupowa, zbiorowa.

3. Środki dydaktyczne

Materiały plastyczne (arkusze papieru, flamastry, farby plakatowe, pędzelki).

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

Rundka wstępna: uczniowie, siedząc w kręgu, określają swoją gotowość do zajęć w skali od 1 do 10.

Łańcuch skojarzeń: uczniowie siedzą w kręgu, kolejno wypowiadają skojarzenia związane z pojęciami: kolega, przyjaciel, a następnie zapisują je na dużym arkuszu papieru i motywują swoje odpowiedzi.

b) Faza realizacyjna

1. Dyskusja: ludzie w moim życiu.

Na wstępie dyskusji nauczyciel czyta uczniom wiersz Juliana Tuwima Zosia Samosia. Nawiązując do wiersza, wyjaśnia uczniom, że człowiek jest istotą społeczną. Na co dzień otoczony jest ludźmi. W pracy, w szkole, w domu, na podwórku nawiązuje z nimi relacje koleżeńskie lub przyjacielskie.

Propozycje pytań do uczniów:

• Jak oceniacie postępowanie Zosi Samosi?

• Lepiej żyć w samotności czy wśród ludzi?

• Dlaczego chcemy mieć kolegów i koleżanki?

• Z czym kojarzy się wam powiedzenie: prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie?

Nauczyciel wyjaśnia różnice między przyjaźnią a koleżeństwem. Koleżeństwo łączy ludzi
w okolicznościach, na które nie mamy wpływu (wspólna klasa, wspólny blok). Przyjaciół wybieramy sobie sami. Aby nazwać kogoś przyjacielem potrzeba dużo czasu na wzajemne poznanie się, swoich zainteresowań, poglądów. Z przyjaciółmi dzielimy się swoimi tajemnicami, pomagamy sobie
w trudnych sytuacjach. Przyjaciel to ktoś, komu można zaufać.

2. Burza mózgów: cechy kolegi i cechy przyjaciela.

Nauczyciel dzieli uczniów na grupy cztero- i pięcioosobowe. Każdej grupie rozdaje karty
pracy dotyczące kolegów i przyjaciół. Po wypełnieniu kart liderzy grup prezentują swoje odpowiedzi. Nauczyciel wraz z uczniami na dużym arkuszu papieru tworzy klasową listę cech dobrego kolegi
i prawdziwego przyjaciela.

3. Praktyczne działanie: praca plastyczna.

Każdy uczeń przy użyciu farb plakatowych maluje portret swojego kolegi lub koleżanki oraz przyjaciela lub przyjaciółki. Każdy portret podpisuje imieniem. Jeżeli ktoś nie ma przyjaciela, to może namalować portret osoby, z którą łączy go silna więź koleżeńska.

c) Faza podsumowująca

Zdania niedokończone. Uczniowie, siedząc w kręgu, kolejno kończą zdanie wypowiedziane przez nauczyciela.

• Dzisiejsze zajęcia były dla mnie…

• Dzisiaj na zajęciach dowiedziałem się, że…

• Na dzisiejszych zajęciach szczególnie podobało mi się…

• Na dzisiejszych zajęciach szczególnie nie podobało mi się…

5. Bibliografia

1. Środowiskowy program wychowania zdrowotnego w szkole podstawowej i ponadpodstawowej, red. M. Chrzypska‑Gula, Komisja Profilaktyki Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, Lublin 1997.

2. Tuwim J., Dla najmłodszych, Podsiedlik‑Raniowski i Spółka, Poznań 1990.

6. Załączniki

a) Karta pracy ucznia

7. Czas trwania lekcji

45 minut

8. Uwagi do scenariusza

Pytania zawarte w dyskusji nauczyciel może zmienić zgodnie ze swoim uznaniem i pomysłami. Scenariusz godziny wychowawczej przeznaczony jest dla klasy szóstej szkoły podstawowej.