Metale
Wyniki badań wskazują na to, że metale trafiły na naszą planetę przypadkowo, jako część składowa asteroidów, które w nią uderzały. W trakcie powstawania Ziemi, płynne żelazo oraz inne substancje o dużej gęstości – w tym metale, takie jak nikiel, złoto i platyna – przemieszczały się w stronę środka planety, formując jej jądro. Jądro Ziemi zawiera prawdopodobnie tyle metali, że wystarczyłoby ich na pokrycie całej powierzchni Ziemi warstwą o grubości czterech metrów.
MetaleMetale są wykorzystywane przez człowieka od wieków. Każdego roku odnotowuje się jednak straty spowodowane korozją materiałów wykonanych między innymi z żelaza i jego stopów. W jaki sposób można zapobiegać procesom korozji? Czy samonaprawiające się materiały pozostają w sferze marzeń, czy może już są rzeczywistością?
właściwości substancji zaliczanych do właściwości fizycznych oraz zaliczanych do właściwości chemicznych;
sposób określenia właściwości fizycznych i chemicznych oraz sposób rozróżnienia ich;
symbole pierwiastków chemicznych;
kryteria klasyfikacji mieszanin;
zasady bezpieczeństwa, które należy zachować w szkolnej pracowni chemicznej.
wskazywać położenie metali w układzie okresowym pierwiastków;
opisywać właściwości fizyczne charakteryzujące metale;
podawać przykłady zastosowania metali w życiu codziennym;
projektować i przeprowadzać doświadczenia pozwalające na zbadanie wybranych właściwości fizycznych metali;
wyjaśniać, na czym polega proces korozji i proponować sposoby zabezpieczania przed rdzewieniem wyrobów zawierających w swoim składzie żelazo;
planować i przeprowadzać doświadczenia pozwalające porównywać właściwości fizyczne metali.
1. Od kiedy znane były metale?
Wypisz nazwy przynajmniej dziesięciu przedmiotów z Twojego otoczenia, które częściowo lub w całości zostały wykonane z metali.
Człowiek zaczął stosować metale już pod koniec epoki kamienia. Do najwcześniej poznanych metali należą m.in.: złoto, miedź, srebro. Już przed naszą erą wykonywano z nich ozdoby i biżuterię, ale przede wszystkim, w miarę rozwoju cywilizacji, metalowe narzędzia. W dzisiejszych czasach trudno jest wyobrazić sobie życie bez metali.
Galeria: srebro, złoto i miedź – metale znane od starożytności
Złoto i srebro przez wieki były najbardziej cenionymi metalami. Przede wszystkim, ze względu na rzadkość występowania, były bardzo drogie. Bito z nich monety, wytwarzano biżuterię. Po dzisiaj są elementami wielu cennych wyrobów jubilerskich.
W celu poznania historii wykorzystywania złota, zapoznaj się z informacjami zawartymi w poniższej animacji.
2. Metale – położenie w układzie okresowym
Na poniższym schemacie przedstawiono uproszczony podział substancji chemicznych.
Zwróć uwagę, że metale to substancje proste, a więc pierwiastki chemiczne. W układzie okresowym położone są głównie w jego lewej i centralnej części.
W przyrodzie, w stanie wolnym (niezwiązanym z innymi pierwiastkami) występują jedynie nieliczne z metali. Należą do nich m.in.: srebro, złoto, miedź, platyna. Większość metali występuje w przyrodzie zwykle w postaci tak zwanych rudrud (w uproszczeniu, w postaci związków chemicznych z innymi pierwiastkami). Czyste metale można pozyskać, poddając odpowiednie rudy określonym procesom metalurgicznym.
W poniższej galerii zamieszczono zdjęcia wybranych rud niektórych metali.
Galeria: Rudy wybranych metali
Pilbara to region w Australii cechujący się niewielkim zaludnieniem i dużym znaczeniem gospodarczym. W latach pochodziło stamtąd ponad wydobywanej na świecie rudy żelaza. To głównie ona nadaje tamtejszej glebie charakterystyczną (rdzawą) barwę, dobrze widoczną z dużej wysokości. Region ten jest bogaty również w rudy innych metali, m.in.: manganu, złota, cyny, miedzi.
3. Jakie właściwości mają metale?
Wykonanie polecenia i wskazanie metalowych przedmiotów w Twoim otoczeniu, prawdopodobnie nie sprawiło Ci trudności. Czy zatem metale mają jakieś wspólne właściwości, dzięki którym jesteśmy w stanie z łatwością określić, jaka substancja należy właśnie do grupy metali, a inna nie? Udzielenie odpowiedzi na to pytanie ułatwi Ci wykonanie poleceń –.
W poniższej galerii znajdują się zdjęcia wybranych metali. Obejrzyj je i napisz, jakie właściwości fizyczne metali możemy określić na ich podstawie. Następnie zastanów się, czy wszystkie zapisane przez Ciebie właściwości fizyczne są takie same dla każdego z analizowanych metali.
Próbując odpowiedzieć na pytanie, czy metale mają takie same właściwości fizyczne, zbadaj ich właściwości magnetyczne. W tym celu wykonaj doświadczenie .
Uwaga: Wszystkie czynności dotyczące sodu wykonuj w asyście osoby dorosłej.
Zapoznaj się z poniższym opisem doświadczenia, a następnie wykonaj polecenie.
Problem badawczy:
Czy metale charakteryzują się takimi samymi właściwościami fizycznymi?
Hipoteza:
Metale różnią się właściwościami fizycznymi.
Co było potrzebne:
nóż;
pęseta;
magnes;
szkiełko zegarkowe;
bibuła (do osuszania sodu);
cynk;
sód;
magnez;
glin;
żelazo.
Przebieg doświadczenia:
Określono stan skupienia, barwę i połysk wszystkich metali. Następnie do próbek: cynku, sodu (osuszonego z nafty), magnezu, glinu i żelaza zbliżono magnes.
Obserwacje:
Cynk, magnez, glin i żelazo to stosunkowo twarde, srebrzystoszare, połyskujące ciała stałe. Sód to miękkie ciało stałe – można go kroić nożem. Bezpośrednio po przekrojeniu sodu nożem można stwierdzić, że podobnie do pozostałych próbek, jest on srebrzystoszarym, połyskującym ciałem stałym. Barwy analizowanych metali różnią się nieco odcieniem.
Po zbliżeniu magnesu do każdej z badanych próbek zauważono, że magnes przyciąga żelazo. Próbki pozostałych badanych metali nie są przyciągane przez magnes.
Zapisz wnioski z przeprowadzonego doświadczenia.
Sprawdź, czy miedź przewodzi ciepło. W tym celu wykonaj doświadczenie . Jeśli nie masz możliwości samodzielnego przeprowadzenia doświadczenia, zapoznaj się ze schematycznym rysunkiem obrazującym jego przebieg. Wspomniany rysunek znajduje się pod instrukcją wykonania doświadczenia.
Zapoznaj się z poniższym opisem doświadczenia, a następnie wykonaj polecenie.
Problem badawczy:
Czy miedź przewodzi ciepło?
Hipoteza:
Miedź przewodzi ciepło.
Co było potrzebne:
zlewka;
gorąca woda;
zagięta metalowa płytka miedziana;
parafina.
Przebieg doświadczenia:
Do zlewki wlano gorącą wodę, a następnie włożono do niej zagiętą metalową płytkę tak, aby jeden jej koniec był zanurzony w wodzie. Na drugim końcu płytki umieszczono kawałek parafiny.
Obserwacje:
Parafina umieszczona na miedzianej płytce po pewnym czasie zaczyna się topić.
Zapisz wnioski z przeprowadzonego doświadczenia.
Gdybyśmy w drugim doświadczeniu zamiast płytki miedzianej użyli płytki wykonanej z innego metalu (takiego, który nie ulega reakcji chemicznej z wodą), uzyskalibyśmy ten sam wynik – parafina po pewnym czasie uległaby stopieniu. Wszystkie metale są dobrymi przewodnikami ciepła. Dlatego często wydaje nam się, że metale (lub metalowe przedmioty) są zimniejsze w dotyku niż otoczenie.
Sprawdź, czy miedź przewodzi prąd elektryczny. W tym celu wykonaj doświadczenie .
Skonstruowany przez Ciebie zestaw powinien wyglądać podobnie, jak ten zilustrowany na poniższym schemacie.
Zapoznaj się z poniższym opisem doświadczenia, a następnie wykonaj polecenie.
Problem badawczy:
Czy miedź przewodzi prąd elektryczny?
Hipoteza:
Miedź przewodzi prąd elektryczny.
Co będzie potrzebne:
bateria;
dioda LED;
drucik miedziany;
przewody elektryczne.
Przebieg doświadczenia:
Z baterii, diody i przewodów elektrycznych zmontowano zestaw do badania przewodzenia prądu elektrycznego. Następnie w układzie elektrycznym umieszczono miedziany drucik, zamykając w ten sposób jego obwód.
Obserwacje:
Po zamknięciu obwodu przez umieszczenie w nim miedzianego drucika, dioda LED się zaświeciła.
Zapisz wnioski z przeprowadzonego doświadczenia.
Sprawdź, czy inne metale oraz drewno (podobnie jak miedź) przewodzą prąd elektryczny. W tym celu przeprowadź poniższą symulację. Zapisz obserwacje i wnioski z przeprowadzonej symulacji.
Metale są nie tylko dobrymi przewodnikami ciepła, ale także elektryczności. Przewodnictwo cieplne i elektryczne, a także połysk (nazywany często połyskiem metalicznym), to właściwości, które posiadają wszystkie metale (bez wyjątków).
Do ich wspólnych właściwości należy również kowalność. KowalnośćKowalność to w uproszczeniu zdolność metalu do odkształcania się pod wpływem kucia, przy jednoczesnym zachowaniu właściwości tego metalu. Innymi słowy, ta cecha skutkuje tym, że metale nadają się do obróbki poprzez kucie.
Cztery wymienione powyżej właściwości, a więc dobre przewodnictwo cieplne i elektryczne, połysk i kowalność, są właściwościami definiującymi metale. Pokrótce oznacza to, że aby mieć pewność, czy badana substancja jest metalem, należy sprawdzić doświadczalnie, czy charakteryzuje się wszystkimi czterema wymienionymi właściwościami. Jeśli dla badanej substancji nie stwierdzimy przynajmniej jednej z analizowanych właściwości, nie możemy tej substancji zaklasyfikować do metali.
Przeanalizujmy jeszcze inne cechy metali.
Charakteryzują się one na ogół dużą ciągliwością. Oznacza to, że są podatne na zmianę kształtu, bez jednoczesnego naruszenia spójności materiału oraz bez utraty jego właściwości. To znaczy, że metale można prawie dowolnie formować, np. w formę cienkich drutów lub arkuszy (jak np. folia aluminiowa).
Przeprowadź poniższą symulację i dokonaj pomiaru temperatur topnienia analizowanych metali. Próbkę wybranego metalu umieść w podajniku, a następnie włącz piec. Wyniki przedstaw w formie wykresu słupkowego.
Metale charakteryzują się zróżnicowanymi temperaturami topnienia. Wartości tych temperatur są dla większości metali stosunkowo wysokie. Wyjątkiem jest oczywiście rtęć, której temperatura topnienia wynosi około –. Niezbyt wysokie temperatury topnienia mają również sód (około ) czy potas (około ).
Na poniższym wykresie zamieszczono temperatury wrzenia wybranych metali.
Na kolumnowym wykresie interaktywnym przedstawiono temperatury wrzenia wybranych metali:
cynk – ;
glin – ;
miedź – ;
ołów – ;
potas – ;
rtęć – ;
sód – ;
srebro – ;
wapń – ;
złoto – ;
żelazo – .
W poniższej tabeli zebrano gęstości wybranych metali.
Nazwa metalu | Gęstość metalu (w temperaturze ) |
---|---|
cynk | |
glin | |
sód | |
miedź | |
ołów | |
potas | |
złoto | |
żelazo | |
wapń | |
Indeks dolny Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa , s. Indeks dolny koniecNa podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa , s. |
Poniżej znajdują się informacje o masach i objętościach próbek metali badanych w pewnym laboratorium. Do każdej z informacji dopasuj nazwę odpowiadającego metalu. Skorzystaj z danych zamieszczonych w powyższej tabeli.
Metale charakteryzują się różną gęstością i różnymi temperaturami wrzenia. Różnice w tych i omówionych wcześniej właściwościach metali wykorzystuje się w różnych dziedzinach przemysłu.
Gęstość złota, w temperaturze , wynosi około , z kolei gęstość srebra w tej temperaturze to około . Zastanów się i odpowiedz na pytanie, która z próbek – złota czy srebra – zajmuje więcej miejsca (większą objętość). Odpowiedź znajdziesz w filmie.
Gęstość złota, w temperaturze , wynosi około , z kolei gęstość srebra w tej temperaturze to około . Zastanów się i odpowiedz na pytanie, która z próbek – złota czy srebra – zajmuje więcej miejsca (większą objętość).
W poniższym materiale filmowym przeprowadzono doświadczenie, które pozwoliło na zbadanie pewnych właściwości fizykochemicznych trzech metali: sodu, potasu oraz wapnia. Zapoznaj się z tym materiałem i, na podstawie zawartych w nim informacji, oceń poprawność poniższych stwierdzeń.
Związki chemiczne niektórych metali barwią płomień palnika na określony kolor. W przypadku identyfikacji analizowanej próbki związku chemicznego, można przeprowadzić tak zwaną próbę płomieniowąpróbę płomieniową.
Polega ona w uproszczeniu na umieszczeniu próbki badanego związku chemicznego w płomieniu palnika i obserwowaniu zabarwienia tego płomienia. Na poniższej grafice przedstawiono zabarwienie płomienia palnika w kontakcie ze związkami chemicznymi wybranych metali.
Zdolność barwienia płomienia jest wykorzystywana w produkcji sztucznych ogni (fajerwerków).
4. Zastosowanie metali
Jak już wspomnieliśmy, trudno w dzisiejszych czasach wyobrazić sobie życie bez metali. Określone właściwości tej grupy związków chemicznych wykorzystuje się w różnych gałęziach przemysłu i w różnych dziedzinach życia. Przykładowo, dobre przewodnictwo elektryczne pozwoliło na wykorzystanie niektórych metali do produkcji przewodów elektrycznych. Jednak często zdarza się, że do stworzenia określonego przedmiotu nie używa się tylko jednego, określonego metalu, ale stopu metalistopu metali.
Stop metali to mieszanina jednorodna, która powstała z połączenia metalu z innym pierwiastkiem, zwykle innym metalem, po ich stopieniu, a następnie schłodzeniu otrzymanej masy. W skład stopu mogą wchodzić nie tylko metale, ale także niemetale (np. węgiel). Jeśli ma być on mieszaniną jednorodną metalu z niemetalem, to wspomniany metal musi stanowić w tej mieszaninie zdecydowaną większość (musi być głównym składnikiem stopu).
W wyniku stapiania odpowiednich metali, można uzyskać materiały o określonych właściwościach – innych niż czyste metale. Najczęściej stopy metali produkuje się w celu otrzymania materiałów o zwiększonej wytrzymałości.
W poniższej galerii zamieszczono zdjęcia przedmiotów wykonanych z odpowiednich stopów metali.
Korzystając z dostępnych źródeł informacji (np. encyklopedii, czasopism naukowych lub internetu), sporządź notatkę, w której wymienisz po kilka zastosowań przynajmniej dziesięciu wybranych metali. Notatkę przedstaw w formie mapy myśli, używając w tym celu poniższego generatora (aby to zrobić, kliknij przycisk „edytuj”, który znajduje się w prawym górnym rogu pola mapy myśli).
Korzystając z dostępnych źródeł informacji (np. encyklopedii, czasopism naukowych lub Internetu), sporządź notatkę, w której wymienisz po kilka zastosowań przynajmniej dziesięciu wybranych metali.
W poniższym materiale filmowym omówiono nietypowe zastosowania złota. Zapoznaj się z nimi.
Naukowcom z Massachusetts Institute of Technology (czyt. masecziuset institiut of teknolodżi) udało się odkryć materiał, który przez swe właściwości przypomina słynny samonaprawiający się metal T–, znany z filmu Terminator () w reżyserii Jamesa Camerona (czyt. dżejmsa kamerona).
Odkrycia tego dokonali prof. Michael Demkowicz (czyt. majkel dimkowicz) i jego student Guoqiang Xu (czyt. głokjang zu). Prowadząc badania, zauważyli, że pęknięty kawałek stopu niklu pod wpływem rozciągania scala się, zamiast ulegać dalszemu uszkodzeniu. Początkowo uważali obserwowane zjawisko za błąd laboratoryjny, jednak kolejne testy wykazały, że badany przez nich stop potrafi sam się naprawić.
Na tę chwilę w literaturze nie ma wzmianek o konkretnych zastosowaniach właściwości omawianego stopu niklu.
Jednak samonaprawialne materiały nie są już nowością. Już w inni naukowcy opracowali stop niklu z tytanem, który okazał się nieco zaskakującym odkryciem. Był nim nitinol. Wśród jego wielu cennych właściwości fizycznych (m.in.: lekkości, wytrzymałości, elastyczności), jedną z najbardziej interesujących jest jego zdolność do zapamiętywania nadanego mu kształtu. Oznacza to, że jeśli materiał wykonany z nitinolu zostanie zdeformowany, po ogrzaniu go do odpowiedniej temperatury samoczynnie powróci do pierwotnego kształtu.
Od momentu wynalezienia nitinolu nadzieję budziło wykorzystanie go do produkcji środków transportu, głównie rowerów i samochodów, które mogłyby się „same naprawiać”. Jednak wysokie koszty otrzymywania tego stopu i słaba podatność na spawanie nieco pokrzyżowały naukowcom plany.
Nitinol jest obecnie powszechnie wykorzystywany do produkcji niewielkich elementów, m.in.: stentów (wszczepianych do naczyń krwionośnych w celu zapewnienia ich drożności), siłowników (np. w pompach insulinowych), czujników temperatury, a nawet niektórych spinaczy biurowych.
W galerii poniżej przedstawiono zdolność nitinolu do zapamiętywania kształtów.
Uwaga: Zapoznaj się z obydwoma kafelkami rozwijanej harmonii.
5. Na czym polega proces korozji?
KorozjaKorozja to proces stopniowego niszczenia materiałów, spowodowany działaniem powietrza, wody i innych czynników środowiska. Niszczenie rozpoczyna się na powierzchni materiału i postępuje w głąb, zmieniając jego właściwości. Najbardziej narażone na korozję są łączenia określonego metalu z innym metalem, np. miejsca spawania lub lutowania. Korozja żelaza i stali (stopu żelaza z węglem) nazywana jest rdzewieniem. Być może udało Ci się zaobserwować, że niektóre stalowe elementy lub konstrukcje, pokryte są rudobrązowym nalotem. Nalot ten to tak zwana rdzardza.
Uczeń badał wpływ różnych czynników na proces korozji metali. W jednym ze swoich doświadczeń, wykorzystał sześć stalowych śrubek. Dwie z nich umieścił w wodzie z olejem, kolejne dwie zanurzył do połowy w wodzie, a jeszcze następne dwie umieścił w słoiku ze środkiem do pochłaniania wilgoci. Przebieg swojego doświadczenia uczeń zaprezentował w poniższym materiale filmowym. Zapoznaj się z nim, a następnie zaznacz poprawny wniosek z analizowanego doświadczenia.
Uczeń badał wpływ różnych czynników na proces korozji metali. W jednym ze swoich doświadczeń, wykorzystał sześć stalowych śrubek. Dwie z nich umieścił w wodzie z olejem, kolejne dwie zanurzył do połowy w wodzie, a jeszcze następne dwie umieścił w słoiku ze środkiem do pochłaniania wilgoci. Jak myślisz, w którym przypadku najszybciej można będzie zaobserwować oznaki korozji i dlaczego?
Zauważ, że na podstawie przeprowadzonego przez ucznia doświadczenia, nie możemy jednoznacznie stwierdzić, że proces rdzewienia śrubek w wodzie z olejem oraz tych pozostawionych na powietrzu z dodatkiem substancji chłonącej wilgoci nie zachodzi. Możemy jednak wnioskować, że ograniczenie dostępu powietrza do stalowego przedmiotu zanurzonego w wodzie na pewno opóźnia jego rdzewienie. Podobnie w przypadku zastosowania substancji pochłaniającej wilgoć, kiedy przedmiot wykonany ze stali pozostawimy na powietrzu.
Na szybkość korozji i na sam fakt jej występowania wpływają same w sobie woda (lub wilgoć) oraz dostęp materiału do powietrza, ale znaczącą rolę odgrywa także ich skład. Okazuje się, że korozja metali szybciej zachodzi między innymi w wodnych roztworach niektórych substancji (np. w wodzie morskiej, w której rozpuszczone są stosunkowo duże ilości soli, np. chlorku sodu). Do występowania zjawiska korozji przyczyniają się również gwałtowne zmiany temperatury otoczenia.
Rdzewienie stalowych przedmiotów, a w szczególności stalowych konstrukcji, jest zjawiskiem wysoce niepożądanym. Pogłębiająca się rdza może bowiem powodować duże ubytki w materiale, co skutkuje chociażby zmniejszeniem jego wytrzymałości.
Korzystając z dostępnych źródeł informacji (np. podręczników, encyklopedii lub Internetu), wypisz przynajmniej trzy sposoby, których zastosowanie spowolni proces korozji.
Na niekorzystne działanie czynników atmosferycznych, a więc na procesy korozji, odporne są tak zwane metale szlachetne. Należą do nich m.in.: złoto, srebro, platyna.
Korozja nie zawsze traktowana jest jako zjawisko niepożądane. Przedmioty wykonane z miedzi, jak np. pokrycia dachów zabytkowych budowli, z biegiem czasu pokrywają się zielonym nalotem, zwanym patynąpatyną. Nalot ten chroni miedź przed dalszym niszczeniem. Poniżej w galerii zdjęć zaprezentowano przykłady zabytków pokrytych patyną.
Podsumowanie
Pierwiastki chemiczne dzielimy na metale i niemetale.
Każdy metal (w temperaturze pokojowej) charakteryzuje się jednocześnie czterema właściwościami: dobrym przewodnictwem cieplnym i elektrycznym, kowalnością i metalicznym połyskiem.
Metale mają w temperaturze pokojowej stały stan skupienia (jedynym wyjątkiem jest ciekła rtęć).
Większość metali ma srebrzystoszare zabarwienie (wyjątki: żółte złoto i rudobrązowa miedź).
W odpowiednich warunkach środowiska (między innymi przy dużej wilgotności i dostępie powietrza) materiały wykonane z metali mogą ulec korozji.
Folia aluminiowa (wykonana głównie z glinu) z jednej strony jest błyszcząca, a z drugiej – matowa. Błyszcząca strona chroni przed utratą ciepła (odbija je), podczas gdy matowa je przepuszcza (pochłania). Która strona folii (błyszcząca czy matowa) powinna przylegać do zawijanej gorącej potrawy, aby była ciepła jak najdłużej? Odpowiedź uzasadnij.
Na podstawie książki pod tytułem Guziki Napoleona – jak cząsteczek zmieniło historię lub innych źródeł informacji historycznych, spróbuj odpowiedzieć na pytanie, czy klęskę armii Napoleona podczas wojny z Rosją w można wytłumaczyć kruszeniem się guzików przy mundurach? Szukając odpowiedzi na postawione pytanie, zwróć uwagę na tak zwaną zarazę cynową.
Słownik
niszczenie materiałów (między innymi żelaza), spowodowane wpływem czynników środowiska (wywołane jednoczesnym działaniem tlenu zawartego w powietrzu oraz wody, a nawet wilgoci); korozję przyspiesza obecność niektórych rozpuszczonych w wodzie substancji (np. chlorku sodu), a także gwałtowne zmiany temperatury (a w szczególności podwyższone jej wartości)
podatność metali na zmianę kształtu pod wpływem kucia; kowalność materiału określa się zwykle na drodze odpowiednich prób technologicznych; „domowym” sposobem można zbadać kowalność materiału, umieszczając jego próbkę na kowadle i uderzając w nią młotkiem
substancje (pierwiastki chemiczne), które charakteryzują się dobrym przewodnictwem cieplnym i elektrycznym, są kowalne i mają charakterystyczny połysk
krucha, rudobrązowa warstwa pokrywająca wyroby z żelaza i stali; powstaje w procesie ich korozji, który w tym przypadku nazywamy rdzewieniem
w znaczeniu przemysłowym: kopaliny (surowce wydobywane z ziemi) będące związkami chemicznymi, w skład których wchodzą metale; czysty metal pozyskuje się z rudy w wyniku odpowiednich procesów metalurgicznych
cienka, zielonkawa, szczelnie przylegająca warstwa związków chemicznych powstająca w wyniku działania czynników atmosferycznych na miedź; powstawanie patyny jest wynikiem zachodzenia procesów korozji na przedmiotach wykonanych z miedzi, najczęściej nie jest jednak traktowane jako zjawisko niekorzystne (patyna szczelnie pokrywa przedmiot, zapobiegając jego dalszemu niszczeniu)
barwienie płomienia palnika przez związki odpowiednich metali; jest to technika stosowana w celu identyfikacji próbek związków chemicznych metali; polega na wprowadzeniu próbki badanego związku chemicznego do płomienia palnika i obserwowaniu zmian zabarwienia tego płomienia
mieszanina jednorodna, która powstała z połączenia metalu z innym pierwiastkiem, najczęściej innym metalem, po ich stopieniu, a następnie schłodzeniu otrzymanej masy; w skład stopu mogą wchodzić nie tylko metale, ale także niemetale (np. węgiel), przy czym głównym składnikiem stopu jest zawsze metal; stopy metali charakteryzują się na ogół innymi właściwościami niż czyste metale; najczęściej produkuje się je w celu otrzymania materiałów o zwiększonej wytrzymałości; możesz spotkać się także z następującą definicją stopu metali – substancja składająca się z co najmniej dwóch pierwiastków chemicznych, z których przynajmniej jeden (występujący w stopie w przeważającej ilości) jest metalem
Ćwiczenia
Oceń, czy podane zdania są prawdziwe, czy fałszywe.
Prawda | Fałsz | |
Wszystkie metale w warunkach normalnych są ciałami stałymi. | □ | □ |
Korozja to niszczące działanie czynników środowiska na powierzchnię metalu, wywołane przez tlen zawarty w powietrzu, wilgocią oraz związkami chemicznymi, np. chlorkiem sodu. | □ | □ |
Rdza powstaje w wyniku korozji metali, np. rdzewienia żelaza i jego stopu, czyli stali. | □ | □ |
Zielonkawy nalot powstający w wyniku korozji żelaza to platyna. | □ | □ |
All metals have some common properties. From the properties listed below, select all those that are characteristic for each metal.
Bibliografia
Encyklopedia PWN.
Dudek K., Płotek M., Ostatni dzwonek przed maturą. Elektrochemia – repetytorium maturzysty, Kraków 2013.
Łasiński D., Sporny Ł., Strutyńska D., Wróblewski P., Chemia. Podręcznik dla klasy siódmej szkoły podstawowej, Kielce 2020.