Na rysunku przedstawione są dwa wykresy – górny rzeczywisty wykres dynamometryczny żerdzi dławikowej (laski pompowej), a dolny rzeczywisty wykres tłoka pompy wgłębnej żerdziowej. Wykres główny posiada oś pionową opisaną literą P (oznaczająca obciążenie odpowiednio żerdzi dławikowej oraz tłoka pompy wgłębnej żerdziowej), podzielony na 8 części, na której zewnętrznej części zaznaczona jest podziałka wskazująca na wartości poczynając od dołu wykresu $2.50$, $3.75$, $5.0$, $6.25$, $7.50$, z wartościami w co drugim znaczniku. Na osi poziomej, oznaczonej literą S (długość skoku odpowiednio żerdzi dławikowej oraz tłoka pompy wgłębnej żerdziowej), podzielonej na dwie części, widoczne są znaczniki w początku wykresu z wartością $0$, znacznik bez opisu w środku osi oraz na końcu z wartością $47.2$. W niewielkiej odległości w górę od wartości $6.25$ na osi pionowej odchodzi pozioma przerywana linia w prawą stronę, na górze po lewej stronie oznaczona jako Wrf + Fo Max, co oznacza obliczony ciężar zanurzonych żerdzi pompowych z maksymalnym ciężarem cieczy w odwiercie. W wysokości połowy pomiędzy wartością $3.75$ a nie opisanym znacznikiem poniżej niej na osi poziomej odchodzi przerywana linia w prawą stronę, opisana po lewej nad linią jako Wrf, co oznacza obliczony ciężar zanurzonych żerdzi pompowych. Na schemacie widoczna jest zamknięta czerwona linia o nieregularnym kształcie zbliżonym do rombu, gdzie lewy bok zaczyna się w dolnej części na osi pionowej i linii opisanej jako Wrf. Górna części krzywej w kształcie rombu w postaci zbliżonej do sinusoidalnej zmniejsza się aż do końca wykresu, odchodząc w dół, w lewą stronę, prawie prostą linią. Dolna część w kształcie zbliżona jest do odbicia lustrzanego części górnej romboidalnej krzywej. Dolny wykres składa się z osi pionowej opisanej literą P (oznaczającą obciążenie odpowiednio żerdzi dławikowej oraz tłoka pompy wgłębnej żerdziowej), podzieloną na $13$ równych części, zawierającą zewnętrzne znaczniki w tych częściach, przy czym co druga wartość jest opisana liczbowo. Wykres od dołu rozpoczyna się wartością $\mathrm{-0,625}$ i w co drugim znaczniku wskazuje na wartości $0$, $0.625$, $1.250$, $1.875$, $2.500$, $3.125$, $3.750$. Oś pozioma, łącząca się z osią pionową w wartości , $-0.625$, podzielona jest na dwie równe części, gdzie znacznik pierwszy opisany jest wartością , $0$, znacznik drugi jest nie opisany, a znacznik 3 (ostatni) jest opisany wartością , $41.5$. Oś pozioma oznaczona jest literą S, wskazującą na długość skoku odpowiednio żerdzi dławikowej oraz tłoka pompy wgłębnej żerdziowej. Od osi pionowej, od znacznika bez wskazanej wartości między wartościami $2.500$ a $3.125$ poprowadzona jest linia pozioma przerywana, oznaczona z lewej strony nad linią jako Fo Max, wskazując na maksymalny ciężar cieczy w odwiercie. W odległości około $\mathrm{1/5}$ od wartości $2.500$ na osi pionowej poprowadzona jest poziomo w prawo linia przerywana podpisana z prawej strony poniżej linii jako Fo From Fluid Level, wskazując na ciężar cieczy z poziomu płynu w odwiercie. Od wartości $0$ na osi pionowej poprowadzona jest linia przerywana pozioma w prawą stronę. Od wartości granicznej $41.5$ na osi poziomej poprowadzona jest linia pionowa kreskowa. Na schemacie widoczna jest zamknięta czerwona linia o nieregularnym kształcie zbliżonym do prostokąta, gdzie lewy bok zaczyna się w dolnej części na osi pionowej pomiędzy znacznikiem z wartością $0$, a występującym pod nim znacznikiem bez oznaczenia. Lewy bok krzywej wzrasta po kątem około $80$ stopni w górę. Krzywa przechodzi w kierunek poziomy delikatnie schodząc w dół aż do linii opisanej jako Fo Max, następnie schodzi w dół prawie pionowo z niewielkim odchyleniem w prawą stronę do wartości na osi poziomej opisanej jako $0$. Od tego miejsca przechodzi w lewą stronę, do połowy osi poziomej prawie poziomo po linii wartości $0$ z niewielkim odchyleniem, zaś od wartości zaznaczonej nieopisanym znacznikiem odchylenie od prostej $0$ wzrasta, aż dochodzi do punktu rozpoczęcia prostej.

Na rysunku przedstawionych jest $8$ wykresów – po $4$ w górnym i w dolnym wierszu. Przedstawiają one przykłady pomiarów dynamometrycznych - odwiert spompowany – kończy się płyn w odwiercie.
Górny wiersz zawierający $4$ wykresy dotyczy wykresów dynamometrycznych żerdzi dławikowej (laski pompowej), zaś w części dolnej występują $4$ wykresy dotyczące tłoka pompy wgłębnej żerdziowej. <math aria‑label="Cztery">4 wykresy górne posiadają oś pionową podzieloną na $8$ równych części zaznaczonych znacznikami po zewnętrznej stronie osi, gdzie pierwsza dolna wartość to $2.50$, zaś co drugi znacznik jest oznaczony wartościami $3.75$, $5.00$, $6.25$, $7.50$ - która jest końcową wartością w osi pionowej oznaczonej literą P, wskazującą na obciążenie odpowiednio żerdzi dławikowej oraz tłoka pompy wgłębnej żerdziowej. W przypadku wszystkich wykresów pionowych, w połowie wartości $3.75$ a znajdującego się poniżej niej znacznika odchodzi linia pozioma przerywana opisana nad nią, z lewej strony jako Wrf, wskazując na obliczony ciężar zanurzony żerdzi pompowych. Również w niewielkiej odległości w górę (około $\mathrm{1/10}$) od znacznika oznaczonego wartością $6.25$ na osi pionowej, odchodzi w prawo linia przerywana opisana z lewej strony powyżej linii Wrf + Fo Max, co wskazuje na obliczony ciężar zanurzonych żerdzi pompowych z maksymalnym ciężarem cieczy w odwiercie. Na każdym z $4$ wykresów górnych widoczna jest czerwona zamknięta linia, która w pierwszym – od lewej strony – schemacie jest zbliżona do rombu o nieregularnym kształcie, gdzie lewy bok zaczyna się w dolnej części na osi pionowej i linii opisanej jako Wrf.
Górna części krzywej w kształcie rombu w postaci zbliżonej do sinusoidalnej zmniejsza się aż do końca wykresu, odchodząc w dół, w lewą stronę, prawie prostą linią.
Dolna część w kształcie zbliżona jest do odbicia lustrzanego części górnej romboidalnej krzywej.
Każdy kolejny schemat w górnym wierszu charakteryzuje się zawężeniem dolnej podstawy romboidalnej krzywej przy zachowaniu odległości w górnej części romboidalnej krzywej, tworząc coraz głębszą wąską część schematu w górnej prawej części mając na uwadze, że zwężenie w osi pionowej występuje na wysokości znacznika bez oznaczenia pomiędzy znacznikami $5.00$ a $6.25$ i pogłębia się w osi poziomej zaczynając od lewego schematu od wartości pomiędzy znacznikiem nieoznaczonym a $47.2$, aż do miejsca pomiędzy znacznikiem $0$, a znacznikiem nieoznaczonym na osi uwzględniając, że dolna części romboidalnej krzywej od lewej do prawej z prawej strony zbliża się do lewej strony aż do wartości minimalnie mniejszej niż połowa. W dolnej części rysunku znajdują się $4$ schematy przedstawiające wykresy tłoka pompy wgłębnej żerdziowej. $4$ wykresy dolne posiadają oś pionową podzieloną na $14$ równych części zaznaczonych znacznikami po zewnętrznej stronie osi, gdzie pierwsza dolna wartość to $-0.625$, zaś co drugi znacznik jest oznaczony wartościami $0$, $0.625$, $1.250$, $1.875$, $2.500$, $3.125$, $3.750$ - która jest końcową wartością w osi pionowej oznaczonej literą P, wskazującą na obciążenie odpowiednio żerdzi dławikowej oraz tłoka pompy wgłębnej żerdziowej. W przypadku wszystkich wykresów pionowych, w połowie wartości $3.125$ a $2.500$ odchodzi linia pozioma przerywana opisana nad nią, z lewej strony jako Fo Max, wskazując na maksymalny ciężar cieczy w odwiercie. Dodatkowo, niewiele powyżej wartości 2.500 (około $\mathrm{1/10}$ wartości w górę) poprowadzona jest przerywana linia pozioma w prawą stronę opisana tekstem z prawej strony poniżej linii przerywanej jako Fo From Fluid Level, wskazując na ciężar cieczy z poziomu płynu w odwiercie. Linia ciągła jest poprowadzona w prawą stronę od wartości $0$ na osi pionowej. Oś pozioma rozpoczyna się na przecięciu z osią pionową w wartości $0.625$. Oś pozioma podzielona jest na dwie części oznaczone wskaźnikami na zewnątrz osi – to jest patrząc od lewej znacznik $0$, następnie znacznik nie opisany w połowie oraz na końcu osi znacznik oznaczony jako $41.5$. Na każdym z $4$ wykresów dolnych widoczna jest czerwona zamknięta linia, która w pierwszym – od lewej strony – schemacie jest zbliżona do prostokąta o nieregularnym kształcie, gdzie lewy dolny bok zaczyna się w dolnej części poniżej wartości $0$, w miejscu zbliżonym do około wartości między wskazaniem bez znacznika wartości poniżej wartości $0$ a wartością $0$. Górna części krzywej w kształcie rombu w postaci zbliżonej do sinusoidalnej zmniejsza się aż do końca wykresu, odchodząc w dół, w lewą stronę, prawie prostą linią. Dolna część w kształcie zbliżona jest do odbicia lustrzanego części górnej romboidalnej krzywej. Każdy kolejny schemat w górnym wierszu charakteryzuje się zawężeniem dolnej podstawy romboidalnej krzywej przy zachowaniu odległości w górnej części romboidalnej krzywej, tworząc coraz głębszą wąską część schematu w górnej prawej części mając na uwadze, że zwężenie w osi pionowej występuje na wysokości znacznika bez oznaczenia pomiędzy znacznikami $5.00$ a $6.25$ i pogłębia się w osi poziomej zaczynając od lewego schematu od wartości pomiędzy znacznikiem nieoznaczonym a $47.2$, aż do miejsca pomiędzy znacznikiem $0$, a znacznikiem nieoznaczonym na osi uwzględniając, że dolna części romboidalnej krzywej z prawej strony zbliża się do lewej strony aż do wartości mniejszej niż połowa.