Na ilustracji znajdują się okręgi. W większości z nich znajdują się zdjęcia muzeów i galerii. Pozostałe są czarne, podobnie jak tło ilustracji.
Na ilustracji znajdują się okręgi. W większości z nich znajdują się zdjęcia muzeów i galerii. Pozostałe są czarne, podobnie jak tło ilustracji.
Miejsca dzieł w Europie
Różne muzea na świecie, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Różne muzea na świecie, licencja: CC BY 3.0.
Wprowadzenie
Muzea i galerie sztuki są nieodłącznym elementem europejskiego krajobrazu kulturalnego. Stanowią one przestrzenie, w których dzieła sztuki są gromadzone, przechowywane i eksponowane dla publiczności. W Europie znajdują się niezliczone instytucje, które prezentują niezwykłe zbiory artystyczne, od starożytnych dzieł po nowoczesne i współczesne arcydzieła. W materiale znajdują się wybrane muzea i galerie.
Nauczysz się
określać miejsca przechowywania dzieł sztuki;
wyszukiwać na mapie muzea i galerie sztuki;
przyporządkowywać dzieła do miejsc ich przechowywania;
charakteryzować muzea ze względu na ich zbiory;
rozpoznawać wskazane dzieła malarzy i rzeźbiarzy;
łączyć dzieła sztuki z autorem, stylem i epoką, w której powstały;
Muzea Europy to skarbnica wiedzy o sztuce różnych epok. Zasoby malarskie tych instytucji zajmujących się gromadzeniem i udostępnianiem dzieł są imponujące, a znajdują się w nich płótna największych mistrzów. Zbiory te umożliwiają wędrówkę po wszystkich stylach i wielu kierunkach. Są dzieła i artyści, które stały się symbolami muzeów.
Muzea mają wiele różnorodnych zadań i pełnią wiele funkcji. Oprócz tego, że są miejscem przechowywania i eksponowania zbiorów, muzea są również instytucjami edukacyjnymi, badawczymi i społecznymi.
Zadania muzeów obejmują:
Zachowanie i konserwacja zbiorów: Muzea są odpowiedzialne za zachowanie i utrzymanie w dobrej kondycji swoich kolekcji. Przeprowadzają badania i stosują specjalistyczne techniki konserwatorskie, aby zapobiec degradacji i zniszczeniu eksponatów.
Badania naukowe: Muzea prowadzą badania w swoich dziedzinach, zgłębiając wiedzę na temat swoich zbiorów. Wykorzystują metody naukowe, takie jak analiza naukowa, badania historyczne i archeologiczne, aby lepiej zrozumieć znaczenie i kontekst eksponatów.
Edukacja: Muzea mają za zadanie edukować społeczeństwo poprzez organizację programów edukacyjnych. Oferują wystawy, warsztaty, wykłady, prelekcje i interaktywne prezentacje, które mają na celu poszerzenie wiedzy i zrozumienia u odwiedzających.
Upowszechnianie kultury: Muzea pełnią istotną rolę w upowszechnianiu kultury i sztuki. Organizują wystawy czasowe i stałe, promując różne dziedziny artystyczne i kulturowe. W ten sposób przyczyniają się do wzrostu świadomości i aprecjacji dla różnych form wyrażania się.
Społeczna odpowiedzialność: Muzea często angażują się w działania społeczne i służą jako forum do dyskusji na temat istotnych tematów społecznych. Mogą organizować debaty, prezentować wystawy tematyczne dotyczące spraw społecznych i przyczyniać się do budowania dialogu międzykulturowego.
Luwr, Paryż
Luwr jest jednym z najbardziej znanych muzeów świata, a dziełem, które natychmiast się z nim kojarzy jest Mona Lisa [czytaj: mona liza] Leonarda da Vinci [czytaj: leonarda da winczi]. O artyście powstało wiele publikacji, rozważa się o jego sfumatoSfumatosfumato, chiaroscuroChiaroscurochiaroscuro [czytaj: kiaroskuro] i osiągnięciach w dziedzinach naukowych, ale wciąż zostaje nieodkryty i owiany tajemnicą, intryguje. Z jego twórczością polemizowało także wielu późniejszych artystów, np. Marcel Duchamp [czytaj: marsel duszą], Salvador Dalí [czytaj: salwador dali], Andy Warhol [czytaj: andi łorhol], Jean Michel Basquiat [czytaj: żon miczel baskija], a także współcześni fotograficy. Również stał się tematem literatury i filmu. Z okazji 500 rocznicy śmierci Leonarda muzeum przygotowało wystawę poświęconą jego twórczości, podczas której zaprezentowano wizualizację 3D Mony Lisy „Beyond the Glass” [czytaj: bijand de glas] połączonego z możliwością odkrywania obrazu podczas obserwacji w podczerwieni.
RKOW91GuyBqeP
Fotografia przedstawia Luwr nocą. Ukazany jest ogromny plac, w którego centralnej części stoi szklana stożkowa piramida. Z trzech stron otaczają ją zabudowania pałacu. Tło stanowi nocne niebo.
Budowla: Louis Le Vau, Claude Perrault, Pierre Lescot, Luwr w nocy, 1793 r., Szklana piramida: Ieoh Ming Pei, 1989 r., Paryż, Francja, wikimedia.org, CC BY‑SA 3.0, Benh LIEU SONG (fot.)
Źródło: Benh LIEU Song, Luwr w nocy, Fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Da_Vinci_Vitruve_Luc_Viatour.jpg [dostęp 13.07.2023], licencja: CC BY-SA 3.0.
Jedno z najważniejszych dzieł w tym muzeum oraz wariacje na jego temat znajdujące się w różnych zbiorach na świecie:
R14bh2rbdIedc
Obraz przedstawia siedzącą kobietę. Ma ciemne, długie, falowane włosy. Ubrana jest ciemnozieloną suknię. Ręce, założone jedna na drugą, trzyma wsparte o kolana. Tło obrazu stanowi pejzaż.
Leonardo da Vinci [czytaj: leonardo da winczi], „Mona Lisa” [czytaj: mona liza], 1503 r., Luwr, Paryż, Francja, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Leonardo da Vinci, „Mona Lisa”, Olej na płótnie, Luwr, Paryż, dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mona_Lisa#/media/Plik:Mona_Lisa,_by_Leonardo_da_Vinci,_from_C2RMF_retouched.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
R16ZImud9DsW7
Ilustracja przedstawia karykaturę obrazu autorstwa Leonardo da Vinci [czytaj: leonardo da winczi] pod tytułem „Mona Lisa” [czytaj: mona liza]. Na ilustracji znajduje się „Mona Lisa”, kobieta na czarnym tle w ustach trzymająca fajkę, z której wydobywa się dym. Obrazek jest czarno biały.
Arthur Sapeck [czytaj: artiu sapek], „Mona Lisa paląca”, 1887 r., Gallica [czytaj: gialika] - Biblioteka Narodowa Francji, Paryż, Francja, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Arthur SapeckSapeck, "Mona Lisa paląca", 1887r., ilustracja, Biblioteka Narodowa Francji, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Sapeck-La_Joconde_fumant_la_pipe.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
R16WDE40RWZW4
Ilustracja przedstawia karykaturę obrazu Leonardo da Vinci [czytaj: leonardo da winczi] pod tytułem „Mona Lisa” [czytaj: mona liza]. Na ilustracji przedstawiona jest Mona Lisa. Kobieta na twarzy ma ogromne wąsy sięgające jej aż do brwi, ubrana jest w biała suknie ślubną z welonem oraz wiankiem z kwiatów na głowie.. Kobieta ma również bardzo uwydatnione opuchnięte oraz podkrążone oczy. Tło portretu jest granatowe, a cały obraz przedstawiony jest na jasny, tle ozdobionym ilustracjami motyli.
Salvador Dali [czytaj: salwador dali], „Autoportret à la Mona Lisa”, 1973 r., sothebys.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Salvador Dali, Autoportret à la Mona Lisa, kolaż, Kolekcja prywatna, dostępny w internecie: https://www.sothebys.com/en/auctions/ecatalogue/2014/impressionist-modern-art-day-sale-l14004/lot.467.html [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RnIWwoyIHMaCT
Ilustracja przedstawia karykaturę obrazu <span lang="it>Leonardo da Vinci [czytaj: leonardo da winczi] pod tytułem „Mona Lisa” [czytaj: mona liza] stworzoną przez Marcel Duchamp [czytaj: marsel duszą]. Na ilustracji przedstawiona została Mona Lisa. Na jej twarzy znajdują się wąsy oraz bródka. Na dole obrazu znajduje się napis L.H.O.O.Q.
Marcel Duchamp [czytaj: marsel duszą], „L.H.O.O.Q.”, 1919 r., Filadelfijskie Muzeum Sztuki, Filadelfia, Stany Zjednoczone, pinimg.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Marcel Duchamp, „L.H.O.O.Q.”, 1919r., Olej na płótnie, Filadelfijskie Muzeum Sztuki, dostępny w internecie: https://ar.pinterest.com/pin/236016836701906269/ [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Rfq9RylHSIHRI
Ilustracja przedstawia małe obrazki w różnych kolorach, na których znajduje się portret Mona Lisy [czytaj: mona lizy]. Obrazki są w kolorach żółtym, różowym, niebieskim oraz czarnym. Ustawione są poziomo oraz pionowo. W prawym dolnym rogu znajduje się mała czarna ilustracja rąk kobiety. Tło obrazu jest białe.
Andy Warhol [czytaj: andi łorhol], „Kolorowa Mona Lisa” [czytaj: mona liza], 1963 r., kolekcja prywatna, museumtv.art, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Andy Warhol, „Mona Lisa”, 1983r., kolaż, kolekcja prywatna, dostępny w internecie: https://www.museumtv.art/artnews/articles/zoom-sur-colored-mona-lisa-par-andy-warhol-en-1963/ [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R1JAEsZMabpX2
Ilustracja przedstawia karykaturę obrazu Leonardo da Vinci [czytaj: leonardo da winczi] pod tytułem „Mona Lisa” [czytaj: mona liza]. Na ilustracji znajduje się kobieta namalowana w bardzo niestaranny sposób. Twarz kobiety zamazana jest czerwonym kolorem. Kobieta ubrana jest w granatową suknię. Tło obrazu w górnej części jest pomarańczowe a w dolnej granatowe. Na pomarańczowej części znajdują się napisy oraz liczby.
Jean Michel Basquiat [czytaj: żon miczel baskija], „Mona Lisa” [czytaj: mona liza], 1983 r., kolekcja prywatna, onebid.pl, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Jean Michel Basquiat, „Mona Lisa”, 1983r., grafika, kolekcja prywatna, dostępny w internecie: https://onebid.pl/pl/grafika-i-rysunek-jean-michel-basquiat-1960-1988-mona-lisa/1508815 [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RdCP5YeR4RcoU
Fotografia przedstawia grupę ludzi robiących zdjęcia obrazu, który znajduje się przed nimi. Na obrazie znajduje się Mona Lisa [czytaj: mona liza], dzieło Leonardo da Vinci [czytaj: leonardo da winczi]. Obraz przedstawia portret kobiety w sukni. Dzieło zawieszone jest na beżowej ścianie.
Obraz Mona Lisy [czytaj: mona lizy] na ekspozycji w Luwrze, 2013 r., Luwr, Paryż, Francja, wikimedia.org, CC BY‑SA 4.0, CAPTAIN RAJU (fot.),
Źródło: CAPTAIN RAJU, Obraz Mona Lisy na ekspozycji w Luwrze, Fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Mona_Lisa_at_Louvre_Museum_in_2013.02.jpg [dostęp 13.07.2023], licencja: CC BY-SA 4.0.
R1KeHM2Fw3Tuj
Ilustracja przedstawia projekt w aplikacji VR [czytaj: wi ar]. Na obrazie widoczna jest siedząca na krześle kobieta, za którą znajduje się wiszący obramowany obraz przedstawiający pejzaż. Na lewo od niego na ścianie wisi portret Mona Lisy [czytaj: mona lizy] autorstwa Leonardo da Vinci [czytaj: leonardo da winczi]. Tło obrazu jest czarne.
Le Louvre [czytaj: lu luuw], Projekt Mona Lisa [czytaj: mona liza]: Beyond the Glass [czytaj: bijand de glas], aplikacja VR [czytaj: wi ar], 2019 r., apkpure.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: apkpure.com, Le Louvre [czytaj: lu luuw], Projekt Mona Lisa [czytaj: mona liza]: Beyond the Glass [czytaj: bijand de glas], fotografia, dostępny w internecie: https://apkpure.com/mona-lisa-beyond-the-glass/com.emissive.monalisa [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Rr86gPO0I4jFy
Ilustracja przedstawia kobietę siedzącą na krześle w pomieszczeniu. Kobieta ubrana jest w długą zieloną suknię. Za kobietą znajdują się białe kolumny. Za nimi roztacza się widok na góry. W lewej części obrazu między kolumnami znajduje się przejście na taras.
Le Louvre [czytaj: lu luuw], Projekt Mona Lisa [czytaj: mona liza]: Beyond the Glass [czytaj: bijand de glas], 2019‑2020 r., aplikacja VR [czytaj: wi ar], apkpure.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: apkpure.com, Le Louvre [czytaj: lu luuw], Projekt Mona Lisa [czytaj: mona liza]: Beyond the Glass [czytaj: bijand de glas], fotografia, dostępny w internecie: https://apkpure.com/mona-lisa-beyond-the-glass/com.emissive.monalisa [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Prado, Madryt
W Muzeum Prado w Madrycie znajduje się kolekcja obrazów artystów działających od XV do XVIII wieku. Chociaż najwięcej z nich to zbiory dzieł hiszpańskich, muzeum posiada między innymi: obrazy artystów włoskich, którzy tworzyli pod królewskim mecenatem Filipa II i jego wnuka Filipa IV. Dla tego ostatniego Velázquez [czytaj: welazkez] namalował jeden z najsłynniejszych zbiorowych portretów Las Meninas [czytaj: las meninas] (Panny dworskie), który stał się wizytówką muzeum. Dzieło wymyka się prostym wyjaśnieniom, prowadzi grę między obrazem, modelem i widzem. Velázquez [czytaj: welazkez] portretuje siebie pracującego nad obrazem, spoglądającego w miejsce, w którym znajduje się odbiorca, a w lustrze odbijają się król Filip IV i królowa Mariana. Ich obecność stała się powodem dyskusji – pozują, czy podobnie jak widz są tylko świadkami sceny? Obrazem inspirowali się artyści, m.in.: Pablo Picasso [czytaj: pablo pikasso], Salvador Dali [czytaj: salwador dali], Richard Hamilton [czytaj: riczard hamilton], José Manuel Ballester [czytaj: hose manuel balieste].
R1X3L0rju5cYr
Fotografia przedstawia budynek muzeum Prado w Madrycie. Jest on biały. Wejście podtrzymuje sześć białych kolumn ustawionych w rzędzie. Przed budynkiem znajduje wyłożony kostką plac, na którym stoi pomnik mężczyzny. Nad budowlą znajduje się błękitne niebo z chmurami.
Budynek Muzeum Prado, 1819 r., Madryt, Hiszpania, wikimedia.org, CC BY‑SA 2.0, Emilio J. Rodríguez Posada [czytaj: emiljo rodrigez posada] (fot.),
Źródło: Emilio J. Rodríguez Posada, Budynek Muzeum Prado, Fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Museo_del_Prado_2016_(25185969599).jpg [dostęp 13.07.2023], licencja: CC BY-SA 2.0.
Jedno z najważniejszych dzieł w tym muzeum oraz wariacje na jego temat znajdujące się w różnych zbiorach na świecie:
R1Z3pBySbg6y4
Obraz przedstawia grupę osób znajdujących się w pomieszczeniu pełnym obrazów na ścianach. W centrum obrazu znajduje się mała blondwłosa dziewczynka w białej balowej sukni. Wokół niej znajdują się kobiety i mężczyźni również ubrani w balowe stroje. W prawym dolnym rogu siedzi brązowy duży pies.
Diego Velázquez [czytaj: diego welazkez], „Panny dworskie” („Las Meninas”), 1656 r., Muzeum Prado, Madryt, Hiszpania, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Diego Velázquez, „Panny dworskie” („Las Meninas”), Olej na płótnie, Muzeum Prado, Madryt, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Las_Meninas_01.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
R1M5WAs28RxNM
Ilustracja przedstawia czarno - biały abstrakcyjny obraz. Ukazana jest kobieta w długiej ciemnej sukni klęcząca przy dziecku. Dziewczynka ubrana jest w szeroką białą suknię. Znajdują się one w pomieszczeniu pełnym przedmiotów o dziwnych kształtach. W prawym dolnym rogu ukazany jest zarys postaci ludzkiej oraz leżącego psa. Abstrakcyjnie przedstawione postaci widnieją również w lewym górnym rogu oraz w drzwiach wejściowych pomieszczenia znajdujących się na wprost obserwatora.
Pablo Picasso [czytaj: pablo pikasso], „Las Meninas”, 1957 r., Muzeum Picassa [czytaj: pikassa], Barcelona, Hiszpania, museupicassobcn.cat, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Pablo Picasso, „Las Meninas”, Olej na płótnie, Muzeum Picassa, Barcelona, dostępny w internecie: https://museupicassobcn.cat/en/collection/artwork/las-meninas-9 [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Ri3quxWgKo34P
Czarno‑biała ilustracja przedstawia pomieszczenie udekorowane wiszącymi na ścianach obrazami. W centrum znajdują się liczne postaci. Przedstawione są abstrakcyjnie. W prawym dolnym rogu na podłodze leży dziwny rogaty stwór. Wchodząca do pomieszczenia postać stawia na nim stopę.
Richard Hamilton [czytaj: riczard hamilton], „Meninas Picassa” [czytaj: meninas pikassa], 1973 r., Galeria Tate Modern [czytaj: tejt modern], Londyn, Wielka Brytania, tate.org.uk, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Richard Hamilton, „Meninas Picassa”, akwaforta na papierze, Galeria Tate Modern, Londyn, dostępny w internecie: https://www.tate.org.uk/art/artworks/hamilton-picassos-meninas-p07659 [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R1LK4U6xTsNMZ
Ilustracja przedstawia kolorowy obraz na ciemnoniebieskim tle. W lewym dolnym rogu znajduje się ciemna sylwetka stojącej postaci. Patrzy na obraz, który wyłania się z kolorowych chmur. Na obrazie namalowano małe pomieszczenie z siedzącymi pośrodku dwoma damami w dekoracyjnych sukniach oraz stojącym nad nimi mężczyzną ubranym na czarno.
Salvador Dali [czytaj: salwador dali], Las Meninas [czytaj: las meninas] (praca stereoskopowa), 1975‑1976, Muzeum Narodowe Centrum Sztuki Królowej Zofii, Madryt, Hiszpania, museoreinasofia.es, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Salvador Dali, Las Meninas, Olej na płótnie, Muzeum Narodowe Centrum Sztuki Królowej Zofii, Madryt, dostępny w internecie: https://www.museoreinasofia.es/coleccion/obra/meninas-obra-estereoscopica [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
ReKIs13bVdAaj
Obraz przedstawia pusty pokój wypełniony obrazami wiszącymi na ścianach. Po lewej stronie obrazu znajduje się część stojącej sztalugi, o którą oparty jest obraz.
José Manuel Ballester [czytaj: hose manuel balieste], „Pałac królewski” („The Royal Palace” [czytaj: de rojal palas]) , 2009 r., Muzeum Guggenheima [czytaj: gugenhajma], Bilbao, Hiszpania, guggenheim‑bilbao.eus, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: José Manuel Ballester, Pałac królewski” („The Royal Palace”), Olej na płótnie, Muzeum Guggenheima, Bilbao, dostępny w internecie: https://ballester.guggenheim-bilbao.eus/images/room-espacios_ocultos/Palacio-Real-zoom.jpg [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
National Gallery, Londyn
Galeria Narodowa w Londynie mieści kolekcję malarstwa zachodnioeuropejskiego od XIII do początku XX wieku i jest uważana za jedną z najbardziej reprezentatywnych na świecie. W stałej ekspozycji jest 2300 dzieł sztuki. Znajduje się tu największa liczba dzieł włoskich (głównie florenckich i weneckich) ulokowanych poza Italią. Imponujące są także zbiory artystów flamandzkich, holenderskich, francuskich czy hiszpańskich, m.in. Leonarda da Vinci [czytaj: leonarda da winczi], Rafaela Santi [czytaj: rafaela santi], Vermeera [czytaj: wermira], czy impresjonistów francuskich oraz postimpresjonistów. Muzeum słynie z posiadania jednego z pierwszych obrazów olejnych – dzieło Jana van Eycka [czytaj: jana won eka] „Portret małżonków Arnolfinich”, które niemniej niż „Mona Lisa” [czytaj: mona liza] czy „Las Meninas” [czytaj: las meninas] inspiruje po czasy współczesne, stając się powodem wielu dyskusji interpretacyjnych, a często też obiektem żartu.
R1OZ2Uciy2zs2
Fotografia przedstawia National Gallery [czytaj: naszynal galeri] (Galeria Narodowa). Na zdjęciu znajduje się biały budynek. Wejście do budynku ozdobione jest ośmioma kolumnami stojącymi w rzędzie. Na dachu budynku znajduje się kopuła z trzema oknami. Przed budynkiem znajduje się tłum ludzi.
National Gallery [czytaj: naszynal galeri] (Galeria Narodowa), 1824 r., Londyn, Wielka Brytania, wikimedia.org, CC BY‑SA 4.0, Diego Delso [czytaj: diego delzo] (fot.),
Źródło: Diego Delso, wikimedia.org, National Gallery (Galeria Narodowa), licencja: CC BY-SA 4.0.
Jedno z najważniejszych dzieł w tym muzeum oraz wariacje na jego temat znajdujące się w różnych zbiorach na świecie:
R16UraEzUlvus
Obraz przedstawia kobietę i mężczyznę trzymających się za ręce. Kobieta ma na sobie długą zieloną suknię a na głowie białą chustę, jest w zaawansowanej ciąży. Lewą rękę trzyma na brzuchu. Mężczyzna ubrany jest w granatowe szaty wykończone futrem, ciemnoniebieskie buty oraz czarny wysoki kapelusz. Pomiędzy parą stoi mały brązowy pies. Małżeństwo znajduje się w niedużym ciemnym pomieszczeniu. Po prawej stronie stoi bordowe łoże z baldachimem, a za mężczyzną sofa w takim samym kolorze.
Jan van Eyck [czytaj: jan wan ek], „Portret małżeństwa Arnolfinich”, 1434 r., Galeria Narodowa, Londyn, Wielka Brytania, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Jan van Eyck, „Portret Małżeństwa Arnolfinich”, 1434 r., Olej na płótnie, Galeria Narodowa, Londyn, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Van_Eyck_-_Arnolfini_Portrait.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
RH4G4JwUFZmi2
Obraz przedstawia szarą plamę na białym tle. W plamie znajdują się szkice twarzy oraz ust różnych osób. W tle przedstawiono szkice budynków oraz cienkie kreski ołówkiem skierowane w różne strony.
Jiří Anderle [czytaj: jiri anderle], „Portret Arnolfinich”, 1978‑79 r., Fundacja Barucha, Hendersonville [czytaj: hendersonwil], Stany Zjednoczone, flickr.com, CC BY 2.0
Źródło: Jiří Anderle, „Portret Arnolfinich”, 1978 r., sucha igła, Fundacja Barucha, Hendersonville, dostępny w internecie: https://www.flickr.com/photos/centralasian/8576066624 [dostęp 13.07.2023], licencja: CC BY 2.0.
RM35uBDw2IBVC
Obraz przedstawia kobietę i mężczyznę trzymających się za ręce. Kobieta ma na sobie długą zieloną suknię a na głowie białą chustę, jest w zaawansowanej ciąży. Lewą rękę trzyma na brzuchu. Mężczyzna ubrany jest w granatowe szaty wykończone futrem, ciemnoniebieskie buty oraz czarny wysoki kapelusz. Pomiędzy parą stoi mały brązowy pies. Małżeństwo znajduje się w niedużym ciemnym pomieszczeniu. Po prawej stronie stoi bordowe łoże z baldachimem, a za mężczyzną sofa w takim samym kolorze. Obraz przedstawia karykaturę.
Fernando Botero [czytaj: fernando botero], „Portret Arnolfinich”, 1997 r., kolekcja prywatna, dailyartmagazine.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Fernando Botero, „Portret Arnolfinich”, Olej na płótnie, kolekcja prywatna, dostępny w internecie: https://www.dailyartmagazine.com/fernando-botero-masterpieces/ [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Tate Gallery
Sieć Tate Gallery [czytaj: tejt galery] to sieć, dokładająca się z czterech głównych muzeów sztuki w Wielkiej Brytanii: Tate Britain [czytaj: tejt brytyn], Tate Modern [czytaj: tejt modern], Tate Liverpool [czytaj: tejt liwerpul] i Tate St Ives [czytaj: tejt sajnt iws]. Tworzą one jedną z najbardziej renomowanych instytucji artystycznych na świecie.
Tate Britain [czytaj: tejt brytyn], znajdujące się w Londynie, to najstarsze muzeum w sieci Tate [czytaj: tejt]. Koncentruje się głównie na brytyjskiej sztuce od XVI wieku do czasów współczesnych. Z twórców rodzimych w muzeum tym znajduje się słynny widok na katedrę Salisbury z Meadows [czytaj: salisbery z midołs] Johna Constable’a [czytaj: dżona konstabla]. Obraz, wystawiony w Akademii Królewskiej w 1831 roku, nigdy nie znalazł nabywcy i pozostał w pracowni artysty do końca jego życia. Constable [czytaj: konstabl] wielokrotnie przemalowywał dzieło, zwłaszcza pierwszy plan z zaroślami. Od innych dzieł ukazujących widok na katedrę Salisbury [czytaj: salisbery] wyróżnia go obecność tęczy na tle studium nieba ze skłębionymi chmurami. W zbiorach muzeum posiada obraz Francisa Bacona [czytaj: fransisa bejkona], przedstawiający siedzącego mężczyznę. Dzieło utrzymane jest w charakterystycznym dla Bacona [czytaj: bejkona] stylu neofiguracji, cechującym się deformacją postaci.
RTfCbQXUGL6KU
Fotografia przedstawia budynek o beżowej elewacji. Na froncie ma osiem kolumn, a nad nimi tympanon. Na dachu umieszczono rzeźby zwierząt i ludzi. Budynek ma okna z łukowym zakończeniem. Przed budynkiem znajdują się szerokie schody. Przechadzają się ludzie.
Budynek Tate Britain, 1897 r., Londyn, Wielka Brytania, wikimedia.org, CC BY 2.0
Źródło: Tony Hisgett, Budynek Tate Britain, fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Tate_Britain_(5822081512)_(2).jpg [dostęp 31.07.2023], licencja: CC BY 2.0.
Przykłady dzieł znajdujących się w muzeum:
RwGYPcJgoSCdC
Dzieło namalowano w mrocznej kolorystyce. Z lewej strony dzieło jest najciemniejsze, a im bardziej w prawą stronę, tym kolory są jaśniejsze. Z lewej strony znajduje się wysokie drzewo. Przed drzewem, przez wodę przejeżdża mężczyzna prowadzący powóz. Powóz ciągną konie. Z tyłu obrazu znajduje się katedra w ciemnych kolorach. Obok niej stoją zabudowania. Nad katedrą namalowano tęczę.
John Constable, „Katedra Salisbury z Meadows”, 1831 r., Tate Britain, Londyn, Wielka Brytania, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: John Constable, „Katedra Salisbury z Meadows”, Olej na płótnie, Galeria Tate Britain, Londyn, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Constable_Salisbury_meadows.jpg [dostęp 31.07.2023], domena publiczna.
R1FOdAta15Cs8
Na środku obrazu znajduje się siedzący na ciemnej kanapie mężczyzna w czarnym garniturze. Jego ciało jest zniekształcone, twarz jest poćwiartowana. Po lewej stronie kanapy stoi podobny fotel. Podłoga jest czerwona, a na podłodze leży kwadratowy dywan. Ścianę tworzą pionowe pasy. Lekko zarysowane na dziele została figura przestrzenna w białym kolorze.
Francis Bacon, „Siedząca postać”, 1961 r., Tate Britain, Londyn, Wielka Brytania, tate.org.uk, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Francis Bacon, „Siedząca postać”, Olej na płótnie, Tate Britain, Londyn, dostępny w internecie: https://www.tate.org.uk/art/artworks/bacon-seated-figure-t00459 [dostęp 31.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Tate Modern, Londyn
Tate Modern [czytaj: tejt modern], również zlokalizowane w Londynie, jest jednym z największych muzeów sztuki współczesnej na świecie. Znajduje się w przekształconej elektrowni Bankside [czytaj: banksajt] i prezentuje kolekcję sztuki od roku 1900 do czasów współczesnych. W zbiorach muzeum posiada wiele słynnych dzieł, które odegrały ważną role w sztuce. Znajdują się tu m.in.: Fontanna Marcela Duchampa [czytaj: marsela duszą] – dadaistyczny przykład ready mades [czytaj: redi mejds], siedzący kobiecy akt Pabla Picassa z okresu analitycznego kubizmu oraz sitodruk Andy’ego Warhola [czytaj: endiego łorhola], przedstawiciela pop artu, ukazujący zwielokrotniony portret Marilyn Monroe [czytaj: merlin monro].
RpFvuyzeuIoZt
Fotografia przedstawia budynek o nieregularnym kształcie, znajdujący się nad wodą. Budynek ma niską, podłużną, murowaną bryłę, na której umieszczono przeszklony kawałek. Na środku budowli znajduje się bardzo wysoka murowana wieża o kształcie prostopadłościanu. z tyłu znajduje się część murowana ze szklanymi tarasami. Przed budynkiem rosną drzewa i stoją ludzie.
Gmach muzeum Tate Modern, 1947‑1963 r.,banksidelondon.co.uk, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu), fotografia: Iwan Baan
Źródło: Iwan Baan, Gmach muzeum Tate Modern, fotografia, dostępny w internecie: https://banksidelondon.co.uk/attractions/tate-modern/ [dostęp 31.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Przykłady dzieł znajdujących się w muzeum:
R68pUZSlkhkqc
Na fotografii znajduje się biały bidet postawiony na podłodze i podpisany czarnym markerem z lewej strony. Tło jest szare.
Marcel Duchamp, „Fontanna”, 1917 r., Tate Modern, Londyn, Wielka Brytania, tate.org.uk, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Marcel Duchamp, „Fontanna”, Instalacja artystyczna, Galeria Tate Modern, Londyn, dostępny w internecie: https://www.tate.org.uk/art/artworks/duchamp-fountain-t07573 [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RoVzW6BpabDz4
Przedstawiono abstrakcyjny obraz złożony z figur geometrycznych, utrzymany w szaro‑brązowej kolorystyce. Z kształtów wyłania się siedząca postać, o słabym detalu.
Pablo Picasso, „Postać w fotelu (akt siedzący)”, 1909 - 1910 r., Tate Modern, Londyn, Wielka Brytania, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Pablo Picasso, „Postać w fotelu (akt siedzący)”, Olej na płótnie, Galeria Tate Modern, Londyn, dostępny w internecie: https://en.wikipedia.org/wiki/File:Pablo_Picasso,_1909-10,_Figure_dans_un_Fauteuil_(Seated_Nude,_Femme_nue_assise),_oil_on_canvas,_92.1_x_73_cm,_Tate_Modern,_London.jpg [dostęp 1.08.2023], domena publiczna.
R14t4GuSQFEm6
Przedstawiono dwa płótna, oprawione ramką, ułożone jedno przy drugim. Płótno z lewej strony pokryto kolorowym wizerunkiem twarzy kobiety, powielonym dwadzieścia pięć razy. Kobieta ma różową twarz, żółte włosy i zieloną bluzkę. Płótno po prawej stronie przedstawia ten sam wizerunek twarzy kobiety, również powielony, ale w czarno‑białym kolorze. Niektóre miejsca są zaciemnione, a niektóre prześwietlone.
Andy Warhol, „Dyptyk Marilyn”, 1962 r., Tate Modern, Londyn, Wielka Brytania, smarthistory.org, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Andy Warhol, „Dyptyk Marilyn”, akryl na płótnie, Galeria Tate Modern, Londyn, dostępny w internecie: https://smarthistory.org/warhol-marilyn-diptych/ [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Tate Liverpool
Tate Liverpool [czytaj: tejt liwerpul] to muzeum sztuki współczesnej, położone nad brzegiem rzeki Mersey [czytaj: mersej] w Liverpoolu [czytaj: liwerpulu]. Jest ono dedykowane prezentacji kolekcji Tate [czytaj: tejt], a także organizacji wystaw tymczasowych i programów edukacyjnych. Tate Liverpool [czytaj: tejt liwerpul] zajmuje się sztuką współczesną i modernistyczną. Wśród zbiorów muzeum znajdują się takie dzieła, jak obraz Jacksona Pollocka [czytaj: dżeksona poloka], przedstawiciela abstrakcji niegeometrycznej i nurtu ekspresjonizmu abstrakcyjnego czy praca polskiego abstrakcyjnego - relief Henryka Stażewskiego, zakupiona w 1963 roku.
R1PjD8E2uFC4y
Fotografia przedstawia podłużny, masywny murowany budynek. Na fasadzie napisano białym kolorem: Tate. W dolnej części budynku znajdują się okrągłe kolumny w czerwonym kolorze. Obiekt znajduje się nad wodą.
Gmach Galerii Tate Liverpool, 1841‑1846 r., adaptacja: James Stirling, 1985‑1988 r., Liverpool, Wielka Brytania, wikimedia.org, CC BY‑SA 4.0, fotografia: Phil Nash
Źródło: Phil Nash, Gmach Galerii Tate Liverpool, fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Tate_Liverpool_2020.jpg [dostęp 1.08.2023], licencja: CC BY-SA 4.0.
Przykłady dzieł znajdujących się w muzeum:
R1O1mI5mdbN7L
Dzieło przedstawia strużki farby, polane na białe płótno. Strużki przecinają się ze sobą i są chaotycznie rozmieszczone na całej powierzchni dzieła. Ich kolory to między innymi czarny, biały, czerwony, żółty, zielony, niebieski.
Jackson Pollock, „Numer 34”, 1949 r., Tate Liverpool, Liverpool, Wielka Brytania, hero‑magazine.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Jackson Pollock, „Numer 34”, Olej na płótnie, Galeria Tate, Liverpool, dostępny w internecie: https://hero-magazine.com/article/40581/jackson-pollock-takes-over-the-tate-liverpool-with-the-sinister-paintings-that-shook-up-the-art-world [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R11bIeU65t2Tv
Dzieło przedstawia białe tło, na którym umieszczono dwa czarne, wypukłe kształty, rzucające cień na biały kolor. Jest to prostokątny kształt umieszczony w szczelinie.
Henryk Stażewski, „Biało‑czarny relief nr 6”, 1962 r., Tate Liverpool, Liverpool, Wielka Brytania, tate.org.uk, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Henryk Stażewski, „Biało-czarny relief nr 6”, olej na drewnie, Galeria Tate, Liverpool, dostępny w internecie: https://www.tate.org.uk/art/artworks/stazewski-white-black-relief-no-6-t00576 [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Tate St. Ives
Tate St. Ives [czytaj: tejst saint iwes] znajduje się w urokliwym miasteczku St. Ives [czytaj: saint iwes] w Kornwalii. Muzeum skupia się na prezentacji brytyjskiej sztuki współczesnej i modernistycznej. Sporo miejsca muzeum poświęca twórczości współczesnej rzeźbiarki brytyjskiej, Barbary Hepworth [czytaj: barbary hepłort], będącej wraz z Henry Moorem [czytaj: henry murem] pionierką sztuki awangardowej lat 30. i 40. XX wieku. Ciekawą pracą jest instalacja Sol LeWitta [czytaj: sol le wita], artysty konceptualnego, złożona z pasów podstawowych i pochodnych kolorów, namalowanych na powierzchni ściany.
REScKNBGSdqRp
Na zdjęciu przedstawiono wejście do budynku, Jest to konstrukcja w kształcie półokręgu, do której prowadzą schody z prawej i lewej strony. Fasada jest biała. Wewnątrz tego półokrągłego elementu, znajduje się dach z oculusem.
Gmach Galerii Tate St. Ives, 1988‑1993 r., St. Ives, Wielka Brytania, wikimedia.org, CC BY 2.0, fotografia: Richard Penn
Źródło: Richard Penn, Gmach Galerii Tate St. Ives, fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Tate_St._Ives.jpg [dostęp 1.08.2023], licencja: CC BY 2.0.
Przykłady dzieł znajdujących się w muzeum:
RZPihwHN2lZie
Na fotografii znajduje się rzeźba, ustawiona na białym cokole. Rzeźba to drewniany, obły element w brązowym kolorze, a środkowa część jest biała i ma inną strukturę. Z tyłu znajdują się jeszcze dwie rzeźby, również na cokole.
Barbara Hepworth, „Epidauros II”, 1961 r., Tate St. Ives, St. Ives, Wielka Brytania, tate.org.uk, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Barbara Hepworth, „Epidauros II”, rzeźba, brąz, Galeria Tate, St. Ives, dostępny w internecie: https://www.tate.org.uk/art/artworks/hepworth-epidauros-ii-t14822 [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RlHXzwDkzeJGh
Na fotografii znajduje się fragment dwóch ścian pomieszczenia. na których namalowano pionowe paski o tej samej grubości, w różnych, żywych kolorach. Na pionowych paskach namalowano element złożony z kilku kolorowych pasków, wygiętych w falę.
Sol LeWitt, „Rysunek ścienny nr 1136”, 2004 r., Tate St. Ives, St. Ives, Wielka Brytania, nationalgalleries.org, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Sol LeWitt, „Rysunek ścienny nr 1136”, malowidło ścienne, Galeria Tate, St. Ives, dostępny w internecie: https://www.nationalgalleries.org/exhibition/artist-rooms-sol-lewitt-wall-drawing-1136-2004 [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
British Museum, Londyn
British Museum [czytaj: britisz mjuzeum] w Londynie zostało założone w 1753 roku i jest jednym z najstarszych muzeów na świecie. Jego kolekcje sięgają różnych epok i rejonów świata, prezentując sztukę z Europy, Azji, Afryki, Ameryki i Oceanii. Wśród najważniejszych dzieł zgromadzonych w British Museum [czytaj: britisz mjuzeum] można znaleźć słynne rzeźby pochodzące z Partenonu w Atenach, starożytne egipskie mumie i skarby faraonów, starożytne marmurowe rzeźby z Grecji i Rzymu, starożytne chińskie porcelany, oraz wiele innych unikatowych eksponatów. Muzeum jest znane nie tylko ze swoich zbiorów, ale także z roli, jaką pełni jako instytucja badawcza i edukacyjna. Muzeum posiada także bogate zbiory rysunków.
Przykłady dzieł znajdujących się w muzeum:
RdVHdinq9gUrF
Przedstawiono częściowo zniszczony fragment malarstwa ściennego, na którym na środku stoi postać, z głową odwróconą w lewą stronę. Na głowie ma czarną perukę, na szyi gruby naszyjnik, a w pasie ma przewiązany biały materiał. Nogi ma oddalone od siebie, jakby robiła krok wprzód. Pod nogami siedzi kolejna postać. Ponadto, namalowano wiele ptaków, prążkowanego kota, pod spodem ryby, a także hieroglify.
Staw w ogrodzie z grobowca Nebamuna, ok. 1350 p.n.e., British Museum, Londyn, Wielka Brytania, wikimedia.org, domena publiczna, Marcus Cyron
Źródło: Marcus Cyron, Staw w ogrodzie z grobowca Nebamuna, malarstwo ścienne, British Museum, Londyn, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:TombofNebamun-2.jpg [dostęp 1.08.2023], domena publiczna.
R12aYnslYkBso
Na kamiennym podwyższeniu znajduje się kilka rzeźb z białego kamienia, które są częściowo uszkodzone. Jedna z nich to głowa konia, następna to wizerunek leżącego nagiego mężczyzny z wyraźnie zarysowanymi mięśniami, następna rzeźb to dwie postacie w długich szatach, siedzące blisko siebie, z odłamanymi głowami i dłońmi, a ostatnia rzeźba to stojąca postać w długiej sukni, z odłamaną głową i ręką.
Rzeźby tympanonu z Partenonu, 438‑432 p.n.e., British Museum, Londyn, Wielka Brytania, artnews.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu), fotografia: Nicolas Economou/NurPhoto via Getty Images
Źródło: NurPhoto via Getty Images, Nicolas Economou, Rzeźby z Partenonu, który znajduje się w Atenach, rzeźba, British Museum, Londyn, dostępny w internecie: https://www.artnews.com/art-news/news/british-museum-and-greece-secretly-discuss-return-of-parthenon-marbles-1234649187/ [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RatzPz7o7FugH
Rysunek kobiety przedstawia ją od dekoltu w górę. Jest to głównie sam szkic ołówkiem, z naniesionym lekkim kolorem na twarzy. Kobieta ma spięte włosy, duże oczy i ściśnięte usta. Ma na sobie ubranie z kwadratowym dekoltem i stójką.
Peter Paul Rubens, „Portret Izabeli Brant”, 1620‑1621 r., British Museum, Londyn, Wielka Brytania, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Peter Paul Rubens, „Portret Izabeli Brant”, rysunek, British Museum, Londyn, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Peter_Paul_Rubens,_Portrait_of_Isabella_Brant_-British_Museum_1482535001.jpg [dostęp 1.08.2023], domena publiczna.
Ermitaż, Petersburg
Ermitaż to jedno z najbardziej renomowanych i bogatych muzeów sztuki na świecie, znajdujące się w Petersburgu w Rosji. Zostało założone w 1764 roku przez carycę Katarzynę II jako prywatna kolekcja sztuki. Obecnie muzeum posiada ogromną kolekcję obejmującą ponad 3 miliony eksponatów, w tym dzieła sztuki, zbiory archeologiczne, numizmatyki, przedmioty rzemiosła artystycznego oraz inne cenne artefakty. Kolekcja Ermitażu jest niezwykle różnorodna i obejmuje dzieła sztuki od starożytności po sztukę współczesną. W Ermitażu znajdują się dzieła reprezentujące różne epoki i kierunki w sztuce – od starożytności po sztukę nowoczesną.
R1MhiniixG4JG
Zdjęcie przedstawia długi budynek w niebieskim kolorze z licznymi oknami, które posiadają białe ramy. Nad oknami znajdują się trójkątne zdobienia. Budynek posiada ponadto wysokie kolumny. Na dachu umieszczono rosyjską flagę. Przed nim znajduje się duży plac, po którym przechadzają się ludzie oraz stoi wysoka rzeźba z krzyżem na górze.
Budynek muzeum Ermitażu, 1754‑1762 r., Petersburg, Rosja, nagigancie.pl, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Budynek muzeum Ermitrażu, fotografia, dostępny w internecie: https://nagigancie.pl/nasze-podroze/europa/rosja/palac-zimowy/ [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Przykłady dzieł znajdujących się w muzeum:
RtNbdjyUCBQSI
Na fotografii znajduje się rzeźba z białego kamienia, przedstawiająca nagą, stojącą kobietę. Rzeźba jest ułamana na wysokości barków. Kobieta opiera się o niską kolumnę. Patrzy w bok. Ma związane włosy. Rzeźba stoi na podwyższeniu, na tle czerwonej ściany.
Afrodyta (Eenus Tauride), pochodzący z terenów starożytnej Grecji, II w n.e. Ermitaż, Petersburg, Rosja, wikimedia.org, CC BY‑SA 3.0, fotografia: Yair Haklai
Źródło: Yair Haklai, Afrodyta (Eenus Tauride), pochodzący z terenów starożytnej Grecji, marmur, Ermitaż, Petersburg, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Aphrodite-Hermitage.jpg [dostęp 1.08.2023], licencja: CC BY-SA 3.0.
R1DJCyqQIj2P9
Rzeźba przedstawia kobietę karmiącą piersią. Kobieta trzyma na rękach dziecko i patrzy na nie. Na włosach ma przewiązaną chustę. Ma delikatne brwi i nieduże usta. Na sobie ma czerwoną szatę, a na niej niebieską. Dziecko jest nagie i ma kręcone włosy. Patrzy w stronę obserwatora. Kobietę przedstawiono na czarnym tle, a po obu jej stronach, z tyłu znajdują się dwa otwory w ścianie o łukowym zakończeniu, gdzie znajdują się góry i chmury.
Leonardo da Vinci, „Madonna Litta”, 1490 r., Ermitaż, Petersburg, Rosja, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Leonardo da Vinci, „Madonna Litta”, Olej na płótnie, Ermitaż, Petersburg, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Leonardo_da_Vinci_-_The_Madonna_and_Child_(The_Litta_Madonna).jpg [dostęp 1.08.2023], domena publiczna.
R1bA0f6XOSBW4
Na obrazie znajduje się mężczyzna siedzący przy stole i grający na lutni. Trzyma instrument w obu rękach. Ma na sobie białą, luźną szatę. Ma okrągłą twarz i delikatne rysy twarzy. Na stole leżą owoce, liście, skrzypce ze smyczkiem i rozpisane nuty. Na stole stoi również szklany wazon z kwiatami. Tło jest brązowe.
Caravaggio, „Lutnista”, 1596 r., Ermitaż, Petersburg, Rosja, hermitagemuseum.org, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Caravaggio, „Lutnista”, Olej na płótnie, Ermitaż, Petersburg, dostępny w internecie: https://support.hermitagemuseum.org/en/projects/caravaggio [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RI5iX5FSDpvXE
Obraz przedstawia kilka osób w ciemnym pomieszczeniu. Po lewej stronie obrazu, w plamie światła stoi starszy mężczyzna z siwą brodą, w czerwonej szacie zarzuconej na ramiona. Obejmuje dłońmi klęczącego przed nim, młodszego mężczyznę. Klęczący mężczyzna wtula się twarzą w starszego. Ma na sobie zniszczone szaty oraz rozklejone buty. Po prawej stronie obrazu stoi wysoki mężczyzna i obserwuje scenę. Obok niego siedzi kolejny mężczyzna i również obserwuje scenę. Zza kolumny wychyla się kolejna postać. Jedna z postaci schowana jest w cieniu tak, że prawie jej nie widać.
Rembrandt, „Powrót syna marnotrawnego”, 1668 r., Ermitaż, Petersburg, Rosja, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Rembrandt, „Powrót syna marnotrawnego”, Olej na płótnie, Ermitaż, Petersburg, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Rembrandt_Harmensz_van_Rijn_-_Return_of_the_Prodigal_Son_-_Google_Art_Project.jpg [dostęp 1.08.2023], domena publiczna.
Galeria Uffizi, Florencja
Galeria Uffizi [czytaj: uffici] to muzeum sztuki znajdujące się we Florencji. Budynek muzeum Uffizi [czytaj: uffici] sam w sobie jest zabytkiem architektury renesansowej, a jego nazwa pochodzi od włoskiego słowa „ufficio”, co oznacza biuro lub urząd, ponieważ budynek, w którym znajduje się muzeum, został pierwotnie zaprojektowany jako siedziba urzędu administracji państwowej. Muzeum Uffizi [czytaj: uffici] jest znane przede wszystkim ze swoich bogatych zbiorów malarstwa renesansowego, zwłaszcza sztuki włoskiej. Znajdują się tu prace wybitnych artystów, m.in.: Sandra Botticellego [czytaj: sandra boticzellego], Leonarda da Vinci [czytaj: leonarda da winczi], Michała Anioła Buonarrotiego [czytaj: błonarottiego] czy barokowego malarza – Caravaggia [czytaj: karawadżia]. Wśród dzieł prezentowanych w Uffizi [czytaj: uffici] znajdują się także cenne rzeźby.
R1dXgXJaLPPEU
Zdjęcie przestawia wyłożony kamieniami plac, wokół którego wybudowano wysoki budynek w jasnym kolorze. Budynek składa się z dwóch podłużnych części z symetrycznie ułożonymi, prostokątnymi oknami, a te dwie części są połączone i tworzą kształt litery „u”. Na przodzie znajduje się przejście z zakończeniem w kształcie łagodnego łuku. Po obu stronach, na dłuższych fragmentach stoją kolumny, a niektóre z nich są ozdobione rzeźbami postaci.
Budynek Galerii Uffizi, 1560‑1581 r., Florencja, Włochy, miamibeb.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Budynek Galerii Uffizi, fotografia, dostępny w internecie: https://www.miamibeb.com/en/uffizi-gallery-in-florence/ [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Przykłady dzieł znajdujących się w muzeum:
R1HyoymKfwhYM
Obraz w centralnej części przedstawia nagą kobietę o bardzo długich blond włosach. Kobieta stoi na białej muszli, która dryfuje na wodzie. Z prawej strony obrazu, na tle cienkich drzew namalowano kobietę w długiej sukience z kwiatowym motywem. Ma ona długie, rude włosy. Trzyma w rękach różową szatę i zarzuca nią w stronę kobiety na muszli. Z lewej strony przedstawiono unoszącego się ponad wodą mężczyznę ze skrzydłami oraz kobietę, która go trzyma w pasie i unosi się razem z nim.
Sandro Botticelli, „Narodziny Wenus”, ok. 1485 r., Galeria Uffizi, Florencja, Włochy, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Sandro Botticelli, „Narodziny Wenus”, tempera na desce, Galeria Uffizi, Florencja, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:El_nacimiento_de_Venus,_por_Sandro_Botticelli.jpg [dostęp 1.08.2023], domena publiczna.
R1UpSB7EHQROa
Obraz przedstawia po prawej stronie postać siedzącej kobiety z aureolą nad głową. Kobieta ma przed sobą otwartą książkę. Jest ubrana w kolorowe szaty. Ma białą cerę i kręcone blond włosy. Lewą rękę ma uniesioną w górę, z dłonią otwartą przed siebie. Po prawej stronie namalowano postać anioła ze skrzydłami, w kolorowych szatach, jasnej cerze i kręconych włosach. Anioł ma uniesione dwa palce prawej dłoni w stronę siedzącej kobiety. W tle rosną drzewa oraz znajdują się góry.
Leonardo da Vinci, „Zwiastowanie”, około 1472 r., Galeria Uffizi, Florencja, Włochy, wikimedia.org, CC BY‑SA 4.0
Źródło: Leonardo da Vinci, „Zwiastowanie”, olej na desce, Galeria Uffizi, Florencja, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Annunciation_(Leonardo)_(cropped).jpg [dostęp 1.08.2023], licencja: CC BY-SA 4.0.
RlVyGSmBK8yij
Okrągły obraz przedstawia siedzącą na trawie kobietę w kolorowych, błyszczących szatach, która wychyla się do tyłu, z prawym ramieniem i sięga dłońmi w stronę małego chłopca. Nagi chłopiec stoi na kolanie starszego mężczyzny, który znajduje się zaraz za kobietą. W tle znajdują się nagie postaci.
Michał Anioł Buonarroti, „Tondo Doni”, pomiędzy 1505 a 1506 r., Galeria Uffizi, Florencja, Włochy, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Michał Anioł Buonarroti, „Tondo Doni”, tempera na desce, Galeria Uffizi, Florencja, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Tondo_Doni_2015.png [dostęp 1.08.2023], domena publiczna.
RGWYkHvyeUdfD
Obraz przedstawia młodego mężczyznę o białej skórze. Mężczyzna w lewej ręce trzyma kieliszek czerwonego wina. Na głowie ma ciemne włosy oraz wieniec z liści i owoców winogron. Na twarzy ma różowe wypieki. Mężczyzna jest przykryty białą szatą. Przed nim stoi biały stół, na którym umieszczono misę przepełnioną owocami. Są tam jabłka, gruszki i winogrona. Po lewej stronie misy stoi szklane naczynie, wypełnione winem.
Źródło: Caravaggio, „Bachus”, olej i chiaoscuro na płótnie, Galeria Uffizi, Florencja, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Baco,_por_Caravaggio.jpg [dostęp 1.08.2023], domena publiczna.
R1a55gUcKkaMD
Rzeźba z szarego kamienia przedstawia nagiego mężczyznę, który w pasie ma przewiązany kawałek materiału. Mężczyzna leży na ażurowym elemencie. Głowę ma skierowaną ku górze, lekko odchyloną do tyłu.
Gian Lorenzo Bernini, „Święty Wawrzyniec”, 1617 r., Galeria Uffizi, Florencja, Włochy, artsdot.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Gian Lorenzo Bernini, „Święty Wawrzyniec”, rzeźba, marmur, Galeria Uffizi, Florencja, dostępny w internecie: https://en.artsdot.com/@@/8Y335Y-Gian-Lorenzo-Bernini-The-Martyrdom-of-St-Lawrence [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Muzea Watykańskie, Watykan
Muzea Watykańskie to jedna z największych i najważniejszych instytucji muzealnych na świecie. Znajdują się w Watykanie, siedzibie Stolicy Apostolskiej. Początki muzeów watykańskich sięgają XVI wieku, kiedy papież Juliusz II otworzył dla publiczności zbiory sztuki zgromadzone w Watykanie. Kolekcje te były powiększone przez kolejnych papieży, którzy pozyskiwali dzieła sztuki i eksponaty z różnych stron świata. Muzea Watykańskie prezentują sztukę od starożytności aż po współczesność. Największa popularnością cieszy się Kaplica Sykstyńska, której centralnym punktem jest monumentalne malowidło sufitu Michała Anioła, przedstawiające sceny z Księgi Rodzaju oraz Sąd Ostateczny, znajdujący się na ołtarzowej ścianie. Ściany kaplicy dekorują także malowidła innych malarzy renesansowych. W zbiorach Muzeum Watykańskiego znajdują się także antyczne rzeźby i rzymskie, galerie dzieł sztuki etruskiej, a także dzieła sztuki współczesnej, zarówno włoskiej, jak i międzynarodowej.
R1AY3xrdy2t8S
Zdjęcie przedstawia budynek od góry. Jest to kompleks połączonych ze sobą podłużnych fragmentów, które w środku mają prostokątne, puste place. Budynek jest murowany, w kolorze beżowym. Ma symetrycznie ustawione, małe okna. Dalej znajduje się panorama miasta.
Muzea Watykańskie widziane z kopuły Bazyliki św. Piotra, około 1447‑1455 r., wikimedia.org, CC BY‑SA 3.0, F. Bucher (fot.)
Źródło: F. Bucher, Muzea Watykańskie widziane z kopuły Bazyliki św. Piotra, Fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Rome_Vatican_Museums.jpg#/media/File:Rome_Vatican_Museums.jpg [dostęp 22.08.2023], licencja: CC BY-SA 3.0.
Przykłady dzieł znajdujących się w muzeum:
R9cQo4YqjjyKO
Rzeźba w białym kamieniu przedstawia stojącego, nagiego mężczyznę. Na ramiona ma zarzuconą szatę, a na stopach sandały. Po jego prawej stronie stoi niska kolumna, po której pełznie wąż. W lewej ręce mężczyzna trzyma podłużny, okrągły przedmiot i spogląda w jego stronę..
Apollo Belwederski, 120 - 140 r., (kopia dzieła Leocharesa z 330‑320 r. p,n.e.), Muzea Watykańskie, Watykan, wikimedia.org, CC BY‑SA 2.0, Dennis Jarvis (fot.)
Źródło: Dennis Jarvis, Apollo Belwederski, 120, Rzeźba, marmur, Muzea Watykańskie, Watykan, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Italy-3104_-_Apollo_(5378415112).jpg#/media/File:Italy-3104_-_Apollo_(5378415112).jpg [dostęp 22.08.2023], licencja: CC BY-SA 2.0.
R1IrH9GFsZK2U
Rzeźba w białym kamieniu przedstawia trzy nagie osoby, spętane przez węże. Pośrodku siedzi dorosły mężczyzna. Jego ciało jest wygięte do tyłu, a prawa ręka sięga za głowę. Ma uchylone usta. Lewą ręką trzyma przy swoim torsie głowę węża o otwartym pysku. Po lewej stronie mężczyzny znajduje się chłopiec, również wygięty i opleciony przez węża. Po prawej stronie stoi chłopak, który usiłuje zdjąć lewą ręką węża ze swojej kostki. Spogląda na starszego mężczyznę.
Athanodoro, Agesandro i Polidoro z Rodos, Laokoon i jego synowie (Grupa Laokoona) 40‑30 r. p.n.e., Muzea Watykańskie, Watykan, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Hagesandros, Athenedor i Polydoros, Laokoon i jego synowie (Grupa Laokoona) kopia według hellenistycznego oryginału z ok. 200 p.n.e., Rzeźba, marmur, Muzea Watykańskie, Watykan, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Laocoon_Pio-Clementino_Inv1059-1064-1067.jpg#/media/File:Laocoon_Pio-Clementino_Inv1059-1064-1067.jpg [dostęp 22.08.2023], domena publiczna.
RvrgwPPYkXLeS
Na dziele przedstawiono bardzo wiele postaci. Na samym dole przedstawiono ludzi będących na ziemi. Ich ciała są powykręcane w różne strony. Niektóre ciała są zabierane przez inne postaci i ciągnięte w górę, ponad ziemię. Między nagimi ludźmi znajdują się postaci z samego szkieletu. Po prawej stronie, na dolnej części dzieła znajduje się grupa ludzi na drewnianej łódce, którzy wystawiają ręce w różne strony, a twarze pokazują grymas przerażenia. Nad ziemią, na tle nieba, na chmurach stoi grupa postaci dmących w trąby. Wyżej, nagie postacie spoglądają w stronę centralnie ustawionej postaci mężczyzny, od którego bije światło. Zaraz przy nim siedzi kobieta w różowo‑niebieskich szatach. Jeszcze wyżej znajdują się dwa łagodne łuki, w które wkomponowano grupy ludzi na tle nieba. Grupa po lewej stronie unosi się w powietrzu i trzyma duży, złoty krzyż. Grupa po prawej stronie trzyma okrągłą kolumnę.
Michał Anioł, „Sąd Ostateczny”, 1536‑1541 r., Muzea Watykańskie, Watykan, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Michał Anioł, Sąd Ostateczny, 1536, Fresk, Muzea Watykańskie, Watykan, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Last_Judgement_(Michelangelo).jpg#/media/File:Last_Judgement_(Michelangelo).jpg [dostęp 22.08.2023], domena publiczna.
R1lVnfq62jLTn
Najbardziej wyróżniony fragment obrazu znajduje się w jego górnej części. Mężczyzna w białej szacie unosi się nad ziemią, a dłonie ma uniesione do góry. Bije od niego białe światło. Po jego obu stronach unosi się dwóch starszych mężczyzn z księgami w rękach. Na ziemi poniżej, leżą trzy osoby. Zakrywają twarze rękoma i chowają się przed światłem. Poniżej znajduje się większa grupa ludzi w różnym wieku. Wskazują oni palcami w różne strony. Niektórzy mają uchylone usta i szeroko otwarte oczy.
Rafael Santi, „Przemienienie” (Transfiguracja), 1516–1520 r., Muzea Watykańskie, Watykan, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Rafael Santi, „Przemienienie” (Transfiguracja), 1516, Olej na desce, Muzea Watykańskie, Watykan, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Transfiguration_Raphael.jpg#/media/File:Transfiguration_Raphael.jpg [dostęp 22.08.2023], domena publiczna.
Rll21q5Q20WR7
Obraz przedstawia kilka osób na czarnym tle. Centralną postacią jest nagi mężczyzna, przewiązany w pasie białym materiałem. Leży on bezwładnie i ma zamknięte oczy. Trzymają go na rękach dwaj mężczyźni. Za nimi stoją dwie kobiety, patrzące w stronę bezwładnego. Jedna z nich podpiera ręką swoje czoło. Druga kobieta ma na głowie czarno‑biały kaptur. Ostatnią postacią jest kobieta, która ma ręce oraz oczy skierowane ku górze. Usta ma uchylone.
Michael Merisi da Caravaggio, „Złożenie do grobu”, 1600–1604 r., Muzea Watykańskie, Watykan, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Michael Merisi da Caravaggio, Złożenie do grobu, 1603, Olej na płótnie, Muzea Watykańskie, Watykan, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:The_Entombment_of_Christ-Caravaggio_(c.1602-3).jpg#/media/File:The_Entombment_of_Christ-Caravaggio_(c.1602-3).jpg [dostęp 22.08.2023], domena publiczna.
R1ALy4N9c7NoA
Obraz przedstawiony został w nierealistycznych barwach. Cały obraz składa się z krótkich, grubych pociągnięć farby. Kontrastujące kolory nie są zmieszane ze sobą, ale wyraźnie odznaczają się od siebie. Na obrazie znajdują się dwie osoby - mężczyzna w półleżącej pozycji, którego dolna część ciała jest okryta białą szatą. Ma on krótką brodę i rudobrązowe włosy. Za nim znajduje się kobieta, okryta cała niebieską szatą. Patrzy w stronę widza. Rękę ma wyciągniętą również do widza. W tle znajduje się niebiesko‑żółte niebo, które swój żółty kolor odbija na szacie mężczyzny.
Vincent van Gogh, „Pietà”, 1890 r., Muzea Watykańskie, Watykan, domena publiczna
Źródło: Vincent van Gogh, Pietà, 1890, Olej na płótnie, Muzea Watykańskie, Watykan, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Vincent_Willem_van_Gogh_083.jpg#/media/File:Vincent_Willem_van_Gogh_083.jpg [dostęp 22.08.2023], domena publiczna.
Muzeum Pergamońskie, Berlin
Muzeum Pergamońskie (niem. Pergamonmuseum) to jedno z najbardziej znanych muzeów w Berlinie. Zostało założone w 1910 roku i od tego czasu stało się jednym z najważniejszych muzeów sztuki antycznej na świecie. Nazwa muzeum pochodzi od starożytnego Pergamonu, z którego pochodziła większość zbiorów prezentowanych w tym muzeum. Muzeum Pergamońskie składa się z kilku różnych budynków, w tym Starego Muzeum Pergamońskiego, Nowego Muzeum i Muzeum Sztuki Islamskiej. Muzeum Pergamońskie skupia się głównie na prezentowaniu olbrzymich i imponujących starożytnych budowli, rekonstruowanych wewnątrz muzeum. Do najważniejszych należą: tak zwana Aleja Bram - starożytna budowla pochodząca z Pergamonu, w skład której wchodzą między innymi Wielki Ołtarz Pergamoński z fryzem prezentującym sceny z walki bogów z gigantami, Brama Isztar – rekonstrukcja monumentalnej bramy z Babilonu, zbudowanej przez króla Nabuchodonozora II, Rynek Miletu – rekonstrukcja rynku z Miletu oraz Sala Rzymska, zawierająca między innymi monumentalną statuę Zeusa. Ponadto muzeum prezentuje również wiele innych starożytnych zabytków, rzeźb, ceramiki, mozaik, sztuki islamskiej i inne zbiory związane z kulturami starożytnymi i średniowiecznymi.
RNqEhDWkkjesm
Zdjęcie przedstawia biały, podłużny budynek. Część z prawej strony jest ułożona równolegle do tafli wody i reprezentuje nowoczesny styl. Ma ona białe, wysokie, bardzo cienkie kolumny, ułożone symetrycznie jedna przy drugiej, dookoła całej części nowoczesnej. Przyklejona do niej jest część wybudowana na styl starożytny, z piaskowego kamienia, ułożona prostopadle do tafli wody. Z przodu stoi kilka kolumn, a nad nimi znajduje się trójkątny dach.
Muzeum Pergamońskie, 1910‑1930 r., visitberlin.de, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu), SMB, Becker (fot.)
Źródło: SMB, Becker, Muzeum Pergamońskie, Fotografia, dostępny w internecie: https://www.visitberlin.de/system/files/styles/visitberlin_hero_visitberlin_desktop_2x/private/image/Pergamonmuseum_aussen_c_SMB_Foto_Becker_web.jpg?h=9d84dbd8&itok=p8J1Kw8I [dostęp 22.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Przykłady dzieł znajdujących się w muzeum:
R1AuAtvoJ0MdY
Zdjęcie przedstawia bardzo wysoką bramę z wejściem w kształcie łuku, pokrytą granatowymi, prostokątnymi płytkami. Na tych płytkach znajdują się złote, wypukłe wizerunki zwierząt. Bramę umieszczono w zamkniętym pomieszczeniu muzeum.
Brama Isztar, rekonstrukcja, Babilon, panowanie króla Nabuchodonozora II, 604–562 p.n.e., Muzeum Pergamońskie, Berlin, wikimedia.org, CC BY‑SA 4.0, Radomir Vrbovsky (fot.)
Źródło: Radomir Vrbovsky, Brama Isztar, rekonstrukcja, Babilon, 604, Muzeum Pergamońskie, Berlin, Niemcy, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Ishtar_gate_in_Pergamon_museum_in_Berlin..jpg#/media/File:Ishtar_gate_in_Pergamon_museum_in_Berlin..jpg [dostęp 22.08.2023], licencja: CC BY-SA 4.0.
R29shI0vdZlgJ
Zdjęcie przedstawia szerokie, kamienne, jasne schody, na których siedzą ludzie. Po obu stronach schodów, a także na samej górze znajdują się żebrowane kolumny z elementami w kształcie ślimaka, które trzymają płaski strop. Po bokach schodów znajdują się także rzeźby.
Ołtarz główny z Pergamonu, rekonstrukcja fasady zachodniej, 180‑160 p.n.e., Muzeum Pergamońskie, Berlin, CC BY 3.0, Lestat (Jan Mehlich) (fot.)
Źródło: Jan Mehlich, Ołtarz główny z Pergamonu, Muzeum Pergamońskie, Berlin, Niemcy, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Berlin_-_Pergamonmuseum_-_Altar_01.jpg#/media/File:Berlin_-_Pergamonmuseum_-_Altar_01.jpg [dostęp 22.08.2023], licencja: CC BY 3.0.
RRq2G493m3QaY
Mozaika z małych, kwadratowych kafelek, przedstawiająca niebiesko‑zieloną papugę, stojącą na prostokątnym bloku, na granatowym tle. Mozaika ma także ramkę z białych kafelek.
Mozaika z papugą aleksandryjską, „komnata ołtarzowa” w pałacu V, hellenistyczna, Pergamon, 160–150 p.n.e., Muzeum Pergamońskie, Berlin, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Mozaika z papugą aleksandryjską, 160, Mozaika, Muzeum Pergamońskie, Berlin, Niemcy, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Parrot_mosaic_-_Google_Art_Project.jpg#/media/File:Parrot_mosaic_-_Google_Art_Project.jpg [dostęp 22.08.2023], domena publiczna.
RP5ANTkdtnPa2
Zdjęcie przedstawia bramę z kamienia. Jest ustawiona w pomieszczeniu muzeum. Wykonana jest z kamienia. Na dole posiada trzy łuki z przejściami na drugą stronę. Oprócz tego w bramie znajdują się żebrowane kolumny z elementami w kształcie ślimaka. Przed bramą znajdują się ludzie.
Brama Targowa Miletu, rekonstrukcja z nowożytnymi dodatkami, rzymska, czasy Trajana, Milet, ok. 100 n.e., Muzeum Pergamońskie, Berlin, wikimedia.org, CC BY‑SA 4.0, Rafael Rodrigues Camargo (fot.)
Źródło: Rafael Rodrigues Camargo, Brama Targowa Miletu, rekonstrukcja z nowożytnymi dodatkami, replika, Muzeum Pergamońskie, Berlin, Niemcy, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Market_Gate_of_Miletus_in_the_Pergamon_Museum.jpg#/media/File:Market_Gate_of_Miletus_in_the_Pergamon_Museum.jpg [dostęp 22.08.2023], licencja: CC BY-SA 4.0.
muzea_poswiecone_artystom
Muzea poświęcone artystom
Spośród tysięcy muzeów sztuki na całym świecie istnieją przestrzenie, które są poświęcone wyłącznie jednemu artyście. W ten sposób umożliwia się poznanie twórczości niektórych najbardziej ekscytujących reprezentantów sztuki.
Teatr i Muzeum Dalego
Jednym z bardziej zaskakujących jest Teatr i Muzeum Dalego. Zaprojektowany i wymyślony został przez samego Dalego w jego rodzinnym mieście Figueres [czytaj: figeres] w Hiszpanii w latach 70. To nie tylko miejsce będące zbiorem dzieł surrealistycznego artysty. Należy je postrzegać jako wielkie dzieło, ponieważ wszystkie jego elementy zostały stworzone w celu zaoferowania odwiedzającym prawdziwych wrażeń. Jest to miejsce, w którym zaskoczenie, absurd i dziwaczność zostały spełnione dzięki surrealistycznym instalacjom, np. pokojowi Mae West [czytaj: me łest] – wnętrze zachwycające muralami i obrazami trompe l'oeilTrompe L'oeiltrompe l'oeil [czytaj: tromp lei]. Atrakcją są także dzieła, które artysta stworzył specjalnie dla muzeum, takie jak Sala Pałacu Wiatru, Pomnik Francesca Pujolsa [czytaj: franseska pużolsa] i Deszczowy Cadillac [czytaj: kadylak]. Ponadto znajdują się tu wielkie dzieła samego Dalego, a także artystów przez niego cenionych, m.in. El Greca [czytaj: el greka] czy Marcela Duchampa [czytaj: marsela duszą].
R7hkh1p9iYTjB
Ilustracja przedstawia Muzeum Salvadora Dalego [czytaj: salwadora dalego]. Ukazana jest baszta i odchodzące od niej mury; wszystko w kolorze nasyconej czerwieni z żółtymi punktami. Na murach i szczycie baszty stoją wyobrażenia kurzych jaj ogromnych rozmiarów. Pomiędzy nimi ustawione są wizerunki postaci na podestach w złotym kolorze. Z lewej strony fotografii, za budynkiem muzeum, stoi biały budynek z olbrzymią przezroczystą kopułą na dachu.
Enfo, Muzeum Salvadora Dalego [czytaj: salwadora dalego], 1974 r., Figueres [czytaj: figeres], Hiszpania, wikimedia.org, CC BY‑SA 3.0, Enfo (fot.)
Źródło: Enfo, Muzeum Salvadora Dalego, fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:117_Figueres,_torre_Galatea_i_c%C3%BApula_del_Museu_Dal%C3%AD.JPG [dostęp 17.07.2023], licencja: CC BY-SA 3.0.
Ciekawostka
R1Sa08Gdgsl19
1 Kolekcja obejmuje 1500 różnorodnych dzieł sztuki, takich, jak: obrazy, rysunki, rzeźby, ryciny, instalacje, hologramy, stereoskopy, fotografie itp., 2 O niezwykłości muzeum świadczy również to, że Dalí osobiście projektował najdrobniejsze szczegóły już od początku lat siedemdziesiątych do oficjalnego otwarcia 28 września 1974 r., 3 Jednym z najbardziej charakterystycznych cech muzeum, jest szklana siatkowata kopuła, która wieńczy budynek oraz dekoracje w postaci gigantycznych rozmiarów rzeźb jaj umieszczonych w regularnych odstępach na szczycie budynku., 4 Jak powiedział sam Dalí: „To oczywiste, że istnieją inne światy, to pewne; ale, jak już mówiłem przy wielu innych okazjach, te inne światy są wewnątrz naszego, rezydują na ziemi i są dokładnie w centrum świata.
1 Kolekcja obejmuje 1500 różnorodnych dzieł sztuki, takich, jak: obrazy, rysunki, rzeźby, ryciny, instalacje, hologramy, stereoskopy, fotografie itp., 2 O niezwykłości muzeum świadczy również to, że Dalí osobiście projektował najdrobniejsze szczegóły już od początku lat siedemdziesiątych do oficjalnego otwarcia 28 września 1974 r., 3 Jednym z najbardziej charakterystycznych cech muzeum, jest szklana siatkowata kopuła, która wieńczy budynek oraz dekoracje w postaci gigantycznych rozmiarów rzeźb jaj umieszczonych w regularnych odstępach na szczycie budynku., 4 Jak powiedział sam Dalí: „To oczywiste, że istnieją inne światy, to pewne; ale, jak już mówiłem przy wielu innych okazjach, te inne światy są wewnątrz naszego, rezydują na ziemi i są dokładnie w centrum świata.
Ciekawostki, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Ciekawostki, licencja: CC BY 3.0.
Wybrane dzieła, które znajdziesz w tym muzeum:
R1LXa0nCKU0vu
Zdjęcie przedstawia sofę w kształcie ust stojącą na drewnianej podłodze. Za sofą znajduje się stolik w kształcie nosa, na którym stoi złoty zegar. Po prawej i lewej stronie ilustracji, na bordowej ścianie, wiszą dwa obrazy w złotych ramach. Przedstawiono na nich pejzaż ciemnymi kolorami na jasnym tle.
Dalí i Domènech,[czytaj: dali i domenech] "Twarz Mae West[czytaj: me łest], która może służyć jako mieszkanie", 1974 r., Dali Teatr‑Muzeum, Figueros, Hiszpania, dobrzemieszkaj.pl, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Salvador Dali, "Twarz Mae West[czytaj: me łest], która może służyć jako mieszkanie, fotografia, Muzeum Sztuki Nowoczesnej MoMA, Nowy Jork, dostępny w internecie: https://www.dobrzemieszkaj.pl/galeria/najciekawsze_pomysly_do_wnetrz_z_wizerunkami_kobiet,100865-110483.html [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RkiXIxKsJa8n2
Fotografia przedstawia dekorację sufitu w Muzeum i Teatru Dalego [czytaj: dalego] w Hiszpanii. Ukazane są od dołu dwie postaci: mężczyzna w niebieskich spodniach i kobieta w czerwonej sukience. Podtrzymują rękoma namalowane na suficie złote obramowanie, w środku którego przedstawione zostało nocne niebo z sierpem księżyca i kolorowymi chmurami.
Salvador Dali [czytaj: salwador dali], Dekoracja sufitu w Muzeum i Teatr Dalego [czytaj: dalego], sufit Sali „Pałac powietrza”,Figueres [czytaj: figeres], 1972‑1973 r., Hiszpania, medium.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu),Igor Ferreira [czytaj: igor fehejra] (fot.)
Źródło: Salvador Dali, Igor Ferreira, Dekoracja sufitu w Muzeum i Teatr Dalego, malowidło ścienne, Pałac powietrza,Figueres, dostępny w internecie: https://medium.com/swlh/use-dal%C3%ADs-hypnagogic-method-to-elevate-your-creativity-94cc13a6d91f [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RSVCCa4aP5e5g
Obraz przedstawia nagą kobietę siedzącą na stoliku. Obok kobiety znajduje się biały łabędź, który obejmuje ją skrzydłem. Kobieta trzyma rękę na głowie łabędzia. Tło obrazu przedstawia wodę oraz niebo.
Salvador Dali [czytaj: salwador dali], „Atomowa Leda”, 1949 r., Muzeum i Teatr Dalego [czytaj: dalego], Figueres [czytaj: figeres], Hiszpania, arthive.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Salvador Dali, „Atomowa Leda”, Olej na płótnie, uzeum i Teatr Dalego, Figueres, Hiszpania, dostępny w internecie: https://arthive.com/salvadordali/works/316407~Atomic_Leda [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Muzeum Van Gogha, Amsterdam
Muzeum Van Gogha [czytaj: wan goga] w Amsterdamie to jedno z najpopularniejszych muzeów na świecie poświęconych artyście. W swoich zbiorach posiada ponad 200 obrazów, 500 rysunków i 700 listów artysty. Oprócz wielu znanych pejzaży, martwych natur i portretów tego postimpresjonisty, w muzeum znajdują się także dzieła impresjonistów i innych postimpresjonistów, artystów, którzy zainspirowali Vincenta van Gogha [czytaj: wincenta wan goga] lub pozostali pod jego wpływem. W 125 rocznicę śmierci artysty, dzięki badaniom ujawniającym najnowsze odkrycia, Muzeum Van Gogha [czytaj: wan goga] wzięło współudział w produkcji filmu, w którym zostały zaprezentowane dzieła malarza.
RQeh6fhow2QYU
Fotografia przedstawia muzeumvan Gogha [czytaj: wan goga] w nocy. Na fotografii znajduje się oświetlony budynek z dużą ilością okien. Ukazany jest duży oszklony budynek z podświetloną nazwą. Obok rosną drzewa. Przed budynkiem rozpościera się teren porośnięty trawą, przez środek którego biegnie ścieżka.
architekci: Gerrit Rietveld, Kishō Kurokawa, Muzeum van Gogha [czytaj: wan goga] w nocy, 1963‑64 r., Skrzydło wystawowe: 1999 r., Amsterdam, Holandia, wikimedia.org, CC BY‑SA 4.0, Steven Lek (fot.)
Źródło: Steven Lek, Muzeum van Gogha w nocy, fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Van_Gogh_Museum_by_night_Amsterdam_2017.jpg [dostęp 13.07.2023], licencja: CC BY-SA 4.0.
Dzieła, które znajdziesz w tym muzeum:
R15SRbp0NwoWb
Obraz autorstwa przedstawia pięć osób siedzących przy stole. Po lewej stronie obrazu na krześle siedzi mężczyzna ubrany w niebieską koszulę oraz zielone spodnie. Obok niego siedzi kobieta ubrana w zieloną suknię a na głowie założoną ma białą chustę. Kobieta razem z mężczyzną trzymają w ręku sztućce, którymi sięgają po znajdujące się na stole jedzenie. Kolejną osobą przy stole jest starszy mężczyzna z filiżanką w wyciągniętej ręce. Kobieta ubrana w zieloną suknię i białą chustę nalewa z dzbanka kawę do białych filiżanek ustawionych rzędem na stole. W centrum obrazu przy stole tyłem do obserwatora siedzi dziewczynka. Ubrana jest w długą zieloną suknię. Nad stołem na ścianie zawieszona jest lampa oświetlająca postacie w pomieszczeniu.
Vincent van Gogh [czytaj: wincent wan gog], „Jedzący kartofle”, 1885 r., Muzeum van Gogha [czytaj: wan goga], Amsterdam, Holandia, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Vincent van Gogh, „Jedzący kartofle”, Olej na płótnie, Muzeum van Gogha, Amsterdam, Holandia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Van-willem-vincent-gogh-die-kartoffelesser-03850.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
R1WxzwyqSO4Yn
Obraz przedstawia wazon ze słonecznikami. Stoi on na żółtym stole na tle jasnożółtej ściany. Jest dwukolorowy: od góry żółty, poniżej różowy. Kwiaty słonecznika mają intensywnie zielone gałązki.
Vincent van Gogh [czytaj: wincent wan gog], „Słoneczniki” (czwarta wersja), 1889 r., Muzeum van Gogha [czytaj: wan goga], Amsterdam, Holandia, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Vincent van Gogh, „Słoneczniki” (czwarta wersja), Olej na płótnie, Muzeum van Gogha, Amsterdam, Holandia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Vincent_Willem_van_Gogh_127.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
R1HpgopCW3EYA
Obraz przedstawia umeblowany pokój. Po prawej stronie obrazu znajdują się niebieskie drzwi, obok których przy ścianie stoi łóżko. Na łóżku leżą żółte poduszki oraz czerwona pościel. Na ścianie nad łóżkiem wiszą cztery obrazy. Po lewej stronie łóżka znajduje się duże okno, krzesło oraz stolik, na którym stoją szklane naczynia. Na ścianie z lewej strony znajdują się drzwi oraz oparte o nie krzesło. Podłoga na obrazie jest w czerwonym kolorze.
Vincent van Gogh [czytaj: wincent wan gog], „Pokój artysty w Arles [czytaj: arle]”, 1888 r., Muzeum van Gogha [czytaj: wan goga], Amsterdam, Holandia, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Vincent van Gogh, „Pokój artysty w Arles ”, Olej na płótnie, Muzeum van Gogha, Amsterdam, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Vincent_van_Gogh_-_De_slaapkamer_-_Google_Art_Project.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
Galeria Hasiora, Zakopane
Galeria Władysława Hasiora w Zakopanem założona została w hołdzie dla jednego z najważniejszych polskich artystów współczesnych w 1985 roku. Budynek galerii mieści się w zabytkowej dawnej leżakowni sanatorium „Warszawianka”. Galeria działa jako filia Narodowego Muzeum Tatrzańskiego. W zbiorach galerii znajduje się około 200 dzieł artysty, Wystawa ukazuje różnorodność i oryginalność jego prac, a także przedstawia ważne etapy i tematy w jego twórczości. W Galerii Władysława Hasiora można podziwiać nie tylko sławne sztandary, ale także różnorodne kompozycje przestrzenne oraz rzeźby, których tworzywem są różnorakie materiały. Artysta korzystał często z zwyczajnych przedmiotów i rupieci, które w jego rękach nabierały zupełnie nowego znaczenia.
RGwP3x0FrvNtq
Zdjęcie przedstawia drewniany budynek w kolorze ciemnobrązowym. Z przodu znajduje się wystająca, przeszklona konstrukcja z drzwiami wejściowymi. Przed budynkiem znajduje się szary chodnik. Na nim stoją odłączone od budynku drzwi z trzema klamkami, z napisem „Hasior” z literami „s” oraz „r” przestawionymi w lustrzanym odbiciu. Dookoła rosną drzewa.
Wacław Nowakowski (projekt budynku 1935 r.), Galeria Hasiora od 1985 r. (po adaptacji budynku), muzeumtatrzanskie.pl, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu), Daniel Rumiancew (fot.)
Źródło: Daniel Rumiancew, Galeria Hasiora z zewnątrz, Fotografia, dostępny w internecie: https://muzeumtatrzanskie.pl/wp-content/uploads/2021/06/15.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Widok wnętrza galerii z umieszczonymi przestrzennie dziełami:
R1MQUwLTcG3jM
Zdjęcie przedstawia wnętrze galerii artystycznej. Na ścianach wiszą obrazy. Z sufitu zwisają dzieła na płótnie. W pracach przewijają się motywy religijne, przedstawienia postaci w aureolach, jedna otoczona owocami, druga zdrewnianą, trójwymiarową ręką. Na ścianie wisi wizerunek istoty podobnej do czarnego ptaka. Dzieła składają się z różnych materiałów i mają nieregularne kształty.
Fragment wnętrza Galerii Hasiora, i‑tatry.pl, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Źródło: Fragment wnętrza Galerii Hasiora, Fotografia, dostępny w internecie: https://i-tatry.pl/wp-content/uploads/2014/10/galeria-hasiora-zakopane-3.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RXwCARtH1SjKM
Zdjęcie przedstawia wnętrze galerii artystycznej. Na ścianie wiszą dzieła w ramach, z trójwymiarowymi elementami. Dzieła składają się z różnych materiałów i mają nieregularne kształty. Między innymi jest to zbroja, szalik, plastikowe dłonie. W kącie pomieszczenia stoją dwa popiersia manekinów - kobieta i mężczyzna, ubrani w nakrycia głowy i inne elementy.
Fragment wnętrza Galerii Hasiora, i‑tatry.pl, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Fragment wnętrza Galerii Hasiora, Fotografia, dostępny w internecie: https://i-tatry.pl/wp-content/uploads/2014/10/galeria-hasiora-zakopane-2.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RRGFnrLkyFk5j
Zdjęcie przedstawia wnętrze galerii artystycznej. Na ścianach wiszą obrazy. Z sufitu zwisają dzieła na płótnie. W pracach przewijają się motywy religijne, przedstawienia postaci w aureolach, jedna otoczona owocami, druga zdrewnianą, trójwymiarową ręką. Na ścianie wisi wizerunek istoty podobnej do czarnego ptaka. Dzieła składają się z różnych materiałów i mają nieregularne kształty.
Fragment wnętrza Galerii Hasiora, i‑tatry.pl, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Fragment wnętrza Galerii Hasiora, Fotografia, dostępny w internecie: https://i-tatry.pl/wp-content/uploads/2014/10/galeria-hasiora-zakopane-1.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Galeria Beksińskiego, Sanok
Galeria Beksińskiego jest częścią Muzeum Historycznego w Sanoku, poświęconą twórczości artysty. Galeria powstała w 2012 roku jako prywatna inicjatywa rodziny artysty, którzy postanowili udostępnić publiczności spuściznę po Zdzisławie Beksińskim po jego tragicznej śmierci w 2005 roku. Zdzisław Beksiński mieszkał i pracował w Sanoku przez wiele lat, a jego dom i pracownia stały się punktem wyjścia dla muzeum. To największa na świecie ekspozycja dokonań Beksińskiego – zawiera około 600 jego prac, prezentując rozwój i przemiany stylistyczno‑formalne w twórczości artysty.
R1PVV7WsKUZeI
Zdjęcie przedstawia róg pomieszczenia w muzeum. Na białych ścianach wiszą ustawione symetrycznie obrazy w drewnianych ramach. Obrazy przedstawiają zarysy postaci podobnych do ludzkich, elementy w kształcie krzyża, zamazane, zamglone tło.
Fragment wnętrza Galerii Beksińskiego, podkarpackie.eu, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Fragment wnętrza Galerii Beksińskiego, Fotografia, dostępny w internecie: https://podkarpackie.eu/wp-content/uploads/2020/02/Galeria-Beksinskiego-11.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R1afzgyivsT9K
Zdjęcie przedstawia pomieszczenie w muzeum. Na białych ścianach wiszą obrazy w drewnianych ramach. Obrazy przedstawiają zarysy postaci podobnych do ludzkich, elementy w kształcie krzyża, zamazane, zamglone tło, ciemną szczelinę między górami.
Fragment wnętrza Galerii Beksińskiego, podkarpackie.eu, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Fragment wnętrza Galerii Beksińskiego, Fotografia, dostępny w internecie: https://podkarpackie.eu/wp-content/uploads/2020/02/Galeria-Beksinskiego-10.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RDAzXOvrgurcN
Zdjęcie przedstawia trzy obrazy w galerii, ustawione blisko siebie. Obraz po lewej stronie przedstawia postać podobną do ludzkiej, ale złożoną z małych, cienkich kości. Obraz pośrodku przedstawia zbitą grupę ludzkich szkieletów, przenikających się między sobą. Obraz po prawej stronie przedstawia niebieską przestrzeń, która otoczona jest wieżą z elementów przypominających gałęzie drzewa. Obrazy obramowane są złotymi ramami.
Wybrane dzieła w Galerii Beksińskiego, podkarpackie.eu, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Wybrane dzieła w Galerii Beksińskiego, Fotografia, dostępny w internecie: https://podkarpackie.eu/wp-content/uploads/2020/02/Galeria-Beksinskiego-15.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R1aYMyRsynBn6
Zdjęcie przedstawia zbliżenie na obraz przedstawiający niebieską przestrzeń, która otoczona jest wieżą z elementów przypominających gałęzie drzewa. Obramowany jest złotymi ramami. Obok znajdują się inne dzieła.
Wybrane dzieła w Galerii Beksińskiego, podkarpackie.eu, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Wybrane dzieła w Galerii Beksińskiego, Fotografia, dostępny w internecie: https://podkarpackie.eu/wp-content/uploads/2020/02/Galeria-Beksinskiego-16.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RinrYCV2pdes5
Zdjęcie przedstawia obraz w drewnianej ramie, na tle białej ściany. Obraz przedstawia romb z odznaczającymi się, przecinającymi się w środku dwoma liniami. Romb jest w podobnym kolorze co tło, w odcieniach szarego, brązowego, zielonego i czerwonego. Kolory są stonowane.
Zdzisław Beksiński, „Y”, 2005 r., Muzeum Historyczne w Sanoku, podkarpackie.eu, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Y, 2005, Olej na płycie pilśniowej, Muzeum Historyczne w Sanoku, dostępny w internecie: https://podkarpackie.eu/wp-content/uploads/2020/02/Galeria-Beksinskiego-09.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Muzeum_znajdujace_sie_poza_Europa
Muzeum znajdujące się poza Europą
Muzeum Egipskie, Kair
Muzeum Egipskie znajduje się w Kairze, stolicy Egiptu, i posiada największą na świecie kolekcję starożytnych egipskich zabytków. Muzeum Egipskie jest najstarszym muzeum archeologicznym na Bliskim Wschodzie i prezentuje bogatą kolekcję obejmującą sztuke Starożytnego Egiptu z okresu od okresu predynastycznego do epoki grecko‑rzymskiej. Inauguracja muzeum odbyła się w 1902 roku przez Khedive Abbas Helmy II. Kolekcja Muzeum Egipskiego jest obejmuje tysiące eksponatów, w tym rzeźby, malowidła, zabytki religijne, starożytne narzędzia, biżuterię, ceramikę. Jednymi z najważniejszych eksponatów są mumie i skarby faraonów, m.in. Tutanchamona. Papirusy z najstarszymi znanymi zapisanymi tekstami przechowywane w muzeum dostarczają niezwykle cennych informacji na temat życia i kultury Starożytnego Egiptu.
RAGKTOOogDLBb
Zdjęcie przedstawia czerwony budynek. Wejście to ogromny element w kształcie łuku w białym kolorze, w którym znajdują się drzwi. Po obu stronach wejścia znajdują się, symetrycznie ułożone, Duże jak drzwi przeszklone elementy w kształcie łuku. Na obu końcach budynek posiada wysunięte do przodu elementy. Zaraz za częścią z białym łukiem, wystaje okrągła czerwona kopuła z przeszklonymi elementami. W tle znajduje się panorama miasta. Przed budynkiem rosną palmy i chodzą ludzie.
Muzeum Egipskie w Kairze, 1835 r., wikimedia.org, CC BY 3.0, Bs0u10e01 (fot.)
Źródło: Bs0u10e01, Muzeum Egipskie w Kairze, Fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:The_Egyptian_Museum.jpg#/media/File:The_Egyptian_Museum.jpg [dostęp 22.08.2023], licencja: CC BY 3.0.
Przykłady dzieł znajdujących się w muzeum:
ResZoSkj0IcjX
Rzeźba przedstawia dwie siedzące obok siebie postaci. Mężczyzna siedzi po lewej stronie. Ma on na głowie nemes, czyli chustę opadającą na ramiona. Brodę ma ukształtowaną w podłużny kształt. Tors jest nagi, a na nogach do kolan ma element ubioru. Obie dłonie opiera na udach. Po prawej stronie siedzi kobieta. Na głowie ma bujną perukę, sięgającą za ramiona. Prawą rękę ma wyciągniętą za mężczyzną, a lewą trzyma na swoim udzie. Rzeźba jest oświetlona. Pomiędzy dwoma postaciami znajduje się znacznie mniejsza rzeźba kobiety w peruce.
Kolosy ze świątyni w Luksorze, ukazujące królewską parę - Amenhotepa III i jego żonę Tiye, wraz z trzema córkami, Nowe Państwo, XVIII dynastia, panowanie Amenhotepa, ok. 1390‑1353 r. p.n.e., Muzeum Egipskie, Kair, wikimedia.org, CC BY 3.0, Olaf Tausch (fot.)
Źródło: Olaf Tausch, Kolosy ze świątyni w Luksorze, ukazujące królewską parę - Amenhotepa III i jego żonę Tiye, wraz z trzema córkami, Rzeźba, Muzeum Egipskie, Kair, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Kairo_Museum_Statuen_Amenophis_III._Teje_02.jpg#/media/File:Kairo_Museum_Statuen_Amenophis_III._Teje_02.jpg [dostęp 22.08.2023], licencja: CC BY 3.0.
RKVzQMNxNyb5c
Na fotografii znajduje się dzieło przedstawiające popiersie postaci. Dzieło jest głównie złote, błyszczące. Na głowie postać ma nemes, czyli chustę opadającą na ramiona. Chusta ma złoto‑niebieskie pasy. Na górze chusty, na czole mężczyzny znajduje się złoty wąż. Mężczyzna ma również brodę zaplecioną w podłużny kształt. Na piersi umieszczono ozdobne, półokrągłe pasy w kilku kolorach.
Maska Tutenchamona, 1327‑1318 p.n.e., Muzeum Egipskie, Kair, wikimedia,org, CC BY 3.0, Roland Unger (fot.)
Źródło: Roland Unger, Maska Tutenchamona, 1323, Muzeum Egipskie, Kair, dostępny w internecie: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/27/CairoEgMuseumTaaMaskMostlyPhotographed.jpg [dostęp 22.08.2023], licencja: CC BY 3.0.
RpFzKmGcuWmC2
Zdjęcie przedstawia jedną i drugą stronę płaskiego, kamiennego elementu o kształcie przypominającym trójkąt. Na nim zostały umieszczone płaskie rzeźby. Na jednej ze stron centralną postacią jest stojący mężczyzna z wysokim nakryciem głowy. W jednej ręce trzyma u góry podłużny przedmiot. W drugiej ręce przytrzymuje głowę mężczyzny klęczącego obok. Zamachuje się na niego tym przedmiotem. Niżej znajdują się dwaj biegnący mężczyźni w perukach. W wyższej części znajduje się ptak przypominający orła, który płynie na łodzi, zakończonej z przodu elementem w kształcie ludzkiej głowy. U góry palety Narmera znajdują się dwa wystające elementy w kształcie zwierząt z zawiniętymi rogami. Na drugiej stronie palety, również przedstawiono te zwierzęta. Pod spodem przedstawiono sznur ludzi idących jeden za drugim. Niektórzy niosą wysokie, podłużne przedmioty z dekoracjami na górze. Po prawej stronie przedstawiono ludzi z odciętymi głowami. Niżej znajdują się dwa zwierzęta przypominające lwy, ale z bardzo długimi szyjami, które przecinają się, tworząc okrąg. Ich szyje trzymają na sznurach dwaj mężczyźni. Na samym dole przedstawiono scenę z bykiem i leżącym mężczyzną.
Paleta Narmera, ok. 3000 p.n.e., Muzeum Egipskie, Kair, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Paleta Narmera, 3200, Muzeum Egipskie, Kair, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Narmer_Palette.jpg#/media/File:Narmer_Palette.jpg [dostęp 22.08.2023], domena publiczna.
R4MfasB1D0sPn
Na reliefie w białym kamieniu przedstawiono kilka postaci. Największa postać siedzi na krześle i trzyma w jednej ręce kwiat. Mniejsza postać, stojąca za nią, trzyma, skierowany w stronę większej postaci wachlarz z dużego liścia palmowego. Najmniejsza postać, która stoi na stole z drugiej strony największej postaci, trzyma w obu rękach gęś. Ponadto, na reliefie przedstawiono wazy, hieroglify, liście.
Sarkofag królowej Kawit, żony króla Nebhepetre Mentuhotepa, założyciela Środkowego Państwa, XI dynastia, panowanie Nebhepetre Mentuhotepa, ok. 2055–2004 p.n.e., Muzeum Egipskie, Kair, wikimedia.org, domena publiczna, Jon Bodsworth (fot.)
Źródło: Jon Bodsworth (fot.), Sarkofag królowej Kawit, Relief, Muzeum Egipskie, Kair, dostępny w internecie: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/fa/Queen_Ashit_relief.jpg [dostęp 22.08.2023], domena publiczna.
mapy_interaktywne
Mapy interaktywne
Mapa interaktywna przedstawia wybrane muzea, i galerie, w których przechowywane są dzieła wybitnych artystów. Mapa nie wyczerpuje wszystkich możliwości: wskazuje tylko niektóre przykłady miejsc i dzieł wybranych artystów.
RzpktTix3vDVF
Mapa interaktywna przedstawia mapę Europy. Na panelu bocznym z prawej strony wypisane są nazwiska wybranych artystów. Po kliknięciu na nazwisko artysty wyświetlają się na mapie ikonki oznaczające muzea i galerie, które posiadają jego prace. Pierwsze nazwisko to: Hieronim Bosch. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Prado w Madrycie w Hiszpanii. Następne nazwisko to: Sandro Botticelli. Po kliknięciu pojawia się Galeria Malarstwa w Berlinie i Stara Pinakoteka w Monachium. Następne nazwisko to Pieter Bruegel. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Prado w Madrycie w Hiszpanii, Stara Pinakoteka w Monachium w Niemczech oraz Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu w Austrii. Następne nazwisko to: Caravaggio. Po kliknięciu pojawia się na mapie Pinakoteka Brera w Mediolanie oraz Pinakoteka Watykańska. Następne nazwisko to: Gustave Courbet. Po kliknięciu pojawia się na mapie Galeria Starych Mistrzów w Dreźnie i Muzeum Orsay we Francji. Następne nazwisko to Salvador Dali. Po kliknięciu pojawia się na mapie Galeria Tate Modern w Londynie w Wielkiej Brytanii oraz Teatro‑Museo Dali (Muzeum Salvadora Dali) w Hiszpani. Następne nazwisko to: Edgar Degas. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Orsay we Francji. Następne nazwisko to: Albrecht Dürer. Po kliknięciu pojawia się na mapie Galeria Malarstwa w Berlinie i Stara Pinakoteka w Monachium. Następne nazwisko to: Giorgione. Po kliknięciu pojawia się na mapie Galeria Malarstwa w Berlinie, Galeria Starych Mistrzów w Dreźnie i Luwr w Paryżu. Następne nazwisko to: Vincent van Gogh. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Orsay w Paryżu we Francji, Rijksmuseum w Amsterdamie w Holandii, Muzeum Vincenta van Gogha w Amsterdamie w Holandii, Pinakoteka Watykańska w Watykanie oraz Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie w Rosji. Następne nazwisko to: El Greco. Po kliknięciu pojawia się na mapie Prado w Madrycie i Stara Pinakoteka w Monachium. Następne nazwisko to: Wassilij Kandinsky. Po kliknięciu pojawia się na mapie Centrum Pompidou w Paryżu we Francji. Następnie nazwisko to: Francisco Jose de Goya y Lucientes. Po kliknięciu pojawia się na mapie Prado w Madrycie. Następne nazwisko to Jacek Malczewski. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Narodowe w Krakowie, Muzeum Narodowe w Warszawie oraz Muzeum Narodowe w Poznaniu. Następne nazwisko to Jan Matejko. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Narodowe w Krakowie i Muzeum Narodowe w Warszawie. Następne nazwisko to: Claude Monet. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Orsay w Paryżu we Francji oraz Muzeum Marmottan Monet w Paryżu we Francji. Następne nazwisko to Jerzy Nowosielski. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Narodowe w Krakowie, Muzeum Narodowe w Warszawie, Galeria Sztuki Zachęta w Warszawie oraz Muzeum Narodowe we Wrocławiu. Następne nazwisko to Pablo Picasso. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie w Rosji oraz Muzeum Prado w Madrycie w Hiszpani. Następne nazwisko to: Nicolas Poussin. Po kliknięciu pojawia się na mapie Luwr w Paryżu we Francji. Następne nazwisko to: Rembrandt Harmenszoon van Rijn. Po kliknięciu pojawia się na mapie Luwr w Paryżu we Francji, Rijksmuseum w Amsterdamie w Holandii, National Gallery w Londynie w Wielkiej Brytanii, Muzeum Narodowe w Krakowie, Stara Pinakoteka w Monachium w Niemczech, Muzeum Emitraż w Sankt Petersburg w Rosji oraz Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie w Rosji. Następne nazwisko to: Auguste Renoir. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Monet w Paryżu i Muzeum Orsay w Paryżu. Następne nazwisko to: Peter Paul Rubens. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Prado w Madrycie w Hiszpanii, Luwr w Paryżu we Francji, Stara Pinakoteka w Monachium w Niemczech oraz Muzeum Emitraż w Sankt Petersburg w Rosji. Następne nazwisko to: Rafael Santi. Po kliknięciu pojawia się na mapie Luwr w Paryżu we Francji, Galeria Starych Mistrzów w Dreźnie w Niemczech, Pinakoteka Brera w Mediolanie we Włoszech, Uffizi we Florencji we Włoszech oraz Pinakoteka Watykańska w Watykanie. Następne nazwisko to: Tycjan. Po kliknięciu pojawia się na mapie National Gallery w Londynie w Wielkiej Brytanii, Muzeum Prado w Madrycie w Hiszpanii, Galeria Uffizi we Florencji we Włoszech oraz Stara Pinakoteka w Monachium w Niemczech. Następne nazwisko to: Diego Rodríguez de Silva y Velázquez. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Prado w Madrycie w Hiszpanii oraz National Gallery w Londynie. Następne nazwisko to: Leonardo da Vinci. Po kliknięciu pojawia się na mapie Luwr w Paryżu we Francji, Muzeum Narodowe w Krakowie oraz Uffizi we Florencji we Włoszech. Następne nazwisko to Andy Warhol. Po kliknięciu pojawia się na mapie Galeria Tate Modern w Londynie w Wielkiej Brytanii.
Mapa interaktywna przedstawia mapę Europy. Na panelu bocznym z prawej strony wypisane są nazwiska wybranych artystów. Po kliknięciu na nazwisko artysty wyświetlają się na mapie ikonki oznaczające muzea i galerie, które posiadają jego prace. Pierwsze nazwisko to: Hieronim Bosch. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Prado w Madrycie w Hiszpanii. Następne nazwisko to: Sandro Botticelli. Po kliknięciu pojawia się Galeria Malarstwa w Berlinie i Stara Pinakoteka w Monachium. Następne nazwisko to Pieter Bruegel. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Prado w Madrycie w Hiszpanii, Stara Pinakoteka w Monachium w Niemczech oraz Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu w Austrii. Następne nazwisko to: Caravaggio. Po kliknięciu pojawia się na mapie Pinakoteka Brera w Mediolanie oraz Pinakoteka Watykańska. Następne nazwisko to: Gustave Courbet. Po kliknięciu pojawia się na mapie Galeria Starych Mistrzów w Dreźnie i Muzeum Orsay we Francji. Następne nazwisko to Salvador Dali. Po kliknięciu pojawia się na mapie Galeria Tate Modern w Londynie w Wielkiej Brytanii oraz Teatro‑Museo Dali (Muzeum Salvadora Dali) w Hiszpani. Następne nazwisko to: Edgar Degas. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Orsay we Francji. Następne nazwisko to: Albrecht Dürer. Po kliknięciu pojawia się na mapie Galeria Malarstwa w Berlinie i Stara Pinakoteka w Monachium. Następne nazwisko to: Giorgione. Po kliknięciu pojawia się na mapie Galeria Malarstwa w Berlinie, Galeria Starych Mistrzów w Dreźnie i Luwr w Paryżu. Następne nazwisko to: Vincent van Gogh. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Orsay w Paryżu we Francji, Rijksmuseum w Amsterdamie w Holandii, Muzeum Vincenta van Gogha w Amsterdamie w Holandii, Pinakoteka Watykańska w Watykanie oraz Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie w Rosji. Następne nazwisko to: El Greco. Po kliknięciu pojawia się na mapie Prado w Madrycie i Stara Pinakoteka w Monachium. Następne nazwisko to: Wassilij Kandinsky. Po kliknięciu pojawia się na mapie Centrum Pompidou w Paryżu we Francji. Następnie nazwisko to: Francisco Jose de Goya y Lucientes. Po kliknięciu pojawia się na mapie Prado w Madrycie. Następne nazwisko to Jacek Malczewski. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Narodowe w Krakowie, Muzeum Narodowe w Warszawie oraz Muzeum Narodowe w Poznaniu. Następne nazwisko to Jan Matejko. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Narodowe w Krakowie i Muzeum Narodowe w Warszawie. Następne nazwisko to: Claude Monet. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Orsay w Paryżu we Francji oraz Muzeum Marmottan Monet w Paryżu we Francji. Następne nazwisko to Jerzy Nowosielski. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Narodowe w Krakowie, Muzeum Narodowe w Warszawie, Galeria Sztuki Zachęta w Warszawie oraz Muzeum Narodowe we Wrocławiu. Następne nazwisko to Pablo Picasso. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie w Rosji oraz Muzeum Prado w Madrycie w Hiszpani. Następne nazwisko to: Nicolas Poussin. Po kliknięciu pojawia się na mapie Luwr w Paryżu we Francji. Następne nazwisko to: Rembrandt Harmenszoon van Rijn. Po kliknięciu pojawia się na mapie Luwr w Paryżu we Francji, Rijksmuseum w Amsterdamie w Holandii, National Gallery w Londynie w Wielkiej Brytanii, Muzeum Narodowe w Krakowie, Stara Pinakoteka w Monachium w Niemczech, Muzeum Emitraż w Sankt Petersburg w Rosji oraz Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina w Moskwie w Rosji. Następne nazwisko to: Auguste Renoir. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Monet w Paryżu i Muzeum Orsay w Paryżu. Następne nazwisko to: Peter Paul Rubens. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Prado w Madrycie w Hiszpanii, Luwr w Paryżu we Francji, Stara Pinakoteka w Monachium w Niemczech oraz Muzeum Emitraż w Sankt Petersburg w Rosji. Następne nazwisko to: Rafael Santi. Po kliknięciu pojawia się na mapie Luwr w Paryżu we Francji, Galeria Starych Mistrzów w Dreźnie w Niemczech, Pinakoteka Brera w Mediolanie we Włoszech, Uffizi we Florencji we Włoszech oraz Pinakoteka Watykańska w Watykanie. Następne nazwisko to: Tycjan. Po kliknięciu pojawia się na mapie National Gallery w Londynie w Wielkiej Brytanii, Muzeum Prado w Madrycie w Hiszpanii, Galeria Uffizi we Florencji we Włoszech oraz Stara Pinakoteka w Monachium w Niemczech. Następne nazwisko to: Diego Rodríguez de Silva y Velázquez. Po kliknięciu pojawia się na mapie Muzeum Prado w Madrycie w Hiszpanii oraz National Gallery w Londynie. Następne nazwisko to: Leonardo da Vinci. Po kliknięciu pojawia się na mapie Luwr w Paryżu we Francji, Muzeum Narodowe w Krakowie oraz Uffizi we Florencji we Włoszech. Następne nazwisko to Andy Warhol. Po kliknięciu pojawia się na mapie Galeria Tate Modern w Londynie w Wielkiej Brytanii.
Muzea, w których przechowywane są niektóre dzieła wybranych artystów, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Muzea, w których przechowywane są niektóre dzieła wybranych artystów, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 1
Odpowiedz na pytanie. W których krajach europejskich można znaleźć dzieła Rafaela Santi? Swoją odpowiedź zapisz poniżej.
RBoEoX6Mb1u5t
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 2
Wymień przynajmniej dwa muzea posiadające w swojej kolekcji dzieła Jana Matejki. Swoją odpowiedź zapisz poniżej.
RkwG5Zrh7eZH2
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 3
Odpowiedz na pytanie. W którym z polskich muzeów można odnaleźć pracę Leonardo da Vinci? Swoją odpowiedź zapisz poniżej przedstawiająca muzea w wybranych krajach Europy
REXD0M0JEZimf
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Mapa interaktywna przedstawia część muzeów i galerii w wybranych krajach Europy.
RHR4FMpPzK8m3
Mapa interaktywna przedstawia mapę Europy z zaznaczonymi, różnymi kolorami, państwami: Hiszpanią, Francją, Wielką Brytanią, Holandią, Niemcami, Austrią, Włochami, Watykanem, Polską oraz Grecją. Po kliknięciu w poszczególne państwa, pojawiają się kolejne warstwy mapy. Po kliknięciu w Polskę, wyświetlają się zaznaczone miasta: Gdańsk, Poznań, Warszawa, Łódź, Wrocław, Kraków i Sanok. Po kliknięciu w Poznań, wyświetla się okno, w którym można wybrać Muzeum Narodowe, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych dzieł sztuki: „Melancholia” Jacka Malczewskiego, „Błędne koło” Jacka Malczewskiego oraz „Targ na kwiaty przed kościołem św. Magdaleny w Paryżu” Józefa Pankiewicza. Po kliknięciu w poszczególne dzieła, wyświetlają się dodatkowe informacje, takie jak medium, wymiary i rok powstania. Po kliknięciu na Wrocław, wyświetla się okno, w którym można wybrać Muzeum Narodowe, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych dzieł sztuki: „Cień Hiroszimy” Andrzeja Wróblewskiego, „Półakt czarny” Jerzego Nowosielskiego, „Plecy” Magdaleny Abakanowicz, „Madonna” Xawerego Dunikowskiego oraz „Emballage 2. Parasol i postać” Tadeusza Kantora. Po kliknięciu na Warszawę, wyświetla się okno, w którym można wybrać jedną z dwóch instytucji sztuki, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych dzieł sztuki. Po kliknięciu w Muzeum Narodowe, wyświetlają się następujące dzieła: „Piaskarze” Aleksandra Gierymskiego, „Święto trąbek 1” Aleksandra Gierymskiego, „W altanie” Aleksandra Gierymskiego, „Żydówka z pomarańczami” Aleksandra Gierymskiego, „Madonna z Wrocławia” nieznanego autora, „Pietà z Lubiąża” nieznanego autora, „Pietà z Tubądzina” nieznanego autora, „Portret chłopca” nieznanego autora, „Portret trumienny Bonawentury Odrzywolskiego” nieznanego autora, „Tryptyk Jerozolimski” nieznanego autora, „Widok Ujazdowa i Łazienek” Bernardo Bellotto, „Widok Warszawy z tarasu Zamku Królewskiego” Bernardo Bellotto, „Dirce chrześcijańska” Henryka Siemiradzkiego, „Uczta” Leona Chwistka, „Hamlet polski” Jacka Malczewskiego, „Śmierć” Jacka Malczewskiego, „Bitwa pod Grunwaldem” Jana Matejki, „Stańczyk” Jana Matejki, „Portret podwójny” Jerzego Nowosielskiego, „Babie lato” Józefa Chełmońskiego, „Bociany” Józefa Chełmońskiego, „Portret Stanisława Augusta z klepsydrą” Marcello Bacciarelli, „Madonna z Dzieciątkiem, Św. Janem i Aniołem” Sandro Botticelli, „Chochoły” Stanisława Wyspiańskiego, „Krucjata dziecięca” Witolda Wojtkieiwcza, „Orka” Witolda Wojtkiewicza oraz „Autoportret” Xawerego Dunikowskiego. Po kliknięciu w Zachętę – Narodową Galerię Sztuki, wyświetlają się następujące dzieła: „Wschód słońca w Bieszczadach” Jerzego Nowosielskiego oraz „Piramida zwierząt” Katarzyny Kozyry. Po kliknięciu na Kraków, wyświetla się okno, w którym można wybrać Muzeum Narodowe, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych dzieł sztuki. Są to następujące dzieła: „Syn i zabita matka” Andrzeja Wróblewskiego, „Ukrzesłowienie 1” Andrzeja Wróblewskiego, „Zaparcie się Świętego Piotra” Dircka van Baburena, „Portret generała Dembińskiego” Henryka Rodakowskiego, „Pochodnie Nerona” Henryka Siemiradzkiego, „Wigilia na Syberii” Jacka Malczewskiego, „Hołd pruski” Jana Matejki, „Kościuszko pod Racławicami” Jana Matejki, „Villa dei Misteri” Jerzego Nowosielskiego, „Czwórka” Józefa Chełmońskiego, „Szermierka” Leona Chwistka, „Orka na Ukrainie” Leona Wyczółkowskiego, „Dama z gronostajem” Leonarda da Vinci, „Ucieczka do Egiptu” (fragment Tryptyku Dominikańskiego) Mistrza Tryptyku Dominikańskiego, „Szarża w wąwozie Somosierra” Piotra Michałowskiego, „Krajobraz z miłosiernym Samarytaninem” Rembrandta, „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego oraz „Portret Henryka Szczyglińskiego” Xawerego Dunikowskiego. To już wszystkie dzieła wymienione w Polsce. Po kliknięciu w Niemcy, wyświetlają się zaznaczone miasta: Drezno i Monachium. Po kliknięciu w Drezno, wyświetla się okno, w którym można wybrać Galerię Starych Mistrzów, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Krzyż w górach” Caspara Davida Friedricha, „Śpiąca Wenus” Giorgione, „Kamieniarze” Gustave Courbeta oraz „Madonna Sykstyńska” Rafaela Santi. Po kliknięciu w Monachium, wyświetla się okno, w którym można wybrać Starą Pinakotekę, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Obnażenie z szat” El Greco, „Kraina lenistwa” Pietera Bruegla Starszego, „Porwanie córek Leukippa” Pietera Paula Rubensa, „Pejzaż z tęczą” Pietera Paula Rubensa, „Zdjęcie z krzyża” Rembrandta, „Opłakiwanie Chrystusa” Sandro Boticelli, „Cierniem koronowanie” Tycjana, „Karol piąty w fotelu” Tycjana oraz „Autoportret (jako Chrystus)” Albrechta Dürera. To już wszystkie dzieła wymienione w Niemczech. Po kliknięciu w Austrię, wyświetla się zaznaczone miasto: Wiedeń. Po kliknięciu w Wiedeń, wyświetla się okno, w którym można wybrać Muzeum Historii Sztuki, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Solniczka Franciszka pierwszego” Benvenuto Cellini, „Modlitwa św. Franciszka o wybór nowego papieża” Francisco de Zurbarána, „Chłopskie wesele” Pietera Bruegla Starszego oraz „Myśliwi w śniegu” Pietera Bruegla Starszego. To już wszystkie dzieła wymienione w Austrii. Po kliknięciu na Włochy, wyświetlają się zaznaczone miasta: Mediolan, Rzym i Florencja. Po kliknięciu w Mediolan, wyświetla się okno, w którym można wybrać Pinakotekę Brera, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Awantura w galerii” Umberta Boccioni, „Wieczerza w Emaus” Caravaggia, „Martwy Chrystus” Andrei Mantegny oraz „Zaślubiny Marii” Rafaela Santi. Po kliknięciu na Florencję, wyświetla się okno, w którym można wybrać Galerię Uffizi, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Chrzest Chrystusa” Andrei del Verrochio, „Judyta odcinająca głowę Holofernesowi” Artemisii Gentileschi, „Tronująca Madonna z aniołami” Cimabue, „Port morski z Villa Medici” Claude’a Lorrain’a, „Madonna Rucellai” Duccio di Buoninsegna, „Zwiastowanie” Leonarda da Vinci oraz „Tondo Doni” Michała Anioła „Buonarottiego. Po kliknięciu na Rzym, wyświetla się okno, w którym można wybrać Galerię Borghese, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Dawid” Gianlorenza Berniniego, „Apollo i Dafne” Gianlorenza Berniniego, „Scipione Borghese” Gianlorenza Berniniego oraz „Chory Bachus” Caravaggia. To już wszystkie dzieła wymienione we Włoszech. Po kliknięciu w Watykan, wyświetla się Pinakoteka Watykańska, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Przemienienie Pańskie” Rafaela Santi, „Złożenie do grobu” Caravaggia, „Pieta” Vincenta van Gogha, „Grupa Lakoona” Agesandra z Rodos, „Chrystus i malarz” Marca Chagaala, „August z Prima Porta” nieznanego autora, „Apollo Belwederski” Giovanniego Angelo di Montorsoli, „Szkoła Ateńska” Rafaela Santi oraz „Sąd Ostateczny” Michała Anioła. To już wszystkie dzieła wymienione w Watykanie. Po kliknięciu na Francję, wyświetla się zaznaczone miasto: Paryż. Po kliknięciu w Paryż, wyświetla się okno, w którym można wybrać jedną z czterech instytucji sztuki, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych dzieł sztuki. Pierwszą instytucją sztuki jest Luwr. Wyświetlają się następujące dzieła: „Nike z Samotraki” nieznanego autora, „Wenus z Milo” nieznanego autora, „Odjazd na Cyterę” Antoine’a Watteau, „Amor i Psyche” Antonio Canovy, „Karol pierwszy, król Anglii” Antoona van Dycka, „Kobiety algierskie” Eugène’a Delacroix, „Oszust z asem karo” Georges’a de la Toura, „Koncert wiejski” Giorgione oraz „Porwanie Sabinek” Jacques’a Louis’a Davida. Drugą instytucją sztuki na liście jest Muzeum Orsay. Wyświetlają się następujące dzieła: „Bal w Moulin de la Galette” Renoira, „Maki w pobliżu Argenteuil” Claude’a Moneta, „Absynt” Edgara Degasa, „Olimpia” Édouarda Maneta, „Balkon” Édouarda Maneta, „Pracownia malarza” Gustave’a Courbeta, „Gracze w karty” Paula Cezanne’a, „Dom powieszonego” Paula Cezanne’a oraz „Tahitańskie kobiety na plaży” Paula Gaugina. Drugą instytucją sztuki w Paryżu jest Marmottan Muzeum. Wyświetlają się następujące dzieła: „Impresja, wschód słońca” Claude’a Moneta, „Katedra w Rouen”Claude’a Moneta oraz „Lilie wodne” Claude’a Moneta. Trzecią instytucją sztuki w Paryżu jest Centrum Pompidou. Wyświetlają się następujące dzieła: „Kompozycja z asem treflowym” Georgesa Braque’a oraz „Pierwsza akwarela abstrakcyjna” Wasyla Kandinsky’ego. To już wszystkie dzieła wymienione we Francji. Po kliknięciu w Hiszpanię, wyświetla się zaznaczone miasto: Madryt. Po kliknięciu w Madryt, wyświetla się okno, w którym można wybrać Galerię Prado, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Adam i Ewa” Albrechta Dürera, „La Immaculada de Soult” Bartolomégo Murilli, „Don Sebastian de Morra” Velázqueza, „Las Meninas” Velázqueza, „Trójca Święta” El Greco, „Saturn pożerający swoje dzieci” Lucientesa, „Maja naga” Lucientesa, „Maja ubrana” Lucientesa oraz „Ogród rozkoszy ziemskich” Hieronima Boscha. To już wszystkie dzieła wymienione w Hiszpanii. Po kliknięciu w Wielką Brytanię, wyświetla się zaznaczone miasto: Londyn. Po kliknięciu w Londyn, wyświetla się okno, w którym można wybrać jedną z trzech instytucji kultury, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych dzieł sztuki. Pierwsza instytucja kultury to Tate Modern. Wyświetlają się następujące dzieła: „Rodzina” Henry’ego Moore’a, „Newton” Williama Blake’a, „Dyptyk Marylin” Andy’ego Warhola, „Mural. Section 4” Marka Rothko, „Whaam!” Roy’a Liechtensteina, „Trzy studia ukrzyżowania” Francisa Bacona, „Czekanie” Lucia Fontany. Druga instytucja kultury to National Gallery. Wyświetlają się następujące dzieła: „Alegoria Wenus z Kupidynem” Agnola Bronzina, „Portret Filipa czwartego w brązie i srebrze” Velázqueza, „Wenus z lustrem” Velázqueza, „Święty Franciszek klęczący z czaszką” Francisca de Zurbarána, „Kąpiel w Asnières” Georgesa Seurata, „Portret małżonków Arnofinich” Jana van Eyck’a oraz „Wóz na siano” Johna Constable’a. Trzecia instytucja kultury to British Museum. Wyświetlają się następujące dzieła: „Ranna lwica” nieznanego autora, „Sztandar z Ur – sceny pokoju” nieznanego autora oraz „Urizen stwarzający światy” Williama Blake’a. To już wszystkie dzieła wymienione w Wielkiej Brytanii. Po kliknięciu w Holandię, wyświetla się zaznaczone miasto: Amsterdam. Po kliknięciu w Amsterdam, wyświetla się okno, w którym można wybrać jedną z dwóch instytucji kultury, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych dzieł sztuki. Pierwsza instytucja kultury to Muzeum Vincenta van Gogha Wyświetlają się następujące dzieła autorstwa Vincenta van Gogha: „Autoportret przy sztaludze”, „Jedzący kartofle”, „Słoneczniki” oraz „Żółty dom”. Druga instytucja kultury to Rijksmuseum Wyświetlają się następujące dzieła : „Wymarsz strzelców” Rembrandta, „Autoportret jako Paweł Apostoł” Rembrandta, „Martwa natura ze złotym pucharem” Willema Claesza Hedy, „Wesoły pijak” Fransa Halsa, „Pokój w Arles” Vincenta van Gogha, „Uliczka” Jana Vermeera van Delfta, „List miłosny” Jana Vermeera van Delfta, „Mleczarka” Jana Vermeera van Delfta oraz „Czytająca list” Jana Vermeera van Delfta. To już wszystkie dzieła wymienione w Holandii. Po kliknięciu w Grecję, wyświetlają się zaznaczone miasta: Delfy i Ateny. Po kliknięciu w Ateny, wyświetla się okno, w którym można wybrać Narodowe Muzeum Archeologiczne, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Atena Warwakion” nieznanego autora, „Kuros z Sunion” nieznanego autora oraz „Maska Agamemnona” nieznanego autora. Po kliknięciu w Delfy, wyświetla się okno, w którym można wybrać Muzeum Archeologiczne, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Woźnica z Delf” nieznanego autora. To już wszystkie dzieła wymienione w Grecji.
Mapa interaktywna przedstawia mapę Europy z zaznaczonymi, różnymi kolorami, państwami: Hiszpanią, Francją, Wielką Brytanią, Holandią, Niemcami, Austrią, Włochami, Watykanem, Polską oraz Grecją. Po kliknięciu w poszczególne państwa, pojawiają się kolejne warstwy mapy. Po kliknięciu w Polskę, wyświetlają się zaznaczone miasta: Gdańsk, Poznań, Warszawa, Łódź, Wrocław, Kraków i Sanok. Po kliknięciu w Poznań, wyświetla się okno, w którym można wybrać Muzeum Narodowe, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych dzieł sztuki: „Melancholia” Jacka Malczewskiego, „Błędne koło” Jacka Malczewskiego oraz „Targ na kwiaty przed kościołem św. Magdaleny w Paryżu” Józefa Pankiewicza. Po kliknięciu w poszczególne dzieła, wyświetlają się dodatkowe informacje, takie jak medium, wymiary i rok powstania. Po kliknięciu na Wrocław, wyświetla się okno, w którym można wybrać Muzeum Narodowe, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych dzieł sztuki: „Cień Hiroszimy” Andrzeja Wróblewskiego, „Półakt czarny” Jerzego Nowosielskiego, „Plecy” Magdaleny Abakanowicz, „Madonna” Xawerego Dunikowskiego oraz „Emballage 2. Parasol i postać” Tadeusza Kantora. Po kliknięciu na Warszawę, wyświetla się okno, w którym można wybrać jedną z dwóch instytucji sztuki, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych dzieł sztuki. Po kliknięciu w Muzeum Narodowe, wyświetlają się następujące dzieła: „Piaskarze” Aleksandra Gierymskiego, „Święto trąbek 1” Aleksandra Gierymskiego, „W altanie” Aleksandra Gierymskiego, „Żydówka z pomarańczami” Aleksandra Gierymskiego, „Madonna z Wrocławia” nieznanego autora, „Pietà z Lubiąża” nieznanego autora, „Pietà z Tubądzina” nieznanego autora, „Portret chłopca” nieznanego autora, „Portret trumienny Bonawentury Odrzywolskiego” nieznanego autora, „Tryptyk Jerozolimski” nieznanego autora, „Widok Ujazdowa i Łazienek” Bernardo Bellotto, „Widok Warszawy z tarasu Zamku Królewskiego” Bernardo Bellotto, „Dirce chrześcijańska” Henryka Siemiradzkiego, „Uczta” Leona Chwistka, „Hamlet polski” Jacka Malczewskiego, „Śmierć” Jacka Malczewskiego, „Bitwa pod Grunwaldem” Jana Matejki, „Stańczyk” Jana Matejki, „Portret podwójny” Jerzego Nowosielskiego, „Babie lato” Józefa Chełmońskiego, „Bociany” Józefa Chełmońskiego, „Portret Stanisława Augusta z klepsydrą” Marcello Bacciarelli, „Madonna z Dzieciątkiem, Św. Janem i Aniołem” Sandro Botticelli, „Chochoły” Stanisława Wyspiańskiego, „Krucjata dziecięca” Witolda Wojtkieiwcza, „Orka” Witolda Wojtkiewicza oraz „Autoportret” Xawerego Dunikowskiego. Po kliknięciu w Zachętę – Narodową Galerię Sztuki, wyświetlają się następujące dzieła: „Wschód słońca w Bieszczadach” Jerzego Nowosielskiego oraz „Piramida zwierząt” Katarzyny Kozyry. Po kliknięciu na Kraków, wyświetla się okno, w którym można wybrać Muzeum Narodowe, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych dzieł sztuki. Są to następujące dzieła: „Syn i zabita matka” Andrzeja Wróblewskiego, „Ukrzesłowienie 1” Andrzeja Wróblewskiego, „Zaparcie się Świętego Piotra” Dircka van Baburena, „Portret generała Dembińskiego” Henryka Rodakowskiego, „Pochodnie Nerona” Henryka Siemiradzkiego, „Wigilia na Syberii” Jacka Malczewskiego, „Hołd pruski” Jana Matejki, „Kościuszko pod Racławicami” Jana Matejki, „Villa dei Misteri” Jerzego Nowosielskiego, „Czwórka” Józefa Chełmońskiego, „Szermierka” Leona Chwistka, „Orka na Ukrainie” Leona Wyczółkowskiego, „Dama z gronostajem” Leonarda da Vinci, „Ucieczka do Egiptu” (fragment Tryptyku Dominikańskiego) Mistrza Tryptyku Dominikańskiego, „Szarża w wąwozie Somosierra” Piotra Michałowskiego, „Krajobraz z miłosiernym Samarytaninem” Rembrandta, „Macierzyństwo” Stanisława Wyspiańskiego oraz „Portret Henryka Szczyglińskiego” Xawerego Dunikowskiego. To już wszystkie dzieła wymienione w Polsce. Po kliknięciu w Niemcy, wyświetlają się zaznaczone miasta: Drezno i Monachium. Po kliknięciu w Drezno, wyświetla się okno, w którym można wybrać Galerię Starych Mistrzów, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Krzyż w górach” Caspara Davida Friedricha, „Śpiąca Wenus” Giorgione, „Kamieniarze” Gustave Courbeta oraz „Madonna Sykstyńska” Rafaela Santi. Po kliknięciu w Monachium, wyświetla się okno, w którym można wybrać Starą Pinakotekę, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Obnażenie z szat” El Greco, „Kraina lenistwa” Pietera Bruegla Starszego, „Porwanie córek Leukippa” Pietera Paula Rubensa, „Pejzaż z tęczą” Pietera Paula Rubensa, „Zdjęcie z krzyża” Rembrandta, „Opłakiwanie Chrystusa” Sandro Boticelli, „Cierniem koronowanie” Tycjana, „Karol piąty w fotelu” Tycjana oraz „Autoportret (jako Chrystus)” Albrechta Dürera. To już wszystkie dzieła wymienione w Niemczech. Po kliknięciu w Austrię, wyświetla się zaznaczone miasto: Wiedeń. Po kliknięciu w Wiedeń, wyświetla się okno, w którym można wybrać Muzeum Historii Sztuki, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Solniczka Franciszka pierwszego” Benvenuto Cellini, „Modlitwa św. Franciszka o wybór nowego papieża” Francisco de Zurbarána, „Chłopskie wesele” Pietera Bruegla Starszego oraz „Myśliwi w śniegu” Pietera Bruegla Starszego. To już wszystkie dzieła wymienione w Austrii. Po kliknięciu na Włochy, wyświetlają się zaznaczone miasta: Mediolan, Rzym i Florencja. Po kliknięciu w Mediolan, wyświetla się okno, w którym można wybrać Pinakotekę Brera, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Awantura w galerii” Umberta Boccioni, „Wieczerza w Emaus” Caravaggia, „Martwy Chrystus” Andrei Mantegny oraz „Zaślubiny Marii” Rafaela Santi. Po kliknięciu na Florencję, wyświetla się okno, w którym można wybrać Galerię Uffizi, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Chrzest Chrystusa” Andrei del Verrochio, „Judyta odcinająca głowę Holofernesowi” Artemisii Gentileschi, „Tronująca Madonna z aniołami” Cimabue, „Port morski z Villa Medici” Claude’a Lorrain’a, „Madonna Rucellai” Duccio di Buoninsegna, „Zwiastowanie” Leonarda da Vinci oraz „Tondo Doni” Michała Anioła „Buonarottiego. Po kliknięciu na Rzym, wyświetla się okno, w którym można wybrać Galerię Borghese, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Dawid” Gianlorenza Berniniego, „Apollo i Dafne” Gianlorenza Berniniego, „Scipione Borghese” Gianlorenza Berniniego oraz „Chory Bachus” Caravaggia. To już wszystkie dzieła wymienione we Włoszech. Po kliknięciu w Watykan, wyświetla się Pinakoteka Watykańska, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Przemienienie Pańskie” Rafaela Santi, „Złożenie do grobu” Caravaggia, „Pieta” Vincenta van Gogha, „Grupa Lakoona” Agesandra z Rodos, „Chrystus i malarz” Marca Chagaala, „August z Prima Porta” nieznanego autora, „Apollo Belwederski” Giovanniego Angelo di Montorsoli, „Szkoła Ateńska” Rafaela Santi oraz „Sąd Ostateczny” Michała Anioła. To już wszystkie dzieła wymienione w Watykanie. Po kliknięciu na Francję, wyświetla się zaznaczone miasto: Paryż. Po kliknięciu w Paryż, wyświetla się okno, w którym można wybrać jedną z czterech instytucji sztuki, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych dzieł sztuki. Pierwszą instytucją sztuki jest Luwr. Wyświetlają się następujące dzieła: „Nike z Samotraki” nieznanego autora, „Wenus z Milo” nieznanego autora, „Odjazd na Cyterę” Antoine’a Watteau, „Amor i Psyche” Antonio Canovy, „Karol pierwszy, król Anglii” Antoona van Dycka, „Kobiety algierskie” Eugène’a Delacroix, „Oszust z asem karo” Georges’a de la Toura, „Koncert wiejski” Giorgione oraz „Porwanie Sabinek” Jacques’a Louis’a Davida. Drugą instytucją sztuki na liście jest Muzeum Orsay. Wyświetlają się następujące dzieła: „Bal w Moulin de la Galette” Renoira, „Maki w pobliżu Argenteuil” Claude’a Moneta, „Absynt” Edgara Degasa, „Olimpia” Édouarda Maneta, „Balkon” Édouarda Maneta, „Pracownia malarza” Gustave’a Courbeta, „Gracze w karty” Paula Cezanne’a, „Dom powieszonego” Paula Cezanne’a oraz „Tahitańskie kobiety na plaży” Paula Gaugina. Drugą instytucją sztuki w Paryżu jest Marmottan Muzeum. Wyświetlają się następujące dzieła: „Impresja, wschód słońca” Claude’a Moneta, „Katedra w Rouen”Claude’a Moneta oraz „Lilie wodne” Claude’a Moneta. Trzecią instytucją sztuki w Paryżu jest Centrum Pompidou. Wyświetlają się następujące dzieła: „Kompozycja z asem treflowym” Georgesa Braque’a oraz „Pierwsza akwarela abstrakcyjna” Wasyla Kandinsky’ego. To już wszystkie dzieła wymienione we Francji. Po kliknięciu w Hiszpanię, wyświetla się zaznaczone miasto: Madryt. Po kliknięciu w Madryt, wyświetla się okno, w którym można wybrać Galerię Prado, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Adam i Ewa” Albrechta Dürera, „La Immaculada de Soult” Bartolomégo Murilli, „Don Sebastian de Morra” Velázqueza, „Las Meninas” Velázqueza, „Trójca Święta” El Greco, „Saturn pożerający swoje dzieci” Lucientesa, „Maja naga” Lucientesa, „Maja ubrana” Lucientesa oraz „Ogród rozkoszy ziemskich” Hieronima Boscha. To już wszystkie dzieła wymienione w Hiszpanii. Po kliknięciu w Wielką Brytanię, wyświetla się zaznaczone miasto: Londyn. Po kliknięciu w Londyn, wyświetla się okno, w którym można wybrać jedną z trzech instytucji kultury, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych dzieł sztuki. Pierwsza instytucja kultury to Tate Modern. Wyświetlają się następujące dzieła: „Rodzina” Henry’ego Moore’a, „Newton” Williama Blake’a, „Dyptyk Marylin” Andy’ego Warhola, „Mural. Section 4” Marka Rothko, „Whaam!” Roy’a Liechtensteina, „Trzy studia ukrzyżowania” Francisa Bacona, „Czekanie” Lucia Fontany. Druga instytucja kultury to National Gallery. Wyświetlają się następujące dzieła: „Alegoria Wenus z Kupidynem” Agnola Bronzina, „Portret Filipa czwartego w brązie i srebrze” Velázqueza, „Wenus z lustrem” Velázqueza, „Święty Franciszek klęczący z czaszką” Francisca de Zurbarána, „Kąpiel w Asnières” Georgesa Seurata, „Portret małżonków Arnofinich” Jana van Eyck’a oraz „Wóz na siano” Johna Constable’a. Trzecia instytucja kultury to British Museum. Wyświetlają się następujące dzieła: „Ranna lwica” nieznanego autora, „Sztandar z Ur – sceny pokoju” nieznanego autora oraz „Urizen stwarzający światy” Williama Blake’a. To już wszystkie dzieła wymienione w Wielkiej Brytanii. Po kliknięciu w Holandię, wyświetla się zaznaczone miasto: Amsterdam. Po kliknięciu w Amsterdam, wyświetla się okno, w którym można wybrać jedną z dwóch instytucji kultury, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych dzieł sztuki. Pierwsza instytucja kultury to Muzeum Vincenta van Gogha Wyświetlają się następujące dzieła autorstwa Vincenta van Gogha: „Autoportret przy sztaludze”, „Jedzący kartofle”, „Słoneczniki” oraz „Żółty dom”. Druga instytucja kultury to Rijksmuseum Wyświetlają się następujące dzieła : „Wymarsz strzelców” Rembrandta, „Autoportret jako Paweł Apostoł” Rembrandta, „Martwa natura ze złotym pucharem” Willema Claesza Hedy, „Wesoły pijak” Fransa Halsa, „Pokój w Arles” Vincenta van Gogha, „Uliczka” Jana Vermeera van Delfta, „List miłosny” Jana Vermeera van Delfta, „Mleczarka” Jana Vermeera van Delfta oraz „Czytająca list” Jana Vermeera van Delfta. To już wszystkie dzieła wymienione w Holandii. Po kliknięciu w Grecję, wyświetlają się zaznaczone miasta: Delfy i Ateny. Po kliknięciu w Ateny, wyświetla się okno, w którym można wybrać Narodowe Muzeum Archeologiczne, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Atena Warwakion” nieznanego autora, „Kuros z Sunion” nieznanego autora oraz „Maska Agamemnona” nieznanego autora. Po kliknięciu w Delfy, wyświetla się okno, w którym można wybrać Muzeum Archeologiczne, a po prawej wyświetlają się zdjęcia najważniejszych, następujących dzieł sztuki: „Woźnica z Delf” nieznanego autora. To już wszystkie dzieła wymienione w Grecji.
Mapa przedstawiająca muzea w wybranych krajach Europy, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Mapa przedstawiająca muzea w wybranych krajach Europy, ilustracja, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 4
Zapoznaj się ze zbiorami Musée d'Orsay [czytaj: miuzy dorse]. Określ, jaki charakter ma to muzeum ze względu na zaprezentowane tam dzieła. Wypowiedź uzasadnij przykładami obrazów.
R1DYhPYB8q9IA
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 5
Zapoznaj się ze zbiorami Muzeum van Gogha [czytaj: wan goga] i Rijksmuseum [czytaj: reksmiuzejem]. Odpowiedz, czym różnią się te muzea ze względu na posiadane zasoby. Uzasadnij odpowiedź wybranymi przykładami dzieł.
R2svfFl3yrDCP
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Polecenie 6
Prześledź zbiory muzeów w Polsce i przedstaw ich charakter. Swoje zdanie uzasadnij wybranymi dziełami sztuki.
R16xA87cljjfL
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
podsumowanie
Podsumowanie
Europa to niewątpliwie wielki skarbiec kultury, w którym można odkryć najwspanialsze muzea świata. Zaprezentowane muzea są wyłącznie przykładami słynnych miejsc, które przyciągają miliony zwiedzających. Zwiedzanie muzeów to świetny sposób na spotkanie z dziełem sztuki, artystą, kierunkiem, stylem a nawet epoką artystyczną.
cwiczenia
Ćwiczenia
R2l1vNEaATLhD
Ćwiczenie 1
Wybierz muzeum z poprawnym miastem, w którym znajduje się słynne dzieło „Mona Lisa”. Możliwe odpowiedzi: 1. Luwr, Paryż, 2. Luwr, Madryt, 3. Prado, Paryż
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
1
Ćwiczenie 1
Rozpoznaj muzea i galerię. Wpisz ich nazwy i miejsca, w których się znajdują. Nazwy galerii i muzeów uzupełnij w języku obcym lub polskim. Pamiętaj, aby je wpisać z wielkiej litery.
RC9fjEhjSxMjf
Ilustracja do ćwiczenia nr 1
Ilustracja do ćwiczenia nr 1, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
RddQ2MLp5xcYL
1. Nazwa muzeum: Tu uzupełnij; Miasto, w którym się znajduje: Tu uzupełnij. 2. Nazwa muzeum: Tu uzupełnij; Miasto, w którym się znajduje: Tu uzupełnij. 3. Nazwa muzeum: Tu uzupełnij; Miasto, w którym się znajduje: Tu uzupełnij.
1. Nazwa muzeum: Tu uzupełnij; Miasto, w którym się znajduje: Tu uzupełnij. 2. Nazwa muzeum: Tu uzupełnij; Miasto, w którym się znajduje: Tu uzupełnij. 3. Nazwa muzeum: Tu uzupełnij; Miasto, w którym się znajduje: Tu uzupełnij.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Niektóre obiekty mają charakterystyczną bryłę, są natychmiast rozpoznawalne. Zastanów się, który kojarzy Ci się jako zabytek, a jeśli nadal zadanie sprawia Ci trudność, przejrzyj ilustracje w materiale.
RbKmq5tGRa69X
Ćwiczenie 2
Wybierz, które z muzeów lub galerii jest dziełem samym w sobie, zostało stworzone w celu podarowania zwiedzającym pełnego doświadczenia wizji artysty. Możliwe odpowiedzi: 1. National Gallery, Londyn, 2. Prado, Madryt, 3. Muzeum Salvadora Dalego
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
RREmC6CfEb35m1
Ćwiczenie 2
Przyporządkuj do muzeów dzieła malarstwa.
Przyporządkuj do muzeów dzieła malarstwa.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Rb92WAV3xJWX5
Ćwiczenie 3
Wybierz, które z państw ma w wymienionych w lekcji muzeach, najwięcej zbiorów archeologicznych. Możliwe odpowiedzi: 1. Grecja, 2. Włochy, 3. Francja
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
1
Ćwiczenie 3
Poniżej znajduje się definicja. Rozpoznaj termin i wpisz jego nazwę,
R10ths5uu00z9
Modelunek malarski miękki, o łagodnych przejściach światłocieniowych, zacierający wyrazistość konturu, sprawiający wrażenie oglądania malowidła przez mgłę lub dym. Odpowiedź: Tu uzupełnij.
Modelunek malarski miękki, o łagodnych przejściach światłocieniowych, zacierający wyrazistość konturu, sprawiający wrażenie oglądania malowidła przez mgłę lub dym. Odpowiedź: Tu uzupełnij.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Wybierz obraz, który został wykonany techniką sfumato.
R1VN8vWEB00ZL
Ilustracje do ćwiczenia numer 3.
Ilustracje do ćwiczenia numer 3.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Zastanów się, z jaką techniką oraz artystą związany jest ten termin. Możesz najpierw wybrać dzieło, a potem spróbować rozpoznać pojęcie. Jeśli nie potrafisz wybrać terminu, sięgnij do słownika.
Ćwiczenie 4
R13ejffZSCKBY2
Zaznacz dzieła, które znajdują się w Muzeum Prado. Możliwe odpowiedzi: 1. Albrecht Dürer, Adam i Ewa, 2. Aleksander Gierymski, Święto trąbek, 3. Albrecht Dürer, Czterej apostołowie: Jan i Piotr, Paweł i Marek, 4. Claude Monet, Maki w pobliżu Argenteuil, 5. Francisco de Goya y Lucientes, Maja ubrana, 6. Caspar David Friedrich, Krzyż w górach, 7. Diego Rodríguez de Silva y Velázquez, Las Meninas
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 5
R1GUOSXrFbP062
Do muzeów lub galerii dopisz brakujące miasta i kraje. Niektóre elementy są już wpisane.
1. Centrum Pompidou - wpisz miasto - wpisz państwo. 2. Pinakoteka Brera – wpisz miasto – Włochy. 3. Tate Modern – wpisz miasto – Anglia. 4. Galeria Starych Mistrzów – wpisz miasto – wpisz państwo. 5. Narodowe Muzeum Archeologiczne – Ateny – wpisz państwo. 6. Rijksmuseum – wpisz miasto – wpisz państwo. 7. Muzeum Historii Sztuki – Wiedeń – wpisz państwo. 8. Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina – wpisz miasto – wpisz państwo. 9. Galeria Borghese – wpisz miasto – wpisz państwo. 10. Muzeum Marmottan Monet – wpisz miasto – Francja. 11. Muzeum Orsay – wpisz miasto – wpisz państwo. 12. Stara Pinakoteka – wpisz miasto – wpisz państwo. 13. Galeria Zachęta – wpisz miasto – wpisz państwo. 14. Uffizi – wpisz miasto – Włochy. 15. Ermitraż – wpisz miasto – wpisz państwo.
Do muzeów lub galerii dopisz brakujące miasta i kraje. Niektóre elementy są już wpisane.
1. Centrum Pompidou - wpisz miasto - wpisz państwo. 2. Pinakoteka Brera – wpisz miasto – Włochy. 3. Tate Modern – wpisz miasto – Anglia. 4. Galeria Starych Mistrzów – wpisz miasto – wpisz państwo. 5. Narodowe Muzeum Archeologiczne – Ateny – wpisz państwo. 6. Rijksmuseum – wpisz miasto – wpisz państwo. 7. Muzeum Historii Sztuki – Wiedeń – wpisz państwo. 8. Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina – wpisz miasto – wpisz państwo. 9. Galeria Borghese – wpisz miasto – wpisz państwo. 10. Muzeum Marmottan Monet – wpisz miasto – Francja. 11. Muzeum Orsay – wpisz miasto – wpisz państwo. 12. Stara Pinakoteka – wpisz miasto – wpisz państwo. 13. Galeria Zachęta – wpisz miasto – wpisz państwo. 14. Uffizi – wpisz miasto – Włochy. 15. Ermitraż – wpisz miasto – wpisz państwo.
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Czy pamiętasz, gdzie znajdują się te muzea i galerie? Niektóre pola zostały już wypełnione, żeby było Ci łatwiej. Jeśli masz problem z przypomnieniem sobie tych informacji, zajrzyj ponownie do mapy.
Ćwiczenie 6
Uzupełnij poniższe zdanie nazwą poprawnej instytucji kultury:
Największa liczba dzieł włoskich (głównie florenckich i weneckich) ulokowanych poza Italią, znajduje się w:
R1MkiCoNj9O8q
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Aby odpowiedzieć poprawnie na pytanie, wróć do treści lekcji.
Największa liczba dzieł włoskich (głównie florenckich i weneckich) ulokowanych poza Italią, znajduje się w National Gallery w Londynie.
3
Ćwiczenie 6
Rozpoznaj i przyporządkuj autorów dzieł, samodzielnie wpisz tytuły obrazów i wskaż muzeum, w którym się znajdują.
R9JLtwzD8Cqto
Ilustracja do ćwiczenia nr 6
Ilustracja do ćwiczenia nr 6, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Ilustracja do ćwiczenia nr 6, licencja: CC BY 3.0.
R8bvGJFhx2ziT
Dzieło nr 1 - Tytuł pracy: Tu uzupełnij Dzieło nr 2 - Tytuł pracy: Tu uzupełnij Dzieło nr 3 - Tytuł pracy: Tu uzupełnij
Dzieło nr 1 - Tytuł pracy: Tu uzupełnij Dzieło nr 2 - Tytuł pracy: Tu uzupełnij Dzieło nr 3 - Tytuł pracy: Tu uzupełnij
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
R1eAzsOJtgqUl
Nazwa muzeum: Tu uzupełnij Miasto: Tu uzupełnij
Nazwa muzeum: Tu uzupełnij Miasto: Tu uzupełnij
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
3
Ćwiczenie 7
Marmottan Muzeum poświęcone jest jednemu artyście. Odpowiedz, co wiesz na temat malarza. Na podstawie wybranych dwóch dzieł wskaż kierunek, który reprezentuje i określ jego cechy.
RptEE50MVgTpa
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Ponownie zapoznaj się z fragmentem lekcji poświęconemu Muzeum Marmottan.
Muzeum Marmottan poświęcone jest Monetowi. Claude Monet był francuskim malarzem, jednym z pionierów i wiodących przedstawicieli impresjonizmu.
Przykładowe dzieła Moneta:
Impresja,
Wschodzące słońce
Katedra w Rouen,
Efekt słońca,
Koniec dnia,
Lilie wodne.
Kierunek: impresjonizm
Cechy kierunku m.in.:
głównie malarstwo plenerowe;
wrażeniowe uchwycenie zmian spowodowanych światłem;
uchwycenie ulotności;
malowanie obrazów o różnych porach dnia i roku;
rejestrowanie ulotnego wpływu światła na kolor i wzajemne ich oddziaływanie;
Przykładowe rozwiązanie dla dzieł „Efekt słońca” i „Wschodzące słońce” Claude'a Moneta:
Na podstawie dzieł „Efekt słońca” i „Wschodzące słońce” Claude'a Moneta możemy dostrzec wyraźne cechy jego stylu malarskiego, charakterystyczne dla impresjonizmu. Oba te obrazy ukazują jego zdolność do uchwycenia chwilowego piękna i efektów świetlnych.
„Wschodzące słońce” jest częścią słynnej serii „Impresje, wschód słońca”, gdzie Monet eksperymentuje z chwilowymi efektami świetlnymi i kolorystycznymi zmianami podczas wschodu słońca. Artysta używa tu krótkich, swobodnych pociągnięć pędzla, aby zarejestrować natychmiastowe wrażenia związane z promieniami słonecznymi, co jest charakterystyczne dla impresjonistycznej techniki.
Z kolei „Efekt słońca” prawdopodobnie kontynuuje ten temat, skupiając się na grze świateł i cieni oświetlających otoczenie. Monet często używał jasnych kolorów i nieregularnych kształtów, aby oddać efekty atmosferyczne, co również widoczne jest w tym dziele.
3
Ćwiczenie 8
Wybierz dowolne muzeum w Polsce o charakterze narodowym. Uzasadnij tę nazwę w oparciu o wybrane dzieła.
RwiqqcvnRp6N8
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Muzeum i dzieła są Twoim subiektywnym wyborem, ale należy zwrócić uwagę, by były to obrazy związane z narodem i jego tradycją, np. dzieła o tematyce historycznej, dzieła wybitnych artystów, których dorobek jest szczególnie ważny.
Przykładowe rozwiązanie zadania:
Muzeum Narodowe - określenie powiązane z pełnieniem funkcji – reprezentuje państwo jako instytucja związana z dziedzictwem narodowym, sprawująca opiekę nad dziełami sztuki ważnymi dla kultury polskiej, np.: Muzeum Narodowe w Warszawie ma w swoich zbiorach takie dzieła: „Hamlet polski” Jacka Malczewskiego czy „Chochoły” Stanisława Wyspiańskiego. Muzeum Narodowe w Krakowie, ponieważ w swojej kolekcji posiada takie obrazy jak „Hołd Pruski” oraz „ Kościuszko pod Racławicami” autorstwa Jana Matejki. Obrazy te są powiązane z historycznymi wydarzeniami związane z polskim narodem.
Słownik pojęć
Chiaroscuro
Chiaroscuro
technika stosowana w malarstwie, rzeźbie, fotografii oraz filmie, mająca na celu wykorzystanie kontrastu między światłem a cieniem w celu uzyskania efektu trójwymiarowości i głębi w dziele artystycznym. W przypadku malarstwa, chiaroscuro polega na wykorzystaniu ostrych kontrastów między jasnymi i ciemnymi obszarami, aby modelować kształty i tworzyć iluzję objętości. Poprzez zastosowanie różnych tonów i gradacji pomiędzy obszarami oświetlonymi a zacienionymi, artyści mogą stworzyć wrażenie światła padającego na przedmioty i oddzielnego oświetlenia oraz cienia.
Sfumato
Sfumato
modelunek malarski miękki, o łagodnych przejściach światłocieniowych, zacierający wyrazistość konturu, sprawiający wrażenie oglądania malowidła przez mgłę lub dym; typowy dla Leonarda da Vinci i jego szkoły, dla Correggia, a później np. dla Pierre‑JosephProudhona. (wł. sfumato 'zadymione, mgliste, cieniowane').
Trompe L'oeil
Trompe L'oeil
[trąplọ̈j; fr., ‘zmylenie oka’], 1) rodzaj iluzjonistycznego ujęcia przedstawianego motywu, wywołujący u widza wrażenie, że ma przed sobą rzeczywiste, trójwymiarowe przedmioty; używany przez malarzy‑naturalistów od późnego gotyku do realizmu XIX w.; 2) typ obrazu, który naśladuje deskę z przypiętymi do niej drobiazgami codziennego użytku, przedmiotami zbieractwa (sztuki lub przyrody) itp.; ukształtował się w XVII w., bardzo modny XVIII–XIX w.
Słownik pojęć został opracowany na podstawie:
Kubalska‑Sulkiewicz K., Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa 2005.
Notatki ucznia
R1UjWXJ38qdWF
(Uzupełnij).
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Galeria
RKOW91GuyBqeP
Fotografia przedstawia Luwr nocą. Ukazany jest ogromny plac, w którego centralnej części stoi szklana stożkowa piramida. Z trzech stron otaczają ją zabudowania pałacu. Tło stanowi nocne niebo.
Budowla: Louis Le Vau, Claude Perrault, Pierre Lescot, Luwr w nocy, 1793 r., Szklana piramida: Ieoh Ming Pei, 1989 r., Paryż, Francja, wikimedia.org, CC BY‑SA 3.0, Benh LIEU SONG (fot.)
Źródło: Benh LIEU Song, Luwr w nocy, Fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Da_Vinci_Vitruve_Luc_Viatour.jpg [dostęp 13.07.2023], licencja: CC BY-SA 3.0.
RdCP5YeR4RcoU
Fotografia przedstawia grupę ludzi robiących zdjęcia obrazu, który znajduje się przed nimi. Na obrazie znajduje się Mona Lisa [czytaj: mona liza], dzieło Leonardo da Vinci [czytaj: leonardo da winczi]. Obraz przedstawia portret kobiety w sukni. Dzieło zawieszone jest na beżowej ścianie.
Obraz Mona Lisy [czytaj: mona lizy] na ekspozycji w Luwrze, 2013 r., Luwr, Paryż, Francja, wikimedia.org, CC BY‑SA 4.0, CAPTAIN RAJU (fot.),
Źródło: CAPTAIN RAJU, Obraz Mona Lisy na ekspozycji w Luwrze, Fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Mona_Lisa_at_Louvre_Museum_in_2013.02.jpg [dostęp 13.07.2023], licencja: CC BY-SA 4.0.
R14bh2rbdIedc
Obraz przedstawia siedzącą kobietę. Ma ciemne, długie, falowane włosy. Ubrana jest ciemnozieloną suknię. Ręce, założone jedna na drugą, trzyma wsparte o kolana. Tło obrazu stanowi pejzaż.
Leonardo da Vinci [czytaj: leonardo da winczi], „Mona Lisa” [czytaj: mona liza], 1503 r., Luwr, Paryż, Francja, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Leonardo da Vinci, „Mona Lisa”, Olej na płótnie, Luwr, Paryż, dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mona_Lisa#/media/Plik:Mona_Lisa,_by_Leonardo_da_Vinci,_from_C2RMF_retouched.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
Rr86gPO0I4jFy
Ilustracja przedstawia kobietę siedzącą na krześle w pomieszczeniu. Kobieta ubrana jest w długą zieloną suknię. Za kobietą znajdują się białe kolumny. Za nimi roztacza się widok na góry. W lewej części obrazu między kolumnami znajduje się przejście na taras.
Le Louvre [czytaj: lu luuw], Projekt Mona Lisa [czytaj: mona liza]: Beyond the Glass [czytaj: bijand de glas], 2019‑2020 r., aplikacja VR [czytaj: wi ar], apkpure.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: apkpure.com, Le Louvre [czytaj: lu luuw], Projekt Mona Lisa [czytaj: mona liza]: Beyond the Glass [czytaj: bijand de glas], fotografia, dostępny w internecie: https://apkpure.com/mona-lisa-beyond-the-glass/com.emissive.monalisa [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R1KeHM2Fw3Tuj
Ilustracja przedstawia projekt w aplikacji VR [czytaj: wi ar]. Na obrazie widoczna jest siedząca na krześle kobieta, za którą znajduje się wiszący obramowany obraz przedstawiający pejzaż. Na lewo od niego na ścianie wisi portret Mona Lisy [czytaj: mona lizy] autorstwa Leonardo da Vinci [czytaj: leonardo da winczi]. Tło obrazu jest czarne.
Le Louvre [czytaj: lu luuw], Projekt Mona Lisa [czytaj: mona liza]: Beyond the Glass [czytaj: bijand de glas], aplikacja VR [czytaj: wi ar], 2019 r., apkpure.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: apkpure.com, Le Louvre [czytaj: lu luuw], Projekt Mona Lisa [czytaj: mona liza]: Beyond the Glass [czytaj: bijand de glas], fotografia, dostępny w internecie: https://apkpure.com/mona-lisa-beyond-the-glass/com.emissive.monalisa [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R16ZImud9DsW7
Ilustracja przedstawia karykaturę obrazu autorstwa Leonardo da Vinci [czytaj: leonardo da winczi] pod tytułem „Mona Lisa” [czytaj: mona liza]. Na ilustracji znajduje się „Mona Lisa”, kobieta na czarnym tle w ustach trzymająca fajkę, z której wydobywa się dym. Obrazek jest czarno biały.
Arthur Sapeck [czytaj: artiu sapek], „Mona Lisa paląca”, 1887 r., Gallica [czytaj: gialika] - Biblioteka Narodowa Francji, Paryż, Francja, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Arthur SapeckSapeck, "Mona Lisa paląca", 1887r., ilustracja, Biblioteka Narodowa Francji, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Sapeck-La_Joconde_fumant_la_pipe.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
RnIWwoyIHMaCT
Ilustracja przedstawia karykaturę obrazu <span lang="it>Leonardo da Vinci [czytaj: leonardo da winczi] pod tytułem „Mona Lisa” [czytaj: mona liza] stworzoną przez Marcel Duchamp [czytaj: marsel duszą]. Na ilustracji przedstawiona została Mona Lisa. Na jej twarzy znajdują się wąsy oraz bródka. Na dole obrazu znajduje się napis L.H.O.O.Q.
Marcel Duchamp [czytaj: marsel duszą], „L.H.O.O.Q.”, 1919 r., Filadelfijskie Muzeum Sztuki, Filadelfia, Stany Zjednoczone, pinimg.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Marcel Duchamp, „L.H.O.O.Q.”, 1919r., Olej na płótnie, Filadelfijskie Muzeum Sztuki, dostępny w internecie: https://ar.pinterest.com/pin/236016836701906269/ [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R16WDE40RWZW4
Ilustracja przedstawia karykaturę obrazu Leonardo da Vinci [czytaj: leonardo da winczi] pod tytułem „Mona Lisa” [czytaj: mona liza]. Na ilustracji przedstawiona jest Mona Lisa. Kobieta na twarzy ma ogromne wąsy sięgające jej aż do brwi, ubrana jest w biała suknie ślubną z welonem oraz wiankiem z kwiatów na głowie.. Kobieta ma również bardzo uwydatnione opuchnięte oraz podkrążone oczy. Tło portretu jest granatowe, a cały obraz przedstawiony jest na jasny, tle ozdobionym ilustracjami motyli.
Salvador Dali [czytaj: salwador dali], „Autoportret à la Mona Lisa”, 1973 r., sothebys.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Salvador Dali, Autoportret à la Mona Lisa, kolaż, Kolekcja prywatna, dostępny w internecie: https://www.sothebys.com/en/auctions/ecatalogue/2014/impressionist-modern-art-day-sale-l14004/lot.467.html [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Rfq9RylHSIHRI
Ilustracja przedstawia małe obrazki w różnych kolorach, na których znajduje się portret Mona Lisy [czytaj: mona lizy]. Obrazki są w kolorach żółtym, różowym, niebieskim oraz czarnym. Ustawione są poziomo oraz pionowo. W prawym dolnym rogu znajduje się mała czarna ilustracja rąk kobiety. Tło obrazu jest białe.
Andy Warhol [czytaj: andi łorhol], „Kolorowa Mona Lisa” [czytaj: mona liza], 1963 r., kolekcja prywatna, museumtv.art, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Andy Warhol, „Mona Lisa”, 1983r., kolaż, kolekcja prywatna, dostępny w internecie: https://www.museumtv.art/artnews/articles/zoom-sur-colored-mona-lisa-par-andy-warhol-en-1963/ [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R1JAEsZMabpX2
Ilustracja przedstawia karykaturę obrazu Leonardo da Vinci [czytaj: leonardo da winczi] pod tytułem „Mona Lisa” [czytaj: mona liza]. Na ilustracji znajduje się kobieta namalowana w bardzo niestaranny sposób. Twarz kobiety zamazana jest czerwonym kolorem. Kobieta ubrana jest w granatową suknię. Tło obrazu w górnej części jest pomarańczowe a w dolnej granatowe. Na pomarańczowej części znajdują się napisy oraz liczby.
Jean Michel Basquiat [czytaj: żon miczel baskija], „Mona Lisa” [czytaj: mona liza], 1983 r., kolekcja prywatna, onebid.pl, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Jean Michel Basquiat, „Mona Lisa”, 1983r., grafika, kolekcja prywatna, dostępny w internecie: https://onebid.pl/pl/grafika-i-rysunek-jean-michel-basquiat-1960-1988-mona-lisa/1508815 [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R1X3L0rju5cYr
Fotografia przedstawia budynek muzeum Prado w Madrycie. Jest on biały. Wejście podtrzymuje sześć białych kolumn ustawionych w rzędzie. Przed budynkiem znajduje wyłożony kostką plac, na którym stoi pomnik mężczyzny. Nad budowlą znajduje się błękitne niebo z chmurami.
Budynek Muzeum Prado, 1819 r., Madryt, Hiszpania, wikimedia.org, CC BY‑SA 2.0, Emilio J. Rodríguez Posada [czytaj: emiljo rodrigez posada] (fot.),
Źródło: Emilio J. Rodríguez Posada, Budynek Muzeum Prado, Fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Museo_del_Prado_2016_(25185969599).jpg [dostęp 13.07.2023], licencja: CC BY-SA 2.0.
R1Z3pBySbg6y4
Obraz przedstawia grupę osób znajdujących się w pomieszczeniu pełnym obrazów na ścianach. W centrum obrazu znajduje się mała blondwłosa dziewczynka w białej balowej sukni. Wokół niej znajdują się kobiety i mężczyźni również ubrani w balowe stroje. W prawym dolnym rogu siedzi brązowy duży pies.
Diego Velázquez [czytaj: diego welazkez], „Panny dworskie” („Las Meninas”), 1656 r., Muzeum Prado, Madryt, Hiszpania, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Diego Velázquez, „Panny dworskie” („Las Meninas”), Olej na płótnie, Muzeum Prado, Madryt, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Las_Meninas_01.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
R1M5WAs28RxNM
Ilustracja przedstawia czarno - biały abstrakcyjny obraz. Ukazana jest kobieta w długiej ciemnej sukni klęcząca przy dziecku. Dziewczynka ubrana jest w szeroką białą suknię. Znajdują się one w pomieszczeniu pełnym przedmiotów o dziwnych kształtach. W prawym dolnym rogu ukazany jest zarys postaci ludzkiej oraz leżącego psa. Abstrakcyjnie przedstawione postaci widnieją również w lewym górnym rogu oraz w drzwiach wejściowych pomieszczenia znajdujących się na wprost obserwatora.
Pablo Picasso [czytaj: pablo pikasso], „Las Meninas”, 1957 r., Muzeum Picassa [czytaj: pikassa], Barcelona, Hiszpania, museupicassobcn.cat, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Pablo Picasso, „Las Meninas”, Olej na płótnie, Muzeum Picassa, Barcelona, dostępny w internecie: https://museupicassobcn.cat/en/collection/artwork/las-meninas-9 [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Ri3quxWgKo34P
Czarno‑biała ilustracja przedstawia pomieszczenie udekorowane wiszącymi na ścianach obrazami. W centrum znajdują się liczne postaci. Przedstawione są abstrakcyjnie. W prawym dolnym rogu na podłodze leży dziwny rogaty stwór. Wchodząca do pomieszczenia postać stawia na nim stopę.
Richard Hamilton [czytaj: riczard hamilton], „Meninas Picassa” [czytaj: meninas pikassa], 1973 r., Galeria Tate Modern [czytaj: tejt modern], Londyn, Wielka Brytania, tate.org.uk, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Richard Hamilton, „Meninas Picassa”, akwaforta na papierze, Galeria Tate Modern, Londyn, dostępny w internecie: https://www.tate.org.uk/art/artworks/hamilton-picassos-meninas-p07659 [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R1LK4U6xTsNMZ
Ilustracja przedstawia kolorowy obraz na ciemnoniebieskim tle. W lewym dolnym rogu znajduje się ciemna sylwetka stojącej postaci. Patrzy na obraz, który wyłania się z kolorowych chmur. Na obrazie namalowano małe pomieszczenie z siedzącymi pośrodku dwoma damami w dekoracyjnych sukniach oraz stojącym nad nimi mężczyzną ubranym na czarno.
Salvador Dali [czytaj: salwador dali], Las Meninas [czytaj: las meninas] (praca stereoskopowa), 1975‑1976, Muzeum Narodowe Centrum Sztuki Królowej Zofii, Madryt, Hiszpania, museoreinasofia.es, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Salvador Dali, Las Meninas, Olej na płótnie, Muzeum Narodowe Centrum Sztuki Królowej Zofii, Madryt, dostępny w internecie: https://www.museoreinasofia.es/coleccion/obra/meninas-obra-estereoscopica [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
ReKIs13bVdAaj
Obraz przedstawia pusty pokój wypełniony obrazami wiszącymi na ścianach. Po lewej stronie obrazu znajduje się część stojącej sztalugi, o którą oparty jest obraz.
José Manuel Ballester [czytaj: hose manuel balieste], „Pałac królewski” („The Royal Palace” [czytaj: de rojal palas]) , 2009 r., Muzeum Guggenheima [czytaj: gugenhajma], Bilbao, Hiszpania, guggenheim‑bilbao.eus, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: José Manuel Ballester, Pałac królewski” („The Royal Palace”), Olej na płótnie, Muzeum Guggenheima, Bilbao, dostępny w internecie: https://ballester.guggenheim-bilbao.eus/images/room-espacios_ocultos/Palacio-Real-zoom.jpg [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R16UraEzUlvus
Obraz przedstawia kobietę i mężczyznę trzymających się za ręce. Kobieta ma na sobie długą zieloną suknię a na głowie białą chustę, jest w zaawansowanej ciąży. Lewą rękę trzyma na brzuchu. Mężczyzna ubrany jest w granatowe szaty wykończone futrem, ciemnoniebieskie buty oraz czarny wysoki kapelusz. Pomiędzy parą stoi mały brązowy pies. Małżeństwo znajduje się w niedużym ciemnym pomieszczeniu. Po prawej stronie stoi bordowe łoże z baldachimem, a za mężczyzną sofa w takim samym kolorze.
Jan van Eyck [czytaj: jan wan ek], „Portret małżeństwa Arnolfinich”, 1434 r., Galeria Narodowa, Londyn, Wielka Brytania, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Jan van Eyck, „Portret Małżeństwa Arnolfinich”, 1434 r., Olej na płótnie, Galeria Narodowa, Londyn, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Van_Eyck_-_Arnolfini_Portrait.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
RM35uBDw2IBVC
Obraz przedstawia kobietę i mężczyznę trzymających się za ręce. Kobieta ma na sobie długą zieloną suknię a na głowie białą chustę, jest w zaawansowanej ciąży. Lewą rękę trzyma na brzuchu. Mężczyzna ubrany jest w granatowe szaty wykończone futrem, ciemnoniebieskie buty oraz czarny wysoki kapelusz. Pomiędzy parą stoi mały brązowy pies. Małżeństwo znajduje się w niedużym ciemnym pomieszczeniu. Po prawej stronie stoi bordowe łoże z baldachimem, a za mężczyzną sofa w takim samym kolorze. Obraz przedstawia karykaturę.
Fernando Botero [czytaj: fernando botero], „Portret Arnolfinich”, 1997 r., kolekcja prywatna, dailyartmagazine.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Fernando Botero, „Portret Arnolfinich”, Olej na płótnie, kolekcja prywatna, dostępny w internecie: https://www.dailyartmagazine.com/fernando-botero-masterpieces/ [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RH4G4JwUFZmi2
Obraz przedstawia szarą plamę na białym tle. W plamie znajdują się szkice twarzy oraz ust różnych osób. W tle przedstawiono szkice budynków oraz cienkie kreski ołówkiem skierowane w różne strony.
Jiří Anderle [czytaj: jiri anderle], „Portret Arnolfinich”, 1978‑79 r., Fundacja Barucha, Hendersonville [czytaj: hendersonwil], Stany Zjednoczone, flickr.com, CC BY 2.0
Źródło: Jiří Anderle, „Portret Arnolfinich”, 1978 r., sucha igła, Fundacja Barucha, Hendersonville, dostępny w internecie: https://www.flickr.com/photos/centralasian/8576066624 [dostęp 13.07.2023], licencja: CC BY 2.0.
R1N9N7Qtf1HS1
Obraz autorstwa Caspar David Friedrich pod tytułem „Krzyż w górach” przedstawia górę porośniętą drzewami. Na szczycie góry znajduje się krzyż, na którym znajduje się przywiązany do niego mężczyzna. Zza drzew wydobywa się światło, którego blask oświetla niebo. W górnej części obrazka znajdują się chmury.
Caspar David Friedrich, „Krzyż w górach”, 1807‑1808, Galeria Nowych Mistrzów, Drezno, Niemcy, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Caspar David Friedrich, „Krzyż w górach”, Olej na płótnie, Galeria Nowych Mistrzów, Drezno, Niemcy, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Caspar_David_Friedrich_-_Das_Kreuz_im_Gebirge.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
R1bS1ckiDHHKk
Obraz autorstwa Giorgione pod tytułem „Śpiąca Wenus” przedstawia nagą kobietę. Kobieta leży na pościelach, które znajdują się na ziemi. Kobieta znajduje się na łące. W tle obrazu znajdują się domy na wzgórzu oraz tereny porośnięte krzewami.
Giorgione, „Śpiąca Wenus”, 1508 r., Galeria Nowych Mistrzów, Drezno, Niemcy, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Giorgione, „Śpiąca Wenus”, Olej na płótnie, Galeria Nowych Mistrzów, Drezno, Niemcy, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Giorgione_-_Sleeping_Venus_-_Google_Art_Project_2.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
RV6f82cEt0ouX
Obraz autorstwa Gustave Courbet pod tytułem „Kamieniarze” przedstawia dwóch pracujących mężczyzn. Mężczyzna stojący po lewej stronie obrazu trzyma w rękach kosz wypełniony kamieniami. Po prawej stronie obrazu znajduje się klęczący mężczyzna trzymający w rękach młot. W tle obrazu znajduje się duża ilość głazów.
Gustave Courbet, „Kamieniarze”, 1849 r., Galeria Nowych Mistrzów, Drezno, Niemcy, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Gustave Courbet, „Kamieniarze”, Olej na płótnie, Galeria Nowych Mistrzów, Drezno, Niemcy, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Gustave_Courbet_018.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
RTfCbQXUGL6KU
Fotografia przedstawia budynek o beżowej elewacji. Na froncie ma osiem kolumn, a nad nimi tympanon. Na dachu umieszczono rzeźby zwierząt i ludzi. Budynek ma okna z łukowym zakończeniem. Przed budynkiem znajdują się szerokie schody. Przechadzają się ludzie.
Budynek Tate Britain, 1897 r., Londyn, Wielka Brytania, wikimedia.org, CC BY 2.0
Źródło: Tony Hisgett, Budynek Tate Britain, fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Tate_Britain_(5822081512)_(2).jpg [dostęp 31.07.2023], licencja: CC BY 2.0.
RwGYPcJgoSCdC
Dzieło namalowano w mrocznej kolorystyce. Z lewej strony dzieło jest najciemniejsze, a im bardziej w prawą stronę, tym kolory są jaśniejsze. Z lewej strony znajduje się wysokie drzewo. Przed drzewem, przez wodę przejeżdża mężczyzna prowadzący powóz. Powóz ciągną konie. Z tyłu obrazu znajduje się katedra w ciemnych kolorach. Obok niej stoją zabudowania. Nad katedrą namalowano tęczę.
John Constable, „Katedra Salisbury z Meadows”, 1831 r., Tate Britain, Londyn, Wielka Brytania, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: John Constable, „Katedra Salisbury z Meadows”, Olej na płótnie, Galeria Tate Britain, Londyn, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Constable_Salisbury_meadows.jpg [dostęp 31.07.2023], domena publiczna.
R1FOdAta15Cs8
Na środku obrazu znajduje się siedzący na ciemnej kanapie mężczyzna w czarnym garniturze. Jego ciało jest zniekształcone, twarz jest poćwiartowana. Po lewej stronie kanapy stoi podobny fotel. Podłoga jest czerwona, a na podłodze leży kwadratowy dywan. Ścianę tworzą pionowe pasy. Lekko zarysowane na dziele została figura przestrzenna w białym kolorze.
Francis Bacon, „Siedząca postać”, 1961 r., Tate Britain, Londyn, Wielka Brytania, tate.org.uk, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Francis Bacon, „Siedząca postać”, Olej na płótnie, Tate Britain, Londyn, dostępny w internecie: https://www.tate.org.uk/art/artworks/bacon-seated-figure-t00459 [dostęp 31.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RpFvuyzeuIoZt
Fotografia przedstawia budynek o nieregularnym kształcie, znajdujący się nad wodą. Budynek ma niską, podłużną, murowaną bryłę, na której umieszczono przeszklony kawałek. Na środku budowli znajduje się bardzo wysoka murowana wieża o kształcie prostopadłościanu. z tyłu znajduje się część murowana ze szklanymi tarasami. Przed budynkiem rosną drzewa i stoją ludzie.
Gmach muzeum Tate Modern, 1947‑1963 r.,banksidelondon.co.uk, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu), fotografia: Iwan Baan
Źródło: Iwan Baan, Gmach muzeum Tate Modern, fotografia, dostępny w internecie: https://banksidelondon.co.uk/attractions/tate-modern/ [dostęp 31.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R68pUZSlkhkqc
Na fotografii znajduje się biały bidet postawiony na podłodze i podpisany czarnym markerem z lewej strony. Tło jest szare.
Marcel Duchamp, „Fontanna”, 1917 r., Tate Modern, Londyn, Wielka Brytania, tate.org.uk, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Marcel Duchamp, „Fontanna”, Instalacja artystyczna, Galeria Tate Modern, Londyn, dostępny w internecie: https://www.tate.org.uk/art/artworks/duchamp-fountain-t07573 [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RoVzW6BpabDz4
Przedstawiono abstrakcyjny obraz złożony z figur geometrycznych, utrzymany w szaro‑brązowej kolorystyce. Z kształtów wyłania się siedząca postać, o słabym detalu.
Pablo Picasso, „Postać w fotelu (akt siedzący)”, 1909 - 1910 r., Tate Modern, Londyn, Wielka Brytania, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Pablo Picasso, „Postać w fotelu (akt siedzący)”, Olej na płótnie, Galeria Tate Modern, Londyn, dostępny w internecie: https://en.wikipedia.org/wiki/File:Pablo_Picasso,_1909-10,_Figure_dans_un_Fauteuil_(Seated_Nude,_Femme_nue_assise),_oil_on_canvas,_92.1_x_73_cm,_Tate_Modern,_London.jpg [dostęp 1.08.2023], domena publiczna.
R14t4GuSQFEm6
Przedstawiono dwa płótna, oprawione ramką, ułożone jedno przy drugim. Płótno z lewej strony pokryto kolorowym wizerunkiem twarzy kobiety, powielonym dwadzieścia pięć razy. Kobieta ma różową twarz, żółte włosy i zieloną bluzkę. Płótno po prawej stronie przedstawia ten sam wizerunek twarzy kobiety, również powielony, ale w czarno‑białym kolorze. Niektóre miejsca są zaciemnione, a niektóre prześwietlone.
Andy Warhol, „Dyptyk Marilyn”, 1962 r., Tate Modern, Londyn, Wielka Brytania, smarthistory.org, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Andy Warhol, „Dyptyk Marilyn”, akryl na płótnie, Galeria Tate Modern, Londyn, dostępny w internecie: https://smarthistory.org/warhol-marilyn-diptych/ [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R1PjD8E2uFC4y
Fotografia przedstawia podłużny, masywny murowany budynek. Na fasadzie napisano białym kolorem: Tate. W dolnej części budynku znajdują się okrągłe kolumny w czerwonym kolorze. Obiekt znajduje się nad wodą.
Gmach Galerii Tate Liverpool, 1841‑1846 r., adaptacja: James Stirling, 1985‑1988 r., Liverpool, Wielka Brytania, wikimedia.org, CC BY‑SA 4.0, fotografia: Phil Nash
Źródło: Phil Nash, Gmach Galerii Tate Liverpool, fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Tate_Liverpool_2020.jpg [dostęp 1.08.2023], licencja: CC BY-SA 4.0.
R1O1mI5mdbN7L
Dzieło przedstawia strużki farby, polane na białe płótno. Strużki przecinają się ze sobą i są chaotycznie rozmieszczone na całej powierzchni dzieła. Ich kolory to między innymi czarny, biały, czerwony, żółty, zielony, niebieski.
Jackson Pollock, „Numer 34”, 1949 r., Tate Liverpool, Liverpool, Wielka Brytania, hero‑magazine.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Jackson Pollock, „Numer 34”, Olej na płótnie, Galeria Tate, Liverpool, dostępny w internecie: https://hero-magazine.com/article/40581/jackson-pollock-takes-over-the-tate-liverpool-with-the-sinister-paintings-that-shook-up-the-art-world [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R11bIeU65t2Tv
Dzieło przedstawia białe tło, na którym umieszczono dwa czarne, wypukłe kształty, rzucające cień na biały kolor. Jest to prostokątny kształt umieszczony w szczelinie.
Henryk Stażewski, „Biało‑czarny relief nr 6”, 1962 r., Tate Liverpool, Liverpool, Wielka Brytania, tate.org.uk, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Henryk Stażewski, „Biało-czarny relief nr 6”, olej na drewnie, Galeria Tate, Liverpool, dostępny w internecie: https://www.tate.org.uk/art/artworks/stazewski-white-black-relief-no-6-t00576 [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
REScKNBGSdqRp
Na zdjęciu przedstawiono wejście do budynku, Jest to konstrukcja w kształcie półokręgu, do której prowadzą schody z prawej i lewej strony. Fasada jest biała. Wewnątrz tego półokrągłego elementu, znajduje się dach z oculusem.
Gmach Galerii Tate St. Ives, 1988‑1993 r., St. Ives, Wielka Brytania, wikimedia.org, CC BY 2.0, fotografia: Richard Penn
Źródło: Richard Penn, Gmach Galerii Tate St. Ives, fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Tate_St._Ives.jpg [dostęp 1.08.2023], licencja: CC BY 2.0.
RZPihwHN2lZie
Na fotografii znajduje się rzeźba, ustawiona na białym cokole. Rzeźba to drewniany, obły element w brązowym kolorze, a środkowa część jest biała i ma inną strukturę. Z tyłu znajdują się jeszcze dwie rzeźby, również na cokole.
Barbara Hepworth, „Epidauros II”, 1961 r., Tate St. Ives, St. Ives, Wielka Brytania, tate.org.uk, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Barbara Hepworth, „Epidauros II”, rzeźba, brąz, Galeria Tate, St. Ives, dostępny w internecie: https://www.tate.org.uk/art/artworks/hepworth-epidauros-ii-t14822 [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RlHXzwDkzeJGh
Na fotografii znajduje się fragment dwóch ścian pomieszczenia. na których namalowano pionowe paski o tej samej grubości, w różnych, żywych kolorach. Na pionowych paskach namalowano element złożony z kilku kolorowych pasków, wygiętych w falę.
Sol LeWitt, „Rysunek ścienny nr 1136”, 2004 r., Tate St. Ives, St. Ives, Wielka Brytania, nationalgalleries.org, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Sol LeWitt, „Rysunek ścienny nr 1136”, malowidło ścienne, Galeria Tate, St. Ives, dostępny w internecie: https://www.nationalgalleries.org/exhibition/artist-rooms-sol-lewitt-wall-drawing-1136-2004 [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RdVHdinq9gUrF
Przedstawiono częściowo zniszczony fragment malarstwa ściennego, na którym na środku stoi postać, z głową odwróconą w lewą stronę. Na głowie ma czarną perukę, na szyi gruby naszyjnik, a w pasie ma przewiązany biały materiał. Nogi ma oddalone od siebie, jakby robiła krok wprzód. Pod nogami siedzi kolejna postać. Ponadto, namalowano wiele ptaków, prążkowanego kota, pod spodem ryby, a także hieroglify.
Staw w ogrodzie z grobowca Nebamuna, ok. 1350 p.n.e., British Museum, Londyn, Wielka Brytania, wikimedia.org, domena publiczna, Marcus Cyron
Źródło: Marcus Cyron, Staw w ogrodzie z grobowca Nebamuna, malarstwo ścienne, British Museum, Londyn, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:TombofNebamun-2.jpg [dostęp 1.08.2023], domena publiczna.
R12aYnslYkBso
Na kamiennym podwyższeniu znajduje się kilka rzeźb z białego kamienia, które są częściowo uszkodzone. Jedna z nich to głowa konia, następna to wizerunek leżącego nagiego mężczyzny z wyraźnie zarysowanymi mięśniami, następna rzeźb to dwie postacie w długich szatach, siedzące blisko siebie, z odłamanymi głowami i dłońmi, a ostatnia rzeźba to stojąca postać w długiej sukni, z odłamaną głową i ręką.
Rzeźby tympanonu z Partenonu, 438‑432 p.n.e., British Museum, Londyn, Wielka Brytania, artnews.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu), fotografia: Nicolas Economou/NurPhoto via Getty Images
Źródło: NurPhoto via Getty Images, Nicolas Economou, Rzeźby z Partenonu, który znajduje się w Atenach, rzeźba, British Museum, Londyn, dostępny w internecie: https://www.artnews.com/art-news/news/british-museum-and-greece-secretly-discuss-return-of-parthenon-marbles-1234649187/ [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RatzPz7o7FugH
Rysunek kobiety przedstawia ją od dekoltu w górę. Jest to głównie sam szkic ołówkiem, z naniesionym lekkim kolorem na twarzy. Kobieta ma spięte włosy, duże oczy i ściśnięte usta. Ma na sobie ubranie z kwadratowym dekoltem i stójką.
Peter Paul Rubens, „Portret Izabeli Brant”, 1620‑1621 r., British Museum, Londyn, Wielka Brytania, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Peter Paul Rubens, „Portret Izabeli Brant”, rysunek, British Museum, Londyn, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Peter_Paul_Rubens,_Portrait_of_Isabella_Brant_-British_Museum_1482535001.jpg [dostęp 1.08.2023], domena publiczna.
R1MhiniixG4JG
Zdjęcie przedstawia długi budynek w niebieskim kolorze z licznymi oknami, które posiadają białe ramy. Nad oknami znajdują się trójkątne zdobienia. Budynek posiada ponadto wysokie kolumny. Na dachu umieszczono rosyjską flagę. Przed nim znajduje się duży plac, po którym przechadzają się ludzie oraz stoi wysoka rzeźba z krzyżem na górze.
Budynek muzeum Ermitażu, 1754‑1762 r., Petersburg, Rosja, nagigancie.pl, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Budynek muzeum Ermitrażu, fotografia, dostępny w internecie: https://nagigancie.pl/nasze-podroze/europa/rosja/palac-zimowy/ [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RtNbdjyUCBQSI
Na fotografii znajduje się rzeźba z białego kamienia, przedstawiająca nagą, stojącą kobietę. Rzeźba jest ułamana na wysokości barków. Kobieta opiera się o niską kolumnę. Patrzy w bok. Ma związane włosy. Rzeźba stoi na podwyższeniu, na tle czerwonej ściany.
Afrodyta (Eenus Tauride), pochodzący z terenów starożytnej Grecji, II w n.e. Ermitaż, Petersburg, Rosja, wikimedia.org, CC BY‑SA 3.0, fotografia: Yair Haklai
Źródło: Yair Haklai, Afrodyta (Eenus Tauride), pochodzący z terenów starożytnej Grecji, marmur, Ermitaż, Petersburg, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Aphrodite-Hermitage.jpg [dostęp 1.08.2023], licencja: CC BY-SA 3.0.
R1DJCyqQIj2P9
Rzeźba przedstawia kobietę karmiącą piersią. Kobieta trzyma na rękach dziecko i patrzy na nie. Na włosach ma przewiązaną chustę. Ma delikatne brwi i nieduże usta. Na sobie ma czerwoną szatę, a na niej niebieską. Dziecko jest nagie i ma kręcone włosy. Patrzy w stronę obserwatora. Kobietę przedstawiono na czarnym tle, a po obu jej stronach, z tyłu znajdują się dwa otwory w ścianie o łukowym zakończeniu, gdzie znajdują się góry i chmury.
Leonardo da Vinci, „Madonna Litta”, 1490 r., Ermitaż, Petersburg, Rosja, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Leonardo da Vinci, „Madonna Litta”, Olej na płótnie, Ermitaż, Petersburg, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Leonardo_da_Vinci_-_The_Madonna_and_Child_(The_Litta_Madonna).jpg [dostęp 1.08.2023], domena publiczna.
R1bA0f6XOSBW4
Na obrazie znajduje się mężczyzna siedzący przy stole i grający na lutni. Trzyma instrument w obu rękach. Ma na sobie białą, luźną szatę. Ma okrągłą twarz i delikatne rysy twarzy. Na stole leżą owoce, liście, skrzypce ze smyczkiem i rozpisane nuty. Na stole stoi również szklany wazon z kwiatami. Tło jest brązowe.
Caravaggio, „Lutnista”, 1596 r., Ermitaż, Petersburg, Rosja, hermitagemuseum.org, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Caravaggio, „Lutnista”, Olej na płótnie, Ermitaż, Petersburg, dostępny w internecie: https://support.hermitagemuseum.org/en/projects/caravaggio [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RI5iX5FSDpvXE
Obraz przedstawia kilka osób w ciemnym pomieszczeniu. Po lewej stronie obrazu, w plamie światła stoi starszy mężczyzna z siwą brodą, w czerwonej szacie zarzuconej na ramiona. Obejmuje dłońmi klęczącego przed nim, młodszego mężczyznę. Klęczący mężczyzna wtula się twarzą w starszego. Ma na sobie zniszczone szaty oraz rozklejone buty. Po prawej stronie obrazu stoi wysoki mężczyzna i obserwuje scenę. Obok niego siedzi kolejny mężczyzna i również obserwuje scenę. Zza kolumny wychyla się kolejna postać. Jedna z postaci schowana jest w cieniu tak, że prawie jej nie widać.
Rembrandt, „Powrót syna marnotrawnego”, 1668 r., Ermitaż, Petersburg, Rosja, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Rembrandt, „Powrót syna marnotrawnego”, Olej na płótnie, Ermitaż, Petersburg, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Rembrandt_Harmensz_van_Rijn_-_Return_of_the_Prodigal_Son_-_Google_Art_Project.jpg [dostęp 1.08.2023], domena publiczna.
R1dXgXJaLPPEU
Zdjęcie przestawia wyłożony kamieniami plac, wokół którego wybudowano wysoki budynek w jasnym kolorze. Budynek składa się z dwóch podłużnych części z symetrycznie ułożonymi, prostokątnymi oknami, a te dwie części są połączone i tworzą kształt litery „u”. Na przodzie znajduje się przejście z zakończeniem w kształcie łagodnego łuku. Po obu stronach, na dłuższych fragmentach stoją kolumny, a niektóre z nich są ozdobione rzeźbami postaci.
Budynek Galerii Uffizi, 1560‑1581 r., Florencja, Włochy, miamibeb.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Budynek Galerii Uffizi, fotografia, dostępny w internecie: https://www.miamibeb.com/en/uffizi-gallery-in-florence/ [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R1HyoymKfwhYM
Obraz w centralnej części przedstawia nagą kobietę o bardzo długich blond włosach. Kobieta stoi na białej muszli, która dryfuje na wodzie. Z prawej strony obrazu, na tle cienkich drzew namalowano kobietę w długiej sukience z kwiatowym motywem. Ma ona długie, rude włosy. Trzyma w rękach różową szatę i zarzuca nią w stronę kobiety na muszli. Z lewej strony przedstawiono unoszącego się ponad wodą mężczyznę ze skrzydłami oraz kobietę, która go trzyma w pasie i unosi się razem z nim.
Sandro Botticelli, „Narodziny Wenus”, ok. 1485 r., Galeria Uffizi, Florencja, Włochy, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Sandro Botticelli, „Narodziny Wenus”, tempera na desce, Galeria Uffizi, Florencja, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:El_nacimiento_de_Venus,_por_Sandro_Botticelli.jpg [dostęp 1.08.2023], domena publiczna.
R1UpSB7EHQROa
Obraz przedstawia po prawej stronie postać siedzącej kobiety z aureolą nad głową. Kobieta ma przed sobą otwartą książkę. Jest ubrana w kolorowe szaty. Ma białą cerę i kręcone blond włosy. Lewą rękę ma uniesioną w górę, z dłonią otwartą przed siebie. Po prawej stronie namalowano postać anioła ze skrzydłami, w kolorowych szatach, jasnej cerze i kręconych włosach. Anioł ma uniesione dwa palce prawej dłoni w stronę siedzącej kobiety. W tle rosną drzewa oraz znajdują się góry.
Leonardo da Vinci, „Zwiastowanie”, około 1472 r., Galeria Uffizi, Florencja, Włochy, wikimedia.org, CC BY‑SA 4.0
Źródło: Leonardo da Vinci, „Zwiastowanie”, olej na desce, Galeria Uffizi, Florencja, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Annunciation_(Leonardo)_(cropped).jpg [dostęp 1.08.2023], licencja: CC BY-SA 4.0.
RlVyGSmBK8yij
Okrągły obraz przedstawia siedzącą na trawie kobietę w kolorowych, błyszczących szatach, która wychyla się do tyłu, z prawym ramieniem i sięga dłońmi w stronę małego chłopca. Nagi chłopiec stoi na kolanie starszego mężczyzny, który znajduje się zaraz za kobietą. W tle znajdują się nagie postaci.
Michał Anioł Buonarroti, „Tondo Doni”, pomiędzy 1505 a 1506 r., Galeria Uffizi, Florencja, Włochy, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Michał Anioł Buonarroti, „Tondo Doni”, tempera na desce, Galeria Uffizi, Florencja, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Tondo_Doni_2015.png [dostęp 1.08.2023], domena publiczna.
RGWYkHvyeUdfD
Obraz przedstawia młodego mężczyznę o białej skórze. Mężczyzna w lewej ręce trzyma kieliszek czerwonego wina. Na głowie ma ciemne włosy oraz wieniec z liści i owoców winogron. Na twarzy ma różowe wypieki. Mężczyzna jest przykryty białą szatą. Przed nim stoi biały stół, na którym umieszczono misę przepełnioną owocami. Są tam jabłka, gruszki i winogrona. Po lewej stronie misy stoi szklane naczynie, wypełnione winem.
Źródło: Caravaggio, „Bachus”, olej i chiaoscuro na płótnie, Galeria Uffizi, Florencja, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Baco,_por_Caravaggio.jpg [dostęp 1.08.2023], domena publiczna.
R1a55gUcKkaMD
Rzeźba z szarego kamienia przedstawia nagiego mężczyznę, który w pasie ma przewiązany kawałek materiału. Mężczyzna leży na ażurowym elemencie. Głowę ma skierowaną ku górze, lekko odchyloną do tyłu.
Gian Lorenzo Bernini, „Święty Wawrzyniec”, 1617 r., Galeria Uffizi, Florencja, Włochy, artsdot.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Gian Lorenzo Bernini, „Święty Wawrzyniec”, rzeźba, marmur, Galeria Uffizi, Florencja, dostępny w internecie: https://en.artsdot.com/@@/8Y335Y-Gian-Lorenzo-Bernini-The-Martyrdom-of-St-Lawrence [dostęp 1.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R1AY3xrdy2t8S
Zdjęcie przedstawia budynek od góry. Jest to kompleks połączonych ze sobą podłużnych fragmentów, które w środku mają prostokątne, puste place. Budynek jest murowany, w kolorze beżowym. Ma symetrycznie ustawione, małe okna. Dalej znajduje się panorama miasta.
Muzea Watykańskie widziane z kopuły Bazyliki św. Piotra, około 1447‑1455 r., wikimedia.org, CC BY‑SA 3.0, F. Bucher (fot.)
Źródło: F. Bucher, Muzea Watykańskie widziane z kopuły Bazyliki św. Piotra, Fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Rome_Vatican_Museums.jpg#/media/File:Rome_Vatican_Museums.jpg [dostęp 22.08.2023], licencja: CC BY-SA 3.0.
R9cQo4YqjjyKO
Rzeźba w białym kamieniu przedstawia stojącego, nagiego mężczyznę. Na ramiona ma zarzuconą szatę, a na stopach sandały. Po jego prawej stronie stoi niska kolumna, po której pełznie wąż. W lewej ręce mężczyzna trzyma podłużny, okrągły przedmiot i spogląda w jego stronę..
Apollo Belwederski, 120 - 140 r., (kopia dzieła Leocharesa z 330‑320 r. p,n.e.), Muzea Watykańskie, Watykan, wikimedia.org, CC BY‑SA 2.0, Dennis Jarvis (fot.)
Źródło: Dennis Jarvis, Apollo Belwederski, 120, Rzeźba, marmur, Muzea Watykańskie, Watykan, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Italy-3104_-_Apollo_(5378415112).jpg#/media/File:Italy-3104_-_Apollo_(5378415112).jpg [dostęp 22.08.2023], licencja: CC BY-SA 2.0.
R1IrH9GFsZK2U
Rzeźba w białym kamieniu przedstawia trzy nagie osoby, spętane przez węże. Pośrodku siedzi dorosły mężczyzna. Jego ciało jest wygięte do tyłu, a prawa ręka sięga za głowę. Ma uchylone usta. Lewą ręką trzyma przy swoim torsie głowę węża o otwartym pysku. Po lewej stronie mężczyzny znajduje się chłopiec, również wygięty i opleciony przez węża. Po prawej stronie stoi chłopak, który usiłuje zdjąć lewą ręką węża ze swojej kostki. Spogląda na starszego mężczyznę.
Athanodoro, Agesandro i Polidoro z Rodos, Laokoon i jego synowie (Grupa Laokoona) 40‑30 r. p.n.e., Muzea Watykańskie, Watykan, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Hagesandros, Athenedor i Polydoros, Laokoon i jego synowie (Grupa Laokoona) kopia według hellenistycznego oryginału z ok. 200 p.n.e., Rzeźba, marmur, Muzea Watykańskie, Watykan, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Laocoon_Pio-Clementino_Inv1059-1064-1067.jpg#/media/File:Laocoon_Pio-Clementino_Inv1059-1064-1067.jpg [dostęp 22.08.2023], domena publiczna.
RvrgwPPYkXLeS
Na dziele przedstawiono bardzo wiele postaci. Na samym dole przedstawiono ludzi będących na ziemi. Ich ciała są powykręcane w różne strony. Niektóre ciała są zabierane przez inne postaci i ciągnięte w górę, ponad ziemię. Między nagimi ludźmi znajdują się postaci z samego szkieletu. Po prawej stronie, na dolnej części dzieła znajduje się grupa ludzi na drewnianej łódce, którzy wystawiają ręce w różne strony, a twarze pokazują grymas przerażenia. Nad ziemią, na tle nieba, na chmurach stoi grupa postaci dmących w trąby. Wyżej, nagie postacie spoglądają w stronę centralnie ustawionej postaci mężczyzny, od którego bije światło. Zaraz przy nim siedzi kobieta w różowo‑niebieskich szatach. Jeszcze wyżej znajdują się dwa łagodne łuki, w które wkomponowano grupy ludzi na tle nieba. Grupa po lewej stronie unosi się w powietrzu i trzyma duży, złoty krzyż. Grupa po prawej stronie trzyma okrągłą kolumnę.
Michał Anioł, „Sąd Ostateczny”, 1536‑1541 r., Muzea Watykańskie, Watykan, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Michał Anioł, Sąd Ostateczny, 1536, Fresk, Muzea Watykańskie, Watykan, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Last_Judgement_(Michelangelo).jpg#/media/File:Last_Judgement_(Michelangelo).jpg [dostęp 22.08.2023], domena publiczna.
R1lVnfq62jLTn
Najbardziej wyróżniony fragment obrazu znajduje się w jego górnej części. Mężczyzna w białej szacie unosi się nad ziemią, a dłonie ma uniesione do góry. Bije od niego białe światło. Po jego obu stronach unosi się dwóch starszych mężczyzn z księgami w rękach. Na ziemi poniżej, leżą trzy osoby. Zakrywają twarze rękoma i chowają się przed światłem. Poniżej znajduje się większa grupa ludzi w różnym wieku. Wskazują oni palcami w różne strony. Niektórzy mają uchylone usta i szeroko otwarte oczy.
Rafael Santi, „Przemienienie” (Transfiguracja), 1516–1520 r., Muzea Watykańskie, Watykan, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Rafael Santi, „Przemienienie” (Transfiguracja), 1516, Olej na desce, Muzea Watykańskie, Watykan, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Transfiguration_Raphael.jpg#/media/File:Transfiguration_Raphael.jpg [dostęp 22.08.2023], domena publiczna.
Rll21q5Q20WR7
Obraz przedstawia kilka osób na czarnym tle. Centralną postacią jest nagi mężczyzna, przewiązany w pasie białym materiałem. Leży on bezwładnie i ma zamknięte oczy. Trzymają go na rękach dwaj mężczyźni. Za nimi stoją dwie kobiety, patrzące w stronę bezwładnego. Jedna z nich podpiera ręką swoje czoło. Druga kobieta ma na głowie czarno‑biały kaptur. Ostatnią postacią jest kobieta, która ma ręce oraz oczy skierowane ku górze. Usta ma uchylone.
Michael Merisi da Caravaggio, „Złożenie do grobu”, 1600–1604 r., Muzea Watykańskie, Watykan, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Michael Merisi da Caravaggio, Złożenie do grobu, 1603, Olej na płótnie, Muzea Watykańskie, Watykan, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:The_Entombment_of_Christ-Caravaggio_(c.1602-3).jpg#/media/File:The_Entombment_of_Christ-Caravaggio_(c.1602-3).jpg [dostęp 22.08.2023], domena publiczna.
R1ALy4N9c7NoA
Obraz przedstawiony został w nierealistycznych barwach. Cały obraz składa się z krótkich, grubych pociągnięć farby. Kontrastujące kolory nie są zmieszane ze sobą, ale wyraźnie odznaczają się od siebie. Na obrazie znajdują się dwie osoby - mężczyzna w półleżącej pozycji, którego dolna część ciała jest okryta białą szatą. Ma on krótką brodę i rudobrązowe włosy. Za nim znajduje się kobieta, okryta cała niebieską szatą. Patrzy w stronę widza. Rękę ma wyciągniętą również do widza. W tle znajduje się niebiesko‑żółte niebo, które swój żółty kolor odbija na szacie mężczyzny.
Vincent van Gogh, „Pietà”, 1890 r., Muzea Watykańskie, Watykan, domena publiczna
Źródło: Vincent van Gogh, Pietà, 1890, Olej na płótnie, Muzea Watykańskie, Watykan, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Vincent_Willem_van_Gogh_083.jpg#/media/File:Vincent_Willem_van_Gogh_083.jpg [dostęp 22.08.2023], domena publiczna.
RAGKTOOogDLBb
Zdjęcie przedstawia czerwony budynek. Wejście to ogromny element w kształcie łuku w białym kolorze, w którym znajdują się drzwi. Po obu stronach wejścia znajdują się, symetrycznie ułożone, Duże jak drzwi przeszklone elementy w kształcie łuku. Na obu końcach budynek posiada wysunięte do przodu elementy. Zaraz za częścią z białym łukiem, wystaje okrągła czerwona kopuła z przeszklonymi elementami. W tle znajduje się panorama miasta. Przed budynkiem rosną palmy i chodzą ludzie.
Muzeum Egipskie w Kairze, 1835 r., wikimedia.org, CC BY 3.0, Bs0u10e01 (fot.)
Źródło: Bs0u10e01, Muzeum Egipskie w Kairze, Fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:The_Egyptian_Museum.jpg#/media/File:The_Egyptian_Museum.jpg [dostęp 22.08.2023], licencja: CC BY 3.0.
ResZoSkj0IcjX
Rzeźba przedstawia dwie siedzące obok siebie postaci. Mężczyzna siedzi po lewej stronie. Ma on na głowie nemes, czyli chustę opadającą na ramiona. Brodę ma ukształtowaną w podłużny kształt. Tors jest nagi, a na nogach do kolan ma element ubioru. Obie dłonie opiera na udach. Po prawej stronie siedzi kobieta. Na głowie ma bujną perukę, sięgającą za ramiona. Prawą rękę ma wyciągniętą za mężczyzną, a lewą trzyma na swoim udzie. Rzeźba jest oświetlona. Pomiędzy dwoma postaciami znajduje się znacznie mniejsza rzeźba kobiety w peruce.
Kolosy ze świątyni w Luksorze, ukazujące królewską parę - Amenhotepa III i jego żonę Tiye, wraz z trzema córkami, Nowe Państwo, XVIII dynastia, panowanie Amenhotepa, ok. 1390‑1353 r. p.n.e., Muzeum Egipskie, Kair, wikimedia.org, CC BY 3.0, Olaf Tausch (fot.)
Źródło: Olaf Tausch, Kolosy ze świątyni w Luksorze, ukazujące królewską parę - Amenhotepa III i jego żonę Tiye, wraz z trzema córkami, Rzeźba, Muzeum Egipskie, Kair, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Kairo_Museum_Statuen_Amenophis_III._Teje_02.jpg#/media/File:Kairo_Museum_Statuen_Amenophis_III._Teje_02.jpg [dostęp 22.08.2023], licencja: CC BY 3.0.
RKVzQMNxNyb5c
Na fotografii znajduje się dzieło przedstawiające popiersie postaci. Dzieło jest głównie złote, błyszczące. Na głowie postać ma nemes, czyli chustę opadającą na ramiona. Chusta ma złoto‑niebieskie pasy. Na górze chusty, na czole mężczyzny znajduje się złoty wąż. Mężczyzna ma również brodę zaplecioną w podłużny kształt. Na piersi umieszczono ozdobne, półokrągłe pasy w kilku kolorach.
Maska Tutenchamona, 1327‑1318 p.n.e., Muzeum Egipskie, Kair, wikimedia,org, CC BY 3.0, Roland Unger (fot.)
Źródło: Roland Unger, Maska Tutenchamona, 1323, Muzeum Egipskie, Kair, dostępny w internecie: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/27/CairoEgMuseumTaaMaskMostlyPhotographed.jpg [dostęp 22.08.2023], licencja: CC BY 3.0.
RpFzKmGcuWmC2
Zdjęcie przedstawia jedną i drugą stronę płaskiego, kamiennego elementu o kształcie przypominającym trójkąt. Na nim zostały umieszczone płaskie rzeźby. Na jednej ze stron centralną postacią jest stojący mężczyzna z wysokim nakryciem głowy. W jednej ręce trzyma u góry podłużny przedmiot. W drugiej ręce przytrzymuje głowę mężczyzny klęczącego obok. Zamachuje się na niego tym przedmiotem. Niżej znajdują się dwaj biegnący mężczyźni w perukach. W wyższej części znajduje się ptak przypominający orła, który płynie na łodzi, zakończonej z przodu elementem w kształcie ludzkiej głowy. U góry palety Narmera znajdują się dwa wystające elementy w kształcie zwierząt z zawiniętymi rogami. Na drugiej stronie palety, również przedstawiono te zwierzęta. Pod spodem przedstawiono sznur ludzi idących jeden za drugim. Niektórzy niosą wysokie, podłużne przedmioty z dekoracjami na górze. Po prawej stronie przedstawiono ludzi z odciętymi głowami. Niżej znajdują się dwa zwierzęta przypominające lwy, ale z bardzo długimi szyjami, które przecinają się, tworząc okrąg. Ich szyje trzymają na sznurach dwaj mężczyźni. Na samym dole przedstawiono scenę z bykiem i leżącym mężczyzną.
Paleta Narmera, ok. 3000 p.n.e., Muzeum Egipskie, Kair, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Paleta Narmera, 3200, Muzeum Egipskie, Kair, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Narmer_Palette.jpg#/media/File:Narmer_Palette.jpg [dostęp 22.08.2023], domena publiczna.
R4MfasB1D0sPn
Na reliefie w białym kamieniu przedstawiono kilka postaci. Największa postać siedzi na krześle i trzyma w jednej ręce kwiat. Mniejsza postać, stojąca za nią, trzyma, skierowany w stronę większej postaci wachlarz z dużego liścia palmowego. Najmniejsza postać, która stoi na stole z drugiej strony największej postaci, trzyma w obu rękach gęś. Ponadto, na reliefie przedstawiono wazy, hieroglify, liście.
Sarkofag królowej Kawit, żony króla Nebhepetre Mentuhotepa, założyciela Środkowego Państwa, XI dynastia, panowanie Nebhepetre Mentuhotepa, ok. 2055–2004 p.n.e., Muzeum Egipskie, Kair, wikimedia.org, domena publiczna, Jon Bodsworth (fot.)
Źródło: Jon Bodsworth (fot.), Sarkofag królowej Kawit, Relief, Muzeum Egipskie, Kair, dostępny w internecie: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/fa/Queen_Ashit_relief.jpg [dostęp 22.08.2023], domena publiczna.
RNqEhDWkkjesm
Zdjęcie przedstawia biały, podłużny budynek. Część z prawej strony jest ułożona równolegle do tafli wody i reprezentuje nowoczesny styl. Ma ona białe, wysokie, bardzo cienkie kolumny, ułożone symetrycznie jedna przy drugiej, dookoła całej części nowoczesnej. Przyklejona do niej jest część wybudowana na styl starożytny, z piaskowego kamienia, ułożona prostopadle do tafli wody. Z przodu stoi kilka kolumn, a nad nimi znajduje się trójkątny dach.
Muzeum Pergamońskie, 1910‑1930 r., visitberlin.de, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu), SMB, Becker (fot.)
Źródło: SMB, Becker, Muzeum Pergamońskie, Fotografia, dostępny w internecie: https://www.visitberlin.de/system/files/styles/visitberlin_hero_visitberlin_desktop_2x/private/image/Pergamonmuseum_aussen_c_SMB_Foto_Becker_web.jpg?h=9d84dbd8&itok=p8J1Kw8I [dostęp 22.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R1AuAtvoJ0MdY
Zdjęcie przedstawia bardzo wysoką bramę z wejściem w kształcie łuku, pokrytą granatowymi, prostokątnymi płytkami. Na tych płytkach znajdują się złote, wypukłe wizerunki zwierząt. Bramę umieszczono w zamkniętym pomieszczeniu muzeum.
Brama Isztar, rekonstrukcja, Babilon, panowanie króla Nabuchodonozora II, 604–562 p.n.e., Muzeum Pergamońskie, Berlin, wikimedia.org, CC BY‑SA 4.0, Radomir Vrbovsky (fot.)
Źródło: Radomir Vrbovsky, Brama Isztar, rekonstrukcja, Babilon, 604, Muzeum Pergamońskie, Berlin, Niemcy, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Ishtar_gate_in_Pergamon_museum_in_Berlin..jpg#/media/File:Ishtar_gate_in_Pergamon_museum_in_Berlin..jpg [dostęp 22.08.2023], licencja: CC BY-SA 4.0.
R29shI0vdZlgJ
Zdjęcie przedstawia szerokie, kamienne, jasne schody, na których siedzą ludzie. Po obu stronach schodów, a także na samej górze znajdują się żebrowane kolumny z elementami w kształcie ślimaka, które trzymają płaski strop. Po bokach schodów znajdują się także rzeźby.
Ołtarz główny z Pergamonu, rekonstrukcja fasady zachodniej, 180‑160 p.n.e., Muzeum Pergamońskie, Berlin, CC BY 3.0, Lestat (Jan Mehlich) (fot.)
Źródło: Jan Mehlich, Ołtarz główny z Pergamonu, Muzeum Pergamońskie, Berlin, Niemcy, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Berlin_-_Pergamonmuseum_-_Altar_01.jpg#/media/File:Berlin_-_Pergamonmuseum_-_Altar_01.jpg [dostęp 22.08.2023], licencja: CC BY 3.0.
RRq2G493m3QaY
Mozaika z małych, kwadratowych kafelek, przedstawiająca niebiesko‑zieloną papugę, stojącą na prostokątnym bloku, na granatowym tle. Mozaika ma także ramkę z białych kafelek.
Mozaika z papugą aleksandryjską, „komnata ołtarzowa” w pałacu V, hellenistyczna, Pergamon, 160–150 p.n.e., Muzeum Pergamońskie, Berlin, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Mozaika z papugą aleksandryjską, 160, Mozaika, Muzeum Pergamońskie, Berlin, Niemcy, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Parrot_mosaic_-_Google_Art_Project.jpg#/media/File:Parrot_mosaic_-_Google_Art_Project.jpg [dostęp 22.08.2023], domena publiczna.
RP5ANTkdtnPa2
Zdjęcie przedstawia bramę z kamienia. Jest ustawiona w pomieszczeniu muzeum. Wykonana jest z kamienia. Na dole posiada trzy łuki z przejściami na drugą stronę. Oprócz tego w bramie znajdują się żebrowane kolumny z elementami w kształcie ślimaka. Przed bramą znajdują się ludzie.
Brama Targowa Miletu, rekonstrukcja z nowożytnymi dodatkami, rzymska, czasy Trajana, Milet, ok. 100 n.e., Muzeum Pergamońskie, Berlin, wikimedia.org, CC BY‑SA 4.0, Rafael Rodrigues Camargo (fot.)
Źródło: Rafael Rodrigues Camargo, Brama Targowa Miletu, rekonstrukcja z nowożytnymi dodatkami, replika, Muzeum Pergamońskie, Berlin, Niemcy, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Market_Gate_of_Miletus_in_the_Pergamon_Museum.jpg#/media/File:Market_Gate_of_Miletus_in_the_Pergamon_Museum.jpg [dostęp 22.08.2023], licencja: CC BY-SA 4.0.
R7hkh1p9iYTjB
Ilustracja przedstawia Muzeum Salvadora Dalego [czytaj: salwadora dalego]. Ukazana jest baszta i odchodzące od niej mury; wszystko w kolorze nasyconej czerwieni z żółtymi punktami. Na murach i szczycie baszty stoją wyobrażenia kurzych jaj ogromnych rozmiarów. Pomiędzy nimi ustawione są wizerunki postaci na podestach w złotym kolorze. Z lewej strony fotografii, za budynkiem muzeum, stoi biały budynek z olbrzymią przezroczystą kopułą na dachu.
Enfo, Muzeum Salvadora Dalego [czytaj: salwadora dalego], 1974 r., Figueres [czytaj: figeres], Hiszpania, wikimedia.org, CC BY‑SA 3.0, Enfo (fot.)
Źródło: Enfo, Muzeum Salvadora Dalego, fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:117_Figueres,_torre_Galatea_i_c%C3%BApula_del_Museu_Dal%C3%AD.JPG [dostęp 17.07.2023], licencja: CC BY-SA 3.0.
R1LXa0nCKU0vu
Zdjęcie przedstawia sofę w kształcie ust stojącą na drewnianej podłodze. Za sofą znajduje się stolik w kształcie nosa, na którym stoi złoty zegar. Po prawej i lewej stronie ilustracji, na bordowej ścianie, wiszą dwa obrazy w złotych ramach. Przedstawiono na nich pejzaż ciemnymi kolorami na jasnym tle.
Dalí i Domènech,[czytaj: dali i domenech] "Twarz Mae West[czytaj: me łest], która może służyć jako mieszkanie", 1974 r., Dali Teatr‑Muzeum, Figueros, Hiszpania, dobrzemieszkaj.pl, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Salvador Dali, "Twarz Mae West[czytaj: me łest], która może służyć jako mieszkanie, fotografia, Muzeum Sztuki Nowoczesnej MoMA, Nowy Jork, dostępny w internecie: https://www.dobrzemieszkaj.pl/galeria/najciekawsze_pomysly_do_wnetrz_z_wizerunkami_kobiet,100865-110483.html [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RkiXIxKsJa8n2
Fotografia przedstawia dekorację sufitu w Muzeum i Teatru Dalego [czytaj: dalego] w Hiszpanii. Ukazane są od dołu dwie postaci: mężczyzna w niebieskich spodniach i kobieta w czerwonej sukience. Podtrzymują rękoma namalowane na suficie złote obramowanie, w środku którego przedstawione zostało nocne niebo z sierpem księżyca i kolorowymi chmurami.
Salvador Dali [czytaj: salwador dali], Dekoracja sufitu w Muzeum i Teatr Dalego [czytaj: dalego], sufit Sali „Pałac powietrza”,Figueres [czytaj: figeres], 1972‑1973 r., Hiszpania, medium.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu),Igor Ferreira [czytaj: igor fehejra] (fot.)
Źródło: Salvador Dali, Igor Ferreira, Dekoracja sufitu w Muzeum i Teatr Dalego, malowidło ścienne, Pałac powietrza,Figueres, dostępny w internecie: https://medium.com/swlh/use-dal%C3%ADs-hypnagogic-method-to-elevate-your-creativity-94cc13a6d91f [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RSVCCa4aP5e5g
Obraz przedstawia nagą kobietę siedzącą na stoliku. Obok kobiety znajduje się biały łabędź, który obejmuje ją skrzydłem. Kobieta trzyma rękę na głowie łabędzia. Tło obrazu przedstawia wodę oraz niebo.
Salvador Dali [czytaj: salwador dali], „Atomowa Leda”, 1949 r., Muzeum i Teatr Dalego [czytaj: dalego], Figueres [czytaj: figeres], Hiszpania, arthive.com, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Salvador Dali, „Atomowa Leda”, Olej na płótnie, uzeum i Teatr Dalego, Figueres, Hiszpania, dostępny w internecie: https://arthive.com/salvadordali/works/316407~Atomic_Leda [dostęp 13.07.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RQeh6fhow2QYU
Fotografia przedstawia muzeumvan Gogha [czytaj: wan goga] w nocy. Na fotografii znajduje się oświetlony budynek z dużą ilością okien. Ukazany jest duży oszklony budynek z podświetloną nazwą. Obok rosną drzewa. Przed budynkiem rozpościera się teren porośnięty trawą, przez środek którego biegnie ścieżka.
architekci: Gerrit Rietveld, Kishō Kurokawa, Muzeum van Gogha [czytaj: wan goga] w nocy, 1963‑64 r., Skrzydło wystawowe: 1999 r., Amsterdam, Holandia, wikimedia.org, CC BY‑SA 4.0, Steven Lek (fot.)
Źródło: Steven Lek, Muzeum van Gogha w nocy, fotografia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Van_Gogh_Museum_by_night_Amsterdam_2017.jpg [dostęp 13.07.2023], licencja: CC BY-SA 4.0.
R15SRbp0NwoWb
Obraz autorstwa przedstawia pięć osób siedzących przy stole. Po lewej stronie obrazu na krześle siedzi mężczyzna ubrany w niebieską koszulę oraz zielone spodnie. Obok niego siedzi kobieta ubrana w zieloną suknię a na głowie założoną ma białą chustę. Kobieta razem z mężczyzną trzymają w ręku sztućce, którymi sięgają po znajdujące się na stole jedzenie. Kolejną osobą przy stole jest starszy mężczyzna z filiżanką w wyciągniętej ręce. Kobieta ubrana w zieloną suknię i białą chustę nalewa z dzbanka kawę do białych filiżanek ustawionych rzędem na stole. W centrum obrazu przy stole tyłem do obserwatora siedzi dziewczynka. Ubrana jest w długą zieloną suknię. Nad stołem na ścianie zawieszona jest lampa oświetlająca postacie w pomieszczeniu.
Vincent van Gogh [czytaj: wincent wan gog], „Jedzący kartofle”, 1885 r., Muzeum van Gogha [czytaj: wan goga], Amsterdam, Holandia, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Vincent van Gogh, „Jedzący kartofle”, Olej na płótnie, Muzeum van Gogha, Amsterdam, Holandia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Van-willem-vincent-gogh-die-kartoffelesser-03850.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
R1WxzwyqSO4Yn
Obraz przedstawia wazon ze słonecznikami. Stoi on na żółtym stole na tle jasnożółtej ściany. Jest dwukolorowy: od góry żółty, poniżej różowy. Kwiaty słonecznika mają intensywnie zielone gałązki.
Vincent van Gogh [czytaj: wincent wan gog], „Słoneczniki” (czwarta wersja), 1889 r., Muzeum van Gogha [czytaj: wan goga], Amsterdam, Holandia, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Vincent van Gogh, „Słoneczniki” (czwarta wersja), Olej na płótnie, Muzeum van Gogha, Amsterdam, Holandia, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Vincent_Willem_van_Gogh_127.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
R1HpgopCW3EYA
Obraz przedstawia umeblowany pokój. Po prawej stronie obrazu znajdują się niebieskie drzwi, obok których przy ścianie stoi łóżko. Na łóżku leżą żółte poduszki oraz czerwona pościel. Na ścianie nad łóżkiem wiszą cztery obrazy. Po lewej stronie łóżka znajduje się duże okno, krzesło oraz stolik, na którym stoją szklane naczynia. Na ścianie z lewej strony znajdują się drzwi oraz oparte o nie krzesło. Podłoga na obrazie jest w czerwonym kolorze.
Vincent van Gogh [czytaj: wincent wan gog], „Pokój artysty w Arles [czytaj: arle]”, 1888 r., Muzeum van Gogha [czytaj: wan goga], Amsterdam, Holandia, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: Vincent van Gogh, „Pokój artysty w Arles ”, Olej na płótnie, Muzeum van Gogha, Amsterdam, dostępny w internecie: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Vincent_van_Gogh_-_De_slaapkamer_-_Google_Art_Project.jpg [dostęp 13.07.2023], domena publiczna.
RGwP3x0FrvNtq
Zdjęcie przedstawia drewniany budynek w kolorze ciemnobrązowym. Z przodu znajduje się wystająca, przeszklona konstrukcja z drzwiami wejściowymi. Przed budynkiem znajduje się szary chodnik. Na nim stoją odłączone od budynku drzwi z trzema klamkami, z napisem „Hasior” z literami „s” oraz „r” przestawionymi w lustrzanym odbiciu. Dookoła rosną drzewa.
Wacław Nowakowski (projekt budynku 1935 r.), Galeria Hasiora od 1985 r. (po adaptacji budynku), muzeumtatrzanskie.pl, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu), Daniel Rumiancew (fot.)
Źródło: Daniel Rumiancew, Galeria Hasiora z zewnątrz, Fotografia, dostępny w internecie: https://muzeumtatrzanskie.pl/wp-content/uploads/2021/06/15.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R1MQUwLTcG3jM
Zdjęcie przedstawia wnętrze galerii artystycznej. Na ścianach wiszą obrazy. Z sufitu zwisają dzieła na płótnie. W pracach przewijają się motywy religijne, przedstawienia postaci w aureolach, jedna otoczona owocami, druga zdrewnianą, trójwymiarową ręką. Na ścianie wisi wizerunek istoty podobnej do czarnego ptaka. Dzieła składają się z różnych materiałów i mają nieregularne kształty.
Fragment wnętrza Galerii Hasiora, i‑tatry.pl, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Źródło: Fragment wnętrza Galerii Hasiora, Fotografia, dostępny w internecie: https://i-tatry.pl/wp-content/uploads/2014/10/galeria-hasiora-zakopane-3.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RXwCARtH1SjKM
Zdjęcie przedstawia wnętrze galerii artystycznej. Na ścianie wiszą dzieła w ramach, z trójwymiarowymi elementami. Dzieła składają się z różnych materiałów i mają nieregularne kształty. Między innymi jest to zbroja, szalik, plastikowe dłonie. W kącie pomieszczenia stoją dwa popiersia manekinów - kobieta i mężczyzna, ubrani w nakrycia głowy i inne elementy.
Fragment wnętrza Galerii Hasiora, i‑tatry.pl, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Fragment wnętrza Galerii Hasiora, Fotografia, dostępny w internecie: https://i-tatry.pl/wp-content/uploads/2014/10/galeria-hasiora-zakopane-2.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RRGFnrLkyFk5j
Zdjęcie przedstawia wnętrze galerii artystycznej. Na ścianach wiszą obrazy. Z sufitu zwisają dzieła na płótnie. W pracach przewijają się motywy religijne, przedstawienia postaci w aureolach, jedna otoczona owocami, druga zdrewnianą, trójwymiarową ręką. Na ścianie wisi wizerunek istoty podobnej do czarnego ptaka. Dzieła składają się z różnych materiałów i mają nieregularne kształty.
Fragment wnętrza Galerii Hasiora, i‑tatry.pl, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Fragment wnętrza Galerii Hasiora, Fotografia, dostępny w internecie: https://i-tatry.pl/wp-content/uploads/2014/10/galeria-hasiora-zakopane-1.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R1PVV7WsKUZeI
Zdjęcie przedstawia róg pomieszczenia w muzeum. Na białych ścianach wiszą ustawione symetrycznie obrazy w drewnianych ramach. Obrazy przedstawiają zarysy postaci podobnych do ludzkich, elementy w kształcie krzyża, zamazane, zamglone tło.
Fragment wnętrza Galerii Beksińskiego, podkarpackie.eu, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Fragment wnętrza Galerii Beksińskiego, Fotografia, dostępny w internecie: https://podkarpackie.eu/wp-content/uploads/2020/02/Galeria-Beksinskiego-11.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R1afzgyivsT9K
Zdjęcie przedstawia pomieszczenie w muzeum. Na białych ścianach wiszą obrazy w drewnianych ramach. Obrazy przedstawiają zarysy postaci podobnych do ludzkich, elementy w kształcie krzyża, zamazane, zamglone tło, ciemną szczelinę między górami.
Fragment wnętrza Galerii Beksińskiego, podkarpackie.eu, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Fragment wnętrza Galerii Beksińskiego, Fotografia, dostępny w internecie: https://podkarpackie.eu/wp-content/uploads/2020/02/Galeria-Beksinskiego-10.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RDAzXOvrgurcN
Zdjęcie przedstawia trzy obrazy w galerii, ustawione blisko siebie. Obraz po lewej stronie przedstawia postać podobną do ludzkiej, ale złożoną z małych, cienkich kości. Obraz pośrodku przedstawia zbitą grupę ludzkich szkieletów, przenikających się między sobą. Obraz po prawej stronie przedstawia niebieską przestrzeń, która otoczona jest wieżą z elementów przypominających gałęzie drzewa. Obrazy obramowane są złotymi ramami.
Wybrane dzieła w Galerii Beksińskiego, podkarpackie.eu, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Wybrane dzieła w Galerii Beksińskiego, Fotografia, dostępny w internecie: https://podkarpackie.eu/wp-content/uploads/2020/02/Galeria-Beksinskiego-15.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
R1aYMyRsynBn6
Zdjęcie przedstawia zbliżenie na obraz przedstawiający niebieską przestrzeń, która otoczona jest wieżą z elementów przypominających gałęzie drzewa. Obramowany jest złotymi ramami. Obok znajdują się inne dzieła.
Wybrane dzieła w Galerii Beksińskiego, podkarpackie.eu, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Wybrane dzieła w Galerii Beksińskiego, Fotografia, dostępny w internecie: https://podkarpackie.eu/wp-content/uploads/2020/02/Galeria-Beksinskiego-16.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
RinrYCV2pdes5
Zdjęcie przedstawia obraz w drewnianej ramie, na tle białej ściany. Obraz przedstawia romb z odznaczającymi się, przecinającymi się w środku dwoma liniami. Romb jest w podobnym kolorze co tło, w odcieniach szarego, brązowego, zielonego i czerwonego. Kolory są stonowane.
Zdzisław Beksiński, „Y”, 2005 r., Muzeum Historyczne w Sanoku, podkarpackie.eu, Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu)
Źródło: Y, 2005, Olej na płycie pilśniowej, Muzeum Historyczne w Sanoku, dostępny w internecie: https://podkarpackie.eu/wp-content/uploads/2020/02/Galeria-Beksinskiego-09.jpg [dostęp 21.08.2023], Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Bibliografia
Borghesi S., Kunsthistorisches Museum. Wiedeń, Warszawa 2005.
Bartolena S., Musee d'Orsay. Paryż, Warszawa 2006.
Borghesi S., Stara Pinakoteka. Monachium, Warszawa 2005.
Fregolent A., Ermitaż. Petersburg, Warszawa 2005.
Fregolent A., Luwr. Paryż, Warszawa 2005.
Ginanneschi E., Uffizi. Florencja, Warszawa 2005.
Impelluso L., Gallerie dell' Accademia. Wenecja, Warszawa 2006
Kierunki i tendencje sztuki nowoczesnej, opr. zbiorowe, Warszawa 1980.
Słownik sztuki XX wieku, pod red. G. Durozoi, Warszawa 1998.
Taraba D., Prado. Madryt, Warszawa 2005.
Stoichita V.I., Krótka historia cienia, Kraków 2001.
Taraba D., Rijksmuseum. Amsterdam, Warszawa 2006.
Tarabry D., National Gallery. Londyn, Warszawa 2005.
Zuffi S., Pinakoteka Brera. Mediolan, Warszawa 2006.