Młody instrumentalista - pianino/keyboard

Grafika przedstawia partyturę utworu „Wlazł kotek na płotek” w metrum trzy czwarte w kluczu wiolinowym. Wszystkie dźwięki znajdują się w obrębie oktawy razkreślnej. Jest też zapisane palcowanie. Utwór rozpoczyna się od trzech ćwierćnut: na pierwszą miarę dźwięk g (grany małym palcem), następnie na drugą i trzecią miarę dźwięk e (grany palcem środkowym). W drugim takcie również znajdują się same ćwierćnuty: f na pierwszą miarę, grany palcem serdecznym, następnie dwa razy dźwięk d grany palcem wskazującym. W trzecim takcie na pierwszą miarę grana jest kciukiem ósemka c, następnie ósemka e palcem środkowym, na drugą miarę półnuta g za pomocą małego palca. Druga linijka rozpoczyna się od czwartego taktu utworu. Znajdują się w nim trzy ćwierćnuty; takt stanowi powtórzenie taktu pierwszego. Na pierwszą miarę grany jest dźwięk g (za pomocą małego palca), następnie na drugą i trzecią miarę dźwięk e (grany palcem środkowym). W piątym takcie również znajdują się same ćwierćnuty: f na pierwszą miarę, grany palcem serdecznym, następnie dwa razy dźwięk d grany palcem wskazującym. W ostatnim, szóstym takcie na pierwszą miarę grana jest kciukiem ósemka c, następnie ósemka e palcem środkowym, na drugą miarę półnuta c za pomocą kciuka. Pod partyturą znajduje się nagranie audio. Utwór „Wlazł kotek na płotek” zagrany za pomocą prawej dłoni ma 15 sekund. Jest to prosty, krótki utwór o wesołym charakterze, zagrany w powolnym tempie. Dźwięki są wyraźnie oddzielone od siebie.

Grafika przedstawia partyturę akompaniamentu do utworu „Wlazł kotek na płotek” w metrum trzy czwarte w kluczu basowym. Wszystkie dźwięki znajdują się w obrębie oktawy razkreślnej oraz małej. Jest też zapisane palcowanie. Wszystkie dźwięki w partyturze to półnuty z kropką. Pierwszy takt rozpoczyna się od dźwięku c granego kciukiem. W drugim takcie grany jest dźwięk g za pomocą małego palca. W takcie trzecim oraz czwartym ponownie należy zagrać dźwięk c za pomocą kciuka. W takcie piątym wykonywany jest dźwięk g za pomocą małego palca. W ostatnim, szóstym takcie grany jest kciukiem dźwięk c. Pod partyturą znajduje się nagranie audio. Utwór „Wlazł kotek na płotek” zagrany za pomocą lewej dłoni ma 15 sekund. Jest to jedynie sześć dźwięków, zagranych osobno, w odstępach od siebie.

Grafika przedstawia partyturę utworu „Wlazł kotek na płotek” z akompaniamentem w metrum trzy czwarte w kluczu wiolinowym oraz basowym. Opracowanie stanowi połączenie dwóch poprzednich partii w jednym systemie. Wszystkie dźwięki znajdują się w obrębie oktawy razkreślnej oraz małej. Jest też zapisane palcowanie. W kluczu wiolinowym utwór rozpoczyna się od trzech ćwierćnut: na pierwszą miarę dźwięk g (grany małym palcem), następnie na drugą i trzecią miarę dźwięk e (grany palcem środkowym). W kluczu basowym kciukiem grana jest półnuta z kropką c. W drugim takcie klucza wiolinowego również znajdują się same ćwierćnuty: f na pierwszą miarę, grany palcem serdecznym, następnie dwa razy dźwięk d grany palcem wskazującym. W kluczu basowym mały palec gra półnutę z kropką g. W trzecim takcie w kluczu wiolinowym na pierwszą miarę grana jest kciukiem ósemka c, następnie ósemka e palcem środkowym, na drugą miarę półnuta g za pomocą małego palca. W kluczu basowym grana jest półnuta z kropką c za pomocą kciuka. W czwartym takcie utworu w kluczu wiolinowym ponownie znajdują się trzy ćwierćnuty; takt stanowi powtórzenie taktu pierwszego. Na pierwszą miarę grany jest dźwięk g (za pomocą małego palca), następnie na drugą i trzecią miarę dźwięk e (grany palcem środkowym). W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta z kropką c. W piątym takcie w kluczu wiolinowym również znajdują się same ćwierćnuty: f na pierwszą miarę, grany palcem serdecznym, następnie dwa razy dźwięk d grany palcem wskazującym. W kluczu basowym mały palec gra półnutę z kropką g. W ostatnim, szóstym takcie w kluczu wiolinowym na pierwszą miarę grana jest kciukiem ósemka c, następnie ósemka e palcem środkowym, na drugą miarę półnuta c za pomocą kciuka. W kluczu basowym grana jest półnuta z kropką c za pomocą kciuka. Pod partyturą znajduje się nagranie audio. Utwór „Wlazł kotek na płotek” zagrany za pomocą prawej i lewej dłoni ma 15 sekund. Jest to prosty, krótki utwór o wesołym charakterze, zagrany w powolnym tempie.

Grafika przedstawia partyturę utworu „Oda do radości” w metrum cztery czwarte w kluczu wiolinowym. Wszystkie dźwięki znajdują się w obrębie oktawy razkreślnej. Jest też zapisane palcowanie. Utwór rozpoczyna się od czterech ćwierćnut: na pierwszą i drugą miarę palcem środkowym grany jest dźwięk e, następnie f palcem serdecznym oraz g palcem małym. W drugim takcie również są same ćwierćnuty: na pierwszą miarę grane małym palcem g, następnie f wykonywane palcem serdecznym, później e palcem środkowym i d palcem wskazującym. Takt trzeci rozpoczyna się od dwóch ćwierćnut c granych kciukiem, następnie na trzecią miarę wykonywana jest palcem wskazującym ćwierćnuta d, na miarę czwartą ćwierćnuta e za pomocą palca środkowego. W takcie czwartym na pierwszą miarę grana jest za pomocą palca środkowego ćwierćnuta z kropką e, następnie ósemka d oraz półnuta d na trzecią miarę, obie za pomocą palca wskazującego. Takty od piątego do siódmego stanowią powtórzenie taktów od pierwszego do trzeciego. Takt piąty rozpoczyna się od czterech ćwierćnut: na pierwszą i drugą miarę palcem środkowym grany jest dźwięk e, następnie f palcem serdecznym oraz g palcem małym. W szóstym takcie również są same ćwierćnuty: na pierwszą miarę grane małym palcem g, następnie f wykonywane palcem serdecznym, później e palcem środkowym i d palcem wskazującym. Takt siódmy rozpoczyna się od dwóch ćwierćnut c granych kciukiem, następnie na trzecią miarę wykonywana jest palcem wskazującym ćwierćnuta d, na miarę czwartą ćwierćnuta e za pomocą palca środkowego. W takcie ósmym na pierwszą miarę grana jest za pomocą palca wskazującego ćwierćnuta z kropką d, następnie ósemka c oraz półnuta c na trzecią miarę, obie za pomocą kciuka. Pod partyturą znajduje się nagranie audio. Utwór „Oda do radości” dla prawej ręki trwa 24 sekundy. Jest to prosty, krótki utwór o wesołym, nieco oficjalnym charakterze, zagrany w powolnym tempie. Dźwięki są wyraźnie oddzielone od siebie.

Grafika przedstawia partyturę akompaniamentu do utworu „Oda do radości” w metrum cztery czwarte w kluczu basowym. Wszystkie dźwięki znajdują się w obrębie oktawy razkreślnej oraz małej. Jest też zapisane palcowanie. W pierwszych siedmiu taktach wszystkie dźwięki to całe nuty. W takcie pierwszym za pomocą kciuka grany jest dźwięk c. W takcie drugim mały palec wykonuje dźwięk g. W takcie trzecim ponownie pojawia się dźwięk c, grany za pomocą kciuka. W takcie czwartym wykonywane jest g za pomocą małego palca. W takcie piątym pomocą kciuka grany jest dźwięk c. W takcie szóstym mały palec wykonuje dźwięk g. W takcie siódmym ponownie pojawia się dźwięk c, grany za pomocą kciuka. W takcie ósmym są dwie półnuty: g, grane za pomocą małego palca na pierwszą miarę, a następnie na trzecią miarę dźwięk c, wykonywany przez kciuk. Pod partyturą znajduje się nagranie audio. Utwór „Oda do radości” dla lewej ręki trwa 24 sekundy. Jest to jedynie dziewięć dźwięków, zagranych osobno, w odstępach od siebie.

Grafika przedstawia partyturę utworu „Oda do radości” z akompaniamentem w metrum cztery czwarte w kluczu wiolinowym oraz basowym. Opracowanie stanowi połączenie dwóch poprzednich partii w jednym systemie. Wszystkie dźwięki znajdują się w obrębie oktawy razkreślnej oraz małej. Jest też zapisane palcowanie. Utwór w kluczu wiolinowym rozpoczyna się od czterech ćwierćnut: na pierwszą i drugą miarę palcem środkowym grany jest dźwięk e, następnie f palcem serdecznym oraz g palcem małym. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest cała nuta c. W drugim takcie w kluczu wiolinowym również są same ćwierćnuty: na pierwszą miarę grane małym palcem g, następnie f wykonywane palcem serdecznym, później e palcem środkowym i d palcem wskazującym. W kluczu basowym mały palec wykonuje całą nutę g. Takt trzeci w kluczu wiolinowym rozpoczyna się od dwóch ćwierćnut c granych kciukiem, następnie na trzecią miarę wykonywana jest palcem wskazującym ćwierćnuta d, na miarę czwartą ćwierćnuta e za pomocą palca środkowego. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest cała nuta c. W takcie czwartym w kluczu wiolinowym na pierwszą miarę grana jest za pomocą palca środkowego ćwierćnuta z kropką e, następnie ósemka d oraz półnuta d na trzecią miarę, obie za pomocą palca wskazującego. W kluczu basowym mały palec wykonuje całą nutę g. Takty od piątego do siódmego stanowią powtórzenie taktów od pierwszego do trzeciego. Takt piąty w kluczu wiolinowym rozpoczyna się od czterech ćwierćnut: na pierwszą i drugą miarę palcem środkowym grany jest dźwięk e, następnie f palcem serdecznym oraz g palcem małym. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest cała nuta c. W szóstym takcie w kluczu wiolinowym również są same ćwierćnuty: na pierwszą miarę grane małym palcem g, następnie f wykonywane palcem serdecznym, później e palcem środkowym i d palcem wskazującym. W kluczu basowym mały palec wykonuje całą nutę g. Takt siódmy w kluczu wiolinowym rozpoczyna się od dwóch ćwierćnut c granych kciukiem, następnie na trzecią miarę wykonywana jest palcem wskazującym ćwierćnuta d, na miarę czwartą ćwierćnuta e za pomocą palca środkowego. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest cała nuta c. W takcie ósmym w kluczu wiolinowym na pierwszą miarę grana jest za pomocą palca wskazującego ćwierćnuta z kropką d, następnie ósemka c oraz półnuta c na trzecią miarę, obie za pomocą kciuka. W kluczu basowym pojawiają się dwie półnuty: g, grane za pomocą małego palca na pierwszą miarę, a następnie na trzecią miarę dźwięk c, wykonywany przez kciuk. Pod partyturą znajduje się nagranie audio. Utwór „Oda do radości” dla prawej i lewej ręki trwa 24 sekundy. Jest to prosty, krótki utwór o wesołym, nieco oficjalnym charakterze, zagrany w powolnym tempie.

Grafika przedstawia partyturę utworu „Kółko graniaste” w metrum dwie czwarte w kluczu wiolinowym. Wszystkie dźwięki znajdują się w obrębie oktawy razkreślnej. Jest też zapisane palcowanie. Pierwszy takt rozpoczyna się od ćwierćnuty g, granej małym palcem. Na drugą miarę wykonywane są dwie ósemki e za pomocą środkowego palca. W drugim takcie na pierwszą miarę grana jest za pomocą małego palca ćwierćnuta g, a następnie ćwierćnuta e palcem środkowym na drugą miarę. Kolejne dwa takty stanowią powtórzenie dwóch pierwszych taktów. W takcie trzecim na pierwszą miarę grana jest małym palcem ćwierćnuta g. Na drugą miarę wykonywane są dwie ósemki e za pomocą środkowego palca. W czwartym takcie na pierwszą miarę grana jest za pomocą małego palca ćwierćnuta g, a następnie ćwierćnuta e palcem środkowym na drugą miarę. W taktach od piątego do dziewiątego wszystkie dźwięki są ósemkami. W takcie piątym na pierwszą miarę grany jest dwa razy dźwięk f za pomocą palca serdecznego, następnie dźwięk e palcem środkowym na drugą miarę oraz dźwięk d palcem wskazującym. W takcie szóstym dźwięk g grany jest cztery razy za pomocą małego palca. W takcie siódmym na pierwszą miarę grany jest dwa razy dźwięk f za pomocą palca serdecznego, następnie dźwięk e palcem środkowym na drugą miarę oraz dźwięk d palcem wskazującym. W takcie ósmym dźwięk g grany jest cztery razy za pomocą małego palca. W takcie dziewiątym grane są dźwięki: g za pomocą małego palca na pierwszą miarę, następnie f palcem serdecznym, na drugą miarę e za pomocą palca środkowego oraz d palcem wskazującym. W ostatnim, dziesiątym takcie grana jest tylko ćwierćnuta c za pomocą kciuka. Pod partyturą znajduje się nagranie audio. Utwór „Kółko graniaste” dla prawej ręki trwa 17 sekund. Jest to prosty, krótki utwór o wesołym charakterze, zagrany dość dynamicznie. Dźwięki są wyraźnie oddzielone od siebie.

Grafika przedstawia partyturę akompaniamentu do utworu „Kółko graniaste” w metrum dwie czwarte w kluczu basowym. Wszystkie dźwięki znajdują się w obrębie oktawy razkreślnej oraz małej. Jest też zapisane palcowanie. We wszystkich dziesięciu taktach wszystkie dźwięki to półnuty. W takcie pierwszym za pomocą kciuka grany jest dźwięk c. Dokładnie tak samo jest w taktach od drugiego do czwartego. W takcie piątym mały palec wykonuje dźwięk g. W takcie szóstym nie ma żadnego dźwięku. W takcie siódmym mały palec wykonuje dźwięk g. W takcie ósmym za pomocą kciuka grany jest dźwięk c. W takcie dziewiątym mały palec wykonuje dźwięk g. W takcie dziesiątym za pomocą kciuka grany jest dźwięk c. Pod partyturą znajduje się nagranie audio. Utwór „Kółko graniaste” dla lewej ręki trwa 17 sekund. Jest to jedynie dziewięć dźwięków, zagranych osobno, w odstępach od siebie.

Grafika przedstawia partyturę utworu „Kółko graniaste” z akompaniamentem w metrum dwie czwarte w kluczu wiolinowym oraz basowym. Opracowanie stanowi połączenie dwóch poprzednich partii w jednym systemie. Wszystkie dźwięki znajdują się w obrębie oktawy razkreślnej oraz małej. Jest też zapisane palcowanie. Pierwszy takt w linii wiolinowej rozpoczyna się od ćwierćnuty g, granej małym palcem. Na drugą miarę wykonywane są dwie ósemki e za pomocą środkowego palca. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c. W drugim takcie w linii wiolinowej na pierwszą miarę grana jest za pomocą małego palca ćwierćnuta g, a następnie ćwierćnuta e palcem środkowym na drugą miarę. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c. W takcie trzecim w linii wiolinowej na pierwszą miarę grana jest małym palcem ćwierćnuta g. Na drugą miarę wykonywane są dwie ósemki e za pomocą środkowego palca. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c. W czwartym takcie w linii wiolinowej na pierwszą miarę grana jest za pomocą małego palca ćwierćnuta g, a następnie ćwierćnuta e palcem środkowym na drugą miarę. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c. W takcie piątym w linii wiolinowej wszystkie dźwięki są ósemkami; na pierwszą miarę grany jest dwa razy dźwięk f za pomocą palca serdecznego, następnie dźwięk e palcem środkowym na drugą miarę oraz dźwięk d palcem wskazującym. W kluczu basowym za pomocą małego palca grana jest półnuta g. W takcie szóstym w linii wiolinowej wszystkie dźwięki są ósemkami; dźwięk g grany jest cztery razy za pomocą małego palca. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c. W takcie siódmym w linii wiolinowej wszystkie dźwięki są ósemkami; na pierwszą miarę grany jest dwa razy dźwięk f za pomocą palca serdecznego, następnie dźwięk e palcem środkowym na drugą miarę oraz dźwięk d palcem wskazującym. W kluczu basowym za pomocą małego palca grana jest półnuta g. W takcie ósmym w linii wiolinowej wszystkie dźwięki są ósemkami; dźwięk g grany jest cztery razy za pomocą małego palca. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c. W takcie dziewiątym w linii wiolinowej wszystkie dźwięki są ósemkami; grane są dźwięki: g za pomocą małego palca na pierwszą miarę, następnie f palcem serdecznym, na drugą miarę e za pomocą palca środkowego oraz d palcem wskazującym. W kluczu basowym za pomocą małego palca grana jest półnuta g. W ostatnim, dziesiątym takcie w linii wiolinowej grana jest tylko ćwierćnuta c za pomocą kciuka. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest ćwierćnuta c. Pod partyturą znajduje się nagranie audio. Utwór „Kółko graniaste” dla prawej i lewej ręki trwa 17 sekund. Jest to prosty, krótki utwór o wesołym charakterze, zagrany dość dynamicznie.

Grafika przedstawia partyturę utworu „Piosenka o konikach polnych” z akompaniamentem w metrum cztery czwarte w kluczu wiolinowym oraz basowym. Wszystkie dźwięki znajdują się w obrębie oktawy razkreślnej oraz małej. Jest też zapisane palcowanie. W pierwszym takcie w linii wiolinowej znajdują się same ćwierćnuty. Na pierwszą miarę grane jest małym palcem g, następnie palcem środkowym e, na trzecią miarę f palcem serdecznym oraz na czwartą miarę d palcem wskazującym. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. W drugim takcie w linii wiolinowej pierwsze trzy dźwięki to ćwierćnuty c, wykonywane kciukiem. Na czwartą miarę grana jest za pomocą palca środkowego ćwierćnuta e. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. W trzecim takcie w kluczu wiolinowym pierwsze trzy dźwięki to ćwierćnuty d, wykonywane palcem wskazującym. Na czwartą miarę grana jest za pomocą palca serdecznego ćwierćnuta f. W kluczu basowym za pomocą małego palca grana jest półnuta g, po której następuje pauza półnutowa. W takcie czwartym w kluczu wiolinowym grane są dwie ćwierćnuty: e za pomocą palca środkowego i f za pomocą palca serdecznego, a następnie na trzecią miarę wykonywana jest półnuta g za pomocą małego palca. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. W piątym takcie w linii wiolinowej na pierwszą miarę grana jest małym palcem ćwierćnuta g, następnie palcem środkowym ćwierćnuta e, na trzecią miarę ćwierćnuta f palcem serdecznym oraz na czwartą miarę ćwierćnuta d palcem wskazującym. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. W szóstym takcie w linii wiolinowej pierwsze trzy dźwięki to ćwierćnuty c, wykonywane kciukiem. Na czwartą miarę grana jest za pomocą palca środkowego ćwierćnuta e. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. W siódmym takcie w kluczu wiolinowym pierwsze trzy dźwięki to ćwierćnuty d, wykonywane palcem wskazującym. Na czwartą miarę grana jest za pomocą palca środkowego ćwierćnuta e. W kluczu basowym za pomocą małego palca grana jest półnuta g, po której następuje pauza półnutowa. W takcie ósmym w kluczu wiolinowym grana jest za pomocą kciuka półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. Pod koniec taktu występuje też oznaczenie fine, oznaczające zakończenie utworu po powtórzeniu da capo. Takt dziewiąty w kluczu wiolinowym rozpoczyna się od trzech ćwierćnut f, granych za pomocą palca serdecznego. Na czwartą miarę grana jest za pomocą palca wskazującego ćwierćnuta d. W kluczu basowym za pomocą małego palca grana jest półnuta g, po której następuje pauza półnutowa. W takcie dziesiątym palec środkowy na trzy pierwsze miary wykonuje ćwierćnuty e, a na miarę czwartą grana jest ćwierćnuta c za pomocą kciuka. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. Takt jedenasty w kluczu wiolinowym rozpoczyna się od trzech ćwierćnut f, granych za pomocą palca serdecznego. Na czwartą miarę grana jest za pomocą palca wskazującego ćwierćnuta d. W kluczu basowym za pomocą małego palca grana jest półnuta g, po której następuje pauza półnutowa. W takcie dwunastym w kluczu wiolinowym znajdują się dwie półnuty: na miarę pierwszą e, grana za pomocą palca środkowego, na trzecią miarę c, wykonywana za pomocą kciuka. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. Takt trzynasty w kluczu wiolinowym rozpoczyna się od trzech ćwierćnut f, granych za pomocą palca serdecznego. Na czwartą miarę grana jest za pomocą palca wskazującego ćwierćnuta d. W kluczu basowym za pomocą małego palca grana jest półnuta g, po której następuje pauza półnutowa. W takcie czternastym palec środkowy na trzy pierwsze miary wykonuje ćwierćnuty e, a na miarę czwartą grana jest ćwierćnuta c za pomocą kciuka. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. Takt piętnasty w kluczu wiolinowym rozpoczyna się od trzech ćwierćnut f, granych za pomocą palca serdecznego. Na czwartą miarę grana jest za pomocą palca wskazującego ćwierćnuta d. W kluczu basowym za pomocą małego palca grana jest półnuta g, po której następuje pauza półnutowa. W takcie szesnastym w kluczu wiolinowym pojawiają się wyłącznie ćwierćnuty: grane kciukiem c, grane palcem wskazującym d, grane palcem środkowym e oraz grane palcem serdecznym f. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. W siedemnastym takcie w linii wiolinowej znajdują się same ćwierćnuty. Na pierwszą miarę grane jest małym palcem g, następnie palcem środkowym e, na trzecią miarę f palcem serdecznym oraz na czwartą miarę d palcem wskazującym. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. W osiemnastym takcie w linii wiolinowej pierwsze trzy dźwięki to ćwierćnuty c, wykonywane kciukiem. Na czwartą miarę grana jest za pomocą palca środkowego ćwierćnuta e. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. W dziewiętnastym takcie w kluczu wiolinowym pierwsze trzy dźwięki to ćwierćnuty d, wykonywane palcem wskazującym. Na czwartą miarę grana jest za pomocą palca serdecznego ćwierćnuta f. W kluczu basowym za pomocą małego palca grana jest półnuta g, po której następuje pauza półnutowa. W takcie dwudziestym w kluczu wiolinowym grane są dwie ćwierćnuty: e za pomocą palca środkowego i f za pomocą palca serdecznego, a następnie na trzecią miarę wykonywana jest półnuta g za pomocą małego palca. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. W dwudziestym pierwszym takcie w linii wiolinowej na pierwszą miarę grana jest małym palcem ćwierćnuta g, następnie palcem środkowym ćwierćnuta e, na trzecią miarę ćwierćnuta f palcem serdecznym oraz na czwartą miarę ćwierćnuta d palcem wskazującym. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. W dwudziestym drugim takcie w linii wiolinowej pierwsze trzy dźwięki to ćwierćnuty c, wykonywane kciukiem. Na czwartą miarę grana jest za pomocą palca środkowego ćwierćnuta e. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. W dwudziestym trzecim takcie w kluczu wiolinowym pierwsze trzy dźwięki to ćwierćnuty d, wykonywane palcem wskazującym. Na czwartą miarę grana jest za pomocą palca środkowego ćwierćnuta e. W kluczu basowym za pomocą małego palca grana jest półnuta g, po której następuje pauza półnutowa. W takcie dwudziestym czwartym w kluczu wiolinowym grana jest za pomocą kciuka półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. W kluczu basowym za pomocą kciuka grana jest półnuta c, po której następuje pauza półnutowa. Pod koniec taktu występuje też oznaczenie da capo al fine, oznaczające powtórzenie całego utworu od samego początku do oznaczenia fine. Pod partyturą znajduje się nagranie audio. Utwór „Piosenka o konikach polnych” z akompaniamentem lewej ręki trwa jedną minutę i 19 sekund. Ma on wesoły, nieco sentymentalny charakter. Zagrany jest średnio szybko.

Grafika przedstawia partyturę utworu „Pojedziemy na łów” z akompaniamentem w metrum dwie czwarte w kluczu wiolinowym oraz basowym. Wszystkie dźwięki znajdują się w obrębie oktawy razkreślnej oraz małej. Jest też zapisane palcowanie. Pierwszy takt w kluczu wiolinowym zawiera same ósemki: najpierw grane kciukiem c, następnie wykonywane palcem wskazującym d, e grane za pomocą palca środkowego oraz f palcem serdecznym. W kluczu basowym na pierwszą miarę grana jest kciukiem ćwierćnuta c, a następnie ćwierćnuta g małym palcem na drugą miarę. W drugim takcie w kluczu wiolinowym na pierwszą miarę grana jest małym palcem ćwierćnuta g, a następnie na drugą miarę ćwierćnuta e za pomocą środkowego palca. W kluczu basowym na pierwszą miarę grana jest kciukiem ćwierćnuta c, a następnie ćwierćnuta g małym palcem na drugą miarę. W trzecim takcie w kluczu wiolinowym na pierwszą miarę grana jest małym palcem ćwierćnuta g, a następnie na drugą miarę ćwierćnuta e za pomocą środkowego palca. W kluczu basowym na pierwszą miarę grana jest kciukiem ćwierćnuta c, a następnie ćwierćnuta g małym palcem na drugą miarę. W takcie czwartym w kluczu wiolinowym wykonywane są najpierw dwie ósemki e za pomocą palca środkowego, a następnie dwie ósemki d za pomocą palca wskazującego. W kluczu basowym grane są dwie ćwierćnuty g za pomocą małego palca na pierwszą i drugą miarę. W takcie piątym w obu kluczach grana jest za pomocą kciuka ćwierćnuta c. W takcie szóstym w kluczu wiolinowym wykonywane są najpierw dwie ósemki e za pomocą palca środkowego, a następnie dwie ósemki d za pomocą palca wskazującego. W kluczu basowym na pierwszą miarę grana jest kciukiem ćwierćnuta c, a następnie ćwierćnuta g małym palcem na drugą miarę. W siódmym takcie w kluczu wiolinowym na pierwsza miarę grane są za pomocą palca środkowego dwie ósemki e, a następnie ćwierćnuta f na drugą miarę przez palec serdeczny. W kluczu basowym na pierwszą miarę grana jest kciukiem ćwierćnuta c, a następnie ćwierćnuta g małym palcem na drugą miarę. W takcie ósmym w kluczu wiolinowym wykonywane są najpierw dwie ósemki e za pomocą palca środkowego, a następnie dwie ósemki d za pomocą palca wskazującego. W kluczu basowym na pierwszą miarę grana jest kciukiem ćwierćnuta c, a następnie ćwierćnuta g małym palcem na drugą miarę. W dziewiątym takcie w kluczu wiolinowym na pierwsza miarę grane są za pomocą palca środkowego dwie ósemki e, a następnie ćwierćnuta f na drugą miarę przez palec serdeczny. W kluczu basowym na pierwszą miarę grana jest kciukiem ćwierćnuta c, a następnie ćwierćnuta g małym palcem na drugą miarę. W takcie dziewiątym w kluczu wiolinowym wykonywane są najpierw dwie ósemki e za pomocą palca środkowego, a następnie dwie ósemki d za pomocą palca wskazującego. W kluczu basowym grane są dwie ćwierćnuty g za pomocą małego palca na pierwszą i drugą miarę. W takcie dziesiątym w obu kluczach grana jest za pomocą kciuka ćwierćnuta c. Kolejna linijka stanowi powtórzenie linijki poprzedniej. W takcie jedenastym w kluczu wiolinowym wykonywane są najpierw dwie ósemki e za pomocą palca środkowego, a następnie dwie ósemki d za pomocą palca wskazującego. W kluczu basowym na pierwszą miarę grana jest kciukiem ćwierćnuta c, a następnie ćwierćnuta g małym palcem na drugą miarę. W dwunastym takcie w kluczu wiolinowym na pierwsza miarę grane są za pomocą palca środkowego dwie ósemki e, a następnie ćwierćnuta f na drugą miarę przez palec serdeczny. W kluczu basowym na pierwszą miarę grana jest kciukiem ćwierćnuta c, a następnie ćwierćnuta g małym palcem na drugą miarę. W takcie trzynastym w kluczu wiolinowym wykonywane są najpierw dwie ósemki e za pomocą palca środkowego, a następnie dwie ósemki d za pomocą palca wskazującego. W kluczu basowym na pierwszą miarę grana jest kciukiem ćwierćnuta c, a następnie ćwierćnuta g małym palcem na drugą miarę. W czternastym takcie w kluczu wiolinowym na pierwsza miarę grane są za pomocą palca środkowego dwie ósemki e, a następnie ćwierćnuta f na drugą miarę przez palec serdeczny. W kluczu basowym na pierwszą miarę grana jest kciukiem ćwierćnuta c, a następnie ćwierćnuta g małym palcem na drugą miarę. W takcie piętnastym w kluczu wiolinowym wykonywane są najpierw dwie ósemki e za pomocą palca środkowego, a następnie dwie ósemki d za pomocą palca wskazującego. W kluczu basowym grane są dwie ćwierćnuty g za pomocą małego palca na pierwszą i drugą miarę. W szesnastym, ostatnim takcie w obu kluczach grana jest za pomocą kciuka ćwierćnuta c. Pod partyturą znajduje się nagranie audio. Utwór „Pojedziemy na łów” z akompaniamentem lewej ręki trwa 29 sekund. Ma on wesoły, dość dynamiczny charakter.