Grafika interaktywna przedstawia drogę pakietu w architekturze modelu TCP/IP. Grafika podzielona jest na dwie kolumny, na nadawcę pakietu i odbiorcę pakietu. Połączone są one ze sobą linią podpisaną jako sieć internet.
W obu kolumnach znajduje się pięć wierszy. Są to warstwa aplikacji, warstwa transportu, warstwa internetowa, warstwa łącza danych, warstwa fizyczna. Przy każdym wierszu znajduje się guzik z kolejnym numerem. Numer szósty znajduje się przy sieci internet. Po kliknięciu na przycisk wyświetli się opis, który można odczytać lub odsłuchać za pomocą odtwarzacza audio.
Nadawca pakietu. Warstwa aplikacji rlogin host, strzałka w dół do warstwy transportu segmentu TCP, strzałka w dół do warstwy internetowej datagran IP, strzałka w dół do warstwy łącza danych ramka, strzałka w dół do warstwy fizycznej ramka.
Odbiorca pakietu. Tu strzałki prowadzą od warstwy fizycznej ramki w górę do warstwy łącza danych ramki, do warstwy internetowej datagram IP, do warstwy transportu segment TCP, do warstwy aplikacji odbiór żądania.
Punkt pierwszy. Warstwa aplikacji – inicjacja komunikacji przez użytkownika
Użytkownik nadawca wysyła wiadomość lub wydaje polecenie, które musi uzyskać dostęp do odbiorcy. Protokół aplikacji formatuje pakiet, aby TCP lub UDP mogły go obsłużyć. Przykładem jest polecenie rlogin, które korzysta z TCP do przesyłania danych jako strumień bajtów. Inne protokoły, takie jak NIS+, używają UDP i wymagają sformatowania pakietu jako wiadomości.
Punkt drugi. Warstwa transportowa – enkapsulacja danych
Protokoły warstwy transportowej, takie jak TCP i UDP, rozpoczynają proces enkapsulacji danych. TCP segmentuje dane na segmenty i dołącza nagłówki zawierające informacje o nadawcy, odbiorcy, kolejności i sumie kontrolnej. TCP używa trójstronnego handshake’u do nawiązania połączenia. UDP tworzy pakiety z wiadomości otrzymanych z warstwy aplikacji i dołącza nagłówki z informacjami o portach, długości i sumie kontrolnej. UDP nie zapewnia potwierdzenia odbioru.
Punkt trzeci. Warstwa internetowa – datagramy IP
Warstwa internetowa obsługuje segmenty i pakiety TCP oraz UDP. Protokół IP formatuje je jako datagramy IP i przypisuje adresy IP nadawcy i odbiorcy. Datagramy IP zawierają nagłówek IP z informacjami takimi jak adresy IP, długość datagramu i kolejność. Jeśli datagram przekracza dopuszczalny rozmiar, jest fragmentowany.
Punkt czwarty. Warstwa łącza danych – następuje ramkowanie
Protokoły warstwy łącza danych, takie jak PPP, formatują datagram IP w ramkę. Protokoły te dołączają trzeci nagłówek i stopkę, aby „oprawić” datagram. Nagłówek ramki zawiera pole sprawdzania redundancji cyklicznej (CRC), które sprawdza błędy podczas przesyłania ramki po nośniku sieciowym. Następnie warstwa łącza danych przekazuje ramkę do warstwy fizycznej.
Punkt piąty. Warstwa fizyczna – przygotowanie ramki do transmisji
Warstwa fizyczna sieci nadawcy odbiera ramki i konwertuje adresy IP na adresy sprzętowe odpowiednie dla nośnika sieciowego. Następnie warstwa fizyczna sieci wysyła ramkę przez nośnik sieciowy.
Punkt szósty. Odbiór pakietu
Po dotarciu do odbiorcy pakiet przechodzi przez kolejne warstwy protokołów TCP/IP w odwrotnej kolejności. Warstwa fizyczna sieci odbiera pakiet w postaci ramki, sprawdza sumę kontrolną CRC i przesyła go do warstwy łącza danych. Warstwa łącza danych usuwa nagłówek ramki i CRC, przekazując ramkę do warstwy internetowej. Warstwa internetowa odczytuje informacje z nagłówka, identyfikuje transmisję i w razie potrzeby odtwarza fragmenty pakietu. Następnie usuwa nagłówek IP i przekazuje datagram do warstwy transportowej. Warstwa transportowa (TCP lub UDP) analizuje nagłówek, określa protokół warstwy aplikacji i usuwa odpowiedni nagłówek. Ostatecznie warstwa aplikacji odbiera wiadomość i wykonuje żądaną operację.

Grafika interaktywna przedstawia okablowanie strukturalne. Widać trzy piętra budynku. Na każdym piętrze znajdują się określone elementy, opisane w dalszej części tego opisu. Przy danym elemencie znajduje się guzik. Po kliknięciu na niego wyświetla się opis oraz odtwarzacz audio, umożliwiający odsłuchanie opisu.
Na najwyższym piętrze widać laptopa, od którego odchodzi czerwona zygzakowana linia do punktu pierwszego.
Punkt pierwszy. Gniazda abonenckie
Służą jako punkty przyłączenia użytkownika do sieci strukturalnej, będąc jednocześnie końcem okablowania poziomego od strony użytkownika.
Na najwyższym i środkowym piętrze na podłodze znajduje się czerwona linia prowadząca do ściany. Przy linii znajduje się punkt drugi.
Punkt drugi. Okablowanie poziome
Stanowi fragment okablowania pomiędzy punktem rozdzielczym a gniazdem użytkownika.
Przy ścianach, na każdym piętrze znajduje się brązowa skrzynka, przy której jest punkt trzeci. Na środkowym i najwyższym piętrze odchodzi z niej czerwona linia, a na parterze granatowa.
Punkt trzeci. Punkty rozdzielcze
Są to kluczowe miejsca w topologii gwiazdy, służące do konfiguracji połączeń. Punkty rozdzielcze pełnią rolę miejsca, gdzie skrzyżowana jest struktura okablowania poziomego, pionowego i systemowego. Zwykle zawierają aktywny sprzęt zarządzający siecią, np. koncentratory czy przełączniki, często umieszczone w szafach serwerowych.
Brązowe skrzynki są ze sobą połączone jasnozielonymi liniami. Znajduje się przy nich punkt czwarty.
Punkt czwarty. Okablowanie pionowe
Składa się z kabli miedzianych i/lub światłowodów, zazwyczaj umieszczonych w głównych pionach telekomunikacyjnych budynków. Są używane do nawiązywania połączeń między punktami rozdzielczymi systemu.
Na parterze budynku znajdują się niebieskie skrzynki połączone ze sobą i punktami rozdzielczymi granatową linią. Przy skrzynkach znajduje się punkt piąty.
Punkt piąty. Serwerownia
Pomieszczenie przeznaczone do przechowywania, zarządzania i udostępniania dużej ilości danych, serwerów oraz infrastruktury teleinformatycznej. Serwerownia pełni kluczową funkcję w dziedzinie przetwarzania danych i hostingowych usług internetowych.
Przy punkcie rozdzielczym na parterze znajduje się punkt szósty.
Punkt szósty. Połączenia systemowe oraz terminalowe
Realizowane między systemami komputerowymi a systemem okablowania strukturalnego, mają na celu dostarczenie usług teleinformatycznych użytkownikom.
Od punktu rozdzielczego na parterze, na zewnątrz budynku odchodzi zielona linia. Znajduje się przy niej punkt siódmy.
Punkt siódmy. Połączenia telekomunikacyjne budynków
Często określane jako okablowanie międzybudynkowe lub kampusowe. Są to połączenia realizowane za pomocą wielowłóknowego zewnętrznego kabla światłowodowego.