Mój dom rodzinny

Cele lekcji

Wiadomości

Uczeń:

• zna członków swojej rodziny,

• zna wiersz Nasza rodzina.

b) Umiejętności

Uczeń potrafi scharakteryzować członków swojej rodziny.

2. Metoda i forma pracy

Metoda pracy: praktyczne działanie, pogadanka, odgrywanie ról.

Forma pracy: indywidualna, zbiorowa, grupowa.

3. Środki dydaktyczne

Materiały plastyczne (biała kartka, ołówki).

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

Praktyczne działanie: członkowie mojej rodziny.

Nauczyciel rozdaje uczniom kartki (dla każdego po jednej). Zadaniem dziecka jest namalowanie ołówkiem domu z tyloma oknami, ilu jest członków jego rodziny. W każde z tych okien uczeń wpisuje imię członka rodziny. Po wykonaniu rysunków uczniowie kolejno kończą zdanie: Moja rodzina to... (uczniowie wskazują każdego członka rodziny).

b) Faza realizacyjna

1. Pogadanka: nasza rodzina.

Nauczyciel czyta uczniom wiersz Joanny Boberowej Nasza rodzina. Po wysłuchaniu wiersza uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela.

• O czym był wiersz?

• Kto był bohaterem wiersza?

• Wymień członków rodziny przedstawionych w wierszu?

Nauczyciel przeprowadza pogadankę na temat rodzin uczniów. Należy zwrócić uwagę na następujące zagadnienia:

• rodzina dalsza i bliższa,

• tradycje i zwyczaje rodzinne,

• zajęcia członków rodziny,

• sposoby kontaktowania się (telefony, odwiedziny, listy) z członkami mieszkającymi daleko,

• poczucie więzi i przynależności do rodziny,

• wspieranie się i wzajemna pomoc.

2. Odgrywanie ról: tata, mama (scenki rodzinne).

Nauczyciel prosi pary chętnych uczniów (dziewczynkę i chłopca) o odegranie scenek:

• Tata naprawia zamek w drzwiach, a mama chce przybić gwóźdź (zadaniem chłopca jest podanie dokładnej instrukcji dziewczynce).

• Mama maluje płot, a tata ma przygotować kolację dla całej rodziny (zadaniem dziewczynki jest udzielenie dokładnej instrukcji chłopcu, jak przyrządzić kolację. Chłopiec w tym czasie wykonuje wszystkie czynności związane z przygotowywaniem kolacji i zadaje pytania, jeśli czegoś nie wie).

• Mama zajmuje się dzieckiem, a tata musi ugotować zupę (zadaniem dziewczynki jest udzielenie dokładnej instrukcji chłopcu jak przyrządzić zupę, chłopiec w tym czasie wykonuje wszystkie czynności związane z gotowaniem i zadaje pytania, jeśli czegoś nie wie).

c) Faza podsumowująca

Praktyczne działanie: praca plastyczna – drzewo genealogiczne mojej rodziny.

Nauczyciel rozdaje każdemu uczniowi kartę pracy z narysowanym drzewem genealogicznym. Tłumaczy uczniom, że jest to obraz ich rodziny. Na dole drzewa jest miejsce na narysowanie dziadków i babć jako korzeni rodziny. Wyżej znajduje się miejsce dla rodziców. W gałązkach drzew umieszczamy dzieci. Uczniowie uzupełniają rysunkami drzewo genealogiczne.

5. Bibliografia

M. Bober‑Pełzakowska, H. Małkowska‑Zegadło, Język polski. Chodźmy razem. Klasa 2, Wydawnictwo JUKA, Łódź 1999.

6. Załączniki

a) Karta pracy ucznia

Drzewo genealogiczne

Rys. Katarzyna Ruta

R1GwgqJCIIysu

7. Czas trwania lekcji

2 x 45 minut

8. Uwagi do scenariusza

Scenariusz lekcji jest przeznaczony dla klasy drugiej szkoły podstawowej.