lata 20., 50. i 60. XX wieku – architektura organiczna;
lata 20. i 30. XX wieku – konstruktywizm, głównie w Rosji;
ok. 1940‑1960 – brutalizm;
lata 60. XX wieku – początki strukturalizmu;
lata 60. i 70. XX wieku – metabolizm w Japonii;
przełom XX i XXI wieku – początki ruchu New Classical;
lata 70. XX wieku – początki architektury high‑tech;
1997 – pierwszy ekologiczny wieżowiec, Commerzbank Tower, Frankfurt nad Menem, Niemcy;
koniec lat 90. XX wieku – początek stylu blob.
1
Scenariusz lekcji dla nauczyciela.
RvSXe2Tztz46K1
I. Opanowanie zagadnień z zakresu języka i funkcji plastyki; podejmowanie działań twórczych, w których wykorzystane są wiadomości dotyczące formy i struktury dzieła. Uczeń:
1) wykazuje się znajomością dziedzin sztuk plastycznych: malarstwa, rzeźby, grafiki, architektury (łącznie z architekturą wnętrz), rysunku, scenografii, sztuki użytkowej dawnej i współczesnej (w tym rzemiosła artystycznego); rozumie funkcje tych dziedzin i charakteryzuje ich język; rozróżnia sposoby i style wypowiedzi w obrębie dyscyplin; zna współczesne formy wypowiedzi artystycznej, wymykające się tradycyjnym klasyfikacjom, jak: happening, performance, asamblaż; sztuka nowych mediów;
III. Opanowanie podstawowych wiadomości z zakresu kultury plastycznej, jej narodowego i ogólnoludzkiego dziedzictwa kulturowego. Uczeń:
1) zna dziedzictwo kulturowe najbliższego otoczenia, wymienia zabytki i dzieła architektury (historycznej i współczesnej);
5) rozpoznaje wybrane, najbardziej istotne dzieła z dorobku innych narodów;
6) rozumie i charakteryzuje na wybranych przykładach z różnych dziedzin pojęcie stylu w sztuce.
Nauczysz się
wymieniać najważniejsze nurty modernizmu, oraz postmodernizmu;
Nowoczesna przestrzeń kształtowała się od modernizm (przełom XIX i XX wieku) przybierając formy wyznaczane różnorodnymi kierunkami i stylami.
Modernizm rozwijał się od około 1911 do 1975 roku. W architekturze najważniejszym założeniem modernizmu była funkcjonalność, dostosowanie budowli do potrzeb użytkownika oraz odejście od stylów historycznych. Odrzucał ornament, tworząc proste, geometryczne bryły o jasnych powierzchniach, płaskich dachach i dużych, pasmowych oknach. Architekci odwoływali się do bieżących osiągnięć nauki i techniki, korzystając z nich przy tworzeniu konstrukcji i doborze nowoczesnych materiałów, takich jak beton i szkło. Wśród najważniejszych nurtów modernizmu można wymienić:
PostmodernizmPostmodernizmPostmodernizm w architekturze przyniósł negację funkcjonalizmu, charakterystycznego dla modernizmuModernizmmodernizmu. Rozwijał się od drugiej połowy lat 60. XX wieku. Cechuje się różnorodnością oraz dominacją osobistych upodobań architektów.
New Classical
Niejednorodny ruch nawiązujący do architektury klasycznej i tradycyjnej, zainteresowanie historycznymi formami, klasyczna stylistyka, oddzielanie sfery publicznej od prywatnej, kładzenie nacisku na jakość i trwałość budynków, efektywność wykorzystania zasobów.
RVpro9l4UZU9R1
Architektura Hight‑Tech
Budynek jako obiekt niezależny od przestrzeni, eksponowanie konstrukcji i ciągów komunikacyjnych, twarde, lśniące, metaliczne powierzchnie, jaskrawa kolorystyka, tendencja do stosowania metalu, szkła i plastiku, projektowanie przy użyciu zaawansowanych technologii, integrowanie wyposażenia technicznego z architekturą i strukturą budowli, inteligentne budynki.
Swobodna manipulacja, eksperymentowanie formami i elementami zaczerpniętymi z różnych tradycji, idea fragmentacji – podziału całości na odrębne części, dominacja krzywoliniowych kształtów, geometryczne zachwianie konstrukcji, wrażenie kontrolowanego chaosu.
RWFu80oqXGHDJ1
R1DRWBLDt6VQs1
Budownictwo ekologiczne
Tworzenie budowli w oparciu o ideę dbałości o środowisko naturalne oraz ze świadomością pozytywnego oddziaływania bliskiej obecności natury na człowieka, m.in. oszczędne gospodarowanie surowcami, wykorzystywanie materiałów przyjaznych naturze, zmniejszanie poboru energii, zazielenianie budynków i przylegających do nich terenów. Przykładem jest pierwszy ekologiczny wieżowiec zbudowany w 1997 roku we Frankfurcie nad Menem z dużymi ogrodami założonymi na dziewięciu piętrach, otwartymi na jedną z trzech stron budynku (sky‑garden).
Plastyczność, abstrakcja, skojarzenia z naturalnymi, płynnymi kształtami, fantazyjne formy przypominające blob – ang. kropla, kleks, powoli rozlewający się po powierzchni.
RlOT1Cx0j0qdk1
Zadania
RpCogSmuogaxS
Ćwiczenie 1
classicmobile
Ćwiczenie 2
RjOEP7XH7kIWq1
Wskaż, które zdania są prawdziwe. Prawda/ Fałsz 1. W modernizmie forma budynku była podporządkowana jego funkcjonalności. Prawda/ Fałsz 2. Modernizm odrzucał ornament na rzecz tworzenia prostych, geometrycznych brył. Prawda/ Fałsz 3. Modernizm negował funkcjonalność budowli na rzecz jego formy.
Wskaż, które zdania są prawdziwe. Prawda/ Fałsz 1. W modernizmie forma budynku była podporządkowana jego funkcjonalności. Prawda/ Fałsz 2. Modernizm odrzucał ornament na rzecz tworzenia prostych, geometrycznych brył. Prawda/ Fałsz 3. Modernizm negował funkcjonalność budowli na rzecz jego formy.
Wskaż, które zdania są prawdziwe.
Prawda
Fałsz
W modernizmie forma budynku była podporządkowana jego funkcjonalności.
□
□
Modernizm negował funkcjonalność budowli na rzecz jego formy.
□
□
Modernizm odrzucał ornament na rzecz tworzenia prostych, geometrycznych brył.
□
□
Źródło: online-skills, licencja: CC0.
static
Ćwiczenie 2
Wskaż, które zdania są prawdziwe.
A - W modernizmie forma budynku była podporządkowana jego funkcjonalności. B - Modernizm negował funkcjonalność budowli na rzecz jego formy. C - Modernizm odrzucał ornament na rzecz tworzenia prostych, geometrycznych brył.
A - prawda
B - fałsz
C - prawda
classicmobile
Ćwiczenie 3
R1P6XsW7mOVYx1
Połącz w pary poszczególne kierunki/style modernizmu z odpowiadającą im charakterystyką. Konstruktywizm Możliwe odpowiedzi: 1. podkreślanie cech konstrukcyjnych budowli, stosowanie form architektonicznych w oparciu o analizę własności materiałów, geometryzacja kształtów; 2. funkcjonalność, rezygnacja z dekoracji, proste formy geometryczne, ściany dużych okien przedzielonych siatką stalowych profilów, lekkość; typowy przykład: przeszklony biurowiec; 3. struktura zabudowy traktowana jako organiczna tkanka komórkowa mogąca rozrastać się w dowolnym kierunku; 4. rozumienie miasta jako organizmu, który podlega nieustannym przemianom, tworzenie struktur nawiązujących do natury, łączenie elementów trwałych w postaci stabilnego szkieletu z mniej trwałymi, podatnymi na późniejsze przekształcenia; 5. uwydatnienie materiału, z którego wykonano budynek, masywne bloki surowego betonu, stosowanie betonu jako materiału do kształtowania różnorodnych form, monumentalizm; 6. kształtowanie budowli w ścisłym powiązaniu z otoczeniem naturalnym. Metabolizm Możliwe odpowiedzi: 1. podkreślanie cech konstrukcyjnych budowli, stosowanie form architektonicznych w oparciu o analizę własności materiałów, geometryzacja kształtów; 2. funkcjonalność, rezygnacja z dekoracji, proste formy geometryczne, ściany dużych okien przedzielonych siatką stalowych profilów, lekkość; typowy przykład: przeszklony biurowiec; 3. struktura zabudowy traktowana jako organiczna tkanka komórkowa mogąca rozrastać się w dowolnym kierunku; 4. rozumienie miasta jako organizmu, który podlega nieustannym przemianom, tworzenie struktur nawiązujących do natury, łączenie elementów trwałych w postaci stabilnego szkieletu z mniej trwałymi, podatnymi na późniejsze przekształcenia; 5. uwydatnienie materiału, z którego wykonano budynek, masywne bloki surowego betonu, stosowanie betonu jako materiału do kształtowania różnorodnych form, monumentalizm; 6. kształtowanie budowli w ścisłym powiązaniu z otoczeniem naturalnym. Strukturalizm Możliwe odpowiedzi: 1. podkreślanie cech konstrukcyjnych budowli, stosowanie form architektonicznych w oparciu o analizę własności materiałów, geometryzacja kształtów; 2. funkcjonalność, rezygnacja z dekoracji, proste formy geometryczne, ściany dużych okien przedzielonych siatką stalowych profilów, lekkość; typowy przykład: przeszklony biurowiec; 3. struktura zabudowy traktowana jako organiczna tkanka komórkowa mogąca rozrastać się w dowolnym kierunku; 4. rozumienie miasta jako organizmu, który podlega nieustannym przemianom, tworzenie struktur nawiązujących do natury, łączenie elementów trwałych w postaci stabilnego szkieletu z mniej trwałymi, podatnymi na późniejsze przekształcenia; 5. uwydatnienie materiału, z którego wykonano budynek, masywne bloki surowego betonu, stosowanie betonu jako materiału do kształtowania różnorodnych form, monumentalizm; 6. kształtowanie budowli w ścisłym powiązaniu z otoczeniem naturalnym. Styl międzynarodowy Możliwe odpowiedzi: 1. podkreślanie cech konstrukcyjnych budowli, stosowanie form architektonicznych w oparciu o analizę własności materiałów, geometryzacja kształtów; 2. funkcjonalność, rezygnacja z dekoracji, proste formy geometryczne, ściany dużych okien przedzielonych siatką stalowych profilów, lekkość; typowy przykład: przeszklony biurowiec; 3. struktura zabudowy traktowana jako organiczna tkanka komórkowa mogąca rozrastać się w dowolnym kierunku; 4. rozumienie miasta jako organizmu, który podlega nieustannym przemianom, tworzenie struktur nawiązujących do natury, łączenie elementów trwałych w postaci stabilnego szkieletu z mniej trwałymi, podatnymi na późniejsze przekształcenia; 5. uwydatnienie materiału, z którego wykonano budynek, masywne bloki surowego betonu, stosowanie betonu jako materiału do kształtowania różnorodnych form, monumentalizm; 6. kształtowanie budowli w ścisłym powiązaniu z otoczeniem naturalnym. Brutalizm Możliwe odpowiedzi: 1. podkreślanie cech konstrukcyjnych budowli, stosowanie form architektonicznych w oparciu o analizę własności materiałów, geometryzacja kształtów; 2. funkcjonalność, rezygnacja z dekoracji, proste formy geometryczne, ściany dużych okien przedzielonych siatką stalowych profilów, lekkość; typowy przykład: przeszklony biurowiec; 3. struktura zabudowy traktowana jako organiczna tkanka komórkowa mogąca rozrastać się w dowolnym kierunku; 4. rozumienie miasta jako organizmu, który podlega nieustannym przemianom, tworzenie struktur nawiązujących do natury, łączenie elementów trwałych w postaci stabilnego szkieletu z mniej trwałymi, podatnymi na późniejsze przekształcenia; 5. uwydatnienie materiału, z którego wykonano budynek, masywne bloki surowego betonu, stosowanie betonu jako materiału do kształtowania różnorodnych form, monumentalizm; 6. kształtowanie budowli w ścisłym powiązaniu z otoczeniem naturalnym. Architektura organiczna Możliwe odpowiedzi: 1. podkreślanie cech konstrukcyjnych budowli, stosowanie form architektonicznych w oparciu o analizę własności materiałów, geometryzacja kształtów; 2. funkcjonalność, rezygnacja z dekoracji, proste formy geometryczne, ściany dużych okien przedzielonych siatką stalowych profilów, lekkość; typowy przykład: przeszklony biurowiec; 3. struktura zabudowy traktowana jako organiczna tkanka komórkowa mogąca rozrastać się w dowolnym kierunku; 4. rozumienie miasta jako organizmu, który podlega nieustannym przemianom, tworzenie struktur nawiązujących do natury, łączenie elementów trwałych w postaci stabilnego szkieletu z mniej trwałymi, podatnymi na późniejsze przekształcenia; 5. uwydatnienie materiału, z którego wykonano budynek, masywne bloki surowego betonu, stosowanie betonu jako materiału do kształtowania różnorodnych form, monumentalizm; 6. kształtowanie budowli w ścisłym powiązaniu z otoczeniem naturalnym.
Połącz w pary poszczególne kierunki/style modernizmu z odpowiadającą im charakterystyką. Konstruktywizm Możliwe odpowiedzi: 1. podkreślanie cech konstrukcyjnych budowli, stosowanie form architektonicznych w oparciu o analizę własności materiałów, geometryzacja kształtów; 2. funkcjonalność, rezygnacja z dekoracji, proste formy geometryczne, ściany dużych okien przedzielonych siatką stalowych profilów, lekkość; typowy przykład: przeszklony biurowiec; 3. struktura zabudowy traktowana jako organiczna tkanka komórkowa mogąca rozrastać się w dowolnym kierunku; 4. rozumienie miasta jako organizmu, który podlega nieustannym przemianom, tworzenie struktur nawiązujących do natury, łączenie elementów trwałych w postaci stabilnego szkieletu z mniej trwałymi, podatnymi na późniejsze przekształcenia; 5. uwydatnienie materiału, z którego wykonano budynek, masywne bloki surowego betonu, stosowanie betonu jako materiału do kształtowania różnorodnych form, monumentalizm; 6. kształtowanie budowli w ścisłym powiązaniu z otoczeniem naturalnym. Metabolizm Możliwe odpowiedzi: 1. podkreślanie cech konstrukcyjnych budowli, stosowanie form architektonicznych w oparciu o analizę własności materiałów, geometryzacja kształtów; 2. funkcjonalność, rezygnacja z dekoracji, proste formy geometryczne, ściany dużych okien przedzielonych siatką stalowych profilów, lekkość; typowy przykład: przeszklony biurowiec; 3. struktura zabudowy traktowana jako organiczna tkanka komórkowa mogąca rozrastać się w dowolnym kierunku; 4. rozumienie miasta jako organizmu, który podlega nieustannym przemianom, tworzenie struktur nawiązujących do natury, łączenie elementów trwałych w postaci stabilnego szkieletu z mniej trwałymi, podatnymi na późniejsze przekształcenia; 5. uwydatnienie materiału, z którego wykonano budynek, masywne bloki surowego betonu, stosowanie betonu jako materiału do kształtowania różnorodnych form, monumentalizm; 6. kształtowanie budowli w ścisłym powiązaniu z otoczeniem naturalnym. Strukturalizm Możliwe odpowiedzi: 1. podkreślanie cech konstrukcyjnych budowli, stosowanie form architektonicznych w oparciu o analizę własności materiałów, geometryzacja kształtów; 2. funkcjonalność, rezygnacja z dekoracji, proste formy geometryczne, ściany dużych okien przedzielonych siatką stalowych profilów, lekkość; typowy przykład: przeszklony biurowiec; 3. struktura zabudowy traktowana jako organiczna tkanka komórkowa mogąca rozrastać się w dowolnym kierunku; 4. rozumienie miasta jako organizmu, który podlega nieustannym przemianom, tworzenie struktur nawiązujących do natury, łączenie elementów trwałych w postaci stabilnego szkieletu z mniej trwałymi, podatnymi na późniejsze przekształcenia; 5. uwydatnienie materiału, z którego wykonano budynek, masywne bloki surowego betonu, stosowanie betonu jako materiału do kształtowania różnorodnych form, monumentalizm; 6. kształtowanie budowli w ścisłym powiązaniu z otoczeniem naturalnym. Styl międzynarodowy Możliwe odpowiedzi: 1. podkreślanie cech konstrukcyjnych budowli, stosowanie form architektonicznych w oparciu o analizę własności materiałów, geometryzacja kształtów; 2. funkcjonalność, rezygnacja z dekoracji, proste formy geometryczne, ściany dużych okien przedzielonych siatką stalowych profilów, lekkość; typowy przykład: przeszklony biurowiec; 3. struktura zabudowy traktowana jako organiczna tkanka komórkowa mogąca rozrastać się w dowolnym kierunku; 4. rozumienie miasta jako organizmu, który podlega nieustannym przemianom, tworzenie struktur nawiązujących do natury, łączenie elementów trwałych w postaci stabilnego szkieletu z mniej trwałymi, podatnymi na późniejsze przekształcenia; 5. uwydatnienie materiału, z którego wykonano budynek, masywne bloki surowego betonu, stosowanie betonu jako materiału do kształtowania różnorodnych form, monumentalizm; 6. kształtowanie budowli w ścisłym powiązaniu z otoczeniem naturalnym. Brutalizm Możliwe odpowiedzi: 1. podkreślanie cech konstrukcyjnych budowli, stosowanie form architektonicznych w oparciu o analizę własności materiałów, geometryzacja kształtów; 2. funkcjonalność, rezygnacja z dekoracji, proste formy geometryczne, ściany dużych okien przedzielonych siatką stalowych profilów, lekkość; typowy przykład: przeszklony biurowiec; 3. struktura zabudowy traktowana jako organiczna tkanka komórkowa mogąca rozrastać się w dowolnym kierunku; 4. rozumienie miasta jako organizmu, który podlega nieustannym przemianom, tworzenie struktur nawiązujących do natury, łączenie elementów trwałych w postaci stabilnego szkieletu z mniej trwałymi, podatnymi na późniejsze przekształcenia; 5. uwydatnienie materiału, z którego wykonano budynek, masywne bloki surowego betonu, stosowanie betonu jako materiału do kształtowania różnorodnych form, monumentalizm; 6. kształtowanie budowli w ścisłym powiązaniu z otoczeniem naturalnym. Architektura organiczna Możliwe odpowiedzi: 1. podkreślanie cech konstrukcyjnych budowli, stosowanie form architektonicznych w oparciu o analizę własności materiałów, geometryzacja kształtów; 2. funkcjonalność, rezygnacja z dekoracji, proste formy geometryczne, ściany dużych okien przedzielonych siatką stalowych profilów, lekkość; typowy przykład: przeszklony biurowiec; 3. struktura zabudowy traktowana jako organiczna tkanka komórkowa mogąca rozrastać się w dowolnym kierunku; 4. rozumienie miasta jako organizmu, który podlega nieustannym przemianom, tworzenie struktur nawiązujących do natury, łączenie elementów trwałych w postaci stabilnego szkieletu z mniej trwałymi, podatnymi na późniejsze przekształcenia; 5. uwydatnienie materiału, z którego wykonano budynek, masywne bloki surowego betonu, stosowanie betonu jako materiału do kształtowania różnorodnych form, monumentalizm; 6. kształtowanie budowli w ścisłym powiązaniu z otoczeniem naturalnym.
Połącz w pary poszczególne kierunki/style modernizmu z odpowiadającą im charakterystyką.
uwydatnienie materiału, z którego wykonano budynek, masywne bloki surowego betonu, stosowanie betonu jako materiału do kształtowania różnorodnych form, monumentalizm;, funkcjonalność, rezygnacja z dekoracji, proste formy geometryczne, ściany dużych okien przedzielonych siatką stalowych profilów, lekkość; typowy przykład: przeszklony biurowiec;, podkreślanie cech konstrukcyjnych budowli, stosowanie form architektonicznych w oparciu o analizę własności materiałów, geometryzacja kształtów;, struktura zabudowy traktowana jako organiczna tkanka komórkowa mogąca rozrastać się w dowolnym kierunku;, kształtowanie budowli w ścisłym powiązaniu z otoczeniem naturalnym;, rozumienie miasta jako organizmu, który podlega nieustannym przemianom, tworzenie struktur nawiązujących do natury, łączenie elementów trwałych w postaci stabilnego szkieletu z mniej trwałymi, podatnymi na późniejsze przekształcenia;
styl międzynarodowy
architektura organiczna
konstruktywizm
brutalizm
strukturalizm
metabolizm
Źródło: online-skills, licencja: CC0.
static
Ćwiczenie 3
Połącz w pary poszczególne kierunki/style modernizmu z odpowiadającą im charakterystyką.
A - metabolizm B - strukturalizm C - styl międzynarodowy D - brutalizm E - architektura organiczna F - konstruktywizm
1 - podkreślanie cech konstrukcyjnych budowli, stosowanie form architektonicznych w oparciu o analizę własności materiałów, geometryzacja kształtów; 2 - funkcjonalność, rezygnacja z dekoracji, proste formy geometryczne, ściany dużych okien przedzielonych siatką stalowych profilów, lekkość; typowy przykład: przeszklony biurowiec; 3 - struktura zabudowy traktowana jako organiczna tkanka komórkowa mogąca rozrastać się w dowolnym kierunku; 4 - rozumienie miasta jako organizmu, który podlega nieustannym przemianom, tworzenie struktur nawiązujących do natury, łączenie elementów trwałych w postaci stabilnego szkieletu z mniej trwałymi, podatnymi na późniejsze przekształcenia; 5 - uwydatnienie materiału, z którego wykonano budynek, masywne bloki surowego betonu, stosowanie betonu jako materiału do kształtowania różnorodnych form, monumentalizm; 6 - kształtowanie budowli w ścisłym powiązaniu z otoczeniem naturalnym.
F‑1,C‑2,B‑3,A‑4,D‑5,E‑6
Zobacz także
Inna wersja zadania
R14rhkFqUDoPhm8a911020c93629bb_00000000000171
Ćwiczenie 4
1
classicmobile
Ćwiczenie 5
R1Yah1iQN4Fc01
static
Ćwiczenie 5
Dopasuj modernistyczne kierunki/style w architekturze do właściwych ilustracji.
Odpowiedzi: A - styl międzynarodowy B - brutalizm C - strukturalizm D - konstruktywizm
1‑C; 2‑B; 3‑D; 4‑A
Inna wersja zadania
Wybierz dwa style w architekturze i dokonaj ich analizie/porównania.
R1cEdHH9CJm5k1
Ćwiczenie 6
Połącz w pary poszczególne kierunki/style modernizmu z odpowiadającą im charakterystyką. New Classical Możliwe odpowiedzi: 1. ruch nawiązujący do architektury klasycznej i tradycyjnej, zainteresowanie historycznymi formami, klasyczna stylistyka, kładzenie nacisku na jakość i trwałość budynków, 2. plastyczność, abstrakcja, skojarzenia z naturalnymi, płynnymi kształtami, fantazyjne formy przypominające kroplę powoli rozlewającą się po powierzchni, 3. eksponowanie konstrukcji i ciągów komunikacyjnych, twarde, lśniące, metaliczne powierzchnie, jaskrawa kolorystyka, projektowanie przy użyciu zaawansowanych technologii, 4. idea fragmentacji (podziału całości na odrębne części), dominacja krzywoliniowych kształtów, geometryczne zachwianie konstrukcji architektura high-tech Możliwe odpowiedzi: 1. ruch nawiązujący do architektury klasycznej i tradycyjnej, zainteresowanie historycznymi formami, klasyczna stylistyka, kładzenie nacisku na jakość i trwałość budynków, 2. plastyczność, abstrakcja, skojarzenia z naturalnymi, płynnymi kształtami, fantazyjne formy przypominające kroplę powoli rozlewającą się po powierzchni, 3. eksponowanie konstrukcji i ciągów komunikacyjnych, twarde, lśniące, metaliczne powierzchnie, jaskrawa kolorystyka, projektowanie przy użyciu zaawansowanych technologii, 4. idea fragmentacji (podziału całości na odrębne części), dominacja krzywoliniowych kształtów, geometryczne zachwianie konstrukcji dekonstruktywizm Możliwe odpowiedzi: 1. ruch nawiązujący do architektury klasycznej i tradycyjnej, zainteresowanie historycznymi formami, klasyczna stylistyka, kładzenie nacisku na jakość i trwałość budynków, 2. plastyczność, abstrakcja, skojarzenia z naturalnymi, płynnymi kształtami, fantazyjne formy przypominające kroplę powoli rozlewającą się po powierzchni, 3. eksponowanie konstrukcji i ciągów komunikacyjnych, twarde, lśniące, metaliczne powierzchnie, jaskrawa kolorystyka, projektowanie przy użyciu zaawansowanych technologii, 4. idea fragmentacji (podziału całości na odrębne części), dominacja krzywoliniowych kształtów, geometryczne zachwianie konstrukcji blob Możliwe odpowiedzi: 1. ruch nawiązujący do architektury klasycznej i tradycyjnej, zainteresowanie historycznymi formami, klasyczna stylistyka, kładzenie nacisku na jakość i trwałość budynków, 2. plastyczność, abstrakcja, skojarzenia z naturalnymi, płynnymi kształtami, fantazyjne formy przypominające kroplę powoli rozlewającą się po powierzchni, 3. eksponowanie konstrukcji i ciągów komunikacyjnych, twarde, lśniące, metaliczne powierzchnie, jaskrawa kolorystyka, projektowanie przy użyciu zaawansowanych technologii, 4. idea fragmentacji (podziału całości na odrębne części), dominacja krzywoliniowych kształtów, geometryczne zachwianie konstrukcji.
Połącz w pary poszczególne kierunki/style modernizmu z odpowiadającą im charakterystyką. New Classical Możliwe odpowiedzi: 1. ruch nawiązujący do architektury klasycznej i tradycyjnej, zainteresowanie historycznymi formami, klasyczna stylistyka, kładzenie nacisku na jakość i trwałość budynków, 2. plastyczność, abstrakcja, skojarzenia z naturalnymi, płynnymi kształtami, fantazyjne formy przypominające kroplę powoli rozlewającą się po powierzchni, 3. eksponowanie konstrukcji i ciągów komunikacyjnych, twarde, lśniące, metaliczne powierzchnie, jaskrawa kolorystyka, projektowanie przy użyciu zaawansowanych technologii, 4. idea fragmentacji (podziału całości na odrębne części), dominacja krzywoliniowych kształtów, geometryczne zachwianie konstrukcji architektura high-tech Możliwe odpowiedzi: 1. ruch nawiązujący do architektury klasycznej i tradycyjnej, zainteresowanie historycznymi formami, klasyczna stylistyka, kładzenie nacisku na jakość i trwałość budynków, 2. plastyczność, abstrakcja, skojarzenia z naturalnymi, płynnymi kształtami, fantazyjne formy przypominające kroplę powoli rozlewającą się po powierzchni, 3. eksponowanie konstrukcji i ciągów komunikacyjnych, twarde, lśniące, metaliczne powierzchnie, jaskrawa kolorystyka, projektowanie przy użyciu zaawansowanych technologii, 4. idea fragmentacji (podziału całości na odrębne części), dominacja krzywoliniowych kształtów, geometryczne zachwianie konstrukcji dekonstruktywizm Możliwe odpowiedzi: 1. ruch nawiązujący do architektury klasycznej i tradycyjnej, zainteresowanie historycznymi formami, klasyczna stylistyka, kładzenie nacisku na jakość i trwałość budynków, 2. plastyczność, abstrakcja, skojarzenia z naturalnymi, płynnymi kształtami, fantazyjne formy przypominające kroplę powoli rozlewającą się po powierzchni, 3. eksponowanie konstrukcji i ciągów komunikacyjnych, twarde, lśniące, metaliczne powierzchnie, jaskrawa kolorystyka, projektowanie przy użyciu zaawansowanych technologii, 4. idea fragmentacji (podziału całości na odrębne części), dominacja krzywoliniowych kształtów, geometryczne zachwianie konstrukcji blob Możliwe odpowiedzi: 1. ruch nawiązujący do architektury klasycznej i tradycyjnej, zainteresowanie historycznymi formami, klasyczna stylistyka, kładzenie nacisku na jakość i trwałość budynków, 2. plastyczność, abstrakcja, skojarzenia z naturalnymi, płynnymi kształtami, fantazyjne formy przypominające kroplę powoli rozlewającą się po powierzchni, 3. eksponowanie konstrukcji i ciągów komunikacyjnych, twarde, lśniące, metaliczne powierzchnie, jaskrawa kolorystyka, projektowanie przy użyciu zaawansowanych technologii, 4. idea fragmentacji (podziału całości na odrębne części), dominacja krzywoliniowych kształtów, geometryczne zachwianie konstrukcji.
Połącz w pary poszczególne kierunki/style modernizmu z odpowiadającą im charakterystyką.
plastyczność, abstrakcja, skojarzenia z naturalnymi, płynnymi kształtami, fantazyjne formy przypominające kroplę powoli rozlewającą się po powierzchni, eksponowanie konstrukcji i ciągów komunikacyjnych, twarde, lśniące, metaliczne powierzchnie, jaskrawa kolorystyka, projektowanie przy użyciu zaawansowanych technologii, idea fragmentacji (podziału całości na odrębne części), dominacja krzywoliniowych kształtów, geometryczne zachwianie konstrukcji, ruch nawiązujący do architektury klasycznej i tradycyjnej, zainteresowanie historycznymi formami, klasyczna stylistyka, kładzenie nacisku na jakość i trwałość budynków
New Classical
architektura high-tech
dekonstruktywizm
blob
1
classicmobile
Ćwiczenie 7
RY5jsVURBy90M1
static
Ćwiczenie 7
Dopasuj postmodernistyczne kierunki/style w architekturze do właściwych ilustracji.
Odpowiedzi: A - high‑tech B - dekonstruktywizm C - New Classical D - blob
1‑C 2‑A 3‑B 4‑D
Inna wersja zadania
Postmodernizm to: Możliwe odpowiedzi: 1. pojmowanie elementów budowli jako komórek tworzących luźną strukturę mogącą się rozrastać w dowolnym kierunku (struktura zabudowy jako organiczna tkanka komórkowa), łączenie ich ze sobą przejściami, korytarzami, mające na celu dokładniejsze przystosowanie do potrzeb człowieka, prostota brył. 2. ogólne określenie nowych tendencji we współczesnej kulturze, filozofii nauki, życiu społecznym i politycznym, oraz sposobów ich opisu. 3. dział architektury zajmujący się zasadami planowania przestrzennego miast i osiedli.
classicmobile
Ćwiczenie 8
R1RrwqZ9jCOrr1
static
Ćwiczenie 8
Poniżej znajdują się ilustracje budowli zaprojektowanych przez jednych z najwybitniejszych przedstawicieli modernizmu w architekturze. Dopasuj budynki do architektów.
Odpowiedzi: A - kształtowanie budowli w ścisłym powiązaniu estetyczny z otoczeniem naturalnym; B - podkreślanie cech konstrukcyjnych budowli, stosowanie form architektonicznych w oparciu o analizę własności materiałów, geometryzacja kształtów; C - rozumienie miasta jako organizmu, który podlega nieustannym przemianom, tworzenie struktur nawiązujących do natury, łączenie elementów trwałych w postaci stabilnego szkieletu z mniej trwałymi, podatnymi na późniejsze przekształcenia; D - uwydatnienie materiału, z którego wykonano budynek, masywne bloki surowego betonu, stosowanie betonu jako materiału do kształtowania różnorodnych form, monumentalizm; E - struktura zabudowy traktowana jako organiczna tkanka komórkowa mogąca rozrastać się w dowolnym kierunku; F - funkcjonalność, rezygnacja z dekoracji, proste formy geometryczne, ściany dużych okien przedzielonych siatką stalowych profilów, lekkość; typowy przykład: przeszklony biurowiec;
Rozwiązanie: 1‑F 2‑A 3‑B 4‑D 5‑E 6‑C
m8a911020c93629bb_0000000000018
m8a911020c93629bb_0000000000018
Dopasuj modernistyczne kierunki/style w architekturze do właściwych ilustracji.
Odpowiedzi: A - eksponowanie konstrukcji i ciągów komunikacyjnych, twarde, lśniące, metaliczne powierzchnie, jaskrawa kolorystyka, projektowanie przy użyciu zaawansowanych technologii B - idea fragmentacji (podziału całości na odrębne części), dominacja krzywoliniowych kształtów, geometryczne zachwianie konstrukcji C - plastyczność, abstrakcja, skojarzenia z naturalnymi, płynnymi kształtami, fantazyjne formy przypominające kroplę powoli rozlewającą się po powierzchni D - ruch nawiązujący do architektury klasycznej i tradycyjnej, zainteresowanie historycznymi formami, klasyczna stylistyka, kładzenie nacisku na jakość i trwałość budynków
Rozwiązanie: 1‑D 2‑A 3‑B 4‑C
m8a911020c93629bb_0000000000020
m8a911020c93629bb_0000000000020
Dopasuj postmodernistyczne kierunki/style w architekturze do właściwych ilustracji.
Odpowiedzi: A - high‑tech B - blob C - dekonstruktywizm D - New Classical
Rozwiązanie: 1‑D 2‑C 3‑B 4‑A
m8a911020c93629bb_0000000000021
m8a911020c93629bb_0000000000021
Poniżej znajdują się ilustracje budowli zaprojektowanych przez jednych z najwybitniejszych przedstawicieli modernizmu w architekturze. Dopasuj budynki do architektów.
Odpowiedzi: A - Frank Lloyd Wright B - Le Corbusier C - Walter Gropius D - Ludwig Mies van der Rohe
Rozwiązanie: 1‑C 2‑D 3‑A 4‑B
Słownik pojęć
Architektura
Architektura
sztuka projektowania, wznoszenia i artystycznego kształtowania budowli. We współczesnym rozumieniu architektura jest dyscypliną organizującą i kształtującą przestrzeń w realnych formach niezbędnych do zaspokojenia materialnych i duchowych potrzeb człowieka.
Architektura High‑Tech
Architektura High‑Tech
budynek jako obiekt niezależny od przestrzeni, eksponowanie konstrukcji i ciągów komunikacyjnych, twarde, lśniące, metaliczne powierzchnie, jaskrawa kolorystyka, tendencja do stosowania metalu, szkła i plastiku, projektowanie przy użyciu zaawansowanych technologii, integrowanie wyposażenia technicznego z architekturą i strukturą budowli, inteligentne budynki.
Architektura organiczna
Architektura organiczna
odejście od schematów stylistycznych na rzecz kształtowania budowli w odniesieniu do przyrody i w ścisłym powiązaniu z otoczeniem naturalnym, plastyczne kształtowanie formy, naśladującej niekiedy żywe organizmy, minimalne wykorzystanie materiału.
Blob
Blob
plastyczność, abstrakcja, skojarzenia z naturalnymi, płynnymi kształtami, fantazyjne formy przypominające blob – ang. kropla, kleks, powoli rozlewający się po powierzchni.
Brutalizm
Brutalizm
prekursorem kierunku był Le Corbusier. Uwydatnienie materiału, z którego wykonano budowlę, masywne bloki surowego betonu kształtujące bryłę, monumentalizm, powierzchniowa faktura ukazująca metody konstrukcyjne, nieotynkowane mury.
Budynek inteligentny
Budynek inteligentny
nowoczesny budynek dostosowany do potrzeb użytkownika, mający zdolność adaptacji do nowych technologii i zmian w strukturze organizacyjnej. Zainstalowane w nim systemy teleinformatyczne i systemy sterowania przesyłają informacje wewnątrz budynku, łączą go z zewnętrznymi sieciami teleinformatycznymi, utrzymują właściwe warunki klimatyczne oraz gwarantują bezpieczeństwo ludzi i wyposażenia.
Dekonstruktywizm
Dekonstruktywizm
swobodna manipulacja, eksperymentowanie formami i elementami zaczerpniętymi z różnych tradycji, idea fragmentacji – podziału całości na odrębne części, dominacja krzywoliniowych kształtów, geometryczne zachwianie konstrukcji, wrażenie kontrolowanego chaosu.
Konstruktywizm
Konstruktywizm
uwypuklanie cech konstrukcyjnych budowli, stosowanie form architektonicznych w oparciu o analizę własności materiałów (stali, szkła, żelbetu, drewna), geometryzacja kształtów, stosowanie kontrastów między ciężkimi i lekkimi elementami, wprowadzanie elementów umożliwiających rozbudowę budynku (stropy, ramy, maszty), praktyczność, funkcjonalność jako czynnik decydujący o charakterze budynku, rezygnacja z ornamentyki i drogich materiałów.
Budownictwo ekologiczne
Budownictwo ekologiczne
tworzenie budowli w oparciu o ideę dbałości o środowisko naturalne oraz ze świadomością pozytywnego oddziaływania bliskiej obecności natury na człowieka, m.in. oszczędne gospodarowanie surowcami, wykorzystywanie materiałów przyjaznych naturze, zmniejszanie poboru energii, zazielenianie budynków i przylegających do nich terenów. Przykładem jest pierwszy ekologiczny wieżowiec zbudowany w 1997 roku we Frankfurcie nad Menem z dużymi ogrodami założonymi na dziewięciu piętrach, otwartymi na jedną z trzech stron budynku (sky‑garden).
Metabolizm
Metabolizm
nurt w japońskiej architekturze i urbanistyce. Rozumienie miasta jako organizmu, który podlega nieustannym przemianom. Struktury nawiązujące do natury (np. budynki przypominające drzewo), łączenie elementów trwałych w postaci stabilnego szkieletu z mniej trwałymi, które z czasem mogły podlegać wymianie czy przesuwaniu, dając możliwość niemal dowolnego przekształcania budynku.
Modernizm
Modernizm
sztuka nowoczesna, (z ang. modern art) której celem jest eksperymentowanie z nowymi technikami i materiałami, powiązanie sztuki z techniką, odejście od historyzmu i dążenie do funkcjonalności. Obejmuje wiele kierunków w sztuce od końca XIX wieku.
New Classical
New Classical
niejednorodny ruch nawiązujący do architektury klasycznej i tradycyjnej, zainteresowanie historycznymi formami, klasyczna stylistyka, oddzielanie sfery publicznej od prywatnej, kładzenie nacisku na jakość i trwałość budynków, efektywność wykorzystania zasobów.
Postmodernizm
Postmodernizm
ogólne określenie nowych tendencji we współczesnej kulturze, filozofii nauki, życiu społecznym i politycznym, oraz sposobów ich opisu. W odniesieniu do architektury termin ten został zastosowany ok. 1976 roku i stosuje się nazwania takich zjawisk jak różne postaci historyzmu, neokonstruktywizm czy styl high‑tech. Charakteryzuje się negacją funkcjonalizmu w architekturze.
Strukturalizm
Strukturalizm
pojmowanie elementów budowli jako komórek tworzących luźną strukturę mogącą się rozrastać w dowolnym kierunku (struktura zabudowy jako organiczna tkanka komórkowa), łączenie ich ze sobą przejściami, korytarzami, mające na celu dokładniejsze przystosowanie do potrzeb człowieka, prostota brył.
Styl międzynarodowy
Styl międzynarodowy
funkcjonalność, rezygnacja z dekoracji, proste formy geometryczne, układ wertykalno‑horyzontalny, odrzucenie symetrii osiowej na rzecz proporcji elementów, ściany okien przedzielone siatką stalowych profilów, lekkość, stosowanie nowoczesnych konstrukcji i materiałów.
Urbanistyka
Urbanistyka
dział architektury zajmujący się zasadami planowania przestrzennego miast i osiedli.