Obliczanie sił i środków podczas zwalczania pożarów

bg‑azure

Obliczanie sił i środków podczas zwalczania pożarów

SCHEMAT INTERAKTYWNY

Spis treści

WprowadzenieWprowadzenie
Rozprzestrzenianie się pożaruRozprzestrzenianie się pożaru
- Składowe rozprzestrzeniania się pożaruSkładowe rozprzestrzeniania się pożaru
- Prędkość liniowa rozprzestrzeniania się pożaru – wskazanie charakterystycznych parametrówPrędkość liniowa rozprzestrzeniania się pożaru – wskazanie charakterystycznych parametrów
- Tabele z podaniem prędkości liniowej dla wybranych gazów, cieczy i ciał stałychTabele z podaniem prędkości liniowej dla wybranych gazów, cieczy i ciał stałych
- Parametry rozprzestrzeniania się pożaru - prognozowanie sytuacji pożarowej uwzględniające strefy spalaniaParametry rozprzestrzeniania się pożaru - prognozowanie sytuacji pożarowej uwzględniające strefy spalania
- Parametry geometryczne pożarówParametry geometryczne pożarów
  - Prostokątny rozwój pożaruProstokątny rozwój pożaru
  - Kołowy rozwój pożaruKołowy rozwój pożaru
  - Kątowy rozwój pożaruKątowy rozwój pożaru
  - Pożar w kubaturzePożar w kubaturze
Metodyka obliczania sił i środkówMetodyka obliczania sił i środków
- Formy działań gaśniczychFormy działań gaśniczych
- Metodyka obliczania sił i środkówMetodyka obliczania sił i środków

Wprowadzenie

Sposób wyliczania zapotrzebowania na siły i środki do zwalczania pożaru na poziomie kierowania interwencyjnego.

Pożar – niekontrolowany, samoistny proces spalania materiałów palnych w miejscu i czasie do tego nieprzeznaczonym przy czym czas jest czynnikiem determinującym podczas wykonywania działaniach ratowniczo‑gaśniczych.

Kierowanie działaniem ratowniczym na poziomie interwencyjnym realizowane jest w strefie zagrożenia lub w strefie działań ratowniczych, w celu realizowania czynności ratowniczych oraz zapewnienia bezpieczeństwa ratownikom. Kierowaniu interwencyjnemu podlegają siły, które nie przekraczają wielkością jednej kompanii (pododdział w sile od 8 do 16 zastępów oraz dowódca).

Kierowanie interwencyjne polega na:

ustalaniu rodzaju zagrożeń oraz wyznaczeniu strefy zagrożenia;
przydzielaniu zadań dla rot lub pododdziałów;
ustalaniu sposobów i metod poszukiwania zagrożonych i poszkodowanych osób oraz udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy;
ocenie sytuacji i prognozie jej rozwoju w zakresie potrzeb zasobów ratowniczych; zorganizowaniu ewakuacji ludności i zwierząt poza strefę zagrożenia;
zorganizowaniu dekontaminacji wstępnej;
analizowaniu czasu pracy poszczególnych zespołów w strefie działań ratowniczych, w szczególności czasu pracy w ubraniach ochronnych i sprzęcie izolującym drogi oddechowe ratowników;
nadzorowanie skuteczności działania ratowniczego oraz zachowania bezpiecznych warunków jego prowadzenia; organizowanie łączności dla podmiotów KSRG biorących udział w działaniu ratowniczym;
analizowaniu zużycia sprzętu i środków gaśniczych, pochłaniających i neutralizujących;
współdziałaniu z koordynatorem medycznych działań ratowniczych i kierującym akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych;
zgłoszeniu zapotrzebowania na niezbędne siły i środki podmiotów KSRG; zorganizowaniu wsparcia logistycznego;
przekazywaniu informacji o prowadzonych działaniach ratowniczych do stanowiska kierowania komendanta PSP;
dokumentowaniu, według potrzeb, prowadzonych działań ratowniczych.

R1aabStlmf793

1. wylot linii wężowej lub przewodu do podania wody, 2. powierzchnia gaszenia pożaru, 3. głębokość pożaru, 4. kąty i zasięgi podawania prądów gaśniczych, 5. pożar z kierunkiem rozprzestrzeniania się, 6. pożar jednopunktowy (ognisko pożaru), 7. pożar wielopunktowy (blokowy), 8. odcinek węża (w uproszczeniu przedstawiono trzy odcinki tłoczne

W - 52

), 9. M - motopompa
A - autopompa
R - regulator ciśnienia, 10. samochód ratowniczo-gaśniczy – ciężki, 11. motopompa przenośna, 12. rozdzielacz, 13. zbiornik naturalny ze wskazaniem miejsca czerpania wody dla celów przeciwpożarowych, 14. przenośny zbiornik wodny do celów przeciwpożarowych, 15. zbieracz

Symbole właściwe dla działań straży pożarnych i innych służb ratowniczych

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Ilustracja interaktywna przedstawia symbole właściwe dla działań straży pożarnych. Na ilustracji znajdują się rysunku oznaczeń. Przy każdym z nich dodano punkt interaktywny. Po jego kliknięciu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

Tekst: Wyciąg z decyzji nr 13 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 stycznia 2008 r. w sprawie wprowadzenia do użytku Zestawu zasadniczych umówionych znaków operacyjnych właściwych dla komórek organizacyjnych ministerstwa spraw wewnętrznych i administracji oraz jednostek organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez ministra spraw wewnętrznych i administracji.
Rysunek: Pozioma strzałka skierowana w lewo. Przy prawym końcu strzałki znajduje się krótka pionowa kreska.
Tekst: Wylot linii wężowej lub przewodu do podania wody.
Rysunek: Obszar w kształcie prostokąta o dłuższym poziomym boku, ale bez konturu zakreskowany ukośnymi liniami pochylonymi w prawo.
Tekst: Powierzchnia gaszenia pożaru.
Rysunek: Prostokąt o dłuższym poziomym boku zakreskowany liniami pochylonymi w prawo. Figurę dzieli na pół pozioma linia. Na zewnątrz prostokąta narysowano dwie poziome strzałki skierowane grotami do tej linii, czyli prawa strzałka skierowana jest w lewo, a lewa w prawo.
Tekst: Głębokość pożaru.
Rysunek: Symbol przedstawia ramiona kąta ostrego, który wierzchołkiem jest skierowany w lewo w dół. Ramiona narysowane są linią przerywaną.
Tekst: Kąty i zasięgi podawania prądów gaśniczych.
Rysunek: Poziomo usytuowana elipsa wraz ze środkiem. W górnej części trzy pionowe identyczne falki jedna obok drugiej. Przez elipsę przebiega pozioma strzałka dzieląca figurę na pół. Strzałka wystaje poza obszar figury i jest skierowana w prawo.
Tekst: Pożar z kierunkiem rozprzestrzeniania się.
Rysunek: Poziomo usytuowana elipsa wraz ze środkiem. W górnej części trzy pionowe identyczne falki jedna obok drugiej.
Tekst: Pożar jednopunktowy $($ ognisko pożaru $)$ .
Rysunek: Poziomo usytuowana elipsa wraz ze środkiem. Z każdego boku wystają trzy poziome identyczne falki jedna obok drugiej.
Tekst: Pożar wielopunktowy $($ blokowy $)$ .
Rysunek: Pozioma linia. Nad nią zapis: $3\cdot \text W -52$
Tekst: Odcinek węża $($ w uproszczeniu przedstawiono trzy odcinki tłoczne $W - 52$ $)$ ,
Rysunek: W pionie jedna pod drugą drukowane wielkie litery: $\text{M, A, R}$ .
Tekst: $\text M$ – motopompa.
$\text A$ – autopompa.
$\text R$ – regulator ciśnienia.
Rysunek: W okręgu symboliczny wóz w perspektywie bocznej. Wóz ma kształt podobną do prostokąta, przy czym górna krawędź nie jest poziomym odcinkiem, a łukiem wybrzuszonym w dół. Pod dolną krawędzią znjadują się dwa okręgi symbolizujące koła. Wewnątrz pojazdu wpisano drukowanymi literami $\text{GCBA}$ .
Tekst: Samochód ratowniczo‑gaśniczy – ciężki.
Rysunek: W okręgu dwie dłuższe poziome linie połączone krótkimi pionowymi liniami w taki sposób, że wspólnie tworzą poziomą drabinkę z dwoma szczeblami. Wewnątrz między szczebelkami, wpisano wielką literę $\text M$ .
Tekst: Motopompa przenośna,
Rysunek: Pozioma linia, której końce oznaczono krótkimi pionowymi kreskami. Tuż obok lewego końca do pewnego punktu poziomej linii poprowadzono dwie ukośne krótkie linie wystające poza poziomą linią od lewej strony. Obie ukośne linie nachylone są pod takim samym kątem i mają wspólny punkt na poziomej linii. Jedna ukośna jest nad poziomą linią, a druga pod.
Tekst: Rozdzielacz.
Rysunek: Nieregularny kształt przypominający plamę zakreskowany ukośnymi liniami nachylonymi w prawo.
Tekst: Zbiornik naturalny ze wskazaniem miejsca czerpania wody dla celów przeciwpożarowych.
Rysunek: Kwadrat zakreskowany ukośnymi liniami nachylonymi w prawo.
Tekst: Przenośny zbiornik wodny do celów przeciwpożarowych,
Rysunek: W okręgu symbol składający się z pionowych i poziomych kresek. Główna część to linie tworzące prostokąt o dłuższym pionowym boku, pozbawiony lewego boku. Na lewych końcach poziomych boków prostokąta znajdują się krótkie pionowe kreski. Ze środka prawego boku prostokąta poprowadzono w prawo krótką poziomą linię zakończoną z prawej strony krótką pionową kreską.
Tekst: Zbieracz.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Rozprzestrzenianie się pożaru

Składowe rozprzestrzeniania się pożaru

RnwSawqGcbhW5

Składowe rozprzestrzeniania się pożaru

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Ilustracja interaktywna przedstawia składowe rozprzestrzeniania się pożaru. Podano opis, wzory oraz rozpiskę oznaczeń we wzorze. Przy każdym oznaczeniu dodano punkt interaktywny. Po jego kliknięciu pojawia się ramka z tekstem.

Na potrzeby kalkulacji sił i środków w Państwowej Straży Pożarnej czas trwania pożaru obliczany jest jako suma czasów wynikających z działań gaśniczych od momentu powstania pożaru poprzez czas swobodnego rozprzestrzeniania do momentu lokalizacji pożaru.

Czas trwania pożaru:

$\tau_{\text{p}}=\tau_{\text{us}}+\tau_{\text{a}}+\tau_{\text{j}}+\tau_\text{rb}+\tau_\text{lok}$

Czas swobodnego rozwoju pożaru:

$\tau_{\text{sw}}=\tau_{\text{us}}+\tau_{\text{a}}+\tau_{\text{j}}+\tau_\text{rb}$

gdzie:

$\tau_{\text{p}}$ – Czas trwania pożaru.
$\tau_{\text{sw}}$ – Czas swobodnego rozwoju pożaru.
$\tau_{\text{us}}$ – Czas ukrytego spalania od powstania do momentu zauważenia (dla obiektów dozorowanych od jednej do dwóch minut; bez dozoru od ośmiu do piętnastu minut).
$\tau_{\text{a}}$ – Czas alarmowania od momentu zauważenia do momentu zaalarmowania Stanowiska Kierowania i wyjazdu jednostek ochrony przeciwpożarowej $($ do jednej minuty $)$ .
$\tau_{\text{j}}$ – Czas jazdy do pożaru od zaalarmowania do przyjazdu na miejsce pożaru.
$\tau_{\text{rb}}$ – Czas rozwinięcia bojowego od momentu przyjazdu do podania pierwszego prądu gaśniczego (od dwóch do ośmiu minut).
$\tau_{\text{lok}}$ – Czas lokalizowania pożaru od podania pierwszego prądu gaśniczego do momentu zlokalizowania pożaru.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Prędkość liniowa rozprzestrzeniania się pożaru – wskazanie charakterystycznych parametrów

R1eMJnqgkOAFn

Ilustracja interaktywna przedstawia prędkość liniową rozprzestrzeniania się pożaru. Zamieszczono zdjęcie pożaru gaszonego przez grupę strażaków. Źródło zdjęcia:

pexels.com

, licencja

CC0

Na zdjęciu dodano punkt interaktywny. Po jego kliknięciu pojawia się ramka z tekstem i z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

Prędkość przesuwania się frontu pożaru jako liniową, rozróżniając jedynie początkową fazę pierwszych dziesięciu minut, jako połowę docelowej prędkości. Takie podejście ma na celu oddanie dynamiki rozwoju pożaru w zarodku i fazie rozgorzenia. Odnosi się głównie do rozprzestrzeniania poziomego, gdyż z takim zjawiskiem mamy do czynienia najczęściej w praktyce.
Liczbowa prędkość liniowa rozprzestrzeniania się pożaru jest to droga po powierzchni materiału palnego, po której przesuwa się ogień w jednostce czasu. $v_{l} = \frac{d}{t_{p}}$ gdzie:
$v_{l} [\frac{m}{\min}]$ - prędkość liniowa,
$d [m]$ - droga po jakiej rozprzestrzenia się ogień,
$t_{p} [\min]$ - czas trwania pożaru od momentu zaistnienia.

Prędkość liniowa przy pożarach cieczy palnych jest nieporównywalnie większa, niż przy pożarach ciał stałych. W przypadku pożarów ciał stałych o kształtach przestrzennych największa jest prędkość liniowa przy ruchu z dołu do góry.

Charakterystyczne parametry, od których zależy prędkość liniowa rozprzestrzeniania się pożaru to:
- paliwo, czyli materiał palny,
- temperatura spalania materiału,
- siła i kierunki wiatru,
- rodzaj pożaru wewnętrzny, gdzie występują prądy konwekcyjne oraz ilość dostarczanego tlenu do środowiska pożaru,
- rodzaj pożaru zewnętrzny, gdzie mamy do czynienia z panującymi warunkami atmosferycznymi.

Prędkość liniowa rozprzestrzeniania się pożaru

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Tabele z podaniem prędkości liniowej dla wybranych gazów, cieczy i ciał stałych

Wybrane gazy i ciecze

RwrBTHJyIgsdP

Tabele z określeniem prędkości liniowej dla wybranych gazów i cieczy

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, tabela na podstawie: Burzyński E., Taktyka pożarnicza. Zbiór ćwiczeń, część I i II, Warszawa 1978, licencja: CC BY-SA 3.0.

Wybrane ciała stałe

RDsdbYfQsBSVr

Tabela z określeniem prędkości liniowej dla wybranych ciał stałych

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, tabela na podstawie: Burzyński E., Taktyka pożarnicza. Zbiór ćwiczeń, część I i II, Warszawa 1978, licencja: CC BY-SA 3.0.

Tabele na podstawie: Burzyński E., Taktyka pożarnicza. Zbiór ćwiczeń, część I i II, Warszawa 1978

Wybrane gazy i ciecze

**Prędkość liniowa spalania niektórych gazów**
Nazwa gazu	$v_l\ \left[\frac{\text m}{\text{min}}\right]$
Wodór	160,0
Metan	22,2
Acetylen	81,0
Etylen	37,8
Tlenek węgla	24,9

**Prędkość liniowa spalania niektórych cieczy**
Nazwa cieczy	$v_l\ \left[\frac{\text m}{\text{min}}\right]$ dla cieczy o temperaturze $10^\circ\text C$	$v_l\ \left[\frac{\text m}{\text{min}}\right]$ dla cieczy o temperaturze $20^\circ\text C$
Alkohol butylowy	2,5	4,8
Toluen	10,2	50,4
Alkohol etylowy	7,8	22,8
Aceton	19,0	brak
Eter dwuetylowy	22,5	brak

Wybrane ciała stałe

**Prędkość liniowa spalania niektórych materiałów stałych**
Obiekt, materiał palny	$v_\text l\ \left[\frac{\text m}{\text{min}}\right]$
drewno $($ okrąglaki $)$	od $0,6$ do $1,0$
przędza lniana $($ magazynowana $)$	od $3,0$ do $5,6$
wyroby tekstylne $($ magazynowane $100 \ \frac{\text{kg}}{\text m^2}$ $)$	od $0,3$ do $0,4$
papier w rolkach $140 \ \frac{\text{kg}}{\text m^2}$	od $0,2$ do $0,3$
kauczuk syntetyczny $290 \ \frac{\text{kg}}{\text m^2}$	od $0,6$ do $1,0$
tarcica w sztaplach od dwóch do czterech centymetrów przy wilgotności od $8$ do $10\%$	$4,0$
tarcica w sztaplach od dwóch do czterech centymetrów przy wilgotności od $16$ do $18\%$	$2,3$
tarcica w sztaplach od dwóch do czterech centymetrów przy wilgotności od $18$ do $20\%$	$1,6$
tarcica w sztaplach od dwóch do czterech centymetrów przy wilgotności od $20$ do $30\%$	$1,2$
tarcica w sztaplach od dwóch do czterech centymetrów przy wilgotności ponad $30$	$1,0$
poliuretan piankowy	od $0,7$ do $0,9$
wyroby gumowe $($ stos na składzie odkrytym $)$	od $1,0$ do $1,2$

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Parametry rozprzestrzeniania się pożaru - prognozowanie sytuacji pożarowej uwzględniające strefy spalania

R1el8RtDJcj2D

1. {audio}Powierzchnia pożaru może przyjąć różny kształt w zależności od miejsca powstania, rozmieszczenia materiałów palnych, stopnia wymiany gazowej i warunków meteorologicznych. Parametry geometryczne i dynamiczne pożaru możemy wyznaczyć, przyjmując pewne uproszczenia. Zakładamy, że kształt geometryczny powierzchni pożaru przystaje do kształtu prostych figur geometrycznych, takich jak koło i jego część (wycinek) oraz prostokąt., 2. {audio}Parametry te, to kształty geometryczne powierzchni, jakie mogą powstać w czasie rozprzestrzeniania się pożaru. Przyjęto w metodyce obliczania sił i środków, że są to proste figury geometryczne takie, jak koło i jego część (wycinek) oraz prostokąt.
Powszechnie mówi się, że pożar rozprzestrzenia się kołowo, kątowo lub prostokątnie., 3. {audio}Parametry te określają szybkość rozprzestrzeniania się (prędkość) pożaru na powierzchnię jego wystąpienia, w zależności od przyjętego modelu (kształtu geometrycznego) - jego obwód lub odcinek., 4. powierzchnia pożaru

[m^{2}]

, 5. obwód pożaru

[m]

, 6. długość frontu pożaru (część terenu pożaru, na której liniowa szybkość rozprzestrzeniania się pożaru jest największa)

[m^{2}]

, 7. prędkość przyrostu powierzchni pożaru (szybkość rozprzestrzeniania się pożaru wyrażona przez szybkość wydzielania się ciepła i dymu w czasie)

[\frac{m^{2}}{\min}]

, 8. prędkość przyrostu obwodu pożaru

[\frac{m}{\min}]

, 9. prędkość przyrostu długości frontu pożaru

[\frac{m}{\min}]

Parametry stref palenia przyjęte do kalkulacji powierzchni pożaru

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Parametry stref palenia przyjęte do kalkulacji powierzchni pożaru

Powszechnie mówimy, że pożar rozprzestrzenia się:

kołowo,
kątowo,
prostokątnie.

Powierzchnia pożaru może przyjąć różny kształt w zależności od miejsca powstania, rozmieszczenia materiałów palnych, stopnia wymiany gazowej i warunków meteorologicznych. Parametry geometryczne i dynamiczne pożaru możemy wyznaczyć, przyjmując pewne uproszczenia. Zakładamy, że kształt geometryczny powierzchni pożaru przystaje do kształtu prostych figur geometrycznych, takich jak koło i jego część $($ wycinek $)$ oraz prostokąt.

Wyróżniamy parametru pożaru:

geometryczne: to kształty geometryczne powierzchni, jakie mogą powstać w czasie rozprzestrzeniania się pożaru; przyjęto w metodyce obliczania sił i środków, że są to proste figury geometryczne takie, jak koło i jego część $($ wycinek $)$ oraz prostokąt;
powszechnie mówi się, że pożar rozprzestrzenia się kołowo, kątowo lub prostokątnie,
dynamiczne: określają szybkość rozprzestrzeniania się $($ prędkość $)$ pożaru na powierzchnię jego wystąpienia, w zależności od przyjętego modelu $($ kształtu geometrycznego $)$ – jego obwód lub odcinek.

**Parametry pożaru**
geometryczne	dynamiczne
$A_\text p$ – powierzchnia pożaru w $[m^{2}]$	$v_A$ – prędkość przyrostu powierzchni pożaru (szybkość rozprzestrzeniania się pożaru wyrażona przez szybkość wydzielania się ciepła i dymu w czasie) $[\frac{m^{2}}{\min}]$
$O_\text p$ – obwód pożaru $[m]$	$v_O$ – prędkość przyrostu obwodu pożaru $[\frac{m}{\min}]$
$L_\text{fr}$ – długość frontu pożaru (część terenu pożaru, na której liniowa szybkość rozprzestrzeniania się pożaru jest największa) $[m^{2}]$	$v_\text{fr}$ – prędkość przyrostu długości frontu pożaru $[\frac{m}{\min}]$
$v_\text{p}$ – objętość przestrzeni objętej pożarem $[m^{3}]$	$v_\text{l}$ – prędkość rozprzestrzeniana się pożaru $[\frac{m}{\min}]$

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Parametry geometryczne pożarów

Prostokątny rozwój pożaru

Pole powierzchni pożaru

RrWXQZZbhcQ6n

1. Jednostronny kierunek rozprzestrzeniania się pożaru oznacza, że występuje jeden kierunek, czyli jeden front pożaru., 2. powierzchnia pożaru

[m^{2}]

, 3. liczba kierunków rozprzestrzeniania się pożaru (liczba frontów pożaru), 4. szerokość boku rozprzestrzeniania się pożaru

[m]

, 5. prędkość liniowa rozprzestrzeniania się pożaru

[\frac{m}{\min}]

, 6. czas swobodnego rozprzestrzeniania pożaru

[\min]

, 7. długość boku rozprzestrzeniania się pożaru

[m]

Prostokątny rozwój pożaru – pole powierzchni

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Obwód pożaru

R1AOj8QfbvlgL

Prostokątny rozwój pożaru – obwód pożaru

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Pole powierzchni pożaru

Rysunek przedstawia prostokąt o dłuższym boku poziomym, w którym pośrodku wyrysowano mniejszy prostokąt o pionowym boku o identycznej długości jak wyjściowy prostokąt. Mniejszy prostokąt ma wymiary a na b, przy czym a to bok pionowy, a b to poziomy. Mniejszy prostokąt zakreskowano, a w jego środku naniesiono zamalowaną elipsę ustawioną poziomo. Po obu stronach elipsy poprowadzono poziome strzałki skierowane na zewnątrz, czyli prawa strzałka jest skierowana w prawo, a lewa w lewo. Każda z nich podpisana jest małą literą n. W górnej części elipsy znajdują się trzy identyczne pionowe falki jedna obok drugiej. Od środka prostokąta a b poprowadzono pionową strzałkę do środka dolnego boku b. Strzałka ma podwójny grot, na górze skierowany w górę, na dole w dół. Strzałka ta podpisana jest $v_\text l$ .

Jednostronny kierunek rozprzestrzeniania się pożaru oznacza, że występuje jeden kierunek, czyli jeden front pożaru.

Wzór na pole powierzchni pożaru:

$A_\text p=n\cdot a\cdot v_\text l\cdot \tau_{\text{sw}}$ ,

$A_\text p=a\cdot b$ , gdzie

$A_\text p$ – powierzchnia pożaru $[m^{2}]$ ,
$n$ – liczba kierunków rozprzestrzeniania się pożaru (liczba frontów pożaru),
$a$ – szerokość boku rozprzestrzeniania się pożaru $[m]$ ,
$v_\text l$ – prędkość liniowa rozprzestrzeniania się pożaru $[\frac{m}{\min}]$ ,
$\tau_{\text{sw}}$ – czas swobodnego rozprzestrzeniania pożaru $[\min]$ ,
$b$ – długość boku rozprzestrzeniania się pożaru $[m]$ .

Obwód pożaru

Rysunek przedstawia prostokąt o dłuższym boku poziomym, w którym pośrodku wyrysowano mniejszy prostokąt o pionowym boku o identycznej długości jak wyjściowy prostokąt. Mniejszy prostokąt ma wymiary a na b, przy czym a to bok pionowy, natomiast b to poziomy. Wzdłuż każdego boku b poprowadzono strzałkę o dwóch grotach. Na lewym końcu grot skierowany jest w lewo, a na prawym końcu grot skierowany jest w prawo. W mniejszym prostokącie, w jego środku, naniesiono zamalowaną elipsę ustawioną poziomo. Po obu stronach elipsy poprowadzono poziome strzałki skierowane na zewnątrz, czyli prawa strzałka jest skierowana w prawo, a lewa w lewo. Każda z nich podpisana jest małą literą n. W górnej części elipsy znajdują się trzy identyczne pionowe falki jedna obok drugiej. Od środka prostokąta a b poprowadzono pionową strzałkę do środka dolnego boku b. Strzałka ma podwójny grot, na górze skierowany w górę, na dole w dół. Strzałka ta podpisana jest $v_\text l$ .

$O_\text p=2\cdot\left(a+n\cdot v_\text l\cdot \tau_{\text{sw}}\right)$ ,

$O_\text p=2\cdot\left(a+b\right)$ , gdzie

$O_\text p$ obwód pożaru $[m]$ ,
$n$ – liczba kierunków rozprzestrzeniania się pożaru (liczba frontów pożaru),
$a$ – szerokość boku rozprzestrzeniania się pożaru $[m]$ ,
$v_\text l$ – prędkość liniowa rozprzestrzeniania się pożaru $[\frac{m}{\min}]$ ,
$\tau_{\text{sw}}$ – czas swobodnego rozprzestrzeniania pożaru $[\min]$ ,
$b$ – długość boku rozprzestrzeniania się pożaru $[m]$ .

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Kołowy rozwój pożaru

Pole powierzchni pożaru

RjcMl9FygXiNB

Kołowy rozwój pożaru – pole powierzchni

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Obwód pożaru

Rkid6HimYxI8H

Kołowy rozwój pożaru – obwód

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Pole powierzchni pożaru

Kołowy rozwój pożaru można zilustrować geometrycznie za pomocą koła, w którego środku znajduje się ognisko pożaru. Sam pożar rozchodzi się we wszystkich kierunkach na odległość r od środka ogniska.

Rysunek przedstawia koło, którego wnętrze zakreskowano. W środku koła, naniesiono zamalowaną elipsę ustawioną poziomo. Z elipsy wychodzą cztery strzałki: z góry pionowa skierowana do góry, z dołu skierowana do dołu oraz z prawej skierowana w prawo i z lewej w lewo. W górnej części elipsy znajdują się trzy identyczne pionowe falki jedna obok drugiej. Od środka koła do jego brzegu poprowadzono strzałkę o dwóch grotach. Grot przy środku skierowany jest w środek, grot przy brzegu skierowany jest do brzegu. Strzałka podpisana jest małą literą r.

Wzory na pole powierzchni pożaru:

$A_p=\pi\cdot r^2$ ,
$A_p=\pi\cdot v_l^2\cdot\tau_{sw}^2$ ,

gdzie

$A_p$ – powierzchnia pożaru $[m^{2}]$ ,
$\pi$ – stała matematyczna w przybliżeniu wynosząca $3, 14$ , nie posiada jednostki,
$r$ – promień koła w metrach,
$v_l$ – prędkość liniowa rozprzestrzeniania się pożaru $[\frac{m}{\min}]$ ,
$\tau_{sw}$ – czas trwania pożaru w minutach.

Wyprowadzimy teraz wzór na prędkość wzrostu powierzchni pożaru.

$v_{A_{p}} = \frac{A_{p}}{t_{p}}$

Do licznika podstawiamy wzór na powierzchnię pożaru $A_p$ .

$v_{A_{p}} = \frac{π \cdot {v_{l}}^{2} \cdot {t_{p}}^{2}}{t_{p}}$

Skracamy równe współczynniki, upraszczając ułamek.

$v_{A_{p}} = π \cdot {v_{l}}^{2} \cdot t_{p}$

Prędkość $v_{A_p}$ podajemy w metrach kwadratowych na minutę.

Obwód pożaru

Obwód pożaru można zilustrować geometrycznie za pomocą okręgu, czyli matematycznie – brzegu koła. W środku okręgu znajduje się ognisko pożaru. Sam pożar sięga we wszystkich kierunkach na odległość r od środka ogniska, nie dalej. Okrąg jest więc granicą obszaru zajętego przez pożar.

Rysunek przedstawia okrąg. W jego środku naniesiono zamalowaną elipsę ustawioną poziomo. Z elipsy wychodzą cztery strzałki: z góry pionowa skierowana do góry, z dołu skierowana do dołu oraz z prawej skierowana w prawo i z lewej w lewo. W górnej części elipsy znajdują się trzy identyczne pionowe falki jedna obok drugiej. Od środka okręgu do jego brzegu poprowadzono strzałkę o dwóch grotach. Grot przy środku skierowany jest w środek, grot przy brzegu skierowany jest do brzegu. Strzałka podpisana jest małą literą r.

Wzory na obwód pożaru:

$O_p=L-{fr}=2\pi\cdot v_l\cdot\tau_{sw}$ ,
$O_p=L-{fr}=2\pi\cdot r$ ,

gdzie

$O_p$ — obwód pożaru w metrach,
$L_{fr}$ — długość frontu pożaru w metrach,
$\pi$ — stała matematyczna w przybliżeniu wynosząca $3, 14$ , nie posiada jednostki,
$r$ — promień koła w metrach,
$v_l$ — prędkość liniowa rozprzestrzeniania się pożaru $[\frac{m}{\min}]$ ,
$\tau_{sw}$ — czas trwania pożaru w minutach.

Wyprowadzimy teraz wzór na prędkość wzrostu obwodu pożaru.

$v_{O_{p}} = \frac{O_{p}}{t_{p}}$

Do licznika podstawiamy wzór na owobwód pożaru $O_p$ .

$v_{O_p}=\frac{2\pi\cdot v_l\cdot t_p}{t_p}$

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Kątowy rozwój pożaru

Pole powierzchni pożaru

REtMvPZHdDwnd

1. {audio}Współczynnik wycinka kołowego

α

obliczamy przyjmując, że kąt środkowy koła

φ

wyznacza część pola koła (wycinek koła), który ogranicza jego część łukiem oraz ramionami kąta środkowego.

α = \frac{φ}{360}

, 2. powierzchnia pożaru

[m^{2}]

, 3.

3, 14

- stała matematyczna, 4. prędkość liniowa rozprzestrzeniania się pożaru

[\frac{m}{\min}]

, 5. czas trwania pożaru

[\min]

, 6. promień koła

[m]

, 7. współczynnik wycinka kołowego

Kątowy rozwój pożaru – powierzchnia pożaru

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Obwód pożaru

R1br1cCmWbWhI

Kątowy rozwój pożaru – obwód

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Pole powierzchni pożaru

Rysunek przedstawia prawą górną ćwiartkę koła, której wnętrze zakreskowano. W wierzchołku wycinka koła naniesiono zamalowaną elipsę ustawioną poziomo. Z elipsy wychodzą trzy strzałki. Są one ukośne i wszystkie rozłożone są równomiernie po wycinku koła. W górnej części elipsy znajdują się trzy identyczne pionowe falki jedna obok drugiej. Zaznaczono kąt wycinka i podpisano go literą $\alpha$ . Zaznaczono ramię wycinka, które podpisano małą literą r.
Współczynnik wycinka kołowego $α$ obliczamy przyjmując, że kąt środkowy koła $φ$ wyznacza część pola koła (wycinek koła), który ogranicza jego część łukiem oraz ramionami kąta środkowego:
$α = \frac{φ}{360}$ .

Wzór na pole powierzchni:

$A_\text p=0,25\cdot\pi\cdot v_\text l ^2\cdot\tau^2_\text{sw}$ ,

$A_\text p=0,25\cdot\pi\cdot r^2$ ,

dla kąta $\alpha=\frac{90}{360}=0,25$ , gdzie

$A_\text p$ – powierzchnia pożaru $[m^{2}]$ ,
$\pi$ – $3, 14$ - stała matematyczna,
$v_\text l$ – prędkość liniowa rozprzestrzeniania się pożaru $[\frac{m}{\min}]$ ,
$\tau_\text{sw}$ – czas trwania pożaru $[\min]$ ,
$r$ – promień koła $[m]$ ,
$\alpha$ – współczynnik wycinka kołowego.

Obwód pożaru

Rysunek przedstawia prawą górną ćwiartkę koła bez wnętrza. W wierzchołku wycinka naniesiono zamalowaną elipsę ustawioną poziomo. Z elipsy wychodzą trzy strzałki. Są one ukośne i wszystkie rozłożone są równomiernie po wycinku koła. W górnej części elipsy znajdują się trzy identyczne pionowe falki jedna obok drugiej. Zaznaczono kąt wycinka i podpisano go literą $\alpha$ . Zaznaczono ramię wycinka, które podpisano małą literą r.

Wzór na obwód pożaru:

$O_\text p=0,25\cdot 2\pi\cdot r+2r$ ,

dla kąta $90°$ , gdzie

$O_\text p$ – obwód pożaru $[m]$ ,
$r$ – promień koła $[m]$ .

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Pożar w kubaturze

R1MeFnI8cIxJd

1. {audio}Kubatura budynku to ważny parametr techniczny, określający jego objętość, inaczej pojemność domu. Wyraża się ją w metrach sześciennych

[m^{3}]

. Parametr ten mówi nam zatem o wielkości bryły po zewnętrznym jej obrysie (w przypadku kubatury brutto), a także o wielkości przestrzeni użytkowej w budynku (kubatura netto)., 2. objętość przestrzeni objętej pożarem pożaru

[m^{3}]

, 3. powierzchnia pożaru

[m^{2}]

, 4. wysokość boku rozprzestrzeniania się pożaru

[m]

, 5. szerokość boku rozprzestrzeniania się pożaru

[m]

, 6. długość boku rozprzestrzeniania się pożaru

[m]

Pożar w kubaturze

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Ilustracja przedstawia prostopadłościan o podstawie będącej prostokątem o wymiarach a na b i wysokości h. Wewnątrz prostopadłościanu znajduje się poziomo usytuowany walec. Znajduje się on pośrodku obu podstaw i ma długość taką jak bok b podstawy. Wewnątrz walca znajduje się elipsa. Z jej górnej części wychodzą trzy identyczne pionowe falki jedna obok drugiej. Z elipsy poprowadzono kilka strzałek rozchodzących się wokół na zewnątrz.

Kubatura budynku to ważny parametr techniczny, określający jego objętość, inaczej pojemność domu. Wyraża się ją w metrach sześciennych $[m^{3}]$ . Parametr ten mówi nam zatem o wielkości bryły po zewnętrznym jej obrysie (w przypadku kubatury brutto), a także o wielkości przestrzeni użytkowej w budynku (kubatura netto).

Wzór na objętość pożaru:

$V_\text p=A_\text p\cdot h$ ,

$V_\text p=a\cdot b\cdot h$ , gdzie

$V_\text p$ – objętość przestrzeni objętej pożarem pożaru $[m^{3}]$ ,
$A_\text p$ – powierzchnia pożaru $[m^{2}]$ ,
$h$ – wysokość boku rozprzestrzeniania się pożaru $[m]$ ,
$a$ – szerokość boku rozprzestrzeniania się pożaru $[m]$ ,
$b$ – długość boku rozprzestrzeniania się pożaru $[m]$ .

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Metodyka obliczania sił i środków

Formy działań gaśniczych

Na całą powierzchnię pożaru, wydajność

REpeOjEmK7gat

Formy działań gaśniczych – na całą powierzchnię pożaru, wydajność

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Formy działań gaśniczych na całą powierzchnię pożaru:
Wydajność, czyli wydatek, wymaga przy działaniu na powierzchnię jest to ilość środka gaśniczego, jaką musimy podać na określoną powierzchnię pożaru lub gaszenia, aby poprowadzić skuteczne działania gaśnicze.
$Q_{w} = A_{g} \cdot I_{A}$ , gdzie
$Q_{w}$ to wymagane zużycie środka gaśniczego $[\frac{l}{s}]$ ,
$A_{g}$ to powierzchnia gaszenia $[m^{2}]$ ,
$I_{A}$ to intensywność powierzchniowa podawania środka gaśniczego $[\frac{l}{m^{2} \cdot s}]$ .
Parametr geometryczny pożaru:
$Q_{w} = I_{A} \cdot A_{p}$ , gdzie
$A_{p}$ to powierzchnia pożaru $[m^{2}]$ .
Istnieje następująca zależność: $A_{g} = A_{p}$ .

Na całą powierzchnię pożaru

R1AZtGOc2MiXX

A_{g} = π r^{2} - π {(r - h_{g})}^{2}

A_{g} = π^{2} [r^{2} - {(r - h_{g})}^{2}]

A_{g}

– powierzchnia gaszenia

[m^{2}]

r

– promień koła

[m]

h_{g}

– głębokość pożaru

[m]

., 2.

A_{g} = a \cdot b - a' \cdot b'

A_{g} = a \cdot b - [(a - 2 h_{g}) \cdot (b - 2 h_{g})]

A_{g}

– powierzchnia gaszenia

[m^{2}]

a

– szerokość boku rozprzestrzeniania się pożaru

[m]

a'

– długość wewnętrznego, krótszego boku powierzchni prostokątnego pożaru

[m]

b

– długość boku rozprzestrzeniania się pożaru

[m]

b'

– długość wewnętrznego, dłuższego boku powierzchni prostokątnego pożaru

[m]

h_{g}

– głębokość pożaru

[m]

.
, 3.

A_{p} = φ \cdot π \cdot r^{2}

A_{p}

– powierzchnia pożaru

[m^{2}]

φ

– współczynnik wycinka kąta,

r

– promień koła

[m]

Formy działań gaśniczych – na całą powierzchnię pożaru

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Ilustracja interaktywna dotyczy formy działań gaśniczych na całą powierzchnię pożaru. Na ilustracji znajdują się trzy rysunki reprezentujące różne rodzaje pożarów. Przy każdym rysunku znajduje się punkt interaktywny. Po kliknięciu punktu pojawia rama z tekstem i nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

Rozwój kołowy pożaru:
Rysunek: Zakreskowane koło. Wewnątrz niego znajduje się zamalowana elipsa z trzeba pionowymi falkami na górze. Poza kołem znajdują się dwie strzałki skierowane do koła. Strzałki są naprzeciw siebie. Z każdej z nich poprowadzono dwie linie przerywane tworzące kąt ostry. Linie z jeden i z drugiej strzałki przecinają się wewnątrz koła i tworzą wspólnie równoległobok.
Tekst: $A_{g} = π r^{2} - π {(r - g)}^{2}$ $A_{g} = π^{2} [r^{2} - {(r - g)}^{2}]$ , gdzie
$A_{g}$ – powierzchnia gaszenia $[m^{2}]$ ,
$r$ – promień koła $[m]$ ,
$g$ – głębokość pożaru $[m]$ .
Prostokątny rozwój pożaru:
Rysunek: Zakreskowany prostokąt. Wewnątrz niego znajduje się zamalowana elipsa z trzema pionowymi falkami w jej górnej części. Od elipsy odchodzą dwie poziome strzałki skierowane na boki na zewnątrz. Poza prostokątem znajduje się sześć ukośnych strzałek skierowanych do prostokąta. Dwie znajdują się przy środku górnego boku, dwie przy górnych wierzchołkach i dwie przy dolnym boku. Z każdej poprowadzono linie przerywane przecinające prostokąt.
Tekst: $A_{g} = a \cdot b - a' \cdot b'$
$A_{g} = a \cdot b - [(a - 2 h_{g}) \cdot (b - 2 h_{g})]$ , gdzie
$A_{g}$ – powierzchnia gaszenia $[m^{2}]$ ,
$a$ – szerokość boku rozprzestrzeniania się pożaru $[m]$ ,
$a'$ – długość wewnętrznego, krótszego boku powierzchni prostokątnego pożaru $[m]$ ,
$b$ – długość boku rozprzestrzeniania się pożaru $[m]$ ,
$b'$ – długość wewnętrznego, dłuższego boku powierzchni prostokątnego pożaru $[m]$ ,
$h_{g}$ – głębokość pożaru $[m]$ .
Kątowy rozwój pożaru:
Rysunek: Zakreskowany wycinek koła. Wewnątrz przy wierzchołku wycinka znajduje się wypełniona elipsa z trzema pionowymi falkami w górnej części. Z elipsy poprowadzono strzałkę w kierunku zaokrąglonej krawędzi. Na zewnątrz zaokrąglonej krawędzi znajdują się dwie strzałki skierowane do wycinka. Poprowadzono z nich po dwie przerywane linie tworzące niewielki kąt osty. Linie te wpadają do wnętrza wycinka.
Tekst: $A_{p} = φ \cdot π \cdot r^{2}$ , gdzie
$A_{p}$ – powierzchnia pożaru $[m^{2}]$ ,
$φ$ – współczynnik wycinka kąta,
$r$ – promień koła $[m]$ .

Na całą objętość pomieszczenia, w którym trwa pożar

R1S7NlcxXh1go

Formy działań gaśniczych – na całą objętość pomieszczenia

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Ilustracja dotyczy formy działań gaśniczych na całą objętość pomieszczenia, w którym trwa pożar. Znajduje się na niej tekst, rysunek oraz wzory objaśnione pod punktami interaktywnymi. Kliknięciu punktu powoduje otwarcie ramki z tekstem i nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.
Wydajność, czyli wydatek, wymaga przy działaniu na powierzchnię jest to ilość środka gaśniczego, jaką musimy podać do określonej objętości zajmowanej przez pożar.
Ilustracja przedstawia prostopadłościan o podstawie o wymiarach a na be i o wysokości h. W jego wnętrzu pośrodku zawierzona jest zamalowana elipsa z sześcioma poziomymi falkami – trzy wystają z lewej i trzy z prawej strony. Nad prostopadłościanem znajdują się dwie strzałki skierowane na bryłę. Z każdej poprowadzono po dwie linie przerywane w taki sposób, że tworzą one kąty ostre nad górną podstawą prostopadłościanu i dalej biegną aż do jego wnętrza.
Wzory:
$A_g=V_g$ ,
$Q_w=V_g\cdot I_w$ , gdzie
$A_g$ – powierzchnia gaszenia $[m^{2}]$ ,
$V_g$ – objętość gaszenia $[m^{3}]$ ,
$Q_w$ – wymagana wydajność środka gaśniczego $[\frac{l}{s}]$ ,
$I_w$ – intensywność wymagana podawania środka gaśniczego $[\frac{l}{m^{2} \cdot s}]$ ,
$a$ – szerokość boku rozprzestrzeniania się pożaru $[m]$ ,
$b$ – długość boku rozprzestrzeniania się pożaru $[m]$ ,
$h$ – wysokość boku rozprzestrzeniania się pożaru $[m]$ .

Na front pożaru liniowo (natarcie frontalne)

R1PZSYNBHnG4m

Formy działań gaśniczych – na front pożaru liniowo

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Formy działań gaśniczych na froncie pożaru liniowo $($ natarcie frontalne $)$ :
Wydajność, czyli wydatek, wymaga przy działaniu na powierzchnię jest to ilość środka gaśniczego, jaką musimy podać na określoną długość frontu pożaru.
$Q_w=L_{fr}\cdot I_l$ , gdzie
$Q_w$ – wymagana wydajność środka gaśniczego $[\frac{l}{s}]$ ,
$L_{fr}$ – długość frontu pożaru $[m]$ ,
$I_l$ – intensywność liniowa wymagana podawania środka gaśniczego $[\frac{l}{m^{3} \cdot s}]$ .

Na front pożaru liniowo (natarcie frontalne), kołowy rozwój pożaru

RziOPy8qJYlqP

Formy działań gaśniczych – na front pożaru liniowo, kołowy rozwój pożaru

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Ilustracja interaktywna przedstawia formy działań gaśniczych na froncie pożaru liniowo, to natarcie frontalne. Na ilustracji znajduje się tekst, rysunek oraz wzór objaśniony w punktach interaktywnych, po których kliknięciu pojawia się tekst wraz z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.
Parametr geometryczny pożaru: Kołowy rozwój pożaru.
Rysunek przedstawia okrąg. W jego środku znajduje się zamalowana elipsa z trzema pionowymi falkami odchodzącymi w jej górnej części. Zaznaczono promień okręgu r. Promień przedstawiono jako strzałkę z dwoma grotami: jednym skierowanym do środka i drugi skierowanym do linii okręgu. Wokół figury znajdują się równomiernie rozłożone cztery strzałki skierowane do okręgu. Z każdej strzałki poprowadzono po dwie linie przerywane do okręgu w taki sposób, że każda para linii tworzy kąt ostry. Linie dotykają okręgu tak, że jest on cały wewnątrz ośmiokąta utworzonego przez te linie.
Obwód pożaru:
$O_p=L_{fr}=2\cdot\pi\cdot r$ , gdzie
$O_p$ – obwód pożaru $[m]$ ,
$L_{fr}$ – długość frontu pożaru $[m]$ ,
$r$ – promień koła $[m]$ ,
$\pi$ – $3, 14$ – stała matematyczna.

Na front pożaru liniowo (natarcie frontalne), prostokątny rozwój pożaru

Rlgw6LfCW8ucs

Formy działań gaśniczych – na front pożaru liniowo, prostokątny rozwój pożaru

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Ilustracja interaktywna przedstawia formy działań gaśniczych na froncie pożaru liniowo, to natarcie frontalne. Na ilustracji znajduje się tekst, rysunek oraz wzór objaśniony w punktach interaktywnych, po których kliknięciu pojawia się tekst wraz z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.
Parametr geometryczny pożaru: Prostokątny rozwój pożaru.
Rysunek przedstawia prostokąt o pionowym boku a i poziomym b. W jego środku znajduje się zamalowana elipsa z trzema pionowymi falkami odchodzącymi w jej górnej części. Z lewej strony elipsy poprowadzono poziomą strzałkę skierowaną prawo. Strzałka znajduje się wewnątrz prostokąta. Po prawej stronie poza prostokątem znajdują się dwie poziome strzałki skierowane w prawo, czyli w stronę prostokąta. Z każdej strzałki poprowadzono po dwie linie przerywane do lewego pionowego boku prostokąta w taki sposób, że pokrywają one cały ten bok.
Obwód pożaru:
$L_{fr}=a\cdot n$ , gdzie
$L_{fr}$ – długość frontu pożaru $[m]$ ,
$n$ – liczba frontów pożaru,
$a$ – szerokość boku rozprzestrzeniania się pożaru $[m]$ ,
$b$ – długość boku rozprzestrzeniania się pożaru $[m]$ .

Na front pożaru liniowo (natarcie frontalne), kątowy rozwój pożaru

R8FaEefVawjkY

Formy działań gaśniczych – na front pożaru liniowo, kątowy rozwój pożaru

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Ilustracja interaktywna przedstawia formy działań gaśniczych na froncie pożaru liniowo, to natarcie frontalne. Na ilustracji znajduje się tekst, rysunek oraz wzór objaśniony w punktach interaktywnych, po których kliknięciu pojawia się tekst wraz z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.
Parametr geometryczny pożaru: Kątowy rozwój pożaru.
Rysunek przedstawia wycinek koła. W jego środku przy wierzchołku znajduje się zamalowana elipsa z trzema pionowymi falkami odchodzącymi w jej górnej części. Obok elipsy znajduje się strzałka skierowana do zaokrąglonej krawędzi wycinka. Zaznaczono promień okręgu r wzdłuż jednej z prostych krawędzi. Promień przedstawiono jako strzałkę z dwoma grotami: jednym skierowanym do środka i drugi skierowanym do zaokrąglonej krawędzi. Poza tą krawędzią znajdują się dwie strzałki skierowane do wycinka. Z każdej strzałki poprowadzono po dwie linie przerywane do okręgu w taki sposób, że każda para linii tworzy kąt ostry. Linie dotykają zaokrąglonej krawędzi tak, że jest ona pokryta w całości.
Obwód pożaru:
$L_{fr}=\varphi\cdot \left(2\cdot\pi\cdot r\right)$ , gdzie
$L_{fr}$ – długość frontu pożaru $[m]$ ,
$\varphi$ – współczynnik wycinka kąta,
$r$ – promień koła $[m]$ ,
$\pi$ – $3, 14$ – stała matematyczna.

Na front pożaru powierzchniowo (natarcie frontalne powierzchniowe)

R1KaUNyG6A5IW

Formy działań gaśniczych – na front pożaru powierzchniowo

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Ilustracja przedstawia trzy rysunki rozwoju pożaru.

Kołowy rozwój pożaru przedstawiono jako zakreskowany pierścień, czyli matematycznie koło, z którego wycięto mniejsze koło, gdzie oba mają wspólny środek. Wewnątrz pierścienia znajduje się zamalowana elipsa z wystającymi na górze trzema pionowymi falkami. Małą literą r zaznaczono promień większego wyjściowego koła. Wokół pierścienia znajdują się cztery strzałki skierowane do pierścienia. Z każdej poprowadzono po dwie linie przerywane w taki sposób, że łączą się one w czteroramienną gwiazdę opartą na wewnętrznym wyciętym kole.
Prostokątny rozwój pożaru przedstawiono za pomocą prostokąta. Jego niewielką część zakreskowano. Część zakreskowana jest na całą długość pionowego boku i kawałek poziomego. Z lewej strony znajdują się dwie strzałki skierowane do prostokąta. Z każdej z nich poprowadzono po dwie linie przerywane w taki sposób, że każda para linii tworzy kąt ostry. Oba te kąty swoimi ramionami pokrywają cały zakreskowany obszar prostokąta i nie biegną dalej.
Kątowy rozwój pożaru. Tu przestawiono zakreskowany wycinek pierścienia znajdujący się na wycinku koła. Przy wierzchołku wycinka znajduje się zamalowana elipsa z wystającymi na górze trzema pionowymi falkami. Od elipsy poprowadzono strzałkę skierowaną do wycinka pierścienia. Na zewnątrz wycinka przy zaokrąglonej krawędzi znajdują się dwie strzałki skierowane do krawędzi. Ze strzałek poprowadzono po dwie linie przerywane. Każda para linii tworzy kąt ostry. Kąty pokrywają całkowicie zakreskowany pierścień i nie biegną poza ten obszar.

Wzór do ilustracji:
$A_{g} = L_{f r} \cdot h_{g}$ , gdzie
$A_{g}$ - powierzchnia gaszenia pożaru $[m^{2}]$ ,
$L_{f r}$ - długość frontu pożaru $[m]$ ,
$h_{g}$ - głębokość gaszenia $[m]$ .

Na cały obwód powierzchni pożaru (natarcie okrążające)

RR7T86WYcuKJi

A_{g} = π [r^{2} - {(r - g)}^{2}]

A_{g}

- powierzchnia gaszenia pożaru

[m^{2}]

r

- promień powierzchni pożaru stanowiącej koło

[m]

g

- głębokość gaszenia pożaru

[m]

, 2.

A_{g} = a \cdot b - [(a - 2 g) \cdot (b - 2 g)]

A_{g}

- powierzchnia gaszenia pożaru

[m^{2}]

a

- długość zewnętrznego, krótszego boku powierzchni pożaru prostokątnego

[m]

a

- długość zewnętrznego, dłuższego boku powierzchni pożaru prostokątnego

[m]

g

- głębokość gaszenia pożaru

[m]

Formy działań gaśniczych – na cały obwód powierzchni pożaru

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Ilustracja interaktywna przedstawia formy gaszenia pożaru na całym obwodzie powierzchni pożaru, jest to natarcie okrążające. Ilustracja zawiera dwa rysunki. Każdy opatrzony jest punktem interaktywnym. Po kliknięciu punktu pojawia się tekst wraz z nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

Kołowy rozwój pożaru przedstawiono jako zakreskowany pierścień, czyli matematycznie koło, z którego wycięto mniejsze koło, gdzie oba mają wspólny środek. Wewnątrz pierścienia znajduje się zamalowana elipsa z wystającymi na górze trzema pionowymi falkami. Małą literą r zaznaczono promień większego wyjściowego koła. Wokół pierścienia znajdują się cztery strzałki skierowane do pierścienia. Z każdej poprowadzono po dwie linie przerywane w taki sposób, że łączą się one w czteroramienną gwiazdę opartą na wewnętrznym wyciętym kole.
$A_{g} = π [r^{2} - {(r - g)}^{2}]$ , gdzie
$A_{g}$ - powierzchnia gaszenia pożaru $[m^{2}]$ ,
$r$ - promień powierzchni pożaru stanowiącej koło $[m]$ ,
$g$ - głębokość gaszenia pożaru $[m]$ .
Prostokątny rozwój pożaru przedstawiono za pomocą prostokąta o wymiarach a na b, z którego wycięto mniejszy współśrodkowy prostokąt. Obszar wewnątrz dużego prostokąta a b i na zewnątrz małego prostokąta, czyli obszar pomiędzy nimi, zakreskowano. W pustym małym prostokącie znajduje się zamalowana elipsa z wystającymi na górze trzema pionowymi falkami. Od elipsy odchodzą dwie poziome strzałki wskazujące na zewnątrz, czyli lewa w lewo i prawa w prawo. Wokół dużego prostokąta narysowano cztery strzałki: dwie pionowe i dwie poziome. Każda skierowana jest do środka boku przy którym się znajduje. Z każdej poprowadzono po dwie linie przerywane w taki sposób, że linie odchodzące z dolnej strzałki przebiegają przez zakreskowany obszar i kończą się na dolnych wierzchołkach małego prostokąta. Górna strzałka analogicznie. Prawa strzałka ma poprowadzone linie tak, że przebiegają one przez zakreskowany obszar przy boku a i rozciągają się na całą długość boku, ale przechodzą w głąb zakreskowanego obszaru tak, że zatrzymują się na górnym i dolnym boku dużego prostokąta na wysokości bocznych wierzchołków małego prostokąta. Czyli upraszczając, linie bocznych strzałek rozciągają się na wysokość dużego prostokąta i w głąb na szerokość prawego zakreskowanego pasa w prostokącie. Przy lewej strzałce analogicznie.
$A_{g} = a \cdot b - [(a - 2 g) \cdot (b - 2 g)]$ , gdzie
$A_{g}$ - powierzchnia gaszenia pożaru $[m^{2}]$ ,
$a$ - długość zewnętrznego, krótszego boku powierzchni pożaru prostokątnego $[m]$
$a$ - długość zewnętrznego, dłuższego boku powierzchni pożaru prostokątnego $[m]$ ,
$g$ - głębokość gaszenia pożaru $[m]$ .

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Metodyka obliczania sił i środków

Intensywność podawania środka gaśniczego

R5jYX25hjoTKQ

1. {audio}Podczas pożaru szereg wielkości nieustannie się zmienia, np. czas, powierzchnia gaszenia itp. Można jednak uznać niektóre dane za stałe. Dla praktycznego zastosowania przyjmuje się jako stałe wydajności prądownic, odpowiednio do średnicy wylotu i ciśnienia. Można więc obliczyć względnie osiągniętą w akcji intensywność podawania środka gaśniczego z podanego wzoru., 2. Zależność czasu ugaszenia pożaru od intensywności podawania środka gaśniczego., 3. intensywność podawania środka gaśniczego

[\frac{l}{m^{2} \cdot s}]

, 4. ogólne zużycie wody ze wszystkich działających w natarciu prądownic

[\frac{l}{s}]

, 5. długość frontu natarcia

[m]

, 6. przyjęta głębokość działania prądami gaśniczymi

[m]

Intensywność podawania środka gaśniczego

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Intensywność podawania środka gaśniczego:
Podczas pożaru szereg wielkości nieustannie się zmienia, np. czas, powierzchnia gaszenia itp. Można jednak uznać niektóre dane za stałe. Dla praktycznego zastosowania przyjmuje się jako stałe wydajności prądownic, odpowiednio do średnicy wylotu i ciśnienia. Można więc obliczyć względnie osiągniętą w akcji intensywność podawania środka gaśniczego z podanego wzoru.
Zależność czasu ugaszenia pożaru od intensywności podawania środka gaśniczego można przedstawić za pomocą wykresu. Poziomą oś oznaczmy wielką literą I, a pionową oś małą literą t. Bierzemy pod uwagę tylko dodatnie wartości na osiach. Wykres tej zależności będzie krzywą w kształcie łuku wybrzuszonego do punktu zero zero. Ramiona łuku wypłaszczają się do obu osi: pionowe ramię do osi t, a poziome do osi I.
Intensywność wyrażamy wzorem:
$I=\frac{Q_{og}}{F_n\cdot h_g}$ , gdzie
$I$ – to intensywność podawania środka gaśniczego $[\frac{l}{m^{2} \cdot s}]$ ,
$Q_{og}$ – to ogólne zużycie wody ze wszystkich działających w natarciu prądownic $[\frac{l}{s}]$ ,
$F_n$ – to długość frontu natarcia $[m]$ ,
$h_g$ – to przyjęta głębokość działania prądami gaśniczymi $[m]$ .

Intensywność podawania środka gaśniczego, rodzaje

R1dnafBQ8lpE6

Intensywność podawania środka gaśniczego, rodzaje

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Intensywność podawania środka gaśniczego, rodzaje:
W zależności od tego, czy środek gaśniczy podawany jest na całą palącą się powierzchnię czy tylko na skraj pożaru $($ obwód, front pożaru $)$ , rozróżniamy:
$I_A$ – to intensywność powierzchniową $[\frac{l}{m^{2} \cdot s}]$ ,
$I_L$ – to intensywność liniową $[\frac{l}{m \cdot s}]$ ,
$I_w$ – to intensywność objętościową $[\frac{l}{m^{3} \cdot s}]$ ,
$I^o$ – to intensywność podawania środka w obronie $[\frac{l}{m^{3} \cdot s}] [\frac{l}{m \cdot s}]$ .

Intensywność podawania środka gaśniczego w obronie jest cztery pięć razy mniejsza od intensywności w natarciu.

Wartości intensywności podawania środka gaśniczego

Raj6ejj2nv9uz

Wartości intensywności podawania środka gaśniczego

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Wartości intensywności podawania środka gaśniczego:
Zdjęcie przedstawia strażaków gaszących płonący samochód osobowy. Pojazd jest pokryty pianą gaśniczą w przedniej połowie. Ogień wyziera spod stłuczonej przedniej szyby.

Intensywność podawania wody

**Intensywność podawania wody**
Nazwa obiektu, urządzenia lub palącego się materiału	Intensywność w $\left[\frac{\text l}{\text m^2\cdot\text s}\right]$	Intensywność w $\left[\frac{\text l}{\text m\cdot\text s}\right]$
Budynki administracyjne, mieszkalne	od $0,08$ do $0,10$	od $0,40$ do $0,50$
Piwnice budynków klasy B odporności ogniowej	od $0,30$ do $1,00$	od $0,50$ do $5,00$
Budynki produkcyjne klasy C, D i E odporności ogniowej, kategoria trzecia niebezpieczeństwa pożarowego	od $0,06$ do $0,20$	od $0,30$ do $1,00$
Sceny teatrów	od $0,20$ do $0,30$	od $1,00$ do $1,50$
Widownie teatralne	od $0,10$ do $0,15$	od $0,25$ do $0,50$
Garaże	od $0,05$ do $0,10$	od $0,25$ do $0,50$
Sztaple gumy i technicznych wyrobów gumowych	od $0,16$ do $0,18$	od $0,16$ do $0,18$
Sztaple drewna, okrąglaki, w ramach jednej grupy przy lokalizowaniu pożaru na przerwie szerokości do dziesięciu metrów	od $0,16$ do $0,35$	od $0,80$ do $1,75$
Sztaple okrąglaków przy szerokości przerwy między grupami sztapli przy lokalizowaniu pożaru do dwóch metrów	$1,0$	$5,0$
Sztaple okrąglaków przy szerokości przerwy między grupami sztapli przy lokalizowaniu pożaru do dziesięciu metrów	$0,4$	$2,0$
Sztaple okrąglaków przy szerokości przerwy między grupami sztapli przy lokalizowaniu pożaru do dwudziestu pięciu metrów	$0,12$	$0,6$
Sztaple okrąglaków przy szerokości przerwy między grupami sztapli przy lokalizowaniu pożaru do czterdziestu metrów	$0,04$	$0,2$
Tarcica w sztaplach w granicach jednej grupy przy wilgotności od ośmiu do dwunastu procent	$0,45$	$2,25$
Tarcica w sztaplach w granicach jednej grupy przy wilgotności ponad trzydzieści procent	$0,21$	$1,05$
Torf w pryzmach	od $0,08$ do $0,10$	od $0,40$ do $0,50$
Torfowiska	$0,1$	$0,5$
Kauczuk	od $0,10$ do $0,14$	od $0,50$ do $0,70$
Karbolit, tekstolit, odpady mas plastycznych, błona trójoctanowa	od $0,06$ do $0,10$	od $0,30$ do $0,50$
Papier zgnieciony	od $0,08$ do $0,10$	od $0,40$ do $0,49$
Szpitale, pomieszczenia strychowe	od $0,06$ do $0,08$	od $0,30$ do $0,40$
Szpitale, pawilony dla chorych	od $0,08$ do $0,10$	od $0,40$ do $0,50$
Szpitale, rejestratory	od $0,08$ do $0,09$	od $0,40$ do $0,45$
Szpitale, gabinety RTG, miejsca przechowywania klisz RTG	$0,10$	$0,50$
Drewno papierówka w stosach, wilgotność 40 – 50%	$0,23$	$1,15$
Drewno papierówka w stosach, wilgotność poniżej czterdziestu procent	$0,55$	$2,75$
Szczapy drewna w stosach, wilgotność 30 – 50%	od $0,03$ do $0,06$	od $0,15$ do $0,30$
Alkohol etylowy, gorzelnie i magazyny	od $0,20$ do $0,40$	$-$
Oddziały obróbki drewna	od $0,10$ do $0,25$	od $0,50$ do $0,75$
Meble	od $0,06$ do $0,10$	od $0,30$ do $0,50$
Oddziały zakładów tekstylnych	od $0,10$ do $0,15$	od $0,50$ do $0,75$
Tworzywa sztuczne i wyroby termoplastyczne	od $0,10$ do $0,16$	od $0,50$ do $0,70$
Tworzywa sztuczne i wyroby termoutwardzalne	od $0,06$ do $0,10$	od $0,30$ do $0,50$
Statki, wewnętrzne pożary nadbudówki	od $0,06$ do $0,08$	od $0,30$ do $0,40$
Statki, zewnętrzne pożary nadbudówki	od $0,10$ do $0,12$	od $0,50$ do $0,60$
Samoloty, obudowa wewnętrzna	od $0,06$ do $0,08$ , podaje prądy kropliste	$-$
Samoloty, elementy konstrukcyjne ze stopami magnezu	od $0,25$ do $0,30$	$-$
Elementy konstrukcyjne hangarów	od $0,10$ do $0,20$	od $0,90$ do $1,00$
Urządzenia stacji elektrycznych, antresole, transformatory	od $0,06$ do $0,10$ oraz $0,20$ prądy kropliste	$-$
Ziarno zbożowe	$0,10$	$-$
Śruta i łuska z ziarna	$0,14$	$-$
Aceton	$0,40$ prądy mgłowe	$-$
Alkohol etylowy	$0,20$	$-$
Alkohol etylowy	$0,30$ prądy mgłowe	$-$
Benzyna, ligroina, toluen, nafta i produkty ropy naftowej z temperaturą zapłonu poniżej dwudziestu ośmiu stopni Celsjusza	$0,40$ prądy mgłowe	$-$
Mazuty z temperaturą zapłonu 60 stopni Celsjusza i wyżej, produkty ropy naftowej z temperaturą zapłonu powyżej stu dwudziestu stopni Celsjusza	$0,20$ prądy kropliste	$-$
Fontanna gazu, podawanie prądów kroplistych na powierzchnię otaczającą wylot	$0,30$ prądy kropliste	$-$

Intensywność podawania piany
Informacja do tabeli.
Przyjmuje się obliczeniowy czas natarcia $($ czas działań gaśniczych $)$ :

$5$ minut przy gaszeniu pianą o niskim stopniu spienienia,
$10$ minut przy gaszeniu pianą o średnim stopniu spienienia,
$15$ minut przy gaszeniu pianą o średnim stopniu spienienia pożarów w ładowniach i maszynowniach statków.
$^\star$ Z wyjątkiem benzyn lotniczych, nie stosować także przy lustrze cieczy położonej niżej niż dwa metry od brzegu zbiornika.

**Intensywność podawania piany w $\left[\frac{\text l}{\text m^2\cdot\text s}\right]$**
Nazwa obiektu, urządzenia lub palącego się materiału	Piana mechaniczna o niskim stopniu spienienia	Piana mechaniczna o średnim stopniu spienienia
Benzyna, ligroina, toluen, nafta i produkty ropy naftowej z temperaturą zapłonu poniżej dwudziestu ośmiu stopni Celsjusza	$1,25$ $^\star$	$0,08$ oprócz nafty
Oleje, mazut, ciężka nafta i inne o temperaturze zapłonu powyżej czterdziestu pięciu stopni Celsjusza	$1,00$	$0,05$
Rozpływająca się ciesz palna podczas awarii w zakładach petrochemicznych	od $1,25$ do $1,50$	$-$
Tworzywa sztuczne i wyrobu termoplastyczne	$1,50$	$0,10$
Tworzywa sztuczne i wyrobu termoutwardzalne	od $1,00$ do $1,25$	$-$
Pożary wewnętrzne w ładowniach i nadbudówkach statków	$-$	$0,07$
Maszynownie statków	$-$	$0,10$
Transformatory na stacja elektrycznych	$1,00$	$0,05$
Nafta, olej napędowy i inne o temperaturze zapłonu między 28 a 45 stopni Celsjusza	$1,50$	$0,05$

Intensywność podawania wody i piany przy gaszeniu objętościowym
Informacja do tabeli.
Przyjmuje się obliczeniowy czas natarcia $($ czas działań gaśniczych $)$ :

$5$ minut przy gaszeniu pianą o niskim stopniu spienienia,
$10$ minut przy gaszeniu pianą o średnim stopniu spienienia,
$15$ minut przy gaszeniu pianą o średnim stopniu spienienia pożarów w ładowniach i maszynowniach statków.
$^\star$ Z wyjątkiem benzyn lotniczych, nie stosować także przy lustrze cieczy położonej niżej niż dwa metry od brzegu zbiornika.

**Intensywność podawania wody i piany przy gaszeniu objętościowym w $\left[\frac{\text l}{\text m^3\cdot\text s}\right]$**
Nazwa obiektu, urządzenia lub palącego się materiału	Mgła wodna	Piana mechaniczna o niskim stopniu spienienia	Piana mechaniczna o średnim stopniu spienienia
Zbiornik z cieczą palną $($ na 1 metr sześcienny objętości płomieni $)$	$1,50$	$-$	$15,00$
Aparatura technologiczna zakładów przeróbki ropy naftowej $($ na metr sześcienny ulatniającego się gazu lub pary cieczy $)$	od $3,00$ do $5,00$	$-$	$-$
Pomieszczenie nadbudówki statków	$-$	$0,03$	$-$
Samolot $($ wnętrze kadłuba $)$	$-$	od $0,02$ do $0,03$	$-$
Termoplastyczne wyroby tworzyw z sztucznych w magazynach, piwnicach	$-$	od $0,017$ do $0,020$	$-$
Termoutwardzalne wyroby tworzyw z sztucznych w magazynach, piwnicach	$-$	od $0,013$ do $0,017$	$-$

Intensywność podawania wody do chłodzenia obiektów sąsiadujących z płonącym

**Intensywność podawania wody do chłodzenia obiektów sąsiadujących z płonącym**
Nazwa obiektu, urządzenia lub palącego się materiału	Intensywność podawania $\left[\frac{\text l}{\text m^2\cdot\text s}\right]$	Intensywność podawania $\left[\frac{\text l}{\text m\cdot\text s}\right]$
Zbiorniki z cieczami palnymi i łatwopalnymi: płonące, na cały obwód	$-$	$0,50$
Płonące, kiedy ciecz pali się w obwałowaniu, na cały obwód	$-$	$1,00$
Sąsiadujące z płonącym, na połowę obwodu zbiornika	$-$	$0,20$
Aparatura sąsiadująca płonąca w zakładach przeróbki ropy naftowej	od $0,16$ do $0,22$	$-$
Pojemniki, rurociągi i armatura z gazami sprężonymi, metalowe elementy konstrukcji statków	od $0,18$ do $0,22$	$-$
Transformatory sąsiadujące z pożarem	$0,18$	$-$
Kurtyna przeciwpożarowa na scenie teatru	$-$	$0,50$
Chłodzenie stałych dachów zbiorników naziemnych	$0,30$	$-$
Chłodzenie żelaznych kurtyn i drzwi	$0,44$	$-$
Zraszanie płaszczy zbiorników walcowych poziomych	$0,20$	$-$
Zraszanie przeszklonych otworów okiennych przy jednym poziomym rzędzie	$-$	$1,00$
Zraszanie przeszklonych otworów okiennych przy dwóch lub więcej poziomych rzędach	$-$	$2,60$
Chłodzenie wolnostojących urządzeń technologicznych	$0,15$	$-$
Zraszanie poziomych pokładów rurociągów i kabli	$0,40$	$-$

Intensywność podawania roztworu wody i lekkiej wody do gaszenia pożarów wybranych cieczy

**Intensywność podawania roztworu wody i lekkiej wody do gaszenia pożarów wybranych cieczy w $\left[\frac{\text l}{\text m^2\cdot\text s}\right]$**
Nazwa cieczy	Intensywność podawania
Benzyna lekka	$2,00$
Nafta	$0,02$
Heksan	$0,04$
Heptan	$0,04$
Toluen	$0,02$
n‑Butanol	$0,04$
Octan butylu	$0,04$
Metyloizobutyloketon	$0,04$
Kwas octowy	$0,04$
Roztwór etanolu i heksanu $\left(1:3\right)$	$0,04$
Benzen	$0,08$
Alkohol izobutylowy	$0,06$
Morfina	$0,04$
Dioksan	$0,11$
Octan etylu	$0,11$
Eter izopropylowy	$0,11$
Metyloetyloketon	$0,11$
Aceton	$0,06$
Etanol	$0,03$
Metanol	$0,03$

Obliczanie wymaganego zużycia środka gaśniczego - powierzchnia pożaru, obwód pożaru

ROwOB5mZZxaDe

Obliczanie wymaganego zużycia środka gaśniczego - powierzchnia pożaru, obwód pożaru

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Obliczanie wymaganego zużycia środka gaśniczego:
Wymagane zużycie środka gaśniczego dla powierzchni pożaru:
$Q_w=I_A\cdot I_p$ , gdzie
$Q_w$ – to wymagane zużycie środka gaśniczego $[\frac{l}{s}]$ ,
$I_A$ – to intensywność powierzchniowa podawania środka gaśniczego $[\frac{l}{m^{2} \cdot s}]$ ,
$I_p$ – to powierzchnia pożaru $[m^{2}]$ .
Wymagane zużycie środka gaśniczego dla obwodu pożaru:
$Q_w=I_L\cot O_p$ , gdzie
$Q_w$ – to wymagane zużycie środka gaśniczego $[\frac{l}{s}]$ ,
$I_L$ – to intensywność liniowa podawania środka gaśniczego $[\frac{l}{m \cdot s}]$ ,
$O_p$ – to obwód pożaru $[m]$ .

Obliczanie wymaganego zużycia środka gaśniczego - front pożaru, objętość pożaru

RJ2uOSuIUkAeX

Obliczanie wymaganego zużycia środka gaśniczego - front pożaru, objętość pożaru

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Obliczanie wymaganego zużycia środka gaśniczego:
Wymagane zużycie środka gaśniczego dla frontu pożaru:
$Q_w=I_L\cdot F_p$ , gdzie
$Q_w$ – to wymagane zużycie środka gaśniczego $[\frac{l}{s}]$ ,
$I_L$ – to intensywność liniowa podawania środka gaśniczego $[\frac{l}{m \cdot s}]$ ,
$F_p$ – to front pożaru $[m]$ .
Wymagane zużycie środka gaśniczego dla objętości pożaru:
$Q_w=I_w\cdot W_p$ , gdzie
$Q_w$ – to wymagane zużycie środka gaśniczego $[\frac{l}{s}]$ ,
$I_w$ – to intensywność objętościowa podawania środka gaśniczego $[\frac{l}{m^{3} \cdot s}]$ ,
$W_p$ – to objętość palącego się pomieszczenia $[m^{3}]$ .

Obliczanie wymaganego zużycia środka gaśniczego, piana gaśnicza

Re5PZBQ16C60Z

1. {audio}W praktyce głębokość wtłaczania piany do tunelu, w zależności od zastosowanego sprzętu i przekroju tunelu, będącą w granicach od 30 do 50 metrów. Gaszenie objętościowe nie może być uzależnione od czasu trwania pożaru ani nawet od rozmiarów pożaru w danej objętości. Polega bowiem na wypełnieniu całej objętości środkiem gaśniczym., 2. wymagane użycie środka gaśniczego

[\frac{l}{s}]

, 3. współczynnik zaniku/ niszczenia piany

(1 - 3)

, 4. intensywność objętościowa

[\frac{l}{m^{3} \cdot s}]

, 5. objętość palącego się pomieszczenia

[m^{3}]

, 6. objętość wymagana piany

[m^{3}]

, 7. powierzchnia gaszenia pianą

[m^{2}]

, 8. wysokość wymaganej warstwy piany

[m]

, 9. wydajność wymagana podawania piany

[\frac{m^{3}}{\min}]

, 10. przewidywany czas prowadzenia działań gaśniczych

[\min]

Obliczanie wymaganego zużycia środka gaśniczego, piana gaśnicza

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Obliczanie wymaganego zużycia środka gaśniczego:
W praktyce głębokość wtłaczania piany do tunelu, w zależności od zastosowanego sprzętu i przekroju tunelu, będącą w granicach od trzydziestu do pięćdziesięciu metrów. Gaszenie objętościowe nie może być uzależnione od czasu trwania pożaru ani nawet od rozmiarów pożaru w danej objętości. Polega bowiem na wypełnieniu całej objętości środkiem gaśniczym.
W przypadku użycia jako środka gaśniczego piany gaśniczej uwzględniamy współczynnik niszczenia piany $\alpha$ $($ współczynnik zapasu piany na pokrycie strat $)$ wskutek temperatury.
$Q_w=\alpha\cdot I_w\cdot W_p$ , gdzie
$Q_w$ – to wymagane użycie środka gaśniczego $[\frac{l}{s}]$ ,
$\alpha$ – to współczynnik zaniku, niszczenia piany $(1 - 3)$ ,
$I_w$ – to intensywność objętościowa $[\frac{l}{m^{3} \cdot s}]$ ,
$W_p$ – to objętość palącego się pomieszczenia $[m^{3}]$ .
$V_{wp}=A_g\cdot h_p\cdot\alpha$ , gdzie
$V_{wp}$ – to objętość wymagana piany $[m^{3}]$ ,
$A_g$ – to powierzchnia gaszenia pianą $[m^{2}]$ ,
$h_p$ – to wysokość wymaganej warstwy piany $[m]$ .
$Q_wp=\frac{V_{wp}}{\tau_g}$ , gdzie
$Q_wp$ – to wydajność wymagana podawania piany $[\frac{m^{3}}{\min}]$ ,
$\tau_g$ – czas gaszenia $[\min]$ .

Zależność między powierzchnią pożaru

A_{p}

a powierzchnią gaszenia

A_{g}

Zależność między powierzchnią pożaru

A_{p}

a powierzchnią gaszenia

A_{g}

RxaEqUzu0B9CN

Zależność między powierzchnią pożaru a powierzchnią gaszenia

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Zależność między powierzchnią pożaru $A_{p}$ a powierzchnią gaszenia $A_{g}$ :
Powierzchnia gaszenia jest to część powierzchni gaszenia, na którą podawany jest środek gaśniczy. Między powierzchnią gaśniczą a powierzchnią gaszenia zachodzą następujące zależności:
jeżeli $A_g < A_p$ , to $Q_w=A_g\cdot I_A$ ,
jeżeli $A_g=A_p$ , to $Q_w=A_p\cdot I_A$ ,
gdzie
$A_g$ – to powierzchnia gaszenia $[m^{2}]$ ,
$A_p$ – to powierzchnia pożaru $[m^{2}]$ ,
$Q_w$ – to wymagane zużycie środka gaśniczego $[\frac{l}{s}]$ ,
$I_A$ – to intensywność powierzchniowa podawania środka gaśniczego $[\frac{l}{m^{2} \cdot s}]$ .

Zależność między powierzchnią pożaru

A_{p}

a powierzchnią gaszenia

A_{g}

, prostokątny rozwój pożaru

Zależność między powierzchnią pożaru

A_{p}

a powierzchnią gaszenia

A_{g}

, prostokątny rozwój pożaru

Rp5K5ee55172c

Zależność między powierzchnią pożaru a powierzchnią gaszenia, prostokątny rozwój pożaru

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Zależność między powierzchnią pożaru $A_{p}$ a powierzchnią gaszenia $A_{g}$ , prostokątny rozwój pożaru:
Zależność pomiędzy powierzchnią pożaru a powierzchną gaszenia w natarciu okrążającym. Przykład powierzchni pożaru prostokątnego.
Ilustracja przedstawia dwa prostokąty o wspólnym środku. Większy z nich ma wymiary a na b. Mniejszy, znajdujący się wewnątrz większego, ma wymiary analogicznie a prim na b prim. Zakreskowano obszar pomiędzy dwoma prostokątami, czyli na zewnątrz mniejszego i wewnątrz większego. Małą literą g zaznaczono głębokość gaszenia, czyli grubość obszaru zakreskowanego, czyli na rysunku jest to odległość między analogicznymi bokami obu prostokątów, na przykład odległość między dolnym bokiem b i dolnym bokiem b prim czy lewym bokiem a i lewym bokiem a prim.
$A_g=a\cdot b-a'\cdot b'$ ,
alternatywnie
$A_g=a\cdot b-\left[\left(a-2g\right)\cdot\left(b-2g\right)\right]$ , gdzie
$A_g$ – to powierzchnia gaszenia $[m^{2}]$ ,
$b$ – to długość zewnętrznego, dłuższego boku powierzchni pożaru prostokątnego $[m]$ ,
$a$ – to długość zewnętrznego, krótszego boku powierzchni pożaru prostokątnego $[m]$ ,
$a'$ – to długość wewnętrznego, krótszego boku powierzchni pożaru prostokątnego $[m]$ ,
$b'$ – to długość wewnętrznego, dłuższego boku powierzchni pożaru prostokątnego $[m]$ ,
$g$ – to głębokość gaszenia $[m]$ .

Zależność między powierzchnią pożaru

A_{p}

a powierzchnią gaszenia

A_{g}

, kołowy rozwój pożaru

Zależność między powierzchnią pożaru

A_{p}

a powierzchnią gaszenia

A_{g}

, kołowy rozwój pożaru

ReeNKkbNBGgPB

Zależność między powierzchnią pożaru a powierzchnią gaszenia, kołowy rozwój pożaru

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Zależność między powierzchnią pożaru $A_{p}$ a powierzchnią gaszenia $A_{g}$ , kołowy rozwój pożaru
Zależność pomiędzy powierzchnią pożaru a powierzchnią gaszenia w natarciu okrążającym. Przykład powierzchni pożaru stanowiącej koło.
Ilustracja przedstawia zakreskowany pierścień, czyli okrągłą obręcz o pewnej grubości g. Matematycznie pierścień to kawałek płaszczyzny wycięty dwoma współśrodkowymi okręgami. To obszar pomiędzy mniejszym okręgiem znajdującym się wewnątrz większego a większym okręgiem. Na rysunku zaznaczono promień większego okręgu małą literą r.
$A_g=\pi r^2-\pi\left(r-g\right)^2$ ,
Wyłączamy wspólny czynnik przed nawias.
$A_g=\pi\left[r^2-\left(r-g\right)^2\right]$ , gdzie
$A_g$ – to powierzchnia gaszenia $[m^{2}]$ ,
$g$ – to głębokość pożaru $[m]$ ,
$r$ – to promień powierzchni pożaru stanowiącej koło $[m]$ ,
$\pi$ – to $3, 14$ – stała matematyczna.

Obliczanie ilości prądów gaśniczych

R16AP5hKakEh8

Obliczanie ilości prądów gaśniczych

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Obliczanie ilości prądów gaśniczych:
Liczba prądów gaśniczych dla wody.
$N_p=\frac{Q_w}{q_{pw}}$ , gdzie
$N_p$ – to liczba prądów gaśniczych dla wody $[$ wartość niemianowana $]$ ,
$Q_w$ – to wymagane zużycie wody $[\frac{l}{s}]$ ,
$q_{pw}$ – to wydajność wodna prądownicy $[\frac{l}{s}]$ .
Liczba prądów gaśniczych dla piany.
$N_{pp}=\frac{Q_p}{q_{pp}}$ , gdzie
$N_{pp}$ – to liczba prądów gaśniczych dla piany $[$ wartość niemianowana $]$ ,
$Q_p$ – to wymagane zużycie piany $[\frac{l}{s}]$ ,
$q_{pp}$ – to wydajność pianowa prądownicy pianowej $[\frac{l}{s}]$ .

Liczba generatorów piany lekkiej podawanej

RsSPKQmAhb5sN

Liczba generatorów piany lekkiej

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Obliczanie ilości prądów gaśniczych:
Liczba generatorów piany lekkiej podawanej w celu wypełnienia palącego się pomieszczenia.
$N^W_{GLP}=\frac{W_p\cdot K_z}{q^p_{GPL}\cdot t_n}$ , gdzie
$N^W_{GLP}$ – to liczba generatorów piany lekkiej podawanej w celu wypełnienia palącego się pomieszczenia $[$ wartość niemianowana $]$ ,
$W_p$ – to objętość pożaru $($ dla pożarów wewnętrznych wypełniających pomieszczenie $)$ ,
$K_z$ – to współczynnik niszczenia piany,
$q^p_{GPL}$ – to wydajność pianowa jednego generatora $($ agregatu $)$ $[\frac{m^{3}}{\min}]$ ,
$t_n$ – to czas, przyjmuje się około 10 minut.

Liczba samochodów gaśniczych niezbędnych do natarcia i obrony

R1VY0bsyyk6Rd

Liczba samochodów gaśniczych niezbędnych do natarcia i obrony

Źródło: licencja: CC BY-SA 3.0.

Liczba samochodów gaśniczych niezbędnych do natarcia i obrony:
Zdjęcie przedstawia pojazd strażacki zaparkowany przed jednostką strażacką.
$N=\frac{N_p}{N_s}$ , gdzie $N$ – to liczba samochodów gaśniczych niezbędnych do natarcia i obrony (zaokrąglona w górę do liczb całkowitych),
$N_p$ – to liczba prądów gaśniczych,
$N_s$ – to liczba prądów gaśniczych jaka może być podana z samochodu.
Przyjmujemy, że:

liczba samochodów w natarciu $N_p=2$ ,
liczba samochodów w obronie $N_s=3$ .

Niezbędny zapas środka gaśniczego w natarciu i obronie

R1Gi14wUUECIA

1. niezbędny zapas wody w natarciu i obronie

[l]

, 2. liczba prądów gaśniczych, 3. wydajność prądownicy wodnej

[\frac{l}{\min}]

, 4. przewidywany czas prowadzenia działań gaśniczych w natarciu lub obronie

[\min]

t_{d g} = 30 \min

- obliczeniowy czas gaszenia w natarciu

t_{d g} = 120 \min

- obliczeniowy czas gaszenia w obronie, 5. niezbędny zapas środka pianotwórczego w natarciu i obronie

[l]

, 6. liczba prądów gaśniczych, 7. wydajność prądownicy wodnej

[\frac{l}{\min}]

, 8. przewidywany czas prowadzenia działań gaśniczych w natarciu lub obronie

[\min]

t_{d g} = 30 \min

- obliczeniowy czas gaszenia w natarciu

t_{d g} = 120 \min

- obliczeniowy czas gaszenia w obronie, 9. stężenie środka pianotwórczego w wodzie,
gdzie:

c \approx 5 % \to c = 0, 05

Niezbędny zapas środka gaśniczego w natarciu i obronie

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Niezbędny zapas środka gaśniczego w natarciu i obronie:
dla wody:
$Z^w_N=N_p\cdot q_{PW}\cdot t{dg}$ , gdzie
$Z^w_N$ – to niezbędny zapas wody w natarciu i obronie $[l]$ ,
$N_p$ – to liczba prądów gaśniczych,
$q_{PW}$ – to wydajność prądownicy wodnej $[\frac{l}{\min}]$ ,
$t{dg}$ – to przewidywany czas prowadzenia działań gaśniczych w natarciu lub obronie $[\min]$
$t_{d g} = 30 \min$ - obliczeniowy czas gaszenia w natarciu
$t_{d g} = 120 \min$ - obliczeniowy czas gaszenia w obronie,
dla środka pianotwórczego:
$Z^{śr}_N=N_{PP}\cdot q_{wPP}\cdot t{dg}\cdot c$ , gdzie
$Z^{śr}_N$ – to niezbędny zapas środka pianotwórczego w natarciu i obronie $[l]$ ,
$N_{PP}$ – to liczba prądów gaśniczych,
$q_{wPP}$ – to wydajność prądownicy wodnej $[\frac{l}{\min}]$ ,
$t{dg}$ – to przewidywany czas prowadzenia działań gaśniczych w natarciu lub obronie $[\min]$
$t_{d g} = 30 \min$ - obliczeniowy czas gaszenia w natarciu
$t_{d g} = 120 \min$ - obliczeniowy czas gaszenia w obronie,
$c$ – to stężenie środka pianotwórczego w wodzie,
gdzie: $c \approx 5 % \to c = 0, 05$ .

Niezbędna liczba samochodów pożarniczych i sprzętu do zaopatrzenia wodnego

R14O78zuCydFz

Niezbędna liczba samochodów pożarniczych i sprzętu do zaopatrzenia wodnego

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Niezbędna liczba samochodów pożarniczych i sprzętu do zaopatrzenia wodnego:
Zdjęcie przedstawia wóz strażacki stojący pod jednostką straży pożarnej.

Niezbędna liczba samochodów pożarniczych i sprzętu do zaopatrzenia wodnego w natarciu i obronie ustala się, biorąc pod uwagę:

wartość wymaganego zużycia wody w natarciu i obronie,
ilość i parametry techniczne sprzętu do podawania wody,
odległość punktu czerpania wody od pożaru,
sposób podawania wody,
ukształtowanie terenu.

Podstawowe systemy podawannia wody:

podawanie wody bezpośrednio do stanowisk gaśniczych,
podawania wody na duże odległości (przesyłania wody za pomocą przetłaczania, przepompowywania),
dowożenie wody,
połączenie podanych systemów (system mieszany).

Niezbędna liczba samochodów pożarniczych i sprzętu do zaopatrzenia wodnego, przepompowywanie

RjTjE14xGmtxu

Niezbędna liczba samochodów pożarniczych i sprzętu do zaopatrzenia wodnego, przepompowywanie

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Niezbędna liczba samochodów pożarniczych i sprzętu do zaopatrzenia wodnego, przepompowywanie:
Przepompowywanie to przesyłanie wody za pomocą pomp do poszczególnych zbiorników. Każdy układ pompa‑zbiornik‑węże ssawne stanowi oddzielny zespół i praca na poszczególnych stanowiskach jest taka sama jak przy poborze wody z zewnątrz.
Schemat przedstawia dwa równoległe połączenia idące od zbiornik wodnego, z którym połączono pompę zasilającą. Pompa zasilająca połączona jest z pompą pośrednią, a ta z pompą końcową. Na schemacie naniesiono oznaczenia pożarnicze.

Połączenie pierwsze jest następujące:
pompa zasilająca składa się ze zbiornika wodnego, do którego podłączona jest motopompa, a do niej motopompa przenośna $\rightarrow$ pompy pośrednie, czyli przenośny zbiornik wodny, do którego podpięte są dwie motopompy przenośne $($ poprzednio wymieniona i kolejna $)$ $\rightarrow$ pompa końcowa, czyli kolejny przenośny zbiornik połączony z poprzednią motopompą i kolejną, trzecią już motopompą, która jest podłączona do rozdzielacza.
Połączenie drugie jest następujące:
pompa zasilająca, czyli do zbiornika wodnego podłączona jest autopompa, która jest podłączona z drugiej strony do samochodu ratowniczo‑gaśniczego ciężkiego $\rightarrow$ pompa pośrednia, z samochodu biegnie połączenie do kolejnego samochodu ratowniczo‑gaśniczego ciężkiego $\rightarrow$ pompa końcowa, czyli połączony z poprzednim trzeci już samochód ratowniczo‑gaśniczy ciężki połączony z rozdzielaczem.

Zalety przepompowywania:
- łatwość obsługi pomp,
- możliwość zwiększania odległości pomiędzy pompami w stosunku do przetłaczania,
- wyeliminowanie niebezpieczeństwa uderzenia hydraulicznych,
- możliwość utworzenia zapasu wody na każdym pośrednim stanowisku wodnym.
Wady przepompowywania:
- konieczność zwiększenia liczby sprzętu (linie ssawne, zbiorniki wodne),
- stosunkowo długi czas uruchomienia wobec konieczności wypełniania zbiorników pośrednich,
- możliwe przerwy w pracy układu w przypadku awarii którejkolwiek pompy, jeżeli nie został stworzony zapas wody,
- wystąpienie możliwych utrudnień w przypadku pracy w terenie górzystym, gdy brak jest możliwości wykorzystania zbiorników naturalnych i nie ma miejsca na ustawienie zbiorników składanych.

Niezbędna liczba samochodów pożarniczych i sprzętu do zaopatrzenia wodnego, przetłaczanie

RcLpFi8cVRLS0

1. {audio}Zalety przetłaczania:

duża szybkość rozpoczęcia pracy układu,
zminimalizowanie ilości sprzętu do jego budowy,
możliwość budowy niemal w każdych warunkach terenowych.

, 2. {audio}Wady przetłaczania:

mniejsze odległości pomiędzy pompami z uwagi na mniejsze ciśnienie dyspozycyjne,
zachwianie pracy którejkolwiek pompy w układzie powoduje zakłócenie całego układu,
możliwość wystąpienia uderzeń hydraulicznych,
konieczność posiadania dobrze przygotowanych mechaników.

, 3. Obliczając odległość pomiędzy pompami, można użyć wzoru:

L = \frac{(H_{d} \pm h) \cdot 100}{r}

$L$ – szukana odległość $[m]$ ,
$H_{d}$ – ciśnienie dyspozycyjne pomiędzy pompami podane w jednostkach wysokości słupa wody $[m]$ ,
$h$ – różnica wzniesień w ukształtowaniu terenu $[m]$ ,
$r$ – opory $100$ -metrowej linii tłocznej.

, 4. opis alternatywny, 5. opis alternatywny

Niezbędna liczba samochodów pożarniczych i sprzętu do zaopatrzenia wodnego, przetłaczanie

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Niezbędna liczba samochodów pożarniczych i sprzętu do zaopatrzenia wodnego, przetłaczanie:
Przetłaczanie to przesyłanie wody za pomocą węży tłocznych przez pompy ustawione szeregowo. System ten stosuje się w sytuacji, kiedy dysponujemy wystarczającą ilością węży tłocznych.
Schemat przedstawia dwa równoległe połączenia idące od zbiornik wodnego, z którym połączono pompę zasilającą. Pompa zasilająca połączona jest z pompą pośrednią, a ta z pompą końcową. Na schemacie naniesiono oznaczenia pożarnicze.

Połączenie pierwsze jest następujące:
pompa zasilająca składa się ze zbiornika wodnego, do którego podłączona jest motopompa, a do niej motopompa przenośna $\rightarrow$ pompy pośrednie, czyli przenośny zbiornik wodny, do którego podpięte są dwie motopompy przenośne $($ poprzednio wymieniona i kolejna $)$ , przy czym na wężu łączącym pierwszą i drugą motopompę układu znajduje się regulator ciśnienia, a równolegle do węża łączącego drugą i trzecią motopompę, podłączony jest krótki wężyk podpisany następująco: linia wężowa od wolnego zaworu pozwalającego na regulowanie przepływu wody $\rightarrow$ pompa końcowa, czyli kolejny przenośny zbiornik połączony z poprzednią motopompą i kolejną, trzecią już motopompą, która jest podłączona do rozdzielacza.
Połączenie drugie jest następujące:
pompa zasilająca, czyli do zbiornika wodnego podłączona jest autopompa, która jest podłączona z drugiej strony do samochodu ratowniczo‑gaśniczego ciężkiego $\rightarrow$ pompa pośrednia, z samochodu biegnie połączenie do kolejnego samochodu ratowniczo‑gaśniczego ciężkiego, przy czym na wężu łączącym pierwszy i drugi samochód układu znajduje się regulator ciśnienia, a równolegle do węża łączącego drugi i trzeci samochód, podłączony jest krótki wężyk podpisany następująco: linia wężowa od wolnego zaworu pozwalającego na regulowanie przepływu wody $\rightarrow$ pompa końcowa, czyli połączony z poprzednim trzeci już samochód ratowniczo‑gaśniczy ciężki połączony z rozdzielaczem.

Zalety przetłaczania:
- duża szybkość rozpoczęcia pracy układu,
- zminimalizowanie ilości sprzętu do jego budowy,
- możliwość budowy niemal w każdych warunkach terenowych.
Wady przetłaczania:
- mniejsze odległości pomiędzy pompami z uwagi na mniejsze ciśnienie dyspozycyjne,
- zachwianie pracy którejkolwiek pompy w układzie powoduje zakłócenie całego układu,
- możliwość wystąpienia uderzeń hydraulicznych,
- konieczność posiadania dobrze przygotowanych mechaników.
Obliczając odległość pomiędzy pompami, można użyć wzoru:
$L = \frac{(H_{d} \pm h) \cdot 100}{r}$ , gdzie
$L$ – szukana odległość $[m]$ ,
$H_{d}$ – ciśnienie dyspozycyjne pomiędzy pompami podane w jednostkach wysokości słupa wody $[m]$ ,
$h$ – różnica wzniesień w ukształtowaniu terenu $[m]$ ,
$r$ – opory stumetrowej linii tłocznej.

**Straty ciśnienia w tłocznych liniach wężowych na sto metrów długości - r**
Natężenie przepływu w litrach na minutę	Rodzaj węża, wielkość W‑52	Rodzaj węża, wielkość W‑75	Rodzaj węża, wielkość W‑110
$50$	$-$	$-$	$-$
$75$	$-$	$-$	$-$
$100$	$2$	$-$	$-$
$150$	$4$	$-$	$-$
$200$	$7$	$1$	$-$
$250$	$10$	$2$	$-$
$300$	$15$	$2$	$-$
$350$	$19$	$3$	$-$
$400$	$25$	$4$	$-$
$500$	$38$	$6$	$-$
$600$	$55$	$8$	$-$
$700$	$-$	$11$	$-$
$800$	$-$	$14$	$2$
$1000$	$-$	$22$	$3$
$1200$	$-$	$30$	$4$
$1500$	$-$	$43$	$7$
$1600$	$-$	$45$	$8$
$1800$	$-$	$-$	$10$
$2000$	$-$	$-$	$12$
$2400$	$-$	$-$	$16$
$3000$	$-$	$-$	$22$

Straty wydajności w zależności od długości linii wężowej z uwzględnieniem średnicy węża oraz ciśnienia początkowego, dane potwierdzone badaniami wykonanymi w Zakładzie Działań Gaśniczych SGSP przez bryg. Aleksandra Adamskiego i bryg. Przemysława Wysoczyńskiego
Dystans w metrach	Ciśnienie początkowe – 6 atmosfer, średnica węży tłocznych – w‑75	Ciśnienie początkowe – 6 atmosfer, średnica węży tłocznych – w‑110	Ciśnienie początkowe – 8 atmosfer, średnica węży tłocznych – w‑75	Ciśnienie początkowe – 8 atmosfer, średnica węży tłocznych – w‑110
$100$	$1732$	$-$	$2000$	$-$
$200$	$1224$	$-$	$1412$	$-$
$300$	$100$	$-$	$100$	$-$
$400$	$866$	$-$	$1000$	$-$
$500$	$774$	$2335$	$894$	$2696$
$600$	$707$	$2132$	$755$	$2461$
$700$	$654$	$1973$	$707$	$2279$
$800$	$612$	$1846$	$666$	$2132$
$900$	$577$	$1740$	$632$	$2010$
$1000$	$547$	$1651$	$516$	$1906$
$1500$	$447$	$1348$	$-$	$1556$
$2000$	$-$	$1167$	$-$	$1348$
$2500$	$-$	$1044$	$-$	$1206$
$3000$	$-$	$953$	$-$	$1100$
$3500$	$-$	$882$	$-$	$1019$
$4000$	$-$	$825$	$-$	$953$
$4500$	$-$	$778$	$-$	$898$
$5000$	$-$	$728$	$-$	$852$

Niezbędna liczba samochodów pożarniczych i sprzętu do zaopatrzenia wodnego, dowożenie

Rc4xwnZEQ4hWs

1. {audio}Skuteczność systemu dowożenia wody zależy od:

odległości woda-pożar,
liczby samochodów i pojemności ich zbiorników,
szybkości napełnienia zbiornika wodą,
szybkości oddania wody,
zdolności manewrowania pojazdu,
systemu zbiorników magazynowych na miejscu pożaru,
harmonogramu przejazdów.

, 2. {audio}Dla sprawności systemu dowożenia muszą być spełnione następujące warunki:

w punkcie napełniana beczkowozów powinny być ustawione pompy o dużej wydajności,
w punkcie napełniania, jak i odbioru musi być zapewniona stała obsługa,
linie zasilające muszą być doprowadzone do miejsca, w którym pojazd swobodę manewru,
zapewnić możliwość opróżniania większej liczby pojazdów,
pojazdy muszą poruszać się w ruchu okrężnym,
przejazd pojazdu korzystając z uprzywilejowania.

, 3. Ustalenie liczby pojazdów niezbędnych do dowożenia wody można obliczyć ze wzoru:

N_{s a m} = \frac{Q_{w} \cdot t_{p o b}}{Z_{s a m}}

$N_{s a m}$ – liczba pojazdów niezbędnych do dowożenia wody
$Q_{w}$ – wymagany wydatek wody do gaszenia pożaru $[l / \min]$
$t_{p o b}$ – czas pełnego obrotu jednego samochodu $[\min]$
$Z_{s a m}$ – pojemność zbiornika w samochodzie $[l]$

Na czas (

t_{p o b}

) pełnego obrotu samochodu składają się:

wylewanie wody i związane z tym czynności – średnio ok. 2 min. (GBA 2,5/16)
napełnianie zbiornika i czynności – ok. 2,5 min (zależne od pojemności zbiornika samoch.)
średnia szybkość jazdy w obie strony – ok. 30 km/h co wynosi ok. 0,5 km/min
odległość w kilometrach do punktu czerpania wody

Niezbędna liczba samochodów pożarniczych i sprzętu do zaopatrzenia wodnego, dowożenie

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Niezbędna liczba samochodów pożarniczych i sprzętu do zaopatrzenia wodnego - dowożenie:
Schemat przedstawia następujące połączenie $($ zwróć uwagę na liczby, określono nimi kolejność danego elementu z danej grupy od zbiornika, np. motopompa przenośna 4 to czwarta z kolei od zbiornika licząc motopompa układu, a trzy motopompy znajdują między nią a zbiornikiem $)$ :
zbiornik wodny $\rightarrow$ połączenie 1: motopompa $\rightarrow$ motopompa przenośna 1 $\rightarrow$ motopompa przenośna 2 $\rightarrow$ samochód ratowniczo‑gaśniczy ciężki 3 $\rightarrow$ samochód ratowniczo‑gaśniczy ciężki 4 $\rightarrow$ zbiornik wody przenośny i jednocześnie motopompa 3 $\rightarrow$ powrót do motopompa $2$ , dopisano tu na schemacie GBA. Ze zbiornika wodnego przenośnego, z którym połączony jest samochód ratowniczo‑gaśniczy 4 są dwa równoległe połączenia: pierwsze to: motopompa przenośna 5 $\rightarrow$ rozgałęziona; drugie to: samochód ratowniczo‑gaśniczy ciężki 5 $\rightarrow$ rozgałęzienie.
Dowożenie stosuje się w sytuacji, gdy ilość będących w dyspozycji samochodów jest wystarczająca, a budowanie systemu innym sposobem jest niemożliwe.

Skuteczność systemu dowożenia wody zależy od:
- odległości woda‑pożar,
- liczby samochodów i pojemności ich zbiorników,
- szybkości napełnienia zbiornika wodą,
- szybkości oddania wody,
- zdolności manewrowania pojazdu,
- systemu zbiorników magazynowych na miejscu pożaru,
- harmonogramu przejazdów.
Dla sprawności systemu dowożenia muszą być spełnione następujące warunki:
- w punkcie napełniana beczkowozów powinny być ustawione pompy o dużej wydajności,
- w punkcie napełniania, jak i odbioru musi być zapewniona stała obsługa,
- linie zasilające muszą być doprowadzone do miejsca, w którym pojazd swobodę manewru,
- zapewnić możliwość opróżniania większej liczby pojazdów,
- pojazdy muszą poruszać się w ruchu okrężnym,
- przejazd pojazdu korzystając z uprzywilejowania.
Ustalenie liczby pojazdów niezbędnych do dowożenia wody można obliczyć ze wzoru:
$N_{s a m} = \frac{Q_{w} \cdot t_{p o b}}{Z_{s a m}}$ , gdzie
$N_{s a m}$ – liczba pojazdów niezbędnych do dowożenia wody,
$Q_{w}$ – wymagany wydatek wody do gaszenia pożaru $\left[\frac{\text l}{\text{min}}\right]$ ,
$t_{p o b}$ – czas pełnego obrotu jednego samochodu $[\min]$ ,
$Z_{s a m}$ – pojemność zbiornika w samochodzie $[l]$ .
Na czas $t_{p o b}$ pełnego obrotu samochodu składają się:
- wylewanie wody i związane z tym czynności – średnio ok. dwie minuty – GBA 2,5 / 16,
- napełnianie zbiornika i czynności – ok. 2,5 min, zależne od pojemności zbiornika samochodowych,
- średnia szybkość jazdy w obie strony – ok. 30 kilometrów na godzinę co wynosi ok. 0,5 kilometrów na minutę,
- odległość w kilometrach do punktu czerpania wody.

Niezbędna liczba samochodów pożarniczych i sprzętu do zaopatrzenia wodnego, system mieszany

RHl3Bq02VDPiE

Niezbędna liczba samochodów pożarniczych i sprzętu do zaopatrzenia wodnego, system mieszany

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Niezbędna liczba samochodów pożarniczych i sprzętu do zaopatrzenia wodnego:
System mieszany - wykorzystuje wcześniej wymienione sposoby dostarczania do pożaru stosowane wspólnie w celu optymalnego wykorzystania dostępnego potencjału gaśniczego. Zastosowane bufory wodne zapewniają ciągłość podawania wody i optymalizują czasy poszczególnych operacji. Dzięki zlokalizowaniu punktów napełniania zbiorników oraz zrzutu wody przy drogach o lepszych parametrach trakcyjnych skrócony zostaje czas jej transportu.
Schemat przedstawia zbiornik wodny. Z niego poprowadzono kilka węży gaśniczych do zbiornika wodnego przenośnego. Stąd poprowadzono kilka węży do samochodu ratowniczo‑gaśniczego. Od niego poprowadzono niezależne węże do dwóch kolejnych samochodów. Następnie na schemacie widnieją strzałki układające się w okrąg o zwrocie zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Za strzałkami znajduje się drugi zbiornik wody przenośny. Od niego poprowadzono kilka węży do kolejnego samochodu. Stąd poprowadzono kolejne węże do kolejnego samochodu, przy czym w tym połączeniu znajduje się również zbieracz. Z ostatniego samochodu poprowadzono węże i rozgałęzienie.
Zastosowane bufory wodne zapewniają ciągłość podawania wody i optymalizują czasy poszczególnych operacji. Dzięki zlokalizowaniu punktów napełniania zbiorników oraz zrzutu wody przy drogach o lepszych parametrach trakcyjnych skrócony zostaje czas jej transportu.

Naliczanie sił i środków w przypadku pożaru zbiornika z cieczami palnymi, liczba generatorów i prądownic pianowych

RVgu5jvtPv4J8

1. {audio}Ogólną ilość środka pianotwórczego lub roztworu wodnego środka pianotwórczego oblicza się odpowiednio do stopnia spienienia. Przyjmuje się, że na potrzeby akcji gaśniczej konieczne jest zapewnienie następującego zapasu dodatkowego:

25% środka pianotwórczego (w stosunku do ogólnej obliczonej ilości) lub 6 krotnej ogólnej obliczonej ilości roztworu wodnego środka pianotwórczego.

, 2. liczba generatorów pianowych do podawania piany podczas gaszenia cieczy w zbiorniku, 3. intensywność podawania piany do ugaszenia palącej się cieczy w zbiorniku

[\frac{l}{m^{2}} \cdot s]

, 4. powierzchnia lustra cieczy w zbiorniku

[m^{2}]

, 5. wydajność piany jednego generatora

[\frac{l}{s}]

, 6. liczba prądownic pianowych do podawania piany podczas gaszenia cieczy w zbiorniku, 7. intensywność podawania piany do ugaszenia palącej się cieczy w zbiorniku

[\frac{l}{m^{2}} \cdot s]

, 8. powierzchnia lustra cieczy w zbiorniku

[m^{2}]

, 9. wydajność piany jednej prądownicy pianowej

[\frac{l}{s}]

Naliczanie sił i środków w przypadku pożaru zbiornika z cieczami palnymi, liczba generatorów i prądownic pianowych

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Naliczanie sił środków w przypadku pożaru zbiornika z cieczami palnymi.
Ogólną ilość środka pianotwórczego lub roztworu wodnego środka pianotwórczego oblicza się odpowiednio do stopnia spienienia. Przyjmuje się, że na potrzeby akcji gaśniczej konieczne jest zapewnienie następującego zapasu dodatkowego:
$25\%$ środka pianotwórczego (w stosunku do ogólnej obliczonej ilości) lub 6 krotnej ogólnej obliczonej ilości roztworu wodnego środka pianotwórczego.

Liczba generatorów pianowych do podawania piany podczas gaszenia cieczy w zbiorniku:
$N_g=\frac{A_c\cdot I_A}{q_g}$ , gdzie
$N_g$ – to liczba generatorów pianowych do podawania piany podczas gaszenia cieczy w zbiorniku,
$I_A$ – to intensywność podawania piany do ugaszenia palącej się cieczy w zbiorniku $[\frac{l}{m^{2}} \cdot s]$ ,
$A_c$ – to powierzchnia lustra cieczy w zbiorniku $[m^{2}]$ ,
$q_g$ – to wydajność piany jednego generatora $[\frac{l}{s}]$ .
Liczba prądownic pianowych do podawania piany podczas gaszenia cieczy w zbiorniku:
$N_{pp}=\frac{A_c\cdot I_A}{q_{pp}}$ , gdzie
$N_{pp}$ – to liczba prądownic pianowych do podawania piany podczas gaszenia cieczy w zbiorniku,
$I_A$ – to intensywność podawania piany do ugaszenia palącej się cieczy w zbiorniku $[\frac{l}{m^{2}} \cdot s]$ ,
$A_c$ – to powierzchnia lustra cieczy w zbiorniku $[m^{2}]$ ,
$q_{pp}$ – to wydajność piany jednej prądownicy pianowej $[\frac{l}{s}]$ .

Naliczanie sił i środków w przypadku pożaru zbiornika z cieczami palnymi, wymagane zużycie wody

R1ANPwdVAKepI

1. wymagane zużycie wody niezbędnej do wytworzenia piany oraz do ochłodzenia palącego się zbiornika i sąsiadujących z nim zbiorników (jeszcze nie palących się)

[\frac{l}{s}]

, 2. średnica nie palącego się zbiornika, podlegającego obronie

[m]

, 3. intensywność ochładzania palącego się zbiornika

[\frac{l}{m} \cdot s]

, 4. liczba prądownic pianowych do podawania piany podczas gaszenia cieczy w zbiorniku, 5. stężenie wodnego roztworu środka gaśniczego

[%]

, 6. intensywność ochładzania połowy obwodu zbiornika podlegającego obronie

[\frac{l}{m} \cdot s]

, 7. wydajność prądownicy pianowej

[\frac{l}{s}]

, 8. średnica palącego się zbiornika

[m]

, 9. liczba zbiorników podlegających obronie

Naliczanie sił i środków w przypadku pożaru zbiornika z cieczami palnymi, wymagane zużycie wody

Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.

Naliczanie sił i środków w przypadku pożaru zbiornika z cieczami palnymi:
Wymagane zużycie wody niezbędnej do wytworzenia piany oraz do ochłodzenia palącego się zbiornika i sąsiadujących z nim zbiorników $($ jeszcze nie palących się $)$ . $Q_w=\left(N_{pp}\cdot q_{pp}\right)\cdot\left(100\%-c\right)+\pi\cdot D_p\cdot I^{ch}_1+0,5\cdot\pi\cdot D\cdot n\cdot I^{ch}_2$ , gdzie
$Q_w$ – to wymagane zużycie wody niezbędnej do wytworzenia piany oraz do ochłodzenia palącego się zbiornika i sąsiadujących z nim zbiorników (jeszcze nie palących się) $[\frac{l}{s}]$ ,
$D$ – to średnica nie palącego się zbiornika, podlegającego obronie $[m]$ ,
$I^{ch}_1$ – to intensywność ochładzania palącego się zbiornika $[\frac{l}{m} \cdot s]$ ,
$N_{pp}$ – to liczba prądownic pianowych do podawania piany podczas gaszenia cieczy w zbiorniku,
$c$ – stężenie wodnego roztworu środka gaśniczego $[%]$ ,
$I^{ch}_2$ – to intensywność ochładzania połowy obwodu zbiornika podlegającego obronie $[\frac{l}{m} \cdot s]$ ,
$q_{pp}$ – to wydajność prądownicy pianowej $[\frac{l}{s}]$ ,
$D_p$ – to średnica palącego się zbiornika $[m]$ ,
$n$ – to liczba zbiorników podlegających obronie.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści

Miejsce na notatki

RKlaoiFGqcdBO

Powiązane ćwiczenia

1. Obliczanie sił i środków podczas zwalczania pożarów
Test
1. Obliczanie sił i środków podczas zwalczania pożarów
Obliczanie sił i środków podczas zwalczania pożarów913.566Brawo! Udało Ci się rozwiązać test. Oznacza to, że masz wiadomości na temat obliczania sił i środków podczas zwalczania pożarów.Niestety, nie udało Ci się rozwiązać testu. Wróć do schematu interaktywnego „Obliczanie sił i środków podczas zwalczania pożarów”. Spróbuj jeszcze raz rozwiązać test.

Test
Obliczanie sił i środków podczas zwalczania pożarów

Test pozwala sprawdzić poziom opanowania wiedzy i umiejętności z zakresu nazewnictwa sprzętu, znajomości parametrów oraz opisu technik pożarniczych.

Liczba pytań:

9

Limit czasu:

13.5 min

Pozostało prób:

1/1

Twój ostatni wynik:

-

Obliczanie sił i środków podczas zwalczania pożarów

Pytanie 1/9

Twój ostatni wynik -

W jakiej formie działań gaśniczych skuteczne prądy gaśnicze sięgają do każdego miejsca? Możliwe odpowiedzi: 1. Na całą powierzchnię pożaru., 2. Na całą objętość pomieszczenia, w którym trwa pożar., 3. Na front pożaru liniowo (natarcie frontalne)., 4. Na cały obwód pożaru.
Parametrem geometrycznym formy działań gaśniczych na całą objętość pożaru jest Możliwe odpowiedzi: 1. kubatura danego pomieszczenia., 2. kołowy parametr geometryczny., 3. prostokątny parametr geometryczny., 4. kątowy parametr geometryczny.
Kubaturę pomieszczenia, do którego podajemy środek gaśniczy, działając na objętość pożaru, mierzymy w Możliwe odpowiedzi: 1. $[m^{3}]$ ., 2. $[m^{2}]$ ., 3. $[m]$ , 4. $[{cm}^{2}]$ .
Długość frontu pożaru $L_{f r}$ mierzymy w Możliwe odpowiedzi: 1. $[m]$ ., 2. $[m^{2}]$ ., 3. $[m^{3}]$ ., 4. $[{cm}^{2}]$ .
Natarcie jako podstawowa forma działania taktycznego polega na Możliwe odpowiedzi: 1. bezpośrednim działaniu w kierunku ogniska pożaru, zmierzającym do całkowitego przerwania procesu spalania., 2. bezpośrednim ustawieniu pojazdów ratowniczych w strefie niebezpiecznej., 3. sprawdzeniu liczby ratowników przebywających w miejscu koncentracji sił i środków., 4. zabezpieczeniu miejsca zdarzenia oraz wyznaczeniu strefy zagrożenia.
Obrona jako forma działania taktycznego polega na Możliwe odpowiedzi: 1. oddziaływaniu określonymi środkami na obiekty zagrożone pożarem., 2. bezpośrednim oddziaływaniu określonymi środkami na powierzchnię pożaru., 3. zabezpieczeniu ratowników wykonujących czynności ratownicze., 4. zabezpieczeniu wystraczającej ilości środka gaśniczego.
Rozpoznaniem podczas działań ratowniczych określamy Możliwe odpowiedzi: 1. zorganizowane, aktywne i ciągłe działania prowadzące do uzyskania informacji dotyczących warunków zdarzenia., 2. zorganizowane, bierne działania prowadzące do uzyskania informacji dotyczących warunków zdarzenia., 3. zorganizowane, ciągłe działania prowadzące do uzyskania informacji o liczbie osób zagrożonych w czasie trwania pożar., 4. zorganizowane, aktywne i ciągłe działania ratowniczo-gaśnicze.
Co to jest wydajność (wydatek) wymagana przy działaniu na objętość? Możliwe odpowiedzi: 1. Jest to ilość środka gaśniczego, jaką musimy podać do określonej objętości zajmowanej przez pożar., 2. Jest to ilość środka gaśniczego, jaką musimy podać w natarciu na front pożaru., 3. Jest to ilość środka gaśniczego, jaką musimy podać w obronie na powierzchnię pożaru., 4. Jest to ilość środka gaśniczego, jaką musimy podać w natarciu na obiekty objęte pożarem.
Wskaż wszystkie poprawne odpowiedzi.
Przedstawione na grafice formy działań taktycznych to

Obliczanie sił i środków podczas zwalczania pożarów913.566Brawo! Udało Ci się rozwiązać test. Oznacza to, że masz wiadomości na temat obliczania sił i środków podczas zwalczania pożarów.Niestety, nie udało Ci się rozwiązać testu. Wróć do schematu interaktywnego „Obliczanie sił i środków podczas zwalczania pożarów”. Spróbuj jeszcze raz rozwiązać test.

Test
Obliczanie sił i środków podczas zwalczania pożarów

Test pozwala sprawdzić poziom opanowania wiedzy i umiejętności z zakresu nazewnictwa sprzętu, znajomości parametrów oraz opisu technik pożarniczych.

Liczba pytań:

9

Limit czasu:

13.5 min

Pozostało prób:

1/1

Twój ostatni wynik:

-

Obliczanie sił i środków podczas zwalczania pożarów

Pytanie 1/9

Twój ostatni wynik -

W jakiej formie działań gaśniczych skuteczne prądy gaśnicze sięgają do każdego miejsca? Możliwe odpowiedzi: 1. Na całą powierzchnię pożaru., 2. Na całą objętość pomieszczenia, w którym trwa pożar., 3. Na front pożaru liniowo (natarcie frontalne)., 4. Na cały obwód pożaru.
Parametrem geometrycznym formy działań gaśniczych na całą objętość pożaru jest Możliwe odpowiedzi: 1. kubatura danego pomieszczenia., 2. kołowy parametr geometryczny., 3. prostokątny parametr geometryczny., 4. kątowy parametr geometryczny.
Kubaturę pomieszczenia, do którego podajemy środek gaśniczy, działając na objętość pożaru, mierzymy w Możliwe odpowiedzi: 1. $[m^{3}]$ ., 2. $[m^{2}]$ ., 3. $[m]$ , 4. $[{cm}^{2}]$ .
Długość frontu pożaru $L_{f r}$ mierzymy w Możliwe odpowiedzi: 1. $[m]$ ., 2. $[m^{2}]$ ., 3. $[m^{3}]$ ., 4. $[{cm}^{2}]$ .
Natarcie jako podstawowa forma działania taktycznego polega na Możliwe odpowiedzi: 1. bezpośrednim działaniu w kierunku ogniska pożaru, zmierzającym do całkowitego przerwania procesu spalania., 2. bezpośrednim ustawieniu pojazdów ratowniczych w strefie niebezpiecznej., 3. sprawdzeniu liczby ratowników przebywających w miejscu koncentracji sił i środków., 4. zabezpieczeniu miejsca zdarzenia oraz wyznaczeniu strefy zagrożenia.
Obrona jako forma działania taktycznego polega na Możliwe odpowiedzi: 1. oddziaływaniu określonymi środkami na obiekty zagrożone pożarem., 2. bezpośrednim oddziaływaniu określonymi środkami na powierzchnię pożaru., 3. zabezpieczeniu ratowników wykonujących czynności ratownicze., 4. zabezpieczeniu wystraczającej ilości środka gaśniczego.
Rozpoznaniem podczas działań ratowniczych określamy Możliwe odpowiedzi: 1. zorganizowane, aktywne i ciągłe działania prowadzące do uzyskania informacji dotyczących warunków zdarzenia., 2. zorganizowane, bierne działania prowadzące do uzyskania informacji dotyczących warunków zdarzenia., 3. zorganizowane, ciągłe działania prowadzące do uzyskania informacji o liczbie osób zagrożonych w czasie trwania pożar., 4. zorganizowane, aktywne i ciągłe działania ratowniczo-gaśnicze.
Co to jest wydajność (wydatek) wymagana przy działaniu na objętość? Możliwe odpowiedzi: 1. Jest to ilość środka gaśniczego, jaką musimy podać do określonej objętości zajmowanej przez pożar., 2. Jest to ilość środka gaśniczego, jaką musimy podać w natarciu na front pożaru., 3. Jest to ilość środka gaśniczego, jaką musimy podać w obronie na powierzchnię pożaru., 4. Jest to ilość środka gaśniczego, jaką musimy podać w natarciu na obiekty objęte pożarem.
Zaznacz wszystkie odpowiedzi wskazujące formę działań gaśniczych Możliwe odpowiedzi: 1. natarcie na całą powierzchnię pożaru, 2. natarcie okrążające, 3. natarcie frontalne, 4. atak frontalny
2. Parametry potrzebne do obliczenia liczby prądów gaśniczych
Wielokrotny wybór
2. Parametry potrzebne do obliczenia liczby prądów gaśniczych
RnJnI74NpsBIB3
Wskaż wszystkie poprawne odpowiedzi.
Jakie parametry będą potrzebne do obliczenia liczby prądów gaśniczych podczas podawania wody? Możliwe odpowiedzi: 1. Wymagane zużycie wody – $Q_{w}$ ., 2. Wydajność wodna prądownicy wodnej – $q_{p w}$ ., 3. Wydajność wodna prądownicy pianowej – $q_{p p}$ ., 4. Ilość wody w zbiorniku jednego samochodu gaśniczego.
3.Parametry potrzebne do obliczenia niezbędnego zapasu wody
Wielokrotny wybór
3.Parametry potrzebne do obliczenia niezbędnego zapasu wody
RCr1nYLRECzo02
Wskaż wszystkie poprawne odpowiedzi.
Jakie parametry będą potrzebne do obliczenia niezbędnego zapasu wody w obronie lub natarciu? Możliwe odpowiedzi: 1. Liczba prądów gaśniczych., 2. Wydajność prądownicy wodnej., 3. Przewidywany czas prowadzenia działań gaśniczych w natarciu lub obronie., 4. Wydajność prądownicy pianowej.
4. Schemat przepompowywania wody
Wstaw tekst na ilustrację
4. Schemat przepompowywania wody
R3JXKAW3bWr8A2
Dopasuj podpisy do elementów schematu przepompowywania wody.
Schemat przepompowywania wody
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.
R1bGr2nCz8UtK2
Z jakiego sprzętu ratowniczego skorzystasz tworząc układ do przepompowywania wody ze zbiornika? Możliwe odpowiedzi: 1. Motopompa, linia wężowa, autopompa., 2. Linia wężowa, rozdzielacz, prądownica., 3. Motopompa, linia wężowa, rozdzielacz, kurtyna wodna., 4. Hydrant, linia wężowa, autopompa, zbiornik wody w samochodzie gaśniczym.
5. Parametry rozwoju pożaru
Wstaw tekst na ilustrację
5. Parametry rozwoju pożaru
RSjyXAXdCoZn0
Dopasuj podpisy do schematów, które zastosujesz podczas obliczania parametrów rozwoju pożaru.
Parametry rozwoju pożaru
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.
ROeBHJp2MTawR1
Zaznacz wszystkie poprawne odpowiedzi. Jakie figury geometryczne przyjmuje się do obliczania parametrów rozwoju pożaru? Możliwe odpowiedzi: 1. Prostokąt i koło., 2. Sześcian (kubatura) i wycinek koła., 3. Ostrosłup i stożek., 4. Walec i graniastosłup.
6. Parametry geometryczne rozprzestrzeniania się pożaru
Wstaw tekst na ilustrację
6. Parametry geometryczne rozprzestrzeniania się pożaru
Rjp1YL54xYl3y2
Przyporządkuj parametry geometryczne rozprzestrzeniania się pożaru do odpowiednich schematów.
Parametry geometryczne rozprzestrzeniania się pożaru
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej, licencja: CC BY-SA 3.0.
R12E764fFj10J3
Zaznacz wszystkie poprawne odpowiedzi. W jakich kierunkach może rozprzestrzeniać się pożar w zależności od jego parametrów geometrycznych? Możliwe odpowiedzi: 1. pożar powierzchniowy, w którym wystąpią 3 jego fronty może rozprzestrzeniać się w trzech kierunkach, 2. pożar kołowy rozprzestrzenia się we wszystkich kierunkach, 3. pożar kątowy może rozprzestrzeniać się w jednym kierunku, 4. pożar kubatury nie ma kierunków rozprzestrzeniania się pożaru
7. Pożar o powierzchni stanowiącej koło
Połącz w pary
7. Pożar o powierzchni stanowiącej koło
Dobierz w pary oznaczenia na rysunku z opisami pożaru o powierzchni stanowiącej koło.
R3SezTDhFWMVH
R1LHPasYIZ6lJ
$A_{g}$ Możliwe odpowiedzi: 1. Głębokość pożaru, 2. Promień powierzchni pożaru stanowiącej koło, 3. Powierzchnia gaszenia pożaru stanowiąca koło $r$ Możliwe odpowiedzi: 1. Głębokość pożaru, 2. Promień powierzchni pożaru stanowiącej koło, 3. Powierzchnia gaszenia pożaru stanowiąca koło $g$ Możliwe odpowiedzi: 1. Głębokość pożaru, 2. Promień powierzchni pożaru stanowiącej koło, 3. Powierzchnia gaszenia pożaru stanowiąca koło
$A_{g}$ Możliwe odpowiedzi: 1. Głębokość pożaru, 2. Promień powierzchni pożaru stanowiącej koło, 3. Powierzchnia gaszenia pożaru stanowiąca koło $r$ Możliwe odpowiedzi: 1. Głębokość pożaru, 2. Promień powierzchni pożaru stanowiącej koło, 3. Powierzchnia gaszenia pożaru stanowiąca koło $g$ Możliwe odpowiedzi: 1. Głębokość pożaru, 2. Promień powierzchni pożaru stanowiącej koło, 3. Powierzchnia gaszenia pożaru stanowiąca koło
RPILXoSqfxwxc
Zaznacz wszystkie poprawne odpowiedzi.
Jakie parametry są potrzebne do opisania pożaru o powierzchni stanowiącej koło? Możliwe odpowiedzi: 1. Powierzchnia gaszenia pożaru stanowiącego koło., 2. Promień powierzchni pożaru stanowiącej koło., 3. Głębokość pożaru., 4. Kubatura pomieszczenia o powierzchni w kształcie koła.
8. Kalkulacja sił i środków
Zaznaczanie komórek tabeli
8. Kalkulacja sił i środków
RQEejdnUmI1QB2
Łączenie par. Wskaż, czy zdanie jest prawdziwe, czy fałszywe. . Powierzchnia gaszenia zawsze jest równa powierzchni pożaru.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Przetłaczanie to przesyłanie wody za pomocą węży tłocznych przez pompy ustawione szeregowo.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Intensywność podawania środka gaśniczego wyrażona jest zawsze w tych samych jednostkach.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Stan skupienia materiałów palnych nie ma wpływu na szybkość spalania.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. W przypadku pożaru kołowego linia frontu pożaru rozprzestrzenia się w przybliżeniu równo we wszystkich kierunkach.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Materiał stały w postaci rozdrobnionej będzie się spalał lepiej od materiału w bryle.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
Łączenie par. Wskaż, czy zdanie jest prawdziwe, czy fałszywe. . Powierzchnia gaszenia zawsze jest równa powierzchni pożaru.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Przetłaczanie to przesyłanie wody za pomocą węży tłocznych przez pompy ustawione szeregowo.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Intensywność podawania środka gaśniczego wyrażona jest zawsze w tych samych jednostkach.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Stan skupienia materiałów palnych nie ma wpływu na szybkość spalania.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. W przypadku pożaru kołowego linia frontu pożaru rozprzestrzenia się w przybliżeniu równo we wszystkich kierunkach.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Materiał stały w postaci rozdrobnionej będzie się spalał lepiej od materiału w bryle.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz

Podstawowe informacje o e‑materiale

Interaktywne materiały sprawdzające