Rxyt1t7gC3s3k1
Ilustracja stanowiąca tło do umieszczonego tytułu materiału. Na ilustracji widać mężczyznę i kobietę od szyi w górę. Kobieta zwrócona jest profilem do widza. Na głowie ma kapelusz z piórem w kolorze niebieskim. Usta kobiety są pomalowane na czerwony kolor. Włosy ma krótkie, ciemno rude. Mężczyzna patrzy na widza, na głowie ma czapkę. Po lewej stronie, w głębi widać mężczyznę grającego na skrzypcach.

Obrazy w błękicie i różu – przedkubistyczny okres twórczości Picassa

Źródło: online-skills.

Ważne daty

25.10.1881 – narodziny Pabla Picassa w Maladze (Hiszpania)

1901‑1904okres błękitny w twórczości Picassa

1902 - powstanie obrazu Dwie siostry

1903 – powstanie obrazu Życie

1904‑1906okres różowy w twórczości Picassa

1905 – powstanie obrazu Rodzina kuglarzy

1907 – rozpoczęcie okresu kubistycznego

m1af4a20a49d37eed_0000000000020
1

Scenariusz lekcji dla nauczyciela.

R1ANicFAZZAJA

Jest to przycisk pozwalający na wyświetlenie, pobranie i zapisanie pliku zawierającego scenariusz lekcji - dokument w formacie pdf.

Scenariusz lekcji do pobrania.
Plik PDF o rozmiarze 86.48 KB w języku polskim
m1af4a20a49d37eed_0000000000023

I. Rozwijanie zdolności rozumienia przemian w dziejach sztuki w kontekście ich uwarunkowań kulturowych, środowiskowych, epok, kierunków, stylów i tendencji w sztuce. Uczeń:

1. wykazuje się znajomością chronologii dziejów sztuki, z uwzględnieniem:

g) sztuki 1 połowy XX wieku (fowizm, ekspresjonizm, kubizm, futuryzm, formizm, koloryzm, abstrakcjonizm geometryczny i niegeometryczny, dadaizm, surrealizm, konstruktywizm, École de Paris, styl art déco,

II. Zapoznawanie z najwybitniejszymi dziełami w zakresie architektury i sztuk plastycznych. Uczeń:

13. dokonuje opisu i analizy, w tym porównawczej, dzieł z uwzględnieniem ich cech formalnych:

c) w malarstwie i grafice: kompozycji, koloru, sposobów ukazania iluzji przestrzeni, kształtowania formy przez światło, w dziełach figuratywnych stopnia oddania rzeczywistości lub jej deformacji;

2. wskazuje twórców najbardziej reprezentatywnych dzieł;

3. umiejscawia dzieła w czasie (wskazuje stulecie powstania dzieł sztuki dawnej, a w przypadku dzieł sztuki nowoczesnej i współczesnej datuje je z dokładnością do połowy wieku), w nielicznych przypadkach, dotyczących sztuki nowoczesnej i współczesnej, zna daty powstania dzieł lub datuje je z dokładnością jednej dekady;

5. wymienia podstawowe gatunki w dziełach sztuk plastycznych, m.in. portret (w tym autoportret, portret psychologiczny i oficjalny), pejzaż (w tym: weduta, marina, pejzaż ze sztafażem), sceny: rodzajowa, religijna, mitologiczna, historyczna (w tym batalistyczna), martwa natura, akt;

9. identyfikuje najbardziej reprezentatywne i najsłynniejsze dzieła na podstawie charakterystycznych środków warsztatowych i formalnych oraz przyporządkowuje je właściwym autorom;

III. Zapoznawanie z dorobkiem najwybitniejszych twórców dzieł architektury i sztuk plastycznych. Uczeń:

3. sytuuje twórczość artystów powszechnie uznawanych za najwybitniejszych w czasie, w którym tworzyli (z dokładnością do jednego wieku, a w przypadku twórców sztuki nowoczesnej i współczesnej – z dokładnością do połowy wieku) oraz we właściwym środowisku artystycznym;

4. łączy wybrane dzieła z ich autorami na podstawie charakterystycznych środków formalnych;

5. na podstawie przedłożonych do analizy przykładów dzieł formułuje ogólne cechy twórczości następujących twórców: Fidiasz, Poliklet, Praksyteles, Giotto, Jan van Eyck, Hieronim Bosch, Masaccio, Sandro Botticelli, Leonardo da Vinci, Michał Anioł, Andrea Mantegna, Piero della Francesca, Rafael Santi, Giorgione, Tycjan, Jacopo Tintoretto, Pieter Bruegel Starszy, Albrecht Dürer, Hans Holbein Młodszy, Donatello, Filippo Brunelleschi, Andrea Palladio, El Greco, Caravaggio, Gianlorenzo Bernini, Francesco Borromini, Diego Velázquez, Bartolomé Esteban Murillo, Georges de la Tour, Nicolas Poussin, Claude Lorrain, Peter Rubens, Anton van Dyck, Frans Hals, Rembrandt van Rijn, Jan Vermeer van Delft, Antoine Watteau, Jacques Louis David, Jean Auguste Dominique Ingres, Antonio Canova, Berthel Thorvaldsen, Francisco Goya, Eugène Delacroix, Caspar David Friedrich, William Turner, John Constable, Gustave Courbet, Jean François Millet, Eduard Manet, Claude Monet, Edgar Degas, August Renoir, Georges Seurat, Vincent van Gogh, Paul Gauguin, Paul Cézanne, Henri de Toulouse‑Lautrec, August Rodin, Gustaw Klimt, Alfons Mucha, Antonio Gaudí, Edward Munch, Henri Matisse, Pablo Picasso, Umberto Boccioni, Wasyl Kandinsky, Piet Mondrian, Kazimierz Malewicz, Marcel Duchamp, Giorgio de Chirico, Salvador Dalí, René Magritte, Marc Chagall, Amadeo Modigliani, Jackson Pollock, Andy Warhol, Roy Lichtenstein, Claes Oldenburg, Francis Bacon, Yves Klein, Niki de Saint Phalle, Christo, Duane Hanson, Victor Vasarelly, Alberto Giacometti, Constantin Brançusi, Henry Moore, Le Corbusier, Frank Lloyd Wright, oraz artystów polskich i działających w Polsce (m.in. takich jak: Wit Stwosz, Bartłomiej Berrecci, Tylman z Gameren, Dominik Merlini, Bernardo Belotto, Marceli Bacciarelli, Piotr Aigner, Piotr Michałowski, Artur Grottger, Henryk Rodakowski, Jan Matejko, Józef Chełmoński, Maksymilian i Aleksander Gierymscy, Józef Brandt, Olga Boznańska, Józef Pankiewicz, Władysław Podkowiński, Jan Stanisławski, Leon Wyczółkowski, Henryk Siemiradzki, Xawery Dunikowski, Stanisław Wyspiański, Józef Mehoffer, Jacek Malczewski, Witold Wojtkiewicz, Witkacy, Leon Chwistek i inni przedstawiciele grupy formistów, przedstawiciele grupy Rytm, kapistów i grupy „a.r.”, Tadeusz Makowski, Andrzej Wróblewski, Tadeusz Kantor, Jerzy Nowosielski, Alina Szapocznikow, Władysław Hasior, Roman Opałka, Magdalena Abakanowicz);

8. formułuje samodzielne, logiczne wypowiedzi argumentacyjne na temat twórczości wybitnych artystów.

IV. Kształcenie w zakresie rozumienia i stosowania terminów i pojęć związanych z dziełami sztuki, ich strukturą i formą, tematyką oraz techniką wykonania. Uczeń:

2. zna terminologię związaną z opisem formy i treści dzieła malarskiego, rzeźbiarskiego i graficznego, w tym m.in. nazwy formuł ikonograficznych, słownictwo niezbędne do opisu kompozycji, kolorystyki, relacji przestrzennych i faktury dzieła;

6. właściwie stosuje terminy dotyczące opisu treści i formy dzieł sztuk plastycznych;

V. Zapoznanie ze zbiorami najważniejszych muzeów i kolekcji dzieł sztuki na świecie i w Polsce, a także z funkcją mecenatu artystycznego oraz jego wpływem na kształt dzieła sztuki. Uczeń:

3. łączy dzieło z muzeum lub miejscem (kościoły, pałace, galerie), w którym się ono znajduje.

m1af4a20a49d37eed_0000000000031
Nauczysz się

rozpoznawać cechy malarstwa Picassa z okresów błękitnego i różowego;

omawiać tematykę dzieł charakterystyczną dla okresów twórczości malarza;

rozpoznawać najważniejsze obrazy artysty;

przyporządkowywać dzieła do właściwych okresów twórczości Picassa;

dokonywać analizy wskazanych dzieł artysty;

dostrzegać różnicę pomiędzy okresami błękitnym i różowym.

m1af4a20a49d37eed_0000000000032

Okres błękitny w twórczości Pabla Picassa

m1af4a20a49d37eed_0000000000052

Twórczość Pabla Picassa z lat 1901‑1904 określana jest jako okres błękitny, gdyż w tym czasie artysta wykonywał monochromatyczneMonochromatyzmmonochromatyczne dzieła utrzymane w błękitnej kolorystyce. Częstymi motywami na obrazach z tego okresu były samotne osoby z marginesu społecznego: nędzarze, prostytutki oraz pijacy. Postacie często były zdeformowane, a w ich zachowaniu i pozach pojawiły się teatralne gesty.

Melancholijny, smutny nastrój oraz tematyka malowideł spowodowane były przez depresję Picassa z powodu samobójczej śmierci przyjaciela i poety Carlosa Casagemasa. Po tym wydarzeniu powstał pierwszy obraz zaliczany do okresu błękitnego – Casagemas w trumnie z roku 1901. Portret przyjaciela pojawiał się także w późniejszym dziele malarza Życie z 1903 roku. Na pierwszym planie obrazu znajduje się naga para oraz kobieta z dzieckiem. W tle widoczne są dwa malowidła przedstawiające przytuloną nagą parę oraz samotną postać w skulonej pozie. Scena rozgrywa się najprawdopodobniej w pracowni malarskiej. Kompozycja ta jest bardzo enigmatyczna i trudna do jednoznacznej interpretacji. Jedyną osobą przedstawioną w ruchu jest Casagemas, który ma wysunięte do przodu lewą nogę oraz rękę. Obraz często odczytywany jest jako symboliczne przedstawienie roli artysty jako kreującego świat.

RHC6m5TgDA76m1
Pablo Picasso, „Życie”, 1903, Muzeum Sztuki, Cleveland, Stany Zjednoczone, clevelanart.org, CC BY 3.0

W obrazach z okresu błękitnego Picasso zagłębiał się w psychikę człowieka, przedstawiał go jako nieruchomego i zamyślonego, zamkniętego we własnym świecie, odizolowanego. Ludzie ukazani zostali podczas przeżywania ważnych momentów ich życia. Błękit i jego odcienie uwydatniały nastrój scen ludzkiej niedoli i rozpaczy, zadumaniem nad sensem życia.

R1a5k2jhFFeh11
Ilustracja interaktywna przedstawiająca obraz Pablo Picasso pt. „Stary gitarzysta”. Na obrazie znajduje się stary mężczyzna. Siedzi na podłodze. W rękach trzyma gitarę. Głowę ma pochyloną w dół. Ubrany jest w obdartą suknię. Na ilustracji umieszczone są niebieskie pulsujące punkty. Po kliknięciu kursorem myszki w punkt wyświetlą się dodatkowe informacje. 1. Dzieło powstało podczas pobytu Picassa w Barcelonie. Przedstawia niewidomego starca siedzącego na ulicy i grającego na gitarze. 2. Gitarzysta zdaje się nie wykazywać żadnych oznak życia, wygląda jakby zbliżała się jego śmierć. 3. Jedynym odstępstwem od monochromatycznej gamy barwnej jest brązowa gitara trzymana przez mężczyznę- z tego powodu przykuwa uwagę. 4. Instrument symbolizuje jedyną nadzieję na przetrwanie jego właściciela, stanowi dla niego ucieczkę od świata, a z drugiej strony jedyne źródło utrzymania. 5. Wyważona statyczna kompozycja malowidła wraz ze stonowanymi barwami tworzy melancholijny nastrój skłaniający doi zadumy nad losem starca.
Pablo Picasso, „Stary gitarzysta”, 1903-1904, Instytut Sztuki, Chicago, Stany Zjednoczone, artic.edu, CC BY 3.0
RYIiz72t5MHW21
Ilustracja interaktywna przedstawiająca obraz Pablo Picasso pt. „Portret Angela Fernándeza de Soto”. Na obrazie znajduje się mężczyzna. Ubrany jest w ciemny garnitur. Postać siedzi przy stole, na którym stoi kieliszek z absyntem. W rękach trzyma fajkę. Twarz mężczyzny jest zdeformowana. Na ilustracji umieszczone są niebieskie pulsujące punkty. Po kliknięciu kursorem myszki w punkt wyświetlą się dodatkowe informacje.1. Angel Fernandez de Soto był zaprzyjaźniony z Picassem malarzem i znanym barcelońskim dandysem. Portret przedstawia go siedzącego nad szklanką absyntu przy stoliku w barze. 2. Portretowany pali trzymaną w dłoni fajkę. Kłęby tytoniowego dymu unoszącego się wkoło zostały przez Picassa oddane za pomocą grubych i nieregularnych pociągnięć pędzla. 3. Szklanka z absyntem jest świadomie przeskalowana a twarz de Soto zdeformowana, co upodabnia dzieło do wizji podczas bijatyki
Pablo Picasso, „Portret Angela Fernándeza de Soto”, 1903, kolekcja prywatna, wikimedia.org, CC BY 3.0
RSbZaqCNeNb981
Ilustracja interaktywna przedstawiająca obraz Pablo Picasso pt. „Prasująca kobieta”. Na obrazie znajduje się kobieta. Jest ona naga oraz pochylona do przodu. Kobieta stoi przy stole i w rękach trzyma żelazko, prasuje tkaninę. Obok na stole znajduje się miska. Na ilustracji umieszczone są niebieskie pulsujące punkty. Po kliknięciu kursorem myszki w punkt wyświetlą się dodatkowe informacje: Punkt 1: Obraz powstał pod koniec okresu niebieskiego. Paleta barwna jest nieco lżejsza, zdominowana przez biele i szarości, ale wciąż ponura, wyrażająca samotność, cierpienie i ubóstwo. Punkt 2: Pracująca kobieta została przez Picassa potraktowana jako symbol wszystkich ludzi z niższych stanów społecznych i ich codziennych znojów. Punkt 3: Przez umieszczenie smukłej dziewczyny w neutralnym otoczeniu, poza miejscem i czasem, scena zyskuje poetyczny, nieomal duchowy nastrój. Punkt 4: Delikatne, lekko zaokrąglone kontury są wyraźnie zaznaczone grubą linią. Punkt 5: Modelką dla postaci była córka właściciela kabaretu Lapin Agile, często odwiedzanego przez Picassa.
Pablo Picasso, „Prasująca kobieta”, 1904, Muzeum Solomon R. Guggenheima, Nowy Jork, Stany Zjednoczone, guggenheim.org, CC BY 3.0

Obraz Dwie siostry, znany również pod tytułem Spotkanie powstał w 1902 roku, krótko po powrocie Picassa z Paryża do Barcelony. Podczas pobytu w stolicy Francji artysta odwiedził szpital św. Łazarza przeznaczony dla prostytutek. Pacjentki chore na syfilis odznaczały się tym, że nosiły na głowach białe chusty – stąd rozpoznajemy jedną z nich w kobiecie po lewej stronie obrazu. Spotyka się ona ze swoją siostrą, zakonnicą. Dojmujące uczucie smutku i cierpienia uzyskane zostało przez zastosowanie monochromatycznej gamy barwnej składającej się niemal wyłącznie z odcieni niebieskiego. Kompozycja jest statyczna i głęboko symboliczna. Przywodzi na myśl monumentalną sztukę religijną, zwłaszcza przedstawienia spotkania Marii ze św. Elżbietą. Picasso zastosował nawet drewniane podłoże, aby podkreślić związki dzieła z malarstwem średniowiecznym.

R1Iox2KWn2Utw1
Pablo Picasso, „Dwie siostry” („Spotkanie”), 1902, Ermitaż, Sankt Petersburg, Rosja, heritagemuseum.org, CC BY 3.0
m1af4a20a49d37eed_0000000000070

Twórczość Picassa w okresie różowym

W 1904 roku nastąpiła ewolucja w palecie barwnej Picassa: zaczęły dominować w niej bardziej żywe odcienie różów, czerwieni, pomarańczy oraz kolorów ziemistych. Stąd też okres ten w twórczości artysty nazywany jest różowym. Wraz z kolorystyką zmianie uległa także tematyka malowideł, przedstawiających odtąd głównie klaunów, arlekinów, akrobatów i cyrkowców. Poprawie w tym czasie uległa kondycja psychiczna Picassa – zamieszkiwał kolonię artystyczną na paryskim Montmartre, pomyślnie przebiegał jego związek z Fernande Olivier, którą wielokrotnie portretował.

RprnGzqQ8GbGn1
Ilustracja interaktywna przedstawiająca obraz Pablo Picasso pt. „Akrobatka na piłce”. Na obrazie znajduje się kobieta oraz mężczyzna. Kobieta stoi na piłce. Natomiast mężczyzna siedzi na skrzyni. Odwrócony jest plecami do odbiorców obrazu. Obydwie postacie są półnagie. W tle widoczne są pagórki, po których spacerują inne osoby. Na ilustracji umieszczone są niebieskie pulsujące punkty. Po kliknięciu kursorem myszki w punkt wyświetlą się dodatkowe informacje: Punkt 1: Scena osadzona jest na skąpanej w słońcu równinie położonej pośród pagórków. Tło ożywione zostało jedynie przez pospiesznie naszkicowaną kobietę z dzieckiem na ręku, której towarzyszą drugie dziecko i pies oraz ledwo odcinającego się od pagórków białego konia. Punkt 2: Uśmiechnięta postać dziewczyny balansującej na piłce odcina się od monotonnego tła zarówno przez swoją beztroską radość, jak i błękitny strój. Punkt 3: Obraz oddziałuje poprzez zestawienie kontrastów: dynamiki i smukłości dziewczyny stojącej na kulistej piłce z masywną postacią nieruchomego atlety siedzącego na sześcianie. Punkt 4: Mocne, wertykalne kierunki wyznaczone przez postacie z pierwszego planu zestawione są z delikatnymi horyzontalnymi liniami tła.
Pablo Picasso, „Akrobatka na piłce”, 1905, , Muzeum Sztuk Pięknych im. A.S. Puszkina, Moskwa, Rosja, arts-museum.ru, CC BY 3.0

Uważa się, że obraz Rodzina kuglarzy z 1905 roku jest symbolicznym przedstawieniem Picassa i jego najbliższego kręgu artystów. Grupa postaci przedstawiona została na tle opustoszałego krajobrazu. Dominujące w malowidle stonowane róże i błękity mogą nawiązywać do rzeczywistych kolorów strojów występujących na arenie cyrkowców, ale przy okazji nadają dziełu wyraz eterycznego smutku. Melancholijny nastrój podkreślony został przez izolację każdej z sześciu przedstawionych osób: ustawione są one w grupie, jednak nie zachodzi między nimi bliższy kontakt. Interpretowane bywa to jako podkreślenie niezależności, ale i samotności artystów. Badania konserwatorskie wykazały, że oryginalna gama barwna obrazu była niebieskawa. Picasso, zmieniając dominującą barwę na odcienie różowego, świadomie pozwolił, aby ciemniejsza farba prześwitywała. W ten sposób uzyskał charakterystyczne, przybrudzone tony, wprowadzające do dzieła tajemnicę.

RE1G0dCggS3Ok1
Pablo Picasso, „Rodzina kuglarzy”, 1905, Narodowa Galeria Sztuki, Waszyngton, Stany Zjednoczone, wikiart.org, domena publiczna
RbTJtesNrz9Ih1
Ilustracja interaktywna przedstawiająca obraz Pablo Picasso pt. „Aktor”. Na obrazie znajduje się mężczyzna w czerwonym kostiumie i niebieskich kozakach. Jest to aktor. Jedną ręką trzyma się za bok, natomiast drugą unosi do góry. Postać częściowo jest zwrócona do widza plecami. Na ilustracji umieszczone są niebieskie pulsujące punkty. Po kliknięciu kursorem myszki w punkt wyświetlą się dodatkowe informacje: Punkt 1: Aktor to jedno z pierwszych dzieł z okresu różowego. Zmiana tematyki oraz kolorystyki obrazów związana była z pozytywnym wpływem nowej kochanki malarza. Punkt 2: Smukłość postaci i teatralny, manierystyczny układ jego ręki przywołuje wizerunki ludzi z obrazów El Greca, którym Picasso był zafascynowany. Punkt 3: Obraz został namalowany na płótnie już wykorzystanym przez innego artystę. Podczas konserwacji dzieła wynikłej z przypadkowego uszkodzenia, odkryto pod warstwą farby krajobraz. Picasso w owym czasie zmagał się z brakiem pieniędzy i szukał oszczędności na wszelkie sposoby.
Pablo Picasso, „Aktor”, 1904-1905, Muzeum Sztuki Metropolitan, Nowy Jork, Stany Zjednoczone, metmuseum.org, CC BY 3.0
R1cfGVeouGZcN1
Ilustracja interaktywna przedstawiająca obraz Pablo Picasso pt. „Matka z dzieckiem”. Na obrazie znajduje się kobieta owinięta w jasne szary. Ma ona ciemne włosy. Obok niej znajduje się chłopiec w niebieskim stroju ze złotym kołnierzykiem. Postacie siedzą przy stole, na którym stoi talerz z jedzeniem. Kobieta spogląda w lewą stronę, natomiast chłopiec patrzy w prawą stronę. Za postaciami widzimy jednolite, czerwone tło. Na ilustracji umieszczone są niebieskie pulsujące punkty. Po kliknięciu kursorem myszki w punkt wyświetlą się dodatkowe informacje: Punkt 1: Kompozycja dzieła oparta jest na relacjach miedzy pochyloną głową matki, opierającej się na dłoni, wynędzniałym profilem jej syna oraz zestawionym z nimi pustym talerzem. Punkt 2: Chłopiec ma na sobie cyrkowy kostium, co sugeruje, że wraz z matką dopiero co wrócili z występu. Punkt 3: Emocje wypisane na twarzach korespondują z delikatną, pastelową kolorystyką dzieła. Punkt 4: Prawdopodobnie różowa barwa tła, która dominuje w obrazie odnosi się do rzeczywistych doświadczeń Picassa: przedstawienia paryskiego cyrku Medardo, na których wielokrotnie bywał, miały miejsce w różowym namiocie.
Pablo Picasso, „Matka z dzieckiem (Akrobaci)”, 1905, Galeria Miejska, Stuttgart, Niemcy, wikimedia.org, domena publiczna
RPL9gvKR3VXsA1
Ilustracja interaktywna przedstawiająca obraz Pablo Picasso pt. „W Lapin Agile”. Na obrazie znajduje się kobieta oraz mężczyzna siedzący przy stoliku, na którym stoją kieliszki. Mężczyzna ubrany jest w kraciasty sweter. Na głowie ma czapkę. Jedną ręką trzyma kieliszek, drugą podpiera się za bok. Kobieta ubrana jest w czerwoną suknię. Na głowie ma kapelusz. Jedną dłonią podpiera głowę. W tle znajduje się mężczyzna grający na instrumencie. Mężczyzna siedzi. Ubrany jest w brązowy strój. Na ilustracji umieszczone są niebieskie pulsujące punkty. Po kliknięciu kursorem myszki w punkt wyświetlą się dodatkowe informacje: Punkt 1: Obraz jest uważany za ikoniczne przedstawienie życia bohemy artystycznej w Paryżu na początku XX wieku. Punkt 2: Postać w stroju arlekina trzymająca kieliszek to sam Picasso, a towarzyszy mu jego ówczesna kochanka, Germaine Pichot. Punkt 3: Malowidło zostało zamówione przez Frédégo Gérarda, ukazanego z gitarą w tle kompozycji, jako dekoracja do kabaretu Lapin Agile, którego był właścicielem.
Pablo Picasso, „W Lapin Agile”, 1905, Muzeum Sztuki Metropolitan, Nowy Jork, Stany Zjednoczone, wikimedia.org, domena publiczna
m1af4a20a49d37eed_0000000000186

Zadania

RuU9Gg1giM8AJ
Ćwiczenie 1
Dobierz tytuły przedstawionych dzieł Pabla Picassa. Poniżej polecenia znajdują się zdjęcia dzieł. Na pierwszym obrazie znajduje się kilka osób. Są to dorośli oraz dzieci. Przedstawiona została rodzina kuglarzy. W prawym dolnym rogu znajduje się kobieta w długiej sukni i kapeluszu na głowie. Pozostali bohaterowie stoją z lewej strony obrazu: mężczyzna w kraciastym kostiumie, mężczyzna w czerwonym kostiumie, półnagi młodzieniec z beczką, chłopiec w niebieskim kostiumie oraz dziewczynka w różowej sukience z koszykiem. W tle widoczne są pagórki. Na drugim obrazie znajduje się stary mężczyzna. Siedzi na podłodze. W rękach trzyma gitarę. Głowę ma pochyloną w dół. Ubrany jest w obdartą suknię. Na trzecim obrazie znajduje się mężczyzna w czerwonym kostiumie i niebieskich kozakach. Jest to aktor. Jedną ręką trzyma się za bok, natomiast drugą unosi do góry. Postać częściowo jest zwrócona do widza plecami. Pod każdą ilustracją znajduje się szare pole, w którym należy umieścić element z poprawną odpowiedzią. W prawym dolnym rogu zadania umieszczony jest przycisk „Sprawdź” służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania.
R1KNPE6ef8pZL1
Ćwiczenie 2
Podaj przykłady dzieł Picassa z okresu niebieskiego i różowego.
Źródło: online-skills.
RsW7HNVUFiuAP
Ćwiczenie 3
Ilustracja interaktywna przedstawiająca obraz Pablo Picasso pt. „W Lapin Agile”. Na obrazie znajduje się kobieta oraz mężczyzna siedzący przy stoliku, na którym stoją kieliszki. Mężczyzna ubrany jest w kraciasty sweter. Na głowie ma czapkę. Jedną ręką trzyma kieliszek, drugą podpiera się za bok. Kobieta ubrana jest w czerwoną suknię. Na głowie ma kapelusz. Jedną dłonią podpiera głowę. W tle znajduje się mężczyzna grający na instrumencie. Mężczyzna siedzi. Ubrany jest w brązowy strój. Na ilustracji umieszczone są niebieskie pulsujące punkty. Po kliknięciu kursorem myszki w punkt wyświetlą się dodatkowe informacje. Propozycje określeń: dynamiczna, statyczna, zamknięta, otwarta.
R1SQXqSfKT7VX1
Ćwiczenie 4
Uzupełnij tekst. Twórczość Pabla Picassa z lat TU UZUPEŁNIJ -1904 określana jest jako okres TU UZUPEŁNIJ, gdyż w tym czasie artysta wykonywał monochromatyczne działa utrzymane w błękitnej kolorystyce. Melancholijny, smutny nastrój oraz tematyka malowideł spowodowane były przez depresję Picassa z powodu samobójczej śmierci przyjaciela i poety Carlosa TU UZUPEŁNIJ. W 1904 roku nastąpiła ewolucja w palecie barwnej Picassa: zaczęły dominować w niej bardziej żywe odcienie. Okres ten w twórczości artysty nazywany jest TU UZUPEŁNIJ. Wraz z kolorystyką zmianie uległa także tematyka malowideł, przedstawiających odtąd głównie klaunów, arlekinów, akrobatów i cyrkowców. Uważa się że obraz TU UZUPEŁNIJ z 1905 roku jest symbolicznym przedstawieniem Picassa i jego najbliższego kręgu artystów.
Źródło: online-skills.
R8v7BTGPtBDvB
Ćwiczenie 5
Polecenie do zadania brzmi: Uzupełnij metryczkę obrazu. Poniżej znajduje się ilustracja przedstawiająca obraz Pablo Picasso. Na obrazie znajduje się kobieta oraz mężczyzna siedzący przy stoliku, na którym stoją kieliszki. Mężczyzna ubrany jest w kraciasty sweter. Na głowie ma czapkę. Jedną ręką trzyma kieliszek, drugą podpiera się za bok. Kobieta ubrana jest w czerwoną suknię. Na głowie ma kapelusz. Jedną dłonią podpiera głowę. W tle znajduje się mężczyzna grający na instrumencie. Mężczyzna siedzi. Ubrany jest w brązowy strój. Poniżej umieszczone są hasła z pustymi, szarymi polami, w które należy wpisać poprawne odpowiedzi. W prawym dolnym rogu zadania umieszczony jest przycisk „Sprawdź” służący sprawdzeniu poprawności jego wykonania. tytuł: tu uzupełnij rok powstania tu uzupełnij miasto i miejsce przechowywania tu uzupełnij
R188HCu1ypnds
Ćwiczenie 6
Odpowiedz na pytanie. Jaka kolorystyka dominuje na obrazie Picassa " Portret Angela Feernándeza de Soto”?
R1CfK2aFXRNwD
Ćwiczenie 7
Do dzieł dobierz muzea, w których się znajdują: obraz Pablo Picasso pt. „Dwie siostry” możliwe odpowiedzi: 1. Muzeum Sztuki Metropolitan, Nowy Jork, USA, 2. Ermitaż, Sankt Petersburg, Rosja, 3. Muzeum Sztuk Pięknych im. A.S. Puszkina, Moskwa, Rosja, 4. Narodowa Galeria Sztuki, Waszyngton, USA, 5. Muzeum Sztuki w Cleveland, USA. obraz Pablo Picasso pt. „Życie” możliwe odpowiedzi: 1. Muzeum Sztuki Metropolitan, Nowy Jork, USA, 2. Ermitaż, Sankt Petersburg, Rosja, 3. Muzeum Sztuk Pięknych im. A.S. Puszkina, Moskwa, Rosja, 4. Narodowa Galeria Sztuki, Waszyngton, USA, 5. Muzeum Sztuki w Cleveland, USA. obraz Pablo Picasso pt. „Rodzina kuglarzy”.możliwe odpowiedzi: 1. Muzeum Sztuki Metropolitan, Nowy Jork, USA, 2. Ermitaż, Sankt Petersburg, Rosja, 3. Muzeum Sztuk Pięknych im. A.S. Puszkina, Moskwa, Rosja, 4. Narodowa Galeria Sztuki, Waszyngton, USA, 5. Muzeum Sztuki w Cleveland, USA
Polecenie 1
Opisz obraz Picassa Matka z dzieckiem.
Opisz obraz Picassa Matka z dzieckiem.
6,6
R1Iox2KWn2Utw1
Pablo Picasso, „Dwie siostry” („Spotkanie”), 1902, Ermitaż, Sankt Petersburg, Rosja, heritagemuseum.org, CC BY 3.0
R53ObORouzz2C1
Pablo Picasso, „Matka z dzieckiem (Akrobaci)”, 1905, Galeria Miejska, Stuttgart, Niemcy, wikimedia.org, domena publiczna
R1HOuYMPES88f
Wykonaj zadanie zgodnie z poleceniem.
m1af4a20a49d37eed_0000000000225

Słownik pojęć

Akwaforta
Akwaforta

1. trawiona technika graficzna wklęsła, rodzaj kwasorytu. Płytę miedzianą, rzadziej cynkową, pokrywa się specjalnym werniksem; na nim wykonuje się rysunek igłą, która żłobiąc rowki odsłania metal. Tak przygotowaną płytę kilkakrotnie poddaje się trawieniu kwasem azotowym; kreski dostatecznie wytrawione, o zadowalającej głębokości, zabezpiecza się werniksem, a resztę trawi dalej. Miejsca, na które kwas działa najdłużej, przyjmują najwięcej farby, będą więc ciemniejsze. Po zakończeniu trawienia zmywa się werniks, na płytę nanosi farbę, a następnie wybiera jej nadmiar z powierzchni i odbija. Odbitkę cechuje miękkość i swoboda linii. Wynalazek akwaforty przypada na koniec XV w., duża popularność na XVII w. 2. Odbitka wykonana tą techniką.

Monochromatyzm
Monochromatyzm

zastosowanie wąskiej gamy barwnej, opartej na tonach bliskich sobie.

Słownik pojęć powstał na podstawie:

K. Zwolińska, Z. Malicki, Mały słownik terminów plastycznych, Warszawa 1990.

m1af4a20a49d37eed_0000000000248

Galeria dzieł sztuki

m1af4a20a49d37eed_0000000000255

Bibliografia

G. Cortenova, Picasso: życie i twórczość, Warszawa 1992

R. Penrose, Picasso: życie i twórczość, Warszawa 1992

Picasso: 1881‑1973, Warszawa 2005

http://www.artic.edu/aic/collections/artwork/28067

https://www.hermitagemuseum.org/wps/portal/hermitage/digital-collection/01.+Paintings/28499/?lng=

https://www.nga.gov/collection/highlights/picasso-family-of-saltimbanques.html