Iwona Salachtooltipid11.1Iwona Salach

„Śmieci”tooltipid11„Śmieci”

Jacek: Ach, Małgosiu! Jak tutaj przyjemnie! Las jest taki piękny.
Małgosia: Masz rację, las to przepiękne miejsce. Ale nie krzycz tak, bo wystraszysz zwierzęta.
Jacek: Jakie zwierzęta? Przecież tutaj nikogo nie ma. Hop! Hop!
Małgosia: Jacku, nie krzycz! Tak nie wolno! Jeżeli będziesz cichutko, to zobaczysz, ile ich tutaj jest. Cała masa! Musimy jednak zachować ciszę, bo inaczej uciekną przestraszone.
Jacek: No dobrze, zaraz się przekonamy. Ufff! Usiądźmy tutaj. O, na tych pieńkach. Nogi mnie rozbolały od chodzenia. A głodny jestem jak wilk!
Małgosia: Dobrze, zjedzmy coś, zanim ruszymy dalej. Posłuchaj… To dzięcioł puka w drzewo. A nie mówiłam, że są tutaj zwierzęta?
Jacek: Jak głośno puka, musi być blisko nas. Daj koszyk Małgosiu, jestem głodny jak…
Małgosia: Wiem, wiem – jak wilk. Proszę, to twoje kanapki i jeszcze… jeszcze… o, są jabłka. Zjadaj, wilku.

(Po zjedzeniu posiłku)

Jacek: Ale się najadłem, mogę teraz wędrować do wieczora. A ty, zjadłaś? W takim razie chodźmy.
Małgosia: Hola Jacku, hola! Nie tak prędko. A te papiery, a ogryzki? Czy myślisz, że mogą tutaj zostać?
Jacek: A dlaczego nie? Przecież nikomu nie przeszkadzają. Nikogo tu nie ma. Nie rozumiem Małgosiu, o co ci chodzi?
Małgosia: O to, że w lesie nie wolno śmiecić. I nie masz racji, mówiąc, że nie będą nikomu przeszkadzać. Czy w domu też rzucasz śmieci na podłogę?
Jacek: No… W domu nie… W domu wrzucam do kosza.
Małgosia: Więc pomyśl, że las też jest czyimś domem.
Jacek: Las? Domem?
Małgosia: Przecież tutaj żyją różne zwierzęta, więc to jest ich dom. U nikogo w domu nie wolno brudzić.
Jacek: Nie pomyślałem, bardzo mi przykro. Co zrobimy z tymi śmieciami?
Małgosia: Wrzucimy je do mojego koszyczka, a w domu do kosza na śmieci i po kłopocie.
Jacek: Tak, masz rację. Zostawimy w lesie porządek, żeby był czysty i miły jak nasz dom w mieście.
Małgosia: Dobrze. Teraz możemy pójść dalej. Może zobaczymy jakiegoś leśnego mieszkańca?
Jacek: Może, może…

Indeks górny Źródło: Salach I., (1996), Nasza pani opowiada, Płock: Wydawnictwo Iwanowski. Indeks górny koniec^{Źródło: Salach I., (1996), Nasza pani opowiada, Płock: Wydawnictwo Iwanowski.}