Opracowanie piosenki „Balon” oraz wzoru graficznego litery B, b
Scenariusz zajęć z wykorzystaniem Metody Dobrego Startu – Opracowanie piosenki „Balon” oraz wzoru graficznego litery B, b
1. Cele zajęć
Dziecko potrafi:
odtworzyć tekst i melodię prezentowanej piosenki;
kreślić literę B, b używając różnorodnych technik i zmysłów zgodnie z obowiązującym schematem jej pisania;
dokonać samokontroli niektórych elementów swojej pracy;
dokonać autokorekty;
2. Metody i formy pracy
Metoda Dobrego Startu – stymulowanie rozwoju psychomotorycznego i rehabilitacji psychomotorycznej; ćwiczenia ruchowe, ruchowo‑słuchowe, ruchowo‑słuchowo‑wzrokowe;
3. Środki dydaktyczne
plansza ze znakiem graficznym litery B i b dla każdego dziecka, kaseta z nagraniem piosenki, taca z kaszą manną dla każdego dziecka, kartki z bloku, kartki w linie, kolorowa kreda, ołówki, kredki świecowe, instrumenty muzyczne, nuty utworu pt. Taniec komara;
4. Przebieg:
I. Zajęcia wprowadzające:
Marsz przy akompaniamencie pianina, w rytm utworu Taniec komara – różne wartości rytmiczne.
Powitanie: podajemy sobie prawą rękę pod lewym kolanem;
Słuchanie piosenki: Balon (odtwarzana z taśmy magnetofonowej)
Rozmowa z dziećmi, zadawanie im pytań: Czy mieliście kiedyś balonik?, Kiedy to było?, Jakiego był koloru? Co się z nim stało?
Nauka tekstu i melodii piosenki;
Rozmowa na temat piosenki: omówienie treści.
Ćwiczenia słuchu fonematycznego – wyodrębnienie z tekstu piosenki:
zdania: Co zrobił bohater piosenki? Odpowiedzcie słowami piosenki.
wyrazów: Do kogo balon upodabniał się w miarę pompowania?
głosek: Jakim dźwiękiem (głoską) zaczyna się wyraz balon, braciszek, był, bardzo? Wyszukajcie w poszczególnych słowach piosenki głoski „b”.
Ćwiczenia oddechowe i artykulacyjne:
kilkanaście wdechów i wydechów: raz przez usta, raz przez nos. Ręce ułożone na talii tak, aby kciuk dotykał tylnej partii żeber, a pozostałe palce uciskały przeponę;
wymawianie w szybkim tempie głoski „b”, naśladując gaworzenie niemowlęcia*: bbbbbbbb... bbbbbb...* ( nie bybyby)
fonowanie spółgłoski z samogłoskami:
ba, be, by, bo, bu, bą, bę, a następnie: bapa, bopo, bepe, bypy;
wypowiadanie zdań tekstu piosenki na jednym wydechu;
II. Opracowanie litery:
Demonstracja litery i ćwiczenia:
pokaz i omówienie litery (liczba, ułożenie w przestrzeni elementów występujących we wzorze);
demonstracja ćwiczenia (nauczycielka śpiewa piosenkę i kreśli literę).
Uczenie się polisensoryczne:
wodzenie palcem po wzorze litery na tablicy wraz ze śpiewaniem piosenki – udział bierze dwoje dzieci, reszta stoi wokół tablicy, na której znajduje się wzór i obserwuje ćwiczenie;
każde dziecko wykonuje ćwiczenie samodzielnie na własnym wzorze (nauczycielka może pomóc prowadząc rękę dziecka);
Odtwarzanie wzoru litery różnymi technikami ze śpiewem:
w powietrzu ręką (patrząc na literę, następnie z pamięci);
na powierzchni stołu lub podłogi – palcem, nogą, z pamięci;
na tacy z kaszą manną – palcem;
na arkuszu papieru – kolorową kredą;
na kartce z bloku rysunkowego – kredką woskową, mazakiem;
w liniaturze zeszytu – mazakiem, ołówkiem, długopisem;
III. Zajęcia końcowe:
omówienie wykonanych prac (wspólnie z dziećmi), wyszukiwanie błędów i poprawnych wykonań;
ilustracja treści piosenki za pomocą ruchu lub instrumentów (próby samodzielnego odtwarzania ruchem rytmu piosenki – klaskanie, tańczenie, kreślenie wzoru, tupanie, gra na instrumentach i inne sposoby).
5. Bibliografia
Bogdanowicz M., Tomaszewska M., Piosenki na literki, Gdynia 1993, Zakład Poligraficzny „Elfax”