Scenariusz zajęć z wykorzystaniem Metody Dobrego Startu – Opracowanie piosenki „Balon” oraz wzoru graficznego litery B, b

1. Cele zajęć

Dziecko potrafi:

• odtworzyć tekst i melodię prezentowanej piosenki;

• kreślić literę B, b używając różnorodnych technik i zmysłów zgodnie z obowiązującym schematem jej pisania;

• dokonać samokontroli niektórych elementów swojej pracy;

• dokonać autokorekty;

2. Metody i formy pracy

Metoda Dobrego Startu – stymulowanie rozwoju psychomotorycznego i rehabilitacji psychomotorycznej; ćwiczenia ruchowe, ruchowo‑słuchowe, ruchowo‑słuchowo‑wzrokowe;

3. Środki dydaktyczne

plansza ze znakiem graficznym litery B i b dla każdego dziecka, kaseta z nagraniem piosenki, taca z kaszą manną dla każdego dziecka, kartki z bloku, kartki w linie, kolorowa kreda, ołówki, kredki świecowe, instrumenty muzyczne, nuty utworu pt. Taniec komara;

4. Przebieg:

I. Zajęcia wprowadzające:

1. Marsz przy akompaniamencie pianina, w rytm utworu Taniec komara – różne wartości rytmiczne.

2. Powitanie: podajemy sobie prawą rękę pod lewym kolanem;

3. Słuchanie piosenki: Balon (odtwarzana z taśmy magnetofonowej)

4. Rozmowa z dziećmi, zadawanie im pytań: Czy mieliście kiedyś balonik?, Kiedy to było?, Jakiego był koloru? Co się z nim stało?

5. Nauka tekstu i melodii piosenki;

6. Rozmowa na temat piosenki: omówienie treści.

7. Ćwiczenia słuchu fonematycznego – wyodrębnienie z tekstu piosenki:

• zdania: Co zrobił bohater piosenki? Odpowiedzcie słowami piosenki.

• wyrazów: Do kogo balon upodabniał się w miarę pompowania?

• głosek: Jakim dźwiękiem (głoską) zaczyna się wyraz balon, braciszek, był, bardzo? Wyszukajcie w poszczególnych słowach piosenki głoski „b”.

  8. Ćwiczenia oddechowe i artykulacyjne:

• kilkanaście wdechów i wydechów: raz przez usta, raz przez nos. Ręce ułożone na talii tak, aby kciuk dotykał tylnej partii żeber, a pozostałe palce uciskały przeponę;

• wymawianie w szybkim tempie głoski „b”, naśladując gaworzenie niemowlęcia*: bbbbbbbb... bbbbbb...* ( nie bybyby)

• fonowanie spółgłoski z samogłoskami:

ba, be, by, bo, bu, bą, bę, a następnie: bapa, bopo, bepe, bypy;

• wypowiadanie zdań tekstu piosenki na jednym wydechu;

II. Opracowanie litery:

1. Demonstracja litery i ćwiczenia:

• pokaz i omówienie litery (liczba, ułożenie w przestrzeni elementów występujących we wzorze);

• demonstracja ćwiczenia (nauczycielka śpiewa piosenkę i kreśli literę).

2. Uczenie się polisensoryczne:

• wodzenie palcem po wzorze litery na tablicy wraz ze śpiewaniem piosenki – udział bierze dwoje dzieci, reszta stoi wokół tablicy, na której znajduje się wzór i obserwuje ćwiczenie;

• każde dziecko wykonuje ćwiczenie samodzielnie na własnym wzorze (nauczycielka może pomóc prowadząc rękę dziecka);

3. Odtwarzanie wzoru litery różnymi technikami ze śpiewem:

• w powietrzu ręką (patrząc na literę, następnie z pamięci);

• na powierzchni stołu lub podłogi – palcem, nogą, z pamięci;

• na tacy z kaszą manną – palcem;

• na arkuszu papieru – kolorową kredą;

• na kartce z bloku rysunkowego – kredką woskową, mazakiem;

• w liniaturze zeszytu – mazakiem, ołówkiem, długopisem;

III. Zajęcia końcowe:

• omówienie wykonanych prac (wspólnie z dziećmi), wyszukiwanie błędów i poprawnych wykonań;

• ilustracja treści piosenki za pomocą ruchu lub instrumentów (próby samodzielnego odtwarzania ruchem rytmu piosenki – klaskanie, tańczenie, kreślenie wzoru, tupanie, gra na instrumentach i inne sposoby).

5. Bibliografia

Bogdanowicz M., Tomaszewska M., Piosenki na literki, Gdynia 1993, Zakład Poligraficzny „Elfax”