Scenariusz zajęć

II etap edukacyjny, język polski

Temat: Ortografia, co do głowy trafia

Treści kształcenia:

III. Tworzenie wypowiedzi.

2. Świadomość językowa. Uczeń:

5) pisze poprawnie pod względem ortograficznym, w tym w razie potrzeby wykorzystuje wiedzę o :

a) wymianie głosek w wyrazach pokrewnych oraz w tematach fleksyjnych wyrazów odmiennych.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• Zna zasady ortograficzne dotyczące wymiany głosek w wyrazach pokrewnych oraz w tematach fleksyjnych wyrazów odmiennych,

• Pisze poprawnie pod względem ortograficznym,

• Potrafi rozwiązać rebus/krzyżówkę,

• Rozumie zasady zabaw i gier ortograficznych,

• Podaje wyrazy pokrewne i inne formy wyrazów odmiennych.

Nabywane umiejętności:

• Stosowania w praktyce zasad ortograficznych,

• Czytania i słuchania ze zrozumieniem,

• Wyrażania się w sposób precyzyjny i zwięzły,

• Planowania, organizowania, analizowania, oceny, zarządzania projektem i wdrażania go,

• Współpracy w zespole dla osiągnięcia zamierzonych celów.

Kompetencje kluczowe:

• Porozumiewanie się w języku ojczystym,

• Inicjatywność i przedsiębiorczość.

Środki dydaktyczne:

• Zasób multimedialny: film „Ortografia”,

• Sprzęt multimedialny (komputer, ewentualnie podłączony do telewizora projektor multimedialny/tablica interaktywna),

• Karty pracy: załączniki do scenariusza (rebusy, wyrazy, wykreślanka, praca domowa) do druku/wyświetlenia,

• Przygotowane przez nauczyciela kartoniki z wyrazami (opis w scenariuszu).

Metody nauczania:

• Podająca: wykład,

• Aktywizujące: gry i zabawy ortograficzne,

• Eksponująca: film,

• Praktyczna: ćwiczenia.

Formy pracy:

• Grupowa jednolita,

• Zbiorowa jednolita,

• Indywidualna jednolita.

Przebieg zajęć:

Etap wstępny

Nauczyciel wita dzieci, wykonuje czynności organizacyjne: sprawdzenie obecności, zapisanie tematu lekcji na tablicy oraz zapoznanie uczniów z jej celami. Następnie informuje, że za chwilę odtworzy film, który przypomni zasady wymiany głosek w wyrazach pokrewnych. Prosi uczniów, by zastanowili się, w jaki sposób wymiana głosek pomaga w pisowni poprawnej pod względem ortograficznym, a także zanotowali podane w filmie przykłady.

Po prezentacji materiału prowadzący zajęcia poleca uczniom podsumować zasady ortograficzne dotyczące wymiany głosek w tematach fleksyjnych wyrazów odmiennych. Notuje je na tablicy, dzieci zapisują w zeszytach.

Etap realizacji

Nauczyciel dzieli klasę na grupy, odliczając np. od 1 do 5; uczniowie dobierają się w zespoły w taki sposób, aby w każdym pojawiły się „jedynki”, „dwójki” itd. Członkowie grup wybierają role, jakie chcą pełnić podczas wspólnej pracy, np. jeden uczeń zapisuje tekst, inny odczytuje go na forum klasy, jeszcze inny czuwa nad upływem czasu; wszyscy podsuwają pomysły itp.

Każda grupa otrzymuje karty pracy z zabawami/grami ortograficznymi (nauczyciel powinien je wydrukować przed zajęciami; może je również po prostu wyświetlić za pomocą rzutnika). Prowadzący zajęcia podpowiada, kiedy ma nastąpić praca nad danym zadaniem. Uczniowie powinni zostać nagrodzeni plusami/cukierkami/punktami itp. za każde wykonane polecenie. Grupa z największą ilością punktów/plusów otrzymuje ocenę celującą za pracę; pozostałe grupy oceny bardzo dobre lub plusy.

Prace zespołową rozpoczyna zadanie z karty z rebusami. Uczniowie ustalają rozwiązanie łamigłówek i podają wyrazy pokrewne uzasadniające ich pisownię.

Rozwiązania: zachmurzenie – chmura; koleżanka – kolega; piechota – pieszo.

Kolejnym zadaniem jest wykonanie poleceń z karty z wyrazami. Każda grupa otrzymuje taką samą rozsypankę literową, tworzącą wyraz zawierający trudność ortograficzną. Najlepiej, by dzieci ułożyły takie słowo, które zawierałoby wszystkie litery z rozsypanki (wyraz‑baza). Jeśli żadna z grup nie odnajdzie takiego wyrazu, nauczyciel powinien podpowiadać, stopniowo dodając kolejne wskazówki prowadzące do właściwego rozwiązania.

Następnie uczniowie mają napisać wyraz, który uzasadnia pisownię ułożonego z rozsypanki słowa, a potem utworzyć jak największą ilość innych wyrazów z podanych liter rozsypanki. Każdy zespół zapisuje na kartce powstałe wyrazy. Gra trwa do momentu, w którym nauczyciel dostrzeże, że grupy wyczerpały pomysły; każdy zespół zlicza utworzone przez siebie wyrazy. Wygrywa ten, który poprawnie zapisał ich największą ilość. Należy oczywiście docenić pracę wszystkich zespołów, np. nagrodzić „plusami”, a zwycięzców dodatkową gratyfikacją, np. cukierkami.

Rozwiązania: wyraz‑baza – czarnoksiężnik; czarnoksiężnik – czarnoksięski; przykładowe wyrazy utworzone od wyrazu‑bazy: czar, nos, koc, karo, się, ona, kicz, kos, oka, raz, żar, kir.

Trzecim wyzwaniem dla grup jest praca z kartą z wykreślanką (w miarę możliwości karty z diagramem warto wydrukować dla wszystkich uczniów). Dzieci mają za zadanie wyszukać wyrazy z trudnością ortograficzną w liniach poziomych i pionowych. Ważne, by odnaleźć wyrazy z „ż” wymiennym – należy też podać do nich wyrazy pokrewne lub ich inne formy, w których zachodzi wymiana głosek.

Rozwiązanie:

papież – papieski; może – mogę; wyżej – wysoko; niżej – nisko; ważyć – waga; drużyna – druh; duży – duzi

Grupa, która w wyznaczonym czasie ukończy zadanie lub znajdzie najwięcej wyrazów, dostaje premię, np. dodatkowe plusy. Na koniec nauczyciel podsumowuje pracę zespołową, wskazuje – jeśli się da – zwycięską drużynę i nagradza ją, jak zostało to ustalone przed rozpoczęciem konkursów.

Następną częścią lekcji jest zabawa pt. „Pary”: rozsypanka wyrazowa uzasadniająca pisownię wyrazów odmiennych. Dzieci losują przygotowane przez nauczyciela kartoniki z wyrazami (ilość kartoników równa ilości uczniów w klasie) i trzymają je tak, by były widoczne dla innych. Zadaniem graczy jest znalezienie swojej pary, tzn. innej formy tego samego wyrazu lub wyrazu pokrewnego. Odnalezione pary chwytają się za ręce i wysoko podnoszą swoje kartoniki.

Pary wyrazów do przygotowania:

stój – stoję; krążek – krąg; książka – księga; lód – lody; mucha – muszka; służyć – sługa; morze – morski; pierzemy – piorę; zbiórka – zbierać; tworzyć – twórca; wierzyć – wiara; obrócić – obracać; szósty – sześć; duch – duszek; jeżdżę – jazda; pół – połowa; mrożę – mrozić; skarżyć – skarga; błahy – błazen; wahać – waga; ucho – uszy; suchy – suszyć; piach – piasek; Gocha – Gosia; wiódł – wiedli; Stach – Staś; skrócić – skracać.

Etap końcowy

Praca domowa: nauczyciel rozdaje dzieciom karty pracy (w załączniku do scenariusza, do wydrukowania).

Dodatkowo:

Scenariusz przeznaczony jest dla uczniów klas IV–VI; może być również wykorzystany dla uczniów klas III nauczania zintegrowanego, jeśli dzieci znają już zasady ortograficzne omawiane na lekcji.

Ilość wykorzystanych zabaw zależy od tempa pracy klasy. Można pominąć przypomnienie zasad ortograficznych, jeśli jesteśmy pewni, że klasa ma je dobrze opanowane.

R1Pf7KpDcRqn3