Piłka ręczna – nauka rzutu w wyskoku
Piłka ręczna – nauka rzutu w wyskoku
1. Cele lekcji
a) Wiadomości
Uczeń:
zna przepisy dotyczące rzutu w wyskoku,
poznaje sposoby porozumiewania się za pomocą znaków umownych.
b) Umiejętności
Uczeń:
potrafi wykonać rzut w wyskoku,
doskonali dokładność chwytów i podań.
c) Postawy
Uczeń:
wie, co to jest gra „fair play”,
rozumie potrzebę dbania o własny rozwój fizyczny,
doskonali współpracę w małych zespołach.
c) Sprawność motoryczna
Uczeń:
rozwija szybkość i wytrzymałość,
wzmacnia siłę mięśni obręczy barkowej,
rozwija koordynację wzrokowo‑ruchową.
2. Metoda i forma pracy
Frontalna, praca w zespołach dwójkowych, strumieniowa, metoda realizacji zadań ruchowych: zabawowa, naśladowcza, zadaniowa; metoda nauczania ruchu: kompleksowa, syntetyczna.
3. Środki dydaktyczne
Piłki do piłki ręcznej
Bramki
Znaczniki (dwa przywieszone w górnych rogach bramki)
Pachołki (ustawione przy wewnętrznej krawędzi bramki)
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Zbiórka klasy, podanie zadań lekcji.
Zabawa ożywiająca. „Berek parami”. Na sygnał nauczyciela wybrana osoba („berek”) zaczyna gonić pozostałych uczniów. Złapane dziecko chwyta „berka” za rękę i od tej pory obie osoby gonią (nie wolno puścić ręki kolegi). Kolejna złapana osoba dołącza do goniącej pary. Po złapaniu czwartej osoby „berek” rozłącza się, tworząc dwie pary, które pomagają chwytać pozostałych uczniów. Gra kończy się, gdy ostatnia osoba zostanie złapana.
Nauczyciel prosi uczniów o dobranie się w pary. Każda para zabiera jedną piłkę.
Rozgrzewka. Ćwiczenia ramion. W truchcie uczniowie wykonują dowolne podania w parach, Należy zwrócić uwagę, by piłka była podawana (rzut) ręką bliższą partnerowi, a chwyt następował oburącz.
Ćwiczenia w płaszczyźnie strzałkowej. Uczniowie stają parami naprzeciw siebie w odległości ok. 9 m. Pierwszy ćwiczący podrzuca piłkę w górę, w czasie jej lotu wykonuje skłon tułowia w przód. Następnie wykonuje wyprost, chwyta piłkę i podaje ją do partnera (podanie półgórne). Podczas wykonywania zadania przez pierwszego ćwiczącego, jego partner biegnie do linii bocznej boiska, dotyka jej ręką, wraca na poprzednie miejsce i przyjmuje piłkę od kolegi (10 powtórzeń).
Ćwiczenia nóg. Przysiad w lekkim wykroku, wyskok w górę. Podczas wyskoku podanie piłki do partnera (10 powtórzeń).
Ćwiczenia w płaszczyźnie czołowej. Z postawy bokiem do siebie w odległości 3‑4 m podania piłki do partnera łukiem nad głową ze skłonem bocznym (po 10 powtórzeniach zwrot w tył i ćwiczenie na drugą stronę).
Ćwiczenia mięśni brzucha i nóg. Uczniowie stają w parach przodem do siebie, piłka leży na podłodze trzymana stopami jednego z nich. Na sygnał, trzymający piłkę wykonuje wyskok w górę z wyrzuceniem piłki nogami do partnera stojącego naprzeciw (15 powtórzeń).
Ćwiczenia mięśni grzbietu. Leżenie przodem do siebie w odległości ok. 3 m – wznos tułowia w górę, ramiona nie opierają się o podłoże – podania piłki do partnera oburącz (10 powtórzeń).
Podskoki. Dowolne przeskoki nad piłką.
b) Faza realizacyjna
Doskonalenie poznanych elementów. Sztafeta wahadłowa z podaniem piłki. Dzielimy uczniów na dwie grupy. Pierwsze powtórzenie – po podaniu piłki bieg na koniec swojego rzędu. Drugie powtórzenie – po podaniu piłki bieg na koniec przeciwnego rzędu. Można sztafety wahadłowe przeprowadzić w formie wyścigów, z prowadzeniem punktacji za wygrany bieg. Przed pierwszym wyścigiem tłumaczymy dzieciom, na czym polega gra „fair play” i egzekwujemy zasady „czystej gry”.
Sztafeta wahadłowa z kozłowaniem piłki.
Nauka rzutu w wyskoku. Nauczyciel pokazuje i objaśnia wykonanie rzutu w wyskoku. Objaśnia przepisy związane z rzutami i przypomina sygnalizację sędziowską najczęstszych błędów.
Uczniowie ustawiają się w szeregu, bez piłek. Na sygnał nauczyciela biegną, co kilka kroków wykonują odbicie z lewej nogi w górę i podciągnięcie do góry odwiedzionego w bok kolana prawej nogi – lądują na lewą nogę (uczniowie leworęczni – odbijają się z prawej nogi).
Ćwiczenie jak wyżej, ale zwracamy uwagę na skośne ustawienie lewej stopy (zewnętrzną krawędzią do kierunku biegu), skręt tułowia w prawo i zamach prawą ręką w tył (markowanie rzutu).
Uczniowie zabierają piłki. Ćwiczenie jak w punkcie 5, ale teraz w czasie wyskoku dzieci wykonują lekki rzut o podłogę.
Ćwiczący ustawiają się przodem do bramki na linii rzutów wolnych. Kolejno wykonują: trzy kroki, wyskok i rzut na bramkę. Od tego momentu każdy z uczniów otrzymuje punkty: za trafienie do bramki – 1 pkt, za trafienie w znacznik lub pachołek – 2 pkt. Za celny rzut, ale po popełnieniu błędu (błąd kroków, przekroczenie linii pola bramkowego itd.) punkty nie są przyznawane. Nauczyciel pokazuje (nie mówi), jaki błąd został popełniony.
Od połowy boiska, podania w dwójkach zakończone rzutem w wyskoku na bramkę. Obowiązkowo tak rozgrywamy podania, by w pierwszej kolejce rzucał jeden uczeń, a w następnej drugi (nadal liczymy punkty).
Uczniowie ustawieni w dwóch rzędach na środku boiska. W okolicach linii rzutów karnych stoi stały (nauczyciel, uczeń który nie ćwiczy). Uczniowie po kolei wykonują następujące czynności: podanie do stałego, bieg w kierunku bramki, otrzymanie podania od stałego w okolicach linii rzutów wolnych, wykonanie rzutu w wyskoku (nadal liczymy punkty).
Ustawienie jak wyżej. Na linii pola bramkowego stoi dwóch „stałych”, którzy pełnią rolę obrońców. Bieg z kozłowaniem, chwyt piłki, wykonanie rzutu w wyskoku ponad stałym – obrońcą (tę rolę pełni nauczyciel lub uczeń który nie ćwiczy). Nauczyciel zwraca uwagę, by rzut był wykonany w odpowiedniej odległości od obrońcy.
Gra szkolna. Gra według przepisów w mini‑piłkę ręczną. Za celny rzut w wyskoku liczone są dwa punkty.
c) Faza podsumowująca
Ćwiczenia uspokajające. W siadzie, swobodna zabawa piłkami wg inwencji uczniów.
Ćwiczenia korektywne. Zwis tyłem na drabinkach.
Zbiórka w siadzie. Wyróżnienie uczniów, którzy: najlepiej rozgrywali piłkę w czasie gry, najładniej wykonywali rzut w wyskoku oraz najlepszych „snajperów” (tych, którzy zebrali najwięcej punktów). Przypomnienie sygnalizacji sędziowskiej (nauczyciel mówi, jaki błąd, uczniowie pokazują jego sygnalizację).
Zbiórka w dwuszeregu, pożegnanie.
5. Bibliografia
Kołodziejowie M. i J., Wybrane lekcje wychowania fizycznego w klasach IV‑VIII, Wydawnictwo FOSZE, Rzeszów 1994.
Metodyka wychowania fizycznego w zreformowanej szkole, pod red. M. Bronikowskiego, Oficyna Edukacyjna Wydawnictwa eMPi s.c., Poznań 2002.
Stawiarski W., Piłka ręczna (historia – nauczanie – technika – bramkarz), Wydawnictwo Skryptowe Nr 81 AWF w Krakowie, Kraków 1988.
Wrześniewski S., Piłka ręczna – poradnik metodyczny, ZPRP, Warszawa 2000.
6. Załączniki
brak
7. Czas trwania lekcji
45 minut
8. Uwagi do scenariusza
Lekcja przeznaczona jest dla uczniów klasy IV szkoły podstawowej.