Piłka ręczna – prowadzenie piłki w dwójkach w rytmie trzech kroków

1. Cele lekcji

a) Wiadomości

Uczeń:

• zna przepisy dotyczące podań i błędu „kroków”,

• poznaje zasady bezpieczeństwa podczas ćwiczeń ruchowych,

• poznaje sposoby porozumiewania się za pomocą znaków umownych.

b) Umiejętności

Uczeń:

• potrafi prowadzić piłkę w dwójkach bez popełniania błędu,

• doskonali dokładność chwytów i podań.

c) Postawy

Uczeń:

• przejawia troskę o zdrowie swoje i innych,

• stosuje zasady higieny.

c) Sprawność motoryczna

Uczeń:

• rozwija szybkość i wytrzymałość,

• wzmacnia siłę mięśni obręczy barkowej,

• rozwija koordynację wzrokowo‑ruchową.

2. Metoda i forma pracy

Praca w zespołach, strumieniowa, metoda realizacji zadań ruchowych: zabawowa, naśladowcza, zadaniowa; metoda nauczania ruchu: kompleksowa, syntetyczna.

3. Środki dydaktyczne

Piłki do piłki ręcznej

Bramki

Znaczniki (dwa przywieszone w górnych rogach bramki)

Pachołki (ustawione przy wewnętrznej krawędzi bramki)

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

1. Zbiórka klasy, podanie zadań lekcji.

2. Zabawa ożywiająca. „Berek parami z kozłowaniem piłki”. Dzieci dobierają się w pary i chwytają się za ręce, każda para zabiera piłkę. Jeden uczeń z dwójki kozłuje piłkę. Wybrana para („berki”) gonią pozostałych uczestników zabawy. Wystarczy dotknąć jednego zawodnika z pary, aby dwójka była złapana. W przypadku gdy kozłujący zgubił piłkę, para wraca do gry – kozłuje druga osoba z dwójki. Przy powtórnym zgubieniu piłki parę uważa się za „złapaną” (nie dotyczy berków – tu przy każdym zgubieniu piłki następuje zmiana kozłującego), podobnie jest wtedy, gdy uczeń z pary puści partnera (przestanie trzymać go za rękę). Duet, który nie został złapany w powtórzonej zabawie, pełni rolę „berka”.

3. Rozgrzewka. Ćwiczenia ramion. Jeden z ćwiczących staje przodem do kierunku biegu, drugi tyłem (przy linii bocznej). Na sygnał nauczyciela dzieci biegną do przeciwległej linii bocznej, podając piłkę między sobą. Po dobiegnięciu do celu zamieniają się rolami i wracają (teraz osoba, która poruszała się tyłem biegnie przodem i odwrotnie).

4. Ćwiczenia w płaszczyźnie strzałkowej. Uczniowie w parach stają w rozkroku tyłem do siebie, ramiona mają wzniesione w górę, pomiędzy nimi leży piłka. Na sygnał nauczyciela ćwiczący wykonują jak najszybszy skłon w przód i starają się przepchnąć piłkę na stronę kolegi.

5. Ćwiczenia nóg. Uczniowie stają w parach obok siebie na linii bocznej boiska. Na sygnał nauczyciela jeden z dwójki toczy lekko piłkę w przód, po czym obaj zawodnicy walczą o podniesienie piłki z podłogi. Dziecko, które złapało piłkę, toczy ją w przód – ćwiczący powtarzają zadanie.

6. Ćwiczenia w płaszczyźnie czołowej. Uczniowie stoją tyłem do siebie z piłką umieszczoną pomiędzy plecami na wysokości łopatek. Wyciągają ramiona w bok i wykonują skłony boczne w prawo i w lewo, starając się, by piłka nie stoczyła się w dół.

7. Ćwiczenia mięśni brzucha i nóg. Dzieci stoją naprzeciw siebie, jedno z nich trzyma piłkę między stopami. Za pomocą wyskoku w górę stara się wyrzucić piłkę do rąk partnera.

8. Ćwiczenia mięśni grzbietu. Uczniowie stoją przodem do siebie w odległości 8‑9 m. Podają piłkę między sobą. Po każdym podaniu jak najszybciej przechodzą do leżenia przodem i wracają po postawy.

9. Podskoki. Jeden uczeń z pary rzuca piłkę wysoko o ścianę, a następnie obaj ćwiczący walczą o jej wychwycenie w wyskoku.

b) Faza realizacyjna

1. Doskonalenie poznanych elementów. Ćwiczący ustawiają się na linii środkowej boiska w rzędach (minimum 3 rzędy). Przed linią rzutów wolnych leżą piłki (wyznaczamy strefę dla piłek pachołkami lub szarfą). Dzieci biegną po kolei, zabierają jedną z piłek i wykonują rzut do bramki dowolnym sposobem. Po rzucie zabierają piłkę, kładą ją w wyznaczonej strefie i ustawiają się w sąsiednim rzędzie. Nauczyciel zwraca uwagę na szybkie tempo wykonywania zadania Podczas tego i następnych ćwiczeń z rzutem do bramki uczniowie dostają punkt za każde bezbłędne (zgodne z przepisami) trafienie piłką w znaczniki lub pachołki w bramce.

2. Dzieci biegną po kolei kozłując piłkę. Na wysokości linii rzutów wolnych ćwiczący chwyta piłkę i wykonuje rzut do bramki dowolnym sposobem (w przypadku grupy sprawniejszej prosimy o wykonanie rzutu z przeskokiem lub w wyskoku).

3. Przed każdym rzędem na wysokości linii rzutów wolnych (nieco z boku rzędu) stoi „stały” (nauczyciel, jeden z uczniów lub dziecko, które nie ćwiczy). Zawodnik podaje piłkę do „stałego” i rozpoczyna bieg w kierunku bramki, tam otrzymujemy piłkę od „stałego” i wykonuje rzut do bramki. Po wykonaniu zadania uczeń zabiera piłkę, odrzuca ją do swojego rzędu, po czym bokiem boiska przechodzi do następnego rzędu.

4. Uczniowie ustawiają się w parach przy linii pola bramkowego. Nauczyciel pokazuje i objaśnia prowadzenie piłki w dwójkach w rytmie trzech kroków. Zwraca szczególną uwagę na rzut ręką bliższą do partnera, chwyt oburącz i płaskie wykonywanie podań.

5. Z ustawienia parami przy linii pola bramkowego uczniowie biegną w kierunku przeciwnej bramki, podając między sobą piłkę sposobem półgórnym. Kończą bieg rzutem na bramkę. Powtarzają ćwiczenie, zamieniając się miejscami.

6. Ćwiczący tworzą trzy rzędy (dwa stoją przy linii pola bramkowego, trzeci ustawiony jest przy linii bocznej boiska na przedłużeniu linii środkowej). Dziecko z rzędu trzeciego podaje piłkę do jednego z kolegów stojących przy polu bramkowym. Pierwsi uczniowie z rzędu pierwszego i drugiego biegną podając piłkę między sobą w rytmie trzech kroków. Zawodnik, który rozpoczął ćwiczenie, dobiega do kolegów i pełni rolę obrońcy. Jeśli przechwyci piłkę lub zmusi atakujących do błędu (błędu kroków, wyjścia piłki na aut), zdobywa punkt. Jeśli jednak atakujący wykonają rzut na bramkę – otrzymują po jednym punkcie. Po wykonaniu zadania uczniowie przechodzą do następnego rzędu (dziecko z rzędu I do rzędu II, z II do III, z III do I). Ćwiczenie powtarzamy trzykrotnie.

7. Dzieci dobierają się trójkami. Dwie osoby z trójki biegną z jednego pola bramkowego na drugie podając piłkę między sobą, trzecia osoba stara się przechwycić piłkę. Dziecko, które popełniło błąd lub piłka została przechwycona po jego niedokładnym podaniu zamienia się miejscem ze środkowym zawodnikiem. Zabawę powtarzamy do trzykrotnego przebiegnięcia z jednego pola bramkowego na drugie lub gramy na czas (np. 3 minuty).

8. Gra w mini‑piłkę ręczną lub „do 5 podań”. Zasady gry „do 5 podań”: Uczniowie dzielą się na dwie drużyny. Zawodnicy obu zespołów ustawiają się na boisku. Gra rozpoczyna się rzutem sędziowskim, obowiązują uproszczone zasady gry w mini‑piłkę ręczną. Drużyna, która wykona pomiędzy sobą pięć „czystych” podań (piłka nie może być podawana cały czas między dwoma zawodnikami, po upadku piłki lub dotknięciu jej przez przeciwnika liczenie zaczynamy od początku), zdobywa 1 punkt. Gra toczy się do zdobycia przez jeden z zespołów trzech punktów lub na czas.

c) Faza podsumowująca

1. Ćwiczenia uspokajające. Rzuty karne na bramkę.

2. Zbiórka w siadzie. Wspólnie z uczniami podsumowujemy lekcję, przypominamy co nowego poznaliśmy na zajęciach, wyróżniamy najlepiej pracujące dzieci.

3. Zbiórka w dwuszeregu, pożegnanie.

5. Bibliografia

1. Kołodziejowie M. i J., Wybrane lekcje wychowania fizycznego w klasach IV‑VIII, Wydawnictwo FOSZE, Rzeszów 1994.

2. Metodyka wychowania fizycznego w zreformowanej szkole, pod red. M. Bronikowskiego, Oficyna Edukacyjna Wydawnictwa eMPi s.c., Poznań 2002.

3. Stawiarski W., Piłka ręczna (historia – nauczanie – technika – bramkarz), Wydawnictwo Skryptowe Nr 81 AWF w Krakowie, Kraków 1988.

4. Wrześniewski S., Piłka ręczna – poradnik metodyczny, ZPRP, Warszawa 2000.

6. Załączniki

brak

7. Czas trwania lekcji

45 minut

8. Uwagi do scenariusza

Lekcja przeznaczona jest dla uczniów klas: IV i V szkoły podstawowej.