Piszemy pamiętnik
Warto wiedzieć!
Pamiętnik pisany jest w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Jest osobistą relacją z wydarzeń rozgrywających się w życiu autora. Zapiski w pamiętniku prowadzone są na użytek własny, aby zapamiętać wydarzenia, rozmowy, przemyślenia istotne dla autora. Nie jest on przeznaczony dla innych czytelników.
Pamiętnik może być pisany językiem potocznym, nawet gwarą uczniowską. Pojawiają się w nim opisy uczuć, przeżyć i refleksje, a nie jedynie suche fakty. Emocje można wyrażać nie tylko słowami, lecz również znakami interpunkcyjnymi: wykrzyknikiem, pytajnikiem, wielokropkiem oraz wyróżnikami literowymi.
Teksty pamiętnikarskie dawniej zapisywane były w specjalnych zeszytach. Dziś mogą też być prowadzone w komputerze. Celem pamiętnika jest przelanie na papier radości, czasem złości i gniewu, a także zanotowanie własnych obserwacji lub przemyśleń związanych z wydarzeniami, jakie miały miejsce w życiu autora.
Czy da się zapamiętać wszystkie ciekawe wydarzenia? Co zrobić, kiedy nikomu
nie można się zwierzyć? Zawsze można to opisać w pamiętniku. Czy ty piszesz pamiętnik? Może znasz kogoś, kto prowadzi takie zapiski? Porozmawiajcie o tym w klasie.
Odpowiedz na poniższe pytania.
PiątekŁadne są kwiaty
gwiazdy i zwierzęta
Ładne motyle
i słonie
ale najładniejsza jest Misia
jamnik
wczoraj urodziła pięć małych jamniczków
z zamkniętymi oczami
z czerwonymi języczkami
z mięciutkimi uszami
jeszcze nie pozwala nikomu
brać ich na ręce.To jest mój pierwszy wiersz. Bardzo prawdziwy. Bo to się zdarzyło naprawdę. A stało się to dlatego, że babcia podarowała mi ten pamiętnik. No nie! Nie dlatego Misia urodziła małe, ale wszystko działo się jednocześnie i tak mi wyszło. Jednocześnie były moje urodziny. Mam dziesięć lat. Jestem już duża. Nawet pantofle mamy są na mnie prawie dobre. Ćwiczę się w nich w chodzeniu na wysokich obcasach. Oczywiście, kiedy nikt nie widzi. To jest bardzo trudne. Jak ta mama może chodzić w takich butach? Chodzić? Moja mama nigdy nie chodzi. Tata mówi, że moja mama biega. A jak nie biega, to jeździ maluchem. O, słyszę trzask na dole. To mama zatrzaskuje drzwi od swojego malucha i odjeżdża w siną dal. Tata tak mówi – w siną dal. W istocie mama jedzie do szpitala, bo wreszcie dziś rano urodził się Kuba. Czy ja coś nie kręcę? Więc kto się właściwie urodził, jamniki czy Kuba?
– Dom wariatów! – mówi tata, ale oczy jego się śmieją. A babcia drepce w sioncesionce i przesadza swoje aplegierkiaplegierki, bo już czas, niedługo wiosna. Pod ręką babci wszystko się zieleni. Roślinki też się mnożą pod jej ręką. I tego już za wiele. Tu jamniki, tu Kuba, a tu jeszcze ta zielenina. Taki dom.Źródło: Anna Kamieńska, Piątek, [w:] Anna Kamieńska, Dom w domu, Warszawa 1999.
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DHCr1Cp8l
Nagranie dźwiękowe
Zapoznaj się z fragmentem pamiętnika Dorotki i odpowiedz na pytania.
Kiedy dziewczynka pisała o przedstawionych wydarzeniach?
Jak sądzisz, dlaczego określenie czasu w pamiętniku jest ważne?
Co działo się w dniu opisanym przez Dorotkę? Zapisz w punktach te wydarzenia.
- konieczne określ 1. poetyckiego, 2. dzień, 3. z cudzego, 4. z własnego, 5. potrzebę, 6. interpunkcyjnych, 7. dla siebie, 8. uczucia, 9. czas, 10. dla innych, 11. codziennego – data, 1. poetyckiego, 2. dzień, 3. z cudzego, 4. z własnego, 5. potrzebę, 6. interpunkcyjnych, 7. dla siebie, 8. uczucia, 9. czas, 10. dla innych, 11. codziennego, może być godzina;
- pisz, kiedy czujesz taką 1. poetyckiego, 2. dzień, 3. z cudzego, 4. z własnego, 5. potrzebę, 6. interpunkcyjnych, 7. dla siebie, 8. uczucia, 9. czas, 10. dla innych, 11. codziennego;
- pisz 1. poetyckiego, 2. dzień, 3. z cudzego, 4. z własnego, 5. potrzebę, 6. interpunkcyjnych, 7. dla siebie, 8. uczucia, 9. czas, 10. dla innych, 11. codziennego;
- pisz 1. poetyckiego, 2. dzień, 3. z cudzego, 4. z własnego, 5. potrzebę, 6. interpunkcyjnych, 7. dla siebie, 8. uczucia, 9. czas, 10. dla innych, 11. codziennego punktu widzenia;
- używaj języka 1. poetyckiego, 2. dzień, 3. z cudzego, 4. z własnego, 5. potrzebę, 6. interpunkcyjnych, 7. dla siebie, 8. uczucia, 9. czas, 10. dla innych, 11. codziennego, tak jak mówisz, czasem żartobliwie;
- wyrażaj 1. poetyckiego, 2. dzień, 3. z cudzego, 4. z własnego, 5. potrzebę, 6. interpunkcyjnych, 7. dla siebie, 8. uczucia, 9. czas, 10. dla innych, 11. codziennego i emocje – radość, gniew, złość smutek;
- do podkreślenia emocji używaj znaków 1. poetyckiego, 2. dzień, 3. z cudzego, 4. z własnego, 5. potrzebę, 6. interpunkcyjnych, 7. dla siebie, 8. uczucia, 9. czas, 10. dla innych, 11. codziennego, wyróżników literowych.
Już wiesz, jak wygląda karta z pamiętnika, dlatego uzupełnij poradnik pisarski dla pamiętnikarzy.
czas, codziennego, z własnego, poetyckiego, z cudzego, dzień, potrzebę, uczucia, interpunkcyjnych, dla innych, dla siebie
- konieczne określ ................................ – data, ................................, może być godzina;
- pisz, kiedy czujesz taką ................................;
- pisz ................................;
- pisz ................................ punktu widzenia;
- używaj języka ................................, tak jak mówisz, czasem żartobliwie;
- wyrażaj ................................ i emocje – radość, gniew, złość smutek;
- do podkreślenia emocji używaj znaków ................................, wyróżników literowych.
Wyjaśnij, jaki sposób można w pamiętniku wyrazić uczucia?
Przez kilka dni pisz pamiętnik. Może nabierzesz chęci, by robić to dłużej. Po latach przypomnisz sobie różne wydarzenia ze swojego życia.
Sprawdź, czy umiesz!
Opisz swój dzień. Kieruj się radami z poradnika pisarskiego. Możesz to zrobić tutaj lub w zeszycie.