Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Scenariusz lekcji języka polskiego w kl. 6.

Temat: Piszemy receptę na kłopoty z ortografią.

Czas trwania - 2 godziny lekcyjne

Cel lekcji: Utrwalenie zasad ortograficznych.

Cele operacyjne

Uczeń:

- wyjaśnia zasady ortograficzne;

- stosuje poznane reguły w praktyce;

- umiejętnie korzysta ze słownika ortograficznego;

- pracuje metodą mnemotechniki;

- efektywnie współpracuje w grupie;

- gra z kolegami w Memory ortograficzne.

Metody pracy:

- mnemotechnika;

- „burza mózgów”;

- gra dydaktyczna;

- czytanie ze zrozumieniem.

Formy pracy:

- indywidualna;

- zbiorowa;

- grupowa.

Środki dydaktyczne:

- Memory ortograficzne;

- kartki;

- pisaki;

- kserokopie ćwiczeń;

- słowniki ortograficzne.

Przebieg zajęć:

  1. Przywitanie uczniów i sprawdzenie obecności.

  2. Sprawdzenie prac domowych.

  3. Poinformowanie uczniów o przebiegu zajęć.

  4. Zapoznanie uczniów z celami lekcji.

  5. Podanie tematu.

  6. Rozdanie kartek (uczniowie zapisują na nich nagłówek „Recepta na ORTOGRAFIĘ” i w czasie zajęć zapisują wskazania dotyczące sposobów unikania popełniania błędów).

  7. Przypomnienie zasad ortograficznych. Zgłaszający się uczniowie wymieniają kolejno poznane zasady ortograficzne i wyjaśniają ich pisownię. Korzystają przy tym ze słowników ortograficznych i słowników multimedialnych, sprawdzając poprawność udzielonych przez siebie odpowiedzi.

  1. Dopisywanie wyjaśnień do wyrazów. Uczniowie otrzymują indywidualne karty pracy, na których znajdują się poszczególne wyrazy zawierające trudności ortograficzne. Zadaniem uczniów jest dopisywanie do nich takich wyrazów, które uzasadniają wymieniane wcześniej reguły poprawnej pisowni, np. powrót – powroty; dach‑daszek; morze‑morski; przystań - bo po „p” itd.

  2. Omówienie pisowni wyrazów (mnemotechnika; załącznik nr1, np. charakter, plaża, długi itp.).

Mnemotechnika, mnemonika (gr. mneme -”pamięć”) - ogólna nazwa sposobów ułatwiających zapamiętanie nowych wiadomości i faktów oraz przypominanie ich sobie na zasadzie mechanicznych skojarzeń, np. układu wierszowego, skrótów werbalnych, analogów zewnętrznych itp. Za twórcę mnemotechniki uchodzi Symonides z Keos.

Przykłady:

  • Układ słoneczny: Mój Wujek Zapisał Mi, Jak Streścić Układ Naszych Planet.

  1. Uzupełnienie tekstu zawierającego luki (praca ze słownikiem ortograficznym), załącznik nr 2.

  2. Podział na grupy. Gra w Memory ortograficzne. Grupy uczniów otrzymują instrukcję z zasadami, według których ma przebiegać gra. Polega ona na wylosowaniu jak największej liczby tych samych par wyrazów spośród wszystkich piętnastu.

  3. Dokończenie recepty – burza mózgów – nauczyciel zapisuje na tablicy podawane przez uczniów poprawne „recepty” najtrafniejszych sposobów zapamiętywania zasad ortograficznych.

  4. Podsumowanie lekcji – wybrani przez nauczyciela uczniowie czytają swoje „recepty na ORTOGRAFIĘ”.

  5. Ocena aktywności uczniów. W toku poszczególnych etapów lekcji, nauczyciel nagradza najaktywniejszych uczniów „plusami”. Uczeń, który podczas trwania lekcji zdobędzie ich najwięcej, otrzymuje ocenę celującą. Kolejne osoby ocenę bardzo dobrą lub dobrą.

  6. Zadanie pracy domowej – Tworzenie własnego dyktanda wykorzystującego wyrazy zawierające trudności ortograficzne oraz przedstawienie pomysłu na łatwe zapamiętanie reguł ortograficznych za pomocą poznanych na lekcji metod aktywizujących.

ZAŁĄCZNIK NR 1

(piasek)

CHARAKTER PLAŻA

DOBRY ZŁY

ZAŁĄCZNIK NR 2

Ksią...ka ma dł...gą ...istorię.

W najstarszej bibliotece ...wiata, zało...onej p...ez kr...la

Babilonii w si...dmym wieku prze... naszą erą,

znajdowały się ksią...ki pisane na gliniany... tabliczka... .

...gipcjanie pisali ksi...żki na papir...sie. Robili go z wł...kien t...ciny,

rozprasowanych w dł..gie ark...sze .

Na ko...cach ark...szy mocowali drą...ki i całość zwijali.

Drą...ki ...łatwiały rozwijanie zwoju podczas czytania.

...gipcjanie pisali tak ...e na skó... zwie...ęcej: owczej, ciel...cej lub koziej.

Sk...rę odpowiednio p...ygotowaną do pisania, nazywano pergaminem.

Najwa...niejszym wynalazkiem było jednak spo...ądzenie

r...chomej czcionki dr...karskiej. Dokonał tego ...an

...utenberg w roku tysi...c czterysta czterdziestym.

ZAŁĄCZNIK NR 3

Każda grupa (2,3 lub 4 osoby) otrzymuje grę dydaktyczną, a następnie wyłania spośród siebie zwycięzcę.

Gra składa się z 15 par trudnych wyrazów ortograficznych, które chcemy utrwalić.

Zawodnicy układają pomieszane kartoniki w kilku rzędach, w taki sposób, aby napisy były niewidoczne. Następnie zawodnicy po kolei odkrywają po dwa kartoniki. Jeżeli ktoś odkryje parę wyrazów, to zabiera ją i powtórnie losuje 2 kartoniki. Wygrywa ten, kto zgromadzi najwięcej par wyrazów.

nosorożec

nosorożec

hiena

hiena

kukułka

kukułka

żółw

żółw

kangur

kangur

mrówka

mrówka

wróbel

wróbel

gżegżółka

gżegżółka

żaba

żaba

hipopotam

hipopotam

jaskółka

jaskółka

żyrafa

żyrafa

wiewiórka

wiewiórka

żuraw

żuraw

pszczoła

pszczoła

Rcnmo3CVzpesu

Pobierz załącznik

Plik DOC o rozmiarze 55.72 KB w języku polskim