Wyróżnia się dwie metody pobierania miary na kosz biodrowy: metodę tradycyjną i metodę bikini. W metodzie tradycyjnej pobieranie miary – negatywu rozpoczynamy od zaznaczenia wszystkich interesujących nas miejsc i obszarów, takich jak: talerze biodrowe, guz kulszowy, granica kosza biodrowego, otwarcie w koszu, miejsca szczególnie czułe oraz najważniejsze – miejsca pobrania wymiarów układu kostnego oraz pomiary obwodowe. Następnie przechodzimy do wykonania negatywu. Owijamy pacjenta opaskami, a następnie pacjent musi usiąść na płaskiej platformie (stole), gdzie zostaną przyciśnięte do niego dwa bloki ścięte pod kątem $45$ stopni (Rycina 15.).

R19gRJnRHYdpS

Rycina przedstawia platformę o okrągłej, płaskiej nóżce, na której spoczywa prostokątna podstawa. Na podstawie znajdują się dwa bloki w kształcie trapezu prostokątnego. Proste boki bloków znajdują się po zewnętrznych stronach.

Dodatkowo, dla ułatwienia sobie pracy, można wykorzystać fragment gumowego (silikonowego) węża, by zawiązać go nad talerzami biodrowymi w celu wykonania wstępnego wcięcia. Po stwardnieniu opasek należy je rozciąć w miejscu, w którym będzie to najmniej destruktywne (Rycina 16.).

R1Y4tZxscuiiQ

Rycina przedstawia budowę człowieka od przodu i od tyłu, od pasa do stawu kolanowego. Prawa kończyna dolna została amputowana na wysokości pachwiny. Na wysokości miednicy znajdują się opaski gipsowe. Są one rozcięte pionowo od przodu miednicy.

Taki negatyw należy następnie zamknąć od spodu oraz złączyć rozcięcie, przez które pacjentowi udało się wyjść z negatywu. Do uszczelnionego negatywu wlewamy odpowiednio rozrobiony gips, aby otrzymać pozytyw.

Metoda brania miary na kosz biodrowy typu bikini jest bardzo podobna do metody przedstawionej powyżej. Różnica polega na tym, że pacjent zamiast usiąść na płaskiej powierzchni, siada na siatce, niczym w hamaku. By osiągnąć ten efekt wykorzystujemy specjalny aparat do wykonania miary (Rycina 17.).

RTSMyEZDbgFSf

Rycina przedstawia metodę brania miary na kosz biodrowy typu bikini. Urządzenie pomiarowe jest umieszczone na dwóch podłużnych, metalowych szynach, zakończonych koszem pomiarowym z metalowej siatki, obejmującym kikut kończyny dolnej ze strony bocznej, oraz podłużnym elementem obejmującym kikut ze strony przyśrodkowej.

Siateczka w aparacie tym zawieszona jest między dwoma równoległymi panelami, które służą do docisku i wytworzenia powierzchni stabilizującej. Trzeci, niewielki, dodatkowy panel ustawiony prostopadle zapewnia wytworzenie bocznej powierzchni stabilizującej ciało przed wypadaniem z kosza. Dzięki systemowi bikini nasz pozytyw będzie tylko połową tułowia, więc przed zalaniem gipsem formy technik usuwa nadmiar opasek i uszczelnia.

W celu zapoznania się z pobieraniem miar i wykonaniem negatywu gipsowego na kosz biodrowy przejdź do filmu edukacyjnego “Technika wykonania negatywu dla protezy przy wyłuszczeniu w stawie biodrowym”DJ7Z2eNCZfilmu edukacyjnego “Technika wykonania negatywu dla protezy przy wyłuszczeniu w stawie biodrowym”.

Modyfikacje metod:

• metoda tradycyjna

  W technologii wykonania tego rodzaju kosza modyfikacje wprowadza się ponad wysokością bloków dociskowych, ze względu na to, że ta część wykonana jest pod obciążeniem i – jeżeli pacjent nie zgłosił problemu podczas brania odlewu – nie musimy w tej części nic robić, poza wygładzeniem i ewentualnym wykonaniem miejsca na guz kulszowy, jeśli konieczne jest zmniejszenie jego obciążenia. Wszystko powyżej linii bloków należy zmodyfikować. W miarę możliwości musimy zredukować wymiar obwodowy i odciążyć układ kostny. Siła redukcji zależna będzie od ilości tkanek miękkich i jest ona subiektywna. Dodatkowo technik musi wykonać ujęcie nad talerzami biodrowymi, w postaci wcięcia nawet do $2,5\mathrm{cm}$, by stworzyć odpowiednią stabilizację miednicy (Ryciny 18‑19.).

R1R8xkrRn8vxF

Rycina przedstawia element protezy lewej kończyny dolnej. Proteza składa się ze skórzanych elementów obejmujących cały kikut oraz okolicę pasa po przeciwnej stronie. Zapięcie znajduje się na wysokości środkowej części brzucha. Z części obejmującej kikut wyprowadzona jest metalowa proteza zakończona gumową nakładką. W rejonie pasa proteza jest opięta dwoma skórzanymi paskami. Na wysokości górnego paska wykonano wcięcia wypadające nad talerzami biodrowymi użytkownika.

R1TlFptXCq8Km

Rycina przedstawia schemat strefy modyfikacji w metodzie tradycyjnej. Strefa modyfikacji znajduje się w okolicy bioder pacjenta, a strefa obciążenia – na końcu kikuta, z zagięciami kosza o kącie 45 stopni w okolicach guza kulszowego i symetrycznie po drugiej stronie kosza.

• metoda bikini

  Z racji tego, że odlew jest wykonywany pod obciążeniem to, tak samo jak w przypadku metody tradycyjnej, nie modyfikujemy części spodniej, jeżeli nie ma takiej potrzeby. Jeżeli pacjent nie ma nadwagi, a aparat wykorzystywany przy odlewie był poprawnie ustawiony, to nie dokonujemy żadnych modyfikacji, poza wygładzeniem całego modelu. Jeżeli pacjent ma nadwagę lub większą ilość tkanki tłuszczowej na brzuchu, to można przeprowadzić delikatną redukcję w postaci ścięcia nadmiaru brzucha. Warto sprawdzić ręcznie na pacjencie o ile można wciąć się w brzuch, dociskając go otwartą ręką. Może się zdarzyć, że ilość tkanki tłuszczowej spowoduje wymuszenie obniżenia przedniej ściany by wejść pod fałdę brzuszną, przez co konieczne będzie nadłożenie na formie materiału, by stworzyć delikatną wywijkę, dzięki której kosz nie będzie wbijał się w ciało (Rycina 20.).

RNogjv9e9s2Gs

Rycina przedstawia schemat miejsc modyfikacji w metodzie bikini. Miejsce przenoszenia największego obciążenia znajduje się na końcu kikuta. Miejsca do wprowadzenia modyfikacji znajdują się z przodu i z tyłu, po przyśrodkowej stronie kończyny.

Powrót do spisu treściDkhGJ6IdFPowrót do spisu treści