Podsumowanie
Podsumowanie
Przykładem klonowania spotykanego w naturze jest bezpłciowe rozmnażanie przez podział komórki, zachodzące u bakterii i wielu grzybów, oraz występowanie bliźniąt jednojajowych u ssaków.
Sztuczne klonowanie polega na tworzeniu genetycznej kopii (klonu) fragmentu DNA, komórek lub całego organizmu przy użyciu metod biotechnologicznych i inżynierii genetycznej.
Pierwszym sklonowanym ssakiem była owca Dolly, która narodziła się w wyniku zastosowania metody transplantacji jąder komórkowych.
Metoda transplantacji jąder komórkowych polega na przeniesieniu jądra z komórki dawcy materiału genetycznego do pozbawionej jądra komórki jajowej.
Po owcy Dolly sklonowano metodą transplantacji jąder komórkowych także mysz domową, małpę rezusa i kozę domową.
Innymi sposobami klonowania są metody izolacji blastomerów i podziału bliźniaczego, w których wykorzystuje się zarodki w różnych stadiach rozwoju.
Klonowanie, którego celem jest uzyskanie organizmu o tych samych cechach co organizm macierzysty nazywamy klonowaniem reprodukcyjnym. Jeśli celem klonowania jest wyhodowanie komórek macierzystych, które mogłyby być użyte w terapii jakiegoś schorzenia, to wówczas mamy do czynienia z klonowaniem terapeutycznym.
Temat klonowania zwierząt budzi wiele kontrowersji, głównie z powodów etycznych. Obecnie klonowanie reprodukcyjne jest zabronione, natomiast klonowanie terapeutyczne dozwolone tylko w niektórych krajach.
Oceń prawdziwość poniższych zdań.
| Prawda | Fałsz | |
| Celem klonowania terapeutycznego jest uzyskanie embrionalnych komórek macierzystych. | □ | □ |
| Wykorzystanie pola elektrycznego w klonowaniu zwierząt ułatwia izolację komórek zarodkowych (blastomerów), a przez to zwiększa wydajność klonowania. | □ | □ |
| Przewaga klonowania zarodkowego nad somatycznym wynika przede wszystkim z większej plastyczności rozwojowej klonowanych komórek (blastomerów) w porównaniu do komórek somatycznych. | □ | □ |
