Odpowiedni dobór rodzaju, formy, a następnie metod, technik, narzędzi, materiałów i sprzętu – to kluczowy proces w pracy terapeuty zajęciowego. W celu utrwalenia wiadomości zawartych w e‑booku na schemacie 2 przedstawiono kolejność poszczególnych czynności.

R1KCl8t3274541
Schemat 2. Dobór technik, narzędzi, materiałów i sprzętu do metod, form i rodzajów terapii zajęciowej (opracowanie własne)
Źródło: Zespół autorski Politechniki Łódzkiej i Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, licencja: CC BY-SA 3.0.

Planując swoje działania, terapeuta zajęciowy powinien przede wszystkim rozpocząć od dokładnego poznania (zdiagnozowania) pacjenta/podopiecznego pod względem stanu fizycznego, psychicznego i społecznego. Ważne, by zajęcia zostały dostosowane do potrzeb uczestnika. Dzięki temu podopieczny będzie chętnie brał udział w procesie terapii zajęciowej. Należy dobrać odpowiednią formę (indywidualna, grupowa, zbiorowa) oraz rodzaj (ergoterapia, arteterapia, socjoterapia), a następnie zaplanować najwłaściwsze dla danego uczestnika: metodę, technikę i narzędzia, którymi będziemy się posługiwać, oraz potrzebne pomoce. Odpowiednio zaplanowana terapia zajęciowa spełnia potrzeby pacjenta i prowadzi do osiągania zamierzonych celów terapeutycznych. Uczestnictwo pacjenta w różnego typu zajęciach jest źródłem satysfakcji życiowej i wpływa na poprawę jego zdrowia. Głównym celem terapii zajęciowej jest umożliwienie lub przyspieszenie powrotu utraconych funkcji, sprawności fizycznej, psychicznej, umysłowej człowieka. W przypadku gdy powrót funkcji nie jest możliwy, celem staje się wypracowanie funkcji zastępczych, po to by ułatwić pacjentowi codzienne funkcjonowanie.

Powrót do spisu treściD1MXejXZLPowrót do spisu treści