Podsumowanie
Podsumowanie
Wszystkie mięczaki posiadają ciało zbudowane z worka trzewiowego, nogi oraz płaszcza. U ślimaków, małży i części głowonogów płaszcz wytwarza muszlę, pełniącą funkcję szkieletu. U głowonogów noga przekształca się w lejek oraz ramiona posiadające przyssawki.
Układ krwionośny ślimaków i małży jest otwarty, a u głowonogów zamknięty, podzielony na dwa obiegi: mały obejmujący skrzele oraz serce skrzelowe i duży z sercem właściwym i naczyniami krwionośnymi ciała.
Małże w większości prowadzą osiadły tryb życia, podczas gdy inne mięczaki aktywnie się przemieszczają, pełzając jak ślimaki lądowe lub pływając jak ślimaki wodne i głowonogi.
Wśród mięczaków występują zarówno roślinożercy, jak i drapieżcy, a także odżywiające się martwą materią organiczną gatunki saprofityczne.
Większość ślimaków jest obojnakami. Zapłodnienie u małży i ślimaków wodnych zachodzi w wodzie. Przechodzą one rozwój złożony, podczas którego z jaj wylęgają się larwy. Natomiast u ślimaków lądowych i głowonogów występuje zapłodnienie wewnętrzne i rozwój prosty ‒ z jaj rozwijają się osobniki dorosłe.
Mięczaki mają znaczenie w oczyszczaniu wód jako bioindykatory oraz pożywienie zwierząt i ludzi. Niektóre gatunki niszczą konstrukcje podwodne. Mogą także przenosić groźne dla człowieka pasożyty.
Oceń prawdziwość poniższych zdań.
Prawda | Fałsz | |
Przez serce skrzelowe głowonogów przepływa krew żylna, bogata w dwutlenek węgla . | □ | □ |
U ślimaków płucodysznych występuje zapłodnienie wewnętrzne, a ich rozwój jest prosty, bez stadium larwalnego. | □ | □ |
Mięczaki lądowe są z reguły rozdzielnopłciowe, natomiast formy wodne są obupłciowe. | □ | □ |