Montaż i demontaż maszyn i urządzeń wiertniczych
Wykonywanie prac wiertniczych - Wiertacz 811305, Technik wiertnik 311707
Podzespoły urządzenia wiertniczego
WIZUALIZACJA 3D

Zasób interaktywny dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DDRoOXQPy
Zdjęcie numer . Pompa ssąco‑tłocząca.
Na ekranie widać animowany interaktywny model przedstawiający pompę ssąco‑tłoczącą. Pompa ssąco‑tłocząca jest urządzeniem wywołującym przepływ cieczy z części ssącej do tłoczącej w wyniku ruchu wirnika.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą oznaczono pompę ssąco tłoczącą. Urządzenie wywołujące przepływ cieczy z części ssącej do tłocznej poprzez ruch wirnika zaopatrzonego w łopatki. Przy wlocie pompy widoczny jest efekt ssący, wywołany zmniejszeniem ciśnienia w tym miejscu, co powoduje zassanie wody zarobowej lub płuczki. Obracający się z dużą prędkością wirnik przesuwa zassany płyn w stronę dyszy DeLavala. Ruch łopatek pompy oddaje cieczy energię kinetyczną, która następnie przekłada się na szybkość przepływu oraz na powstanie ciśnienia medium.
Centralnym elementem urządzenia jest widoczny zielony zbiornik o kształcie prostopadłościanu. Do tylnej ściany zbiornika dochodzą dwie cylindryczne rury. Rury zbudowane są z krótkich odcinków połączonych ze sobą połączeniem kołnierzowym. Rury są względem siebie równoległe. Do górnej rury dochodzi połączenie rurowe zakończone elementem o kształcie lejka. Przed lejkiem widoczny jest zawór. Kurek zaworu jest w kształcie dużego okręgu. Na dolnej rurze znajdują się dwa zawory zakończone dużymi okrągłymi kurkami. Obie rury łączą się ze sobą przed cylindrycznym elementem o harmonijkowej obudowie. Element ten jest to najprawdopodobniej silnik. Na elemencie znajduje się cyfra .
Na tylnej ścianie zbiornika zainstalowane jest mieszadło. W górnej części ściany widać cylindryczny element o harmonijkowej obudowie. Od dolnej podstawy cylindra odchodzi cienka cylindryczna rurka zakończona czerwonymi łopatkami.
Zdjęcie numer . Agregat prądotwórczy.
Na ekranie widać animowany interaktywny model agregatu prądotwórczego. Agregat prądotwórczy jest urządzeniem spalinowe produkujące moc elektryczną niezbędną do funkcjonowania urządzeń wiertniczych.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą oznaczono agregat prądotwórczy. Urządzenie spalinowe produkujące moc elektryczną niezbędną do funkcjonowania urządzeń wiertniczych. Składa się m.in. z prądnicy, silnika spalinowego, akumulatorów.
Agregat prądotwórczy wyposażony jest w silnik spalinowy wewnętrznego spalania. To znaczy, że zamienia energię powstałą w wyniku spalania paliwa w energię mechaniczną, wprawiając w ruch wirnik prądnicy. Ten z kolei, obracając się, generuje siłę elektromotoryczną. Zmiana strumienia magnetycznego obracającego się wirnika powoduje wytworzenie się prądu elektrycznego.
Podstawą urządzenia są dwie szyny o kształcie teowników. Na przodzie szyn widoczny jest wentylator. Wentylator umieszczony jest w czarnej obudowie. Od obudowy biegnie pięć czarnych rur które łączą się z żółtym urządzeniem przypominającym silnik. Od silnika odchodzą u góry dwie rury zakończone płaskimi elementami o kształcie cylindrów. Elementy umieszczone są od wewnętrznej strony urządzenia. Od silnika odchodzi duży element o kształcie żółtego podłużnego cylindra. Element łączy się z dużym prostopadłościanem widocznym z tyłu urządzenia. Silnik, duży element cylindryczny oraz prostopadłościan przytwierdzone są do podstawy, którą stanowią dwie szyny.
Zdjęcie numer . Układ oczyszczania płuczki.
Na ekranie widać animowany interaktywny model agregatu prądotwórczego. Układ pooczyszczania płuczki jest zestawem lejów, rurociągów, pomp i zbiorników z mieszadłami służącymi do sporządzenia płuczki wiertniczej o odpowiednich parametrach.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą oznaczono układ oczyszczania płuczki. Zestaw lejów, rurociągów, pomp i zbiorników z mieszadłami służącymi do sporządzenia płuczki wiertniczej o odpowiednich parametrach. W skład podsystemu przygotowania płuczki wiertniczej wchodzą zbiorniki, w których magazynuje się i przygotowuje płuczkę nową lub obrabia się krążącą już w systemie przy pomocy mieszalników. Przy mieszaniu płuczki lub dodawaniu do jej składu nowych komponentów wykorzystywane są mieszalniki strumieniowe, które montowane są zwykle na rurociągu. Wyposażone są w dyszę, w której następuje dokładne mieszanie przy wysokich prędkościach przepływu.
Centralnym elementem układu jest duży zbiornik o kształcie prostopadłościanu. Zbiornik podzielony jest na cztery komory. Komory oddzielone są ścianami. W połowie wysokości ściany widać pojedynczy otwór przelotowy cieczy.
Na górze zbiornika rozstawiony jest stalowy pomost. Pomost jest zabezpieczony po bokach barierkami. Na środku pomostu nad każdą z komór stoi urządzenie mechaniczne. Urządzenia na pomoście nie są ze sobą połączone.
Po lewej stronie zbiornika widoczne jest urządzenie o kształcie stołu. Po jego dalszej stronie widoczny jest element o kształcie prostokątnego lejka. Pod nim znajduje się panel sterowania z ekranem oraz przyciskami. Po drugiej stronie urządzenia umieszczone są dwa cylindryczne elementy będące najprawdopodobniej napędem. Obok urządzenia stoi mieszalnik. Z dolnej podstawy prostopadłościennej obudowy wychodzi cienka stalowa cylindryczna rura zakończona łopatkami. Mieszadło znajduje się na spodzie pierwszej komory.
Nad drugą komorą stoi urządzenie którego centralnym elementem jest stalowy zbiornik o kształcie cylindra z zaokrągloną podstawą górną i dolną. Do górnej pokrywy cylindra przyłączony jest sześciokątny element zbliżony kształtem do trumny. Element łączy się z napędem znajdującym się po prawej stronie zbiornika. Napęd jest w kształcie cylindra o harmonijkowej powierzchni. Za napędem umieszczony jest mniejszy zbiornik. Zbiorniczek jest również o kształcie cylindra z zaokrąglonymi podstawami. Mały zbiornik jest połączony z dużym rurą. Z małe zbiornika wychodzi dodatkowa rura. Rura nie jest z niczym połączona. Przypomina układ odpowietrzania. Obok urządzenia stoi mieszalnik. Z dolnej podstawy prostopadłościennej obudowy wychodzi cienka stalowa cylindryczna rura zakończona łopatkami. Mieszadło znajduje się na spodzie drugiej komory.
Nad trzecią komorą znajduje się urządzenie przypominające dwupoziomowy stół. Na dolnym poziomie widoczna jest prostokątna podstawa. Podstawa prostokąta jest wyłożona czarnym sitem. Na górnym poziomie zamontowane jest koryto. Nad korytem widocznych jest dwanaście dysz. Dysze rozmieszczone są w dwóch rzędach po sześć dysz w każdym. Dysze są w kształcie stożka. Skierowane są do wewnątrz w kierunku wewnętrznej części koryta. Każda z dysz połączona jest rurą z główną rurą znajdującą się nad korytem. Główna rura biegnie przez całą szerokość zbiornika. Obok urządzenia stoi mieszalnik. Z dolnej podstawy prostopadłościennej obudowy wychodzi cienka stalowa cylindryczna rura zakończona łopatkami. Mieszadło znajduje się na spodzie pierwszej komory.
Nad czwartą komorą znajduje się takie samo urządzenie jak nad trzecią. Jedynie w przypadku czwartej komory nie widać urządzenia mieszalniczego. Po prawej stronie urządzeni umieszczona jest cyfra jeden.
Zdjęcie numer . Zbiorniki płuczkowe.
Na ekranie widać animowany interaktywny model zbiorników płuczkowych. Zbiorniki płuczkowe służą do magazynowania sporządzonej i oczyszczonej płuczki.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą oznaczono zbiorniki płuczkowe. Zbiorniki służące do przechowywania sporządzonej lub oczyszczonej płuczki wiertniczej. Podstawowe wyposażenie: klapy spustowe, koryta płuczkowe, przewody ssąco‑tłoczące, przewód grzewczy, przewód wodny.
Na ekranie widać trzy animowane duże zbiorniki o kształcie prostopadłościanu. Zbiorniki nie są ze sobą połączone. Każdy ze zbiorników składa się z czterech komór. Komory są oddzielone metalową przegrodą. W połowie wysokości przegrody widać otwór przelewowy. Na prawym zbiorniku widać cyfrę
Nad wszystkimi zbiornikami rozwinięty jest duży pomost. Pomost jest zabezpieczony barierką. Z prawej strony znajduje się drabina umożliwiająca wejście na pomost. Na pomoście nad trzema pierwszymi komorami zbiornika znajduje się mieszalnik. Mieszalnik jest kształtem zbliżony do muszli ślimaka. Z mieszalnika biegnie pionowo w dół cylindryczna rurka zakończona wirnikiem. Mieszalnik sięga nieznacznie powyżej dna zbiornika.
Zdjęcie numer . Pompa płuczkowa.
Na ekranie widać animowany interaktywny model pompy płuczkowej. Pompa płuczkowa jest urządzeniem odpowiadającym za zatłaczanie płuczki wiertniczej na dno odwiertu.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą oznaczono pompę płuczkową. Urządzenie odpowiadające za zatłaczanie płuczki wiertniczej na dno odwiertu z odpowiednio dużą mocą pozwalającą na pokonanie oporów przepływu i wyniesienie płuczki z fazą stałą (zwiercinami) na powierzchnię. Pompa płuczkowa składa się z części mechanicznej (wał korbowy, korbowody, wał transmisyjny, przekładnia zębata) i hydraulicznej (tłoki, cylindry, zawory).
Widoczna na modelu pompa składa się z dwóch urządzeń. Po prawej stronie ekranu znajduje się element o kształcie prostopadłościanu. Jest to obudowa napędu. Napęd widoczny jest przez otwór w obudowie. Napęd połączony jest z drugą częścią urządzenia elementem o kształcie zbliżonym do gruszki. Jest to korbowód. Korbowód zamontowany jest na cylindrycznym wale widocznym między korbowodem a urządzeniem. Urządzenie na którym zamontowany jest korbowód jest po kształcie zbliżonym do ślimaka. Z przodu urządzenia znajdują się u góry trzy wyloty rur. Niżej wylotów widoczna jest duża pozioma rura na której środku znajduje się wylot. Nad wylotami biegnie mniejsza pozioma rura która od strony korbowodu zakończona jest mały zbiorniczkiem o kształcie gruszki.
Na prostopadłościennym urządzeniu widoczna jest cyfra jeden.
Zdjęcie numer . Maszt wiertniczy.
Na ekranie widać animowany interaktywny model masztu wiertniczego. Maszt wiertniczy jest integralną częścią wiertnic do wierceń małośrednicowych.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą oznaczono maszt wieżowy. Integralna część wiertnic do wierceń małośrednicowych. Najlżejsze z trzech popularnych urządzeń wiertniczo wyciągowych. Kratownicowa konstrukcja stawiana do pionu przy pomocy własnych siłowników hydraulicznych lub dźwigu. Utrzymywana w pionie przy pomocy odciągów linowych. Pozwala na montaż urządzeń wyciągowych niezbędnych do prowadzenia prac wiertniczych.
Widoczny maszt jest wysoką konstrukcją kratową zbliżoną kształtem do ostrosłupa. Po lewej stronie masztu znajduje się drabinka prowadząca na jego szczyt. Na szczycie masztu widoczny jest bęben na który nawinięta jest stalowa lina. Środkiem masztu biegnie pionowo w dół lina na końcu której zawieszony jest hak. Maszt jest stawiany za pomocą urządzenia na podwoziu samochodowym. Do naczepy samochodu zamontowane są podnośniki hydrauliczne które doczepione są do postawionego masztu. Z różnych wysokości masztu odchodzą w bok stalowe odciągi linowe które zamontowane są do podłoża. Po prawej stronie masztu widnieje cyfra jeden.
Zdjęcie numer . Wieżomaszt wiertniczy.
Na ekranie widać animowany interaktywny model wieżomasztu wiertniczego. Wieżomaszt wiertniczy jest kratownicową lub słupową konstrukcją w kształcie litery A pozwalająca na montaż urządzeń wyciągowych niezbędnych do prowadzenia prac wiertniczych.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą oznaczono wieżomaszt wiertniczy.Kratownicowa lub słupowa konstrukcja w kształcie litery A pozwalająca na montaż urządzeń wyciągowych niezbędnych do prowadzenia prac wiertniczych. Charakteryzuje się większym udźwigiem od masztu wiertniczego. Na teren wiertni transportowany jest w częściach i montowany na miejscu przy pomocy dźwigu i własnego układu linowego.
Widoczny na modelu wieżomasz jest wysoką konstrukcją kratową zbliżoną kształtem do litery A. Konstrukcja składa się z dwóch poziomów zabezpieczonych barierkami. Na dolny pomost prowadzą z obu stron schody oraz jedna pochylnia. Pochylnia znajduje się po prawej stronie schodów. Na dolnym poziomie widoczny jest stół wiertniczy oraz cyfra jeden. Stół znajduje się w centralnej części poziomu o kształcie kwadratu. Stół jest o kształcie okręgu. W centralnej części stołu znajduje się kwadrat w który wpisany jest okrąg. Środek okręgu stanowi otwór. Przez otwór widać poniższy grunt.
Za stołem wiertniczym, na tyle pierwszego poziomu znajduje się wyciąg linowy. Obudowa wyciągu jest w kształcie prostopadłościanu. Przez otwór obudowy widać bęben na który nawinięta jest stalowa lina. Z pierwszego poziomu na drugi poziom prowadzą drabinki znajdujące się po bokach wieżomasztu. Na górnym poziomie wieżomasztu umieszczona jest drabinka prowadząca na jego szczyt. Na szczycie widoczny jest cylindryczny bęben na który nawinięta jest stalowa lina. Środkiem wieżomasztu biegnie pionowo w dół lina na końcu której zawieszony jest hak.
Zdjęcie numer . Wieża wiertnicza.
Na ekranie widać animowany interaktywny model wieży wiertniczej.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą oznaczono wieżę wiertniczą. Konstrukcja kratowa w kształcie ostrosłupa ściętego, wykonana z rur lub kątowników, ustawiona na podbudowie lub bezpośrednio na fundamentach. Montowana przy pomocy dźwigów. Konstrukcja ta pozwala na przenoszenie znacznych obciążeń a co za tym idzie wiercenie głębokich otworów wiertniczych. Obecnie najczęściej stosowana na platformach wiertniczych
Widoczna na modelu wieża wiertnicza jest wysoką konstrukcją kratową zbliżoną kształtem do ostrosłupa. Konstrukcja składa się z pięciu poziomów zabezpieczonych barierkami. Na dolny pomost prowadzą z obu stron schody oraz jedna pochylnia. Na dolnym poziomie widoczny jest stół wiertniczy. Stół znajduje się w centralnej części pierwszego poziomu. Poziom jest o kształcie kwadratu. Stół jest o kształcie okręgu. W centralnej części stołu znajduje się kwadrat w który wpisany jest okrąg. Środek okręgu stanowi otwór. Przez otwór widać poniższy grunt.
Za stołem wiertniczym, na tyle pierwszego poziomu znajduje się wyciąg linowy. Obudowa wyciągu jest w kształcie prostopadłościanu. Przez otwór obudowy widać bęben na który nawinięta jest stalowa lina. Po prawej stronie wyciągu widać lekko konstrukcję budowlana o kształcie prostopadłościanu. Na powierzchni poziomu widać cyfrę jeden. Na każdy z wyższych poziomów prowadzą schody zabezpieczone barierką. Na szczyt wieży z piątego poziomu prowadzi drabinka. Na szczycie wieży zamontowany jest cylindryczny bęben na który nawinięta jest stalowa lina. Środkiem wieżomasztu biegnie ona pionowo w dół. Na końcu liny znajduje się wielobloczek. Wielobloczek jest o kształcie zbliżonym do odwróconej gruszki.
Zdjęcie numer . Wielobloczek ruchomy.
Na ekranie widać animowany interaktywny model wielobloczka ruchomego. Wielobloczek ruchomy jest to podwieszonym wewnątrz konstrukcji nośnej na linie wiertniczej elementem pozwalającym na ruch pionowy góra – dół zestawu wiertniczego.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą oznaczono wielobloczek ruchomy. Podwieszony wewnątrz konstrukcji nośnej na linie wiertniczej element pozwalający na ruch pionowy góra – dół zestawu wiertniczego. Wielokrążek ruchomy składa się z korpusu wykonanego ze stalowej blachy, wewnątrz którego znajdują się krążki umieszczone na osi. Dolna część korpusu ma kształt umożliwiający połączenie go z hakiem. Wielokrążek stosuje się aby podnosić i opuszczać bardzo duże ciężary przy wielokrotnie mniejszej sile występującej w linie nawiniętej na bębnie wyciągu.
Wielobloczek jest o kształcie zbliżonym do odwróconej gruszki. Do górnej, szerszej części wielobloczka dochodzi dwanaście stalowych lin. Liny rozmieszczone są w dwóch rzędach. Liny wchodzą przez otwory w górnej części obudowy wielobloczka i ulegają nawinięciu na cylindryczny bęben wewnątrz obudowy.
Na obudowie bloczka widać cyfrę jeden.
Zdjęcie numer . Wielokrążek górny.
Na ekranie widać animowany interaktywny model wielokrążka górnego.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą oznaczono wielokrążek górny. Podzespół układu linowego zamocowany w koronie wieży, wieżomasztu, masztu wiertniczego. Umożliwia podwieszenie liny wiertniczej.
Podstawą urządzenia jest stalowa prostokąta podstawa będąca podłogą szczytu wieży. Po bokach prostokąta znajdują się barierki zabezpieczające. W centralnej części prostokąta znajduje się szczelina. Nad nią zamontowany jest bęben. Na bęben nawinięta jest stalowa lina, która schodzi pionowo w dół.
Za bębnem w prawym górnym rogu znajduje się mniejszy bęben z nawiniętą lina. Na nim widoczna jest cyfra jeden.
Zdjęcie numer . Wyciąg wiertniczy.
Na ekranie widać animowany interaktywny model wyciągu wiertniczego. Wyciąg wiertniczy jest to podzespół wiertnicy odpowiedzialny za nawijanie liny wiertniczej oraz zatrzymywanie jej w określonym położeniu.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą oznaczono wyciąg wiertniczy. Podzespół wiertnicy odpowiedzialny za nawijanie liny wiertniczej oraz zatrzymywanie jej w określonym położeniu. Napędzany silnikiem spalinowym lub elektrycznym. Do głównych elementów wyciągu zalicza się: kadłub wyciągu z ramą, bęben wielokrążkowy, wał pośredniczący, wał odbierający, hamulec bębna, układ smarowania i osłony.
Widoczny na modelu wyciąg jest urządzeniem wielkogabarytowym. Obudowa wyciągu jest w kształcie prostopadłościanu. Przez otwór obudowy widać bęben na który nawinięta jest stalowa lina. Po lewej stronie wyciągu znajduje się obudowa zabezpieczająca urządzenie odpowiadające za obrót wału na którym znajduje się bęben. Po prawej stronie bębna urządzenia znajduje się cyfra jeden.
Za bębnem po lewej stroni obudowy widoczne jest urządzenie o kształcie cylindrycznym. Powierzchni jego przypomina harmonijkę. Jest to silnik.
Zdjęcie numer . Kotwica martwego końca liny.
Na ekranie widać animowany interaktywny model kotwicy martwego końca liny. Kotwica martwego końca liny jest to element, do którego zamontowany jest koniec liny wiertniczej.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą oznaczono kotwicę martwego końca liny. Element, do którego zamontowany jest koniec liny wiertniczej. W schematach olinowania: Lina wielokrążkowa przechodzi z bębna wiertniczego, na krążki stałej i ruchomej części wielokrążka. Drugim końcem lina jest zamocowana przy podbudowie wieży wiertniczej. Nad wieżą jest zawieszony na dolnym tzw. martwym końcu liny przyrząd zwany przekaźnikiem ciśnienia ciężarowskazu, wskazujący zmiany obciążenia wielokrążka.
Podstawą modelu jest prostokątna stalowa płytka o zaokrąglonych wierzchołkach. W centralnej części płytki znajduje się zamontowany cylindryczny kształt. Na niego nawięnięta jest stalowa lina biegnąca z góry.
powyżej cylindra w górnej części płytki wycięty jest niewielki prostokątny otwór. W nim zamontowany jest bloczek. Bloczek jest prostopadły względem cylindrycznego kształtu.
W prawym górnym rogu płytki znajduje się cyfra jeden.
Zdjęcie numer . Głowica płuczkowa.
Na ekranie widać animowany interaktywny model głowicy płuczkowej. Głowica płuczkowa jest to podzespół podwieszany na haku wiertniczym odpowiedzialny za dostarczanie płuczki do przewodu wiertniczego, pozwalający jednocześnie na przeniesienie jego ciężaru.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą oznaczono głowicę płuczkową. Podzespół podwieszany na haku wiertniczym odpowiedzialny za dostarczanie płuczki do przewodu wiertniczego, pozwalający jednocześnie na przeniesienie jego ciężaru. Przy wierceniu płytkich otworów, a więc gdy masa przewodu wiertniczego wraz z przyrządem wiertniczym nie jest duża, stosowane są głowice dławicowe z łożyskiem ślizgowym.
Centralna część głowicy płuczkowej jest kształtem zbliżona do boi. Dolną część korpusu stanowi wydłużona półkula. Na spodzie znajduje się cienka podłużna dysza o kształcie cylindra. Dysza jest przedłużeniem całego układu. Górną cześć korpusu stanowi rama o kształcie odwróconej litery U. Przez środek głowicy przebiega dysza, której ujście jest na spodzie głowicy. Dysza w górnej części jest zabezpieczona walcowatą ramą.
Zdjęcie numer . Top drive.
Na ekranie widać animowany interaktywny model Top drive. Top drive jest to Podzespół odpowiedzialny za przekazywanie momentu obrotowego na przewód wiertniczy.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą oznaczono Top drive. Podzespół odpowiedzialny za przekazywanie momentu obrotowego na przewód wiertniczy. To urządzenie w dużym stopniu zwiększa efektywność i bezpieczeństwo prowadzenia prac wiertniczych.
Centralnym elementem urządzenia jest prostokątny korpus. Przednia powierzchnia korpusu jest odsłonięta. W środku korpusu widać dwa czarne przewody łączące się z rurą przechodzącą centrycznie przez głowicę. W dolnej części korpus jest zabudowany. Dysza przechodzi dolną podstawą korpusu. Główna dysza jest pomiędzy mniejszymi cienkimi cylindrycznymi elementami.
W lewym górnym rogu obudowy widoczna jest cyfra jeden.
Zdjęcie numer . Stół obrotowy.
Na ekranie widać animowany interaktywny model stołu obrotowego. Stół obrotowy służy do obracania przewodu wiertniczego.
Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu wraz z nagraniem audio. Nagranie audio odpowiada tekstowi znajdującemu się w opisie.
Cyfrą oznaczono stół obrotowy. Stół obrotowy służy do obracania przewodu wiertniczego za pomocą systemu wkładów i graniatki oraz podchwycenia przewodu wiertniczego przy jego zapuszczaniu albo wyciąganiu, jak również do odkręcania i zakręcania rur płuczkowych. Typowy stół obrotowy składa się z trzech zasadniczych elementów: staliwnego kadłuba, wirnika stołu i wału napędzającego.
Widoczny na modelu stół obrotowy jest o kształcie prostopadłościennego klocka. Centralnym elementem górnej powierzchni stołu jest czerwony okrąg, którego środek stanowi otwór. Otwór jest wykonany na przestrzał stołu. Po prawej stronie stołu, na jego krótszym boku widać cylindryczny wał. Wał biegnie w stronę środka stołu.
W prawym górnym rogu stołu widoczna jest cyfra jeden.