Gdy rozsypiemy opiłki stalowe wokół magnesu ułożą się one w określone kształty geometryczne. Przyczyną tego zjawiska jest pole magnetyczne wytwarzane przez magnes. Czy tak samo będzie jeżeli zamiast magnesu użyjemy przewodnika z prądem? Czy kształt lub ułożenie tego przewodnika będzie mieć wpływ na kształt pola magnetycznego? Jeżeli chcesz poznać odpowiedzi na te pytania, czytaj dalej.

RQvKv6oWlkmPl
Superszybki pociąg magnetyczny L0 Maglev podczas testów. Elektromagnesy to urządzenia o szerokim znaczeniu praktycznym. Stosuje się je dosłownie wszędzie: od zamków w drzwiach, dzwonków do drzwi i głośników, przez urządzenia przemysłowe i szybką kolej, aż po aparaturę medyczną i badawczą.
Źródło: Saruno Hirobano, dostępny w internecie: commons.wikimedia.org, licencja: CC BY-SA 4.0.
Przed przystąpieniem do zapoznania się z tematem, należy znać poniższe zagadnienia
Przed przystąpieniem do zapoznania się z tematem, należy znać poniższe zagadnienia
  • jak opisać właściwości magnesu;

  • definicję pola magnetycznego;

  • w jaki sposób oddziałują na siebie bieguny magnetyczne;

  • właściwości ferromagnetyków i podać ich przykłady;

  • źródła pola magnetycznego.

Nauczysz się
  • badać pole magnetyczne wokół przewodnika z prądem;

  • opisywać i prezentować działanie elektromagnesu;

  • omawiać rolę rdzenia w elektromagnesie;

  • budować prosty elektromagneselektromagneselektromagnes;

  • stosować elektromagnes.

Pole magnetyczne wokół przewodnika z prądem

Obecność pola magnetycznego można zbadać za pomocą igły magnetycznej. W pobliżu magnesu ustawia się ona wzdłuż linii sił pola magnetycznego i północny biegun igły wskazuje na biegun południowy magnesu. Za pomocą igły magnetycznej wyznacza się położenie biegunów magnetycznych Ziemi oraz kierunki geograficzne. Czy pole magnetyczne występuje tylko wokół magnesów i Ziemi?

R1XG5m7m1JSwN
Nagranie wideo na temat oddziaływania na odległość przewodnika z prądem na igłę magnetyczną.

Na powyższym filmie nie pokazano prostownika zamieniającego zmienne napięcie na stałe.

RgD7vWAh2nCDQ1
Ćwiczenie 1
Uzupełnij luki w zdaniach. Kliknij na puste pole aby rozwinąć listę, a następnie wybierz prawidłową odpowiedź. Jeśli igłę magnetyczną umieścimy blisko przewodnika, w którym płynie prąd, to igła 1. znajdują się elektrony, 2. wokół przewodnika z prądem nie ma pola magnetycznego, 3. płynie prąd elektryczny, 4. wokół przewodnika z prądem występuje pole magnetyczne, 5. nie wychyla się, 6. wychyla się, 7. cały czas wskazuje ten sam kierunek, 8. jest ona popsuta, 9. wskazuje południe magnetyczne. Zachowanie się igły świadczy o tym, że 1. znajdują się elektrony, 2. wokół przewodnika z prądem nie ma pola magnetycznego, 3. płynie prąd elektryczny, 4. wokół przewodnika z prądem występuje pole magnetyczne, 5. nie wychyla się, 6. wychyla się, 7. cały czas wskazuje ten sam kierunek, 8. jest ona popsuta, 9. wskazuje południe magnetyczne. Na podstawie doświadczenia dochodzimy do wniosku, że pole magnetyczne powstaje wokół przewodnika gdy w nim 1. znajdują się elektrony, 2. wokół przewodnika z prądem nie ma pola magnetycznego, 3. płynie prąd elektryczny, 4. wokół przewodnika z prądem występuje pole magnetyczne, 5. nie wychyla się, 6. wychyla się, 7. cały czas wskazuje ten sam kierunek, 8. jest ona popsuta, 9. wskazuje południe magnetyczne.

Ruch igły magnetycznej w pobliżu przewodnikaprzewodniki prądu elektrycznegoprzewodnika, przez który płynie prąd elektryczny, informuje o występowaniu pola magnetycznego. Kierunek wychylenia igły zależy od tego, w którą stronę płynie prąd. Związek ten odkrył najprawdopodobniej Hans Christian OerstedHans Christian OerstedHans Christian Oersted, dlatego doświadczenie przedstawione na filmie nazywane jest doświadczeniem Oersteda.

Ciekawostka

Już w dawnych czasach zauważono, że żelazne przedmioty magnesują się pod wpływem uderzenia pioruna. Źródła historyczne podają, że doświadczenie Oersteda po raz pierwszy w 1802 r. przeprowadził włoski prawnik Gian Domenico Romagnosi [dżian domeniko romaniozi]. Opublikował on dwie prace dotyczące eksperymentu polegającego na dotykaniu igłą magnetyczną srebrnego łańcuszka połączonego drugim końcem ogniwem Volty. Efektem doświadczenia było odchylenie igły magnetycznej. Doświadczenie Romagnosiego opierało się jednak na oddziaływaniu elektrostatycznym.

R1askmglZuCf81
Ćwiczenie 2
Łączenie par. Na podstawie powyższego filmu oceń prawdziwość zdań.. Aby zbadać kształt pola magnetycznego wokół przewodnika z prądem, można posłużyć się opiłkami żelaza.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Aby wyznaczyć kierunek pola magnetycznego wokół przewodnika z prądem wystarczy zbliżyć do niego igłę magnetyczną.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Linie pole magnetyczne wokół przewodnika z prądem układają się tak samo jak wokół magnesu sztabkowego.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
Ćwiczenie 3

Czy zmiana kształtu przewodnika wpłynie na zmianę kształtu pola magnetycznego? Odpowiedź na pytanie zapisz w polu poniżej.

R1V1xTHYtEc1i
Wpływ kształtu przewodnika na pole magnetyczne.
RKO93FIsXo7Jy
(Uzupełnij).

Linie pola magnetycznego wokół przewodnika zwiniętego w pętlę zagęszczają się w jej wnętrzu. Jeśli drut zwiniemy wielokrotnie, to otrzymamy zwojnicę, a opiłki żelaza będą się układać w identyczny sposób jak wokół magnesu.

Zapamiętaj!

Wokół przewodnika, przez który płynie prąd, powstaje pole magnetyczne. Układ linii tego pola zależy od kształtu przewodnika. Kierunek pola magnetycznego zależy od tego, w którą stronę płynie prąd.

Elektromagnesy i ich zastosowanie

Występowanie pola magnetycznego wokół przewodnika z prądem ma szerokie zastosowanie w technice i przemyśle. Często wykorzystywane są urządzenia nazywane elektromagnesamielektromagneselektromagnesami. Elektromagnes składa się ze zwojnicy, rdzenia i źródła prądu.

R16nd5qoikqxq
Budowa elektromagnesu. Litery N i S na rysunku oznaczają bieguny północny i południowy elektromagnesu.
Źródło: Krzysztof Jaworski, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, licencja: CC BY 3.0.

Ważną rolę odgrywa ferromagnetyczny rdzeń elektromagnesu. W jego wnętrzu powstają domeny magnetyczne, wzmacniające pole magnetyczne zwojnicy. Zbudujmy elektromagnes i sprawdźmy, na jakiej zasadzie on działa.

Doświadczenie 1

Budowa elektromagnesu i badanie jego wpływu na różne substancje.

Co będzie potrzebne
  • miedziany przewód o długości 30-50 cm;

  • bateria 4,5 V;

  • gwóźdź;

  • igła magnetyczna (lub kompas);

  • drobne przedmioty np. spinacze, szpilki, pierścionek, kolczyki, gumka do ścierania, folia aluminiowa itp.;

  • 2 złączki, tzw. krokodylki.

Wskazówka

Możesz wykorzystać znajdujące się w wielu szkołach przewody zakończone wtyczkami oraz podstawkę do baterii i inne elementy znajdujące się w zestawach do nauki o elektryczności.

Instrukcja
  1. Na gwóźdź nawiń przewód tak, by jego końce można było połączyć z baterią.

  2. Połącz przewód z baterią.

  3. Za pomocą igły magnetycznej zbadaj pole magnetyczne wokół zwojnicy. Określ bieguny magnetyczne elektromagnesu.

  4. Odłącz przewód od baterii. Podłącz ponownie, ale zmień kierunek przepływu prądu.

  5. Ponownie zbadaj pole magnetyczne i określ bieguny magnetyczne elektromagnesu.

  6. Zbliżaj elektromagnes (przede wszystkim rdzeń) do małych przedmiotów.

Podsumowanie

Zidentyfikowałeś bieguny magnetyczne północny i południowy. Drobne przedmioty wykonane z ferromagnetyków (np. spinacze, szpilki) są najsilniej przyciągane przez bieguny elektromagnesu. Można więc stwierdzić, że pole magnetyczne wokół elektromagnesu jest podobne do pola magnesu sztabkowego.

Elektromagnesy mają różne zastosowanie. W składnicach złomu dźwigi elektromagnetyczne przenoszą wraki samochodów. Elektromagnesy stosuje się w zamkach elektrycznych. Gdy przez elektromagnes płynie prąd, wytwarzane jest pole magnetyczne, które silnie działa na metalowy (stalowy) element zamka (zasuwę). Powoduje to przesunięcie zasuwy i możliwość otwarcia drzwi. Po zamknięciu drzwi umieszczona odpowiednio sprężyna powoduje przesunięcie zasuwy i zablokowanie zamka. Zamek można otworzyć po ponownym podłączeniu prądu.

Najsilniejsze elektromagnesy znajdują zastosowanie w akceleratorachakceleratorakceleratorach służących do kontrolowania ruchu cząstek mających wysoką energię. Pole magnetyczne wytwarzane przez przewodniki z prądem do niedawna sterowało ruchem elektronów w kineskopach telewizyjnych i monitorach komputerowych.

Podsumowanie

  • Jeśli przez przewodnik płynie prąd, wokół tego przewodnika wytwarza się pole magnetyczne.

  • Kierunek linii sił pola magnetycznego można określić za pomocą igły magnetycznej.

  • Kierunek linii sił pola magnetycznego zależy od tego, w którą stronę płynie prąd elektryczny.

  • Układ linii sił pola magnetycznego wokół przewodnika z prądem zależy od kształtu przewodnika.

  • Wokół prostoliniowego przewodnika z prądem pole magnetyczne ma kształt współśrodkowych okręgów.

  • Pole magnetyczne wokół zwojnicy przypomina kształtem pole magnetyczne wokół magnesu sztabkowego.

  • Elektromagnes działa dzięki polu magnetycznemu wokół przewodnika z prądem.

  • Elektromagnes składa się ze zwojnicy i ferromagnetycznego rdzenia.

  • Elektromagnesy stosuje się m.in. w zamkach elektromagnetycznych i akceleratorach.

Doświadczenie 2
Problem badawczy

Czy elektromagnes i magnes działają wzajemnie jeden na drugi?

Hipoteza

Elektromagnes działa na magnes i magnes działa na elektromagnes.

Co będzie potrzebne
  • miedziany przewód o długości 30-50 cm;

  • bateria 4,5 V;

  • gwóźdź;

  • 2 złączki tzw. krokodylki;

  • magnes.

Instrukcja
  1. Zbuduj elektromagnes – nawiń przewód na gwóźdź tak, by jego końce można było połączyć z baterią.

  2. Zbadaj oddziaływanie magnesu i elektromagnesu – zbliż je do siebie biegunami jednoimiennymi i różnoimiennymi.

Podsumowanie

Elektromagnes wytwarza pole magnetyczne. Zbliżając magnes i elektromagnes biegunami jednoimiennymi zauważamy że się odpychają, natomiast jeśli zbliżymy je biegunami różnoimiennymi, to się przyciągają. Możemy więc wywnioskować, że między elektromagnesem i magnesem występuje oddziaływanie, zarówno przyciąganie, jak i odpychanie w zależności od ustawienia biegunów.

Biogram

Hans Christian Oersted9.03.1851Kopenhaga14.08.1777Rudkøbing
R1JkAfQibg0du
Hans Christian Oersted - duński fizyki i chemik
Źródło: Christian Albrecht Jensen, dostępny w internecie: commons.wikimedia.org, domena publiczna.

Hans Christian Oersted

[hans kristian ersted]
Odkrył, że prąd elektryczny powoduje powstawanie pola magnetycznego. Jak podają źródła historyczne, 21 kwietnia 1820 roku Oersted zauważył, że igła kompasu odchyla się od kierunku północnego, gdy przewód jest na przemian podłączany do baterii i odłączny od niej. To pozwoliło naukowcowi stwierdzić, że występuje jakiś związek między elektrycznością a magnetyzmem. Trzy miesiące później Oersted opublikował pracę, w której wykazał, że pole magnetyczne wokół przewodnika z prądem ma kształt okręgu.

Zadania podsumowujące lekcję

RMyZVKrVVuZIU2
Ćwiczenie 4
Dokończ zdanie, wybierając poprawną odpowiedź.
Jeśli przez przewód prostoliniowy płynie prąd i w pobliżu znajduje się kompas, to igła magnetyczna kompasu Możliwe odpowiedzi: 1. wychyliła się., 2. wskazuje północ., 3. wskazuje południe., 4. nie reaguje.
Źródło: Magdalena Grygiel <Magdalena.Grygiel@up.wroc.pl>.
R1OTfoEh6RZKq2
Ćwiczenie 5
Dokończ zdanie, wybierając poprawne odpowiedzi.
Własności pola magnetycznego wokół przewodnika, przez który płynie prąd można zbadać posługując się zestawem doświadczalnym, składającym się z: Możliwe odpowiedzi: 1. przewodnika., 2. źródła prądu np. baterii., 3. opiłków żelaza., 4. igły magnetycznej., 5. amperomierza., 6. woltomierza., 7. pasków folii aluminiowej.
Źródło: Magdalena Grygiel <Magdalena.Grygiel@up.wroc.pl>.
R1B0XmtWHLipY2
Ćwiczenie 6
Łączenie par. Określ prawdziwość zdań dotyczących pola magnetycznego wokół przewodnika, przez który płynie prąd. Przy każdym zdaniu w tabeli zaznacz „Prawda” albo „Fałsz”. . Wokół prostoliniowego przewodnika z prądem pole magnetyczne ma kształt współśrodkowych okręgów.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Kształt linii pola magnetycznego wokół przewodnika z prądem nie zależy od kształtu przewodnika.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
Źródło: Magdalena Grygiel <Magdalena.Grygiel@up.wroc.pl>.
2
Ćwiczenie 7

Na schemacie przedstawiono budowę elektromagnesu i oznaczono jego elementy cyframi 1-3.

RniyLT91XioWf
RYARMgySN0f3X
Wybierz i zaznacz zestaw, który prawidłowo opisuje powyższy schemat. Możliwe odpowiedzi: 1. 1 - rdzeń, 2 - źródło prądu, 3 - zwojnica, 2. 1 - źródło prądu, 2 - zwojnica, 3 - rdzeń, 3. 1 - rdzeń, 2 - zwojnica, 3 - źródło prądu, 4. 1 - źródło prądu, 2 - rdzeń, 3 - zwojnica
Rbs9xU9gN2T5N3
Ćwiczenie 8
Dokończ zdanie, wybierając poprawną odpowiedź.
Stalowy rdzeń wewnątrz zwojnicy z prądem zwiększa pole magnetyczne, ponieważ: Możliwe odpowiedzi: 1. pod wpływem pola magnetycznego zwojnicy następuje silne namagnesowanie rdzenia., 2. pod wpływem pola magnetycznego stali następuje uporządkowanie domen magnetycznych w zwojnicy., 3. stal jest ferromagnetykiem., 4. zwojnica przewodzi prąd.
Źródło: Magdalena Grygiel <Magdalena.Grygiel@up.wroc.pl>.

Słownik

akcelerator
akcelerator

urządzenie, które przyspiesza elektrony, protony i jony do bardzo dużych prędkości, tzn. bliskich prędkości światła (300000 kms).

elektromagnes
elektromagnes

magnes, którego pole magnetyczne powstaje w wyniku przepływu prądu elektrycznego. Jest to zwojnica, wewnątrz której znajduje się ferromagnetyczny rdzeń (np. ze stali, żelaza).

przewodniki prądu elektrycznego
przewodniki prądu elektrycznego

substancje, które przewodzą prąd, np. miedź, aluminium, złoto, elektrolity, zjonizowane gazy.

Hans Christian Oersted9.03.1851Kopenhaga14.08.1777Rudkøbing
R1JkAfQibg0du
Hans Christian Oersted - duński fizyki i chemik
Źródło: Christian Albrecht Jensen, dostępny w internecie: commons.wikimedia.org, domena publiczna.

Hans Christian Oersted

[hans kristian ersted]
Odkrył, że prąd elektryczny powoduje powstawanie pola magnetycznego. Jak podają źródła historyczne, 21 kwietnia 1820 roku Oersted zauważył, że igła kompasu odchyla się od kierunku północnego, gdy przewód jest na przemian podłączany do baterii i odłączny od niej. To pozwoliło naukowcowi stwierdzić, że występuje jakiś związek między elektrycznością a magnetyzmem. Trzy miesiące później Oersted opublikował pracę, w której wykazał, że pole magnetyczne wokół przewodnika z prądem ma kształt okręgu.