Polski czyn zbrojny podczas I wojny światowej

Mapa interaktywna pt. Polskie formacje zbrojne podczas I wojny światowej w latach 1914 - 1918. Mapa przedstawia obszar Europy Środkowej i Wschodniej podczas działań wojennych toczonych w latach 1914 - 1918. Obszar ten obejmuje europejską część Rosji, kraje nadbałtyckie (Estonia, Łotwa, Litwa), Białoruś, Ukrainę, Polskę, Rumunię, większą część Węgier. Od północy obszar ten dochodzi do Morza Bałtyckiego a od południa do Morza Czarnego Na mapie zaznaczono przebieg najważniejszych rzek: Wołgi, Dunaju, Dniestru, Dziwny, Wisły, Odry. Na mapie zaznaczono przebieg linii frontów, czyli miejsc, gdzie dochodziło do walk. Na przedstawionych obszarach toczyły się walki między wojskami rosyjskimi a niemieckimi i austriackimi. Linia frontu przesuwała się się z zachodu na wschód. W 1914 r. przebiegała na pograniczu między Niemcami a Rosją, a z czasem przesuwała się w głąb terytorium rosyjskiego. W 1918 r. w związku z wybuchem rewolucji bolszewickiej wojska niemieckie i austriackie zajęły pozycje w głębi terytorium rosyjskiego. Na mapie zaznaczone zostały działania polskich formacji wojskowych walczących na froncie wschodnim. Były to trzy Brygady Legionów Polskich walczące po stronie państw centralnych podczas wojny oraz formacje walczące po stronie Rosji: Legion Puławski, Dywizja Strzelców Polskich oraz trzy Korpusy Polskie. Na mapie zaznaczone zostały trzy miejsca bitew stoczonych na froncie wschodnim, w których brały udział oddziały polskie. Były to bitwy pod Jastkowem, pod Kostiuchnówką i pod Rokitną. W każdej z nich żołnierze narodowości polskiej odznaczyli się wielką odwagą. Mapa składa się z warstwy bazowej i 6 warstw dodatkowych. Opis warstwy bazowej: Mapa przedstawia fragment obszaru Europy Środkowo‑Wschodniej w latach 1914‑1918. Jego granice wyznaczają na północy wybrzeże Morza Bałtyckiego, na wschodzie góry Ural, na południu niewielki fragment wybrzeża Morza Czarnego w okolicach Odessy oraz północna część Półwyspu Bałkańskiego, na zachodzie - fragment terytorium Śląska, Wielkopolski i Pomorza. Na mapie zostały zaznaczone obszary następujących państw: Cesarstwa Niemieckiego (część północno‑wschodnia tego państwa), Cesarstwa Rosyjskiego wraz z Królestwem Polskim, wchodzącym w jego skład do wybuchu I wojny światowej, Cesarstwa Austro‑Węgierskiego oraz fragment terytorium Królestwa Rumunii. Na mapie umieszczone zostały niektóre miasta znajdujące się na terenie tych państw. Zaznaczone zostały linie frontu w latach: w sierpniu 1914 roku - pozycje wojsk rosyjskich tuż przed wybuchem wojny, rozciągające się wzdłuż zachodniej granicy Królestwa Polskiego; w kwietniu 1915 roku - linia frontu przebiegała przez obszar Królestwa Polskiego pozostawiając Warszawę na obszarze zajętym przez Rosjan, a dalej bezpośrednio na południe przez terytorium Królestwa Polskiego do granicy z Cesarstwem Austro‑Węgierskim w pobliżu Krakowa i dalej na południowy wschód aż do granicy z Królestwem Rumunii; w lipcu 1915 roku - przebiegała przez obszar Królestwa Polskiego zasadniczo na lewym brzegu Wisły, a dalej na terenie Cesarstwa Austro‑Węgierskiego przesunęła się na wschód; w sierpniu 1915 roku - przebiegała poza granicą Królestwa Polskiego, które zostało zajęte przez Niemców i Austriaków, a na terenie Cesarstwa Austro‑Węgierskiego wojska rosyjskie zajmowały już tylko niewielki fragment terytorium tego państwa; linia frontu od października 1915 do kwietnia 1916 roku - przebiega przez terytorium państwa rosyjskiego pozostawiając pod okupacją niemiecką i austriacką obszary Królestwa Polskiego, Litwy i Białorusi; w lipcu 1917 roku - linia frontu przesunęła się na wschód w związku z sukcesami wojsk rosyjskich, w 1918 roku - linia frontu przesunęła się daleko na wschód, pozostawiając w zasięgu okupacji niemieckiej i austriackiej ziemie polskie, litewskie, białoruskie, ukraińskie oraz zachodniej Rosji. jest to najdalszy zasięg wojsk niemieckich i austriackich podczas I wojny światowej. Warstwy dodatkowe: ● Warstwa 1 - Działania Legionów Polskich w latach 1914‑1917. Mapa przedstawia przemarsze i działania trzech brygad Legionów Polskich w latach 1914 - 1917. I Brygada działała głównie na obszarze Królestwa Polskiego podczas działań wojennych w latach 1914‑1916. II Brygada walczyła na obszarze Galicji, w Karpatach i na Bukowinie. III Brygada Legionów walczyła w latach 1915 - 1917 na obszarach Królestwa Polskiego i na Wołyniu. Wszystkie trzy brygady jednocześnie wzięły udział w walkach na Wołyniu, nad rzeką Styr. Na warstwie 1 znajdują się 3 punkty z dodatkowymi informacjami: ► Punkt 1 - Bitwa pod Jastkowem. Bitwa pod Jastkowem to największa bitwa stoczona przez Legiony Polskie na terenie Królestwa Polskiego. Została stoczona w dniach 31.07 - 3.08.1915 r. z wojskami rosyjskimi. Odbyła się w ramach operacji wojsk austro‑węgierskich i niemieckich, które wypierały z obszaru Królestwa armię rosyjską. Wzięły w niej udział cztery pułki piechoty Legionów. Ostatecznie wojska rosyjskie wycofały się. W bitwie zginęło ok. 90 legionistów, a ponad 300 zostało rannych. Punkt z dodatkowymi informacjami zawiera również grafikę: Obraz przedstawia grupę kilkudziesięciu żołnierzy, którzy podrywają się i wybiegają z okopów. Są oni ubrani w mundury wojskowe a na głowach mają czapki używane w Legionach (tzw. maciejówki). Żołnierze trzymając oburącz karabiny biegną w stronę wroga. Na obrazie widoczne są wybuchy pocisków artyleryjskich. Widać, że niektórzy żołnierze zostali ranni lub zabici. ► Punkt 2 - Bitwa pod Kostiuchnówką . Bitwa pod Kostiuchnówką była największą bitwą w dziejach Legionów Polskich. Została ona stoczona przez trzy brygady legionowe podczas walk nad Styrem na Ukrainie w dniach 4 - 6.07.1916 r. Bitwa miała charakter działań opóźniających natarcie prowadzone przez wojska rosyjskie (w ramach tzw. ofensywy Brusiłowa). Naprzeciw 5,5 tys. legionistów stanęło 13 tys. żołnierzy rosyjskich. Oddziały polskie musiały się wycofać, lecz nie dopuściły do przerwania linii frontu. Poniosły przy tym duże straty, które wyniosły ok. 2 tys. zabitych i rannych. Punkt z dodatkowymi informacjami zawiera również grafikę: Zdjęcie przedstawia grupę kilkunastu żołnierzy Legionów Polskich. Stoją oni w głębokim okopie, opierając się o jego przedpiersie. Trzymają przed sobą oparte o ziemię karabiny. ► Punkt 3 - Bitwa pod Rokitną. Bitwa pod Rokitną (albo szarża pod Rokitną) miała miejsce 13.06.1915 r. Podczas walk na terenie Besarabii z wojskami rosyjskimi. 2 szwadron kawalerii wchodzący w skład II Brygady Legionów Polskich na rozkaz dowódcy wojsk austriackich dokonał szarży na okopy wojsk rosyjskich, wspierając nacierającą piechotę. Spośród 64 ułanów biorących udział w szarży przeżyło sześciu. Punkt z dodatkowymi informacjami zawiera również grafikę: Obraz Wojciecha Kossaka przedstawia scenę z szarży kawalerzystów podczas bitwy pod Rokitną. Malarz dążył do oddania dynamizmu walki. Przedstawiony został moment, kiedy jeźdźcy przeskakują nad okopami, w których siedzą rosyjscy żołnierze. Kawalerzyści wychylając się z sideł tną szablami piechurów. Na zrytym pociskami polu widać przewrócone konie i leżących bezwładnie zabitych. ● Warstwa 2 - Działania Legionu Puławskiego w latach 1914 - 1916 . Mapa przedstawia powstanie i działania Legionu Puławskiego. Była to jednostka sformowana w szeregach armii rosyjskiej. Oddziały Legionu z miejsca koncentracji nad Wisłą (Dęblin, Puławy) przemaszerowały na wschód przez teren Królestwa Polskiego i wkroczyły na obszar Cesarstwa Rosyjskiego. Tam też oddziały te zostały rozwiązane. ● Warstwa 3 - Działania Dywizji Strzelców Polskich w 1917 r. . Polska Dywizja Strzelców została sformowana w głębi Rosji w okolicach Biełgorodu. Wykonują rozkazy dowództwa rosyjskiego, oddział ten przemieszczał się po terenie Rosji i ostatecznie został zlikwidowany. ● Warstwa 4 - Działania I Korpusu Polskiego w latach 1917 - 1918. Mapa przedstawia miejsca formowania i przemarsze I Korpusu Polskiego. Powstał on w Rosji z żołnierzy narodowości polskiej służącej w szeregach armii rosyjskiej i ostatecznie w chaosie trwającym na obszarach frontu wschodniego po wybuchu rewolucji rosyjskiej opanował tereny w okolicach Bobrujska (Białoruś). Terytorium kontrolowane przez I Korpus Polski po umowie z Niemcami w lutym 1918 r. obejmowało rejon w pobliżu miast Mohylew i Bobrujsk. ● Warstwa 5 - Działania II Korpusu Polskiego w latach 1917‑1918. II Korpus Polski był z żołnierzy polskich służących w armii rosyjskiej, po wybuchu rewolucji lutowej w Rosji w 1917 r., oddziały tworzono na obszarze Rumunii i Besarabii w 1917 r. Z różnych miejsc na terenie Rumunii oddziały wchodzące w skład II Korpusu Polskiego przemieściły się na teren Cesarstwa Rosyjskiego w jedno miejsce będące rejonem koncentracji. Było to miasto Kaniów na Ukrainie. ● Warstwa 6 - Działania III Korpusu Polskiego w latach 1917 - 1918. Oddziały III Korpusu Polskiego formowane były z żołnierzy polskich służących w armii rosyjskiej. Po wybuchu rewolucji lutowej w Rosji w 1917 r., oddziały powstawały na terenie Ukrainy. Z różnych miejsc na terenie Ukrainy oddziały wchodzące w skład III Korpusu Polskiego przemieściły się w jedno miejsce miasto Janów na Ukrainie, będące rejonem koncentracji.