Pomagamy misjom - scenariusz
Pomagamy misjom
1. Cele lekcji
a) Wiadomości
Uczeń zna pojęcia: misjonarz, misje, kontynent.
Uczeń rozumie:
- potrzebę włączenia się w dzieło misyjne Kościoła,
- potrzebę wyrzeczenia się w celu wspierania i niesienia pomocy drugim,
- co to znaczy być potrzebnym dla innych.
b) Umiejętności
Uczeń włącza się w działanie misyjne wspólnoty Kościoła w wymiarze duchowym, przez modlitwę i w wymiarze materialnym poprzez umiejętność dobrowolnej rezygnacji z rzeczy materialnych na rzecz misji.
2. Metoda i forma pracy:
metoda „burzy mózgów”, indywidualna i grupowa.
3. Środki dydaktyczne
Zestaw komputerowy, prezentacja multimedialna, karty pracy.
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Modlitwa.
Wprowadzenie:
Katecheta prezentuje dzieciom przygotowaną wcześniej prezentację multimedialną „Kontynenty i ich mieszkańcy” i zapoznaje uczniów z ogólnym zarysem poszczególnych kontynentów i różnorodnością ras ludzkich. (slajdy 1‑13)
b) Faza realizacyjna
Katecheta zwraca uwagę, że każdy ma swoje problemy, które dotykają nawet ich samych. Najczęściej są to niespełnione marzenia np. brak bardzo drogiego roweru, komputera, gry komputerowej, niemożność wyjazdu na wakacje, czy wycieczkę itp. Podkreśla, że każdy z nas liczy na spełnienie tych pragnień.
Uczniowie wykonują zadanie 1 z karty pracy. (Narysuj swoje największe marzenie. Co chciałbyś dostać?)
Rozmowa na temat rysunków.
Jakie oczekiwania mają nasi rówieśnicy na innych kontynentach świata, często o innym kolorze skóry? Spróbujcie dokończyć zdania. (slajdy 14‑18)
Jesteśmy smutni, bo ….
Musimy ciężko pracować na …
Chciałbym …
Odpowiedzi dzieci.
Prezentacja slajdu 19 CZEKAM… Jakie oczekiwania mają nasi mali przyjaciele, których dziś poznaliśmy?
Rozmowa z dziećmi i dokończenie slajdu ….NA DOBRĄ NOWINE O Jezusie.
Kto zaspakaja ich oczekiwania? Są tacy ludzie, którzy niosą Dobrą Nowinę o Jezusie. Aby dowiedzieć się, o kim mówię, rozwiążemy zadanie 2. z karty pracy.
Dzieci rozwiązują rebus, hasło: misjonarz.
Kto to jest misjonarz?
Wypowiedzi dzieci.
Podsumowanie: Bóg Ojciec posłał do ludzi swego Syna, a Jezus, gdy wstąpił do nieba, posłał Apostołom Ducha Świętego. Z tych posłań zrodził się Kościół, który dziś też posyła nas słowami: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody” (Mt 28,18). To posłanie Boga nazywamy misją a ludzi posyłanych – misjonarzami.
Pokaz slajdu nr 20
Opowiadanie katechety na temat misjonarzy (język, wykonywana praca na misjach).
Opowiadanie „Tajemnica szczęścia” Bruno Ferrero.
TAJEMNICA SZCZĘŚCIA:
„Helenka bardzo lubiła przechadzać się po lesie. Była dziewczynką miłą ale trochę roztargnioną, a las za wsią stał się jej ulubionym schronieniem. Pewnego dnia zobaczyła w lesie motyla zaplątanego w jeżynach. Uwolniła go, uważając bardzo, by nie uszkodzić mu wspaniałych skrzydeł. Motyl pofrunął, jednak nagle powrócił i zmienił się w cudowną wróżkę. Helenka otworzyła buzię ze zdumienia, gdyż dotychczas widywała wróżki jedynie na obrazkach w książkach dla dzieci.
- Chcę odwdzięczyć ci się za twą dobroć – powiedziała - dlatego spełnię twoje największe marzenie.
Dziewczynka zastanowiła się przez chwilę, a potem odpowiedziała:
- Chcę być szczęśliwa!
Wróżka pochyliła się nad nią, coś powiedziała jej do ucha i znikła. Helenka dorosła I nikt we wsi nie był szczęśliwszy od niej. Gdy pytano o tajemnicę jej radości, uśmiechała się tylko i mówiła:
- Postępowałam tak, jak mi poradziła dobra wróżka.
Lata mijały i Helenka zestarzała się, ale była najmilszą i najszczęśliwszą staruszką we wsi. Sąsiedzi, jak również jej wnuki obawiali się, że cudowna tajemnica szczęścia umrze razem z nią.
- Zdradź nam, co powiedziała ci wróżka- błagali.
Wreszcie pewnego dnia wspaniała staruszka uśmiechając się powiedziała:
- Wróżka oznajmiła mi, że wszyscy, choć może nie zdają sobie z tego sprawy, potrzebują mnie.”
Następnie katecheta zadaje pytanie:
Dlaczego, Helenka czuła się szczęśliwa? (Bo czuła się potrzebna)
Helenka czuła się szczęśliwa, bo czuła się potrzeba. Być potrzebnym, czyli ofiarnie pomagać. Tak robią misjonarze – pomagają tym, którzy nie znają Jezusa. My też potrzebni jesteśmy misjom.
Co możemy zrobić dla misji?
„Burza mózgów” zapis wypowiedzi dzieci na tablicy.
Uzupełnienie zadanie 3. z karty pracy wypisanymi pomysłami na tablicy
(modlitwa, pomoc materialna).
c) Faza podsumowująca
Wypracowanie działania
Kto pamięta, na jaki cel były zbierane w ubiegłą niedzielę pieniążki przed Kościołem?
Powinniśmy pamiętać o misjach zawsze, ale okres Wielkiego Postu jest szczególnym czasem. Często robimy sobie jakieś postanowienia wielkopostne, może to być właśnie postanowienie związane z misjami. Np. modlitwa w intencji misji, może Droga Krzyżowa ofiarowana za tych, co Jezusa nie znają, albo skarbonka, do której będziesz wrzucał drobne pieniążki zamiast kupić sobie chipsy czy lizaka.
Prezentacja slajdów 21‑25
Zadanie 4. z karty pracy.
5. Bibliografia
Bruno Ferrero „Tajemnica szczęścia” w: Historie, wyd. Salezjańskie, Warszawa 1996, s. 113.
6. Załączniki
a) Karta pracy ucznia –Pomagamy misjom
b) Zadanie domowe
Zadanie 5 z karty pracy