Pomiar wysokości pagórka oraz wyznaczanie poziomicy w terenie

Cele lekcji:

Przypomnienie pojęcia poziomicy.

Utrwalenie pojęcia wysokości względnej.

Orientowanie się w terenie przy pomocy planu miasta.

Osiągnięcie umiejętności dokonania pomiaru wysokości wzgórza.

Rozpoznanie w krajobrazie wprowadzonych przez człowieka zmian i ocena ich wpływu na środowisko naturalne.

Środki dydaktyczne:

Plan miasta, notatnik, niwelator, sznur, plakietki, miarka.

Metody i formy pracy:

obserwacja bezpośrednia i pomiary w terenie,

praca indywidualna i zespołowa.

Przebieg lekcji:

a) Faza wprowadzająca:

Zbiórka przed budynkiem szkoły.

Zapoznanie uczniów z tematem zajęć i celem zajęć terenowych.

Przypomnienie pojęcia „wysokość względna”.

Rozdanie uczniom mapy (planu) miasta.

Odszukanie na nim szkoły oraz miejsca, w które mają się udać uczniowie wraz z nauczycielem.

Zapoznanie uczniów z przyrządem do pomiaru wysokości względnej (niwelatorem).

b) Faza realizacyjna:

Pomiar wysokości względnej wybranego wzniesienia.

1. Nauczyciel stawia problem do rozwiązania: Jak za pomocą niwelatora można zmierzyć wysokość względną wzniesienia?Uczniowie oglądają przyrząd i wysuwają wnioski.

2. Nauczyciel omawia budowę niwelatora i mówi, jak należy się nim posługiwać.

3. Uczniowie pod kierunkiem nauczyciela ustawiają niwelator. Ramię przyrządu musi być ustawione poziomo, co sprawdzamy za pomocą poziomicy. Statyw ustawiamy prostopadle do podłoża, co sprawdzamy za pomocą pionu.

4. Pomiar wysokości względnej:

• Uczniowie ustawiają u podnóża pagórka niwelator mający 1 m wysokości.

• Uczniowie kierują ramię niwelatora w stronę stoku, a na tak określonym miejscu staje jeden uczeń. Wtedy odchylamy ramię niwelatora w lewo i w prawo. Na wytyczone w ten sposób punkty udają się kolejni uczniowie. Po stwierdzeniu, że stoją oni na jednakowej wysokości, pozostali uczniowie przeciągają sznurek łączący miejsca, na których stoją uczniowie.

• Zapoznanie uczniów z pojęciem poziomicy (sznurek łączący punkty, na których stoją dzieci tworzy linię, czyli poziomicę).

• Przeniesienie niwelatora na miejsce, gdzie stoi jeden z uczniów. Ponownie należy wyznaczyć punkty na wzgórzu, a następnie połączyć je sznurkiem tak, by utworzyć poziomicę. Czynność powtarzamy aż do szczytu wzgórza (jeżeli ostatni odcinek mierzonej wysokości będzie mniejszy od 1 m, wówczas na szczycie stawiamy łatę mierniczą i, celując jak poprzednio, odczytujemy na niej wysokość).

5. Mierzymy odległości między poziomicami. Uczniowie stwierdzają, że bliżej wierzchołka odległości między poziomicami zmniejszają się. Nauczyciel wyjaśnia, że na łagodnym stoku odległość między poziomicami jest większa niż na zboczu stromym.

6. Uczniowie zapisują wyniki pomiarów między poziomicami i wysuwają wnioski.

7. Uczniowie sporządzają szkic pagórka.

Przykładowy rysunek:

R16NpZceVl07B

8. Uczniowie obliczają wysokość względną pagórka.

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel zadaje uczniom pytania podsumowujące:

• Jaki przyrząd służy do pomiaru wysokości względnej? (niwelator)

• Co to jest wysokość względna? (wysokość wierzchołka mierzona od jego podłoża)

• Co to są poziomice? (linie łączące punkty leżące na jednakowej wysokości)

2. W drodze powrotnej do szkoły nauczyciel rozmawia z uczniami na temat zmian wprowadzonych przez człowieka na tym terenie i ich skutków dla środowiska.

3. Zadanie pracy domowej.

4. Podsumowanie pracy uczniów.

Praca domowa:

Przepisać do zeszytu wnioski z wycieczki oraz narysować szkic pagórka.