Powtórzenie wiadomości o dramacie

- utrwalenie najważniejszych pojęć związanych z dramatem,

Umiejętności

Uczeń:

- zna definicję dramatu,

- zna podstawowe cechy dramatu,

- zna pochodzenie dramatu,

- zna podstawowe informacje dotyczące dramatu antycznego,

- umiejscawia w czasie historycznym wydarzenia z przeszłości,

- tworzy poprawne konstrukcje zdaniowe,

- kształci logiczne myślenie,

- sprawnie posługuje się słownikami.

Metoda i forma pracy

Metody:

- burza mózgów,

- dyskusja,

- pogadanka,

Formy pracy:

- indywidualna,

- zbiorowa.

Środki dydaktyczne

Podręczniki, słowniki, karty pracy.

Nauczyciel wita uczniów. Wprowadzając ich w tematykę zajęć, zadaje im pytanie, czym właściwie jest dramat. Rozmowa na temat znaczenia słowa dramat i rozumienia go na różnych płaszczyznach. Wspólnie poszukują odpowiedzi na to pytanie. Pomocne mogą w tym być słowniki.

Faza realizacyjna

1. Po zapisaniu tematu nauczyciel wyjaśnia uczniom, że celem dzisiejszych zajęć jest powtórzenie i usystematyzowanie ich wiedzy w zakresie dramatu. Nauczyciel stara się w sposób interesujący przybliżyć uczniom czasy antyczne i początki teatru antycznego. Wspomaga się tych działaniach materiałami poglądowymi, ilustracjami, prezentacjami, publikacjami. Wspólnie z uczniami przywołuje informacje dotyczące dramatu i jego rozwoju na przestrzeni wieków. Nauczyciel ma wspomagać uczniów, nakierowywać ich na właściwy tok myślenia, wskazywać różne ścieżki docierania do poprawnych odpowiedzi. Wykorzystuje ten temat również jako możliwość sprawdzenia, w jakim stopniu uczniowie opanowali posługiwanie się słownikami.

2. Wiadomości, które powinny zostać zgromadzone na zajęciach:

Dramat:

1. utwór literacki, którego akcja przedstawiona jest w dialogach i monologach, przeznaczony do wystawienia na scenie,

2. jeden z trzech głównych rodzajów literackich (obok epiki i liryki),

3. nieszczęście dotykające kogoś, *

* Definicja została zaczerpnięta ze Słownika języka polskiego pod redakcją M. Szymczaka, PWN.

Dramat jest rodzajem literackim obejmującym utwory przeznaczone do wystawienia na scenie.

Źródła współczesnego dramatu sięgają procesji dionizyjskich w starożytnej Grecji.

Dramat zbudowany jest z aktów, scen i odsłon. Główny tekst zapisany jest w postaci dialogów i monologów. Występuje w nim również tekst poboczny, tzw. didaskalia, czyli wskazówki dla czytelników, reżyserów i aktorów. Dramat wyróżnia brak narratora oraz wyrazista i wartka akcja. Bohaterowie prezentowani są przez słowa i czyny. Niezwykle istotna jest zasada trzech jedności: miejsca, czasu i akcji. Akcja trwająca 24 godziny, jedno miejsce wydarzeń i jeden problem, wątek główny. W dramacie obecny jest również konflikt dramatyczny, czyli taki układ zdarzeń, który zakłada walkę o przeciwstawne cele a zaangażowani są w nim wszyscy bohaterowie. Źródłem konfliktu są dwaj kontrastowi bohaterowie o sprzecznych dążeniach. Klasyczny przebieg akcji w dramacie to: ekspozycja, zawiązanie akcji, rozwój akcji, punkt kulminacyjny, rozwiązanie akcji.

Dramat dzielimy na: komedię, tragedię i dramat właściwy.

3. Następnie uczniowie uzupełniają test ze znajomości wiadomości dotyczących dramatu.

5. 1. Podsumowanie przeprowadzonych zajęć. Nauczyciel przypomina cele dzisiejszej lekcji i dokonuje podsumowania wiadomości na temat dramatu.

   2. Następnie nauczyciel zadaje uczniom pracę domową.

5. Bibliografia

Nagajowa M., ABC metodyki języka polskiego, Warszawa 1995.

Nasiłkowski S., Metody nauczania, Toruń 1997.

Nagajowa M., Nauka o języku dla nauki języka, Kielce 1994.

Szymczak M., Słownik języka polskiego, t I‑III, Warszawa 1994, PWN.