1. Charakterystyka modelu

a) Rysunek modelu

Występują dwa rodzaje rysunków obrazujących zewnętrzną formę modelu wyrobu futrzarskiego tj. rysunek żurnalowy i rysunek modelowy. Rysunek żurnalowy stanowi podstawę do wykonania rysunku modelowego, który jest istotną częścią dokumentacji. Rysunek modelowy przedstawia zarówno ogólną linię modelu jak też wszystkie jego szczegóły zdobnicze i konstrukcyjne. Jest najbardziej komunikatywnym dokumentem, pokazuje model wyrobu kuśnierskiego z przodu i z tyłu.

b) Opis modelu

Futro damskie o przeznaczeniu jesienno–zimowym wykonane z błamu karakułowego

Długość sięga linii kolan.
Na środku przodu 4 wiązania pełniące funkcję zapięcia.
W przodzie i tyle cięcia dopasowujące od linii ramion do linii dołu.
Krawędzie środka przodu oraz dołu wykończone brązowym futrem.
W podkrój szyi wszyty kaptur.
Krawędź kaptura wykończona brązowym obszyciem.
Szerokość obszycia kaptura oraz środka przodu i dołu wynosi 6 cm.
Na bokach przodu poniżej linii talii kieszenie nakładane.
Górna część kieszeni wykończona brązowym futrem.
Szerokość obszycia kieszeni wynosi 4 cm.
Rękawy długie, dwuczęściowe.
Do dołu rękawów doszyte mankiety z brązowego futra.
Szerokość mankietów wynosi 8 cm.
W przodzie 8 ozdobnych guzików.

c) Charakterystyka zewnętrznego kształtu

2. Konstrukcja modelu

a) Opracowywanie konstrukcji i modelowanie futra

Zestaw szczegółowych wymiarów, które w dostatecznym stopniu charakteryzują fizyczną budowę człowieka, z podziałem na grupy modelowe i typy figur znajduje się w tabelach wymiarów.

Wymiary podstawowe określone na podstawie tabeli wymiarów szczegółowych kobiet stanowią istotny element opracowania konstrukcji i modelowania form odzieży futerkowej.

Proces przebiega w dwóch etapach:

• budowa siatki konstrukcyjnej na podstawie linii prostych, punktów i odcinków konstrukcyjnych,

• budowa form konstrukcyjnych na podstawie konturowych linii konstrukcyjnych.

Modelowanie – polega na kształtowaniu linii konturowych i linii cięć form modelowych tak, aby otrzymane elementy odzieżowe, składające się na całość wyrobu odzieżowego odpowiadały pod względem proporcji i kompozycji projektowi modelu.

Standardowe konstrukcje oparte są na pomiarach antropometrycznych. Na podstawie tych pomiarów, stosując stałe wzory oblicza się odcinki konstrukcyjne. Do obliczonych odcinków powierzchni ciała dodaje się luzy. Luz w odzieży futrzarskiej, czyli dodatek konstrukcyjno‑modelowy, to różnica między wymiarami ciała a wymiarami projektowanej odzieży futrzarskiej.

Po wykonaniu obliczeń poszczególnych odcinków konstrukcyjnych wykreśla się siatkę konstrukcyjną, czyli ślady płaszczyzn antropometrycznych. Siatkę konstrukcyjną wykreśla się najczęściej w formie prostokąta. Po wykreśleniu siatki konstrukcyjnej przystępuje się do modelowania form odzieży.

b) Wykaz elementów składowych modelu

Zestawienie składowych części konstrukcyjnych jest pomocniczym dokumentem w procesie technologicznym wytwarzania wyrobów.

c) Wykaz szablonów

Komplet szablonów podstawowych wzoru futra, wykonany na wymiary danej grupy typologicznej.

3. Analiza i wybór metod wytwarzania wyrobu

a) Rysunek technologiczny futra damskiego

Rysunki techniczne przedstawiające sposób łączenia elementów wyrobu w wyrób nazywane są rysunkami technologicznymi. Szwy wykreśla się graficznie, przedstawiając warstwy materiału i sposób łączenia.

Ze względu na przeznaczenie szwy dzieli się na:

• łączące, za pomocą których są połączone warstwy wykrojów jednego lub więcej elementów odzieżowych,

• brzegowe, stanowiące wykończenie krawędzi wykrojów elementów odzieżowych lub wykrojów odzieżowych.

b) Chronologiczne zestawienie elementów Wszystkie zabiegi i czynności niezbędne do wykonania futra damskiego wyszczególnia się w układzie chronologicznym.