E-materiały do kształcenia zawodowego

Planowanie procesów metalurgicznych

MTL.05. Organizacja i prowadzenie procesów metalurgicznych - Technik przemysłu metalurgicznego 311708

bg‑cyan

Procesy metalurgiczne i stosowane w nich urządzenia

GALERIA ZDJĘĆ

1
Rrjl1AJyO7sSE1

Ilustracja numer 1. Spust surówki z Wielkiego Pieca.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiony jest spust surówki z Wielkiego Pieca. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono rynnę spustową. Koryto wyłożone materiałem ogniotrwałym, którym surówka transportowana jest po spuście z Wielkiego Pieca do kadzi mieszalnikowych typu torpedo.
Cyfrą 2 oznaczono surówkę żelaza. Produkt końcowy procesu wielkopiecowego, stop żelaza z węglem i innymi pierwiastkami, w którym zawartość węgla wynosi powyżej 2,11% a w praktyce wielkopiecowej od 3,8% dla surówek odlewniczych do 4,7% dla surówek przeróbczych.
W centralnej części zdjęcia widoczne jest koryto. Koryto biegnie od lewej strony do prawej. Koryto jest oznaczone po lewej stronie cyfrą jeden. W korycie płynie rozgrzana surówka. Surówka ma złoty kolor. Surówka jest oznaczona cyfrą dwa.
Znad surówki unosi się para. W tle widać czarne ściany.

Ilustracja numer 2. Ładowanie złomu do konwertora tlenowego.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono ładowanie złomu do konwertora tlenowego. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono kosz załadowczy. Metalowy zbiornik w kształcie koryta, w którym umieszcza się złom wsadowy do procesu konwertorowego. Przemieszczany i obsługiwany jest za pomocą suwnicy.
Cyfrą 2oznaczono konwertor tlenowy. Urządzenie, służące do usunięcia niepożądanych domieszek z kąpieli metalowej poprzez ich utlenianie za pomocą lancy tlenowej.
Na rysunku widoczne jest duże urządzenie mechaniczne kształtem przypominające prostopadłościan. Ściany urządzenia zbudowane są ze stali na powierzchni której widoczna jest kratownica. Na przedniej ścianie zamykającej otwór naniesiona jest cyfra jeden. Na stalowej ramie widocznej przez otwór znajduje się cyfra dwa.

Ilustracja numer 3. Ładowanie surówki do konwertora tlenowego.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono ładowanie surówki do konwertora tlenowego. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono kadź surówkową. Stalowy zbiornik wyłożony materiałem ogniotrwałym służący do transportu ciekłej surówki o określonej objętości, odlanej z kadzi torpedo, do konwertora tlenowego.
Cyfrą 2 oznaczono konwertor tlenowy. Urządzenie, służące do usunięcia niepożądanych domieszek z kąpieli metalowej poprzez ich utlenianie za pomocą lancy tlenowej.
Z prawej strony zdjęcia widoczna jest kadź surówkowa oznaczona cyfrą jeden. Kadź jest dużym zbiornikiem o kształcie przypominającym wiadro. Podwieszona jest na dwóch zaczepach. Kadź jest nachylona w stronę otworu wlotowego znajdującego się w ścianie konwertora. Z kadzi wylewa się rozżarzona ciecz. Na bocznej ścianie konwertora widoczna jest cyfra dwa.

Ilustracja numer 4. Hala złomu.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono halę złomu. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono złom składowany według klas w zasiekach. Złom stalowy to podstawowy materiał wsadowym do produkcji stali w piecu łukowym, jest głównym materiałem wnoszącym żelazo do procesu wytopu. Składowany w zasiekach według klas złomu, określonych przez przepisy wewnętrzne przedsiębiorstwa w oparciu o normę PN-85/H-15000.
Cyfrą 2 oznaczono suwnicę przemysłową z chwytakiem czerpakowym. Suwnica składa się z dwóch równoległych szyn osadzonych na podłużnych belkach dwuteowych przymocowanych do przeciwległych stalowych słupów za pomocą wsporników. Suwnica posiada zwykle kilka napędów: ruchu mostu kierunku podłużnym, ruchu wciągnika kierunku poprzecznym oraz podnoszenia chwytaka kierunku pionowym.
Cyfrą 3 oznaczono chwytak czerpakowy. Chwytak stanowi wyposażenie suwnicy, służy do przeładunku materiałów masowych, kawałkowych.
Na zdjęciu widoczny jest duża hala przemysłowa. W centralnej części hali znajduje się klatka schodowa. Klatka prowadzi na galerię po lewej stronie zdjęcia. Pod galerią zawieszona jest suwnica. Suwnica jest oznaczona cyfrą dwa Na linach zawieszony jest chwytak. Chwytak zbudowany jest z zamykających się elementów o wyglądzie przypominającym pazur. Na chwytaku widoczna jest cyfra trzy. Pod chwytakiem składowany jest złom. Złom znajduje się pomiędzy betonowymi ściankami ograniczającymi jego przemieszczanie. Na słomie widoczna jest cyfra jeden. Po prawej stronie suwnicy widoczna jest inna hałda złomu.

Ilustracja numer 5. Rozładunek złomu.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono rozładunek złomu . Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono ciągnik siodłowy z naczepom dostarczającą złom do magazynu. Złom dostarczony jest na magazyn złomu za pomocą kolei oraz transportu samochodowego. Złom na wjeździe do huty jest ważony na wadze samochodowej lub kolejowej oraz kontrolowany radiologicznie. W trakcie rozładunku złom jest segregowany na poszczególne klasy przez kontrolerów złomu, oraz usuwane są zanieczyszczenia, akumulatory, pojemniki zamknięte oraz inne przedmioty niebezpieczne.
Cyfrą 2 oznaczono samobieżną maszynę wyposażoną w czerpak do rozładunku złomu. Rozładunek odbywa się do zasieków (przy czym każda klasa posiada odrębny zasiek) lub na składowisko zewnętrzne.
W centralnej części zdjęcia widoczny jest ciągnik samochodowy z przyłączoną niebieską naczepą. Na naczepie znajduje się cyfra jeden. Na naczepę ładowany jest złom. Złom ładowany jest za pomocą maszyny wyposażonej w ramie na końcu którego zawieszony jest czerpak. Na ramieniu znajduje się cyfra dwa. Maszyna ładująca stoi za naczepą.
W tle zdjęcia widać duży budynek przemysłowy.

Ilustracja numer 6. Załadunek kosza wsadowego.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono załadunek kosza wsadowego. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono złom k według klas w zasiekach. Złom stalowy to podstawowy materiał wsadowym do produkcji stali w piecu łukowym, jest głównym materiałem wnoszącym żelazo do procesu wytopu. Składowany w zasiekach według klas złomu, określonych przez przepisy wewnętrzne przedsiębiorstwa w oparciu o normę PN-85/H-15000.
Cyfrą 2.
Cyfrą 2 oznaczono kosz wsadowy. Z zasieków przy pomocy suwnic wyposażonych w czerpaki lub elektromagnesy złom, ładowany jest do koszy wsadowych, które transportowane są wozami wsadowymi z hali Magazynu Złomu do hali pieców. Oprócz złomu do zestawienia wsadu stosowane jest wapno hutnicze oraz węgiel (materiały żużlotwórcze i nawęglające). Całość wsadu do pieca ładowana jest za pomocą trzech koszy.
Cyfrą 3 oznaczono suwnicę przemysłową z chwytakiem czerpakowym. Suwnica składa się z dwóch równoległych szyn osadzonych na podłużnych belkach dwuteowych przymocowanych do przeciwległych stalowych słupów za pomocą wsporników. Suwnica posiada zwykle kilka napędów: ruchu mostu w kierunku podłużnym, ruchu wciągnika w kierunku poprzecznym oraz podnoszenia chwytaka w kierunku pionowym.
W centralnej części zdjęcia widoczny jest niebieski kosz wsadowy oznaczony cyfrą dwa. Kosz jest w kształcie prostopadłościennego zbiornika. Zbiornik znajduje się pomiędzy dwoma rampami załadowczymi. Nad koszem widoczna jest suwnica. Suwnica wyposażona jest w zawieszony chwytak. W chwytaku widoczny jest ładowany na naczepę złom. Suwnica oznaczona jest cyfrą trzy. Po prawej stronie zdjęcia znajduje się złom. Złom umieszczony jest pomiędzy betonowymi przegrodami. Na złomie widoczna jest cyfra jeden.
Rampa załadowcza znajduje się przed dużym budynkiem przemysłowym.

Ilustracja numer 7. Transport kosza wsadowego do pieca łukowego.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono transport kosza wsadowego do pieca łukowego. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono kosz wsadowy. Piece średniej lub dużej pojemności ładowane są koszami zamykanymi od dołu odchylanymi na bok półczaszowymi segmentami. Dwa segmenty półczaszowe wykonane są z blach stalowych i zamocowane na bolcach w dolnej części cylindrycznej, co umożliwia ich odchylanie na boki podczas wysypywania złomu. Odchylanie realizowane jest przy użyciu linek stalowych podczepionych do haka suwnicy.
Cyfrą 2 oznaczono elektryczny piec łukowy. Piec elektryczny, w którym wsad nagrzewany jest łukiem elektrycznym wytworzonym, między grafitowymi elektrodami a wsadem, który stanowi złom stalowy.
Cyfrą 3 oznaczono urządzenie do naprawy pospustowej pieca łukowego. Naprawa obejmuje ocenę stanu technicznego wszystkich elementów konstrukcyjnych pieca, w tym szczególnie stanu wyłożenia ogniotrwałego trzonu, ścian, sklepienia i otworu spustowego pieca, elektrod grafitowych oraz naprawę ewentualnych uszkodzeń.
Z lewej strony zdjęcia widać piec łukowy oznaczony cyfrą dwa. W przedniej ścianie pieca znajduje się duży otwór. Przez otwór widać płomienie. W stronę otworu przemieszcza się podczepiona na dużym chwytaki kosz wsadowy. Kosz oznaczony cyfrą jeden jest dużą konstrukcją o kształcie zbliżonym do wiadra. Poniżej kosza widoczne jest urządzenie posiadające obudowę o kształcie prostokąta. Obudowa stopniowo ulega zwężeniu. Jest to urządzenie do naprawy pospustowej pieca. Oznaczone jest cyfrą trzy.

Ilustracja numer 8. Rozładowanie kosza wsadowego do pieca łukowego.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono rozładowanie kosza wsadowego do pieca łukowego. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono tor wielkoprądowy. Tor wielkoprądowy stanowią przewody doprowadzające energię elektryczną od wypustów strony wtórnej transformatora piecowego do wkładek kontaktowych uchwytów elektrod grafityzowanych. Składa się z przewodów: szynowych, giętkich, rurowych. Każdy z wymienionych odcinków spełnia inne funkcje i pracuje w różnych warunkach. Taki układ toru, poza przewodzeniem prądu, umożliwia współpracę pomiędzy nieruchomym transformatorem a przemieszczającymi się w płaszczyźnie zarówno poziomej jak i pionowej elektrodami.
Cyfrą 2 oznaczono kosz wsadowy. Piece średniej lub dużej pojemności ładowane są koszami zamykanymi od dołu odchylanymi na bok półczaszowymi segmentami. Dwa segmenty półczaszowe wykonane są z blach stalowych i zamocowane na bolcach w dolnej części cylindrycznej, co umożliwia ich odchylanie na boki podczas wysypywania złomu. Odchylanie realizowane jest przy użyciu linek stalowych podczepionych do haka suwnicy.
Cyfrą 3 oznaczono urządzenie do naprawy pospustowej kosza wsadowego. Naprawa obejmuje ocenę stanu technicznego wszystkich elementów konstrukcyjnych pieca, w tym szczególnie stanu wyłożenia ogniotrwałego trzonu, ścian, sklepienia i otworu spustowego pieca, elektrod grafitowych oraz naprawę ewentualnych uszkodzeń.
Z prawej strony zdjęcia widać piec łukowy. W przedniej ścianie pieca znajduje się duży otwór. Przez otwór widać kosz wsadowy oznaczony cyfrą dwa. Kosz znajduje się w strefie płomieni. Z lewej strony pieca znajduje się zestaw grubych zwiniętych kabli. Kable są podwieszone na ścianie. Kable łączą się z piecem. Jest to tor wielkoprądowy. Oznaczony jest on cyfrą jeden. Po prawej stronie pieca znajduje się stalowa konstrukcja na której posadowiona jest galeria.
Przed piecem widoczne jest urządzenie posiadające obudowę o kształcie prostokąta. Obudowa stopniowo ulega zwężeniu. Jest to urządzenie do naprawy pospustowej pieca. Oznaczone jest cyfrą trzy.

Ilustracja numer 9. Roztapiane złomu w elektrycznym piecu łukowym.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono roztapiane złomu w elektrycznym piecu łukowym. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono tor wielkoprądowy. Tor wielkoprądowy stanowią przewody doprowadzające energię elektryczną od wypustów strony wtórnej transformatora piecowego do wkładek kontaktowych uchwytów elektrod grafityzowanych. Składa się z przewodów: szynowych, giętkich, rurowych. Każdy z wymienionych odcinków spełnia inne funkcje i pracuje w różnych warunkach. Taki układ toru, poza przewodzeniem prądu, umożliwia współpracę pomiędzy nieruchomym transformatorem a przemieszczającymi się w płaszczyźnie zarówno poziomej jak i pionowej elektrodami.
Cyfrą 2 oznaczono elektryczny piec łukowy. Piec elektryczny, w którym wsad nagrzewany jest łukiem elektrycznym wytworzonym, między grafitowymi elektrodami a wsadem, który stanowi złom stalowy.
Na zdjęciu widoczne jest wnętrze dużej hali przemysłowej. Z prawej strony hali znajduje się piec łukowy. Piec widoczny jest z boku. Przed piecem znajduje się kosz wsadowy oznaczony cyfrą dwa. Kosz jest dużym elementem o kształcie zbliżonym do wiadra. Przed koszem widoczny jest płomień znad którego unosi się dym oraz snop iskier. Z lewej strony pieca znajduje się zestaw grubych zwiniętych kabli. Kable są podwieszone na ścianie. Kable łączą się z piecem. Jest to tor wielkoprądowy. Oznaczony jest on cyfrą jeden. Po prawej stronie pieca znajduje się stalowa konstrukcja na której posadowiona jest galeria.
Przed piecem widoczne jest urządzenie posiadające obudowę o kształcie prostokąta. Obudowa stopniowo ulega zwężeniu. Jest to urządzenie do naprawy pospustowej pieca.

Ilustracja numer 10.Spust żużla z pieca łukowego.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono spust żużla z pieca łukowego. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono żużel stalowniczy. Żużel jest ciekłym roztworem, w którym podstawowymi składnikami są tlenki (takie jak na przykład: tlenek wapnia, ditlenek krzemu, tlenek żelaza, tlenek magnezu) oraz inne związki tworzące układy chemiczne. Jest to produkt pomocniczy, którego zadaniem jest ochrona kąpieli metalowej przed oddziaływaniem tlenu atmosferycznego, wchłanianie produktów utleniania domieszek z kąpieli metalowej oraz asymilacja wtrąceń niemetalicznych.
W centralnej części zdjęcia znajduje się duży otwór przez który widać lejącą się ciecz. Ciecz jest rozgrzana i kolorem jest zbliżona do złotego koloru. Na cieczy znajduje się cyfra jeden oznaczającą żużel stalowniczy.

Ilustracja numer 11. Spust stali z pieca łukowego do kadzi.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono spust stali z pieca łukowego do kadzi. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono ciekłą stal. Ostatnim etapem technologicznym produkcji stali w piecu łukowym jest spust kąpieli metalowej, o składzie chemicznym gotowej stali. Spustu dokonuje się przez trzonowy otwór spustowy.
W górnej części zdjęcia widoczny jest cylindryczny element. Z cylindra wypływa w dół ciekła stal. Rozgrzana stal ma biało‑złoty kolor. Na stali znajduje się cyfra jeden. Stal wpływa do cylindrycznego elementu znajdującego się na dole zdjęcia. Jest to kadź.

Ilustracja numer 12. Transport kadzi z ciekłą stalą na stanowisko obróbki pozapiecowej.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono transport kadzi z ciekłą stalą na stanowisko obróbki pozapiecowej. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono zawiesie suwnicy transportowej. Umożliwia transport kadzi stalowniczej między stanowiskami technologicznymi.
Cyfrą 2 oznaczono kadź stalowniczą. Stalowy zbiornik wyłożony materiałem ogniotrwałym służący do transportu ciekłej stali pomiędzy stanowiskami technologicznymi do obróbki pozapiecowej i odlewania. Jego elementem jest także wylew i kształtka gazoprzepuszczalna.
Na zdjęciu widoczne jest wnętrze dużej hali przemysłowej. Po prawej stronie zdjęcia widać wiszące z góry łańcuchy oczkowe na końcu których znajdują się haki. Są to zawiesia. Na pierwszym z zawiesi znajduje się cyfra jeden, Za zawiesiami na podłodze znajduje się kadź stalownicza. Kadź jest dużym cylindrycznym przedmiotem z wyglądu przypominającym wiadro.
W tle widać stalowe rampy znajdujące się po obu stronach hali.

Ilustracja numer 13. Stanowisko piecokadzi.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono stanowisko piecokadzi. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono elektrody grafitowe piecokadzi. W piecokadzi elektrody grafitowe służą do podgrzewania i utrzymania odpowiedniej temperatury kąpieli metalowej.
Cyfrą 2 oznaczono sklepienie piecokadzi. Pokrywa kadzi chłodzona wodą, w której znajdują się otwory na elektrody grafitowe. Podnoszona i opuszczana za pomocą siłowników pneumatycznych.
Cyfrą 3 oznaczono kadź stalownicza. Stalowy zbiornik wyłożony materiałem ogniotrwałym służący do transportu ciekłej stali pomiędzy stanowiskami technologicznymi do obróbki pozapiecowej i odlewania. Jego elementem jest także wylew i kształtka gazoprzepuszczalna.
Na zdjęciu widać wnętrze budynku przemysłowego. Po prawej stronie zdjęcia znajduje się cylindryczny obiekt oznaczony cyfra trzy. Jest to kadź stalownicza. W kadzi znajduje się rozgrzana ciecz. Ciecz ma kolor czerwono‑czarny. Kadź znajduje się przed sklepieniem piecokadzi oznaczonym cyfrą dwa. Sklepienie widoczne po lewej stronie wyposażone są w biegnące po nim rury. Nad nim znajduje się otwór pieca przez który widoczna jest walcowata elektroda. Elektroda jest rozgrzana do czerwoności. Na elektrodzie znajduje się cyfra jeden.

Ilustracja numer 14. Zasobnik dodatków stopowych.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono zasobniki dodatków stopowych. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono zasobnik dodatków spiekowych. Dodatki stopowe stosuje się w celu uzyskania określonego składu chemicznego stali, wymaganego dla produkowanego gatunku. Dodatki najczęściej występują w postaci żelazostopów. Dodawane są do pieca za pomocą rynny zasypowej urządzenia załadowczego.
Na zdjęciu widoczne jest dobrze oświetlone wnętrze dużego obiektu przemysłowego. W centralnej części zdjęcia znajduje się stalowa dwupoziomowa konstrukcja. Pierwszy poziom zabezpieczony jest żółtą barierką ochronną. Drugi poziom posadowiony jest na sześciu pionowych stalowych filarach. Na filarach osadzona jest galeria na której widać pięć kolorowych zasobników. Zasobniki są o kształcie zbliżonym do prostopadłościanu. Na pierwszym zasobniku po lewej znajduje się cyfra jeden.

Ilustracja numer 15. Umieszczenie kadzi na wieży obrotowej urządzenia COS.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono umieszczenie kadzi na wieży obrotowej urządzenia COS (Ciągłe Odlewanie Stali). Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono suwnica transportowa z chwytakiem hakowym. Suwnica składa się z dwóch równoległych szyn osadzonych na podłużnych belkach dwuteowych przymocowanych do przeciwległych stalowych słupów za pomocą wsporników. Suwnica posiada zwykle kilka napędów: ruchu mostu w kierunku podłużnym, ruchu wciągnika w kierunku poprzecznym oraz podnoszenia chwytaka w kierunku pionowym.
Cyfrą 2 oznaczono kadź główną. Stalowy zbiornik wyłożony materiałem ogniotrwałym, osadzony na wieży obrotowej urządzenia do ciągłego odlewania stali. Jego elementem jest także wylew i kształtka gazoprzepuszczalna.
Cyfrą 3 oznaczono wieżę obrotową. Stojan, którego zadaniem jest utrzymanie kadzi stalowniczej w trakcie odlewania, a po jej opróżnieniu dokonanie szybkiej zamiany na kadź pełną, znajdującą się po przeciwnej stronie kadzi pustej. Odbywa się to poprzez obrót o 180°, który powinien trwać jak najkrócej, aby nie dopuścić do opróżnienia kadzi pośredniej.
Na zdjęciu widoczne jest dobrze oświetlone wnętrze dużego obiektu przemysłowego. W górnej części zdjęcia pod sufitem znajduje się suwnica oznaczona cyfrą jeden. Na końcu suwnicy zawieszona jest belka po bokach której zainstalowane są duże haki. Haki służą do przenoszenia kadzi. Kadź stalownicza oznaczona cyfrą dwa znajduje się na wieży obrotowej oznaczonej cyfrą trzy. Wieża znajduje się przed hakami. Wieża z wyglądu przypomina pomost którego koniec jest zbliżony kształtem do litery U. W przestrzeni wolnej znajduje się kadź.

Ilustracja numer 16. Odlewanie stali z kadzi pośredniej do krystalizatora na urządzeniu COS.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono odlewanie stali z kadzi pośredniej do krystalizatora na urządzeniu COS (Ciągłe Odlewanie Stali). Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono kadź pośrednią. Jest to zbiornik stalowy wyłożony od wewnątrz materiałem ogniotrwałym. Jego zadaniem jest obniżenie i stabilizację ciśnienia ferrostatycznego ciekłej stali, rozdzielenie ciekłej stali na wymaganą liczbę pasm, zapewnienie ciągłości przepływu podczas zamiany kadzi stalowniczych, regulowanie szybkości odlewania oraz końcową korektę składu chemicznego.
Cyfrą 2 oznaczono krystalizator. Wykonany z miedzi krystalizator jest jednym z najważniejszych elementów maszyny do ciągłego odlewania stali. Stanowi miejsce pierwszego etapu chłodzenia stali. Podczas chłodzenia powstaje zakrzepnięta warstwa pasma zwana naskórkiem, której wytrzymałość i grubość są podstawowymi parametrami procesu odlewania.
Cyfrą 2 oznaczono ciekłą stal. Ciekła kąpiel metalowa o określonym składzie chemicznym, wymaganym dla danego gatunku.
W górnej części zdjęcia widoczny jest podłużny element o kształcie zbliżonym do rynny. Jest to kadź pośrednia. Kadź oznaczona jest cyfrą jeden. Z kadzi wylewa się w czterech punktach ciekła stal. Strumień ciekłej stali ma kształt cienkiej pionowej rurki koloru złotego. Na drugim strumieniu znajduje się cyfra trzy. Każdy ze strumieni wpada do półkulistego zagłębienia znajdującego się w dużym prostopadłościennym bloku. Na ścianie bloku znajduje się cyfra dwa oznaczająca krystalizator. Spadającemu strumieniowi ciekłej stali towarzyszy snop iskier.

Ilustracja numer 17. Odlewane wlewki po wyjściu ze strefy wtórnego chłodzenia na urządzeniu COS.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono odlewane wlewki po wyjściu ze strefy wtórnego chłodzenia na urządzeniu COS (Ciągłe Odlewanie Stali). Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono wlewek ciągły stalowy. Zakrzepnięta stal w postaci pasma o określonym przekroju kwadratowym lub prostokątnym, po procesie ciągłego odlewania.
Na zdjęciu widoczne jest fragment wnętrza dużego obiektu przemysłowego. Na widocznej powierzchni znajduje się sześć zakrzepniętych pasm rozgrzanych stali. Pasma mają kolor pomarańczowo‑złoty. Pasma znajdują się w indywidualnych korytach równoległych względem siebie.

Ilustracja numer 18. Cięcie wlewków na określoną długość palnikami gazowymi.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono cięcie wlewków na określoną długość palnikami gazowymi. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono palnik tlenowo‑gazowy. Urządzanie służące do przecinania wlewka stalowego na określoną długość. Palnik przesuwa się z prędkością poruszającego się pasma.
Cyfrą 2 oznaczono wlewek ciągły stalowy. Zakrzepnięta stal w postaci pasma o określonym przekroju kwadratowym lub prostokątnym, po procesie ciągłego odlewania.
Na zdjęciu widoczna jest konstrukcja stalowa przypominająca sześcian zbudowany z kratownicy. Po lewej stronie konstrukcji widoczna jest stalowa drabina. Na górze konstrukcji widoczny jest palnik. Z dyszy palnika wychodzi strumień tnący. Palnik oznaczony jest cyfrą jeden. Strumień wychodzący z palnika przecina znajdującą się poniżej długie prostopadłościenne pasmo zakrzepniętej stali. Z miejsca cięcia wylatuje snop iskier. Na wlewku widoczna jest cyfrą dwa.

Ilustracja numer 19. Chłodzenie wlewków.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono chłodzenie wlewków. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono wlewek ciągły stalowy. Zakrzepnięta stal w postaci pasma o określonym przekroju kwadratowym lub prostokątnym i określonej długości, po procesie ciągłego odlewania. Jest materiałem wsadowym do procesów przeróbki plastycznej.
Cyfrą 2 oznaczono chłodnie pokroczną. Urządzenie do chłodzenia, składowania i transportu wlewków stalowych.
Na zdjęciu widoczne jest wnętrze dużego pomieszczenia przemysłowego. Pomieszczenie jest wypełnione stalowymi ramami na których posadowione są belki. Belki są prostopadłe w stosunku do konstrukcji stelaża. Górna część belek jest pofalowana. Jest to chłodnia pokroczna oznaczona cyfrą dwa. W utworzonych zagłębieniach leżą długie pasma wlewek. Wlewki są stalowego koloru. Na studzących się wlewkach widoczna jest cyfra jeden.

Ilustracja numer 20. Samotok.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono piec pokroczny. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono piec pokroczny. Wsad do pieca oraz z pieca transportowany jest za pomocą rolek chłodzonych wodą. Ruch wzdłuż wykonywany jest poprzez ruchome ławy stalowe lub ceramiczne wykonujące ruchy posuwisto- – zwrotne i wsad układany jest na części stałej. Ława ruchoma najczęściej napędzana jest hydraulicznie i posiada wodne rynny uszczelniające. Często w celu obserwacji ruchu wsadu montowane są specjalne kamery przystosowane do pracy w wysokich temperaturach.
Wyłożenie ogniotrwałe przeważnie wykonane jest z betonu ogniotrwałego i tradycyjnych materiałów ceramicznych, jednakże w miarę możliwości stosuje się również materiały włókniste.
Centralnym elementem widocznego na zdjęciu pieca jest dziesięć dużych stalowych pionowych rur. Rury są równoległe względem siebie. Rury otaczają walcowaty kształt który stanowi komorę pieca. Na komorze znajduje się cyfra jeden. Wejście do komory pieca prowadzi przez schody zabezpieczone żółtymi barierkami ochronnymi. Na górnej galerze znajduje się tabliczka z napisem piec.

Ilustracja numer 21. Piec pokroczny.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono piec pokroczny. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono piec pokroczny. Wsad do pieca oraz z pieca transportowany jest za pomocą rolek chłodzonych wodą. Ruch wzdłuż wykonywany jest poprzez ruchome ławy stalowe lub ceramiczne wykonujące ruchy posuwisto- – zwrotne i wsad układany jest na części stałej. Ława ruchoma najczęściej napędzana jest hydraulicznie i posiada wodne rynny uszczelniające. Często w celu obserwacji ruchu wsadu montowane są specjalne kamery przystosowane do pracy w wysokich temperaturach.
Wyłożenie ogniotrwałe przeważnie wykonane jest z betonu ogniotrwałego i tradycyjnych materiałów ceramicznych, jednakże w miarę możliwości stosuje się również materiały włókniste.
Centralnym elementem widocznego na zdjęciu pieca jest dziesięć dużych stalowych pionowych rur. Rury są równoległe względem siebie. Rury otaczają walcowaty kształt który stanowi komorę pieca. Na komorze znajduje się cyfra jeden. Wejście do komory pieca prowadzi przez schody zabezpieczone żółtymi barierkami ochronnymi. Na górnej galerze znajduje się tabliczka z napisem piec.

Ilustracja numer 22. Walcarka DUO.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono walcarkę DUO. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono walcarkę DUO. Komplet urządzeń maszynowych z własnym indywidualnym napędem o konstrukcji mechanicznej, przystosowanej bezpośrednio do wykonywania operacji walcowania, wchodzącej w skład realizowanego w cyklu technologicznym przerobu plastycznego; konstrukcja wyposażona jest w dwa walce robocze odpowiadające za odkształcenie materiału.
Na zdjęciu widoczne są dwie niebieskie obudowy przypominające prostokątne ramy. Pomiędzy górną i dolną krawędzią znajdują się walce. Pomiędzy walcami przesuwana jest stalowa wlewka. Zakrzepnięta podłużne pasmo zakrzepniętej stalowej wlewki ma kształt prostopadłościanu. Walcowana wlewka pomiędzy kolejnymi walcarkami ma kolor jasnoczerwony.

Ilustracja numer 23. Młot do kucia.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono młot do kucia. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono młot do kucia. Młot kuźniczy to maszyna o działaniu udarowym, która – poprzez uderzenie kowadła i rozgrzany do temperatury kucia materiał – odkształca plastycznie. Maszyna ta charakteryzuje się prostą konstrukcja, a za odkształcenie materiału odpowiadają kowadła dolne i górne.
Na zdjęciu widoczny jest pracownik trzymający rozgrzany zakrzepły pręt stalowy który wkłada do młota do kucia. Widoczny w centralnej części zdjęcia młot zbudowany jest z prostopadłościennej podstawy na górze której widoczny jest stalowy cylindryczny krążek. Nad krążkiem do cylindrycznej głowicy przymontowane jest stalowe kowadło. Kowadło jest o kształcie walca. Na krążek pracownik ubrany w strój roboczy kładzie rozgrzany pręt.
W tle zdjęcia widać stojące pod ścianą butle gazowe.

Ilustracja numer 24. Prasa hydrauliczna.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono prasę hydrauliczną . Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono prasę hydrauliczną. Urządzenie wykorzystywane do kucia na zimno i na gorąco gdzie siła przenoszona jest na odkształcany element poprzez napęd hydrauliczny. Mała ilość siły jest przykładana do płynu, który porusza większą ilość płynu, aby stworzyć siłę, która porusza siłownik w celu ukształtowania obrabianego przedmiotu. Działają one wolniej niż inne prasy kuźnicze i mają dłuższy kontakt z obrabianym przedmiotem.
Cyfrą 2 oznaczono kowadła. Narzędzia wykorzystywane do procesu kucia których kształt zależny jest od operacji kucia która jest wykonywana.
Poniżej napisu znajduje się rysunek przedstawiający cztery typy kowadeł. Kowadła są widziane z góry i z dołu. Widoczne kowadła są to elementy o kształcie zbliżonym do prostopadłościanu który w górnej części ma wycięty materiału taki sposób że formowany jest przekrój zbliżony do odwróconego trapezu równoramiennego. Różnice stanowi podstawa. W przypadku pierwszego kowadła podstawa jest płaska. Jest to. Kowadło płaskie. Drugie kowadło ma podstawę z wyciętym kształtem zbliżonym do wąskiej litery: V. Jest to kowadło kombinowane. Trzecie kowadło czyli kowadło kształtowe ma podstawę zbliżoną do szerokiej litery: V. Ostatnie kowadło czyli kowadła zaokrąglone ma podstawę uformowaną w łezkę.
Widoczna na zdjęciu prasa ma niebieską obudowę, oznaczoną cyfrą jeden. Obudowa ma kształt prostokątnej ramy. Podstawa prasy stanowi masywny prostopadłościan. Do górnej części prasy zaczepiony jest prostopadłościenny element czyli kowadło, który dociska dany przedmiot. Kowadło jest oznaczone żółto czarnymi paskami, które biegną pod katem. Paski są równoległe względem siebie. Kowadło jest oznaczone cyfrą dwa.
nad prasą widoczny jest wyciąg w formie trapezoidalnego okapu.

Ilustracja numer 25. Ciągarka ławowa.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono ciągarkę ławową. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono ciągarkę ławową. Ciągarka ławowa jest to urządzenie służące do odkształcenia, w procesie ciągnienia, prostych odcinków drutów, prętów, kształtowników i rur o długościach od kilku do kilkudziesięciu metrów.
Cyfrą 2 oznaczono ciągadło monolityczne stożkowe. W procesie ciągnienia odkształcenie materiału odbywa się z wykorzystaniem narzędzia o kształcie umożliwiającym redukcję przekroju poprzecznego odkształcanego materiału.
Poniżej tekstu znajdują się dwa zdjęcia pokazujące widok górny i przekrój ciągadła stożkowego. Na lewym zdjęciu widoczny jest element o kształcie koła z okrągłym otworem znajdującym się w centralnej części elementu. Po prawej stronie widoczny jest przekrój ciągadła. Ciągadło ma kształt prostopadłościanu. W dolnej części wyżłobiony jest stożek. W górnej części wyżłobiony jest walec. Stożek z walcem ulegają połączeniu.
Widoczna na zdjęciu ciągarka ma zielona ramę wykonaną ze stali. R=Na ramie znajduje się cyfra jeden. Pomiędzy bokami ramy widoczne są małe szare rolki. Rolki sa o kształcie walców. Ciągarka od strony obiektu jest zakończona prostokątną przegrodą. Przegroda w centralnej części ma wycięty okrągły otwór. Po prawej stronie ciągarki znajduje się blacha zabezpieczająca.
Ciągarka znajduje się w pomieszczeniu laboratoryjnym, które jest wyłożone płytkami.

Ilustracja numer 26. Manipulator.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono manipulator. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono manipulator. Manipulator to urządzenie wspomagające proces kucia poprzez uchwyt, rotację i posuw wsadu w procesach kuźniczych. Służy do uchwytu odkuwek wałów i kęsów przy kuciu matrycowym, co znacznie zwiększa produktywność i jakość kucia, zmniejsza pracochłonność i realizuje mechanizację produkcji kucia. Jest to najczęściej w pełni hydrauliczne urządzenie z funkcją przesunięcia bocznego, które może być obsługiwane ręcznie, półautomatycznie lub automatycznie, z możliwością połączenia z hydrauliczną prasą kuźniczą w celu realizacji operacji łączenia. Służy do zaciskania odkuwek wałów i kęsów pod młotem z otwartą matrycą lub prasą z otwartą matrycą, co znacznie zwiększa produktywność i jakość kucia, zmniejsza pracochłonność i realizuje mechanizację produkcji kucia.
Centralnym elementem zdjęcia jest urządzenie o podstawie prostokąta. W górnej części urządzenia znajduje się prostokątna rama. Od górnej części ramy odchodzą podłużne wały na których osadzone są ramiona napędzające chwytak znajdujący się przy podstawie urządzenia. Chwytak jest o kształcie łapy.
W centralnej części urządzenia widać cyfrę jeden.

Ilustracja numer 27. Chłodnia.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono chłodnię. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono chłonie. Chłodnia rusztowa wykorzystywana po procesie walcowania na gorąco kształtowników do chłodzenia walcowanego wyrobu. Kontrolowane chłodzenie pozwala zapewnić odpowiedni czas potrzebny do uzyskania wymaganej struktury.
Na zdjęciu widoczne jest wnętrze dużej hali przemysłowej. We wnętrzu hali widoczne są miejsca składowania produktów. Miejsce składowania jest w kształcie podłużnej belki. Góra cześć belki jest ząbkowana. Na zdjęciu są dwa długie rzędy belek stanowiące miejsce do składowania.
na rysunku widać cyfrę jeden.

Ilustracja numer 28. Szpuler.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono szpuler. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono szpuler. Urządzenie służące do nawijania walcowanych prętów i drutów na szpule.
Poniżej opisu widoczne jest zdjęcie na którym widać szpulę nawiniętego drutu. Szpula znajduje się pomiędzy żółtymi barierkami.
Centralnym elementem grafiki jest niebieska jednostka napędowa o kształcie walca. Na jednostce widać cyfrę jeden. Urządzenia znajdują się wewnątrz dużego budynku przemysłowego. Po lewej stronie zdjęcia widać żółtą obudowę.

Ilustracja numer 29. Tokarka.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono tokarkę. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono tokarkę. Urządzenie służące do obróbki skrawaniem produktów po procesach przeróbki plastycznej; działanie urządzenia ma na celu uzyskanie określonych wymiarów obrabianego elementu.
Na zdjęciu widoczne jest urządzenie kształtem zbliżonym do prostopadłościanu. Po lewej stronie urządzenia widoczne są cztery dźwignie oraz panel z zielonym przyciskiem. W centralnej części urządzeni znajduje się przestrzeń robocza. Poniżej niej widoczne są dwa okrągłe pokrętła. Na przestrzeni roboczej widoczna jest cyfra jeden. Po prawej stronie urządzenia znajduje się pokrętło i dwie dźwignie

Ilustracja numer 30. Prostownica rolkowa.

Na ilustracji interaktywnej przedstawiono prostownicę rolkową. Kolejnymi cyframi oznaczono punkty interaktywne. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się opis szczegółowy punktu. Tekst widoczny w opisie jest tożsamy nagraniu audio znajdującemu się pod opisem.
Cyfrą 1 oznaczono prostownicę rolkową. Urządzenie służące do prostowania prętów lub kształtowników po procesie walcowania lub ciągnienia. Prostownica rolkowa ma za zadanie przeginanie produktu procesu przeróbki plastycznej, tak aby zniwelować naprężenia wewnętrzne a tym samym uzyskać prosty wyrób końcowy.
Podstawą urządzenia jest baza o kształcie prostopadłościanu. W podstawie obudowy znajdują się otwory wentylacyjne. Na bazie znajduje się część robocza. Cześć robocza składa się z czterech rolek. Rolki są umieszczone w sposób liniowy. Nad dolnymi rolkami znajdują się dwie mniejsze rolki. Wszystkie rolki są w rozstawie trójkątnym.
Na obudowie urządzenia widoczna jest cyfra jeden.

Powiązane ćwiczenia