Przeczytaj
Prekambr
W dziejach Ziemi najbardziej znaczącym momentem dla rozwoju flory i fauny był okres kambru, gdy nastąpił bujny rozkwit życia. Jednak przed tym okresem już w neoproterozoiku powstały pierwsze organizmy tkankowe, np. gąbki, pierścienice oraz jamochłony, a także pierwsze stawonogi posiadające szkielet, które były poprzedzone powstaniem pierwszych żywych organizmów – eukariotóweukariotów w mezoproterozoiku oraz pierwszych bezkomórkowych organizmów – prokariotów w paleoproterozoiku.

Era paleozoiczna
Kambryjski rozwój flory i fauny
W wyniku transgresji morskiej w kambrze doszło do ustabilizowania się wcześniej zmiennego klimatu na kuli ziemskiej. W tym okresie było bardzo ciepło, co wpłynęło pozytywnie na dalszy rozwój flory i fauny. Podczas kambru nastąpiło pojawienie się trylobitów, ramienionogów oraz dendroidów. Ponadto w tym okresie wykształciły się bakterie, sinice i glony.
W czasie dalszych okresów paleozoicznych doszło do pojawienia się staroraków, szkarłupni, liliowców i strunowców w ordowiku oraz pierwszych ryb i pierwszych roślin lądowych – psylofitów w sylurze.

W dewonie rozpoczął się rozwój koralowców czteropromiennych i głowonogów, ponadto pojawiły się ryby chrzęstnoszkieletowe oraz trzonopłetwe – praprzodkowie płazów. W tym okresie również pojawiły się widłaki i paprocie oraz pierwsze rośliny nagonasienne. Występowanie roślinności lądowej było jednak mocno uzależnione od środowiska wodnego.

W karbonie doszło do wymierania trylobitów i dendroidów. Mimo tego zjawiska postępował rozwój owadów i pajęczaków oraz płazów tarczogłowych i gadów. W tym czasie powszechna była dominacja paproci i widłaków, które osiągały nawet 30 m wysokości.

Pod koniec ery paleozoicznej w permie doszło do wymierania koralowców oraz paprotników. W tym czasie rozwijały się gady ssakokształtne oraz kotylozaury.

Era mezozoiczna
Na początku ery mezozoicznejmezozoicznej w triasie pojawiły się koralowce sześciopromienne oraz doszło do rozwoju ramienionogów. W tym czasie powszechny był rozwój liliowców, glonów i roślin nagonasiennych. Podczas tego okresu pojawiły się pierwsze ssaki. Ponadto w tym czasie doszło do przystosowania się zwierząt do życia na lądzie – prassaków i niektórych gadów.
Jura charakteryzowała się rozwojem morskiej fauny. Pojawiły się wtedy otwornice wapienne, koralowce sześciopromienne oraz amonity i belemnity. Występowały również pierwsze uzębione ptaki, to także moment szczytowego rozwoju nagonasiennych sagowców i benetytów.


W okresie kredy pojawiły się liczne małże i ślimaki. W tym czasie doszło do opanowania środowiska lądowego przez dinozaury oraz rozwoju ssaków łożyskowych i roślin okrytonasiennych. W lasach dominowały szpilkowe formy roślinności. Pod koniec kredy doszło do rozwinięcia się buków, dębów, platanów, topoli, fig oraz roślin kwiatowych. Pod koniec ery mezozoicznej wymarło ponad 75% gatunków zwierząt oraz wszystkie duże gady (dinozaury).
Era kenozoiczna
Era kenozoiczna często nazywana jest erą ssaków i roślin kwiatowych, ponieważ wtedy miała miejsce ich najintensywniejsza ewolucja. Na początku ery kenozoicznej, w paleogenie istniały ssaki, reprezentowane przez torbacze i niektóre łożyskowe, które przetrwały kredę. W tym czasie nie występowały duże drapieżniki, jak w poprzedzającej erze, a na półkuli północnej pojawiły się ssaki naczelne. Wraz z biegiem czasu doszło do pojawienia się zwierząt pradrapieżnych i prakopytnych. W eocenie pojawiły się ssaki, których rodziny istnieją do dziś, np. nietoperze i walenie. W tym samym okresie pojawiły się zwierzęta reprezentujące rodziny lemurowatych i wyrakowatych oraz nieparzystnokopytnych i parzystokopytnych. Jeśli chodzi o florę, większość obszaru kuli ziemskiej pokryta była przez lasy tropikalne, natomiast obszary marginalne – wysunięte najbardziej na północ i południe – porośnięte były lasami zrzucającymi liście na zimę.
Słownik
organizmy zbudowane z komórek o wyższym stopniu organizacji; komórki wykazują złożoną strukturę wewnętrzną, której podstawowym wyróżnikiem jest podział przestrzeni wewnątrzkomórkowej na przedziały odseparowane od siebie błonami
Indeks dolny Źródło: Encyklopedia PWN Indeks dolny koniecŹródło: Encyklopedia PWN
era w geologicznej historii Ziemi trwająca od ok. 250 do 65 mln lat temu, rozpoczęła się od wielkiego wymierania pod koniec permu, a skończyła wymieraniem kredowym (wymieranie wielkich gadów pod koniec kredy)
okres dziejów Ziemi przed kambrem, trwający od czasów powstania Ziemi do początku ery paleozoicznej; obejmuje okres od 4,6 mld lat do 542 mld lat temu
Indeks dolny Źródło: Encyklopedia PWN Indeks dolny koniecŹródło: Encyklopedia PWN
skamieniałości, które występowały na przestrzeni określonego czasu geologicznego, cechujące się szerokim rozprzestrzenieniem geograficznym, dlatego obecność poszczególnych skamieniałości służy datowaniu skał; przykładem tego typu skamieniałości są trylobity, graptolity, konodonty, amonity, otwornice
graficzna prezentacja przebiegu historii Ziemi na podstawie następstwa procesów geologicznych i układu warstw skalnych




