Przeczytaj
Wytwory naskórka
NaskórekNaskórek stanowi zewnętrzną warstwę powłoki ciała zwierząt. U kręgowców zbudowany jest z wielu warstw komórek nabłonkowych. Jego wytwory przedstawia poniższa tabela interaktywna.
Wytwory skóry właściwej kręgowców
Do wytworów skóry właściwejskóry właściwej zaliczamy m.in. zęby, łuski, gruczoły, płytki kostne, poroże i narządy świetlne.
Zęby
Łuski
Są to cienkie płytki kostne stanowiące osłonę ciała u ryb. Wraz z pokrywającym je śluzem zmniejszają opór ciała podczas ruchu. Wyróżniamy łuski plakoidalne, ganoidalne, kosmoidalne, elastyczne.
Gruczoły
Płytki kostne
Płytki kostne pokrywają ciało pancerników. Ułożone są w kilka ruchomych rzędów – u pancernika włochatego (Chaetophractus villosus) jest ich osiem. Od zewnątrz okryte są rogową warstwą pochodzenia naskórkowego.
Poroże
Poroże występuje u jeleniowatych (Cervidae). Jest to twardy wyrostek kości czołowej, zbudowany z tkanki kostnej, rozgałęziony, pokryty skórą porośniętą sierścią (tzw. scypułem), która każdego roku jest ścierana i co roku ponownie się odbudowuje. Pod warstwą skóry znajdują się naczynia krwionośne i nerwy. Wiosną poroże jest zrzucane, po czym odrasta nowe, bujniejsze.
Narządy świetlne
W skórze ok. 250 gatunków ryb, głównie głębinowych, występują kuliste zagłębienia wyścielone błoną pigmentową (zapobiega ona przenikaniu światła w głąb ciała), zawierające świecące komórki gruczołowe. Są one różnie rozmieszczone na ciele ryby, np. w oczodołach, po bokach ciała, na brzuchu i na płetwie grzbietowej. Wykorzystywane są do oświetlania pola widzenia, odstraszania napastnika i wzajemnego rozpoznawania się.
Słownik
odmiana tkanki łącznej oporowej kręgowców, podobna do tkanki kostnej, budująca wewnętrzną strukturę zęba
nieorganiczna substancja, najprawdopodobniej homolog szkliwa; buduje łuski ganoidalne
substancja o charakterze zbitej tkanki kostnej, pozbawionej kanałów Haversa
nieorganiczna substancja; buduje łuski kosmoidalne
płaskie płytki o różnej budowie i pochodzeniu, pokrywające powierzchnię (lub jej część) ciała niektórych zwierząt
najbardziej zewnętrzna warstwa skóry, zbudowana z wielowarstwowego nabłonka, którego komórki podlegają cyklicznej odbudowie
stanowi najgrubszą warstwę skóry, zbudowaną z tkanki łącznej, bogato unerwioną i unaczynioną, w której znajdują się gruczoły będące wytworami naskórka
wyniosłości skórne, na których szczycie otwierają się przewody wyprowadzające gruczołów mlekowych; liczba i położenie gatunkowo są zmienne, mogą być zlokalizowane na klatce piersiowej, w pachwinach lub wzdłuż brzusznej strony tułowia; w anatomii człowieka termin stosowany jako synonim gruczołu sutkowego
pochodne naskórka; powstają z martwych, rogowaciejących zewnętrznych komórek nabłonka; podobnie jak jego komórki zbudowane są z białka keratyny; do wytworów naskórka należą: włosy, pazury i paznokcie, gruczoły (u ssaków), łuski rogowe, kopyta, rogi, dzioby i kolce
pochodne skóry właściwej w postaci zębów, łusek u ryb, gruczołów, płytek kostnych u pancerników, poroża u jeleniowatych i narządów świetlnych u ryb