R1GYHur4Q3t8N1

Na ilustracji jest wzór strukturalny amoniaku: atom azotu połączony jest wiązaniami pojedynczymi z trzema atomami wodoru. Nad symbolem azotu są dwa elektrony.

Jednym z najbardziej znanych związków azotu jest amoniak – lekki, bezbarwny gaz o charakterystycznym zapachu, drażniący błony śluzowe, lżejszy od powietrza. Jego wzór sumaryczny to ${\mathrm{NH}}_3$.

Rmz5edAMWMR1M

Ilustracja przedstawia model kulkowo-pręcikowy - w centrum jest duża, niebieska kulka, przyłączone są do niej trzy mniejsze, szare kulki.

RbykSq9ItL1Jk1

Zdjęcie przedstawia niemieckiego chemika, Fritza Habera. Mężczyzna jest łysy, ma wąsy, nosi okulary, ubrany jest w garnitur, koszulę i krawat.

Metodą otrzymywania amoniaku na skalę przemysłową jest metoda bezpośredniej syntezy z wodoru i azotu.

Przedstawia ją poniższy zapis równania reakcji:

${\mathrm{N}}_{2 \left(\mathrm{g}\right)}+3 {\mathrm{H}}_{2 \left(\mathrm{g}\right)}\to 2 {\mathrm{NH}}_{3\left(\mathrm{g}\right)}$

Nazwa metody pochodzi od nazwisk dwóch odkrywców.

Pierwszy, Fritz Haber [frɪts], niemiecki fizykochemik, jest odkrywcą metody  bezpośredniej syntezy amoniaku przy użyciu katalizatorów i wysokiego ciśnienia, za co otrzymał w 1918 r. Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii.

Natomiast do zasług Carla Boscha, chemika przemysłowego, przypisuje się wykorzystanie metody na dużą skalę. Również otrzymał Nagrodę Nobla w 1931 r., wraz z Friedrichem Bergiusem, za badania nad reakcjami prowadzonymi w warunkach wysokiego ciśnienia.

Okazało się bowiem, że metoda Harbera‑Bosha jest ekonomicznie najlepiej opłacalna.

Inne metody:

• otrzymywanie amoniaku, działając mocną zasadą na sole amonowe w podwyższonej temperaturze – reakcja ta służy do wykrycia obecności jonów ${{\mathrm{NH}}_4}^{+}$ w roztworze wodnym:

• poddawanie soli amonowych termicznemu rozkładowi:

Sprawdź, czy Twoje odpowiedzi są tożsame z tymi przedstawionymi na grafice interaktywnej.