Analizując rodzaj i cel współpracy państwwspółpraca międzynarodowawspółpracy państw, należy spojrzeć na stopień integracji krajów. Za integrację uważa się „proces i stan współpracy między państwami, której celem jest utworzenie wspólnoty międzynarodowej, czyli związku suwerennych państw” (Haliżak, Kuźniar 2006). Integracja państw ma najczęściej podłoże polityczne, w tym gospodarcze. W tym zakresie współpraca może przybierać następujące formy:

Przykłady współpracy międzynarodowej w Europie

CEFTA – Central European Free Trade Agreement (Środkowoeuropejskie Porozumienie o Wolnym Handlu)

Rk9W163pNUebH
Flaga Środkowoeuropejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (CEFTA)
Źródło: domena publiczna.

Porozumienie, podpisane w 1992 r. w Krakowie przez Polskę, Czechy, Słowację i Węgry, zaczęło funkcjonować w 1994 r. Jego celem było utworzenie strefy wolnego handlu i zniesienie ceł do 2001 r. Wymiana handlowa określona w porozumieniu obejmowała tylko produkty przemysłowe i niektóre rolnicze. W 1996 r. do Porozumienia dołączyła Słowenia, która wraz z państwami założycielskimi była członkiem CEFTA do 2004 r. W kolejnych latach zbiór państw tworzących Porozumienie się zmieniał. W latach 1997–2007 członkiem CEFTA była Rumunia, w latach 1999–2007 Bułgaria, a w latach 2003–2013 Chorwacja. Obecnie Porozumienie podpisały następujące kraje: Albania, Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra, Macedonia Północna, Mołdawia, Serbia i UNMIK. Macedonia Północna przystąpiła do Porozumienia w 2006 r., pozostałe państwa w 2007 r.

EFTA – European Free Trade Association (Europejskie Stowarzyszenie Wolnego Handlu)

RgBSXnLqykHfC
Flaga Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu
Źródło: domena publiczna.

EFTA to gospodarcza organizacja międzynarodowa założona w 1960 r. przez Austrię, Danię, Norwegię, Portugalię, Szwajcarię, Szwecję i Wielką Brytanię, której celem było utworzenie strefy wolnego handlu. Dania i Wielka Brytania pozostały członkami EFTA do 1973 r., Portugalia do 1986 r., a Austria i Szwecja do 1995 r. Obecnie do Stowarzyszenia należą Islandia, Liechtenstein, Norwegia oraz Szwajcaria. Celem Stowarzyszenia jest rozwijanie relacji ekonomicznych między państwami członkowskimi i współpraca w ramach Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EEA Agreement).

OSCE – Organization for Security and Co‑operation in Europe (Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, OBWE)

R1WtScjJ7jNUO
Flaga Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie
Źródło: domena publiczna.

Organizacja została założona w 1995 r., a wśród jej 57 członków znajduje się Polska, a także państwa pozaeuropejskie (Kanada, Kazachstan, Kirgistan, Stany Zjednoczone, Uzbekistan). Celem organizacji jest:

  • umacnianie bezpieczeństwa i współpracy w wymiarze polityczno‑wojskowym, gospodarczo‑ekologicznym i ludzkim,

  • współpraca z innymi organizacjami międzynarodowymi (Unią Europejską, ONZ).

EU – European Union (Unia Europejska, UE)

R1Ulkdryxaz9g
Flaga Unii Europejskiej
Źródło: domena publiczna.

Początki dzisiejszej Unii Europejskiej sięgają czasów powojennych. W 1952 r. powstała Europejska Wspólnota Węgla i Stali, którą tworzyły Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Niemcy i Włochy. W 1957 r. powstała natomiast Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG), której celem było utworzenie wspólnego rynku. W 1973 r. rozszerzyła się ona o kolejne państwa – Danię, Irlandię i Wielką Brytanię. Kolejne rozszerzenie wspólnoty nastąpiło w 1981 r. (Grecja) oraz w 1986 r. (Hiszpania, Portugalia). Nazwa Unii Europejskiej zaczęła funkcjonować od 1993 r., czyli od momentu powstania jednolitego rynku. Dwa lata później Unia została rozszerzona o Austrię, Finlandię i Szwecję. Kolejne rozszerzenia wspólnoty następowały w:

  • 2004 r. (Cypr, Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa, Malta, Polska, Słowacja, Słowenia, Węgry),

  • 2007 r. (Bułgaria, Rumunia),

  • 2013 r. (Chorwacja).

W 2020 r. z Unii Europejskiej wystąpiła Wielka Brytania. Obecnie do UE należy 27 państw. Działania podejmowane w ramach organizacji dotyczą następujących dziedzin: badania i innowacje, bezpieczeństwo żywności, energia, handel, polityka celna, jednolity rynek, konkurencja, kształcenie i szkolenie, kultura, podatki, polityka regionalna, polityka zagraniczna i bezpieczeństwa, pomoc humanitarna i ochrona ludności, prawa człowieka i demokracja, przedsiębiorstwa i przemysł, rolnictwo, rozwój i współpraca, środowisko, transport, sprawiedliwość i prawa podstawowe, zatrudnienie i sprawy społeczne oraz zdrowie.

Słownik

porozumienie handlowe
porozumienie handlowe

uzyskanie preferencyjnego dostępu do konkretnego rynku dla wybranych towarów handlowych

strefa wolnego handlu
strefa wolnego handlu

forma integracji gospodarczej; połączenie terytoriów kilku państw w jeden obszar celny

unia celna
unia celna

zniesienie ceł i innych ograniczeń w obrotach handlowych pomiędzy państwami wchodzącymi w jej skład oraz ustanowienie jednolitej taryfy celnej w stosunku do krajów trzecich

unia walutowa
unia walutowa

ugrupowanie integracyjne posługujące się wspólną jednostką monetarną, emitowaną przez ponadnarodowy bank centralny

wspólnota bezpieczeństwa
wspólnota bezpieczeństwa

układ stosunków sił między państwami, wykluczający możliwość wystąpienia konfliktu zbrojnego między nimi

współpraca międzynarodowa
współpraca międzynarodowa

porozumienia i umowy między państwami dotyczące realizacji wspólnych celów o charakterze ogólnym, politycznym czy gospodarczym

wspólny rynek
wspólny rynek

forma integracji gospodarczej polegająca na zniesieniu ceł i innych ograniczeń w handlu między tworzącymi go państwami; prowadzi do wykształcenia wspólnej polityki handlowej