Przeczytaj
W przebiegu rozwoju zarodka u owodniowców – gadów, ptaków i ssaków – wytwarzane są struktury zwane błonami płodowymi. Są to owodnia, omocznia, kosmówka (u ssaków współtworząca łożyskołożysko) i woreczek żółtkowy. Powstają one z pozazarodkowych części listków zarodkowychlistków zarodkowych. Z zarodkiem połączone są za pomocą pępowinypępowiny.
Pojawienie się błon płodowych w filogeneziefilogenezie kręgowców umożliwiło adaptację do środowiska lądowego.
Błonami płodowymi lub błonami zarodkowymi są także dwie cienkie błony (owodnia i błona surowicza) otaczające zarodek owadów.
Poszczególne błony wyspecjalizowały się w pełnieniu różnych funkcji.
Funkcje błon płodowych:
Owodnia
Owodnia pojawia się w rozwoju gadów, ptaków i ssaków (dlatego należą one do owodniowcówowodniowców). Wytwarzana jest we wczesnym okresie rozwoju embrionalnego i bezpośrednio okrywa zarodek. Błona ta powstaje wskutek rozstąpienia się komórek węzła zarodkowegowęzła zarodkowego z wytworzeniem jamy owodni, której dno stanowi epiblastepiblast, a ściany są wyścielone ektodermąektodermą pozazarodkową (amnioblastami), podścieloną następnie mezodermąmezodermą pozazarodkową. Jama owodni zawiera przezroczysty płyn owodniowy, wydzielany przez owodnię i ciało zarodka. Stwarza on rozwijającemu się zarodkowi środowisko wodne, umożliwiając mu wykonywanie swobodnych ruchów i łagodząc wstrząsy oraz zapobiegając stykaniu się zarodka z owodnią.
U ssaków owodnia pęka krótko przed porodem – wówczas płyn owodniowy wypływa na zewnątrz (jest to tzw. odchodzenie wód).
U owadów owodnią nazywa się wewnętrzną błonę zarodkową otaczającą rozwijający się zarodek.
Omocznia
Omocznia to najpóźniej kształtująca się błona płodowa owodniowców (gadów, ptaków i ssaków), powstająca jako uwypuklenie ściany przewodu pokarmowego między owodnią a kosmówką. Po zrośnięciu z kosmówką omocznia staje się kosmówką omoczniową.
W jajach gadów i ptaków omocznia jest silnie unaczyniona i stanowi magazyn zbędnych produktów przemiany materii. Po zespoleniu z kosmówką pełni funkcję oddechową, pobierając tlen i wydalając dwutlenek węgla przez porowatą skorupę jaja.
U ssaków staje się głównym elementem pępowiny, integrując krążenie płodu z krążeniem łożyskowym i dostarczając płodowi tlen oraz substancje odżywcze, a usuwając dwutlenek węgla i produkty przemiany materii. U ssaków łożyskowychssaków łożyskowych omocznia wykazuje różny stopień rozwoju w zależności od tego, jak jest rozwinięte łożysko jako narząd usuwający produkty przemiany materii – np. u świni omocznia jest ważnym narządem płodowym, a u człowieka szczątkowym.
Kosmówka
Kosmówka otacza zarodek i pozostałe błony płodowe – to najbardziej zewnętrzna błona płodowa zarodka owodniowców, która powstaje z części zewnętrznej pierwotnego fałdu ściany ciała zarodka.
Na powierzchni kosmówki tworzą się liczne (u ssaków rozgałęzione i silnie unaczynione) fałdy, zwane kosmkami, pokryte warstwą komórek – trofoblastemtrofoblastem. Na dużej przestrzeni kosmówka zrasta się z omocznią, tworząc kosmówkę omoczniową, która pośredniczy w odżywianiu zarodka oraz wymianie gazowej. Kosmówka może też być zrośnięta z woreczkiem żółtkowym.
U gadów i ptaków kosmówka styka się z wewnętrzną ścianką skorupki jaja. U ssaków styka się bezpośrednio z błoną śluzową macicy, wchodząc w skład łożyska. Część kosmówki, przekształcająca się w łożysko u człowieka, jest pokryta kosmkami i tworzy tzw. kosmówkę kosmatą. Pozostała część to kosmówka gładka.
Woreczek żółtkowy (pęcherzyk żółtkowy)
Błona ta wchodzi w bezpośredni kontakt z endodermą tarczki zarodkowej. U gadów i ptaków zawiera żółtko. Pełni funkcję odżywczą oraz – do czasu rozwoju sieci naczyń omoczni – jest narządem oddechowym i krwiotwórczym zarodka. U ssaków jest rodzajem narządu szczątkowego bez żółtka – zawiera płyn surowiczy, a na powierzchni woreczka żółtkowego powstają pierwsze krwinki i naczynia krwionośne. We wczesnym okresie rozwoju zarodkowego pośredniczy w pobieraniu substancji odżywczych ze światła macicy, a po wytworzeniu się łożyska stopniowo zanika. W formie pierwotnej woreczek żółtkowy występuje u niektórych ryb i płazów, pośrednicząc u nich w pochłanianiu żółtka.
Po zakończeniu rozwoju embrionalnego u gadów i ptaków błony płodowe odpadają od zarodka. U ssaków zostają wydalone przy porodzie jako popłódpopłód.
Słownik
(gr. ektós – na zewnątrz; dérma – skóra) zewnętrzna warstwa komórek zarodka w stadium gastruli
(gr. epí – na; blastós – zarodek) zewnętrzna warstwa komórek tarczki zarodkowej w zarodkach o bruzdkowaniu powierzchniowym tarczkowym (ptaki, gady); zawiera materiał na wszystkie listki zarodkowe
(gr. phylḗ – plemię, génesis – pochodzenie) rozwój rodowy organizmów; przebieg ewolucyjnego różnicowania organizmów jako rezultat wyodrębniania się nowych linii rozwojowych i wymierania innych; graficznym przedstawieniem filogenezy jest drzewo filogenetyczne
warstwy komórek pojawiające się we wczesnym rozwoju zarodkowym na etapie gastrulacji; przekształcają się w dalszym rozwoju w tkanki i narządy; początkowo tworzą się dwie warstwy: zewnętrzny listek zarodkowy, czyli ektoderma, i wewnętrzny listek zarodkowy, czyli endoderma; następnie u większości zwierząt rozwija się między nimi trzeci, środkowy listek zarodkowy – mezoderma
narząd łączący zarodek ze ścianą macicy matki w rozwoju zarodkowym ssaków łożyskowych; płód łączy się z łożyskiem pępowiną; łożysko jest złożone z części płodowej i matczynej; część płodową tworzą błony płodowe: kosmówka i omocznia (łożysko kosmówkowo‑omoczniowe) lub kosmówka i woreczek żółtkowy (łożysko kosmówkowo‑żółtkowe); część matczyną stanowi błona śluzowa macicy (doczesna)
najwyżej uorganizowana grupa ssaków, zaliczana wraz z torbaczami do ssaków właściwych; obejmują większość ssaków współczesnych i trzeciorzędowych; wysoko rozwinięte, o dużej puszce mózgowej; rozwój zarodkowy w organizmie matki; najważniejszą cechą łożyskowców jest występowanie trofoblastu – tkanki, z której powstaje łożysko
(gr. mésos – środkowy, dérma – skóra) środkowa warstwa komórek zarodka leżąca między ekto- i endodermą; trzeci listek zarodkowy u zwierząt trójwarstwowych
kręgowce przechodzące rozwój zarodkowy w błonach płodowych, w jajach złożonych na lądzie lub rozwijających się w organizmie matki; do owodniowców należą gady, ptaki i ssaki
sznur pępkowy; przewód łączący zarodek z błonami płodowymi u gadów, ptaków i ssaków
tkanki wydobywające się z macicy po urodzeniu płodu; w skład popłodu wchodzą: łożysko, pępowina oraz błony płodowe
(gr. trophé – pokarm; blastós – zarodek) zewnętrzna warstwa komórek zarodka ssaków, wyodrębniająca się z blastomerów zewnętrznych, podczas gdy z blastomerów wewnętrznych powstaje węzeł zarodkowy
embrioblast; grupa komórek powstających w wyniku bruzdkowania w rozwoju zarodkowym owodniowców; część blastocysty ssaków, z której powstaje właściwy zarodek; wyodrębnia się na początkowym etapie rozwoju (w stadium blastuli) od innych komórek embrionalnych, zwanych trofoblastem