Przeczytaj
Połączenia międzykomórkowe w tkankach zwierzęcych
U zwierząt kontakt między komórkami zapewniają pojedyncze białka błonowe lub wyspecjalizowane struktury zwane połączeniami międzykomórkowymi. Twory te występują w błonach komórkowych sąsiadujących ze sobą komórek. W organizmach zwierzęcych wyróżnia się trzy podstawowe typy połączeń międzykomórkowych: połączenia zamykające (ścisłe), połączenia zwierające (przylegania) oraz połączenia jonowo‑metaboliczne (szczelinowe).
Chociaż większość wymienionych połączeń występuje między komórkami wielu tkanek, najwyższy stopień rozwoju osiągnęły one w tkance nabłonkowej.
Charakterystyka typów połączeń międzykomórkowych w tkankach zwierzęcych
Nanorurki jako nowy typ połączenia międzykomórkowego występującego u zwierząt
Na początku bieżącego stulecia pojawiły się pierwsze doniesienia sugerujące, że komórki zwierzęce mogą się ze sobą komunikować także za pośrednictwem cienkich, błonowych rurek, zwanych tunelowymi nanorurkami (TNT). Błona nanorurek ma kontakt z błonami obu połączonych komórek i przypomina budową występujące u roślin plazmodesmyplazmodesmy. Obecne pomiędzy komórkami nanorurki, zwane też czasem mostkami błonowymi, stanowią szlak komunikacyjny, w obrębie którego przebiegają zarówno procesy fizjologiczne, jak i procesy o charakterze patologicznym (np. szerzenie się infekcji wirusowych).
Słownik
warstwa substancji międzykomórkowej oddzielająca tkankę łączną od innych tkanek
typ połączenia zwierającego, które warunkuje ścisłe przyleganie do siebie komórek na zasadzie zatrzasków lub rzepów
element filamentów pośrednich zbudowane z keratyny; występują m.in. w nabłonku
składniki cytoszkieletu zbudowane z różnych białek, w nabłonku głównie z keratyn; zapewniają wytrzymałość mechaniczną połączeń międzykomórkowych
typ połączenia zwierającego występujący między błoną komórkową komórek nabłonkowych a błoną podstawną
receptor transbłonowy komórek zwierzęcych; umożliwia m.in. agregację i migrację komórek
białko rozpoznające i tworzące połączenia, które ułatwiają komórkom tego samego rodzaju przyleganie do siebie
komórki endokrynne odpowiadające za wydzielanie insuliny
półkanał zbudowany z sześciu podjednostek białkowych (koneksyn), uczestniczący w tworzeniu połączeń międzykomórkowych typu nexus
białko transbłonowe tworzące w błonie komórkowej półkanał zwany koneksonem
cylindryczne kanały przechodzące przez ścianę komórkową, które umożliwiają bezpośrednią wymianę substancji (wody, cukrów, jonów i małocząsteczkowych związków sygnałowych) pomiędzy komórkami roślinnymi
zgrupowania komórek beta tworzące skupienia (wyspy) w miąższu trzustki