Przeczytaj
Gastrulacja w rozwoju zarodka
Gastrulacja to faza w rozwoju zarodka zwierząt.
Rozwój zarodkowy zwierząt jest procesem, w którym można wyróżnić następujące etapy:
e‑materiał pt. Kryteria podziału i typy bruzdkowania.
Faza gastrulacji następuje po fazie bruzdkowania. W procesie gastrulacji dochodzi do wyodrębniania się warstw komórek, początkowo zewnętrznej - ektodermy i wewnętrznej - endodermy, a później mezodermy. U zwierząt, z tych samych listków zarodkowych powstają poszczególne tkanki i narządy.
BlastomeryBlastomery (komórki powstałe na skutek mitotycznych podziałów zygoty w fazie bruzdkowania) o podobnych właściwościach rozwojowych zaczynają się skupiać, zajmując określone, finalne miejsca i tworząc warstwy komórek, nazywane listkami zarodkowymi. Istotą gastrulacji jest wytworzenie dwóch lub trzech listków zarodkowych z pojedynczej warstwy komórek budujących blastulęblastulę – wczesnego stadium rozwoju zarodkowego powstałego w wyniku bruzdkowania.
Jak przebiega gastrulacja?
Gastrulacja polega na przemieszczaniu się komórek z powierzchni zarodka do jego wnętrza – są to tzw. ruchy morfogenetyczne. Komórki te przemieszczają się z powierzchni zarodka do jego wnętrza, gdzie układają się w sposób ułatwiający organogenezęorganogenezę.
W pierwszej fazie gastrulacji wyodrębniają się 2 warstwy:
hipoblast – warstwa wewnętrzna;
epiblast – warstwa zewnętrzna,
a w następnej fazie 2 lub 3 listki zarodkowe:
ektoderma – zewnętrzny listek zarodkowy;
mezoderma – środkowy listek zarodkowy (występuje u trójwarstwowców);
endoderma – wewnętrzny listek zarodkowy.
Więcej informacji o przebiegu gastrulacji znajdziesz w materiale pt. Przebieg i znaczenie gastrulacji w rozwoju zarodkowym człowieka.Przebieg i znaczenie gastrulacji w rozwoju zarodkowym człowieka.
Typy gastrulacji
Gastrulacja może przebiegać w następujący sposób:
rozrastania się warstwy komórek – najczęściej prowadzi to do epibolii. Epibolia to typ ruchu gastrulacyjnego, który polega na rozrastaniu się jednej warstwy komórkowej, co następnie prowadzi do obrastania (pokrywania) innej warstwy. Epibolia występuje przeważnie jako proces uzupełniający inne sposoby gastrulacji (np. u płazów). Epibolia zachodzi najczęściej poprzez procesy:
interkalacji, czyli wysuwania się komórek z jednej warstwy i wciskania między komórki drugiej warstwy;
spłaszczania się komórek;
dzielenia się komórek.
zmiany pozycji warstwy komórek lub poszczególnych komórek – może zachodzić w wyniku:
inwaginacji (wpuklenie, wklęśnięcie, embolia) – proces ten polega na wpukleniu do wnętrza blastuli komórek bieguna wegetatywnego, czyli części komórki jajowej. Komórki te zbliżają się następnie do otaczających je komórek bieguna animalnego (część komórki jajowej uboga w materiał odżywczy). Prowadzi to do utworzenia dwuwarstwowej gastruli. Gastrulacja przez inwaginację zachodzi w zarodkach mających niewielkie ilości żółtka i tworzących postać celoblastuli;
migracji komórek z warstwy powierzchniowej do wnętrza zarodka;
inwolucji – procesu polegającego na zawinięciu się (wpukleniu) blastodermy, czyli ściany blastuli pod spód do blastocelu i przemieszczaniu się komórek po jego powierzchni wewnętrznej;
delaminacji – każda z komórek jednowarstwowej blastuli dzieli się wzdłuż powierzchni równoległej do powierzchni blastuli, dzięki czemu powstaje druga warstwa komórek (etap dwuwarstwowej gastruli);
wymodelowania (przekształcania, transformacji) – rozpraszanie się chaotycznie ułożonych zespołów komórek i ich układanie się w warstwach;
rozciągania zbieżnego – szczególnie złożone kombinacje różnych ruchów komórek;
rozsunięcia się komórek tzw. kawitacja.
Zwykle gastrulacja zachodzi w wyniku kombinacji różnych sposobów.
Gastrula
W wyniku gastrulacji powstaje gastrulagastrula.
Ektoderma
Ektoderma jest zewnętrznym listkiem zarodkowym. Z ektodermy rozwija się zewnętrzne pokrycie ciała, nabłonek jelita przedniego i tylnego, układ nerwowy oraz narządy zmysłów.
Pochodzenie ektodermalne mają m.in. cewki Malpighiego oraz układ tchawkowy stawonogów.
W przypadku kręgowców ektoderma ulega dalszemu podziałowi na dwie warstwy – z jednej powstaje naskórek, gruczoły potowe, gruczoły łojowe, pióra, łuski, włosy itp., częściowo szkliwo zębów, elementy oka (rogówka, soczewka, siatkówka), z drugiej powstaje cewka nerwowa.
Endoderma
Endoderma to wewnętrzny listek zarodkowy. Rozwija się z niej głównie środkowy odcinek układu pokarmowego (jelito pierwotne u kręgowców), a u zwierząt wyżej uorganizowanych m.in. nabłonek płuc, gruczoły przewodu pokarmowego, niektóre gruczoły dokrewne (tarczyca i przytarczyce) oraz krtań, tchawica i płuca, pęcherz moczowy, cewka moczowa i gruczoł krokowy.
Ektoderma i endoderma otaczają prajelito. Na tym etapie rozwoju zatrzymują się zwierzęta dwuwarstwowe (parzydełkowce).
Mezoderma
Po wyodrębnieniu endodermy i ektodermy gastrula może ulegać dalszym przekształceniom prowadzącym do wytworzenia trzeciej, środkowej warstwy komórek (listka zarodkowego) u trójwarstwowców – mezodermy. Tworzą się z niej wszystkie rodzaje tkanek łącznych, tkanka mięśniowa i nabłonek błony surowiczejbłony surowiczej.
Mezoderma powstaje pod koniec gastrulacji z uwypuklenia komórek listków zarodkowych.
Więcej informacji na ten temat znajdziesz w materiale pt. Sposoby różnicowania się mezodermy w różnych grupach zwierząt.
Słowniczek
(gr. blastós – zarodek, związek; méros – cząstka); komórki zarodka w stadium blastuli, powstałe w wyniku bruzdkowania, od stadium pierwszego podziału, poprzez stadium 4 blastomerów, 8 blastomerów itd. i stadium moruli do stadium blastuli; jednocześnie komórki budujące blastulę
(gr. blastós – zarodek, zawiązek); wczesne stadium rozwoju zarodkowego tkankowców, powstałe w wyniku bruzdkowania
jeden z rodzajów błon biologicznych występujący u kręgowców; łącznotkankowa błona wyściełająca ściany klatki piersiowej i jamy brzusznej oraz pokrywająca narządy wewnętrzne; zależnie od umiejscowienia nazywana opłucną, otrzewną, osierdziem; nabłonek błony surowiczej wydziela płyn surowiczy, który zmniejsza tarcie między przesuwającymi się narządami; błona surowicza stanowi ochronę dla otaczanych narządów, ponadto ma dużą zdolność wchłaniania różnych substancji
stadium rozwoju zarodkowego większości zwierząt; gastrula jest zbudowana z dwóch warstw komórek: ektodermy i endodermy (listki zarodkowe), które otaczają pierwotną jamę prajelita; gastrula może ulegać dalszym przekształceniom poprzez wytworzenie trzeciej warstwy komórek – mezodermy; gastrula powstaje w wyniku gastrulacji
tworzenie się i rozwój narządów w trakcie rozwoju zarodkowego; w wyniku stopniowego różnicowania i przemieszczania się komórek pochodzących ze wszystkich trzech listków zarodkowych powstają ostateczne narządy