Rozważmy liczbę wyrażającą masę Słońca:

$1,989\cdot {10}^{30}\mathrm{k}\mathrm{g}=1,989\cdot 1000000000000000000000000000000\mathrm{k}\mathrm{g}$=
$=1989000000000000000000000000000\mathrm{k}\mathrm{g}$

Widać, że zapis liczby w notacji wykładniczej zajmuje zdecydowanie mniej miejsca niż zapis pozycyjny.

Drugą po Słońcu najbliższą Ziemi gwiazdą jest Proxima Centauri.
Jej odległość od Ziemi to $40140000000000 \mathrm{km}$.
Aby przedstawić tę liczbę w notacji wykładniczej, możemy postąpić następująco:

1. Z początkowych cyfr podanej wielkości tworzymy liczbę z przedziału $\left.⟨1,10\right)$: $4,014$.

2. Liczymy, ile cyfr, poza pierwszą, ma dana liczba - jest to wykładnik potęgi liczby $10$; w tym przypadku to $13$.

3. Zapisujemy daną liczbę w postaci wykładniczej: $4,014·{10}^{13}$.

Poza bardzo dużymi liczbami w nauce spotyka się również liczby bardzo małe. Jako przykład mogą posłużyć masy atomów pierwiastków chemicznych.

Hel – $6,64·{10}^{-24}\mathrm{g}$
Fosfor – $5,146·{10}^{-23}\mathrm{g}$
Złoto – $3,2702·{10}^{-22}\mathrm{g}$

Masę atomu helu możemy zapisać w postaci:

$6,64·{10}^{-24}=6,64·0,00000000000000000000000001=$
$=0,000000000000000000000000664$

Aby przedstawić liczbę $0,0000000000000159735$ w notacji wykładniczej, możemy postąpić następująco:

1. Z końcowych cyfr podanej wielkości tworzymy liczbę z przedziału $\left.⟨1,10\right)$, czyli mantysęmantysa liczbymantysę: $1,59735$.

2. Liczymy, ile kolejnych zer od lewej strony ma dana liczba – jest to wartość bezwzględna wykładnika potęgi liczby $10$. W tym przypadku to $14$.

3. Zapisujemy daną liczbę w postaci notacji wykładniczejnotacja wykładniczanotacji wykładniczej: $1,59735·{10}^{-14}$.

zapisanie liczby w postaci $a·{10}^n$, gdzie $a\in ⟨1, 10)$, $n\in \mathrm{\mathbb{Z}}$

jeden z czynników przy zapisie liczby w notacji wykładniczej, mantysa zawiera się w przedziale $⟨1, 10)$