Zestaw do badania przewodnictwa prądu elektrycznego:

RXniCllpLMwFG

Ilustracja przedstawiająca zestaw do badania przewodnictwa prądu elektrycznego. Aby wyraźnie oznaczyć poziom zanurzenia elektrod, barwę roztworu oznaczono kolorem niebieskim. W rzeczywistości badane roztwory są bezbarwne. Na ilustracji znajduje się szklana zlewka zawierająca roztwór, w którym znajdują się kationy oraz aniony, co zobrazowano za pomocą znaków plus oraz minus. W przezroczystym roztworze wypełniającym zlewkę zanurzono dwie elektrody, które połączone są za pomocą przewodów z baterią oraz żarówką.

Obserwacje:

Żarówka powinna zaświecić się w roztworach, w których obecne są jony pochodzące z dysocjacji elektrolitycznej.

Wyniki:

Zwróć uwagę na sposób zapisu równań dysocjacji elektrolitycznej. Pamiętaj, że w przypadku słabych elektrolitów równania dysocjacji elektrolitycznej zapisujemy z dwiema strzałkami.

Sprawdź, czy Twoje obserwacje, wyniki i wnioski są podobne do poniższych.

Problem badawczy:

Czy związki organiczne ulegają dysocjacji elektrolitycznej?

Hipoteza:

Dysocjacji elektrolitycznej ulegają wszystkie związki organiczne.

Obserwacje:

Wnioski:

Niektóre związki organiczne ulegają dysocjacji elektrolitycznej. Należą do nich: kwas octowy, kwas mrówkowy, fenol, kwas mlekowy oraz etyloamina. Etanol, aceton, octan etylu oraz glukoza nie ulegają dysocjacji elektrolitycznej, a więc nie przewodzą prądu elektrycznego. Postawiona hipoteza jest nieprawdziwa.

Równania reakcji:

Równania reakcji dysocjacji elektrolitycznej substancji organicznych które przewodzą prąd elektryczny:

R1BKnbRkeQWfS

Ilustracja przedstawiająca pięć równań reakcji dysocjacji elektrolitycznej związków organicznych.

1. Cząsteczka kwasu etanowego (czyli kwasu octowego) zbudowana z grupy ${\text{CH}}_3$ związanej z grupą $\text{COOH}$. Dodać cząsteczka wody ${\text{H}}_2\text{O}$. Strzałka w prawo, strzałka w lewo, za strzałkami anion etanianowy (czyli anion octanowy) zbudowany z grupy ${\text{CH}}_3$ związanej z grupą ${\text{COO}}^{-}$ dodać kation hydroniowy ${\text{H}}_3{\text{O}}^{+}$.
2. Cząsteczka kwasu metanowego (czyli kwasu mrówkowego) $\text{HCOOH}$. Dodać cząsteczka wody ${\text{H}}_2\text{O}$. Strzałka w prawo, strzałka w lewo, za strzałkami anion metanianowy (czyli mrówczanowy) ${\text{HCOO}}^{-}$, dodać kation hydroniowy ${\text{H}}_3{\text{O}}^{+}$.
3. Cząsteczka benzenolu (czyli fenolu) zbudowanego z sześcioczłonowego pierścienia aromatycznego podstawionego grupą hydroksylową $\text{OH}$. Dodać cząsteczka wody ${\text{H}}_2\text{O}$. Strzałka w prawo, strzałka w lewo, za strzałkami anion fenolanowy zbudowany z pierścienia fenylowego podstawionego atomem tlenu obdarzonym ładunkiem ujemnym, dodać kation hydroniowy ${\text{H}}_3{\text{O}}^{+}$.
4. Cząsteczka kwasu mlekowego (czyli kwasu $2$–hydroksypropanowego) zbudowanego z grupy $\text{CH}$ podstawionej grupą hydroksylową $\text{OH}$, grupą metylową ${\text{CH}}_3$ oraz grupą karboksylową $\text{COOH}$. Dodać cząsteczka wody ${\text{H}}_2\text{O}$. Strzałka w prawo, strzałka w lewo, za strzałkami anion mleczanowy zbudowany z grupy $\text{CH}$ podstawionej grupą hydroksylową $\text{OH}$, grupą metylową ${\text{CH}}_3$ oraz grupą karboksylanową ${\text{COO}}^{-}$, dodać kation hydroniowy ${\text{H}}_3{\text{O}}^{+}$.
5. Cząsteczka etyloaminy zbudowanej z grupy ${\text{CH}}_3$ związanej z grupą ${\text{CH}}_2$ podstawioną grupą aminową ${\text{NH}}_2$. Dodać cząsteczka wody ${\text{H}}_2\text{O}$. Strzałka w prawo, strzałka w lewo, za strzałkami kation etyloamoniowy zbudowany z grupy ${\text{CH}}_3$ związanej z grupą ${\text{CH}}_2$ podstawioną grupą amoniową ${{\text{NH}}_3}^{+}$. Dodać anion wodorotlenkowy ${\text{OH}}^{-}$.