Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Każda nazwa alkanu została skonstruowana wedle pewnych zasad, które zaleca IUPAC, czyli International Union of Pure and Applied Chemistry – Międzynarodowa Unia Chemii Czystej i Stosowanej.

Aby móc właściwie nazywać i rysować wzory (np. sumaryczne czy strukturalne) alkanówalkany, parafinyalkanów, należy poznać zbiór zasad niezbędnych do prawidłowego ich nazewnictwa. W chemii organicznej jest to bardzo ważne, ponieważ każdy fragment nazwy związku dostarcza szeregu ważnych informacji na temat budowy danego związku.

bg‑cyan

Zasady nazewnictwa alkanów

Poniżej przedstawione zostały zasady nazewnictwa alkanów. Zapoznaj się z nimi, a następnie spróbuj samodzielnie skonstruować wzór (strukturalny i/lub grupowy) alkanu.

  1. Nazwy alkanów zależą od ilości atomów węgla w cząsteczce alkanu.

Liczba atomów węgla

Nazwa

1

metan

2

etan

3

propan

4

butan

5

pentan

6

heksan

7

heptan

8

oktan

9

nonan

10

dekan

Polecenie 1

Poniżej przedstawiono nazwy alkanów i liczby atomów węgla, jakie posiadają. Ułóż z nich szereg związków o wzrastającej liczbie atomów węgla (na górze umieść alkan o najmniejszej liczbie atomów węgla).

RlNEZMm8hi1Yp
Elementy do uszeregowania: 1. C14 – tetradekan, 2. C19 – nondekan, 3. C13 – tridekan, 4. C12 – dodekan, 5. C16 – heksadekan, 6. C18 – oktadekan, 7. C20 – ikozan, 8. C11 – undekan, 9. C15 – pentadekan, 10. C17 – heptadekan
  1. Jeśli grupa alkilowa powstała przez odłączenie atomu wodoru z terminalnego (skrajnego) atomu węgla, to nazwa takiej grupy będzie odpowiednio metylowa, etylowa, propylowa czy dalej butylowa, pentylowa, etc. Jeśli jednak atom wodoru został odłączony z nieskrajnego atomu węgla, to w pierwszej kolejności wymieniamy nazwę węglowodoru, z którego odszczepiamy atom wodoru przy nieterminalnym (skrajnym atomie węgla), np. „propan”, następnie wskazujemy lokant atomu węgla, z którego „zabraliśmy” atom wodoru – w naszym przypadku to jest lokant drugi, ponieważ pozostałe atomy węgla są terminalne. Na koniec dodajemy końcówkę. Zatem grupa CH32CH poprawnie powinna być nazwana propan-2-ylową.

  2. Biorąc pod uwagę powyższe reguły, CH3CH2CH2CH2CH2CH2 to grupa heksylowa, jednak gdy z cząsteczki heksanu „zabierzemy” atom wodoru przy drugim atomie węgla, grupa będzie się już nazywać heksan-2-ylową. Jako pewną nieścisłość w regułach nazewnictwa należy wskazać, że nazwą zalecaną i zachowaną pozostała grupa tert-butylowa i to jej, zdaniem IUPAC, należy używać w pierwszej kolejności.

Polecenie 2

Dopasuj nazwy przedrostków stosowanych w nazewnictwie alkanów, gdy podstawnik stanowią grupy alkilowe, których wzory podano poniżej.

Rmre1cY9aBmjW
CH3 Możliwe odpowiedzi: 1. metylo-, 2. butylo-, 3. propylo-, 4. etylo- CH3CH2 Możliwe odpowiedzi: 1. metylo-, 2. butylo-, 3. propylo-, 4. etylo- CH3CH2CH2 Możliwe odpowiedzi: 1. metylo-, 2. butylo-, 3. propylo-, 4. etylo- CH3CH2CH2CH2 Możliwe odpowiedzi: 1. metylo-, 2. butylo-, 3. propylo-, 4. etylo-
  1. W przypadku wystąpienia więcej niż jednego takiego samego podstawnikapodstawnikpodstawnika, stosujemy przedrostek oznaczający wielokrotność atomów węgla (mnożnik), pochodzący od nazw liczebników greckich lub łacińskich.

Polecenie 3

Dopasuj mnożniki do wartości liczbowych.

RRDhGrVYR8jKJ
1 Możliwe odpowiedzi: 1. tetra, 2. deka, 3. di, 4. mono, 5. hepta, 6. tri, 7. okta, 8. dodeka, 9. nona, 10. heksa, 11. undeka, 12. penta 2 Możliwe odpowiedzi: 1. tetra, 2. deka, 3. di, 4. mono, 5. hepta, 6. tri, 7. okta, 8. dodeka, 9. nona, 10. heksa, 11. undeka, 12. penta 3 Możliwe odpowiedzi: 1. tetra, 2. deka, 3. di, 4. mono, 5. hepta, 6. tri, 7. okta, 8. dodeka, 9. nona, 10. heksa, 11. undeka, 12. penta 4 Możliwe odpowiedzi: 1. tetra, 2. deka, 3. di, 4. mono, 5. hepta, 6. tri, 7. okta, 8. dodeka, 9. nona, 10. heksa, 11. undeka, 12. penta 5 Możliwe odpowiedzi: 1. tetra, 2. deka, 3. di, 4. mono, 5. hepta, 6. tri, 7. okta, 8. dodeka, 9. nona, 10. heksa, 11. undeka, 12. penta 6 Możliwe odpowiedzi: 1. tetra, 2. deka, 3. di, 4. mono, 5. hepta, 6. tri, 7. okta, 8. dodeka, 9. nona, 10. heksa, 11. undeka, 12. penta 7 Możliwe odpowiedzi: 1. tetra, 2. deka, 3. di, 4. mono, 5. hepta, 6. tri, 7. okta, 8. dodeka, 9. nona, 10. heksa, 11. undeka, 12. penta 8 Możliwe odpowiedzi: 1. tetra, 2. deka, 3. di, 4. mono, 5. hepta, 6. tri, 7. okta, 8. dodeka, 9. nona, 10. heksa, 11. undeka, 12. penta 9 Możliwe odpowiedzi: 1. tetra, 2. deka, 3. di, 4. mono, 5. hepta, 6. tri, 7. okta, 8. dodeka, 9. nona, 10. heksa, 11. undeka, 12. penta 10 Możliwe odpowiedzi: 1. tetra, 2. deka, 3. di, 4. mono, 5. hepta, 6. tri, 7. okta, 8. dodeka, 9. nona, 10. heksa, 11. undeka, 12. penta 11 Możliwe odpowiedzi: 1. tetra, 2. deka, 3. di, 4. mono, 5. hepta, 6. tri, 7. okta, 8. dodeka, 9. nona, 10. heksa, 11. undeka, 12. penta 12 Możliwe odpowiedzi: 1. tetra, 2. deka, 3. di, 4. mono, 5. hepta, 6. tri, 7. okta, 8. dodeka, 9. nona, 10. heksa, 11. undeka, 12. penta
  1. Węglowodory mogą posiadać, jako podstawniki, atomy fluorowców. Uwzględniamy je w nazwie węglowodoru poprzez dodanie odpowiedniego przedrostka do nazwy węglowodoru:

    • Br bromo-;

    • Cl chloro-;

    • F fluoro-;

    • I jodo-.

  2. Łańcuch numerujemy tak, aby liczba atomów węgla w cząsteczce węglowodorów była najdłuższa. Pamiętaj! Nie zawsze musi on być linią poziomą, ale musi tworzyć podstawę nazwy.

  3. Atomy węgla w łańcuchu numerujemy, pamiętając, że atom węgla, przy którym znajduje się podstawnik, musi mieć jak najniższą wartość liczbową (lokantlokantlokant). Wartości liczbowe podstawników rozdzielamy przecinkiem
    (np. 2,3-dimetylooktan), a następnie dodajemy pauzę i podajemy dalszą część nazwy węglowodoru.

  4. Łańcuch musi mieć możliwie jak najwięcej podstawników i muszą one mieć najniższe lokanty.

  5. Powtarzające się podstawniki, tworzące łańcuchy boczne, łączymy i dodajemy odpowiedni przedrostek: np. di, tri, tetra, penta... (np. 3,3,5-trietyloheptan).

  6. W przypadku gdy mamy kilka różnych podstawników, wymieniane są w porządku alfabetycznym w nazwie (np. 4-etylo-2-metyloheksan). Mnożniki nie zmieniają alfabetycznego porządku podstawników.

  7. Nazwa węglowodoru posiada następujący układ: przedrostek – nazwa podstawowa – przyrostek.

Przedrostek informuje o położeniu podstawników, nazwa podstawowa o liczbie atomów węgla w łańcuchu głównym, a przyrostek jest końcówką oznaczającą grupę związków chemicznych.

Ciekawostka

Nomenklatura podstawników rozgałęzionych warunkuje różną kolejność alfabetyczną.

bg‑cyan

Przećwicz podane informacje na poniższych przykładach

1
Polecenie 4

Na podstawie podanych nazw alkanów, narysuj ich wzory (odpowiednio strukturalne lub grupowe).

a) 2,4-dimetyloheksan

b) 6-etylo-3,4-dimetylooktan

c) 2-bromo-2-chloro-3-etylo-6-fluoro-5,6,8-trimetylodekan

R1HePjqh1XVNC
Odpowiedź zapisz w zeszycie do lekcji chemii, zrób zdjęcie, a następnie umieść je w wyznaczonym polu.

Na podstawie podanych nazw alkanów, opisz ich wzory (strukturalne lub grupowe).

a) 2,4-dimetyloheksan

b) 6-etylo-3,4-dimetylooktan

c) 2-bromo-2-chloro-3-etylo-6-fluoro-5,6,8-trimetylodekan

RHppcLrMA4KxY
(Uzupełnij).
1
Polecenie 5

Na podstawie podanych nazw, narysuj wzory strukturalne, a następnie sprawdź, czy alkany zostały nazwane zgodnie z regułami IUPAC. Jeżeli dostrzegasz błąd, nazwij alkan właściwie.

a) 2-metylo-3-etylopentan

b) 2,4,4-trimetylopentan

RcSgFqbwGDYRS
Odpowiedź zapisz w zeszycie do lekcji chemii, zrób zdjęcie, a następnie umieść je w wyznaczonym polu.

Na podstawie podanych nazw, opisz wzory strukturalne, a następnie sprawdź, czy alkany zostały nazwane zgodnie z regułami IUPAC. Jeżeli dostrzegasz błąd, nazwij alkan właściwie.

a) 2-metylo-3-etylopentan;

b) 2,4,4-trimetylopentan.

RextvDav3YsFf
(Uzupełnij).

Słownik

alkany, parafiny
alkany, parafiny

(parum affinis „mało powinowaty”) nasycone związki organiczne zbudowane z węgla i wodoru, o wzorze ogólnym CnH2n+2 (n – liczba atomów węgla w cząsteczce węglowodoru); posiadają w swojej strukturze wiązania pojedyncze

nazwa systematyczna
nazwa systematyczna

nazwa związku chemicznego, która jest złożona całkowicie ze specjalnie stworzonych sylab, liczbowych przedrostków i innych znaków, która jest zgodna z regułami systematycznej nomenklatury zalecanej przez IUPAC, np.
6-etylo-3,4-dimetylononan

nazwa zwyczajowa
nazwa zwyczajowa

nazwa związku chemicznego, często używana w chemicznym żargonie lub praktyce laboratoryjnej

lokant
lokant

cyfra w nazwie systematycznej związku org. wskazuje atom węgla w cząsteczce tego związku (w łańcuchu bądź pierścieniu), z którym jest związany podstawnik lub atom węgla połączony z innym atomem węgla wiązaniem nienasyconym,
np. 2-chlorobuta-1,3-dien (CH2=CCl-CH=CH2)

podstawnik
podstawnik

atom lub ich grupa w miejscu atomu wodoru przy atomie węgla w związkach organicznych

Bibliografia

Atkins P., Jones L., Chemia ogólna. Cząsteczki, materia, reakcje, Warszawa 2004, s. 524‑525.

Dudek‑Różycki K., Płotek  M., Wichur T., Węglowodory. Repetytorium i zadania, Kraków 2020.

Dudek‑Różycki K., Płotek M., Wichur T., Kompendium terminologii oraz nazewnictwa związków organicznych. Poradnik dla nauczycieli i uczniów, Kraków 2020.

Mastalerz P., Podręcznik chemii organicznej, Warszawa 1998.

McMurry J., Chemia organiczna, t. 1‑2, Warszawa 2000.

Morrison R. T., Boyd R. N., Chemia organiczna, t. 1‑2, Warszawa 1997.